က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာေတြ စည္းရံုးေရး ဆင္းတတ္ပံုေလးေတြ ျပင္သင့္ၿပီ ထင္လို႔

by Lwin Aung Soe on Saturday, September 1, 2012 at 11:54pm

ဒီေန႔ တနဂၤေႏြေန႔ ဆိုေတာ့ နားရက္ရသူေတြလည္း အိမ္ကပ္ၿပီး စာဖတ္ စာေရးတတ္ၾကတာေပါ့။ အျခားသူေတြေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြတဦးကေတာ့ တခါတေလ အဲဒီလို လုပ္တာ အမွန္ပဲ။ သူက အေျပာအဆို ေျပျပစ္သလို စာအေရးလည္း ေကာင္းတယ္။ ထိုးထြင္းဥာဏ္လည္း ေကာင္းတယ္။

ဒီေန႔ သူေရးတဲ့ စာတပုဒ္ကို Facebook မွာ ဖတ္ရပါတယ္။

သူ႔စာကို ဖတ္ၿပီး က်ေနာ္လည္း ကြန္မန္႔ေရးလိုက္တာ ေရးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အေတာ့္ကို ရွည္သြားပါေလေရာ။ ေျပာစရာေတြက မ်ားတယ္ေလ။ ေျပာစရာ ဆိုတာထက္ ဗဟုသုတေလးေတြ ေဝမွ်ေပခ်င္တာ၊ ျမန္မာေတြ ႀကီးပြားတိုးတက္ေစခ်င္တာေလးေတြ ရွိေတာ့ စိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ ေရးေနမိလို႔ပါပဲ။

ကဲ..ကဲ.. က်ေနာ့္မိတ္ေဆြရဲ႕ စာကို အရင္ဖတ္ၾကည့္ၿပီးမွ က်ေနာ့္ရဲ႕ သံုးသပ္ခ်က္ကို ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး။ ဒီေန႔ တနဂၤေႏြေန႔ဆိုေတာ့ စာဖတ္ဖို႔ အခ်ိန္အား ရၾကရင္ေပါ့။

https://www.facebook.com/notes/kyawthu-soe/%E1%80%99%E1%80%AE%E1%80%B8%E1%80%99%E1%80%AD%E1%80%BD%E1%80%90%E1%80%B9%E1%81%BF%E1%80%95%E1%80%AE%E1%80%B8%E1%80%99%E1%80%BD-%E1%80%A1%E1%80%AD%E1%80%95%E1%80%B9%E1%80%90%E1%80%90%E1%80%B9%E1%80%9E%E1%80%8A%E1%80%B9/398424136877738?notif_t=note_tag

................................

ဂ်ပန္က အေၾကာင္းေလးနဲ႔ပဲ ျပန္ေျပာပါရေစ.. ဂ်ပန္မွာ ေနဖူးသူ တခ်ဳိ႕ေတာ့ ၾကံဳဖူးမွာပါ။ ေန႔လည္ဘက္၊ ညေနေစာေစာဘက္ေလာက္ဆို တံခါးဘဲလ္သံၾကားလို႔ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရင္ အမ်ဳိးသမီး ၂ ဦးကို ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။ အင္မတန္ ယဥ္ေက်းျပဴငွာတဲ့ စကားအသံုးအႏႈန္း၊ အျပဳအမူနဲ႔ ခင္မင္ရင္ႏွီးမႈ ရွိပါတယ္။ နည္းနည္းလည္း ေအာက္က်ဳိ႕တတ္ပါတယ္။

သူတို႔ကေတာ့ ခရစ္ယန္ဘာသာဝင္ျဖစ္ဖို႔ လာစည္းရံုးၾကသူေတြပါ။ အရင္ဆံုး သူတို႔ ဘယ္သူျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ေျပာဆိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသားမွန္း ခြဲျခားႏိုင္ရင္ တရုတ္၊ အင္ဒို၊ ထိုင္း၊ နိေပါ၊ အာဖရိက စသျဖင့္ သူတို႔မွာ အသင့္ပါတဲ့ ခရစ္ယန္ ဘာသာေရး စာအုပ္ေလးေတြ၊ စာရြက္ေတြ ေပးၿပီး ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းတက္ဖို႔၊ ခရစ္ဘာသာဝင္ဖို႔ စည္းရံုးတတ္ပါတယ္။ အတင္းအၾကပ္ မဟုတ္ပါ။ ဘာေပးမယ္ ညာေပးမယ္လို႔လည္း မေျပာ၊ အာမလည္း မခံပါ။ စည္းရံုးလို႔ မရရင္လည္း အေႏွာင့္အယွက္ေပးမိလို႔ ခြင့္လႊတ္ပါလို႔ ေျပာၿပီး ျပန္သြားတတ္ၾကပါတယ္။

တခါတေလ အိမ္ကို တံခါးလာမေခါက္ဘဲ လမ္းမွာ ရပ္ၿပီး စည္းရံုးတတ္ပါတယ္။ လမ္းသြားလမ္းလာေတြကို အေႏွာင့္အယွက္ေတာ့ မေပးတတ္ပါဘူး။ စိတ္မဝင္စားလို႔ မသိက်ဳိးကြၽံ ျပဳရင္လည္း သူတို႔လို စည္းရံုးသူေတြက စိတ္မဆိုးတတ္္ၾကပါ။

............................

ေနာက္တပိုင္းကေတာ့ ျမန္မာေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးပါတီဝင္ဖို႔၊ အဖြဲ႔အစည္းထဲ ဝင္ဖို႔ စည္းရံုးေရး အေၾကာင္းပါပဲ။

လူတဦးခ်င္းကို အိမ္တိုင္ယာေရာက္ စည္းရံုးတာဟာ တခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲ မဲဆြယ္သလို ပံုစံမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါဟာ လူတဦးခ်င္းရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ထိပါးေနသလို မလိုအပ္ဘဲ ၾသဇာလႊမ္းမိုးေစတဲ့ ကိစၥလို႔လည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးပါတီတခုဟာ တရားဝင္ ရပ္တည္ေနၿပီဆိုရင္ (သို႔) လူသိထင္ရွား ျဖစ္ေနၿပီ ဆိုရင္ ဆိုင္းဘုတ္ေထာင္ခြင့္၊ လက္ကမ္းစာရြက္ ျဖန္႔ခြင့္ အစရွိတာေတြကို အထိုက္အေလ်ာက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တာဝန္ခံ လုပ္ႏိုင္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ “ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တာဝန္ခံ လုပ္တာနဲ႔ “လြတ္လြတ္လပ္လပ္” ဆိုတာ အဓိပၸာယ္ခ်င္း မတူတာကို အထူး သိေစခ်င္ပါတယ္။

ပါတီဝင္ဖို႔ သေဘာက် ႏွစ္သက္သူေတြက ဆက္သြယ္ရမယ့္ ေနရာကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် သြားေရာက္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ဆႏၵနဲ႔ အဖြဲ႔ဝင္တာက မွန္ကန္တဲ့ နည္းလမ္းလို႔ ဆိုရပါမယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ အဖြဲ႔ဝင္အင္အား အမ်ားဆံုးလို႔ ေျပာတဲ့ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳး ႏိုင္ငံေရးပါတီေတာင္မွ နည္းလမ္းမမွန္တဲ့ (သို႔) အမ်ားျပည္သူေတြ မႏွစ္သက္တဲ့ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီဝင္ ျဖစ္ေစတာေတြကို ၾကားသိေနရပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္လည္း “ႏိုင္ငံေရးပါတီဝင္အျဖစ္ စည္းရံုးျခင္း”  ဆိုတဲ့ ဥပေဒ (သို႔) နည္းဥပေဒကို ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္က ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနရတာကို သေဘာေပါက္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ နည္းမွန္ လမ္းမွန္ကို မသိတဲ့ ဗဟုသုတ အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ သိရက္နဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏိုင္စြမ္း မရွိေသးလို႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ဒါမ်ဳိးေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက ႏိုင္ငံေရးပါတီ (သို႔) အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာသာမက ျပည္ပက ျမန္မာအဖြဲ႔အစည္းေတြမွာေရာ ဘယ္ေလာက္ျဖစ္ေနၿပီလဲ ဆိုတာ ေတြးၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။

မိမိဆႏၵမပါရင္ ဘာမွ လုပ္စရာ မလိုတဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်င့္သံုးလာၿပီ ဆိုေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ဝင္ဖို႔ စည္းရံုးတဲ့ အခါမွာေတာ့  ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းတက် တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ မလုပ္ၾကေသးတာ၊ လုပ္ဖို႔ စိတ္ကူး မရွိၾကေသးတာကို အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနရတုန္းပါပဲ။  

လြင္ေအာင္စိုး

၂-၉-၂ဝ၁၂