အိုရွိဳး - ခရွိဝဟာရ အေမး အေျဖ ( ၁ )

by Zay Ya on Sunday, November 27, 2011 at 6:02am

လုပ္ၾကံမႈ တစ္ခုေၾကာင့္ က်န္းမာေရး ထိခိုက္ လာခဲ့ျပီး မၾကာခင္မွာ အိုရွိဳး ဟာ တရား ေဟာေျပာမႈ မလုပ္ဘဲ ေနျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ သူ ဘာမွ မေျပာဘဲ ေန သြားခဲ့ တာဟာ ႏွစ္ အတန္ၾကာ ပါတယ္။ ယင္းေနာက္မွ တရား ေဟာေျပာ မႈ ျပန္လည္ စတင္လာခဲ့ တယ္။ အဲ့ဒီလို ျပန္လည္ ေျပာဆို လာတဲ့ ေနာက္ - အေမရိကန္ ABC Network , Good Morning America က တာဝန္ရွိသူ တစ္ေယာက္ - ေမးခြန္း အခ်ိဳ႕နဲ႔ အတူ  ေရာက္ လာပါတယ္။

ေအာက္ေဖာ္ျပပါ စာဟာ ၁၉၈၅ ဇူလိုင္လ ၁၇ ရက္ မွာ အဲ့ဒီ Good Morning America ရဲ႕ တာဝန္ရွိသူ Ken Kashiwahara နဲ႔ အိုရွိဳး တို႔ ရဲ႕ အေမးအေျဖ စကား ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့ အျမင္ေလး နည္းနည္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီ ေမးျမန္းခန္းမွာ ဂ်ာနယ္လစ္ ခါရွီဝါဟရာ ဟာ ပါးနပ္လိမၼာတဲ့ သတင္းစာ ဆရာတစ္ေယာက္၊ အင္တာဗ်ဴး သမား တစ္ေယာက္ပါ။
အိုရွိဳးကို ေမးတဲ့ အခ်ိဳ႕ေမးခြန္း ေတြဟာ ေၾကာက္ခမန္း လိလိ - ေခ်ာင္ပိတ္ ေမးခြန္း၊ လမ္းေၾကာင္းေပး ေမးခြန္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ေမးခြန္းေတြ အေပၚမွာ အိုရွိဳး ေျဖၾကားသြားပံု ကလည္း ရွင္းလင္း ေနတယ္ လို႔ ျမင္မိတယ္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အေမးအေျဖ အခ်ိဳ႕ Youtube မွာလည္း ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္ ေအာက္ဆံုးမွာ ရသေလာက္ လင့္ခ္ ေပးထားပါမယ္။ အိုရွိဳးရဲ႕ ဟန္အမူအရာ၊ မ်က္လံုး ကစဥ့္ကလ်ား ျဖစ္မႈ မျဖစ္မႈ၊ စကား လစ္ကြက္၊ ဟာကြက္ ရွိမရွိ စသျဖင့္ က်ေနာ္ ေစ့ေစ့ စပ္စပ္ လိုက္ၾကည့္ ခဲ့ဖူးတယ္။ က်ေနာ္ ရွာမေတြ႕ခဲ့ပါဘူး။ အိုရွိဳးရဲ႕ ေအးေဆး တည္ျငိမ္တဲ့ အသြင္၊ ဟန္ပန္၊ ေလသံ၊ စကားေတြပဲ က်ေနာ္ ျမင္ခဲ့ရတယ္။


ဆရာႏွစ္ပါးရဲ႕ အေမးအေျဖခန္း ေတြက မ်ားျပားတယ္။ က်ေနာ္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ခြဲျပီး ေရးသြားပါမယ္။  အခ်ိဳ႕ မလႊဲသာ တဲ့ အခ်က္အလက္ ေတြ ဖယ္ခ်န္ ထားရတာမို႕ က်ေနာ္ အျပည့္အဝ ျပန္ဆို ထားတာ မဟုတ္ေၾကာင္း နားလည္ေပး ေစခ်င္တယ္။
………………………………………..

17 July 1985 om in Jesus Grove
Questioner – Ken Kashiwahara , Good Morning America, ABC Network, USA
Answerer – Osho_Bhagwan

Q: ဆရာအိုရွိဳး။  ျပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ အနည္းငယ္ ေလာက္က ခင္ဗ်ား ဘာမွ မေျပာ ၊ ဘာမွ မေဟာၾကားေတာ့ဘဲ ေနသြားခဲ့တယ္။ အခု မၾကာေသးမီ ကမွ တရား ေဟာေျပာမႈ ျပန္စလာတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ တပည့္တပန္းေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ အပါအဝင္ အားလံုးကို ဒီကေန႔ ခင္ဗ်ား စကား ျပန္လည္ ေျပာဆိုေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ စကားျပန္ေျပာဖို႔ ၊ တရားျပန္ေဟာဖို႔  ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဆံုးျဖတ္ ျဖစ္သြားတာလဲ။

A: အလိုအေလ်ာက္ အတိုင္း အလိုက္သင့္ အလ်ားသင့္သာ က်ေနာ္ ရွင္သန္ ေနထိုင္ပါတယ္။ ကိစၥရပ္ တစ္ခု ျဖစ္မွ မလာေသးခင္ ၾကိဳတင္ျပီး ဘာမွ မဆံုးျဖတ္ဘူး။ မနက္ျဖန္ ဆိုတာကို ဟင္းလင္းဖြင့္လ်က္ပဲ ထားထားပါတယ္။ က်ေနာ္ အခု ေျပာဖို႔ စိတ္ ေပၚရင္ - က်ေနာ္ ေျပာတယ္။  က်ေနာ္ တိတ္တိတ္ ေနဖို႔ စိတ္ေပၚရင္ က်ေနာ္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနပါတယ္။ ဒီထက္ပိုျပီး အျခား နည္းလမ္း၊ အေၾကာင္း အရာ ဆိုတာ မရွိဘူး။ က်ေနာ့ ကို က်ေနာ္ “ဘာေၾကာင့္” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္း မေမးဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့  “ဘာေၾကာင့္” ေမးခြန္း ဘယ္ေမးခြန္း ကိုမွ ေျဖဆိုလို႔ မရႏိုင္တာ ေၾကာင့္ပဲ။  ျမစ္တစ္စင္း စီးဆင္း သြားေနသလို ဘဝဟာ သြားေနပါတယ္။ ဒီျမစ္ဟာ ဘယ္ကို စီးဆင္း ေနတာလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ စီးဆင္းေနတာလဲ- ဘယ္အထိ စီးဆင္းမွာလဲ - ဒါေတြကို က်ေနာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မေမးပါဘူး။ ဒါဟာ က်ေနာ္ ဘဝကို ခ်ဥ္းကပ္တဲ့ အေျခခံ အက်ဆံုး ခ်ဥ္းကပ္မႈ ပါ။ အျပည့္အဝ ေျဖေလ်ာ့ထားျခင္းမ်ိဳးပါ။

Q: ဒါဆိုရင္ - ပထမတုန္းက ခင္ဗ်ား စကားမေျပာဘဲ ေနျဖစ္သြားတယ္။ ဟုတ္တယ္ဟုတ္။ အဲ့တုန္းက စကားမေျပာဘဲ ေနျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေရာ ရွိပါသလား။ ( ဒါမွမဟုတ္ ) ဒီကိစၥ ကလည္းပဲ ဘာ အေၾကာင္းျပခ်က္မွ မရွိျပန္ဘူးလား။

A: အေၾကာင္းျပခ်က္ ( Reason ) ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ္ ဘဝကို အေၾကာင္းျပခ်က္ ေတြနဲ႔ မေနဘူး။  ျဖစ္တည္ လာတဲ့ အရာ မွန္သမ်ွ သူ႕အတိုင္း က်ေနာ္ ခြင့္ျပဳ ထားျခင္း သက္သက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ရိုးရိုး ရွင္းရွင္းေလး ပါ။ က်ေနာ္ စကား မေျပာျဖစ္ လိုက္တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ ကို က်ေနာ္ မသိဘူး။ က်ေနာ္ အခု စကားေျပာ ေနျပန္တယ္။ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔လဲ - က်ေနာ္ မသိဘူး။ အခု က်ေနာ္ ဆိတ္ဆိတ္ေနဖို႔ စိတ္ ေပၚလာတယ္ ဆိုပါစို႕။ က်ေနာ္ ျပန္ျပီး ဆိတ္ဆိတ္ ေနသြား ပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္ မနက္ျဖန္ အေၾကာင္းကို မသိဘူး။ အဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ တိတ္ ခ်င္လည္း တိတ္ေနမယ္။ စကားေျပာ ရင္လည္း ေျပာေနမယ္။ ေနာက္ဆံုး - က်ေနာ္ ဒီေနရာမွာ မရွိေတာ့တာလဲ ျဖစ္သြား ႏိုင္ပါတယ္။

Q:  ထားပါေတာ့- ခင္ဗ်ားအေၾကာင္း ( သို႔ ) ခင္ဗ်ား ဘာသာေရး အေၾကာင္း မၾကားမသိထားဘူးသူ တစ္ေယာက္ ရွိမယ္ ဆိုပါစို႔။ အဲ့လူနဲ႔ ေတြ႕ျပီ ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဘာသာေရးဟာ ဘာလဲ- ခင္ဗ်ား ယံုၾကည္တာက ဘာလဲ- ခင္ဗ်ား အခုလုပ္ေနတာက ဘာေတြလဲ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ခင္ဗ်ား ဘယ္လို ရွင္းျပမလဲ။

A: က်ေနာ့မွာ ဘယ္ယံုၾကည္မႈ ပံုစံမွ မရွိပါဘူး။ ဆိုလိုတာက ခရစ္ယာန္ စသျဖင့္ တို႔လို အေမးပုစၦာ၊ ဝိသဇၨနာ ျပဳစရာ မရွိဘူး။ နိယာမ၊ ဘုရားသခင္ ဝါဒ၊ Dogma ေတြ မရွိဘူး။ အဲ့တစ္စံုတစ္ေယာက္က က်ေနာ့ကို နားလည္ ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘာဝနာ ပြားမ်ားလွည့္ပါ။ တိတ္ဆိတ္ ျငိမ္သက္မႈကိုသာ သင္ယူ ၾကည့္ပါ။ က်ေနာ္နဲ႔ အတူ ထိုင္ျပီး၊ က်ေနာ္နဲ႔ အတူ တိတ္ဆိတ္စြာ ေနၾကည့္ပါ။ ဒီ့အျပင္ အျခားနည္း မရွိပါဘူး။ ယံုၾကည္မႈ စနစ္ေတြ အားလံုးဟာ ခင္ဗ်ားကို သတ္မွတ္ဆံုးျဖတ္ေနတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြပဲ ဆိုတာကလြဲရင္ အျခား ဘာမွ မဟုတ္ဘူး။

“ယံုၾကည္တယ္” ဆိုတာက - “က်ေနာ္ေရေရရာရာ မသိပါဘူး” လို႔ ေျပာတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ တစ္ခုခု အေပၚ ခင္ဗ်ား မသိလဲ - ယံုၾကည္ ႏိုင္တယ္။ က်ေနာ္ ဒီမွာ ေျပာလိုတာက - ခင္ဗ်ား ေသေသခ်ာခ်ာ မသိဘဲ ဘယ္ေတာ့မွ မယံုနဲ႔ - ဆိုတာပဲ။ ခင္ဗ်ား သိလိုက္ျပီ ဆိုရင္လည္း ယံုၾကည္တယ္/မယံုၾကည္ဘူး ေမးခြန္းက ေပၚလာစရာ မရွိဘူးရယ္။ ဘာလို႔ဆို ခင္ဗ်ား သိသြားလို႔။ ဒါ့ေၾကာင့္ ယံုၾကည္မႈ စနစ္အားလံုးကို က်ေနာ္ ဖယ္ဖ်က္ ပါတယ္။ က်ေနာ့ အလုပ္က - အဲ့ဒီ ယံုၾကည္မႈ အစား - အျခား ယံုၾကည္မႈ တစ္ခု ထပ္ထည့္ေပးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ယံုၾကည္ေနမႈ အားလံုးကို ေျခဖ်က္တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့ကို ခင္ဗ်ား နားလည္ဖို႔ မလြယ္ကူေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

Q: ခင္ဗ်ားမွာ ဘဝ ဒႆန  မရွိဘူးလား။

A: “ဘဝ ဒႆန” ဆိုတာ မရွိဘူး။ က်ေနာ့မွာ “ဘဝ” ပဲ ရွိပါတယ္။ အခ်ိဳ႕လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားမွာ - “ဘဝ ဒႆန” ရွိၾကပါတယ္။ သူတို႔မွာ “ဘဝ” ဆိုတာေတာ့ ရွိခ်င္မွ ရွိမယ္။

Q: ခင္ဗ်ား ေျပာေလ့ ရွိခဲ့တယ္။ L သံုးလံုးနဲ႔ ေဖာ္ျပတာ မ်ားတယ္။ အဲ့ဒါေတြက Love ( ေမတၱာ )၊ Life ( ဘဝ၊ ျဖစ္တည္မႈ )၊ Laughter ( ဟဒယ ) အဲ့သံုးခုကို ခင္ဗ်ား ေျပာေလ့ ရွိခဲ့တယ္။ အဲ့ဒါကေရာ ဘဝဒႆန မဟုတ္ဘူးလား။

A: မဟုတ္ပါဘူး။

Q: ရွင္းျပေပးႏိုင္မလား။

A: အဲ့ဒီ သံုးခု စလံုးဟာ တိတ္ဆိတ္စြာ ေနထိုင္ျခင္း ( ဘာဝနာ ) ျဖစ္စဥ္ ရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ ေတြပါ။ ျဖစ္တည္ခ်က္နဲ႔ အတူ တြဲဖက္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အရာေတြပါ။ ခင္ဗ်ား အတြင္းသႏၱာန္က ေမတၱာ ျဖစ္လာမယ္။ ဘဝ ျဖစ္တည္ခ်က္ တစ္ရပ္လံုး ျဖစ္သြားမယ္။ ဘယ္အေၾကာင္းျပခ်က္မွ မလိုဘဲ ၾကည္ရႊင္ ေနႏိုင္တယ္။ ဒါေတြ အကုန္လံုးဟာ ခင္ဗ်ား ျဖစ္တည္ခ်က္ တစ္ရပ္လံုး ျငိမ္ဝပ္ သြားတာေၾကာင့္မို႔ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အရာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဒႆန မဟုတ္ပါဘူး။ တိတ္ဆိတ္စြာ ေနထိုင္ျခင္းရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္စဥ္ေတြပါ။

Q: ဒါဆို - ခင္ဗ်ား ဥစၥာက - မနက္ျဖန္ အတြက္ ဘာမွ မေတြးပူေနေတာ့ဘဲ ဘဝကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေနပစ္လိုက္တာပဲ မဟုတ္လား။

A: “မနက္ျဖန္” ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို သတိထားေစခ်င္တယ္။ “မနက္ျဖန္” ဆိုတာ စင္စစ္ - တကယ္ မရွိပါဘူး။ “မနက္ျဖန္” ဆိုတာ ရွိခဲ့ရင္ ခင္ဗ်ား ပူပန္လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ျပီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ တကယ္လည္း - မနက္ျဖန္ ဆိုတာဟာ ဘယ္တုန္းကမွ ေရာက္မလာခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီ “မနက္ျဖန္” ဆိုတာဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ စိုးရိမ္ ပူပန္ေနမႈ ျဖစ္စဥ္ သက္သက္ ပါ။ အဲ့လိုပဲ “မေန႕က” ဆိုတာလဲ မရွိပါဘူး။ ေရွ႕ကိုလည္း တစ္ခုပို ျပီး ရွိမေနသလို၊ ေနာက္ကိုလည္း တစ္ခု ပိုျပီး မဆုတ္ ေနပါဘူး။ အရာအားလံုးဟာ အခု လက္ရွိ “ပစၥဳပၸန္” တည့္တည့္ ခဏမွာ ခင္ဗ်ားလက္ထဲ အကုန္ ရွိေနပါတယ္။ အခုေနရာ နဲ႔ အခု အခ်ိန္ပဲ။ - ဒါဟာ အံ့ဩစရာ ေကာင္းတဲ့ ေတြ႕သိမႈ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ “မေန႕က” ဆိုတာ မရွိရင္- “မနက္ျဖန္” ဆိုတာ မရွိရင္- “ဒီခဏ” ေလးမွာပဲ ခင္ဗ်ား ဆိတ္ျငိမ္ေနရင္ - စိုးရိမ္ပူပန္မႈ အားလံုး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာ ေတြ႕လိမ့္မယ္။ ခင္ဗ်ား ေတြးေတာ ပံုေဖာ္ေနသမ်ွ၊ ခင္ဗ်ား အိပ္မက္ မက္ေနသမ်ွ၊ အနာဂတ္စီမံကိန္းေတြ ခ်မွတ္ေနသမ်ွ စိတ္ေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါတယ္။

ဒါဟာ ခင္ဗ်ားကို “ဒီခဏမွာ ေပ်ာ္သလို ေနေနရမွာ” လို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဒီ ခဏအေပၚ ထားတဲ့ အျဖစ္ကေနသာ ၾကည္ရႊင္မႈ၊ လန္းဆန္းမႈ ထြက္ေပၚလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားဟာ “အခုအခ်ိန္၊ အခုေနရာ” မွာ ဘယ္ေတာ့မွ ရွိမေနခဲ့ဘူးရယ္- ခင္ဗ်ား အျမဲတမ္း အျခားကို ေရာက္ေနတယ္။ ခင္ဗ်ားက “အခုအခ်ိန္” မွာ ရွိမေနဘူး - “ေနာင္တစ္ခ်ိန္” နဲ႔ “ျပီးခဲ့တဲ့ကာလ” မွာပဲ ေရာက္ေရာက္ ေနတယ္။ အဲ့ဒါေတြ အားလံုး ေျပာင္းျပန္ လွန္ပစ္လိုက္ပါ။ အဲ့ဒီ အခါ - အရာအားလံုး အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနျပီး၊ ခင္ဗ်ား တစ္ေယာက္သာ လစ္လပ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕လာရမယ္။ က်ေနာ္ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြေတြ အေပၚ နားလည္ေစခ်င္တာက ရိုးစင္းတဲ့ အခ်က္ေလး သက္သက္ပါ။ အဲ့ဒါ ဒႆန မဟုတ္ဘူး။ အျခား ရပ္တည္ခ်က္ တစ္ခုခုလည္း မဟုတ္ဘူး၊ ဒႆန ဆန္ဆန္ မ်ိဳးေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီခဏေလးမွာ ေနပါ- ျပီးရင္ ဘာျဖစ္ေပၚေနလဲ ေစာင့္ ၾကည့္ပါ။ -- အဲ့ဒီတစ္ခုကိုပဲ က်ေနာ္ တိုက္တြန္းေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

 .........................

To be continued.

Youtube Links
http://www.youtube.com/watch?v=UshTlso9QYI
http://www.youtube.com/watch?v=Tf8PUAG2aYU&feature=related

………………………………………
27.11.2011
5:30 AM
……………………………………….
http://zayya.blog.com/
http://zayya.wordpress.com/
http://zayyablogger.blogspot.com/
……………………………………….