ေခတ္ကာလ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး + “ အိုင္တီေခတ္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား လာေတာ့မည္”

by Socretes Athenisian on Sunday, August 14, 2011 at 12:13pm

//Views on their next generation by two Myanmar authors from different periods of time.//

ေခတ္ကာလ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး 
-သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း-23,7, 2011။-

“သတိမမူ ဂူမျမင္”ဟူေသာ စကားကဲ့သုိ႔ ေလာကလူတို႔သည္ အျခားအျခားေသာ ကိစၥႀကီးငယ္တို႔ကုိ၊ ဂ႐ုတစုိက္လံု႔လျပဳ လ်က္ ရွိၾကေသာ္လည္းထိုထိုသုိ႔ေသာ္ ကိစၥ အေပါင္းတို႔ထက္ အေရးႀကီး၍ ယခုလည္း မိမိတို႔အား ျပဳျပင္လ်က္ ေနာင္လာ ေနာင္သား အဓြန္႔ရွည္စြာေသာ သားေျမးျမစ္ အစဥ္အဆက္ တို႔၏ ေကာင္းက်ဳိး မေကာင္းက်ဳိး တို႔ကို ျပဳျပင္တတ္သည့္အျပင္ “ ကမၻာေက် ေသာ္လည္း ဥဒါန္းမေက်” ဟူေသာ စကားကဲ့သို႔ ေနာင္ေသာ ရာဇ၀င္မွတ္တမ္း အရပ္ရပ္တုိ႔တြင္ ယခုကာလ လူ ျဖစ္ရေသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဓာတ္ပံုႀကီးသဖြယ္ အထိမ္းအမွတ္တခု အျဖစ္ ကမၻာအရွည္ ေတြ႔ ျမင္ႏုိင္ၾကရန္၊ က်န္ရစ္မည္ျဖစ္ေသာေတြ႔ ျမင္ႏုိင္ၾကရန္၊ က်န္ရစ္မည္ျဖစ္ေသာ ေခတ္ႀကီး၏ အေၾကာင္းကိုမူကား ေကာင္းစြာ ဂ႐ုမစိုက္ႏုိင္ အမႈမဲ့အမွတ္ျဖင့္ ေနၾကေလသည္၊


သို႔ေသာ္ ထုိထိုေသာကိစၥႀကီးငယ္တုိ႔က ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ႀကီးမား ခိုင္ခန္႔ေသာ အက်ဳိးကုိ ေပးႏုိင္စြမ္းမည္မဟုတ္။

ခဏေခတၱတဒဂၤမွ်ေသာ မ်က္ေမွာက္အက်ဳိး ကေလးကို ေပးတပ္ေခ်သည္။ “ေခတ္ႀကီး”က မွသာလွ်င္ ကမၻာအရွည္တည္တံ့ ခိုင္ၿမဲေသာ အက်ဳိးထူး အက်ဳိးျမတ္တို႔ကို ေပးစြမ္းႏုိင္သျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ေခတ္ကာလႀကီးကုိ အထိမ္းအမွတ္ မရွိ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ တက္မကိုင္ ကင္းေသာေလွ သေဘၤာကဲ့သို႔ ေရာက္္လုိရာေရာက္ ေမ်ာလုိရာေမ်ာ မထားပဲ အရပ္ရပ္္ေသာ ကိစၥတို႔ထက္ အေလးေပး ဂ႐ုမူထုိက္ေပသည္။

ယခုလည္း ပစၥဳပၸန္ေခတ္ႀကီး က်ေရာက္ လ်က္ရွိသည္။ ေနာင္အခါလည္း အနာဂတ္ေခတ္မ်ား လာေရာက္ဦး မည္ျဖစ္၍ ကမၻာတည္သမွ် ကာလပတ္လံုး တေခတ္မွတေခတ္သည္ ေျပာင္းလဲလ်က္ရွိေခ် မည္။ အစဥ္သျဖင့္ ေရြ႕ရွားေျပာင္းႂကြေနေသာ အရာျဖစ္ေပသည္၊  “ေခတ္” ဟူေသာ စကားသည္ ပညက္သမုတ္အပ္ေသာ အေခၚ ေ၀ါဟာရအတုိင္းပင္ ကမၻာအရွည္တည္တံ့ေသာအရာမ်ဳိးမဟုတ္၊

သို႔ေသာ္ ကိုယ့္ေခတ္ကိုယ္သာဆိုင္သည္ဟု မွတ္ရသည္။ အခ်ဳိ႕တို႔မွာ မိမိတို႔ေခတ္ႀကီး တခုလံုးကို မေကာင္းခ်လ်က္ ေရွးလြန္ေလၿပီးေသာ ေခတ္ဟူသမွ်တို႔ကို အေကာင္းခ်ည္းသာ ထား လ်က္ ယခုကာလေရွးကလို ေနရာမက်ေပါင္ကြယ္။

ေရွးကေခတ္မ်ားသာ ေအာက္ေမ့ တမ္းတ ညည္းတြားကာ ေနတတ္ၾကေပသည္။
ထိုသူတို႔မွာ ယခုေခတ္ကာလႀကီး၏ ေကာင္းေသာအခ်က္ အလက္တို႔ကို သတိမူၾကေသာသူမ်ား မဟုတ္ၾကေပ။
ေတာင္းတိုင္းေကာင္းသည္ဟု ထင္မွတ္ၾက သူမ်ားျဖစ္ၾကေပသည္။

မိမိတို႔ေမာ္ေတာ္ကားစီးရေသာ ေခတ္မွသာလွ်င္ လူျဖစ္္က်ဳိးနပ္ သည္ဟု ထင္ေနၾကေသာ သူမ်ားအား အေမာင္တို႔ ေရွးေခတ္မ်ားမွာ အေမာင္တို႔လုိ ေမာ္ေတာ္ကား စီးရျခင္း၊ မီးရထားစီးရျခင္းမ်ားကားမရွိ ဟုတ္မွာပါ၏။ အခ်ဳိ႕တို႔မွာကား မိမိတို႔ေခတ္ကာလ ေမာ္ေတာ္ကားကေလး စီးရသည္ကိုပင္၊ ေရွးက ထက္ အလြန္အက်ဴး ေကာင္းလွေပသည္ ထင္မွတ္လ်က္၊ မိမိတုုိ႔ဆင္းသက္ခဲ့ၾကေသာ ဘုိးဘြား မိဘ လက္ထက္ကို အထင္အျမင္ ေသးသိမ္လ်က္ ရွိတတ္ၾက ေလသည္။

သို႔ေသာ္အေမာင္တို႔ ေခတ္တြင္ အေနာ္ရထာ မင္းေစာ၊ ဟံသာ၀တီဆင္ျဖဴရွင္မ်ားရွင္၊ အေလာင္းမင္းတရား၊ ဗႏၶဳလတို႔ကဲ့သို႔ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ ဘုန္းအား႐ုန္းအားႏွလံုးအားျဖင့္ သံုးပါးဗလျပည့္စံုလင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူးပုဂၢိဳလ္ျမတ္မ်ား ရွိပါ၏ေလာ၊
အစြမ္းအစမွ် ထင္ပါ၏ေလာဟု ေမးျမန္းပါက မရွိေၾကာင္း ၀န္ခံလ်က္ ငါတို႔ေခတ္မွသာ ေခတ္မဟုတ္ ပါတကားဟု ေတြးေတာ မိၾကေပလိမ့္မည္။

ဤသို႔ေသာ အေၾကာင္းရွိသျဖင့္ ဤ ေခတ္တြင္ေကာင္းရေပသည္ဟု အက်ဳိးႏွင့္အေၾကာင္း တိုင္းထြာဆင္ျခင္၍ ေရွးေခတ္မ်ားကို အတု ယူနည္း ခိုးလ်က္ မိမိတုိ႔ဆရာ အျဖစ္ ထားသင့္ ေပသည္။ ေရွးေခတ္မ်ားကို အျပစ္အနာရွာ၍ ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ် ေျပာရန္မလို၊ ထိုေခတ္မ်ားမွာ ေကာင္းလွ်င္ေကာင္းသည့္အေလ်ာက္ ဆိုးလ်င္ဆိုးသည့္ အေလ်ာက္၊ ဤသို႔ေသာ အေၾကာင္းရွိသျဖင့္ ဤေခတ္တြင္ဆိုးရေလသည္။ အထက္က ျပဆို ခဲ့သည့္အတုိင္း ကိုယ့္ေခတ္ကိုယ္ႏွင့္သာ ဆိုင္သည္ဟု အမွတ္ထားကာ မိမိတို႔ေခတ္ကို မိမိတို႔ လံုျခံဳေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ ၾကရန္ ျဖစ္ေပသည္။

ေခတ္ကာလ၏ အေကာင္းအဆိုးမွာ လူတို႔၏လက္တြင္းတြင္ျဖစ္ေပသည္။ အိုးထိန္သည္ ၏လက္တြင္း ရွိရြံ႕ေစးကဲ့သို႔ ေခတ္ကာလမွာမူ၊ လူတို႔၏ျပဳျပင္ရာျဖစ္ေပသည္။
လူအေပါင္းတို႔ လံု႔လ၊ ၀ိရိယ၊ ဉာဏ္ပညာ အေမွ်ာ္အျမင္ဉာဏ္ႏွင့္ ေသးေကြးေသာအခါမ်ား၌ ေခတ္ညံ့ေခတ္ဆိုးမ်ား ျဖစ္ တတ္ေပသည္။

လူတို႔ လံု႔လ၊ ၀ိရိယ၊ ဉာဏ္ပညာ ႀကီးမားခုိင္ခံေသာအခါမ်ားတြင္ ေရႊမိုးေငြမိုး ေစြ ၿဖိဳးရြာသြန္း အတိုင္းထက္္အလြန္ ေကာင္းျမတ္ေသာ ေခတ္ႀကီးမ်ား ျဖစ္လာရေၾကာင္းကို ေရွး ေဟာင္းရာဇ၀င္ အစဥ္အလာမ်ား၌ ထင္ရွားေတြ႔ျမင္ၾကရေပသည္။
ယခုေခတ္တြင္ပင္လည္း၊ တုိင္း ႀကီးျပည္ႀကီး အသီးသီးတို႔တြင္ မ်က္ျမင္ဒိဠျဖစ္ေပသည္။

ကၽြႏု္ပ္တို႔ျမန္မာျပည္ လက္ရွိေခတ္ကာလႀကီးကို ေတြးေတာၾကံဆ ေရွ႕ေနာက္တုိင္းထြာ လိုက္ေသာ္ မ်ားစြာအေရးႀကီးေနေသာ အခါကာလႀကီးႏွင့္ ၾကံဳႀကိဳက္လ်က္ သတိမူမိသူတို႔ စိုးရိမ္ ေၾကာင့္က်ဘြယ္ရာျဖစ္၍ ေနေပသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ေခတ္ဆိုးႏွင့္ေခတ္ကို အျပစ္ မဆိုသာ၊ ထုိေခတ္တြင္ရွိေသာ လူတို႔ကိုသာ အျပစ္ဆိုစရာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ငါတို႔ေခတ္အတြက္ ငါတို႔တာ၀န္ႀကီးေပတကားဟု မ်ားမ်ားႀကီး ႏွလံုးသြင္း အပ္ေပသည္။

ယခုအခါ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔မွာ လြန္ခဲ့ေသာေခတ္ကကဲ့သို႔ ျဖစ္သမွ်ႏွင့္ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲျခင္းမရွိ၊ ေရွ႕သို႔တိုးတက္လိုေသာစိတ္၊ ေကာင္းႏိုးရာရာတို႔ကို တက္ လွမ္းဆြတ္ခူး အသံုးျပဳလိုေသာဆႏၵျဖင့္ ကာယစိတၱႏွစ္ဠနလံုး၌၊ မၿငိမ္သက္ပဲ၊ လႈပ္လႈပ္ရြရြေျပာင္း ေရြ႕ေနေသာ ၾကားေခတ္ႀကီးႏွင့္ ၾကံဳႀကိဳက္ လ်က္ ရွိရေပသည္။

ယခုအေျခအေနကိုေထာက္ဆ ေသာ္ အိုးထိန္းစက္ေပၚတြင္ တင္ထားေသာ ရြြံ႕ေစးကဲ့သို႔ျဖစ္ေနေပသည္။
ပံုပန္းသဏၭာန္ က်က်နန မရွိေသး၊ အုိးထိန္း ဆရာႀကီး လက္က ညံ့လ်င္ညံ့သည့္အေလ်ာက္၊ ေကာင္းလ်င္ေကာင္းသည့္ အ ေလ်ာက္ ျဖစ္ရေခ်သည္။

သို႔အတြက္ အိုးထိန္းႏွင့္တူေသာ ယခုေခတ္ရွိလူမ်ားက ခ်ဳိ႕ယြင္းပ်က္ျပယ္ ျခင္းမရွိပဲ၊ ခုိင္ခန္႔လွပေသာ အိုးသစ္အိုးေကာင္း မ်ား ျဖစ္လာရန္ အထူးသျဖင့္ ၫႊန္ျပအားစိုက္ သတိ၀ိရိယ ႀကီးရမည့္ အခါႀကီး ျဖစ္ေပသည္။

ဤသို႔စသျဖင့္ စာေပ၏အင္အားသည္ မည္ မွ်ႀကီးမားေၾကာင္းကို ေတြ႔ရေပသည္။ က်မ္းဂန္စာေပသည္ အခ်ဳပ္ျဖစ္၍ ေခတ္ကိုေသာ္၎၊ လူကိုေသာ္ ၎၊ ခ်ဳပ္ျခယ္လ်က္ ေကာင္းက်ဳိးမေကာင္းက်ဳိးကို ေပးႏိုင္သည္မွာ ရာဇ၀င္တြင္ သက္ေသသာဓက အထင္အရွားျဖစ္ေပသည္။ လူကို အစုိးရသည္မွာ စိတ္ပင္ျဖစ္၏။ စိတ္ကုိ အစုိးရသည္မွာ ပညာပင္ျဖစ္သည္။ ပညာကို အစုိးရသည္မွာ ဗဟုသုတအတတ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဗဟုသုတ အၾကားအျမင္ အတတ္ပညာကိုမူကား က်မ္းဂန္စာေပက အခ်ဳပ္ျဖစ္၏။

သို႔အတြက္ ေခတ္ကာလေျပာင္းလဲေရးမ်ားတြင္ စာေပမ်ားကို အထူးေစာင့္ေရွာက္သင့္ ေပသည္။ တည္ၿငိမ္ေသာအခါမ်ား၌ အေရးမႀကီးလႈန္႔လႈန္႔၀ါ၀ါ မၿငိမ္မသက္ႏွင့္လူတို႔သည္ ဤအရာ ေကာင္းႏုိးႏုိး၊ ထိုအရာေကာင္းႏိုးႏုိးျဖင့္ ေတြ႔သမွ်ျမင္သမွ်တုိ႔ကို လက္လွမ္းဘမ္းဆုတ္ေနသည့္ အခါႀကီးတြင္ သင့္ မေလ်ာ္ေသာ စာေပမ်ားကို ကိုင္တြယ္မိမည္ကို စုိးရိမ္ရေပသည္၊

သို႔အတြက္ ထိုသို႔ေသာစာေပမ်ားကို အုပ္စုိးပေပ်ာက္ မျပဴမထြက္၀ံ့ေအာင္ လူကိုအက်ဳိးျဖစ္ ထြန္းေစမည့္ စာ ႀကီးေပႀကီး ေကာင္းမြန္သန္႔ပ်ံ႕ေသာ အတတ္ပညာမ်ားကို အထူးဂ႐ုျပဳ၍ စာေပ၀န္ထမ္းႀကီး အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ ၾကပါမွ သင့္ေလ်ာ္ ေလွ်ာက္ပတ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း။ ။

ရည္ၫႊန္း။ ။ မာ့က္စ္၀ါဒႏွင့္ တို႔ဗမာ (စာမ်က္ႏွာ ၂၄ မွ ၂၉ အထိ)

မွတ္ခ်က္။ ။ ဤေဆာင္းပါးပါအခ်က္မ်ား၊ စာလံုးေပါင္းမ်ားမွာ စာေရးသူ ဆရာႀကီး သခင္ ကုိယ္ေတာ္္မႈိင္း၏ မူရင္း အခ်က္အလက္ႏွင့္ စာလံုးေပါင္းမ်ားအတိုင္း ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေလးစားစြာ တင္ျပအပ္ပါသည္။

23,7, 2011 ေန့သည္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း-ကြယ္လြန္ျခင္း ႏွစ္ပတ္လည္ ေန ့ျဖစ္ပါသည္။
www.hittaing.org
www.hittai.org
www.hittai.net
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“ အိုင္တီေခတ္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား လာေတာ့မည္”
ဦးဖိုးသာေအာင္ ။
14/8, 2011။-



ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တည္းႏိုင္သည္ ဆိုသည္မွာ ပုထုဇဥ္တို႔အတြက္ မဟုတ္ေပ၊
မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္တည္ေဆာက္ထားသည့္ အရိယာတို႔အတြက္သာျဖစ္သည္၊

ပုထုဇဥ္တို႔သည္ကား ကံျပတ္တရားအလုပ္ကို မလုပ္သည့္ျပင္ အနုမတကၠသံသရာမွ ကံမ်ားႏွင့္ ယခုပစၥဳပၸန္ကံတို႔ ေပါင္းစပ္မႈ၏ အက်ဳိးေပးသက္ေရာက္မႈကို မေရွာင္မလႊဲသာ ခံၾကရသည္သာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တည္းႏိုင္စြမ္းမရွိဟူ၍သာ ယူရမည္ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေရးသည္ ဘာသာေရးမဟုတ္၊
ႏိုင္ငံေရးသည္ ပုထုဇဥ္တို႔၏ အလုပ္သာျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ပုထုဇဥ္ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔သည္ မည္သူမွ် ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ မဖန္တည္းႏိုင္ၾကေခ်၊
ကံျပဳသမွ်ႏုၾကရသည္သာျဖစ္သည္။


ကမၻာေပၚတြင္ သူ႔ေခတ္ႏွင့္သူ ဘုန္းမီးေနလထြန္းေတာက္ခဲ့ၾကသည့္ ႏိုင္ငံမ်ား တိုင္းျပည္မ်ား ရွိခဲ့ၾကသည္၊
သို႔ေသာ္ သူ႔ၾကမၼာ သူဖန္တည္းႏိုင္စြမ္း မရွိၾကသျဖင့္ ပ်က္ခ်ိန္တန္က ပ်က္ခဲ့ၾကရသည္ပင္၊
မြန္ဂိုအင္ပိုင္ယာ ေခတ္၊ အေသာကရာဇာ ေခတ္၊ အေရွ႔အလယ္ပိုင္းက ဖါဒိုတို႔ေခတ္၊ ေရာမေခတ္၊ ဟန္နီေဘာေခတ္၊ နပိုလီယံ ေခတ္၊ အလက္စႏၵားတို႔ေခတ္၊ ျဗိတိသွ်အင္ပိုင္ယာ ေခတ္ စသည္ စသည္တို႔သည္လည္း သူ႔ေခတ္ႏွင့္သူ ျဖစ္ထြန္း ေပၚေပါက္ခဲ့ၾကလင့္ကစား ပ်က္ခ်ိန္တန္ေတာ့ ပ်က္ၾကရသည္သာ ျဖစ္ပါသည္၊

ထို႔သို႔ ပ်က္ျခင္းမွာလည္း ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္မဖန္တည္းႏိုင္၍သာ ျဖစ္သည္၊

ယေန႔ အိုင္တီေခတ္၊ ဝီကီလိေခတ္တြင္လည္း စစ္ေရး၊ စီးပြားေရးႏွင့္ နည္းပညာမ်ား ေရွ႔တန္းေရာက္ ႏိုင္ငံမ်ားကလည္း သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္ႏွင့္ ေရွ႔သို႔ ေရာက္ သထက္ေရာက္ေအာင္ ျပိဳင္ၾကဆိုင္ၾက၊ ေပါင္းၾကသင္းၾက၊ တိုက္ၾကခိုက္ၾကႏွင့္ မျပီးဆံုးႏိုင္သည့္ ေလာဘတိုက္ပြဲျပီးကို တိုက္ခိုက္ေနၾကရသည္ပင္ မဟုတ္ပါလား၊ 

မည္သည့္ႏိုင္ငံက မည္မွ်ပင္ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းေနပါေစ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ ဖန္တည္းႏိုင္စြမ္းျဖင့္ ေအာင္ျမင္ေနသည္ဟု ယူဆလွ်င္ေတာ့ မွားပါလိမ့္မည္၊
အတိတ္က ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ကံမ်ားႏွင့္ ယခုပစၥဳန္ကံတို႔၏ မွန္ကန္စြာ ေပါင္းစပ္ႏိုင္မႈေၾကာင့္ တိုက္ဆိုင္ရရွိသည့္ အက်ဳိးရလာဘ္ပင္ ျဖစ္သည္ဟူ၍သာ မွတ္ယူရပါမည္၊

ကံစိတ္ဥတုအဟာရဆိုသည့္ မဟာမူလဘူတ ဓါတ္ၾကီးတို႔သည္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီး ေနသည္သာ ျဖစ္သည့္အတြက္ ကံ စိတ္ ဥတုအဟာရႏွင့္ မကင္းႏိုင္သည့္ ပုထုဇဥ္လူသားတို႔အတြက္ မည္သည့္အခါမွ် မပိုင္ေခ်၊

အတၱမဟုတ္ နတၱသာျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ေရစီးတခါ ေရသာတလွည့္ ေလာကတြင္ သည္ေကြ႔ သည္တက္ႏွင့္ေလွာ္တတ္ဖို႔သာ ျဖစ္သည္၊
ယံုၾကည္ခ်က္ကို အလြဲသံုးစားလုပ္ကာ မုခ်တို႔ ဒိဌတို႔ကို ဆုတ္ကိုင္ထားလွ်င္ နစ္ဖို႔ရန္သာ ရွိသည္၊ မွားေနလွ်င္ အျမန္ျပင္ျပီး အမွန္ဘက္ကို အျမန္ေျပာင္းရမည္၊

ျပဳလြယ္ျပင္လြယ္ေခတ္ကို ဆုတ္ကိုင္ၾကရမည္သာ ျဖစ္သည္၊
ထို႔ေၾကာင့္ အစြဲႏွင့္ အစြန္းကို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ၾကျပီး ေရွာင္ႏိုင္ၾကမွသာ အမွန္ႏွင့္ ေအာင္ျမင္မႈဆီသို႔ နီးကပ္သြားမည္သာ ျဖစ္ပါသည္၊

ကိုယ့္အား ကိုယ့္ကိုး ထိုလူမ်ဳိး အက်ဳိးမယုတ္ျပီ၊ သူမ်ားႏွာေခါင္းအငွားေတာင္း အေၾကာင္းမလုပ္သင့္ဟု ဆိုရိုးစကားေတြရွိပါသည္၊
ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးသည္ ဆိုသည္မွာ မိမိတို႔၏ ဇြဲ ဝရီယ၊ လံု႔လ တို႔ကို မေလွ်ာ့တမ္းေဆာက္ရြက္ရမည္ကို ဆိုလိုသည္၊

ဆရာ မရွာႏွင့္ အကူအညီမရွာႏွင့္ အေပါင္းအသင္း မရွာႏွင့္ဟု မဆိုလိုပါ၊ ဒါကို ကြဲျပားေစခ်င္ပါသည္၊
သူမ်ားႏွာေခါင္း အငွားေတာင္း အေၾကာင္းမလုပ္သင့္ဆိုသည္ မွာလည္း အေၾကာင္းမရွိဘဲလွ်က္ အငွားမေတာင္းသင့္ပါ၊
ငွားရမည့္အေၾကာင္း ရွိက ငွားကို ငွားရေပေတာ့မည္၊
အသက္မရႈႏိုင္ေသာလူနာအဖို႔ အငွားေအာက္စီဂ်င္လိုအပ္သည္ပင္ျဖစ္သည္၊

ဒုတိယ ကမၻာစစ္မွာ ဂ်ာမဏီက ဘာဆိုင္းစာခ်ဳပ္ကို မေက်နပ္၍ သမိုင္းေၾကြးဆပ္ရန္ျပင္ဆင္ တိုက္ခုိက္ရာတြင္ လိုအပ္သည့္ မဟာမိတ္ဖြဲ႔မႈကို ျပဳလုပ္ခဲ့သလို အဂၤလန္ အေမရိကန္တို႔ကလည္း မဟာမိတ္ ႏိုင္ငံမ်ားစုစည္း၍ တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကပါသည္၊ 

ဝါဒျခင္း မတူသည့္ ဆိုဗီယက္တို႔ကိုပင္ မဟာမိတ္ျပဳၾကသည္ မဟုတ္ပါလား၊
ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈေတြျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္ပါလား၊
ဖက္ဆစ္နာဇီေတြဘက္ကေရာ မဟာမိတ္ေတြဘက္ကပါ အင္မတန္အေမွ်ာ္အျမင္ၾကီးသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေခါင္းေဆာင္ျပီး တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္၊

ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တည္းၾကသည္ဆိုရာ၌ မိုက္မဲသည့္ အထီးက်န္ရုန္းကန္ျခင္းမ်ဳိးကို ေရွာင္ရွားခဲ့ၾကပါသည္၊
ေနာက္ဆံုးစစ္ပြဲ၏ အဆံုးအျဖတ္သည္ တဦးႏွင့္တဦး မဟာမိတ္ျပဳႏိုင္ျခင္းျဖင့္သာ ေအာင္ျမင္ျပီးဆံုးသြားခဲ့ပါသည္၊
ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကီးျပီးဆံုး၍ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ကာလတြင္လည္း အျပန္အလွန္ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ားျဖင့္သာ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္း လာၾကရပါသည္၊
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသည္ ဥဒါဟရုန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္၊

ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တည္းေရး၊ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးေရး လမ္းစဥ္ဆိုသည္မွာ မည္သူႏွင့္မွ် မပူးေပါင္း၊ မည္သူႏွင့္မွ် အေပးအယူမလုပ္၊ မည္သူ႔အကူအညီကိုမွ မေမွ်ာ္လင့္ပါဟူေသာ အယူအဆမ်ဳိး မဟုတ္ဆိုသည္ကို ေသခ်ာဂန သိထားၾကရပါမည္၊

ျမန္မာႏိုင္ငံလို တတိယတန္းစား ႏိုင္ငံေလးကို မဆိုထားဘိ၊ အေမရိကန္၊ တရုတ္၊ အိႏိၵယ စသည့္ႏိုင္ငံၾကီးမ်ားပင္လွ်င္ စစ္ေရး စီးပြားေရး ႏိုင္ငံေရး ကိစၥတိုင္းမွာ အေပးအယူႏွင့္ ေပါင္းသင္းသမႈ ျပဳေနၾကသည္သာ ျဖစ္သည္၊

ဤသေဘာတရားကို နားမလည္ဘဲ၊ က်မတို႔က က်ေနာ္တို႔က အေပးအယူႏိုင္ငံေရးမ်ဳိးကို ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ဘူး ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအဖို႔ တိုင္းျပည္ကိုဘယ္ေတာ့မွ မကယ္တင္ႏိုင္ေၾကာင္းလက္ေတြ႔ သမိုင္းက သက္ေသျပ ေနပါေတာ့သည္၊


ကမၻာၾကီးျပားေနပါျပီ၊ ကမၻာၾကီးသည္ ေက်းရြာၾကီးတခု အျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာေနေသာ ကာလတြင္ တႏိုင္ငံႏွင့္တႏိုင္ငံ အလြန္နီးကပ္လြန္းေနျပီျဖစ္သျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ နည္းပညာမ်ားသည္လည္း စီးဝင္ျပန္႔ႏွံ့ ေနၾကပါျပီ၊
မည္သည့္ အာဏာရွင္ႏွင့္ တန္ခိုးရွင္ကမွ မတားဆီးႏိုင္ေတာ့ပါ၊

ဤအေျခအေနတြင္ မေတာ္ခ်င္သာေနမည္ မေခၚခ်င္လို႔ မရေတာ့၊ မေကာင္းတာသိေသာ္လည္း ေပါင္းရမွာလည္း ရွိလာသည္မဟုတ္ပါလား၊ ဒါေၾကာင့္ ေပါင္းၾကရေတာ့မည္၊ ဆက္ဆံၾကရေတာ့မည္၊ ဤေနရာတြင္ လူေပါင္းမမွားဖို႔က မိမိတို႔တာဝန္ႏွင့္ ပါးနပ္မႈ၊ ေရြးခ်ယ္မႈအေပၚမွာသာ တည္ပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ျပင္ပ ပေရာဂ မပါဘဲ လူထုအားသက္သက္ျဖင့္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံျဖစ္လာႏိုင္သည့္ ႏိုင္ငံအမ်ဳိးအစားမဟုတ္ပါ၊
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အင္အားၾကီးတို႔၏ မဟာဗ်ဴဟာလမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ တည္ရွိေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္၊
တရုတ္၏ အိႏိၵယသမုဒၵရာထြက္ေပါက္ တံခါးတခ်ပ္အျဖစ္ အသံုးျပဳႏိုင္သလို အေမရိကန္၏ စိုးရိမ္စိတ္ကိုလည္း ၾကီးမားလာေစပါသည္၊

အေမရိကန္အလိုက် ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတခု ျဖစ္လာေရးကိုလည္း တရုတ္က ဘယ္လိုမွ သေဘာတူႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ၊

ဤအေျခအေနမ်ဳိးတြင္ လက္ရွိအာဏာႏွင့္ စည္းစိမ္ကို လက္မလြတ္ခ်င္သည့္ စစ္အာဏာရွင္ေခါင္းေဆာင္ တစုကလည္း သူတို႔၏ ပါဝါကို အစြမ္းကုန္သံုးကာ သူတို႔ အာဏာတည္ျမဲေရး အတြက္ အေပးအယူလုပ္ရာတြင္ ေလာေလာဆယ္အားျဖင့္ အေရွ႔ဘက္က တရုတ္ႏွင့္ ပိုမို နီးကပ္ေနပါသည္၊ သို႔ေသာ္ အာဏာရွင္ဟူသည္ မည္သည့္အခါမွ တရားေသဝါဒစြဲ မရွိသျဖင့္ စိတ္ခ်ရေသာ အမ်ဳိးအစားလည္း မဟုတ္ပါ၊

ဒါကို ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒစြဲရွိသည့္ တရုတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း ေကာင္းေကာင္းသိၾကပါသည္၊
ဒါေၾကာင့္ စီးပြားေရးႏွစ္ရွည္စာခ်ဳပ္မ်ားျဖင့္ အထပ္ထပ္ခ်ဳပ္ဆိုရစ္ပတ္ခဲ့သည္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ကြန္ျမဴနစ္ဆန္႔က်င္တိုက္ဖ်က္ေရးကို လုပ္ျပခဲ့သည့္ ဗိုလ္ေနဝင္းစစ္အာဏာရွင္ အစိုးရကို အေမရိကန္အေနျဖင့္ သေဘာတူၾကည္ျဖဴျပီး အားေပးမႈမ်ားပင္ ျပဳခဲ့ပါသည္၊

သို႔ေသာ္လည္း ကမၻာ့ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္အတူ စစ္အာဏာရွင္ႏိုင္ငံမွ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတခုျဖစ္လာေစေရး အေျပာင္း အလဲအတြက္ အေမရိကန္၏ ကိုင္တြယ္မႈမွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို တရုတ္ႏွင့္ နီးကပ္ သြားေအာင္တြန္းပို႔သလို ျဖစ္ရျပန္ပါသည္၊

အေမရိကန္တို႔အေနျဖင့္ ျမန္မာအစိုးရသည္ တရုတ္ႏွင့္ပူးေပါင္းသြားသည္ ရွိေသာ္လည္း ဘာမွ်ဂရုျပဳစရာမဟုတ္သည့္ အေျခအေနမ်ဳိးပင္ ျဖစ္ေနျပီလား၊ တရုတ္ အေမရိကန္ စီးပြားေရးဆက္ဆံမႈ၏ အက်ဳိးအျမတ္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီေရး ကိစၥသည္ အေမရိကန္တို႔အတြက္ အေသးအမႊား ကိစၥပင္ျဖစ္ေနျပီလား ဆိုတာကေတာ့ ထည့္သြင္းစဥ္းစားၾကရပါမည္။


ေနာက္တခ်က္ကလည္း လူထုကေထာက္ခံသည့္ အတိုက္အခံ အင္အယ္ဒီပါတီ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္လည္း အေမရိကန္ လိုလားသူမ်ား (သို႔မဟုတ္) အေမရိကန္က က်င့္သံုးသည့္ အရင္းရွင္ဒီမိုကေရစီ (တနည္း) လစ္ဘရယ္ဒီမိုကေရစီကို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သူမ်ားမွ ဟုတ္ၾကပါရဲ့လား ဆိုတာကိုလည္း အေမရိကန္တို႔ဘက္က ထည့္သြင္းစဥ္းစားၾကမည္မွာ ေသခ်ာပါသည္၊

ျပည္ပကိုထြက္ျပီး ႏိုင္ငံျခားအကူအညီကို မရွာၾကဘဲ စင္ျပိဳင္အစိုးရဖြဲ႔ၾက၊ အမည္နာမ အသီးသီးႏွင့္ အဖြဲ႔ေတြဖြဲ႔ၾက သူေတြဟာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္မည္သို႔ေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို က်င့္သံုးပါမည္လို႔ေတာင္ ျပတ္သားစြာ မေျပာႏိုင္ၾကဘဲ ျပည္ပက ေပးစာကမ္း စာေလး ေလာက္ႏွင့္ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ျပေနရံုေလာက္သာ ျဖစ္ၾကပါသည္၊

လူထုက အမွန္တကယ္လိုလားသည့္ အေပးအယူႏိုင္ငံေရးႏွင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံၾကီးမ်ား၏ အကူအညီကို ရယူေရးဆိုတာကို စိတ္မဝင္စား၊ နားမလည္၊ ေၾကာက္ရြ႔ံေနၾကသည့္ျပင္ အေမရိကန္ဝင္လာမည္ကိုပင္ တားဆီးကာကြယ္ ေနၾကသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနၾက ပါသည္၊ 

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ အဆံုးအျဖတ္ေပးႏိုင္သည့္ ေဒၚစုႏွင့္ ကတ္ကင္းဘဲလ္၊ ေဒၚစုႏွင့္ ဂ်င္ဝက္တို႔ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကေသာ္လည္း ျမန္မာ့အေရးသည္ ထူးျခားလာမႈမရွိသျဖင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပ အတိုက္အခံတို႔အဖို႔ အေပးအယူႏွင့္ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ ႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္မွာ မႈံဝါးေမွးမွိန္ေနသည္ကေတာ့ အေသအခ်ာပင္ ျဖစ္ေနပါသည္၊

ဤ အေျခအေနမ်ဳိးတြင္ လက္ရွိစစ္ဦးစီးအရပ္သား အစိုးရအေပၚ အေမရိကန္၏ ကိုင္တြယ္မႈမွာလည္း ေနျမင့္ေလ အရႈးရင့္ေလ ဆိုသလို တရုတ္ ဗိုက္ေအာက္သို႔ ေရာက္ေအာင္ ကန္သြင္းသလို ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္၊

တရုတ္ႏွင့္ အေမရိကန္တို႔သည္ အမွန္ေတာ့ သူ႔အလုပ္သူလုပ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္၊ သူတို႔လည္း လူသားေတြမႈိ႔ မွားလွ်င္ နာမည္ မွန္လွ်င္ သာမည္ ျဖစ္သည္၊ သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္၍ သူတို႔၏လုပ္ရပ္ အမွန္အမွားသည္ သူတို႔ကို ၾကီးၾကီးမားမား အက်ဳိးသက္ေရာက္မည္ေတာ့ မဟုတ္ပါ၊

သူတို႔ႏိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒအတိုင္း သြားေနၾကသည္မို႔ ေႏွးျခင္းျမန္ျခင္းသည္ သူတို႔ႏိုင္ငံၾကီးေတြအေပၚတြင္ မူတည္ေနပါသည္၊
တရုတ္ေရာ အေမရိကန္ပါ သူတို႔၏ စစ္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး ၾသဇာတုိ႔ကို ခ်ဲ့ထြင္ေနၾကပါသည္၊ မည္သည့္အခါမွ ရပ္တန္႔သြားမည္ မဟုတ္ပါ၊

ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔အလုပ္ကို သူတို႔လုပ္ေနၾကပါသည္၊
ျမန္မာအစိုးရသည္လည္း သူတို႔အလုပ္သူတို႔လုပ္ေနၾကပါသည္၊ စစ္အာဏာရွင္တစုမွ စီးပြားေရးအာဏာရွင္တစု ျဖစ္ေရးကို အတင္းအဓမၼလုပ္ေဆာင္ေနၾကပါသည္၊

လယ္ယာေတာေတာင္ ဥယ်ာဥ္ျခံေျမအစ၊ ဆည္ေျမာင္း ျမစ္ေခ်ာင္း ပင္လယ္အထိ အာဏာရွင္တစုက လက္ဝါးၾကီးအုပ္ ခြဲေဝယူလိုက္ပါသည္၊
ဦးပိုင္လိုလို ကုမၸဏီပိုင္လိုလိုႏွင့္ သူတို႔၏ လိုရာစြဲ ဥပေဒႏွင့္ အတင္းဆြဲျပီးေမာင္ပိုင္စီးလိုက္ပါသည္၊

ေရေၾကာင္း ေလေၾကာင္း ကုန္းေၾကာင္းမွအစ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအားလံုးကို ပုဂၢလိကပိုင္လက္ထဲသို႔ လႊဲသည္ဟုဆိုကာ စစ္အာဏာရွင္တစုႏွင့္ ပတ္သက္ရာ ပါတ္သက္ေၾကာင္းမ်ား၏ လက္ထဲသို႔ လႊဲလိုက္ၾကျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္၊

သာမန္ျပည္သူတို႔၏ တရားဝင္ပိုင္ဆိုင္မႈအတြက္လည္း အာမခံခ်က္ မရွိေတာ့ပါ၊
လူထုအတြက္ အလြန္စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းသည့္ ကာလပင္ ျဖစ္ပါသည္၊
သို႔ေသာ္ လက္ရွိစစ္ဦးစီးအရပ္သား အစိုးရကေတာ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတာကို တျဖည္းျဖည္းျခင္းေဖာ္ေဆာင္ေပးမည္ဟု ဆိုေနပါသည္၊ စစ္အာဏာရွင္တို႔၏ ေလာဘရမက္ေၾကာင့္ အငတ္ေဘးကို ခါးစီးခံေနရသူမ်ားက ျပည္သူလူထုသာ ျဖစ္ပါသည္၊

ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ့္ကိုးႏွစ္ ခံခဲ့ရျပီးေနာက္ ထပ္ျပီး ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ခံၾကရဦးမည္လဲဆိုတာ မေျပာႏိုင္ပါေခ်။



ဒီအေျခအေနမ်ဳိးမွာ ျပည္သူကို ကယ္တင္ပါမယ္ဆိုတဲ့ အတိုက္အခံေတြက ဘယ္လိုလမ္းစဥ္ေတြ နည္းဗ်ဴဟာေတြ မဟာဗ်ဴဟာေတြ ခ်မွတ္ၾကျပီး ဘာေတြလုပ္ၾကမွာပါလဲ၊ 

ယေန႔အထိေတာ့ ေရေရရာရာ မရွိသလို ေရေရရာရာ ရွိသည့္ အဖြဲ႔မ်ဳိးလည္း မေပၚေပါက္ေသးပါ၊
ျမန္မာျပည္၏ ကံၾကမၼာလို႔ပဲ ဆိုရပါေတာ့မည္၊

ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႏွင့္အတူ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲႏွင့္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကုိ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကသည့္ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးတို႔သည္ ကြန္ျမဴနစ္ၾကီးမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကျပီး ကြန္ျမဴနစ္အေတြးအေခၚ အယူအဆတို႔သည္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံေရး ေလာကတခုလံုးကို စိမ့္ဝင္ျပန္႔ႏွ႔ံ လႊမ္းမိုးႏိုင္ခဲ့ပါေတာ့သည္၊

အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ထုအတြင္း ပိုမိုသက္ေရာက္မႈ ရွိခဲ့ပါသည္၊
စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ေနဝင္းသည္ပင္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား အၾကိဳက္ ဆိုရွယ္လစ္ ဆိုင္းပုဒ္ကို အေယာင္ေဆာင္ တင္ခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား။

ဒုတိယကမၻာစစ္လက္က်န္ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒ၏ လႊမ္းမိုးျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္မွာ ယေန႔တတိယမ်ဳိးဆက္အထိပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္၊
စစ္ျပီး ဖ.ဆ.ပ.လ ေခတ္၊ မ.ဆ.လ ေခတ္ႏွင့္ ယခု ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေခတ္ အထိပါပဲ။

ကမၻာၾကီးသည္ ဘယ္ေလာက္ပဲေျပာင္းေျပာင္း ဘယ္ေလာက္ပဲ ျပားျပား ျမန္မာျပည္မွာက တတိယမ်ဳိးဆက္အထိ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒ၏ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာ မိေနၾကဆဲပါ၊

ဒါေၾကာင့္ လက္က်န္လူၾကီးေတြက ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ ဖန္တည္းေရးတို႔၊ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးေရး တို႔ကို တြင္တြင္ေအာ္ျပ ေနသည့္ အထဲမွာ ေတြေဝေနၾကပါေတာ့သည္။


လက္ကိုင္ဖုန္း တလံုးႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ျမင္ပါသည္ဆိုသည့္ သေဘာတရားကို မမွီႏိုင္ ျဖစ္ေနၾကပါသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း အိုင္တီေခတ္ လူငယ္မ်ဳိးဆက္တို႔ကို အထင္ေသး၍ မရပါ၊ 

ကမၻာ့အေၾကာင္း ျမန္မာ့အေၾကာင္းကို သူတို႔ ေကာင္းေကာင္းသိေနၾကပါသည္၊ အစြဲအလမ္းေဟာင္းမ်ား၏ လႊမ္းမိုးမႈကိုလည္း ေခါင္းငံု႔မခံေတာ့ဘဲ ေဖာက္ထြက္ျပီး ျမန္မာျပည္ကို ကယ္တင္ၾကပါလိမ့္မည္၊

အိုင္တီေခတ္ဆက္သြယ္ေရးကို အသံုးခ်ကာ ဆက္ဆံေရး ပညာမ်ားကိုလည္း လိုက္စားတတ္ေျမာက္ၾကပါလိမ့္မည္၊

နယူေယာက္ႏွင့္ ရန္ကုန္ကို စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္း ျမင္ၾကားသိ ပါဝါမ်ားႏွင့္အတူ ႏိုင္ငံေရး လက္ဝါးၾကီးအုပ္ရန္ မိုက္မိုက္မဲမဲ ၾကံစည္ေနၾကသည့္ ဂ်ပန္ေခတ္ လက္က်န္ၾကီးတို႔၏ ဖိုးလနတ္သားကို ထမင္းေတာင္းသည့္ ပုံျပင္ေဟာင္းကို ဟာသပေဒသာ ထဲတြင္ ထည့္သြင္းၾက ပါေတာ့မည္။

ေလးဆယ့္ကိုးႏွစ္တာမွ် ၾကာေညာင္းခဲ့ျပီျဖစ္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို မ်ဳိးဆက္ေဟာင္းၾကီးမ်ား ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ၊
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္၏ ေအာင္ျမင္မႈတို႔ အသီးအပြင့္တို႔ ဘာညာေတြ အရွက္ေျပ ေျပာေနၾကေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာ တိုင္းျပည္သည္ ဆိုးသထက္ဆိုးျပီး ဖြတ္သထက္ညစ္ ခဲ့ျပီ မဟုတ္ပါလား၊

သုိ႔ေသာ္ အိုင္တီေခတ္ႏွင့္ လူငယ္သစ္တို႔သည္ သူတို႔ေခတ္ကို သူတို႔ပံုေဖာ္ျပီး သူတို႔ဒီမိုကေရစီကို သူတို႔ရေအာင္ ယူႏိုင္ၾကမည္ဟု ယံုၾကည္ပါေၾကာင္း။ ။

(ေလးစာလွ်က္ပါ။)

ဦးဖိုးသာေအာင္
၁၄ -ၾသဂုတ္ - ၂၀၁၁

---------------------------------------------


မ်ိဳးဆက္သစ္တုိ႔ အမွန္တရားႏွင့္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရး စီးေၾကာင္း အေတြးသစ္ တုိ႔ သိရွိ လုပ္ေဆာင္၍ ဒီမုိကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ ႏုိင္ၾကပါေစ။
အာဏာရွင္စနစ္မွန္သမွ် မုခ် က်ဆံုးေစရမည္။
ဒီမုိကေရစီေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ျမင္ရမည္။

ဟစ္တုိင္


ျပည္ပေရာက္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေဟာင္းမ်ားအဖြဲ႔၏ သတင္းမီဒီယာ

www.hittaing.org
www.hittai.org
www.hittai.net