ပြဲက အခုမွ ၾကည့္လို႔ ပိုေကာင္းလာတယ္

by Lun Swe on Monday, September 10, 2012 at 7:04am 

စံကြန္႔

ပြဲက အခုမွ ၾကည့္လို႔ ပိုေကာင္းလာတယ္။ 

ဟိုတုန္းကလို ႀကိဳး၀ိုင္းေထာင့္ထဲ အေသပိတ္ထိုးေနတာမ်ဳိး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မ်က္ႏွာကို ဖြင့္ေပးလာတယ္။ ရင္ဘတ္ကို ဟေပးလိုက္တယ္။ ေခ်ာင္ပိတ္အထိုးခံေနရာကေန တခ်က္ တခ်က္ ျပန္ထိုးေဖာ္ရလာတယ္။ ပရိသတ္က “ေဟး ကနဲ” အားေပးလာတယ္။

ပြဲေလး စိုျပည္လာေအာင္ နည္းနည္း ဖြင့္ေပးတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ႏွာေခါင္းေသြးထြက္ေအာင္ ထိုးလာရင္ေတာ့ ေစာေစာကလိုပဲ ႀကိဳး၀ိုင္းေထာင့္ ပို႔ၿပီး အေသျပန္ထိုးလိမ့္မယ္။ မယံု … ၾကည့္။

*******

ပြဲက အခုမွ ပိုၾကည့္လို႔ ေကာင္းလာတယ္။

မတတ္သာလို႔ သြားျဖဲျပတာကို ျပံဳးတယ္လို႔ တခ်ဳိ႕က ထင္လာၾကတယ္။ ကိုယ့္ေရာဂါေၾကာင့္ အသားေရွာင္တာကို သက္သတ္လြတ္စားတဲ့ သူေတာ္စင္ႀကီးလို႔ ျမင္တဲ့လူက ျမင္တယ္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကေန သမၼတရာထူး ‘ေျပာင္း’ သြားတာ၊ စစ္ယူနီေဖာင္းကေန ပုဆိုးတိုက္ပံု ‘လဲ’ လိုက္တာကို တခ်ဳိ႕ ‘ေျပာင္းလဲ’ ၿပီဆိုၿပီး လက္ေခါက္မႈတ္ၾကတယ္။ အာဏာလက္ဆုပ္မေျဖခ်င္တဲ့ စစ္အုပ္စုဟာ ဒီအတိုင္း ေရွ႕ဆက္သြားဖို႔ ခက္ခဲလာတဲ့အခါမွာ သူတို႔ ဆက္လက္ ရွင္သန္ ရပ္တည္ဖို႔ (Survival ျဖစ္ဖို႔) နည္းလမ္းတခုကို ရွာေနတဲ့အခ်ိန္၊ အေမရိကန္ဟာ စစ္ပြဲႏွစ္ခုနဲ႔ စစ္ပန္းေနခ်ိန္၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းမွာ ၾသဇာက်ေနခ်ိန္မွာ အာရွ-ပစိဖိတ္မွာ တ႐ုတ္ႀကီး ‘ေထာင္’ ေနတယ္။ ျမန္မာဟာ တ႐ုတ္ႀကီးရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ သူျပဳသမွ် ႏုရတဲ့ ဘ၀၊ အာရွ-ပစိဖိတ္မွာ အင္အားခ်ိန္ခြင္လွ်ာ ညိွခ်င္ေနတဲ့ အေမရိကန္က ျမန္မာကို မ်က္စတခ်က္ လွမ္းပစ္လိုက္တယ္။ ေပါက္ေဖာ္ႀကီးနဲ႔ ဖြတ္ဖြတ္ေၾကေနတဲ့ ျမန္မာ ေငါက္ကနဲ ထလာတယ္။

တနည္းေျပာရရင္ မသာအိမ္ရွာေနတဲ့ ဖဲသမားနဲ႔ ဖဲသမား ေမွ်ာ္ေနတဲ့ မသာအိမ္ ေတြ႔ၾကတာပဲ။ ဒါကို အူေၾကာင္ေၾကာင္ ႏိုင္ငံေရးသမားအခ်ဳိ႕နဲ႔ အ႐ိုးေမွ်ာ္အုပ္စုတခ်ဳိ႕က သမၼတႀကီးကို ယံုပါတယ္၊ သမၼတႀကီး က်န္းမာပါေစဆိုၿပီး ထေအာ္ၾကတယ္။ တကယ္တမ္း စစ္အာဏာရွင္တို႔ရဲ႕ အက်င့္စ႐ိုက္နဲ႔ အဇၩတၱကို သိသူေတြက ရင္ထုမနာျဖစ္ၾကရတယ္။ တခ်ဳိ႕က ျပံဳးၾကတယ္။

*******

ပြဲက အခုမွ ပိုၾကည့္လို႔ ေကာင္းလာတယ္။

ႏိုင္ငံေရးသပြတ္အူႀကီးက ေမ်ာလာခ်ိန္၊ ကမ္းစပ္သြားၿပီး လဲမိႈ႔အိတ္ ဖြင့္တဲ့သူက ဖြင့္တယ္။ လူစည္စည္မွာ ဆူးလွည္းႀကီး ေမာင္းတဲ့သူက ေမာင္းလာတယ္။ ၀ါးလံုးနင္း ၀ါးျခမ္းနင္း အစိုးရက ေရွ႕ႏွစ္လုပ္မယ့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွအားကစားပြဲေလး ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ျဖစ္ခ်င္တယ္ (၆၉ ကၽြန္းဆြယ္တုန္းကလို အရွက္ကြဲမွာစိုးတယ္)။ ၂၀၁၄ မွာ အာဆီယံဥကၠဌျဖစ္မွ တိုင္းျပည္က ဆူဆူပူပူ ထပ္ျဖစ္ဦးမယ္ဆိုလည္း မျဖစ္ေသးဘူး။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဘယ္လိုေက်ာ္ျဖတ္မလဲ (စစ္တပ္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံထားတဲ့ ပါတီ ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေရြးေကာက္ပြဲ မႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သူတို႔သိတယ္)။

စစ္အစိုးရဘက္မွာ သူ႔အပူနဲ႔သူ ရွိသလို ျပည္သူဘက္မွာလည္း ကိုယ့္အပူနဲ႔ကိုယ္။ ဘယ္မလဲ အားထားေထာက္တဲ့ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးပါတီ။ ရွိသားပဲ NLD လို႔ တခ်ဳိ႕က ဆိုလိမ့္မယ္။ အလြန္အားကိုးခဲ့ဖူးတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီႀကီးတခုပါ။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေသြး၊ ေခၽြး၊ အသက္ေတြနဲ႔ ရင္းၿပီး ရလာခဲ့တဲ့ ပါတီႀကီး။ ကမၻာဦးလူသားေတြ ေနကို လကို ေမွ်ာ္သလို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးႀကီး ထားခဲ့ရတဲ့ ပါတီႀကီး။ ခုေတာ့ အတိုက္အခံလား၊ ၾကံ႕ဖြံ႔ညီေနာင္ပါတီလား မသိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ဇာတ္ၫႊန္းနဲ႔ ဒါ႐ိုက္တာ ဗိုလ္သန္းေရႊရဲ႕ ျပဇာတ္အဖြဲ႔ႀကီးမွာ ဇာတ္ေကာင္တေကာင္အျဖစ္ ပါ၀င္ကျပေနပါၿပီ။ ငါးစင္႐ိုင္းေသးေသးေလးတေကာင္ေတာင္ ႐ုန္းထြက္ရန္မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ၂၀၀၈ နာဂစ္ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒကို အတြင္းက ၀င္ျပင္မယ္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးလည္း ခုေတာ့ လႊတ္ေတာ္ထဲက ေကာ္မတီတခုရဲ႕ ဥကၠဌ ျဖစ္လုိ႔ေနပါၿပီ။ ေကာ္မတီနာမည္က တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးေကာ္မတီတဲ့။ ရယ္လိုက္ရတာ ဖတ္ဖတ္ေမာ … ရင္ဘတ္ေနာက္က ေၾကာ။ ေကာ္မတီဥကၠဌႀကီးကိုယ္တိုင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ခံခဲ့ရတာေတြ၊ ဒီပဲယင္းလုပ္ၾကံမႈႀကီးကို အခုထိ တရားခံမေဖာ္ထုတ္ႏိုင္တာေတြ၊ စိမ္းလဲ့ကန္သာ ၅ ေလာင္းၿပိဳင္လူသတ္မႈ ခုထိ တရားခံ မမိေသးတာေတြ၊ ပူပူေႏြးေႏြး မေန႔တေန႔က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ရခိုင္အေရးအခင္းမွာ လူ ၁၀ ေယာက္ အသတ္ခံရတဲ့ကိစၥ၊ ဒီအေရးအခင္းဟာ မေတာ္တဆလား၊ အစီအစဥ္ရွိရွိလား၊ ဘယ္သူ႔မွာ တာ၀န္ရွိသလဲ၊ ရပ္ကြက္ - ေက်းရြာ - ၿမိဳ႕နယ္ - ခ႐ိုင္ - တုိ္င္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔အစည္း အဆင့္ဆင့္ရွိတဲ့ တိုင္းျပည္။ ကိုလိုနီအေမြျဖစ္တဲ့ သန္းေခါင္စာရင္းကို သံုးၿပီး တဦးခ်င္း လႈပ္ရွားမႈကို ေစာင့္ၾကည့္တတ္တဲ့ တိုင္းျပည္မွာ ပဲခူးတိုင္း တရားသူႀကီးဇနီးက အိမ္ေဖာ္မေလးကို လူမဆန္စြာ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္တဲ့အမႈ ခုထိ တရားခံကို ဖမ္းမမိေသးတာေတြ …။

သူႀကီးကိုယ္တိုင္ လူသတ္တဲ့ရြာမွာ ဆယ္အိမ္ေခါင္း လုပ္မိတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးပါကလား။

*******

အခုမွ ပြဲက ပိုၾကည့္လို႔ ေကာင္းလာတယ္။

အစိုးရ ပင္ပင္ပန္းပန္း ျပဳစုထားတဲ့ Black List ဆိုတဲ့ လူ ၆ ေထာင္ေက်ာ္ထဲက ၂ ေထာင္ေက်ာ္ကို ဖ်က္လိုက္ၿပီတဲ့။ တသက္လံုး စစ္အစိုးရ ဆန္႔က်င္ခဲ့ရက္သားနဲ႔ေတာင္ Black List ထဲမပါလို႔ တက္တေခါက္ေခါက္ ျဖစ္တဲ့သူကျဖစ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘယ္အခ်ိန္က Black List ထဲ ပါသြားမွန္း မသိတဲ့ လူက တအံ့တၾသျဖစ္။ ၈၈ ေနာက္ပိုင္း ဆင္ဖမ္းမယ္၊ က်ားဖမ္းမယ္ဆိုၿပီး ျပည္ပထြက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕လည္း ျပည္ေတာ္ျပန္ကုန္ၿပီ။ ျပည္ေတာ္ျပန္ဖို႔ အဖိတ္မခံရတဲ့ လူေတြကလည္း စစ္အစိုးရ လူတန္းစားခြဲျခားတယ္ဆိုၿပီး ပူညံပူညံ။ အေမရိကား ေရာက္လာတဲ့ စစ္အစိုးရ ထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္တေယာက္ကို ဖိနပ္နဲ႔ ခၽြတ္ေပါက္ခဲ့တဲ့ ရဲရဲေတာက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးလည္း အသိတရား ရသြားၿပီထင္ရဲ႕။ လက္ခံရင္ ျပည္တြင္းမွာေနၿပီး အစိုးရနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မယ္တဲ့။

“ေသနတ္တစ္သန္း၊ က်ည္တစ္သန္းေပါ့

တစ္သန္းအေမရိကန္၊ ဗီယက္နမ္မွာ

တစ္ဆန္တစ္ေယာက္၊ ဦးေႏွာက္ေဖာက္ၿပီး

တစ္ေယာက္မက်န္ သတ္လိုလွ” ဆုိၿပီး အေမရိကန္ကို ျပစ္တင္မုန္းတီးခဲ့တဲ့ အညာသား ကဗ်ာဆရာႀကီး ျပည္ေတာ္မျပန္ေသးဘဲ အေမရိကန္မွာ ႏွပ္ေနတာ တစ္သန္းအေမရိကန္ မျပည့္ေသးလို႔ ထင္ပါရဲ႕။

တမိုးလံုးေဖ်ာက္ဆိပ္လုပ္ေနတဲ့ “၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေဟာင္း” မ်ားဆိုတဲ့ လူတန္းစားတရပ္ကလည္း ကမၻာမွာ ျမန္မာျပည္ပဲရွိပါတယ္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ ျပန္လာတာ ေလဆိပ္ႀကိဳဖို႔ မဲခြဲတာ ႐ံႈးလို႔ မႀကိဳလိုက္ရဘူးဆိုပဲ။

အင္း … ေရွ႕ေလွ်ာက္ ပြဲက ပိုၾကည့္လို႔ ေကာင္းဦးမွာပါ။

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကိုယ့္တိုင္းျပည္နဲ႔ ကင္းကြာခဲ့တဲ့ ျပည္ေတာ္ျပန္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း ဖင္ပူေအာင္မွ မထိုင္ရေသးဘူး၊ ပါေဂ်ာင္ ေျမာက္ပိုင္းလူသတ္မႈနဲ႔ တရားစြဲဖို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရေနပါပေကာ။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အျဖစ္ဆိုးအမ်ဳိးမ်ဳိးမွာ အဓိကအခန္းက ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးအႀကီးအကဲ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ဘာမွ မေျပာရဲၾကပါ့လား။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း မထိခိုက္ဘူး၊ အႏၱရာယ္လည္း မရွိဘူးဆိုတဲ့ ကိစၥမ်ဳိးမွာ စံကြန္႔လည္း သတၱိရွိပါတယ္။ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ဆိုရင္ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ စကားမ်ဳိးကို ေျပာရမွာျဖစ္သလို အစိုးရဘက္က တာ၀န္ရွိသူတေယာက္ဆိုရင္လည္း အစိုးရဘက္က ကာကြယ္ေျပာဆိုမွာ ဓမၼတာပါ။

ပုသိမ္ သြားၿပီး ေရေဘးဒုကၡသည္ေတြ ေငြလွဴဒါန္းဖို႔ သြားတဲ့ ပုသိမ္မွာ ႏွစ္စဥ္ ေရႀကီးေနတာဆိုရင္ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုတာ အေျဖရွာရမယ္တဲ့။ ေဒၚစုရဲ႕ ေစတနာ ေလးစားဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ေဒၚစုရယ္ … ပုသိမ္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ မိုးေလး နည္းနည္းသဲရင္ ဖေရဇာလည္း ေရနစ္ပါတယ္။ ကန္ေတာ္ကေလးမွာလည္း ဒူးဆစ္ေပါင္လယ္ ေရာက္ပါတယ္။ ေစတနာေရွ႕ထား ေျပာရရင္ သဘာ၀ေဘးဒဏ္အတြက္ ေဒၚစု သိပ္ေသာကမေရာက္ပါနဲ႔။ ျမန္မာျပည္ထက္ အမ်ားႀကီး ခ်မ္းသာတဲ့ အေမရိကန္တို႔၊ ဂ်ပန္တို႔ေတာင္ သဘာ၀ေဘးဒဏ္ကို ႀကိဳတင္မကာကြယ္ႏိုင္ပါဘူး။ သက္သာေအာင္နဲ႔ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းပဲ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြကို တကယ္ေစတနာရွိတယ္ဆိုရင္ ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးထဲက မင္း (မင္းဆိုးမင္းညစ္) ကို ဆံုးမေပးပါ။ လူဦးေရ ၅၇ သန္းမွာ ၁၄ သန္းပဲ လွ်ပ္စစ္မီးသံုးႏိုင္တဲ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ‘ဘာ့ေၾကာင့္’ ဆိုတာ စဥ္းစားရတာက ပုသိမ္မွာ ေရႀကီးတာထက္ ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။ ဂစ္တာတလက္ ၅၈၈ သိန္း ေပး၀ယ္ႏိုင္တဲ့ ျမန္မာသူေဌးႀကီးအတြက္ မုဒိတာပြားမိသလို ပညာမသင္ႏိုင္ဘဲ ၿမိဳ႕ေပၚတက္ အိမ္ေဖာ္လုပ္စားေနရတဲ့ ေက်းလက္က လူဆင္းရဲမိသားစုက သမီးပ်ဳိေလးေတြကို ပိုဂ႐ုဏာသက္ရပါတယ္။

ျပည္သူ႔႔ဘ႑ာ ငါ့ဟာ မွတ္ပါလို႔ ဆိုၿပီး ခိုးထား ၀ွက္ထားတဲ့၊ ႏိုင္ငံျခားဘဏ္ေတြမွာ အမည္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ရွိေနတဲ့၊ အာဏာရွိသူနဲ႔ ေပါင္းစားေနတဲ့ ခ႐ိုနီစီးပြားေရးသမားေတြရဲ႕ စည္းစိမ္ေတြကို လႊတ္ေတာ္မွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးႏုိင္ရင္ စံကြန္႔ လက္အုပ္ခ်ီၿပီး သာဓုေခၚေနမွာပါ။

စံကြန္႔