က်န္းမာေရးႏွင့္ ၀ူရွဴးပညာ
|
2:04 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
ဒီပို႔စ္ေလးကိုေရးရတာလည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၀ူရွဴးပညာႏွင့္က်န္းမာေရးကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေလ့လာလိုက္စားျပီး အသက္ရွည္ကာ အနာကင္းေစဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ပါ။ ၀ူရွဴးပညာဟာ လူပ်င္းတို႔ ေလ့က်င့္လို႔မရတဲ့ပညာမ်ိဳးပါ။ အင္အားသည္ ကြန္ဖူး၏ေရေသာက္ျမစ္ အင္အားမဲ့ေသာ သိုင္းပညာသည္ ဟန္ေရးျပပဲရွိပါမည္။ ၀ူရွဴးေလ့က်င္ျခင္းသည္ အင္အားႏွင့္ လွ်င္ျမန္ကြ်မ္းက်င္မွုကို တိုးျမင့္ေပးျခင္းျဖစ္ သည္ဟု ကြန္ဖူးဘုရင္ လီေရွာင္လံု (ဘရု(စ္)လီ)က ေျပာခဲ့ပါသည္။
၀ူရွဴးဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္ခံပညာရပ္အားလံုးကိုေျပာတာပါ။ တိုက္ခိုက္ေရး အတတ္ပညာလို႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တိုက္ခိုက္ေရးအတြက္သက္သက္လည္း မဟုပ္ပါဘူး။ ေလ့က်င့္ခန္းရဲ႕ လွုပ္ရွားမွုက က်န္းမာေရးကို အေထာက္အကူျပဳေစပါတယ္။
တရုတ္ကြန္ဖူးကိုမွ ၀ူရွဴးပညာလို႔ ေျပာတာမဟုပ္ပါဘူး အားလံုးေသာ ကိုယ္ခံပညာရပ္မ်ားကိုေျပာ တာပါ။ ကိုယ္ခံပညာဆိုတာလည္း ကိုယ္ခံရတာသက္သက္ေတာ့ မဟုပ္ပါဘူး။ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ခံတပ္ျဖစ္တဲ့ပညာရပ္ပါ။
၀ူရွဴးမွာ အေပ်ာ့နဲ႔အမာဆိုျပီးရိွပါတယ္ အမာဆိုတာကေတာ့ ျပင္ပအားသံုး တိုက္ခိုက္ေရးပညာမ်ားျဖစ္ျပီး အေပ်ာ့ ဆိုတာကေတာ့ခ်ိ(အတြင္းအား) ကိုေျပာတာပါ။ ဥပမာ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔တို႔ ကရာေတးဒိုတို႔ဟာ အမာသိုင္းမ်ား
ပါ။ ထိုက္က်ိခြ်မ္၊ ရွင္းယီ၊ ပါးကြတို႔ကေတာ့ အေပ်ာ့သိုင္းမ်ိဳးမ်ားပါ။ အေပ်ာ့နဲ႔အမာဟာ အဖိုအမဓါတ္ျဖစ္ျပီး တြဲေနမွလည္း သဘာ၀ က်ပါတယ္။ ကြဲေနရင္ မျပီးျပည့္စံုပါဘူး။ အမာသိုင္းသက္သက္ ေလ့က်င့္ျပီး အေပ်ာ့ဓါတ္နည္းနည္းမွ မပါရင္ၾကာလာတဲ့အခါ ကိုယ္လက္နာက်င္ျပီး ဒါဏ္ျပန္ထတာမ်ိဳး ခံစားရ တတ္ပါတယ္။ ဥပမာ က်ေနာ္တို႕
ျမင္ေတြ႕ေနရတဲ့ ျမန္မာလက္ေ၀ွ႔ သမားေဟာင္းၾကီးမ်ား အိုလာတဲ့အခါ ကိုယ္ေတြလက္ ေတြနာတယ္လို႔ မၾကာခဏေျပာတာၾကားရသလိုပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ တရားထိုင္ျပီး အေပ်ာ့ဓါတ္ ရရွိသူေတြေတာ့ က်န္းမာၾကပါတယ္။ ပထမဦးစြာ ခ်ိ(အတြင္းအား) ေလ့က်င့္နည္းကို က်ေနာ္သိသေလာက္ျပန္တင္ျပ ပါ့မယ္။
အဆင့္(၁) ခႏၶာကိုယ္ျပန္လည္က်န္းမာျခင္းေလ့က်င့္စဥ္
ဒီေလ့က်င့္ခန္းကို တရုတ္လို ခမ္းဖုကုန္းလို႔ေခၚပါတယ္။ ငယ္စဥ္ကရွိခဲ့တဲ့ ခ်ိ(အသက္ေစာင့္ဓါတ္)ဟာ အသက္အရြယ္ ၾကီးလာတဲ့အခါ တေျဖးေျဖးခ်င္း ေလွ်ာ့နည္းလာျပီး က်င္းလုလို႔ေခၚတဲ့ ခ်ိဓါတ္သြားရာ လမ္းေၾကာင္း ေပ်ာက္ကြယ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒီေလ့က်င့္စဥ္က ခ်ိဓါတ္သြားရာလမ္းေၾကာင္းျပန္ဖြင့္ ေပးတဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းပါ။ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ျဖစ္ေစ ထိုင္ခံုေပၚမွာထိုင္ျပီး ျဖစ္ေစ ေလ့က်င့္ႏိုင္ပါတယ္။
ေရွးဦးစြာ မ်က္လံုးမွိတ္ျပီး အသက္ကို ေျဖးေျဖး မွန္မွန္ရွဴပါ။ စိတ္ထဲမွ မိမိခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလံုးရွိပိုက္ကြန္ယက္ပံု အတြင္းအားသြားရာ လမ္းေၾကာင္းကိုပံုေဖၚပါ။ အသက္ရွဴသြင္းခ်ိန္မွာ ေျခဖ၀ါးအလယ္ရွိ ယံုခြ်မ္ေသြးေပါက္မွ ငယ္ထိပ္ရွိ ပိုင္ေ၀ွး ေသြးေပါက္သို႔ လမ္းေၾကာင္း အတိုင္းေရႊ၀ါေရာင္ အတြင္းအားအျဖစ္ စီးဆင္းေပးပါ။ ရွဴထုပ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ငယ္ထိပ္ကေန ေျခဖ၀ါးကို ျပန္စီးဆင္းေပးပါ။ တစ္ေခါက္လွ်င္ (၁၀)ၾကိမ္မွ (၁၀၀)ၾကိမ္အတြင္း တစ္ေန႔(၃)ေခါက္ မွန္မွန္ေလ့က်င့္ပါက (၁)လခြဲမွ (၃)လအတြင္း က်န္းမာေရး သိသိသာသာ ေကာင္းမြန္
တိုးတက္လာျပီး သာမန္ထက္ ပိုမိုလန္းဆန္းလာမွာပါ။ (မွတ္ခ်က္...ေဆးလိပ္ေရွာင္ႏိုင္လွ်င္ ပိုေကာင္းပါသည္)။
အဆင့္(၂) ခ်ိ(အတြင္းအား) စုစည္းျခင္းက်င့္စဥ္
ဒီေလ့က်င့္ခန္းကိုေတာ့ တရုတ္လို ခ်ိကုန္းလို႔ေခၚပါတယ္ စၾကၤာ၀ဠာနဲ႔ ပထ၀ီရဲ႕ အားကို စိတ္နဲ႔ညွို႔ယူတဲ့ေလ့က်င့္စဥ္ပါ။ စိတ္ျငိမ္ျပီး ေလ့က်င့္မွုအားေကာင္းရင္ (၁)ႏွစ္ေက်ာ္ ကာလအတြင္း သိသာလာပါလိမ့္မယ္။ သက္ေတာင့္သက္သာ ထိုင္ျပီး ေလ့က်င့္ႏိုင္ပါတယ္။ မ်က္လံုးမွိတ္ျပီး စိတ္ျငိမ္ရင္ပိုေကာင္းပါတယ္။ ေလ့က်င့္စဥ္အခ်ိန္မွာ ပူပင္မွု
ေတြကို အားလံုး ေမ့ေပ်ာက္ေနေစရပါမယ္။ အသက္ရွဴသြင္းေနစဥ္ စၾကၤာ၀ဠာမွအတြင္းအားႏွင့္ ကမၻာေျမမွ ပထ၀ီအတြင္းအားတို႔သည္ ေလႏွင့္အတူ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း စီး၀င္လာျပီး ခ်က္ေအာက္လက္(၂)လံုးခန္႔အကြာအေ၀းရွိ ထ်န္းက်င္ေသြးေပါက္မွာ စုစည္းေပးပါ။ ျပန္ျပီးရွဴထုတ္စဥ္ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းရွိ မေကာင္းေသာ အညစ္အေၾကးမ်ား ေလႏွင့္အတူ ပါသြားေစရပါသည္။ စိတ္တန္ခိုးသံုးေလ့က်င့္စဥ္ ျဖစ္သျဖင့္ စိတ္ျငိမ္ျပီး ေလ့က်င့္အား ေကာင္းရင္ေကာင္းသလို
အက်ိဳးရွိပါသည္။ ေလ့က်င့္ရင္ ခ်က္ေအာက္ေနရာမွပုလာမွန္းသိပါက မိမိမွာရွိေသာခ်ိဓါတ္သည္ ေသခ်ာျပီျဖစ္ေၾကာင္းသိလာရပါမည္။
အဆင့္(၃) ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔ အတြင္းအားျဖန္႔လြတ္ျခင္း ေလ့က်င့္စဥ္
ခ်က္ေအာက္မွအတြင္းအား ရွိလာပါက ဆီးခံုနွင့္မူလေနရာ ေျဖးေျဖးခ်င္း အသြားအျပန္ပို႕လြတ္ေပးပါ။
ရက္အနည္းငယ္ၾကာလို႔ ေအာင္ျမင္လာပါက ျမီးေညွာင့္ရိုးအထက္ရွိ ေ၀လြီေသြးေပါက္ သို႔ေရာက္ေအာင္ထပ္ျပီး
က်င့္ရပါမည္။ တစ္ေနရာကို ေသေသခ်ာခ်ာေရာက္မွ အဆင့္တက္ရပါမည္။ ရပါက ဆက္ျပီး အျခားေသြးေပါက္မ်ား
ျဖစ္သည့္ ေက်ာ၊ လည္ကုတ္၊ ေနာက္ေစ့ေအာက္၊ ငယ္ထိပ္၊ မ်က္ခံုးၾကား၊ ေမးေစ့၊ လည္ပင္း၊ ရင္ဘတ္အထက္၊
ရင္ဘတ္အလယ္၊ အရွိဳက္ တို႔အထိ ပို႔ေဆာင္ေပးရပါမည္။ ေနာက္ဆံုး မူလေနရာအထိ ေရာက္ပါက ေလ့က်င့္မွုပထမအဆင့္ေအာင္ျမင္ပါျပီ။ ဒီအတိုင္း အသြားအျပန္ရေအာင္ လနဲ႔ခ်ီက်င့္ေနရပါမည္။ မည္သည့္အခ်ိန္မဆို အတြင္းအား ထုတ္ျပီး ေရႊ႕ရွားႏိုင္မွ ေလ့က်င့္ခန္းေနာက္တစ္ခုကို ဆက္ရပါမည္။ ပုခံုးရွိ(က်င္က်န္)ေသြးေပါက္၊ လက္ေမာင္း(ခြ်ီးခ်ီ)၊ လက္ဖ်ံ(ေလ့ကြမ္း) ႏွင့္ လက္ဖ၀ါးရွိ(ေလာက္ကုန္း)ေသြးေပါက္တို႔အထိပို႔ေဆာင္ေပးရပါမည္။ လက္
ဖ၀ါးအထိပို႔ႏိုင္ျပီဆိုပါက အေပၚပိုင္းခႏၶာကိုယ္အတြက္ ေအာင္ျမင္ပါျပီ။ ၀ဋ္နာကံနာမွလြဲ၍ ေတာ္ရံုတန္ရံုေရာဂါသည္မ်ားအား အတြင္းအားေျပာင္းအားလြဲ နည္းျဖင့္ ကုသေပးႏီုင္ပါလိမ့္မည္။
ကုသေပးနည္းမွာ လည္း လက္ဖ၀ါးမွ အတြင္းအားကို ေ၀နာရွင္အား ၀မ္းဗိုက္မွပို႔လြတ္ရပါသည္။မိမိစိတ္ႏွင့္လည္း ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔ ပို႔လြတ္ေပးပါ။ သို႔ေပမယ့္ အသားျခင္းမထိပါေစႏွင့္။ ထိမိက ေ၀ဒနာရွင္မွ သာမန္လူ
ျဖစ္၍ အတြင္းအားကို တစ္ေနရာတည္းမွာ ခ်က္ခ်င္း အလံုးအရင္းလိုက္ လက္ခံရေသာအခါ ေရာဂါမေပ်ာက္ပဲဆရာ၀န္တို႔(၆)ႏွစ္ေလာက္ ကုလို႔မေပ်ာက္တဲ့ အတြင္းဒါဏ္ရာရတတ္ပါသည္။ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္ၾကားဖူးတာပါ။
က်ေနာ္အားတဲ့အခါ တိုက္ခိုက္ေရးသံုး အတြင္းအား ေလ့က်င့္နည္းကိုလည္း မွ်ေ၀ဖို႔ဆႏၵရွိပါသည္။
စာရိုက္မကြ်မ္းေသာေၾကာင့္ ဒီဘေလာ့ကိုေတာင္ (၂)ရက္ေရးခဲ့ရပါသည္။ စာအုပ္ၾကည့္ခိုးခ်ျခင္း မဟုပ္သည့္အတြက္
စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုႏွင့္ စာစီမက်ျခင္းမ်ားကိုေတာ့ နားလည္ေပးပါ။ မွားေနတဲ့ေနရာရွိပါကလည္း အားမနာစတမ္းေထာက္ျပခဲ့ၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔မွာ အေမဘက္ကပါတဲ့ မ်ိဳးရိုးလိုက္ ဆရာ၀န္ကုလို႔မေပ်ာက္တဲ့ေရာဂါ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္ခံရမခံရဆိုတာေတာ့ မေသခ်ာပါဘူး။
အဲဒီေရာဂါျဖစ္လာခဲ့ရင္ေတာင္ သာမန္လူတစ္ေယာက္ေလာက္ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ ဒီပညာကိုက်ေနာ္
ငယ္ငယ္တည္းက အသည္္းစြဲခဲ့တာပါ။
ဒါေပမယ့္ ခက္ခက္ခဲခဲ ဆရာရွာခဲ့ရပါတယ္။ က်ေနာ့္လို ၀ါသနာပါသူမ်ား က်ေနာ့္လို ဆရာရွာမခက္ၾကဖို႔ေမွ်ာ္လင့္
ပါတယ္။ မိမိပညာ ေၾကာင္လက္သည္ဖြက္ လွ်ိဳ႕၀ွက္တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ျပီး ပညာကို ေသရြာယူမသြားခ်င္လို႔က တစ္ေၾကာင္း၊ ျပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ဦးသုမဂၤ လရဲ႕ဆံုးမစကားလို ပညာကို ေရာင္းစားတဲ့ ပညာသည္ မျဖစ္ေစပဲ မိမိပညာကို ရွင္သန္ေနေစတဲ့ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔ၾကိဳးစားေနျခင္း ကတစ္ေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ စာရိုက္
မကြ်မ္းသည့္ၾကားက လက္ေညာင္းခံ အခ်ိန္ကုန္ခံ မွ်ေ၀ေပးတဲ့ က်ေနာ့္ေစတနာကို ၀ါသနာရွင္မ်ား နားလည္လက္ခံရင္ က်ေနာ္ေရးရက်ိဳးနပ္ပါျပီ။
http://www.mmcfamily.org/profiles/blog/show?id=3003595%3ABlogPost%3A1342963&xgs=1&xg_source=msg_share_post
0 comments:
Post a Comment