"ပံုသြင္းမမွားေစခ်င္ပါ"
|
4:22 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
Cloud Cuckoo Land created the doc:
“သားေရ…အေဖ့ကို ေဆးလိပ္ေလး ႏွစ္လိပ္ေလာက္ဝယ္ေပးစမ္းေဟ့…မင္းသူ ဆိုင္ကေန…ျပီးေတာ့ အေဖစားေနက် ကြမ္းတစ္ရာဖိုး ပါဝယ္ခဲ့”
“ဟုတ္”
ပိုက္ဆံယူျပီးထြက္လာခဲ့ေတာ့ ကိုမင္းသူ ကြမ္းယာဆိုင္မွာ သူ႕သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္။ သူ႕လိုပင္ ေဆးလိပ္လာဝယ္သည္ထင္ပါရဲ႕။ သူတို႕အေဖေတြသည္လည္း သူ႕အေဖလိုပင္ ကြမ္းစား၊ ေဆးလိပ္ေသာက္သည္ကို ေတြ႕ဖူးသည္ေလ။
………
တစ္ေခါက္ကေန ဆယ္ေခါက္ျဖစ္လာေတာ့ သူလည္း ကိုမင္းသူႏွင့္ ရင္းႏွီးေခ်ျပီ။
“ကိုၾကီးမင္းသူ သားကို အဆိမ့္တစ္ယာေလာက္..စားၾကည့္ခ်င္လို႕”
“မစားပါနဲ႕ကြာ..မေကာင္းပါဘူး” ဆိုင္ရွင္ ကိုမင္းသူက တစ္ခြန္းေတာ့ တားျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း…
သူ႕ပါးေစာင္ထဲဝယ္ ကြမ္းတစ္ယာ ေရာက္ရွိေခ်ျပီ။ မစားဘူးလို႕ အစားထူးေလသည္လားမသိ။ သူ႕ရင္ထဲဝယ္ ကြမ္းျမံဳ႕ေနရျခင္းကိုက အရသာတစ္ခု။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားေရွ႕ဝယ္ ကြမ္းစားရင္း၊ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္အတူတူ ကြမ္းစားရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို လူၾကီးစားရင္းဝင္ျပီဟု သူတို႕ အတူတူ ေတြးျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ အသက္ကေလးကေတာ့ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ ေလာက္ရွိေသးသည္ေပါ့။ ရံဖန္ရံခါ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကို သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ အတူတူဖြာရိႈက္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ မိဘကြယ္ရာမွာေပါ့။
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
“သားေရ အေမ့ကို ဦးႏိုင္ဆီမွာ ဒါေလးသြားထိုးေပးစမ္း”
“အင္ ၂၅က ငါးရာဖိုးပဲလား မအာေတာ့ဘူးလားအေမ ေတာ္ၾကာ ၅၂ ထြက္သြားမွ ဟုတ္ေပ့ျဖစ္ေနဦးမယ္”
“သူ႕ေျပာစကားကို အေမျဖစ္သူကလည္း လက္ခံပါသည္ေလ။ ေငြႏွစ္ရာ ထပ္ထုတ္ေပးရင္း အာတာကို ႏွစ္ရာဖိုးထည့္လိုက္”
“ဟုတ္ ေပါက္ရင္ သားကိုမုန္႕ဖိုးေပးရမယ္ေနာ္”
………
ဦးႏိုင္ဆီေရာက္ေတာ့ သူသိမ္းထားသည့္ မုန္႕ဖိုး ႏွစ္ရာကိုပါထုတ္လိုက္သည္။ မနက္ကမွ အေဖ့ဆီက ရထားသည့္ႏွစ္ရာ။
“ဦးႏိုင္ သားအတြက္ ၅၂ က တစ္ရာဖိုး ၂၅ တစ္ရာဖိုး..ဒါက အေမ ထိုးခိုင္းလိုက္တာ”
“ေအးေအး….”
“ဦးႏိုင္ သားေပါက္ရင္ အေမတို႕ေျပာမျပနဲ႕ေနာ္…သားဘာသာသား သံုးစရာရွိလို႕”
“ေအးပါကြာ”
တစ္ကယ္တမ္းက ဦးႏိုင္က ႏွစ္လံုးထီဒိုင္မဟုတ္။ သူက လိုက္၍ လက္ခံေပးသူ။ ဦးႏိုင္၏ ေနာက္တြင္မွ ဒိုင္ျဖစ္သူ ဦးေဇာ္ ရွိသည္ေလ။ အခါတိုင္းေတာ့ ဦးေဇာ္ကိုယ္တုိင္လာယူေသာ္လည္း ဒီရက္ပိုင္း တင္းက်ပ္လို႕ဆိုလား။ ဘာဆိုလား။ သိပ္ေတာ့ မသဲကြဲ။ ဦးႏိုင္သာ လာယူသည္မွာ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေတာ့ ရွိျပီ။ ဦးႏိုင္ကေတာ့ ကိုမင္းသူတို႕ဆိုင္တြင္ထိုင္ကာ တိုးတိုးတိတ္တိတ္လက္ခံေပးသည္ေလ။
…………………….
“ေဟ့ေကာင္ေတြ ဒီေန႕ ငါ ႏွစ္လံုးထီေပါက္တယ္ ..မင္းတို႕ကို မုန္႕ဝယ္ေကၽြးမယ္” သူေျပာေတာ့
“ဟာ..ဟုတ္လွေခ်လား..ေနာက္တစ္ခါဆိုရင္ ငါတို႕လည္း အသိေပးဦးကြာ..ငါကေတာ့ မေန႕က မုန္႕ဖိုးအကုန္သံုးလိုက္တာပဲ ဒါေပမဲ့ မရ…အကုန္ေျပာင္ပဲ ဟီး”
“ငႏိုင္ရ မင္းက သက္ဦး ေလာက္မွ ကံမေကာင္းပဲကိုးကြ”
“ေအးေလ ေျပာလိုက္စမ္းပါ ဇြဲရာ ငါက ဘယ္ေလာက္ ကံေကာင္းတဲ့သူျဖစ္ေၾကာင္း”
ရယ္သံတို႕ ညံသြားၾကေခ်သည္။
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
“ရွက္လိုက္တာ..ရွက္လိုက္တာ…မိသိန္းသမီးကေျပာတယ္..နင့္လြယ္အိတ္ထဲမွာ ေဆးလိပ္မိလို႕ ဒဏ္ေပးခံရတယ္ဆို နင္မရွက္ဘူးလား ဟင္..နင့္အစား ငါရွက္တယ္ တစ္ကယ္ပါပဲ ခုခ်က္ျခင္းငါ့ေရွ႕လာ လက္ပိုက္စမ္း”
အေမ့ရဲ႕ တရစပ္ ဆူသံေတြ။ ၾကိမ္လံုးရဲ႕ တရႊမ္းရႊမ္းျမည္သံႏွင့္အတူ ေျခသလံုးသားေပၚဝယ္ အရိႈးရာ ထင္က်န္ေခ်ျပီ။
“ဟ..အေမၾကီး ဘာျဖစ္လို႕လဲ သားကို ရွိုက္ေနတာ” ယခုမွ ရံုးကေနျပန္ေရာက္လာသူ အေဖက ေမးျပန္ပါသည္။
“သူ႕လြယ္အိတ္ထဲမွာ ေဆးလိပ္ေတြ႕တယ္တဲ့ေလ ေက်ာင္းခန္းထဲမွာ ဒဏ္ေပးခံခဲ့ရသတဲ့..မျဖစ္ေသးပါဘူး လြယ္အိတ္စစ္ၾကည့္မွရမယ္ နင္အဲဒီအတိုင္းရပ္ေန ..ၾကားလား ”
သူလန႕္သြားသည္။ လြယ္အိတ္ထဲဝယ္ ေက်ာင္းဆင္းလာတုန္းကမွ ဝယ္ထားေသာ ကြမ္းယာတစ္ထုပ္ ရွိေနမည္ေလ။ အရိုက္ခံရဦးမည္ထင္သည္။ မ်က္လံုးကိုမွိတ္ထားရင္း သံဗုေဒၶဂါထာကိုသာ ရြက္ေနမိသည္။ သက္သာမလားရယ္လို႕။
“ဒီမွာ ကြမ္းတစ္ထုပ္….သက္ဦး နင္ေတာ္ေတာ္ သတၱိေကာင္းေနတယ္ေပါ့…ဟင္ ငါေျပာလိုက္ရမေကာင္းေတာ့ဘူး လူေလးက လက္ေတာက္ေလာက္ ရွိေသးတယ္ ကြမ္းစားတတ္ေနျပီ ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္ေနျပီေပါ့….ဘုရား ဘုရား..ဒါႏွစ္လံုးထီေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ထိုးထားတာလဲ..နင္ အဲဒီပိုက္ဆံေတြ ဘယ္ကရလဲ ဟင္ ပ်က္စီးခ်င္တိုင္း ပ်က္စီးေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား”
ေျပာသံႏွင့္အတူ လြယ္အိတ္ကိုင္ကာ အေမထြက္လာပါေတာ့သည္။ အေဖကေတာ့ အေမေျပာသမွ်နားေထာင္ရင္း စိတ္တိုလာဟန္ႏွင့္ မ်က္လံုးၾကီးေတြ နီလာေခ်ျပီ။
“ဘုရားေရ ဒါ ရီပို႕ကဒ္ မလား…အေရွ႕က လက္မွတ္ေတြက နင္ထိုးထားတာေပါ့..ဟုတ္လား..အဆင့္ေတြကလည္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ခ်ည္းပါပဲလား….မေအနဲ႕ဖေအက အိမ္စားရိတ္အတြက္ လံုးပန္းေနရတာကို နင္က အလိုက္မသိပဲ ဆိုးခ်င္တုိင္းဆိုးေနတယ္ ပ်က္စီးခ်င္တိုင္းပ်က္စီးေနတယ္ေပါ့ ဟင္”
အေဖ ၾကိမ္လံုးကိုင္ေခ်ျပီ။ သူ ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံရြံႏွင့္ ၾကည့္မိေတာ့ အေဖက…..
“ဟိုဖက္လွည့္စမ္း ပုဆိုးမ ေျခသလံုးသားေပၚေအာင္မစမ္း……လက္မွတ္ခိုးထိုးတုန္းကေတာ့ မေၾကာက္ဘူးမလား ခုမွ ဘာလို႕ ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံရြံျဖစ္ေနလဲ..ေဆးလိပ္ခိုးေသာက္တုန္းကေရာ မေၾကာက္ဘူးမလား ကြမ္းခိုးစားတုန္းကေကာ မေၾကာက္ဘူးမလား ဟမ္..မငိုနဲ႕ေနာ္..မ်က္ရည္က်ရင္ ပိုရိုက္မွာ မင္းေယာက်ၤားမဟုတ္ဘူးလား”
တစ္ခ်က္ျပီးတစ္ခ်က္။ အေဖ့ေအာ္သံေတြ။ အေမ့ဆူသံေတြ။ သူသိပ္မၾကားရေတာ့။ ေျခသလံုးက အနာက နားေတြပါအူေစသည္ထင့္။မငိုမိေအာင္၊ မ်က္ရည္မက်မိေအာင္ အံတင္းတင္းၾကိတ္ရင္း ပိုက္ထားသည့္လက္က ပိုပို တင္းက်ပ္လာသည္။ ထိုညက အိပ္ယာထဲဝယ္ သူ ငိုမိခဲ့ပါသည္ေလ။
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ကေလးဆိုတာ ဖေယာင္းလိုပဲ လိုရာပံုသြင္းလို႕ ရသတဲ့။
လိုရာပံုသြင္းမရျခင္းဟာ ဖေယာင္းရဲ႕ အမွားလား၊ ပံုသြင္းသူတို႕ အမွားလား။ သို႕မဟုတ္ ပံုသြင္းသူတို႕သည္ ကိုယ့္လက္၏ ေစညႊန္ရာကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပင္ မသိၾကေလေရာ့သလား။
……………………………
“သားေရ အေဖ့ကို ကြမ္းေလး ႏွစ္ရာ ဖိုးေလာက္ အေရွ႕ဆိုင္မွာ သြားဝယ္ေပးကြာ”
“ဟုတ္” ဟုဆိုရင္း ေျပးထြက္သြားသည့္ ကေလးငယ္ကိုၾကည့္ရင္း
“ကိုလတ္ရာ..ကိုယ့္သားကိုယ္ အဲဒီလိုမခိုင္းပါနဲ႕လားကြာ”
“သက္ဦးေရ..ငါလည္း တစ္ေန႕တစ္ေန႕ အလုပ္လုပ္ရတာ မသက္သာဘူးကြ…ဒီလိုအိမ္မွာ နားရတဲ့ ရက္မွာေတာ့ အျပင္မထြက္ခ်င္ဘူးကြာ..ေနာက္ သူလည္း လမ္းေကာင္းေကာင္းကူးတတ္ပါတယ္ကြာ…စိတ္မပူပါနဲ႕”
အစ္ကိုဝမ္းကြဲျဖစ္သူ ကိုလတ္၏ စကားသံ အၾကားမွာေတာ့ သူ သက္ျပင္းခ်မိေတာ့သည္။ လမ္းေကာင္းေကာင္း ကူးတတ္သည္တဲ့လား။
သူသည္လည္း ဒီလိုသြားရင္းႏွင့္ပင္ ကြမ္း၊ ေဆးလိပ္ စြဲခဲ့သည္မွာ ယေန႕ထိ။ အသိဥာဏ္ေလးအနည္းငယ္ရလာေသာေၾကာင့္ ႏွစ္လံုးထီမထိုးျဖစ္ေတာ့ေပမဲ့ ဆယ္တန္းေအာင္လို႕ တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ပင္ ေျဖျပီးေခ်ျပီ။ ဒီေဆးလိပ္ႏွင့္ ကြမ္းကိုေတာ့ ျဖတ္မရခဲ့။ သူ႕သူငယ္ခ်င္း ငဇြဲႏွင့္ ငႏိုင္လည္း ထိုနည္း၎။ သူတို႕လိုပင္ ပံုသြင္းမွားေသာ ဖေယာင္းေလးေတြ ဘယ္ေရြ႕ဘယ္မွ် ရွိေနျပီလဲ။
……………………..
ကိုလတ္တို႕ အိမ္အျပန္လမ္းမွာျဖင့္ ူသူ႕ထံဝယ္ အေတြးတို႕သာၾကီးစိုးေနေလေတာ့သည္ေလ။ သူသည္လည္း တစ္ခ်ိန္တခါမွာျဖင့္ ကေလးအေဖ ျဖစ္လာဦးမည္။ ထိုအခါ သူသည္လည္း ပံုသြင္းမွားဦးမည္လား။ မျဖစ္သင့္ပါ။ သူတစ္ေယာက္တည္းႏွင့္ပင္ လံုေလာက္သင့္ပါျပီေလ။
အိပ္ကပ္ကို သူစမ္းၾကည့္မိေတာ့ မီးျခစ္တစ္လံုး ၊ႏိုင္တီးတူးကြမ္းတစ္ထုပ္ႏွင့္ Vegas ႏွစ္လိပ္။ ဒါသည္ ဒီေန႕အတြက္။ နက္ျဖန္မွစ၍ သူကြမ္းမစား၊ ေဆးလိပ္မေသာက္ေတာ့ပါ။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း ဆြယ္ရပါဦးမည္။ ကြမ္းမစားေဆးလိပ္မေသာက္ရန ္။
အေတြးတို႕ကို အဆံုးသတ္ရင္း Vegas တစ္လိပ္ကို ထုတ္ကာ မီးညွိလိုက္သည္။ လက္က်န္ကြမ္းႏွင့္ ေဆးလိပ္ကိုေတာ့ သူ မလႊင့္ပစ္ရက္ေသး။
“သက္ဦး..ဘယ္ကျပန္လာတာလဲကြ…မင္းမွာကြမ္းပါရင္ ငါ့ ကို တစ္ယာေလာက္ေပးစမ္းကြာ”
ကိုမင္းသူဆိုင္မွာ ထိုင္ရင္းသိျဖစ္ခဲ့သည့္ အစ္ကိုၾကီး ကိုေအာင္။ သူျပံဳးျပလိုက္ရင္း အိပ္ကပ္ထဲမွ ကြမ္းထုပ္ကို ႏွေျမာစြာထုတ္လိုက္သည္။ ျပီးေနာက္…
“ေရာ့ ကိုေအာင္ ႏိုင္တီးတူး ကိုေအာင္ စားတယ္မလား..တစ္ထုပ္လံုးယူသြားဗ်ာ..ေဆးလိပ္ေကာေသာက္ဦးမလား”
“ဟ…င့ါေကာင္ၾကီး တယ္သေဘာေကာင္းေနပါ့လား…ခံတြင္းခ်ဥ္ေနတာနဲ႕ အေတာ္ပဲ ေဆးလိပ္ပါရရင္ပိုေကာင္းတာေပါ့ကြာ”
“ယူပါဗ်ာ..ယူပါ……….သြားျပီေနာ္ ကိုေအာင္”
ဖြာလက္စ၊ ရိႈက္လက္စ ေဆးလိပ္ကို လက္မွာ ကိုင္ရင္း သူ႕ေျခလွမ္းတို႕ ေပါ့ပါးစြာ။ ဟိုေကာင္ေတြႏွင့္ ညေန လဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ခ်ိန္းထားေသးသည္။ အဲဒီအခါ ဒီေကာင္ေတြကို တရားေဟာရဦးမည္။ ေဆးလိပ္မေသာက္ဖို႕၊ ကြမ္းမစားဖို႕။ ဒီေကာင္ေတြေတာ့ မ်က္ခံုးလႈပ္ေနေတာ့မည္ဟုေတြးရင္း….တရားေဟာစဥ္ ျဖစ္ပ်က္ေနမည့္ .ငဇြဲတို႕ ငႏိုင္တို႕ ရုပ္ကို သူစဥ္းစားေနမိရင္း ရယ္လိုက္မိေတာ့သည္ေလ။
posted by ဘာကိိုမွမသိခ်င္သူ
“သားေရ…အေဖ့ကို ေဆးလိပ္ေလး ႏွစ္လိပ္ေလာက္ဝယ္ေပးစမ္းေဟ့…မင္းသူ ဆိုင္ကေန…ျပီးေတာ့ အေဖစားေနက် ကြမ္းတစ္ရာဖိုး ပါဝယ္ခဲ့”
“ဟုတ္”
ပိုက္ဆံယူျပီးထြက္လာခဲ့ေတာ့ ကိုမင္းသူ ကြမ္းယာဆိုင္မွာ သူ႕သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္။ သူ႕လိုပင္ ေဆးလိပ္လာဝယ္သည္ထင္ပါရဲ႕။ သူတို႕အေဖေတြသည္လည္း သူ႕အေဖလိုပင္ ကြမ္းစား၊ ေဆးလိပ္ေသာက္သည္ကို ေတြ႕ဖူးသည္ေလ။
………
တစ္ေခါက္ကေန ဆယ္ေခါက္ျဖစ္လာေတာ့ သူလည္း ကိုမင္းသူႏွင့္ ရင္းႏွီးေခ်ျပီ။
“ကိုၾကီးမင္းသူ သားကို အဆိမ့္တစ္ယာေလာက္..စားၾကည့္ခ်င္လို႕”
“မစားပါနဲ႕ကြာ..မေကာင္းပါဘူး” ဆိုင္ရွင္ ကိုမင္းသူက တစ္ခြန္းေတာ့ တားျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း…
သူ႕ပါးေစာင္ထဲဝယ္ ကြမ္းတစ္ယာ ေရာက္ရွိေခ်ျပီ။ မစားဘူးလို႕ အစားထူးေလသည္လားမသိ။ သူ႕ရင္ထဲဝယ္ ကြမ္းျမံဳ႕ေနရျခင္းကိုက အရသာတစ္ခု။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားေရွ႕ဝယ္ ကြမ္းစားရင္း၊ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္အတူတူ ကြမ္းစားရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို လူၾကီးစားရင္းဝင္ျပီဟု သူတို႕ အတူတူ ေတြးျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ အသက္ကေလးကေတာ့ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ ေလာက္ရွိေသးသည္ေပါ့။ ရံဖန္ရံခါ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကို သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ အတူတူဖြာရိႈက္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ မိဘကြယ္ရာမွာေပါ့။
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
“သားေရ အေမ့ကို ဦးႏိုင္ဆီမွာ ဒါေလးသြားထိုးေပးစမ္း”
“အင္ ၂၅က ငါးရာဖိုးပဲလား မအာေတာ့ဘူးလားအေမ ေတာ္ၾကာ ၅၂ ထြက္သြားမွ ဟုတ္ေပ့ျဖစ္ေနဦးမယ္”
“သူ႕ေျပာစကားကို အေမျဖစ္သူကလည္း လက္ခံပါသည္ေလ။ ေငြႏွစ္ရာ ထပ္ထုတ္ေပးရင္း အာတာကို ႏွစ္ရာဖိုးထည့္လိုက္”
“ဟုတ္ ေပါက္ရင္ သားကိုမုန္႕ဖိုးေပးရမယ္ေနာ္”
………
ဦးႏိုင္ဆီေရာက္ေတာ့ သူသိမ္းထားသည့္ မုန္႕ဖိုး ႏွစ္ရာကိုပါထုတ္လိုက္သည္။ မနက္ကမွ အေဖ့ဆီက ရထားသည့္ႏွစ္ရာ။
“ဦးႏိုင္ သားအတြက္ ၅၂ က တစ္ရာဖိုး ၂၅ တစ္ရာဖိုး..ဒါက အေမ ထိုးခိုင္းလိုက္တာ”
“ေအးေအး….”
“ဦးႏိုင္ သားေပါက္ရင္ အေမတို႕ေျပာမျပနဲ႕ေနာ္…သားဘာသာသား သံုးစရာရွိလို႕”
“ေအးပါကြာ”
တစ္ကယ္တမ္းက ဦးႏိုင္က ႏွစ္လံုးထီဒိုင္မဟုတ္။ သူက လိုက္၍ လက္ခံေပးသူ။ ဦးႏိုင္၏ ေနာက္တြင္မွ ဒိုင္ျဖစ္သူ ဦးေဇာ္ ရွိသည္ေလ။ အခါတိုင္းေတာ့ ဦးေဇာ္ကိုယ္တုိင္လာယူေသာ္လည္း ဒီရက္ပိုင္း တင္းက်ပ္လို႕ဆိုလား။ ဘာဆိုလား။ သိပ္ေတာ့ မသဲကြဲ။ ဦးႏိုင္သာ လာယူသည္မွာ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေတာ့ ရွိျပီ။ ဦးႏိုင္ကေတာ့ ကိုမင္းသူတို႕ဆိုင္တြင္ထိုင္ကာ တိုးတိုးတိတ္တိတ္လက္ခံေပးသည္ေလ။
…………………….
“ေဟ့ေကာင္ေတြ ဒီေန႕ ငါ ႏွစ္လံုးထီေပါက္တယ္ ..မင္းတို႕ကို မုန္႕ဝယ္ေကၽြးမယ္” သူေျပာေတာ့
“ဟာ..ဟုတ္လွေခ်လား..ေနာက္တစ္ခါဆိုရင္ ငါတို႕လည္း အသိေပးဦးကြာ..ငါကေတာ့ မေန႕က မုန္႕ဖိုးအကုန္သံုးလိုက္တာပဲ ဒါေပမဲ့ မရ…အကုန္ေျပာင္ပဲ ဟီး”
“ငႏိုင္ရ မင္းက သက္ဦး ေလာက္မွ ကံမေကာင္းပဲကိုးကြ”
“ေအးေလ ေျပာလိုက္စမ္းပါ ဇြဲရာ ငါက ဘယ္ေလာက္ ကံေကာင္းတဲ့သူျဖစ္ေၾကာင္း”
ရယ္သံတို႕ ညံသြားၾကေခ်သည္။
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
“ရွက္လိုက္တာ..ရွက္လိုက္တာ…မိသိန္းသမီးကေျပာတယ္..နင့္လြယ္အိတ္ထဲမွာ ေဆးလိပ္မိလို႕ ဒဏ္ေပးခံရတယ္ဆို နင္မရွက္ဘူးလား ဟင္..နင့္အစား ငါရွက္တယ္ တစ္ကယ္ပါပဲ ခုခ်က္ျခင္းငါ့ေရွ႕လာ လက္ပိုက္စမ္း”
အေမ့ရဲ႕ တရစပ္ ဆူသံေတြ။ ၾကိမ္လံုးရဲ႕ တရႊမ္းရႊမ္းျမည္သံႏွင့္အတူ ေျခသလံုးသားေပၚဝယ္ အရိႈးရာ ထင္က်န္ေခ်ျပီ။
“ဟ..အေမၾကီး ဘာျဖစ္လို႕လဲ သားကို ရွိုက္ေနတာ” ယခုမွ ရံုးကေနျပန္ေရာက္လာသူ အေဖက ေမးျပန္ပါသည္။
“သူ႕လြယ္အိတ္ထဲမွာ ေဆးလိပ္ေတြ႕တယ္တဲ့ေလ ေက်ာင္းခန္းထဲမွာ ဒဏ္ေပးခံခဲ့ရသတဲ့..မျဖစ္ေသးပါဘူး လြယ္အိတ္စစ္ၾကည့္မွရမယ္ နင္အဲဒီအတိုင္းရပ္ေန ..ၾကားလား ”
သူလန႕္သြားသည္။ လြယ္အိတ္ထဲဝယ္ ေက်ာင္းဆင္းလာတုန္းကမွ ဝယ္ထားေသာ ကြမ္းယာတစ္ထုပ္ ရွိေနမည္ေလ။ အရိုက္ခံရဦးမည္ထင္သည္။ မ်က္လံုးကိုမွိတ္ထားရင္း သံဗုေဒၶဂါထာကိုသာ ရြက္ေနမိသည္။ သက္သာမလားရယ္လို႕။
“ဒီမွာ ကြမ္းတစ္ထုပ္….သက္ဦး နင္ေတာ္ေတာ္ သတၱိေကာင္းေနတယ္ေပါ့…ဟင္ ငါေျပာလိုက္ရမေကာင္းေတာ့ဘူး လူေလးက လက္ေတာက္ေလာက္ ရွိေသးတယ္ ကြမ္းစားတတ္ေနျပီ ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္ေနျပီေပါ့….ဘုရား ဘုရား..ဒါႏွစ္လံုးထီေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ထိုးထားတာလဲ..နင္ အဲဒီပိုက္ဆံေတြ ဘယ္ကရလဲ ဟင္ ပ်က္စီးခ်င္တိုင္း ပ်က္စီးေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား”
ေျပာသံႏွင့္အတူ လြယ္အိတ္ကိုင္ကာ အေမထြက္လာပါေတာ့သည္။ အေဖကေတာ့ အေမေျပာသမွ်နားေထာင္ရင္း စိတ္တိုလာဟန္ႏွင့္ မ်က္လံုးၾကီးေတြ နီလာေခ်ျပီ။
“ဘုရားေရ ဒါ ရီပို႕ကဒ္ မလား…အေရွ႕က လက္မွတ္ေတြက နင္ထိုးထားတာေပါ့..ဟုတ္လား..အဆင့္ေတြကလည္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ခ်ည္းပါပဲလား….မေအနဲ႕ဖေအက အိမ္စားရိတ္အတြက္ လံုးပန္းေနရတာကို နင္က အလိုက္မသိပဲ ဆိုးခ်င္တုိင္းဆိုးေနတယ္ ပ်က္စီးခ်င္တိုင္းပ်က္စီးေနတယ္ေပါ့ ဟင္”
အေဖ ၾကိမ္လံုးကိုင္ေခ်ျပီ။ သူ ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံရြံႏွင့္ ၾကည့္မိေတာ့ အေဖက…..
“ဟိုဖက္လွည့္စမ္း ပုဆိုးမ ေျခသလံုးသားေပၚေအာင္မစမ္း……လက္မွတ္ခိုးထိုးတုန္းကေတာ့ မေၾကာက္ဘူးမလား ခုမွ ဘာလို႕ ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံရြံျဖစ္ေနလဲ..ေဆးလိပ္ခိုးေသာက္တုန္းကေရာ မေၾကာက္ဘူးမလား ကြမ္းခိုးစားတုန္းကေကာ မေၾကာက္ဘူးမလား ဟမ္..မငိုနဲ႕ေနာ္..မ်က္ရည္က်ရင္ ပိုရိုက္မွာ မင္းေယာက်ၤားမဟုတ္ဘူးလား”
တစ္ခ်က္ျပီးတစ္ခ်က္။ အေဖ့ေအာ္သံေတြ။ အေမ့ဆူသံေတြ။ သူသိပ္မၾကားရေတာ့။ ေျခသလံုးက အနာက နားေတြပါအူေစသည္ထင့္။မငိုမိေအာင္၊ မ်က္ရည္မက်မိေအာင္ အံတင္းတင္းၾကိတ္ရင္း ပိုက္ထားသည့္လက္က ပိုပို တင္းက်ပ္လာသည္။ ထိုညက အိပ္ယာထဲဝယ္ သူ ငိုမိခဲ့ပါသည္ေလ။
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ကေလးဆိုတာ ဖေယာင္းလိုပဲ လိုရာပံုသြင္းလို႕ ရသတဲ့။
လိုရာပံုသြင္းမရျခင္းဟာ ဖေယာင္းရဲ႕ အမွားလား၊ ပံုသြင္းသူတို႕ အမွားလား။ သို႕မဟုတ္ ပံုသြင္းသူတို႕သည္ ကိုယ့္လက္၏ ေစညႊန္ရာကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပင္ မသိၾကေလေရာ့သလား။
……………………………
“သားေရ အေဖ့ကို ကြမ္းေလး ႏွစ္ရာ ဖိုးေလာက္ အေရွ႕ဆိုင္မွာ သြားဝယ္ေပးကြာ”
“ဟုတ္” ဟုဆိုရင္း ေျပးထြက္သြားသည့္ ကေလးငယ္ကိုၾကည့္ရင္း
“ကိုလတ္ရာ..ကိုယ့္သားကိုယ္ အဲဒီလိုမခိုင္းပါနဲ႕လားကြာ”
“သက္ဦးေရ..ငါလည္း တစ္ေန႕တစ္ေန႕ အလုပ္လုပ္ရတာ မသက္သာဘူးကြ…ဒီလိုအိမ္မွာ နားရတဲ့ ရက္မွာေတာ့ အျပင္မထြက္ခ်င္ဘူးကြာ..ေနာက္ သူလည္း လမ္းေကာင္းေကာင္းကူးတတ္ပါတယ္ကြာ…စိတ္မပူပါနဲ႕”
အစ္ကိုဝမ္းကြဲျဖစ္သူ ကိုလတ္၏ စကားသံ အၾကားမွာေတာ့ သူ သက္ျပင္းခ်မိေတာ့သည္။ လမ္းေကာင္းေကာင္း ကူးတတ္သည္တဲ့လား။
သူသည္လည္း ဒီလိုသြားရင္းႏွင့္ပင္ ကြမ္း၊ ေဆးလိပ္ စြဲခဲ့သည္မွာ ယေန႕ထိ။ အသိဥာဏ္ေလးအနည္းငယ္ရလာေသာေၾကာင့္ ႏွစ္လံုးထီမထိုးျဖစ္ေတာ့ေပမဲ့ ဆယ္တန္းေအာင္လို႕ တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ပင္ ေျဖျပီးေခ်ျပီ။ ဒီေဆးလိပ္ႏွင့္ ကြမ္းကိုေတာ့ ျဖတ္မရခဲ့။ သူ႕သူငယ္ခ်င္း ငဇြဲႏွင့္ ငႏိုင္လည္း ထိုနည္း၎။ သူတို႕လိုပင္ ပံုသြင္းမွားေသာ ဖေယာင္းေလးေတြ ဘယ္ေရြ႕ဘယ္မွ် ရွိေနျပီလဲ။
……………………..
ကိုလတ္တို႕ အိမ္အျပန္လမ္းမွာျဖင့္ ူသူ႕ထံဝယ္ အေတြးတို႕သာၾကီးစိုးေနေလေတာ့သည္ေလ။ သူသည္လည္း တစ္ခ်ိန္တခါမွာျဖင့္ ကေလးအေဖ ျဖစ္လာဦးမည္။ ထိုအခါ သူသည္လည္း ပံုသြင္းမွားဦးမည္လား။ မျဖစ္သင့္ပါ။ သူတစ္ေယာက္တည္းႏွင့္ပင္ လံုေလာက္သင့္ပါျပီေလ။
အိပ္ကပ္ကို သူစမ္းၾကည့္မိေတာ့ မီးျခစ္တစ္လံုး ၊ႏိုင္တီးတူးကြမ္းတစ္ထုပ္ႏွင့္ Vegas ႏွစ္လိပ္။ ဒါသည္ ဒီေန႕အတြက္။ နက္ျဖန္မွစ၍ သူကြမ္းမစား၊ ေဆးလိပ္မေသာက္ေတာ့ပါ။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း ဆြယ္ရပါဦးမည္။ ကြမ္းမစားေဆးလိပ္မေသာက္ရန ္။
အေတြးတို႕ကို အဆံုးသတ္ရင္း Vegas တစ္လိပ္ကို ထုတ္ကာ မီးညွိလိုက္သည္။ လက္က်န္ကြမ္းႏွင့္ ေဆးလိပ္ကိုေတာ့ သူ မလႊင့္ပစ္ရက္ေသး။
“သက္ဦး..ဘယ္ကျပန္လာတာလဲကြ…မင္းမွာကြမ္းပါရင္ ငါ့ ကို တစ္ယာေလာက္ေပးစမ္းကြာ”
ကိုမင္းသူဆိုင္မွာ ထိုင္ရင္းသိျဖစ္ခဲ့သည့္ အစ္ကိုၾကီး ကိုေအာင္။ သူျပံဳးျပလိုက္ရင္း အိပ္ကပ္ထဲမွ ကြမ္းထုပ္ကို ႏွေျမာစြာထုတ္လိုက္သည္။ ျပီးေနာက္…
“ေရာ့ ကိုေအာင္ ႏိုင္တီးတူး ကိုေအာင္ စားတယ္မလား..တစ္ထုပ္လံုးယူသြားဗ်ာ..ေဆးလိပ္ေကာေသာက္ဦးမလား”
“ဟ…င့ါေကာင္ၾကီး တယ္သေဘာေကာင္းေနပါ့လား…ခံတြင္းခ်ဥ္ေနတာနဲ႕ အေတာ္ပဲ ေဆးလိပ္ပါရရင္ပိုေကာင္းတာေပါ့ကြာ”
“ယူပါဗ်ာ..ယူပါ……….သြားျပီေနာ္ ကိုေအာင္”
ဖြာလက္စ၊ ရိႈက္လက္စ ေဆးလိပ္ကို လက္မွာ ကိုင္ရင္း သူ႕ေျခလွမ္းတို႕ ေပါ့ပါးစြာ။ ဟိုေကာင္ေတြႏွင့္ ညေန လဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ခ်ိန္းထားေသးသည္။ အဲဒီအခါ ဒီေကာင္ေတြကို တရားေဟာရဦးမည္။ ေဆးလိပ္မေသာက္ဖို႕၊ ကြမ္းမစားဖို႕။ ဒီေကာင္ေတြေတာ့ မ်က္ခံုးလႈပ္ေနေတာ့မည္ဟုေတြးရင္း….တရားေဟာစဥ္ ျဖစ္ပ်က္ေနမည့္ .ငဇြဲတို႕ ငႏိုင္တို႕ ရုပ္ကို သူစဥ္းစားေနမိရင္း ရယ္လိုက္မိေတာ့သည္ေလ။
posted by ဘာကိိုမွမသိခ်င္သူ
0 comments:
Post a Comment