ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကေလးေတြရဲ႕ ပညာေရး (၄)
|
4:06 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည့္တယ္
လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးတစ္ခုလုံးေၾကာင္ထြက္သြားေအာင္ ေက်ာင္းေတြ ဖြင့္ခဲ့ၾကတာလား။
ခင္ဗ်ားတုိ႔ စင္းစင္းၿပီးေကြ်းထားတဲ့ျမက္ေတြကုိႏြားတစ္ေကာင္လုိ တျမံဳ႕ျမံဳ႕ ၀ါးၿပီး ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစားေနမိတယ္။
ငယ္ငယ္က စိတ္၀င္စားစရာမေကာင္းတဲ့ ဘာသာအားလုံးကုိ ဆိတ္၀င္စားသြားလုိ႔
စိတ္ဓါတ္က်ၿပီး ခု ခင္ဗ်ား ထင္ရာျမင္ရာ ဂုိဏ္းေတြမွာ ဆရာၾကီးလုပ္ေနခဲ့သလား လူႀကီးမင္း။
လူႀကီးမင္းေခၚဆုိေသာ ေခတ္စနစ္မွာ
ႏုိင္ငံတကာ စံႏႈန္းမ်ား ယဥ္ေက်းမႈမ်ား ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒမ်ားရဲ႕ ဧရိယာအျပင္
ႏွစ္ ၂၀၀ ေက်ာ္ ေရနစ္က်န္ရစ္ခဲ့ပါသျဖင့္ တုိးတက္၍မရႏုိင္ပါတဲ့
ဟာသဟာ ဟာသ မဆန္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ေျခာက္ကပ္လုိ႔။
ကေလးဘ၀က တင္ပါး ေျခသလုံး ေက်ာကုန္းနဲ႔အသည္းႏွလုံးဆီ
တဘုံးဘုံးက်ေရာက္ေပါက္ကြဲခဲ့တဲ့ ႀကိမ္လုံးေတြေၾကာင့္
စိတ္ေနာက္ကုိယ္ပါ တစ္စစီ လက္စားျပန္ေခ်ေနခဲ့ပါသလား။
ဆံပင္ေတြဖရုိဖရဲနဲ႔ လမ္းေဘးလိမ့္ဆင္းလာတဲ့
လူျဖစ္လုိ႔ဆယ္လွမ္းမျပည့္ခင္ ဆယ္တန္း ႏွစ္ခါက်ခဲ့တဲ့ ခ်ာတိတ္ကုိေမးၾကည့္တယ္။
ဘာျဖစ္လုိ႔ စာေမးပြဲ က်တာလဲလုိ႔ ဆုိေတာ့
သူက မသိပါဘူးဗ်ာတဲ့
ဘယ္သူက မသိတာလည္းဆုိေတာ့
မသိပါဘူးဗ်ာတဲ့
ကဲ ဒါဆုိ ဒီႏွစ္ ဒီအတန္းမွာ ဒီစာေမးပြဲကုိေအာင္ရင္
တစ္ေယာက္ကုိ ေရႊတစ္ပိႆာေပးမယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိလည္းေပါ့
သူကေျဖတယ္
''မေအာင္ရင္သတ္ ၿမိဳ႕လုံးကြ်တ္ လွ်ာေတြျဖတ္ခ်လုိက္''တဲ့။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အိပ္မက္ အနာဂတ္ ဒါပဲမဟုတ္လား လူႀကီးမင္း
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေၾကာင့္ သစ္လုံးအိမ္ထဲကရုန္းထြက္ သမၼတျဖစ္လာတယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေၾကာင့္ အေမွာင္ထုၾကီးထဲက ကုန္းထ သမၼတျဖစ္လာတယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေၾကာင့္ ကူးတုိ႔ေလွကေလးထဲကခုန္ထြက္ သမၼတျဖစ္လာခဲ့ၾကတယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ သူတုိ႔ေရွ႕မွာ ထီးထီးႀကီး ရိွေနခဲ့တာကုိး။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေၾကာင့္
ေမွ်ာ္လင့္သလုိျဖစ္လာတဲ့တုိင္းျပည္ေတြ ဒီလုိ ‘‘တစ္’’ဂဏာန္းေတြစုိးမုိးေနခဲ့ၾကတာကုိး။
ဒီမွာေတာ့ တစ္ဆုိ႔လုိ႔မ၀
ေရဆုိးေျမာင္းထဲ အလုအယက္တုိး၀င္ေနတဲ့အမႈိက္စုတ္မ်ားလုိ တစ္ဆုိ႔လုိ႔မ၀
မသိမႈရဲ႕ေျခာက္ကမ္းပါးႀကီးထဲခုန္ခ်ဖုိ႔တန္းစီေနတဲ့ မ်က္မျမင္အ၀ိဇၨာမ်ားလုိ အၿပိဳင္းအရုိင္း တစ္ဆုိ႔လုိ႔မ၀။
သူတုိ႔
ေဘာလုံးတစ္လုံးကုိ ကန္ရဖုိ႔ မုိင္ သုံး, ေလးဆယ္ အရိွန္နဲ႔ေျပးလာခဲ့ရတယ္
စာအုပ္တစ္အုပ္ကုိဖတ္ရဖုိ႔ သုံး, ေလး ငါး မုိင္ ဆန္႔ထုတ္ လမ္းေလွ်ာက္ လာခဲ့ရတယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရိွတာကုိး။
သံတစ္ခ်က္ရိုက္ၿပီးတုိင္း ေျခတစ္လွမ္းတုိးၿပီးတုိင္း
အေဆာက္အအုံက ပုိပုိခုိင္ခန္႔လာတာကုိး။
ဒီမွာေတာ့ ေပါလုိက္တဲ့ ပညာတတ္ေတြ
ရပ္ကြက္ထဲမွာ
စာအုပ္ဆုိင္ ဓါတ္ဆီဆုိင္ ကုန္စုံဆုိင္ ပြဲစား ဆုိင္ကယ္္ကယ္ရီ ကားဒရိုင္ဘာအျဖစ္
ဘ၀ေနနည္းအႏုပညာအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြနဲ႔ေတာက္ပလုိ႔။
ဒီလုိမွန္းသိရင္ ဒီစစ္ႀကီးမတိုက္ခဲ့ပါဘူးဆုိတဲ့ ေနာင္တမ်ိဳးနဲ႔
အေမလည္းပြန္းပဲ့လုိ႔ အေဖလည္းဒဏ္ရာဗရပြ ကြ်န္ေတာ္က ေသစာရွင္စာေရးတတ္ရုံ
နံရံမွာဘြဲ႕၀တ္စုံနဲ႔ တစ္အိမ္လုံးစုံလုံးကန္းလုိ႔။
ဒီေတာ့
ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေရာက္ၿပီဆုိပါစုိ႔
ကြမ္းတစ္ယာစာသဲတစ္စုပ္နဲ႔ ေရတစ္မႈတ္စာကြ်တ္ကြ်တ္ေတြကုိ အိမ္ေတြမွာတပ္ဆင္ခုိင္းတာထက္
ဒီေႏြရာသီမွာ
ကေလးေတြအတြက္ ျမက္ခင္းစိမ္းေတြနဲ႔ယိမ္းေနတဲ့ ကစားကြင္းၾကီးမ်ားျဖန္႔ခ်လုိက္ပါ။
ကေလးေတြအတြက္ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးနဲ႔တူတဲ့ ေရကူးကန္ႀကီးေတြတူး ကူးခတ္လႊတ္ေပးလုိက္စမ္းပါ။
ကေလးေတြအတြက္ စၾက၀ဋာႀကီးထဲ ကမၻာႀကီးတည္ေပးထားသလုိ တည္ထားတဲ့ ေဘာလုံးကြင္းႀကီးမ်ား
ခင္ဗ်ားတုိ႔တည္ေဆာက္ေပးလုိက္ပါ။
အဲ့ဒီလုိ မီးေလာင္ေနတဲ့တုိင္းျပည္ကုိ ဒီလုိရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈမ်ားနဲ႔ ၿငိမ္းလုိက္ပါ။
ဒီေႏြရာသီမွာ ခင္ဗ်ားတုိ႔တစ္ကယ္လုပ္ရမွာက
မိဘနဲ႔ဆရာေတြလက္တြဲ
ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းေတြဆီ ခ်ီတက္သြားလုိက္ၾကဖုိ႔ပါပဲ။ ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
( ၂ ၀ ၁ ၃ )
0 comments:
Post a Comment