ၾကယ္တစ္ပြင့္ ေၾကြက် ေျမခသြားျပန္ပါပေကာလား ။

by Yeyint Kyaw on Tuesday, December 27, 2011 at 9:43pm

 

၅-၁၂-၂၀၁၁ တနလၤာေန႔ ထုတ္ ေၾကးမံုသတင္းစာကို ဖတ္႐ႈမိပါတယ္။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ နာေရးစာမ်က္ ႏွာတြင္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲေဘာ္ သခင္လွကြန္းရဲ႕ နာေရးေၾကျငာကိုေတြ႕လုိက္တဲ့ အခါအံ့ၾသသြားပါတယ္။ သတင္းစာကိုကိုင္ရင္း သူျဖတ္သန္းလာခဲ့ တဲ့သမုိင္းေၾကာင္းေတြကို တစ္ခုၿပီး တစ္ခုျမင္ေယာင္လာပါတယ္။



၁၉၃၉ ခုႏွစ္ထဲမွာ သခင္လွကြန္းဟာ ေရနံေခ်ာင္းအမ်ဳိးသား အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ ပညာသင္ၾကား ေနတုန္းပဲ။ ဒီအခ်ိန္က အလုပ္သမား သပိတ္မီးေတြလည္း ဟုန္းဟုန္းေတာက္ ေလာင္ကြၽမ္းလ်က္ရွိတယ္။ သူက ေက်ာင္းသားသမဂၢ၀င္၊ ေက်ာင္းသား သပိတ္တုိက္ပြဲမွာ ပါ၀င္ခဲ့တယ္။
ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕လံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသား သပိတ္ေကာင္စီမွာ အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၄၀ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လထဲမွာ ပထမ အႀကိမ္ ကာကြယ္ေရးဥပေဒပုဒ္မ ၃၀ အရအဖမ္း ခံရပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္က လမ္းရြာၿမိဳ႕နယ္ ဒို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ကေန လမ္းရြာမွာ စစ္ဆန္႔က်င္ေရး တရားေဟာေျပာပြဲ က်င္းပခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဖမ္းခံ ရျခင္းပါ။ ျမင္းျခံေထာင္နဲ႔ အင္းစိန္ ေထာင္ေတြမွာ တစ္လွည့္စီနဲ႔ တစ္ႏွစ္ တုိင္တိုင္ သူေနခဲ့ရပါတယ္။
၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၀ ရက္မွ အင္းစိန္ေထာင္ကလြတ္ပါ တယ္။ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာကြန္ျမဴ နစ္ပါတီနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရၿပီး ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလမွာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၀င္ျဖစ္လာတယ္။
၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၃ ရက္က အမွတ္ ၇၆၊ ေရေက်ာ္လမ္း၊ ရန္ကုန္မွာ ဌာနခ်ဳပ္အလုပ္အမႈ ေဆာင္အစည္းအေ၀းက်င္းပတယ္။ အဲဒီမွာ သခင္ျမ၊ သခင္ခ်စ္တို႔က ဂ်ပန္နဲ႔ေပါင္းၿပီး အဂၤလိပ္ကိုတုိက္ဖို႔ ေျပာတယ္။ သခင္သန္းၿမိဳင္က ဒီအဆိုကိုေခ်ဖ်က္ၿပီး အဆိုသစ္တစ္ရပ္တင္တယ္။ ဒီအဆိုက အဂၤလိပ္မဟာ မိတ္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ ေတြကိုတိုက္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ ဒီအဆိုကို သခင္လွကြန္းက ေထာက္ခံတယ္။ သခင္သန္းၿမိဳင္ရဲ႕အဆိုကို အစည္း အေ၀းကပယ္ခ်လိုက္တယ္။ သခင္ ဗဟိန္းတို႔ရဲ႕အယူအဆကေတာ့ ဂ်ပန္ နဲ႔ေပါင္းၿပီး အဂၤလိပ္ကိုတုိက္၊ အဂၤလိပ္ကိုတိုက္ၿပီး ဂ်ပန္ကိုျပန္တိုက္ဆိုတဲ့ အယူအဆပဲ။ သခင္ဗဟိန္းက ဗဟိုအမႈေဆာင္အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္တယ္။ သူက သခင္သန္းၿမိဳင္ရဲ႕ အဆိုကို မေထာက္ခံဘူး။ ဒါေပမဲ့ သခင္သန္းၿမိဳင္ရဲ႕ အဆိုကိုေတာ့ ဒို႔ဗမာအစည္း အ႐ံုး ညီလာခံမွာ အဆိုတင္သြင္းႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးတယ္။ ညီလာခံၿပီးေတာ့ သခင္လွကြန္းလမ္းရြာကို ျပန္ခဲ့တယ္။ ဒို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုးတာ၀န္ကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္တယ္။ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁ ရက္ေန႔မွာ လမ္းရြာမွာ အဖမ္းခံရျပန္တယ္။ ကာကြယ္ေရးပုဒ္မ ၂၆ အရတဲ့။
သခင္လွကြန္းကိုဖမ္းၿပီး ျမင္းျခံေထာင္ကိုပို႔တယ္။ ျမင္းျခံေထာင္ထဲ မွာ သခင္စိုး၊ မေကြးသခင္တင္ဦး၊ ကိုထြန္းစိန္တို႔နဲ႔သြားေတြ႕တယ္။ ေထာင္တြင္းကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ကလာပ္စည္းထဲ သခင္လွကြန္းလည္း  ပါ၀င္ ခြင့္ရတယ္။ သခင္စိုးေရးတဲ့ ျမင္းျခံ စစ္တမ္းကိုတစ္၀ႀကီး ေလ့လာေထာက္ခံလုိက္ပါတယ္။ ျမင္းျခံစစ္တမ္းကို မွတ္မိသေလာက္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရရင္ နယ္ခ်ဲ႕ေတြ အခ်င္းခ်င္းနယ္လုတဲ့စစ္ ပြဲအသြင္ကေန အရက္စက္ဆံုး အၾကမ္းၾကဳတ္ဆံုး အသတ္ျဖတ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ဖက္ဆစ္စနစ္ကို ဆိုဗီယက္႐ုရွားနဲ႔ဓနရွင္ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံေတြက ၀ိုင္း၀န္းတိုက္ခိုက္တဲ့စစ္ပြဲအသြင္ကို ေျပာင္းသြားပါတယ္။ အနီးကပ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္နဲ႔ တ႐ုတ္ေတြကိုမဟာမိတ္အျဖစ္ သေဘာထားကာ သူတို႔နဲ႔ေပါင္းၿပီး ဂ်ပန္ကိုတိုက္ၾကရမယ္ဆိုၿပီး သခင္စိုးရဲ႕ျမင္းျခံစစ္တမ္းမွာ ေဖာ္ျပထားသတဲ့။ ဒါကျမန္မာျပည္ရဲ႕သမုိင္းမွာ ေမ့ေပ်ာက္ ပယ္ဖ်က္ပစ္လုိ႔မရတဲ့ စစ္တမ္းတစ္ခုျဖစ္တယ္။
သခင္လွကြန္းျမင္းျခံေထာင္က ေန မႏၲေလးေထာင္ကိုေျပာင္းရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ ေတြျဖစ္တဲ့ သခင္စိုး၊ သခင္ႏု၊ သခင္ ေက်ာ္စိန္၊ သခင္ဗဟိန္းတို႔လည္း မႏၲေလးေထာင္ထဲ ေရာက္ၾကရျပန္တယ္။ ျမန္မာျပည္ေပါက္ ဘဂၤါလီလူမ်ဳိးမစၥတာ မူကာဂ်ီဆိုတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္ လည္းေထာင္ထဲမွာ အဖမ္းခံေနရတယ္။
အဂၤလိပ္အစိုးရက သခင္စိုးတို႔ တစ္ေတြကို ေထာင္ထဲမွာအလံုပိတ္ၿပီး ပစ္ေျပးသြားတယ္။ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ ေတြ လက္ထဲ၀ကြက္အပ္ဖို႔ဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ ဂ်ပန္လာရင္ေတာ့ အခက္ပဲဆိုၿပီး ေနာက္ဆံုးသခင္စိုး၊ သခင္လွကြန္းတို႔တစ္ေတြ ေထာင္မွထြက္ေျပးၾကေတာ့တယ္။ အဲဒီမယ္ လူစုကြဲကုန္ၾကတယ္။ သခင္လွထြန္း၊ မစၥတာ မူကာဂ်ီနဲ႔အတူ အိႏၵိယလိုက္သြားဖို႔ ရာလည္းမစၥတာမူကာဂ်ီနဲ႔ ကြဲသြားလို႔ လုိက္လို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မႏၲေလး အေရွ႕ေရၾကည္ရြာမွာ သခင္ လွကြန္း သြားခိုေနလိုက္တယ္။
ဂ်ပန္ေတြ၀င္လာေတာ့ ဘီအိုင္ေအထဲ ၀င္လိုက္တယ္။ သခင္လွကြန္းဟာ အထက္ျမန္မာျပည္ဘီအိုင္ ေအစစ္ဌာနခ်ဳပ္႐ံုးဗိုလ္မွဴးလင္းယုန္ လက္ေအာက္မွာဘီအိုင္ေအတပ္သား စုေဆာင္းေရးနဲ႔ အထက္ျမန္မာျပည္ ပို႔ေဆာင္ေရးတာ၀န္ခံဗိုလ္ဗတင္ရဲ႕ လက္ေထာက္အျဖစ္နဲ႔ တာ၀န္ယူရတယ္။ သခင္စိုးႏိုင္ငံျခားသြားမယ္ဆိုေတာ့ သခင္စိုးရဲ႕ဇနီးေဒၚခင္စီအား ရန္ကုန္ ကိုသံမဏိေမာင္ေမာင္(ကိုေအာင္သူ ယခု ကလသဖပ ခုကၠဴ)နဲ႔အတူ သခင္လွကြန္းတုိ႔ လိုက္ပို႔တယ္။ ၁၉၄၃ ခု ႏွစ္ကုန္ခါနီးက်ေတာ့ ေျမေအာက္စည္း႐ံုးေရးကို ပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏိုင္လုပ္ႏုိင္ ဖို႔ လက္ေထာက္ၿမိဳ႕ပိုင္အလုပ္နဲ႔ ပခုကၠဴကို ေျပာင္းေရႊ႕တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရတယ္။ ၿမိဳ႕အုပ္လုပ္ငန္းကို အေၾကာင္းျပၿပီး ဂ်ပန္ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ငန္းေတြလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အာရွလူငယ္ အစည္းအ႐ံုးမွာ သခင္ေလးေမာင္ (အခုကေလးၿမိဳ႕ အလုပ္သမားအရာ ရွိ)၊ ကိုစိန္၀င္း(တီယူစီဘီေဟာင္း) တို႔နဲ႔အတူေနၿပီး လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္ ၀ါဒျဖန္႔အဖြဲ႕နဲ႔ လိုက္မသြားဘဲေနရစ္တယ္။ အဲဒီမွာ ဂ်ပန္က သခင္လွကြန္းကို ၿခိမ္းေျခာက္စကားေတြ ေျပာတယ္။ အဲဒီမွာခြင့္ယူၿပီး ရန္ကုန္ကို ဆင္းလာခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ သခင္သန္းထြန္းတို႔က သခင္လွကြန္းကို အိႏၵိယသြားရမယ့္ အေၾကာင္းေျပာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ အိႏၵိယအဖြဲ႕ထဲ အေရြးခံလိုက္ရတယ္။ တာ၀န္ေပးရင္ေပးတဲ့ တာ၀န္ကိုမျငင္းဘဲ လုပ္တတ္တဲ့ သူ႔ဗီဇဓာတ္ခံေၾကာင့္ လိုလုိခ်င္ခ်င္ပဲ လက္ခံလိုက္တယ္။ အိႏၵိယသြားမယ့္ ဒုတိယအသုတ္ကို ေခါင္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ လွ်ိဳ႕၀ွက္ လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကိုင္ရေတာ့မွာမို႔ သခင္လွကြန္းက ကုိစိန္ေမာင္၊ သခင္သိန္းေမာင္က ကိုသိန္းဇံဆိုၿပီး နာမည္ ေျပာင္းလုိက္တယ္။
သခင္လွကြန္းက ရခုိင္ျပည္ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ တိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ မွာ အလြယ္တကူသြားလာႏိုင္ေရးအ တြက္ခရီးသြားလက္မွတ္ကိုေဒါက္တာ ဗေမာ္ရဲ႕ ဂ်ပန္႐ုပ္ေသး အစိုးရအဖြဲ႕ ဒုတိယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ သခင္ျမကတာ၀န္ယူ လက္မွတ္ေရးထိုးေပးလုိက္ပါတယ္။
သခင္လွကြန္း ကလကတၱား ကို ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၅ ရက္ေန႔မွာေရာက္တယ္။ ဘံုရိပ္သာ မွာနံရံကပ္ သတင္းစာထုတ္ေ၀တယ္။ အဲဒီမွာလည္း သခင္လွကြန္းေဆာင္းပါးေတြ ရးခဲ့တယ္။ သီဟိုဠ္ကြၽန္း ကိုလံဘိုၿမိဳ႕မွာ သခင္လွကြန္းတို႔ သင္တန္းအမ်ဳိးမ်ဳိး တက္ေရာက္ခဲ့ တယ္။ သင္တန္းၿပီးေတာ့ ကလကတၱားကို ျပန္ေရာက္တယ္။ ဘီဟာလာ က ဘံုရိပ္သာမွာ တာ၀န္ခ်ေပးမယ့္ ရက္ကိုေစာင့္ေနရတယ္။ သူတို႔ငါးေယာက္အဖြဲ႕ကို’ခ်င္းမ္’ အဖြဲ႕လို႔ နာမည္ေပးလုိက္တယ္။ အာဖရိကတိုက္လူ၀ံကို အတိုေကာက္ေခၚတာျဖစ္တယ္။
ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး အဖြဲ႕ေလထီးတပ္မွာ သခင္လွကြန္းတုိ႔ ပ်ဥ္းမနားအလြန္ ‘ဆင္ေသေခ်ာင္း’ဘက္မွာေလ ထီးနဲ႔ခုန္ခ်ခဲ့တယ္။ ဧၿပီလ ၉ ရက္၊ ၁၀ ရက္ကေန လကုန္အထိ ရက္သတၱပတ္သံုးပတ္ခန္႔ ၾကာခဲ့တယ္။ ဂ်ပန္ ၁၃၀၀ တပ္ႀကီးက သခင္လွကြန္းတို႔ဌာနခ်ဳပ္ႀကီးကို ၀ိုင္းၿပီးတုိက္တယ္။ သူတို႔က ခုခံတုိက္တယ္။ ေနာက္တစ္ ေန႔ညမွာဂ်ပန္ေတြ ဆုတ္သြားတယ္။ တပ္ကုန္းၿမိဳ႕နယ္ ေျပာက္က်ားဆီက လက္နက္တခ်ဳိ႕ တစ္၀က္ယူၿပီး ကြၽဲပြဲမွာရွိတဲ့ ရဲေဘာ္ျမ တို႔ေျပာက္က်ားတပ္ရင္းနဲ႔ပူးေပါင္း တာ၀န္ယူၾကရျပန္တယ္။ ေဇယ်၀တီ တုိက္ပြဲမွာ ေဇယ်၀တီ ေျပာက္က်ားတပ္ကိုဘီ-ဒီ-ေအ တပ္မွ ဗိုလ္သိန္းျမင့္နဲ႔ သခင္လွကြန္းတို႔ ဦးစီးၿပီး ဂ်ပန္ေတြကို တုိက္ခိုက္ခဲ့ၾကတယ္။

ျမန္မာ့တပ္မေတာ္နဲ႔ ျမန္မာေျပာက္က်ားေတြဟာ ဂ်ပန္ေတြကို လိုက္တုိက္တယ္။ ဂ်ပန္ေတြဟာ အေသခံၿပီး တရိပ္ရိပ္ခ်ီလာၾကတယ္။  ဒီေဇယ်၀တီ တိုက္ပြဲႀကီးၿပီးတဲ့ေနာက္ သခင္လွကြန္းတို႔ ေနာက္ထပ္တုိက္ပြဲ ေတြမၾကံဳေတာ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီးၿပီးဆံုးသြားပါတယ္။ အဲဒီစစ္ၿပီးသြားျပန္ေတာ့ နယ္ေျမၿငိမ္ ၀ပ္ပိျပားေရးကိုသခင္လွကြန္းေဆာင္ ရြက္ေနရျပန္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ အဂၤ လိပ္ကက္စ္ဘီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးက မလာ ေသးဘူး။ ၾသဂုတ္လကုန္ေလာက္ က်ေတာ့ ကပၸတိန္႐ူဘင္စတိန္းတို႔ နဲ႔အတူသခင္လွကြန္းတုိ႔အဖြဲ႕ေတာင္ငူ ကေန မဂၤလာဒံုေလယာဥ္ကြင္းကို စီ ၄၆ဒါကိုတာနဲ႔လုိက္ပါသြားၾကပါတယ္။ မဂၤလာဒံုေရာက္ေတာ့ အိမ္ျပန္ဖို႔ခြင့္ မေပးဘူး။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ျပန္ လည္ဖြဲ႕စည္းေတာ့မွာမို႔သခင္လွကြန္း ကို ‘ၿဗိတိသွ်တပ္က လႊဲေျပာင္းေပးတဲ့ အရာရွိအျဖစ္လက္ခံ’ ဖုိ႔ေသြးေဆာင္ စည္း႐ံုးတယ္။ ဒါေပမဲ့သခင္လွကြန္း က လက္မခံခဲ့ဘူး။ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးၿပီးေတာ့ သခင္လွကြန္းဟာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွာ ဆက္လက္တာ၀န္ယူ ေနလိုက္ပါေတာ့တယ္။
သခင္လွကြန္းကို အဖဦးဘေဘး၊ အမိေဒၚၾကည္တို႔မွ ၁၉၂၂ ခုၾသဂုတ္ လ ၃၀ ရက္ေန႔မွာ ေမြးဖြားပါတယ္။ ေမြးဇာတိက ေရနံခ်ပ္ကပါ။ ဖခင္က ဘီအိုစီကုမၸဏီနဲ႔ အိုင္ဘီပီဌာနတို႔မွာ ေမာ္ေတာ္စက္ျပင္ဆရာပါ။
၁၉၄၆ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကြဲ ေတာ့ သခင္သန္းထြန္း၊ ကိုသိန္းေဖ တို႔ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴ နစ္ပါတီဘက္လိုက္ပါခဲ့ပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အာေဘာ္ျဖစ္တဲ့ ျပည္သူ႔အာဏာနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ ေန႔စဥ္သတင္းစာတို႔ရဲ႕ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ မေကြးခ႐ိုင္ စည္း႐ံုးေရးေကာ္မတီ အျဖစ္ ေျပာင္းေရႊ႕တာ၀န္ယူခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၄၈ ခု ႏွစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ ေရနံ ေခ်ာင္းမွာ ေတာ္လွန္ေရး တရားပြဲေဟာ ေျပာၿပီးအဖမ္းခံရတယ္။ ေရနံေခ်ာင္း အခ်ဳပ္ကေန သာယာ၀တီေထာင္ကို ေရာက္ခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္မွာ ဗကပအဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ ေတာခိုခဲ့ပါတယ္။၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၃၀ ရက္မွာ လက္နက္ခ် လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ယူနီယံအက္ဖ္ပရက္သတင္းစာမွာ ဘာသာျပန္သူ၊ အမ်ဳိးသား သတင္းစာမွာ ႏုိင္ငံျခားသတင္းအယ္ဒီတာ၊ လုပ္သားျပည္သူ႔ေန႔စဥ္သတင္းစာမွာ ႏိုင္ငံျခားသတင္းအယ္ဒီတာ၊ ဂါဒီယန္းသတင္းစာ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕၀င္အျဖစ္နဲ႔ လုပ္ကိုင္ရင္းတစ္ဖက္က စာအုပ္မ်ားေရးသားခဲ့ပါတယ္။ သူ ေၾကးမံုသတင္းစာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့စဥ္က စာေရး ဆရာေမာင္ဥာဏ္၀န္(ေခၚ)ကိုဘသန္း (ကသာ) ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ‘ၾကယ္တစ္ပြင့္ေၾကြက် ျပန္ၿပီေကာ’ဆိုၿပီး ေဆာင္းပါးေရး တယ္။ သခင္လွကြန္းက ေၾကးမံု သတင္းစာမွာ စာမ်က္ႏွာအျပည့္ ထည့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ သူနဲ႔မတြဲျဖစ္ခဲ့ၾကတာဟာလည္း ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကြဲတဲ့အခါ သခင္လွကြန္းက ဗကပ၊ ကြၽန္ေတာ္ကအလံနီ။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကေန သူက ဖို႔ဒ္ ၁၃၆ ၿဗိတိသွ် ေလထီးတပ္က၊ ကြၽန္ ေတာ္က ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကေန ၁၀၁ အေမရိကန္ ေလထီးတပ္ဖြဲ႕က ျဖစ္တယ္။ သူက ‘မိုး’ မဂၢဇင္းမွာ ဖို႔ဒ္ ၁၃၆ ၿဗိတိသွ် ေလထီးတပ္မွာ ပါတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြအေၾကာင္း ေရးတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ သခင္လွကြန္းက ‘‘၁၀၁ အေမရိကန္တပ္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ့ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ ေလထီးဆင္းတဲ့ အေၾကာင္း ခင္ဗ်ားေရးမွပဲကြၽန္ေတာ္ လည္းသိရေတာ့တယ္’’လို႔ ေျပာတယ္။
သူေနာက္ဆံုးေရးသားခဲ့တဲ့ စာအုပ္အမည္ကေတာ့ လွ်ိဳ႕၀ွက္စစ္ေရး တာ၀န္မွပံုရိပ္မ်ားဆိုတဲ့ စာအုပ္ျဖစ္ပါ တယ္။ သူဟာ အင္မတန္ကိုယ္ခ်င္း စာစိတ္ရွိတဲ့သူ၊ အင္မတန္ၾကင္နာ တရားရွိတဲ့သူ၊ အင္မတန္ေအးေအး ခ်မ္းခ်မ္းေနတတ္တဲ့သူ၊စိတ္သေဘာထား ျမင့္ျမတ္တဲ့သူပါ။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ေျမနီကုန္း အိမ္နီးနားခ်င္းေတြပါ။ ကုလသမဂၢ ကက်င္းပတဲ့ ’အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားေန႔’ေတြမွာ ႏွစ္စဥ္ ကြၽန္ေတာ္ရယ္၊ ကြၽန္ေတာ့္ေျမး တပည့္မေလး ပသီေဆာင္းႏွင္းျဖဴနဲ႔ အတူ သခင္လွကြန္းနဲ႔ပဲ အတူလိုက္သြားပါတယ္။ သူ႔သမီးလတ္ျဖစ္တဲ့ ေအးေအးကြန္း ကိုယ္တုိင္ ကားေမာင္းၿပီး လိုက္ပို႔ေပးပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ စာဆိုေတာ္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲကိုလည္း ကန္ေတာ့ခံဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ အတူ ကားတစ္စီးတည္းသြားၾကျမဲပါ။
အခုမၾကာမီ က်ေရာက္ေတာ့မယ့္  ၁၃၇၃ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ စာဆိုေတာ္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ သက္ႀကီးစာေပ ပညာရွင္ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပြဲကို သူနဲ႔အ တူသြားဖို႔ခ်ိန္းထားၾကေပမယ့္ ႐ုတ္တရက္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ၄-၁၂-၂၀၁၁ ေန႔ကသူ ကြယ္လြန္သြားရွာပါၿပီေကာ လား။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေျမးအဖိုး ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ။
ေကာင္းမြန္တဲ့ သမုိင္းေန႔စြဲေတြ အမ်ားႀကီး ပိုင္ဆုိင္ခဲ့တဲ့သူဟာလည္း ၾကယ္တစ္ပြင့္ေၾကြက် ေျမခလို႔သြားရွာ ပါၿပီ။ သူ႔သားသမီး၊ ေျမး၊ ျမစ္တို႔နဲ႔ အတူ ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းရပါတယ္။

ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။