Singapore, USA ေဆးပညာ၊ ဆရာ၀န္၊သူနာျပဳမ်ား ႏွင့္ CT Scan

ကြ်ႏ္ုပ္ေခါင္းမူးေရာဂါရွိသည္။ လူတိုင္း ေခါင္းမူး၊ ေခါင္းကိုက္၊ ေခါင္းကိုက္၊ ေခါင္းခဲ စသျဖင့္ ဦးေခါင္းေရာဂါ အနည္းနွင့္အမ်ား ခံစားဖူးၾကသည္ပင္ျဖစ္သည္။ အမ်ားအားျဖင့္ ပင္နေဒါ၊ ဘတ္စပရို၊ ပါရာစီတေမာ့ စသည့္ အက္စပရင္ေဆးမ်ား၊ တိုင္းရင္းေဆးမ်ားကို စားလိုက္ပါက သက္သာသြားေလ့ရွိပါသည္။ 

ေရာဂါျပင္းထန္လာတတ္ေသာေၾကာင့္၊ ေခါင္းမူးရသည္မွာ ဦးေႏွာက္အေမွးေယာင္၊ ဦးေႏွာက္ပ်က္ျပီလား ထင္လာမိသည္။  ေဆးရံုမ်ားစြာတြင္ CT Scan, MRI စက္မ်ားျဖင့္ ေဆးစစ္ဖူးပါသည္။ တိုးတက္ေသာႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဦးေႏွာက္စစ္ေဆးျခင္းမွာ ဆီး၊ ေသြး၊ ႏွလံုး၊ ပံုမွန္ေဆးစစ္ျခင္းတခု ကဲ့သုိ႔ သတ္မွတ္ထားပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာ၊တရုပ္၊ဗီယက္နမ္ စသည့္ မတိုးတက္ေသးေသာႏိုင္ငံ (ဆင္းရဲႏိုင္ငံ) မ်ားတြင္ ဦးေႏွာက္စစ္ေဆးျခင္းကို သာမန္စစ္ေဆးျခင္းအျဖစ္ မသတ္မွတ္ပါ။ စစ္ေဆးေသာ စက္မွာ ေဒၚလာသန္းခ်ီတန္သျဖင့္ စက္ပစၥည္းေစ်းၾကီးလွေသာေၾကာင့္ ေတာ္ရံုေဆးရံုမ်ားတြင္ ထိုစက္မ်ိဳးမရွိၾကပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ CT Scan, MRI စက္မ်ားမွာ ေနာက္ဆံုးေပၚ Ultra Sound စက္ကဲ့သို႔ စမ္းသပ္ခမွာလည္း ေစ်းၾကီးလွပါသည္။ ေရွးက အရိုးစစ္ေဆးသည့္ အိတ္စ္ေရး X-ray (ဓါတ္မွန္) ရိုက္ျခင္းမွာ ယခုေခတ္တြင္ ေစ်းခ်ိဳေသာ စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္လာပါသည္။ ေနာက္ပိုင္း CT Scan, MRI, Ultra Sound စသည့္ အသား၊ အေသြးမ်ားကို ထိုးေဖါက္ၾကည့္ႏိုင္သည့္ စက္မ်ားလည္း ေစ်းႏႈန္းၾကီးရာမွ ေစ်းႏႈန္းခ်ိဳသာလာပါသည္။ ႏိုင္ငံျမိဳ႔ၾကီးမ်ား Custom ဌာနမ်ား၊ ေလဆိပ္အ၀င္မ်ားတြင္ လက္နက္ပါမပါ စစ္ေဆးေသာ x-ray စက္မ်ားမွာ အစြမ္းထက္လွပါသည္။ ပိတ္ထားေသာ အိပ္အတြင္း အပ္ကေလးတခုပင္လွ်င္ ျမင္ႏိုင္သည့္ စက္မ်ားျဖစ္သည္။ ေစ်းၾကီးလွေသာ္လည္း စက္ထုတ္လုပ္ စရိတ္မွာ ေစ်းမၾကီးလွပါ။ သို႔ေသာ္ တိက်မႈ (Quality) တြင္ အေနာက္ႏိုင္ငံစက္မ်ားကို တရုပ္၊အိႏိၷယစက္မ်ား မယွဥ္ႏိုင္ေသးျခင္းမွာ Quality အရည္အေသြးတြင္ မမွီေသးျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေစ်းကြက္တြင္လည္း Sumsung vs Apple မ်ားကဲ့သို႔ Patents မူပိုင္ခြင့္မ်ားျဖင့္ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ထားမႈလည္း ပါမည္ျဖစ္သည္။ တေန႔တြင္ (အႏွစ္၃၀အတြင္း၊ စာေရးသူအသက္ရွင္ေနစဥ္) အေရွ႔တိုင္းႏိုင္ငံမ်ား တက္ကႏိုလိုဂ်ီတြင္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားကို ေက်ာ္သြားေတာ့မည္ ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ ယခုေဆာင္းပါးတြင္ ကြာလတီ Quality အေရးၾကီးေၾကာင္း၊ အထူးသျဖင့္ ေဆးပညာပိုင္းဆိုင္ရာ ေခါင္းမူးေရာဂါတခုကို စစ္ေဆးသည့္ CT Scan စက္ျဖင့္ စမ္းသပ္ျခင္းကို (လူျပိန္းအျမင္ Dummy View) အနည္းငယ္ေရးပါမည္။

ပထမဆံုး ဦးေနွာက္စစ္ေဆးျခင္းမွာလြန္ခဲ့ေသာ ၅ႏွစ္ခန္႔ကျဖစ္သည္။ စင္ကာပူႏိုင္ငံ ေဆးရံုး၊ ေဆးခန္းမ်ား သံုးခုတြင္ စမ္းသပ္ဖူးပါသည္။  ေခါင္းမူေရာဂါေလးအတြက္ ဆရာ၀န္မ်ားက ေစ်းၾကီးလွသည့္ ဦးေႏွာက္စက္ျဖင့္ စစ္ေဆးစရာမလိုေၾကာင္း ေျပာဆိုပါသည္။ ကုမၸဏီစရိတ္သံုးမည္ျဖစ္သျဖင့္ ကုမၼဏီဆရာ၀န္မ်ားက မလိုအပ္ေသာ ဦးေႏွာက္စစ္ေဆးမႈကို မသံုးေစလိုပါ။ ေနာက္ဆံုး မိမိစရိတ္ျဖင့္ Glan Eagle ေဆးရံုး၊ NUH National University Hospital ႏွင့္ Orchard Lab မ်ားတြင္ ႏွစ္စဥ္ စစ္ေဆးခဲ့ပါသည္။ ဆရာ၀န္မ်ားေျပာသည့္အတိုင္း ဦးေႏွာက္ေကာင္းပါသည္ ဆိုေသာ အေျဖကို ရရွိခဲ့ပါသည္။  ဒါဆို၊ အစားမွား၊ အေနထိုင္၊ စိတ္ေနစိတ္ထား မွားလို႔လား ..စိတ္ညစ္စရာေတြေၾကာင့္ ေခါင္းမူးရသလား .. အျခားျဖစ္ႏိုင္ေခ်မ်ားကို ဆင္ခ်င္ရပါသည္။ CT Scan အားျဖင့္ မိမိဦးေႏွာက္ေကာင္းသည္ဟု သိရေသာေၾကာင့္ ေက်နပ္ရသည္။ ပတမေဆးရံုတြင္ ေဒၚလာ US$1000 ခန္႔က်သင့္သည္။ စက္အရုပ္ပံု Image သိပ္မၾကည္လင္ေသာေၾကာင့္ ေဆးထိုးျပီးထပ္မံစမ္းျပန္သည္။ US$300 ခန္႔ အပိုကုန္သြားသည္။ အျခားေဆးရံုမ်ား၊ ဓါတ္ခြဲခန္းမ်ားတြင္လည္း စက္အသစ္၊အေဟာင္းကို မူတည္ျပီး US$300 - US$1000 ေစ်းရွိပါသည္။ စက္ကာပူတြင္ ေဆးရံုသူနာျပဳအမ်ားစုမွာ တရု႔ပ္၊ အိႏၷိယ၊ ဖိလစ္ပိုင္၊ ျမန္မာစသည့္ ႏိုင္ငံျခားမွ အရည္အခ်င္းရွိေသာ ငယ္ရြယ္သူ၊ သူနာျပဳ အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။  တလလွ်င္ US$500-1000 ခန္႔ လစာေပးထားသည္။ လူနာကို မလိုအပ္လွ်င္ မကိုင္ရဲၾကပါ။ အခ်ိဳ႔ ေငြခ်မ္းသာသူမ်ား၏ လူနာမ်ားသည္ ၾကီးက်ယ္ေသာေၾကာင့္ (ေငြစကားေျပာလြန္းသျဖင့္) ေဆးရံုကို တရားစြဲတတ္ပါသည္။ သူနာျပဳႏွင့္ဆရာ၀န္မ်ားမွာ လူနာႏွင့္၊ လူနာရွင္မ်ားကို Customer အျဖစ္ အထူးသတိထား ဆက္ဆံရသည္။ လူနည္းစု လူတန္းစားျဖစ္သည္။ သူတို႔က ေဆးရံု၊ ဆရာ၀န္၊ သူနာျပဳမ်ားကို ေငြေပးျပီး သူတို႔က်န္းမာေရးကို ၀ယ္ယူသည့္ ပံုစံမ်ိဳး ဆက္ဆံေသာ ေငြသာပဓါန လူမ်ား၏ရန္ကို ကာကြယ္ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူနာကို ေစ်းၾကီးေသာ iPhone, Galaxy မိုဘိုင္းဖုန္းကဲ့သို႔ အလြန္သတိထား၊ ေစတနာထား၊ ကိုင္တြယ္ရပါသည္။ သူနာျပဳ၊ ဆရာ၀န္မ်ားမွာ ေလးစားဖြယ္ လူတန္းစားျဖစ္သည္။

မေလးရွားတြင္ CT Scan လုပ္လွ်င္ ေစ်းပိုခ်ိဳသျဖင့္ မိတ္ေဆြတဦး၏ မိခင္၊ ကင္ဆာေရာဂါျဖင့္ နာမက်န္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ CT Scan, Chemotherapy လုပ္ရာတြင္ စင္ကာပူမွ မေလးရွားသို႔သြားေရာက္ ေဆးကုသည္ကို ေတြ႔ဖူးသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႔သို႔ ေဆးကုေပးေသာ အက်ိဳးေဆာင္ (Agent) မ်ားရွိသလို၊ ေစ်းၾကီးလွေသာ စင္ကာပူသို႔ လာေရာက္ကုသေပးသည့္ အက်ိဳးေဆာင္မ်ားလည္း ရွိပါသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ခ်င္းမိုင္ျမိဳ႔မွာ ခရစ္ယာန္ေဆးရံုတြင္ ဇနီးသည္  2008 ဦးေခါင္းဒါဏ္ရာေၾကာင့္ CT Scan လုပ္ရာတြင္ US$200 ပင္မကုန္က်ခဲ့ဖူးပါသည္။

အေမရိကန္တြင္မူ ေဆးစစ္ျခင္းမွာ အထူးလုပ္ငန္းတခုျဖစ္သည္။ အသက္အာမခံ ကုမၸဏီမ်ားက ျပည္သူလူထုကို မထားမေနရ၊ အစိုးရဥပေဒ ကုမၸဏီမ်ားကို ျပဌာန္းထားေသာေၾကာင့္ ကုမၸဏီစရိတ္ျဖင့္၄င္း၊ ဆိုရွယ္စက်ဳရတီ Social Security အစိုးရစရိတ္ျဖင့္၄င္း၊ ေဆးစစ္ျခင္းမ်ားလုပ္ေဆာင္ေသာေၾကာင့္ City Scan လုပ္ျခင္းမွာ အေမရိကန္တြင္ အလြန္ေစ်းၾကီးလွပါသည္။ အေမရိကန္၊ ဆန္ဖရန္စစၥကိုတြင္ ေနထိုင္ခဲ့စဥ္က ေခါင္းမူးေရာဂါျဖစ္ေပၚလာခ်ိန္ ဦးေႏွာက္မ်ားထိခိုက္သြားျပီလား စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ ေဆးရံုးသြားျပခဲ့သည္။ ဦးေႏွာက္မစစ္ေဆးသည္မွာ ၂ႏွစ္ၾကာျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ CT Scan လုပ္လိုပါသည္ ဟု ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ဆန္ဖရန္စစၥကိုမွ အစိုရေဆးရံုက အပိုအလုပ္ဟု ယူဆျပီး၊ ခ်ိဳသာစြာ ေျဖာင္းျဖ ေျပာဆိုျပီး၊ ျငင္းပယ္ခဲ့သည္။ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း ဦးေႏွာက္ေရာဂါရွိေနပါက ေဆးကုရန္ ေငြမတတ္ႏိုင္ပါ။ ျမန္မာျပည္ျပန္ျပီး မိမိေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားကို ဘုရား (ဘာသာေရး) အလုပ္မ်ားစြာ လုပ္ကိုင္ေနထိုင္ေတာ့မည္ ဆံုးျဖတ္ထားသည္။ ဦးေႏွာက္အေမွးေယာင္ရွိ၊ မရွိ သိလိုလွသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဆန္ဖရန္စစၥကိုမွ SETON Private Hospital ဆရာ၀န္မ်ားကို သြားျပခဲ့သည္။ သူတို႔က မလိုအပ္ပါ ဟုေျပာေသာ္လည္း လူနာက လုပ္လိုပါသည္ ေတာင္းဆိုေသာေၾကာင့္၊ CT Scan လုပ္ေပးလိုက္ပါသည္။ ဦးေႏွာက္ေကာင္းသည္ .. ဆိုသည့္ အေျဖရရွိေသာေၾကာင့္၊ ေက်နပ္ရသည္။ ထိုေက်နပ္မႈအတြက္ US$5000 က်သင့္ပါသည္။

ယခု ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ၊ ဟိုခ်ီမင္းျမိဳ႔တြင္ အလုပ္လာလုပ္စဥ္၊ ေခါင္းမူးေရာဂါ ျဖစ္လာေသာအခါ အစားအေသာက္၊ အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ဟုယူဆမိသည္။ ဆီးခ်ိဳေရာဂါ မိရိုးဖလာကိုလည္း သံသယျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေသြးစစ္ရန္၊ ဗီယက္နမ္ေဆးရံုတခု Hoar Hao Hospital တြင္ ဗီယက္နမ္အေဖၚတစ္ေယာက္ႏွင့္ သြားျပပါသည္။ အေျခအေနမေကာင္းပါ။ ေဆးရံုမွာ သန္႔ရွင္း၊ သပ္ယပ္ျပီး၊ ေဖၚေရြေသာ ဗီယက္နမ္ အမ်ိဳးသမီးငယ္၊ သူနာျပဳ၊ ရံုး၀န္ထမ္းမ်ားစြာက ပ်ဳငွာစြာၾကိဳဆိုၾကသည္။ အားလံုး အဂၤလိပ္စကား မေျပာႏိုင္၊ နားမလည္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဗီယက္နမ္ဆရာ၀န္တေယာက္ကို လိုက္ရွာျပီး၊ ေမးျမန္းသည္။ ဆရာ၀န္က မနက္ဖန္ေဆးစစ္ရန္ Diabetic ဆိုပါက မနက္ေစာေစာ ၇နာရီလာပါ။ အစားလံုး၀မစားခဲ့ရန္ ေတာ္သင့္ေသာ အဂၤလိပ္စကားျဖင့္ ေျပာျပခဲ့သည္။  ကြ်ႏ္ုပ္လည္း ေနာက္ေန႔မွ သြားမည္ဆံုးျဖက္ခဲ့သည္။ ေမးျမန္းစံုစမ္းရာမွာ ေနာက္ဆံုး အဂၤလိပ္စကားေျပာေသာ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားအတြက္ ဖြင့္ထားသည့္ Columbia Asia Hospital ေဆးရံုအသစ္ၾကီးသို႔ ေရာက္သြားပါသည္။

Columbia Hospital
ေစ်းၾကီးလွသည္ဟု ဗီယက္နမ္မိတ္ေဆြက ေျပာသည္။ မတတ္ႏိုင္ပါ။ ကိုယ့္စကားသူမသိ၊ သနားပါဘိ၊ ပါပီကေလး ပုတုတု ဘ၀ကို မေရာက္လိုေသာေၾကာင့္ ေငြကုန္လဲ မတတ္ႏိုင္၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၊ စင္ကာပူႏိုင္ငံေလာက္ေတာ့ ေစ်းမၾကီး၊ ထိုင္းႏိုင္ငံထက္ပင္ ေစ်းခ်ိဳမည္ဟု ေသခ်ာေပါက္ တြက္ထားျပီးသားျဖစ္ပါသည္။ ဗီယက္နမ္ရွိ ပုဂၢလိက ေဆးရံုတခုကို ေလ့လာသည့္၊ လူနာတစ္ဦးအျဖစ္ ေဆးရံုတြင္းသို႔ ၀င္လာပါသည္။ ရံုးကားဒရိုင္ဘာျဖင့္ ၀င္လာေသာအခါ ယူနီေဖါင္း၊ တဆိပ္တပ္ လံုျခံဳေရး၀န္ထမ္းမ်ားက ရိုေသ၊ ေလးစားစြာျဖင့္ ၾကိဳဆိုၾကသည္။ အဲယားကြန္းခမ္းမၾကီးသို႔ တခါးဖြင့္ေပးျပီး ၀င္လာခ်ိန္ အေနာက္တိုင္း၀တ္စံု၊  အနက္ေရာင္၊ ကုတ္အကၤ် ီ ၀တ္ဆင္ထားေသာ အမ်ိဳးသမီး အသက္၃၀ေက်ာ္ ၃ဦးက ပ်ဳငွာစြာ အဂၤလိပ္စကားကို ေကာင္းစြာေျပာဆို၊ ၾကိဳဆိုပါသည္။ လူသားပီသစြာ ခ်ိဳသာ၊ပ်ဳငွာမႈကို သာယာေက်နပ္မိသည္။ မိမိ ပတ္စပို႔ MYANMAR Passport ကိုေပးလိုက္သည္။ အမ်ိဳးသား၀န္ထမ္းက ေကာင္တာမွ ကင္မရာအလံုးေလးကို ၾကည့္ရန္ေျပာဆိုျပီး ဓါတ္ပံုရိုက္သည္။ တမိနစ္အတြင္း ေဆးရံုးကပ္ျပား ID ဓါတ္ပံုႏွင့္ ပံုႏွိပ္ျပီးသား ထြက္လာျပီး၊ ေနာက္ကို ေဆးရံုလာလွ်င္ ဒီကပ္ျပားကိုသံုးရန္ေျပာကာ၊ ဆရာ၀န္ႏွင့္ေတြ႔ရန္ ေခၚသြားသည္။ ဆရာ၀န္ႏွင့္မေတြ႔ခင္ အသက္ ၂၀ေက်ာ္ ငယ္ရြယ္သည့္ သူနာျပဳ ၅ေယာက္က ပ်ဳငွာစြာ ၾကိဳဆိုျပီး၊ တေယာက္က စစ္ေဆးအခန္းတခုတြင္ ေခၚသြားသည္။ တံခါးပိတ္လိုက္ျပီး အသက္၂၀အရြယ္ သူနာျပဳအမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးႏွင့္ ၂ေယာက္တည္း ၁၀မိနစ္ခန္႔၊ ေသြးဖိအားတိုင္း၊ ေသြးခုံႏႈန္းစစ္၊ အေလးခ်ိန္၊ အရပ္တိုင္း၊ လုပ္သည္။ အဂၤလိပ္စကားကို နားလည္ျပီး၊ အသင့္တင့္ေျပာတတ္သည့္ သူနာျပဳငယ္ျဖစ္သည္။ လက္ေကာက္၀တ္ကို တမိနစ္ၾကာေအာင္ ႏွိပ္ျပီး တမိနစ္ေသြးခုန္ႏႈန္းကို စိတ္ျဖင့္ေရတြက္သည္။ ေရတြက္ျပီး မွတ္တမ္းတြင္ ေရးသြင္းလိုက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အားလံုးကို လို္က္ၾကည့္ေတာ့ ေသြးဖိအား၊ 120/80, ေသြးခုန္ႏႈန္း 72, အရပ္ေမာင္း 1.70m, အေလးခ်ိန္ 67kg အားလံုးေကာင္းပါသည္။

ဆရာ၀န္ႏွင့္ေတြ႔ျခင္း၊
အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး လာေခၚသည္။ ဆရာ၀န္ခန္းတြင္ Dr. Lam အသက္၅၀ခန္႔ ႏွင့္ ေတြ႔သည္။ အဂၤလိပ္လို ကြ်မ္းက်င္စြာ ေျပာဆိုႏိုင္သည့္ ဆရာ၀န္ျဖစ္သည္။ မိမိ ေခါင္းမူးေရာဂါ ရာဇ၀င္ႏွင့္ Diabetic သံသယျဖစ္မႈမ်ားကို ေျပာျပသည္။ ဦးေႏွာက္ပံုမွန္ျဖစ္သလား လမ္းေလွ်ာက္ခိုင္းသည္။ လက္ဆန္႔တန္းခိုင္းသည္။ ကုတင္တြင္ ပက္လက္လွန္ျပီး ဗိုက္ကို လွန္ေလွာ စမ္းသပ္သည္။ အသက္ရႈႏႈန္း၊ နား၊ ႏွေခါင္းမ်ားကို စက္ျဖင့္ ထိုးျပီးစစ္သည္။ လက္ႏွိပ္မီးျဖင့္ ပါစပ္အာေခါင္ကို စစ္ေဆးသည္။ ၁၀မိနစ္ခန္႔ ေမးျမန္းစစ္ေဆးျပီး၊ ေသြးစစ္ရန္၊ ဦးေႏွာက္အတြက္ CT Scan လုပ္မည္ေျပာသည္။ ကြ်ႏ္ုပ္က CT Scan ဘယ္ေလာက္က်သင့္သလဲ ေမးျမန္းေသာအခါ US$70 က်သင့္သည္ဟု ေျပာပါသည္။ ဆရာ၀န္ခက ပိုေစ်းၾကီးမယ္ထင္တယ္ ေမးေသာအခါ Doctor Fee is US$20 only.  ေျဖပါသည္။ ရယ္စရာအျဖစ္ ဟာ.. ဆရာ၀န္က ပိုျပီးေစ်းၾကီးရမွာ ဘာျဖစ္လို႔ စက္စရိတ္က ေစ်းပိုၾကီးေနရသလဲ .. ဟု ေျပာဆို၊ ႏႈတ္ဆက္ထြက္လာခဲ့ပါသည္္။ မိန္းမငယ္ တဦး လာေရာက္ၾကိဳဆိုျပီး ေသြးစစ္တဲ့ေနရာသို႔ ေခၚသြားျပန္ပါသည္။

Blood Test & CT Scan ေဆးစစ္ျခင္း
ေသြးစစ္တဲ့ လူငယ္ေယာကၤ်ားေလးက ကြ်မ္းက်င္စြာ၊ စမ္းသပ္ျပီး ညာလက္ဖ်ံကို စည္းျပီး ေသြးေၾကာရွာပါသည္။ ေသြးေၾကာကို ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရပါ။ စင္ကာပူတြင္ သူနာျပဳဆရာမၾကီး၊ငယ္မ်ားစြာႏွင့္ ေသြးထုတ္ျခင္း၊ ေသြးေၾကးေဆးသြင္းျခင္းမ်ား လုပ္ဖူးပါသည္။ မၾကြမ္းက်င္မႈ၊ ေသြးေၾကာေကာင္းေကာင္း မျမင္ရမႈမ်ား ေၾကာင့္ အပ္ႏွင့္အသားထဲ သြင္းလုိက္၊ ထုတ္လိုက္ လုပ္ခံရဖူးပါသည္။ နာက်င္ေသာ္လည္း ခံရပါသည္။ ယခု ဗီယက္နမ္ သူနာျပဳအမ်ိဳးသားငယ္ေလးက လက္ဖ်ံမွ ေသြးထုတ္မယ္ စမ္းေသာအခါ စိုးရိမ္မိပါသည္။ ဖက္ကနဲ အပ္စိုက္မႈကို ခံစားလိုက္ျပီး မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ပင္နယ္စလင္ပုလင္းငယ္တြင္ ေသြးမ်ားအျပည့္ ၀င္လာေနသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ ေၾသာ္.. ဒီလူငယ္ေလးက ျမန္မာျပည္က သူနာျပဳမ်ားလို လူကိုကိုင္တြယ္တာ ကြ်မ္းက်င္လွေၾကာင္း လက္ေတြ႔ၾကံဳရပါသည္။ စင္ကာပူ၊ အေမရိကားမ်ားတြင္ လူကို အပ္ႏွင့္စိုက္မည့္အေရးဆိုလွ်င္ လူနာေရာ၊ သူနာျပဳေရာ သိပ္မလုပ္ခ်င္ၾကပါ။ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ဗီယက္နမ္မ်ားတြင္ လူနာေရာ၊ သူနာျပဳေရာ အပ္စိုက္သြင္းျခင္းအလုပ္ကို ထမင္းစားေရေသာက္လို သေဘာထားၾကပါသည္။

ထိုေနာက္ Toshiba Aviator တံဆိပ္ကပ္ထားေသာ CT Scan စက္ၾကီးတြင္ စမ္းသပ္ခံရပါသည္။ စမ္းသပ္သည့္ အမ်ိဳးသားမွာ၊ အဂၤလိပ္စကားလည္း ကြ်မ္းက်င္သည္။ ဘယ္ႏိုင္ငံကလည္းဟု ေမးျမန္း စကားေျပာရင္၊ စက္အ၀ိုင္းၾကီးတြင္ ၁၀မိနစ္ခန္႔ စမ္းသပ္ျပီး၊ ျပီးဆံုးသြားပါသည္။

အမ်ိဳးသမီးတဦး ေရာက္လာျပီး၊ ေစာင့္ဆိုင္းရန္ ေနရာတြင္ ေနရာခ်ထားပါသည္။ အေနာက္တိုင္းကုတ္အက်ီႏွင့္ Accounting ဌာနမွ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးတဦး ထပ္မံေရာက္လာျပီး၊  ေရာက္လာျပီး က်သင့္ေငြမ်ားကို ေျပာျပသည္။ Insurance အာမခံ ရွိသလား၊ ကုမၸဏီနာမည္နဲ႔ ေငြရေျပစာ ေရးရမလား၊ အသက္အာမခံ Insurance Claim Procedure မ်ားကို ရွင္းျပေျပာဆိုပါသည္။

စကားခ်ပ္။   
  Columbiaasia.com  ေဆးရံုသည္ အာရွတြင္ ၂၁ခု ဖြင့္လစ္ထားျပီး၊ ဗီယက္နမ္တြင္ ၃ခုဖြင့္ထားသည္။ ဟိုခ်ီမင္းျမိဳ႔ထဲတြင္ တခု၊ ျမိဳ႔ျပင္ ယခု ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ စက္ရံုရွိရာ ဗီယက္နမ္-စင္ကာပူ စက္မႈဇံု VSIP အနားတြင္တခု၊ ေနာက္တခုမွာ ဗီယက္နမ္ျမိဳ႔ေတာ္ ဟႏိြဳင္းျမိဳ႔တြင္ တခုဖြင့္ထားသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ဗီယက္နမ္ ဆိုရွယ္လစ္အစိုးရမွာ အေျခခံလူတန္းစားမ်ားကို လစာ 3,000,000d (US$150) သတ္မွတ္ထားသည္။ ထိုေငြျဖင့္ လူတိုင္း စား၀တ္ေနေရး၊ အိုေက၊ အဆင္ေျပၾကသျဖင့္ ေဆးရံုတြင္လည္း ၀န္ထမ္းမ်ားစြာ ခန္႔ထားႏိုင္ပါသည္။ ေဆးရံုလုပ္ငန္းမွာ ကုသိုလ္လည္းရ၊ ၀မ္းလည္း၀ျဖစ္ေသာ္လည္း ၀ိသမစီးပြားေရးသမ်ားမ်ားေၾကာင့္ အသျပာေဆးရံုမ်ား ျဖစ္သြားတတ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗီယက္နမ္တြင္ အစိုးရက ထိန္းေက်ာင္းေပးပါသည္။ ႏိုင္ငံျခားသားေဆးရံု ႏွင့္ ေဒသခံမ်ားေဆးရံု ၂မ်ိဳးရွိပါသည္။ အဂၤလိပ္စကားေျပာတတ္ပါက ေဆးရံုသူနာျပဳမွာ လစာ US$300 အထက္ ရႏိုင္ျပီး၊ အဂၤလိပ္စကားမတတ္ပါက US$200 ေအာက္သာ ရရွိမည္ျဖစ္သည္။

  ဗီယက္နမ္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံျခားသားကို ပ်ဳငွာျခင္းမဟုတ္၊ ပင္ကိုယ္စိတ္ရင္းပ်ဳငွာမႈဟု စာေရးသူ ယူဆပါသည္။ စာေရးသူေတြ႔ဆံုေသာ ဗီယက္နမ္အမ်ားစုမွာ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား လစာေဒၚလာေထာင္ေသာင္းခ်ီ ရေသာ္လည္း မနာလို၊ Chop ေခါင္းပံုျဖက္လိုစိတ္ မရွိသူ၊ ရတာနဲ႔ေက်နပ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ရာဇ၀တ္မႈလည္း နည္းပါးျပီး၊ မိန္းမပ်က္လုပ္ငန္းလည္း မရွိသေလာက္ပင္ျဖစ္သည္။ ဘာသာတရား မရွိသူမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း လူမႈေရး၊ ၾကီး၊ငယ္ ရိုေသေလးစားမႈ Seniority ရွိပါသည္။ ဗီယက္နမ္တြင္ အျဖဴေကာင္ ဆိုသူ ဥေရာပ၊အေမရိကားတိုက္သားမ်ားမွာ Not Welcome အဆင့္တြင္ရွိသည္။ ျပင္သစ္၊ အေမရိကန္ ကိုလိုနီျဖစ္ခဲ့ဖူးျပီး၊ တရုပ္-အေမရိကန္ စစ္ေအးေခတ္က ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားေၾကာင့္ တိုင္းျပည္လံုးပါးခဲ့သည္ကို ဗီယက္နမ္မ်ား မေမ့ၾကပါ။ တရုပ္ဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓါတ္မ်ားရွိၾကျပီး၊ ဂ်ပန္ႏွင့္ကိုးရီးယားမ်ားပင္လည္း ဗီယက္နမ္စကားမတတ္ပါက လူရာသြင္းမခံရပါ။ ျမန္မာျပည္ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကဲ့သို႔ တရုပ္ေရအားလွ်ပ္စစ္ကုမၸဏီမ်ား၏ ေခါင္းပံုျဖက္မႈကို ခံခဲ့ျပီးျဖစ္၍၊ ယခုႏိုင္ငံတည္ေထာင္ရာတြင္ အေမရိကန္၊တရုပ္တို႔ထက္ ရုရွားႏိုင္ငံအကူအညီကို အမ်ားဆံုးယူထားပါသည္။ ဗီယက္နမ္၏ အလြန္ၾကီးမားလွေသာ ကမ္းလြန္ေရနံလုပ္ငန္း အမ်ားစုကို ရုရွားေရနံကုမၸဏီမ်ားအား လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးထားျပီး၊ လူငယ္ပညာေတာ္သင္အမ်ားစုမွာ ရုရွားႏိုင္ငံသို႔ သြားေနဆဲျဖစ္သည္။

ဆရာ၀န္ႏွင့္ ေနာက္ဆံုးေတြ႔ဆံုျခင္း
Dr. Lam ႏွင့္ေတြ႔ရန္ အမ်ိဳးသမီးတဦး ျပံဳးရႊင္စြာ လာေခၚပါသည္။ ဆရာ၀န္အခန္းတြင္ ၁၀မိနစ္ခန္႔ ဆရာ၀န္က ေသြးစစ္ရလဒ္၊ ဦးေႏွာက္စစ္ေဆးမႈရလဒ္မ်ားကို ကြန္ျပဴတာတြင္ ျပသျပီးရွင္းျပပါသည္။ အားလံုးေကာင္းပါသည္။ ဦးေႏွာက္ အာရံုေဆး (ေခါင္းမူးျခင္းအတြက္) Betaserc 24MG, Tanganil 500mg ေဆးမ်ား တပတ္စားသံုးရန္ ေပးလိုက္ပါသည္။ ေနာက္တစ္ပတ္ ျပန္လာရန္ ခ်ိန္းလိုက္ပါသည္။ ထိုေဆးမ်ားကို အင္တာနက္တြင္ ရွာေဖြၾကည့္ရာ ဦးေနာက္ေဆးမ်ားျဖစ္သည္။ တပါတ္စားေသာက္ျပီးပါ သက္သာသြားလွ်င္ ေနာက္ဆက္စားရန္မလိုေတာ့ ဟု Dr.Lam ကေျပာပါသည္။ ဦးေႏွာက္အားေဆး Neuro ႏွင့္မတူပါ။ ေက်နပ္ပါသည္။ မိမိဦးေႏွာက္ကို မလိုအပ္သည့္ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ား (ဥပမာ - ဇနီးသည္ႏွင့္ျငင္းခံုျခင္းမ်ား) မလုပ္ရန္၊ ဇနီး၊သားသမီးမ်ား ကြန္ပလိန္းအလုပ္မခံေအာင္ ေနရန္၊ အလုပ္မွ ေဘာ့စ္ႏွင့္အလုပ္သမားမ်ား ကြန္ပလိန္း၊ Complain & Protest သိပ္မလုပ္ရန္ စိတ္ေနစိတ္ထား Attitude ေျပာင္းလဲဖို႔လိုသည္ဟု သိရပါသည္။ ဗီယက္နမ္ဆရာ၀န္ကေတာ့ စိတ္ဖိစီးမႈကို မေျပာပါ။ စင္ကာပူမွ ဆရာ၀န္မ်ားကေတာ့ စိတ္ဖိစီးမႈကို အဓိကထားျပီးေျပာပါသည္။

ေနာက္ဆံုး Billing Department တြင္ ေဆးစစ္ရလဒ္မ်ား၊ ဦးေႏွာက္ဓါတ္ပံုမ်ားကို ေပးအပ္က ကုန္က်စရိတ္ စုစုေပါင္း ေဒၚလာ US$140 ႏွင့္ ညီမွ်သည့္ ဗီယက္နမ္ ေဒါင္းေငြ 2,700,000d  ႏွစ္သန္း၊ခုႏွစ္သိန္းကို ေပးလိုက္ပါသည္။ စိတ္ေက်နပ္မႈႏွင့္၊ ေဆးေသာ္ျပိး၊ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ား က်ဆင္းသြားေသာေၾကာင့္ ေနာက္ေန႔တြင္ ေခါင္းမူးေရာဂါ ေပ်ာက္သြားပါသည္။

နိဂံုး
CT Scan ကို အေမရိကန္တြင္ ငါးေထာင္ေပးရသည္။ စင္ကာပူတြင္ တစ္ေထာင္ခန္႔ေပးရသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ႏွစ္ရာခန္႔ ေပးရျပီး၊ ဗီယက္နမ္တြင္ ခုႏွစ္ဆယ္သာ ေပးရသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္ ဘယ္ေလာက္က်သင့္ပါသလဲ ေမးခ်င္ပါသည္။

ေဇာ္ေအာင္(မံုရြာ)
31-Aug-2012

CT Scan -  X-ray CT  Computed Tomography
MRI  -   Magnetic resonance imaging
VSIP - Vietnam Singapore Industrial ParkSumsung vs Apple - Patent and Loyalty court issue in 2012
http://en.wikipedia.org/wiki/X-ray_computed_tomography

Link
http://burmeseamericasingapore.blogspot.com/