ကၽြႏ္ုပ္၏ မိခင္ႀကီးႏွင့္ နတ္ေဒ၀ါမ်ား

by Shwe Aeim Si on Wednesday, December 21, 2011 at 4:23pm

အရွင္ဉာဏဒီပ (ဓမၼရတနာ)

၀ါ၀င္ခါနီးနဲ႔ ၀ါထြက္တဲ့ အခါေတြမွာ ဆိုရင္ ကၽြႏ္ုပ္က အၿမဲတမ္း ေပ်ာ္တတ္စၿမဲ။
အေၾကာင္းကေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္ မိခင္ႀကီးက အိမ္မွာ ကိုးကြယ္ထားတဲ့ နတ္ေတြကို ပူေဇာ္ပသရင္း နတ္တင္ပြဲေလး ျပဳလုပ္ တတ္ေသာေၾကာင့္ပင္။ နတ္တင္တဲ့ အခ်ိန္ဆိုလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္က မုန္႔ဆီေၾကာ္တို႔၊ ငွက္ေပ်ာသီးတို႔ကို အလွ်ံအပယ္ စားရတယ္။
အဲဒါအျပင္ ဘဲဥေတာင္ အဆစ္ပါေသး။ သူမ်ားအိမ္ေတြလိုေတာ့ ဗံုေတြ၊ ဆိုင္းေတြနဲ႔ တီးလံုးသံေတြ ဆူညံေနၿပီး အိမ္ထဲမွာ ကခုန္ေနတဲ့ နတ္ကပြဲမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္။


မိခင္ႀကီး နတ္တင္ေတာ့မယ္ ဆိုရင္ ကၽြႏု္ပ္ ၀ိုင္း၀န္း လုပ္ကိုင္ေပးရတာ မေမာႏုိင္ဘူး။ ဘယ္ ေမာႏိုင္ပါ့မလဲ။
နတ္တင္ၿပီး ရင္ စားရေတာ့မယ္ ဆိုတာ ကၽြႏ္ုပ္က သိေနတာကိုး။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ေပ်ာ္ေနတာပဲ။

နတ္တင္ထားတဲ့ ဘဲဥ ဆိုရင္ ကၽြႏ္ုပ္က အရင္ဦးဆံုး စားရမွ။ မိသားစုထဲမွာ ကၽြႏ္ုပ္က အငယ္ဆံုး ဆိုေတာ့ အလိုလိုက္ထားၾကတယ္ေလ။
ကၽြႏု္ပ္လည္း အသက္အရြယ္ေလး ရလာတယ္။ စဥ္းစားတတ္တဲ့ အရြယ္လည္း ေရာက္လာေရာ မိခင္ႀကီးရဲ႕ နတ္ကိုးကြယ္မႈဟာ ဘာအဓိပၸာယ္ ရွိလဲ လို႔ ကၽြႏု္ပ္ေတြးလာ မိေတာ့တယ္။ အိမ္ထဲမွာ ဆိုရင္ အုန္းသီးဆြဲကလည္း ေနရာယူထားေသး။ ၿပီးေတာ့ ဟိုဟာ၊ ဒီဟာ ဘာညာ ကိြကြ ေတြကလည္း စံုလို႔။ မိခင္ႀကီးကေတာ့ အဲဒါေတြကို ရိုရိုေသေသနဲ႔ ရွိခုိးေနခဲ့တာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာခဲ့ၿပီပဲ။

မိခင္ႀကီး ကိုးကြယ္ေနတဲ့ နတ္ေတြအထဲမွာ အရက္ေသာက္တဲ့ နတ္၊ ပါးစပ္က အယုတၱ အနတၱ အမ်ဳိးစံုကို အားရွိ ပါးရွိ ဆဲဆိုေနတတ္တဲ့ နတ္ကလည္း ပါေသး။ ဒီၾကားထဲမွာ မွာ အူ၀ဲ အသံနဲ႔ စကားမပီကလာ ပီကလာ ေျပာၿပီး ဘဲဥ ကိုမွ ႀကိဳက္တတ္တဲ့ ဟို အူ၀ဲ နတ္ကေလးကလည္း အဆစ္ ပါေနျပန္ေသးတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အဲဒီ အူ၀ဲ နတ္ကေလးကို ကၽြႏု္ပ္က သိပ္သေဘာက်တာ။ သူ႕ရဲ႕ ဘဲဥေတြကို ကၽြႏ္ုပ္က အၿမဲတမ္း စားေနရတာကိုး။


အဲ…အူ၀ဲေလး နတ္ရဲ႕ ဘဲဥေတြကို ကၽြႏ္ုပ္က စားသာ စားရတယ္။ တခါတေလေတာ့လည္း ခပ္လန္႔လန္႔ပဲ။ အေမက ေျပာဖူးတယ္။
အူ၀ဲေလး နတ္ကို ငါ့သား မရိုမေသ လုပ္မိရင္ ငါ့သား ရူရူ ေပါက္တဲ့ အခါက်ရင္ ရူရူေတြ မထြက္ေအာင္ သားရဲ႕ ဟိုဟာေလးကို သူက သူ႔လက္သည္းနဲ႔ ဆိတ္ထားလိုက္လိမ့္မယ္ တဲ့ေလ။ ဟုတ္တာ မဟုတ္တာ အပထား အူ၀ဲေလး နတ္က ကၽြႏ္ုပ္ကို ဆိတ္ထားလိုက္မွျဖင့္။ အမယ္ေလး…. မျဖစ္ေသးပါဘူး။ သူ႔ကို ရိုရိုေသေသ ပူေဇာ္မွ ရမယ္။ ငယ္ငယ္ကေတာ့ ေၾကာက္ခဲ့ရတယ္ေလ။

ျမတ္စြာဘုရား ေဟာတဲ့ အထဲမွာ တရား တစ္ပုဒ္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။

အရိယာပုဂိၢဳလ္ ျဖစ္သြားတဲ့ ေသာတာပန္ ဆိုရင္
ငါးပါးသီလကို လုံး၀ လံုၿခံဳသြားၿပီ တဲ့ေလ။ မိခင္ႀကီး ရိုရိုေသေသ ရွိခိုးေနတဲ့ နတ္ေတြ အထဲမွာ
ငါးပါးသီလကိုေတာင္ မလံုတဲ့ နတ္ေတြ ပါေနပါေပ့ါလား။ အဲဒီလို နတ္ေတြကို မိခင္ႀကီးက ရိုရိုေသေသ ရွိခုိးေနတယ္ ဆိုေတာ့ တစ္ခုခုေတာ့ ယြင္းေနၿပီလို႔ ကၽြႏ္ုပ္ ယံုၾကည္ လာေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေထရ၀ါဒဗုဒၶ သာသနာမွာလည္း ကံ ကံ၏ အက်ဳိးကုိ ယံုၾကည္ၿပီး ရတနာသံုးပါးကိုပဲ ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ရမွာ။

အဲဒီေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္က မိခင္ႀကီးကို ေျပာရၿပီ။

“အေမ… ။အေမ ရွိခိုးေနတဲ့ နတ္ေတြအထဲမွာ
ငါးပါးသီလ မလံုတဲ့ နတ္ေတြ အမ်ားႀကီး ပါေနပါလား။ သားတို႔၊ အေမတို႔ကသာ ငါးပါးသီလ လံုေနၾကမယ္ ဆိုရင္ အဲဒီ နတ္ေတြ ထက္ေတာင္ သားတို႔က ပိုၿပီး ျမင့္ျမတ္ ေနေသးတယ္။ ပိုၿပီးေတာလည္း အဆင့္ျမင့္ေနေသးတယ္”

“ဟဲ့ သားရဲ႕။ အဲဒီ နတ္ေတြက မင္းရဲ႕ အဘိုး၊ အဘြားေတြ လက္ထက္ ကတည္းက အေမတို႔ ကိုးကြယ္လာၾကတာေလ။ အရမ္းရမ္း လိုက္မေျပာနဲ႔ ေတာ္ၾကာ နတ္ကိုင္ေနလို႔၊ နတ္ျပဳစားလိုက္လို႔ တို႔သားအမိ ဒုကၡ ေရာက္ေနပါဦးမယ္”

“ေၾသာ္…အေမရယ္။ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ေတြ ဆိုရင္ လူေတြကို ဒုကၡ ဘယ္ေပးပါလိမ့္ မလဲ။ အေမေျပာသလို သားတို႔ကို အဲဒီ နတ္ေတြက ဒုကၡေပးလိမ့္မယ္ ဆိုကတည္းက အဲဒီ နတ္ေတြဟာ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ေတြ ျဖစ္ႏိုင္ပါဦးေတာ့မလား?”

“အင္း… ငါ့သားေျပာတာလည္း ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ေနတာပဲ”

“ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး အေမ။ ဟုတ္ကို ဟုတ္ေနတာ။ ဥပုသ္ေန႔ေတြ ဆိုရင္ အေမက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း သြားၿပီး ရွစ္ပါးသီလ ယူၿပီး အဲဒီ ေန႔ ဆိုရင္ ဥပုသ္ ေစာင့္တယ္ မဟုတ္လား”


“ဟုတ္တယ္ေလ သား။ အဲဒါ ဘာျဖစ္တုန္း”

“အေမက ရွစ္ပါးသီလေတာင္ ယူထားၿပီးပဲ။ အဲဒီ ရွစ္ပါးသီလကို မက်ဳိး မပ်က္ေအာင္ တည္ေဆာက္ထားႏုိင္တာကကို အဲဒီ နတ္ေတြထက္ အေမက အရမ္းကို မြန္ျမတ္ေနၿပီ။ အဲဒီေတာ့ သားေျပာခ်င္တာက သားတို႔၊ အေမတို႔ က အနည္းဆံုး အဆင့္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကား ဆံုးမထားတဲ့ ငါးပါးသီလကို လံုေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္ရင္ အဲဒီလို ငါးပါးသီလေတာင္ လံုေအာင္ မထိန္းႏိုင္တဲ့ နတ္ေတြကို ရွိမခုိးပါေတာ့နဲ႔လား အေမရယ္”

“ဟုတ္တယ္။ ငါ့သားေျပာတာေတြဟာ အားလံုး အမွန္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ အေမတို႔က မ်ဳိးရိုးစဥ္ဆက္ ကိုးကြယ္လာတာ ဆိုေတာ့လည္း တခါတေလ အခက္သား”

“အေမက ခက္ခဲေနရင္ သားက အဲဒီနတ္ေတြကို တျခားေနရာကို ပိုေပး လိုက္မယ္ေလ။ ၀ါ၀င္ ၀ါထြက္ နတ္တင္ပြဲေလး ျပဳလုပ္ေနမယ့္ ကုန္က်စရိတ္ေတြကို ၀ါဆိုၾကမယ့္ ရဟန္းသံဃာေတြကို လွဴဒါန္းလိုက္မယ္ ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ကုသိုလ္ ႀကီးလိုက္မလဲေနာ္”

“ေအာင္မေလး…ဒီနတ္ေတြကို ေရြ႕ဖို႔ေတာ့ ငါ့သား မလုပ္ပါနဲ႔။ အေမပဲ လုပ္ပါမယ္။ နတ္ျပဳစားရင္ အေမ့ကိုပဲ ျပဳစားပါေစ။ ငါ့သားကိုေတာ့ ျပဳစားခံရတာ အျဖစ္ မခံႏိုင္ပါဘူး။ ဒီတစ္၀ါ ၀ါထြက္ၿပီးတာနဲ႔ အေမကိုယ္တိုင္ပဲ အဲဒီ နတ္ေတြကို ၿမိဳ႕ျပင္က တစ္ေနရာရာမွာ ေနရာ ေျပာင္းေပးလိုက္ပါေတာ့မယ္”

“အေမရယ္… ကိုယ့္မွာသီလ လံုေနရင္ ကုသိုလ္ေတြက ေန႔တိုင္း ရေနတာပဲ။ အဲဒီ နတ္ေတြက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ျပဳစားႏိုင္မွာလဲ။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အေမကိုယ္တိုင္ကိုက အဲဒီ နတ္ေတြကို စြန္႔ႏိုင္တာက ကို ရတနာသံုးပါးကို ကိုးကြယ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ပိုၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ေတြ ရလာတယ္ေလ”

ကၽြႏ္ုပ္လည္း ဆယ္တန္း ေအာင္ၿပီး တကၠသိုလ္ေက်ာင္း သြားတက္ျခင္းျဖင့္ ခရီးထြက္ေနရတယ္။ ေက်ာင္းပိတ္ေသာေၾကာင့္ မိခင္ႀကီးဆီ ျပန္ေရာက္လာေရာ အိမ္က ဘုရားခန္းမွာ ဘာနတ္မွ မေတြ႕ရေတာ့ဘဲ ရတနာ သံုးပါးကိုသာ ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ေနတဲ့ မိခင္ႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့တယ္။ ဘုရားခန္းေလး တင့္တယ္လိုက္သည္ ျဖစ္ျခင္း။

သိပ္ကို ၀မ္းသာဖြယ္ ေကာင္းေလစြ။ မိခင္ႀကီးဟာ ယခင္က ၀ါ၀င္ ၀ါထြက္ နတ္ေတြကို ပူေဇာ္ပသေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြ အစား အခုေတာ့ ၀ါ၀င္ ၀ါထြက္ေတြမွာ ရတနာ သံုးပါးနဲ႔ ကံ ကံ၏ အက်ဳိးကို ယံုၾကည္သက္၀င္ရင္း ဘုရားေက်ာင္းကန္ ေတြမွာပဲ အခ်ိန္ေတြကို တန္ဘုိး ရွိရွိ အသံုးခ်ေနၿပီ။

အင္း… မိခင္ႀကီးအတြက္ သားေမာင္ကၽြႏ္ုပ္ သိပ္ကို ဂုဏ္ယူေနမိၿပီ။
ကၽြႏ္ုပ္က မိခင္ႀကီး နိဗၺာန္လမ္းကို အတိမ္းအေစာင္းမရွိ တည့္မတ္စြာ သြားႏိုင္ဖို႔ အတြက္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက သာသာနာ ျပဳလိုက္ႏိုင္ၿပီလို႕ ယူဆလိုက္မိ ပါေတာ့တယ္…


ခ်စ္ေသာသား