အခြင့္အလမ္းခ်င္း ႏွိုင္းရအားသာခ်က္

 (The Voive Weekly) Written by Aung Htut

နိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ နိုင္ငံ တစ္နိုင္ငံတြင္ လုံေလာက္စြာ ရွိေနရန္ လိုအပ္ေသာ အရင္းအျမစ္တစ္ခုမွာ နိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရး ဘာသာရပ္မ်ားကို အေျခခံက်က် သေဘာေပါက္ နားလည္သည့္ လူသားအရင္းအျမစ္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ဤကိစၥသည္ နိုင္ငံ၏ ပညာေရးစနစ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ၿပီး အခ်ိန္ယူ၍ တည္ေဆာက္ယူရမည့္ အရင္းအျမစ္ကိစၥ ျဖစ္ေသာ္လည္း လႊတ္ေတာ္ေပၚတြင္ ယခင္အစိုးရ ပညာေရးဝန္ႀကီးက ပညာေရးစနစ္ ျပဳျပင္ရန္ မလိုပါ ဟူေသာသေဘာ ေျဖဆိုခဲ့ရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွုမ်ား လမ္းပိတ္သလို ျဖစ္သြားခဲ့ပါသည္။
(လႊတ္ေတာ္ေပၚတြင္ ၾကားနာမွုမ်ားအတြက္ မျပင္ဆင္ရေသးမီတြင္ ေမးခြန္း တက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ရာ နိုင္ငံအတြက္ အသက္တမၽွ အေရးႀကီးေသာကိစၥမွာ ေမးတစ္ခြန္း ေျဖတစ္ခြန္းျဖင့္ လမ္းပိတ္သြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။)

အက်ိဳးဆက္မွာ မီဒီယာမ်ား ေပၚတြင္လည္းေကာင္း၊ လႊတ္ေတာ္မ်ား ေပၚတြင္လည္းေကာင္း ျငင္းခုံရန္ မလိုသည့္ အယူအဆမွား အခ်ိဳ႕ ျမင္ေတြ႕ေနရျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ျမင္သာထင္သာေသာ ဥပမာအခ်ိဳ႕ကို ျပရလၽွင္ ျမန္မာနိုင္ငံမွ ကားထုတ္လုပ္မွု လုပ္ငန္းမ်ားကို အကာအကြယ္ေပးရန္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ တင္သြင္းခြင့္ကို ပိတ္ပင္ထားသင့္သည္ဆိုေသာ အယူအဆမ်ိဳး၊ က်ပ္ေငြႏွင့္ အေမရိကန္ေဒၚလာကို ခြဲျခားစဥ္းစားေသာ ကိစၥမ်ိဳး၊ ပို႔ကုန္ကို မတိုးခ်ဲ႕ဘဲ သြင္းကုန္ကို ပိတ္ပင္ရန္ ႀကိဳးစားေသာ အယူအဆမ်ိဳး စသည့္ အေျခခံဝါဒီဆန္ေသာ အယူအဆမ်ား ျမင္ေတြ႕လာရျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

နိုင္ငံတစ္ခု၏ နိုင္ငံတကာ ကုန္သြယ္မွုမ်ား ေဒသတြင္း ခ်ိတ္ဆက္မွု (Regionalization) ၊ ကမၻာႏွင့္ခ်ိတ္ဆက္မွု (Globalization) အႀကီးအက်ယ္ ထြန္းကားလာေသာ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ အထူးတလည္ စဥ္းစားရန္ လိုအပ္လာခဲ့ေသာ အေျခခံသီအိုရီ ႏွစ္ရပ္မွာ COMPARATIVE ADVANTAGE ေခၚ အရင္းအျမစ္ခ်င္း ႏွိုင္းရအားသာခ်က္ႏွင့္ COMPETITIVE ADVANTAGE ေခၚ အခြင့္အလမ္းခ်င္း ႏွိုင္းရအားသာခ်က္ ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။

COMPARATIVE ေခၚ အရင္းအျမစ္ခ်င္း ႏွိုင္းရအားသာခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယခင္အပတ္က ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဤေနရာတြင္ အေသးစိတ္ ရွင္းလင္းတင္ျပျခင္း မျပဳေတာ့ပါ။ ျမင္သာထင္သာေသာ ဥပမာကို ေျပာရလၽွင္ စင္ကာပူနိုင္ငံတြင္ ေမြးရာပါ ေပးထားခ်က္ ေျမအလုံအေလာက္ မရွိေသာေၾကာင့္ စိုက္ပ်ိဳးေၿမ အလုံအေလာက္ ရွိေသာ ျမန္မာနိုင္ငံက ဆန္စပါး ထုတ္လုပ္မွုႏွင့္ ပတ္သက္လၽွင္ COMPARATIVE ADVANTAGE ရွိေနသည္ ဆိုေသာသေဘာမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ အလားတူပင္ လူဦးေရ သန္း ၆၀ ေက်ာ္ရွိေသာ ထိုင္းနိုင္ငံႏွင့္ ျမန္မာနိုင္ငံသည္ ဆန္စပါး ထုတ္လုပ္ရန္ ေမြးရာပါေပးထားခ်က္ တူေသာ္လည္း တည္ေဆာက္ယူရမည့္ အရင္းအျမစ္မ်ား တည္ေဆာက္မထားေသာ ျမန္မာနိုင္ငံသည္ ထိုင္းနိုင္ငံႏွင့္ ယွဥ္လၽွင္ COMPARATIVE ADVANTAGE မရွိေတာ့သည့္ သေဘာမ်ိဳးကို ဆိုလိုပါသည္။

COMPETITIVE ADVANTAGE ဆိုသည္မွာ အခြင့္အလမ္းမ်ားကိုပါ ထည့္သြင္း စဥ္းစားထားေသာ ႏွိုင္းယွဥ္ခ်က္ ျဖစ္သည္။ ဗီယက္နမ္ နိုင္ငံႏွင့္ ျမန္မာနိုင္ငံသည္ ဆန္စပါး ထုတ္လုပ္မွုႏွင့္ ပတ္သက္လၽွင္ COMPARATIVE ADVANTAGE တူညီေသာ္လည္း ရခိုင္ကမ္းလြန္ ပင္လယ္ျပင္တြင္ ထြက္ရွိေသာ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာနိုင္ငံက ရခိုင္ျပည္နယ္ လယ္ေျမအခ်ိဳ႕ကို ဆန္စပါး တိုးခ်ဲ႕ထုတ္လုပ္ျခင္း မျပဳေတာ့ဘဲ ေရထဲမွ တက္လာေသာ သဘာဝ ဓာတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္း အဆုံးေနရာရွိ လယ္ေျမမ်ားကို 3 in 1 Value added စက္မွုလုပ္ငန္းမ်ား ထူေထာင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ျခင္းမ်ိဳးကို ဆိုလိုပါသည္။ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕မ်ားကို 3 in 1 စီမံကိန္းျဖင့္ အဆင့္ျမင့္ စက္မွုထုတ္ကုန္မ်ား ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ျခင္းမွ ရရွိမည့္ အခြင့္အလမ္းမွာ ႀကီးမားလြန္းေသာေၾကာင့္ ထိုေနရာတြင္ ဗီယက္နမ္ကဲ့သို႔ပင္ ႏွိုင္းရအားသာခ်က္ရွိေသာ ဆန္စပါးကို မထုတ္လုပ္ေတာ့ရန္ ဆုံးျဖတ္ျခင္းမ်ိဳးသည္ COMPETITIVE ADVANTAGE ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ကားထုတ္လုပ္ရန္ စဥ္းစားျခင္းသည္ (ကိုယ္ပိုင္တံဆိပ္ ျဖစ္ခဲ့လၽွင္) အဆင္အျခင္ နည္းလြန္းရာ က်ပါသည္။ ဂ်ပန္နိုင္ငံက တင္သြင္းလၽွင္ ေဒၚလာ ၁၀၀၀ သာ က်သင့္ေသာ LITEACE ကားတစ္စီးကို ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ထုတ္လုပ္ၿပီး က်ပ္သိန္း ၁၀၀ ေက်ာ္ျဖင့္ ေရာင္းခ်သည့္ ကိစၥမ်ိဳးမွာ နိုင္ငံ၏ COMPETATIVE ADVANTAGE ကို ေကာင္းစြာ သေဘာမေပါက္ရာ က်ေပသည္။ (ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ မည္သို႔ ထုတ္လုပ္သည္ကို လူတိုင္း သိပါသည္။)

ဤေနရာတြင္ မလိုအပ္ဘဲ အျငင္းပြားေနေသာ ကိစၥတစ္ရပ္မွာလည္း အေျခခံက်က် လြဲေနပါေသးသည္။ ဂ်ပန္ကကား ေဒၚလာ ၁၀၀၀ သည္ ေဒၚလာျဖစ္၍ ျမန္မာနိုင္ငံက ထုတ္လုပ္ေသာကားသည္ က်ပ္သိန္း ၁၀၀ ျဖစ္သည္ဆိုေသာ အယူအဆမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ စီးပြားေရး သေဘာတြင္ က်ပ္ေငြ ၁၀၀၀ သည္ ေဒၚလာ တစ္ေဒၚလာႏွင့္ ဖလွယ္၍ ရေနသမၽွ ဤႏွစ္ခု အတူတူသာ ျဖစ္ၿပီး က်ပ္ေငြ/ ေဒၚလာေငြ စသည္တို႔မွာ ကုန္ဖလွယ္ေသာ မီဒီယံမ်ားသာ ျဖစ္ေပသည္။ က်ပ္သိန္း ၁၀၀ သည္ ေဒၚလာ ၁၀,၀၀၀ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဂ်ပန္နိုင္ငံက ကားတစ္စီး မသြင္းဘဲ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ေဒၚလာ ၁၀,၀၀၀ တန္ကား ထုတ္လုပ္ျခင္းသည္ Opportunity Cost ေခၚ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွု အခြင့္အလမ္း ေဒၚလာ ၉၀၀၀ ေပ်ာက္ဆုံးသြားျခင္း ျဖစ္ရာ ဤကိစၥမ်ိဳးမွာ သီအိုရီသေဘာအရ မစဥ္းစားေကာင္းေသာ အရာ ျဖစ္ေပသည္။

စာေရးသူအေနျဖင့္ စီးပြားေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရယ္ဒီကယ္ အယူအဆ ရွိေနသူမ်ားကို အျပစ္တင္ေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဤအယူအဆမ်ိဳး ရွိခဲ့လၽွင္ ေနာက္တစ္ဆင့္ ထပ္၍ အမွားက်ဴးလြန္မိရာ ေရာက္မည္စိုး၍ က်ယ္က်ယ္ျပန႔္ျပန႔္ သေဘာေပါက္နိုင္ေစရန္ ရွင္းလင္းၿပီး လက္ေတြ႕ႏွင့္ နီးစပ္ေသာ ဥပမာေပး၍ ေရးသားေဖာ္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

နိုင္ငံသားတိုင္းကို အလုပ္လုပ္ခြင့္ ေပး၍ ဆင္းရဲမွု ေလၽွာ့ခ်ေရးမွာ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရသစ္၏ မူဝါဒ ျဖစ္ေပသည္။ ဆင္းရဲမွုဆိုသည္ကို အတိအက် အဓိပၸာယ္ဖြင့္ရလၽွင္ လူတစ္ဦးခ်င္း ဝင္ေငြနည္းျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ လူတစ္ဦးခ်င္း ဝင္ေငြနည္းျခင္းမွာ GDP နည္းေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ GDP ေသးငယ္လြန္း၍ GDP ကို လူဦးေရႏွင့္ စားလိုက္ေသာအခါ လူတစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြလည္း နည္းပါးသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤကိစၥကို ေဆးကုရာတြင္ GDP ႀကီးေအာင္ မျပဳလုပ္ဘဲ ေန၍မရပါ။ GDP ႀကီးေအာင္ ျပဳလုပ္မည္ ဆိုလၽွင္ နိုင္ငံရွိ လူဦးေရသန္း ၅၀ - ၆၀ အတြက္ ရည္ရြယ္ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်ျခင္း သက္သက္ျဖင့္ မရပါ။ ထိုအခါ ပို႔ကုန္ျမႇင့္တင္ေရးကို မျဖစ္မေန ျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္သြားၿပီ ျဖစ္ေပသည္။ ပို႔ကုန္ျမႇင့္တင္ေရးအတြက္ နိုင္ငံသားတိုင္းကို အလုပ္လုပ္ခြင့္ ေပးရာတြင္ အရင္းအျမစ္ခ်င္း ႏွိုင္းရအားသာခ်က္ (COMPARATIVE ADVANTAGE) ရွိေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကို ဦးစားေပး တိုးခ်ဲ႕ရမည္ ျဖစ္သကဲ့သို႔ ယွဥ္ၿပိဳင္နိုင္စြမ္း အလို႔ငွာ COMPETATIVE ADVANTAGE ရွိေသာ လုပ္ငန္းမ်ား ထူေထာင္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။ AFTA ေခၚ အာဆီယံ လြတ္လပ္ေသာ ကုန္သြယ္မွု ရွိေနေသာေၾကာင့္ အာဆီယံ ေဈးကြက္ကိုပါ လြတ္လပ္စြာ ေရာင္းခ်ရန္ ရည္ရြယ္၍ ကိုရီးယားနိုင္ငံမွ ဟြန္ေဒး ေကာ္ပိုေရးရွင္းႏွင့္ ဖက္စပ္ကားစက္႐ုံ တည္ေထာင္သည္ဆိုသည့္ စဥ္းစားခ်က္မ်ိဳးမွာ အဓိပၸာယ္ ရွိပါသည္။ အဓိက နားလည္ထားရန္ လိုအပ္သည့္အခ်က္မွာ ေဘာဂေဗဒႏွင့္ နိုင္ငံေရးေဘာဂေဗဒ နယ္ပယ္တြင္ သုံးႏွုန္းသည့္ Opportunity Cost ေခၚ လက္လြတ္သြားနိုင္သည့္ အခြင့္အလမ္းမ်ားကိုပါ ထည့္သြင္း စဥ္းစားထားသည့္ COMPETATIVE ADVANTAGE ေခၚ အခြင့္အလမ္းခ်င္း ႏွိုင္းရတန္ဖိုးမ်ား၏ သီအိုရီသေဘာ ျဖစ္ပါသည္။

( The Voice Weekly)

Pe Thet