မီးျပတိုက္ သတင္းစုစည္းမႈ (၂၄ ၊ ၁)

1. "ခင္ၫြန္႔ကို ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ရင္ သိန္းစိန္နဲ႔ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုလည္း ခြင့္လႊတ္ႏိုင္စရာမရိွ " ၊
2.  ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆုေပးထားတဲ့ ဇတ္ကားမ်ား စင္ကာပူတြင္ျပသခြင့္မရ ၊
3. NLD ပါတီ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေရြးခ်ယ္မႈ အျငင္းပြားမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚ  ၊
   
4. ၈၈ မ်ိဳးဆက္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ေက်နပ္စရာ တကြက္မွ မရွိ ၊
5. အျမင္မွန္ရလာတဲ့ SNLD ပါတီ ျပန္လည္မွတ္ပံုတင္မည္ ၊
6. ဖုန္းႏွစ္လံုးနဲ႔ ဥတစ္လံုး ( အေရးၾကီးပါတယ္ ) ၊
7. အရက္ အလြန္အကၽြံ ေသာက္သံုးျခင္းႏွင့္ ေဘးမကင္းေသာ လိင္ဆက္ဆံမႈ ဆက္ႏႊယ္ ၊
   
8. အမ်ဳိးသားေတြ စားသင့္ေသာ အစားအေသာက္ ၁၀ မ်ဳိး ၊
9. အမ်ားဆံုးျပႆနာေပးတဲ႔ အူအတက္ ၊
10.  ဘယ္သတၱဝါေတြရက္ဘယ္ေလာက္ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ၾကလဲ ၊
11.  ျမန္မာႏိုင္ငံ ေခတ္အဆက္ဆက္ ဗုဒၶဘာသာ သမိုင္းစဥ္ ”

"ခင္ၫြန္႔ကို ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ရင္ သိန္းစိန္နဲ႔ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုလည္း ခြင့္လႊတ္ႏိုင္စရာမရိွ "

( ေဆာင္းပါးရွင္ ျမန္မာသ့ေတာ္ဆင့္ရဲ႕ စဥ္းစားဘြယ္ အျငင္းပြားဘြယ္ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါတယ္ ၊ စဥ္းစားၾကဘို႔ အျငင္းပြားၾကဘို႔နဲ႔ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ႏိုင္ဘို႔ အတြက္ တင္ျပလိုက္ပါတယ္ ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္းခင္ညႊန္႔ ရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရး တပ္ဖြဲ႕ေတြ ဖမ္းဆီး ထိမ္းသိပ္းတာကို ခံရတဲ့ အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ပါပါတယ္ ၊ အရွိန္ရေနတဲ့ ဘ၀တစ္ခုလံုး ကေျပာင္းကျပန္ ျဖစ္သြားရဘူးပါတယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ သူ႕ကိုခြင့္လႊတ္တဲ့အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ပါပါတယ္ ဘာလို႕ခြင့္လႊတ္လဲေမးရင္ ( ၁ ) က ျပန္မစခ်င္ေတာ့လို႕ပါ ....ေဒါက္တာဆိတ္ဖြား )

ဝင္စတန္ ခ်ာခ်ီဟာ သူရဲ့ နာမည္ေက်ာ္ အတြဲေပါင္း မ်ားစြာရိွတဲ့ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီး (Second World War) လို သမိုင္းက်မ္းနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ရင္ အေရးႀကီးပံုခ်င္း အတူူတူပဲ ျဖစ္ေပမဲ့ အရြယ္ အစားအစား လက္၀ါးသာသာ ေလာက္သာရိွတဲ့ စာအုပ္(က်မ္း) ကေလး တစ္အုပ္ကိုလဲ ေရးခဲ့ ဘူးတယ္။ စာအုပ္နာမည္က Great Contemporaries (pub. 1947) တဲ့။

 

စာအုပ္ထဲမွာ တျခားေခတ္ၿပိဳင္ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ အတူူတူ ဟစ္တလာ၊ စတာလင္နဲ႔ ထေရာ့စကီးတို႔ အေၾကာင္းေတြလဲ ပါတယ္။ စာအုပ္ရဲ့ နိဒါန္းမွာေတာ့ ေရးတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သူက ေ၀့လည္ေၾကာင္ပါတ္ လုပ္မထားဘဲ ေျပာင္ပဲ ေျပာထားပါတယ္။ အာဏာရွင္ စံနစ္ (ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒ)နဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ရမဲ့ ေနာက္ဆံုးပိတ္ တိုက္ပြဲႀကီး အေၾကာင္းပါ။ “ႀကိဳတင္ မွာထားခ်င္တာ ကေတာ့ ႀကိဳတင္လက္နက္ တပ္ဆင္ထားၾက” (To be forewarned is to be forearmed) လို႔ အတိအလင္း ေျပာထားပါတယ္။

 

ဒီစာအုပ္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက ခ်ာခ်ီဟာ သူနဲ ့ေခတ္ၿပိဳင္ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို (ဗကပေလသံနဲ ့ဆိုရရင္) ရန္/ငါစည္းျခား သတ္မွတ္ ျပခဲ့ယံုသာမက သူတို႔ျပဳမူခဲ့ပံုေတြကို သမိုင္းအျမင္နဲ႔လဲ ၾကည့္ျမင္ခဲ့တဲ့ အခ်က္ပါ။ ဥပမာ စတာလင္ ကြယ္လြန္ (၁၉၅၃) ေတာ့စတာလင္ကို သူ(ခ်ာခ်ီ)က “ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ (ကမၻာႀကီး သံမဏိနဲ႔ လွ်ပ္စစ္ေခတ္ကို ေရာက္ေနခ်ိန္မွာ) သစ္သားထြန္တံုး ထြန္တံကိုပဲ သံုးေနရေသးတဲ့ တိုင္းျပည္မွာ ေမြးဖြားခဲ့ေပမဲ့ သူေသသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႔တိုင္းျပည္ကို ညဴကလီးယား လက္နက္ပိုင္ရွင္ ႏိုင္ငံအျဖစ္ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့တယ္။” (He was born into a country that still used wooden ploughshares. When he died he left his country a nuclear power.) လို ့အကဲျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရ ရန္သူျဖစ္ေပမဲ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ေကာင္းစားေရး ကိုယ္လုပ္ သြားၾကတာခ်င္းကေတာ့ အတူတူဘဲ ျဖစ္လို႔ လူအရေတာ့ ေလးစား ျပတာကို ေတြ ့ရတယ္။

 

စစ္ႀကီးအၿပီး အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာ သူေျပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္း ေတြထဲမွာ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္တစ္ခု ပါရိွခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ သူဟာ ဒီမိုကေရစီကို ကမၻာနဲ႔ခ်ီၿပီး ကာကြယ္တဲ့ ခုခံစစ္ႀကီးကို ႀကီးမႈးခဲ့ေပမဲ့ “စင္စစ္ ဒီမိုကေရစီဟာ အျပစ္ အနာအဆာ မကင္း၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ ဗလပြနဲ႔ စံနစ္တစ္ခုပါ။ ဒါေပမဲ့လဲ ကမၻာႀကီးအတြက္ လက္ေတြ႕မွာ ပိုေကာင္းတဲ့ ၀ါဒစံနစ္ ဆိုတာလဲ မရိွေသးပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ အဲဒါကိုဘဲ ဖက္တြယ္ ေနရပါတယ္” လို႔ ၀န္ခံ မွတ္ခ်က္ ျပဳခဲ့ဘူးပါတယ္။

 

တဘက္မွာေတာ့ မဟာ့မဟာ အင္ပါယာ၀ါဒီ (Arch Imperialist) ျဖစ္တဲ့အတြက္ ခ်ာခ်ီဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ဂႏၶီတို႔ကို ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ ျဖစ္ခဲ့တာေတြလဲ ရိွသေပါ့။ သူကဂ်ပန္နဲ႔ ေပါင္းခဲ့တဲ့ ေအာင္ဆန္းကို သစၥာေဖါက္လို႔ အတိအလင္း သတ္မွတ္ခဲ့ၿပီး ၿဗိတိသွ် အင္ပါယာကို လူပုံအလယ္မွာ အရွက္ရေစတဲ့ ဂႏၶီႀကီးကိုလဲ လံကြတ္တီ၀တ္ ဖကီးႀကီး (half naked fakir) လို႔ နစ္နစ္နာနာ ေခၚခဲ့တယ္။ ဂ်ာမဏီ အထိသြားၿပီး ဟစ္တလာနဲ႔ မဟာမိတ္ျပဳကာ အိႏၵိယ အမ်ိဳးသား တပ္မေတာ္ ထူေထာင္ၿပီး အဂၤလိပ္ကို လက္နက္နဲ႔ ေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ ဆူဘတ္စ္ခ်ႏၵရာဘို႔စ္ ကေတာ့ သူ႔ဖာသာသူ ေစာေစာစီးစီး ေလယဥ္ ပ်က္က်ၿပီး ေသသြားလို႕ ခ်ာခ်ီ အျပစ္တင္ခြင့္ မရခဲ့ပါဘူး။ (ဘိုစ္နဲ႔ လမ္းစဥ္ခ်င္း မတူဘဲ - အိႏိၵယမွာ သာမက ကမာၻမွာပါ အဓိကရ အၾကမ္းမဖက္ လႈပ္ရွားမႈ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ျဖစ္တဲ့ ဂႏၶီခမ်ာ -ခ်ာခ်ီနဲ႕ ၿဗိတိသ်ွ အင္ပါယာႀကီးရဲ့ ၾသဇာ အရိွန္အ၀ါကို မဆန္႔က်င္ ရဲၾကလို႔ ႏိုဗဲလ္ဆု ေကာ္မတီက သူ႕ကို ဆုမေပးရဲလို႔ -ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဗဲလ္ဆုႀကီးကို ရမသြားရွာဘူး။

 

ခ်ာခ်ီနဲ ့အလားတူ ပုဂၢိဳလ္ေတြေၾကာင့္ ‘သမိုင္းဆိုတာ ေနာက္ဆံုးပိတ္ ျဖစ္တဲ့ စစ္ပြဲမွာ ႏိုင္တဲ့ဘက္က ေရးတဲ့အတိုင္း’ (History is written by the winner of the last war.) ဖတ္ရတာမ်ိဳးပဲလို႔ အေငၚတူး စကားမ်ိဳးေတြ ေပၚလာတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ခ်ာခ်ီနဲ႔ ပါတ္သက္လို႔ တျခား ေျပာခ်င္တာေတြ ရိွေသးေပမဲ့ ဒီေနရာမွာေတာ့ သူနဲ႕ ေခတ္ၿပိဳင္ ရာဇ၀င္ေျမာက္ လူပုဂၢိဳလ္ေတြ (historical figures) ေတြအေပၚ အၿပီးသပ္ တန္ဘိုးျဖတ္ (Final assessment)ရာမွာ သူအသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ေပတံ (measures) ေတြက ဘာေတြလဲ ဆိုတာကိုသာ ေလ့လာစူးစမ္း တင္ျပ လိုရင္းပါ။

ဘာဘဲေျပာေျပာ အထက္က တင္ျပခဲ့တဲ့ စတာလင္အေပၚ ခ်ာခ်ီရဲ့ အၿပီးသတ္ မွတ္ခ်က္ကို ၾကည့္ရင္ သူဟာ (ဒီမိုကေရစီ၀ါဒ အျမင္အရ) “လူၾကမ္းေတြ တိုင္းျပည္ခ်စ္နည္း” ကို လက္မခံေပမဲ့ သူတို႔ရဲ့ တိုင္းျပည္ ခ်စ္စိတ္ကိုေတာ့ အသိအမွတ္ ျပဳခဲ့တာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒီလိုဆိုေတာ့ လူၾကမ္းေတြရဲ့ (လူသား မဆန္တဲ့) တိုင္းျပည္ ခ်စ္နည္းေတြကို သူတို႔ရဲ့ တိုင္းျပည္ ခ်စ္စိတ္ကို ၾကည့္ၿပီး ခြင့္လႊတ္ထိုက္/ မလႊတ္ထိုက္ ဆိုတာကလဲ စူးစမ္းဆင္ခ်င္ ၾကည့္စရာပါ။ “နိဂံုးခ်ဳပ္ ေကာင္းရင္ အားလံုး ေကာင္းတယ္” (All is well that ends well) ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ရိွတ္စပီးယားက ျပဇာတ္တပုဒ္ ေရးဘူးတယ္။

 

ၿပီးခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆံုးအသုတ္ ေထာင္ခါပြဲႀကီးမွာ အမ်ားက လြတ္ေစခ်င္ေနတဲ့ သူေတြနဲ႔ အတူတူ အမ်ားက မလြတ္ေစခ်င္တဲ့ သူတစ္ခ်ိဳ႕လဲ ပါလာတယ္။ အဓိက လူကေတာ့ တခ်ိန္က အေနာက္တိုင္း စာနယ္ဇင္းေတြက ဒုစရိုက္ မင္းသား  (Prince of evil) လို႔ နာမည္ေပး ခံရဘူးတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး အႀကီးအကဲေဟာင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ခင္ညြန္႕ပါ။

 

[ခင္ညြန္႕လို႔ေခၚတာ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈအရ ဆိုရင္ေတာ့ ရင့္သီးတယ္ ထင္ၾကမွာပဲ။ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္ရဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္ စတိုင္ျဖစ္လို႔ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ လူေတြကို ဦး/ေဒၚ တပ္ေခၚၿပီး စာစီရတာက ရွည္လြန္းတယ္။ စာထဲမွာ တစ္ႀကိမ္မက အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္စီဘို႔ လိုတဲ့ နာမည္ေတြ ျဖစ္ေနယင္ အလြန္ အခ်ိန္ကုန္ၿပီး လက္ေညာင္းတယ္။ လူေတြကို မေလးစားလို႔ မဟုတ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ စာမွာပါတဲ့ သူတိုင္းကို တေျပးညီ နာမည္ရင္း အတိုင္း အတိအက် သံုးစြဲတာပါ။ ဒါေတာင္ နဂို အမည္ရင္းကိုက ရွည္ေနတဲ့ သီဟသူရ တင္ေအာင္ျမင့္ဦးတို႕လို၊ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔လို နာမည္ေတြက်ရင္ မလႊဲမေရွာင္သာ အျပည့္အစံု ေရးေန ရတာပါဘဲ။ ပရိသတ္ အသီးသီးက ေခၚေနၾကသလိုသာ “ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္” တို႔ “ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္” တို႔ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ေရးေနရယင္ ခရီးတြင္မွာ မဟုတ္သလို၊ ေရးရသူ မဆိုထားနဲ႔ ဖတ္ရသူ အတြက္ေတာင္ အေတာ္ရွည္ၿပီး ၀ါက်မွာ ေနရာ ယူလြန္းတယ္။ က်ေနာ့္ ပုဂၢလိက အျမင္မွာ ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္ မဆန္ဘူး၊ ပရိုဖက္ရွင္နယ္ မျဖစ္ဘူး။ ျပည္ပက ေရးသူမို ့တတ္ႏိုင္လုိ ့ ေရးတာဘဲလို႔ ဆိုရင္လဲ ဟုတ္ပါတယ္။ ၀န္ခံပါတယ္။]

 

လူတစ္ေယာက္ကို သူမေသခင္ အၿပီးသတ္ သေဘာမ်ိဳး အကဲျဖတ္တာ မမွန္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့လဲ လုပ္ေတာ့ လုပ္ေန ၾကတာပါဘဲ။ သတင္း နည္းပညာေတြ အဆမတန္ ထြန္းကား လာယံုမက လူတိုင္း လက္လွမ္း မွီလာတဲ့ ကေန႔ေခတ္ မွာေတာ့ တကမၻာလံုးမွာ လူတိုင္းက လူတိုင္းအေပၚ တရားသူႀကီး ျပန္လုပ္တဲ့ ေခတ္ကို ေရာက္ၿပီလို႔ေတာင္ ေျပာရမလားဘဲ။

 

က်ေနာ္တို႔ ဗမာေတြကလဲ အရာရာကို အလ်င္စလို မွတ္ခ်က္ ေပးတတ္တဲ့ လူမ်ိဳးေရး စရိုက္ (racial character) ရိွလို ့ “မၿပီးခင္ ဗမာ မျမင္ေစနဲ ့” လို႔ေတာင္ တျခား တိုင္းရင္းသားေတြက ေျပာစမွတ္ ျပဳရသူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

 

ဒီ ၂ ခ်က္အျပင္ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ေက်ာ္ ပါးစပ္ပိတ္ ခံထားရၿပီး အခုဖြင့္ေပး လိုက္ေတာ့မွ ေျပာရဲဆိုရဲ ျဖစ္လာၾကတဲ့ တိုင္းျပည္ ျဖစ္ေနျပန္တဲ့ အတြက္ အခု အခ်ိန္မွာေတာ့ - သခင္စိုး မွတ္ခ်က္ ေပးဘူးသလို “အရူးေထာင္ ဖြင့္ပြဲႀကီး” တစ္ခုဟာ တားမရ ဆီးမရ ကန္ေဘာင္ က်ိဳးၾကလာေန ေတာ့ပါဘဲ။ ဒီမိုကေရစီ အရူးေထာင္ ဖြင့္ပြဲႀကီးလို ့ပဲ ဆိုၾကပါစို ့။

 

ခင္ညြန္႔ကို လႊတ္ေပး လိုက္တာကို မေက်နပ္တဲ့ ေလသံနဲ႔ မွတ္ခ်က္ ျပဳသူေတြ Facebook မွာ ေထာင္ဂဏန္း နီးပါးရိွ တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ခင္ညြန္႕ အာဏာရိွစဥ္ ကာလမွာ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ ႏိုင္ငံေရး လမ္းေၾကာင္း လိုက္မိခဲ့သူေတြဟာ စစ္အစိုးရရဲ့ ဘက္ေပါင္းစံုက နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ႏိွပ္ကြပ္မႈ ဒဏ္ကို ရက္ရက္ စက္စက္ ခံခဲ့ၾကရတဲ့ အတြက္ သူ႕ရာထူးက်ၿပီး တလွည့္တျပန္ ေထာင္နန္းစံ ရတဲ့အခါမွာ အလြန္ အင္မတန္ ေက်နပ္အားရ ခဲ့ၾကသလို အခု ျပန္လြတ္ လာေတာ့လဲ ၀မ္းမသာႏိုင္ ျဖစ္ၾကရ ျပန္တယ္။ လူ ့သဘာ၀ပါ။ အျပစ္ ဆိုစရာမရိွ။ ေ၀ဘန္ ေစာေၾကာစရာလဲ မလိုပါ။

 

သို႔ေသာ္ အခ်ိန္တန္ယင္ ေမ့ေပ်ာက္သြားရမဲ့ သာမန္ လူ႕သဘာ၀ ခံစားခ်က္ထက္ ေက်ာ္လြန္ျပီး ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာ တရပ္ ဖန္တီး လာမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သတိထား ရပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုျဖစ္လာရင္ လက္ရိွ အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္ ေရြ႕ေနျခင္းကို အႏၱရာယ္ ျပဳႏိုင္ပါတယ္။ ခိုင္မာတဲ့ သမိုင္း လက္ေတြ ့အရ ဒီလို ေျပာႏိုင္တာလဲ ျဖစ္ပါတယ္။

 

၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အၿပီးမွာ အႏိုင္ရပါတီက ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးက Nuremberg ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈံး ကေလး တစ္ခုေၾကာင့္ အာဏာလက္ရိွ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို စိတ္ေျပာင္းေအာင္ လုပ္လိုက္သလို ျဖစ္ၿပီး သေဘာထားေတြ တင္းမာ ကုန္ၾကရာက ႏိုင္ငံေရး လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းသြားခဲ့ဘူးတယ္။ အခုတစ္ခါ ၁၉၉၀ တံုးကလို တာ၀န္မဲ့ ေလသံမ်ိဳးေတြ ၾကားလာရျပန္ေတာ့ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဥပေဒထဲမွာ တရား၀င္ အာဏာ သိမ္းခြင့္ ထည့္ေရးထားတဲ့ အထိ တဘက္က အဆံုးစြန္ အတြက္ပါ အသင့္ျပင္ထား (Prepared for the worst) တာနဲ႔ ဆက္စပ္ ၾကည့္လိုက္ရင္ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္မလွည့္ပါဘူးလို႔ ဘယ္သူက ေျပာေနပါေစ အေၾကာင္း တိုက္ဆိုင္လာရင္ ဘယ္သူမွ အာမမခံႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ဆိုတာ တြက္ဆ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။

 

ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံသစ္ေတြမွာ ယခင္ အာဏာရိွစဥ္က လူ႕အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖါက္ ခဲ့ၾကတယ္လို႔ စြပ္စြဲ ခံၾကရသူေတြကို လိုက္လံ ရွာေဖြပီး အေရးယူ အပစ္ေပးတဲ့ ႏိုင္ငံေရး (Politics of Retribution) ဟာ အခ်ိန္ကာလ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအတြင္း ေခတ္စားေလ့ ရိွပါတယ္။ တည္ဆဲ ကမၻာႀကီး (existing world system)ကလဲ ဒါကို အားေပးပါတယ္။ သက္ေသ ကေတာ့ The Hague က အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ ရာဇ၀တ္ေၾကာင္း တရားရံုး (International Criminal Court - ICC) ပါဘဲ။ ဒီရံုးရဲ့ တရား၀င္မႈ (legitimacy) ကို ႏိုင္ငံ အေတာ္မ်ားမ်ားက လက္မခံၾကဘူး။ ဥပမာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက အသိအမွတ္ မျပဳဘူး။ ဒါဟာ လြပ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ေတြရဲ့ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ (national sovereignty)ကို ထိပါးရာ က်တယ္လို႔ ယူဆၾကတယ္။

 

ဒါေပမဲ့ ICC ဟာ အေမရိကန္လို မဟာ အင္အားႀကီး ႏိုင္ငံႀကီးေတြကို ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေပမဲ့ အင္အား ခ်ိနဲ ့ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ (weak states) နဲ ့က်ဆံုးေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ (Failed states) ၊ က်ဆံုး သြားတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ (Collapsed states) က ဒီအမႈမ်ိဳးနဲ႔ စြပ္စြဲ ခံရသူေတြကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ဒုကၡေပးႏိုင္ ပါတယ္။ ဥပမာ မီလိုဆိုဗစ္ (ယူဂိုဆလားဗီးယား)၊ ခမာနီ ေခါင္းေဆာင္ေတြ (ကေမာၻဒီးယား)နဲ႔ ခ်ားလ္စ္-ေတလာ (Sierra Leone) တို႔ကိုၾကည့္ပါ။ အီရတ္နဲ႔ အာဖဂန္ နစၥတန္ ျပည္သူေတြရဲ့ လူ ့အခြင့္အေရးေတြကို အႀကီးအက်ယ္ ခ်ိဳးေဖါက္ခဲ့တဲ့ ေဂ်ာ့ဒဗလ်ဴဘြတ္ရွ္ (George W. Bush) ကိုေတာ့ ICC က ေလသံေတာင္ မဟရဲဘူး။ ဒါေတြဟာ လက္ရိွ အိုဘားမား လက္ထက္ မွာေတာင္ ဆက္ျဖစ္ေနတာပဲ။

 

ျပည္တြင္းစစ္ ရိွေနတဲ့ ႏိုင္ငံတိုင္းဟာ ခ်ိနဲ႔တဲ့ႏိုင္ငံ (weak state) ပါ။ ဒီ့ထက္ ကိုယ္ပိုင္ နယ္ေျမ၊ ကိုယ္ပိုင္ စစ္တပ္နဲ႔ ဗဟိုက အစိုးရကို မနာခံဘဲ တိုင္းျပည္ ႀကီးထဲမွာ တိုင္းျပည္ငယ္ေတြလုိ ေနေနၾကတဲ့ အုပ္စုေတြ အမ်ားႀကီး ရိွေနယင္ေတာ့ သာမန္ ခ်ိနဲ႔ရံု မကေတာ့ဘဲ က်ဆံုးေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ (failed state) တစ္ခု ျဖစ္လာပါတယ္။ [F.S ရဲ့ လကၡဏာရပ္ေတြ (characteristics) ကို က်ေနာ္ စာရင္းျပဳစု ထားတာ အခ်က္ေပါင္း သံုးဆယ္ေက်ာ္ ရိွပါတယ္။ ေနာင္ အလ်ဥ္း သင့္တဲ့အခါ တင္ျပပါ့မယ္။]

 

ဒီလိုေနရာေတြမွာ ဒီမိုကေရစီ ေ၀းလို႔ တရားဥပေဒ အုပ္စိုးေရး (law and order) ေတာင္ မသက္ေရာက္ဘူး။ လူ႔အခြင့္အေရး ဆိုတာကေတာ့ အစိုးရေကာ၊ သူပုန္ေကာ၊ သူပုန္အမည္ခံ ေတာပုန္း ဓါးျပေတြ၊ မူးယစ္ေဆး၀ါး မားဖီးယားေတြ ကေကာ အားလံုး အၿပိဳင္အဆိုင္ ခ်ိဳးေဖါက္ ေနၾကတာ ပါဘဲ။ တျခားသူေတြ လုပ္ေန ၾကတာေတြကို သေဘာေလာက္ ၀တ္ေက် တန္းေက် ေျပာၾကေပမဲ့ အစိုးရေတြ က်ဴးလြန္ တာေတြ ကေတာ့ မိမိရရ မွတ္တမ္း မွတ္ရာ ေတြနဲ႔ ျဖစ္ေန တတ္ၾကတယ္ (well documented) ။

ျမန္မာျပည္မွာ လူ႔အခြင့္အေရး ကင္းတာ လြပ္လပ္ေရး ေခတ္ဦး ကတည္းကပါ။ ဦးေန၀င္း လက္ထက္ ဆိုရွယ္လစ္ ၂၆ႏွစ္မွာ လက္နက္ကိုင္ ပုန္ုကန္မႈေတြကို နယ္စြန္နယ္ဖ်ား (peripheries) ေရာက္ကုန္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ ခဲ့ေပမဲ့ ၁၉၈၈ မွာ ဗဟိုခ်က္မ ေဒသေတြ (center)မွာ အရပ္သားမ်ားရဲ့ လက္နက္မကိုင္ ပုန္ကန္ ထႂကြမႈႀကီး ေပၚလာျပန္တယ္။ ဒီအရပ္သားမ်ားရဲ့ အံုႂကြမႈက မူလကတည္းက ရိွေနၿပီးသား ျပည္တြင္းစစ္ကို ျပန္အရိွန္ တက္လာ ေစၿပီး လူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥကို ပိုဆုိး လာေစတာဘဲ။

 

၁၉၈၈ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာမွာ ေပၚလာတဲ့ ေစာေမာင္၊ ခင္ၫြန္႔တို႔ရဲ့ န၀တ (State Law and Order Restoration Council) ဟာ အေသအခ်ာ လကၡဏာ အကဲျဖတ္ ၾကည့္ရင္ အာဏာ သိမ္းပြဲ မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ ဘယ္သူ႔ လက္ထဲမွာမွ မရိွေတာ့တဲ့ အာဏာကို ဘယ္လုိုလုပ္ သြားသိမ္းရမလဲ။ အာဏာ သိမ္းတယ္ ဆိုတာ ကမၻာ အရပ္ရပ္မွာေကာ ျမန္မာျပည္ (၁၉၆၂) မွာပါ အာဏာ လက္ရိွအစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အရင္ဖမ္း၊ ေထာင္ထည္းတည့္၊ သို႔မဟုတ္ လက္စတံုး ကြပ္မ်က္ပစ္တာေတြ လုပ္ၾကတာဘဲ။ ၁၉၈၈မွာ ဘယ္အစိုးရ ရိွေနေသးလို ့ဘယ္တိုင္းျပည္ အႀကီးအကဲကို ဖမ္းဆီးခဲ့ရ၊ ရာထူးက ခ်ခဲ့ရသလဲ။

 

တကယ္က မင္းမဲ့ အေျခအေန (anarchy) ျဖစ္သြားတာကို ရန္ကုန္သား ဆိုသူတိုင္း အသိဘဲ။ ၁၇၈၉ ျပင္သစ္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီး တုန္းကလို Robespierre နဲ႔ Guillotine တို႔ ေပၚမလာ ေသးတာဘဲ ရိွတယ္။ ဆင္ေျခဖံုးေတြမွာ ဆိုရင္ ေခါင္းျဖတ္ တာေတြ လုပ္ေနတယ္။ လမ္းတိုင္း၊ ရပ္ကြက္တိုင္း လံုျခံဳေရး ပ်က္ျပားကုန္ၿပီး ၀ါးကပ္ကာ ျခံစည္းရိုးေတြေၾကာင့္ သြားလာ ေရးေတာင္ ခက္ခဲကုန္ၿပီ။

 

ဒီအခ်ိန္မွာ အရပ္သား ႏိုင္ငံေရးသမား ေတြဟာ ေခတ္ကို ေရွ ႔ေဆာင္ ႏိုင္ဘို႔ ေ၀းစြ၊ အမွီေတာင္ မလိုက္ ႏိုင္ခဲ့ၾကဘူး။ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္း ငယ္က်ိဳး ငယ္နာေတြ မေျပႏိုင္ၾက၊ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ မၾကည့္ခ်င္ ဆက္ျဖစ္ ေနခဲ့ၾကတာကို ၾကည့္ယင္ သူတို႔အားလံုး အတိတ္မွာဘဲ က်န္ရစ္ ေနခဲ့ၾကတာကို သိႏိုင္တယ္။ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် မရပ္မနား ယိုယြင္း ေနလာတဲ့ တိုင္းျပည္ အေျခအေနကို ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ။

ဒါေၾကာင့္ သမိုင္းအျမင္ (historical context) ကေနၾကည့္ယင္ SLORC ဟာ သမို္င္း လိုအပ္ခ်က္ (historical necessity) အရ ေပၚလာရတဲ့ သမိုင္းရဲ့ အသြင္အျပင္ (historical phenomenon) တစ္ခုျဖစ္တယ္။ သူ႔ထက္ ပိုေကာင္းတဲ့ သမိုင္း လမ္းေၾကာင္းေတြ (betteralternative paths) ကို အရပ္သားေတြကမွ မဖန္တီးႏိုင္ခဲ့ၾကဘဲ။

 

ယၡဳတိုင္ သက္ရိွထင္ရွား ရိွေနၾကေသးတဲ့ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ ကုိယ္တိုင္ ပါခဲ့ၾကလို႔ သိေနၾကတဲ့ အတိုင္း ျမန္မာျပည္ အတြက္ ပိုေကာင္းမဲ့ သမိုင္းလမ္းေၾကာင္း အနည္းဆံုး သံုးခုနဲ ့လြဲခဲ့ ၾကပါတယ္။ အဲဒါေတြ ကေတာ့ -

(တစ္) - အေရးေတာ္ပံု ေစာေစာပိုင္းမွာ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ အစိုးရရဲ့ သံုးလအတြင္း ေရြးေကာက္ပြဲ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို လက္မခံႏိုင္ခဲ့ၾကတာ -

(ႏွစ္) - အေရးေတာ္ပံု အထြဋ္အထိပ္ ကာလမွာ ဦးႏုရဲ့ ေျခာက္လအတြင္း ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ေပးပါ့မယ္ ဆိုတဲ့ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို လက္မခံခဲ့တာ -

(သံုး) - ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႀကီးအက်ယ္ ႏိုင္လို ့ေအာင္ပြဲနဲ ့ယစ္မူး (dizzy with success) သြားတဲ့ NLD ပါတီက ေခါင္းေဆာင္ တစ္ခ်ိဳ ့ရဲ့ ၀င့္၀ါမႈကို ေသြးလန္ ့သြားတဲ့ စစ္တပ္ဟာ ႏိုင္ငံေရး ကူးေျပာင္းေရး အစဥ္ (political transition process) ကို ခ်ယ္လွယ္(manipulate) လာတာကို ျပည္ပအားကိုး သက္သက္ေလာက္နဲ႔ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ေရး (confrontation) လမ္းလိုက္မိလို ့အႏိုင္ကေန အရႈံး ျပန္ျဖစ္ သြားတာ - စတာေတြဘဲ။

၁၉၈၈/၁၉၉၀ အခ်ိန္ကာလ အပိုင္းအျခား မွာေတာ့ ဦးႏု - ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ - ေစာေမာင္ - ခင္ညြန္႕ စတဲ့့ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြေကာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ေတြပါ အေျခအေနသစ္ ဖန္ဆင္းသူေတြ မဟုတ္ၾကဘဲ ျဖစ္လာတဲ့ အေျခအေနေတြ အေပၚ တုန္႔ျပန္မႈေတြ (response)သာ လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ သမိုင္း ဇာတ္ေကာင္ေတြ (historical characters) ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဆိုလုိတာက သမိုင္းကို ဖန္တီးတဲ့ ဇာတ္ဆရာေတြ မဟုတ္ၾကဘူး။ [ဇာတ္ဆရာ အဆင့္ ေရာက္ခဲ့ၾက သူေတြကေတာ့ ဦးေန၀င္းထံ ေပးစာေတြ ေရးၿပီး လံႈ႕ေဆာ္ခဲ့တဲ့ ဦးေအာင္ႀကီး၊ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ပြဲထုတ္ၿပီး စင္တင္ခဲ့တဲ့ ေမာင္ေသာ္က၊ သူမကို ဆရာ (mentor)လုပ္ဖို႔ အားထုတ္ ခဲ့ဘူးတဲ့ သခင္တင္ျမ၊ ဦးေထြးျမင့္စတဲ့ သူေတြပါ။ သူတို႔ရဲ့ ပါ၀င္မႈကာလ တိုေတာင္း ေပမဲ့ သူတို႔ရဲ့ အဆင့္ကေတာ့ ဇာတ္ဆရာ အဆင့္ပါ။]

တပ္ထဲက ျဖစ္တဲ့ ခင္ၫြန္႔ဟာ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္လိုပဲ -သမိုင္း ဇာတ္ေကာင္ အျဖစ္ စင္ေပၚကို အေျခအေနက တြန္းပို႔ လိုက္လို႔ ေရာက္လာတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ စင္ေပၚ ေရာက္လာၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ မိမိ ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာ (SLORC/SPDC အတြင္းေရးမႈး-၁၊ ေထာက္လွမ္းေရး အႀကီးအကဲ) ကို အစြမ္းကုန္ အသံုးခ်ၿပီး မိမိရဲ့ ႏိုင္ငံေရး ရန္သူေတြကို မလွန္ႏိုင္ေအာင္ ဖိႏိွပ္ ထားႏိုင္ခဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ သူ ့ေအာင္ျမင္မႈက သူ ့ကို ဒုစရိုက္ မင္းသား (Prince of evil) ဘြဲ႕ကို ရေစခဲ့တယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အလုပ္ကို မရပ္မနား လုပ္လို႔ အလုပ္စြဲေနသူ (Workaholic)လို႔လဲ ေအာင့္ သက္သက္နဲ ့ခ်ီးမြမ္းတာ ခံရသူ ျဖစ္တယ္။ သူဟာ ‘ဇာတ္ေကာင္’ ကေန ‘ဇာတ္ဆရာ’ အထိ ျဖစ္လာတယ္။

 

၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေနာက္ပိုင္း ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ေရး စလိုက္ခ်ိန္ ကစၿပီး ခင္ၫြန္႔ဟာ သူရဲ့ မကၡီယာဗဲလီယန္း (Machiavellian) စတိုင္ ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ “စစ္တပ္က လုပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး” ရဲ့ ပင္ရင္း (author of military politics) ျဖစ္လာတယ္။ ကေန႔ ေအာင္မင္းတို႔ ေအာင္ေသာင္းတို႔ ေအာင္ၾကည္တို႔ သိန္းေဇာ္တို႔ လူေတြအမ်ားႀကီး ခြဲၿပီး ႀကိဳးစားေနတဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အုပ္စုေတြနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ျပန္ရေရးဟာ ခင္ၫြန္႔ တစ္ဦးတည္း လုပ္ျပ ခဲ့ၿပီးသား ျဖစ္တယ္။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ေနာက္ပိုင္း (၁/၉၀)နဲ ့ဖြဲ႕စည္းပံု ဥပေဒသစ္/ ေရြးေကာက္ပြဲသစ္ လမ္းေၾကာင္း ခ်ၿပီး တဘက္က ပံုစံတက် အသြင္ ကူးေျပာင္းေရးကို ခ်ခင္းၿပီး တဘက္ကလဲ တိုင္းျပည္ကို ဖြြံ႕ၿဖိဳးေရး (Developmental state) လမ္းေၾကာင္းေပၚ တင္ေပးခဲ့တယ္။ SLORC ကေန SPDC (၁၉၉၂ /၂၀၁၀) ျဖစ္လာတယ္။ ဒီကေန႔ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရသစ္က လုပ္ေနတာေတြဟာ ခင္ၫြန္႔ရဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ (seven steps ‘Roadmap’ to democracy) ကို ခင္ၫြန္႔မပါဘဲ ဆက္လုပ္ ေနတာသာ ျဖစ္တယ္။ ဒီေနရာမွာ ‘သိန္းစိန္က ခင္ၫြန္႔ထက္ သာတယ္၊ သူက ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ရေအာင္ စည္းရံုး ယူႏိုင္တယ္’ လို ့ဆင္ေျခ တက္ေကာင္း တက္ၾကလိမ့္မယ္။

 

ဒီဆင္ေျခမ်ိဳး ကေတာ့ အင္မတန္ ႏုံခ်ာပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရသစ္က သူ႕လမ္းစဥ္ (တကယ္က ခင္ၫြန္႔ လမ္းစဥ္) ဘာတစ္ခုမွ် အပြန္းအပဲ့ ခံၿပီး ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေလွ်ာ့မေပး ခဲ့ရပါဘူး။ အေခ်ာ့ႀကိဳက္တဲ့ သူကို ေခ်ာ့လိုက္တာ ေလာက္ဘဲ ရိွပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးဟာ အေနာက္တိုင္း လူဆိုးေလာကက ‘Good cop / bad cop game’ ေလာက္ပါဘဲ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ခင္ၫြန္႔နဲ႔ သန္းေရႊတို႔ရဲ့ ၂၃ႏွစ္ အထု အေထာင္း ခံခဲ့ရတဲ့ NLD နဲ႔ အသက္ ရလာၿပီ ျဖစ္လာတဲ့ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဆက္တင္း ခံမေန ႏိုင္ေတာ့ဘဲ တဘက္က လူလဲျပ လိုက္တာကို အေၾကာင္းျပ၊ ‘သူု႔ကိုေတာ့ ယံုတယ္’ ဆိုၿပီး ၂၃ ႏွစ္ ႏိုင္ငံေရး လမ္းစဥ္ကို ‘flip flop’ လုပ္လိုက္ ရတာဘဲ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က ပြဲစား ေ၀ါဟာရနဲ ့ေျပာရယင္ “ပါးပါးကေလး”ပါ။ တဘက္မွာလူထုက NLD မပါဘဲလဲ ဆက္သြားေတာ့မွာကို ၂၀၀၈ ဆႏၵ ခံယူပြဲနဲ ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေတြကေန တဆင့္ သတိေပး ေနၿပီေလ။ ႏိုင္ငံတကာ ပြဲၾကည့္ ပရိသတ္ေတြ ကလဲ ဒီႏွစ္ဘက္ ပဋိပကၡ ဘယ္နည္းနဲ႔ ၿပီးၿပီး - ၿပီးရင္ ၿပီးေရာဆိုၿပီး ၀ိုင္းသာဓု ေခၚလိုက္ၾကရတာပါ။

 

ယခုအခါ NLD ပါတီက ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ရလဒ္ကို လက္ေတြ ့ႏိုင္ငံေရး လိုအပ္ခ်က္အရ ေမ့ျပစ္လိုက္ၿပီး ပါတီကို မွတ္ပံု အသစ္ ျပန္တင္ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္တိုင္ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ဘို႕ စိတ္အား ထက္သန္ေနေတာ့ ခင္ၫြန္႔ ခ်ေပးခဲ့တဲ့ လမ္းစဥ္ကို သိန္းစိန္က ဆက္အေကာင္ အထည္ ေဖၚေနၿပီး ေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ပါ၀င္ ပူးေပါင္းျခင္း အားျဖင့္ တရား၀င္ေအာင္ ျပဳေပး (legitimize) ေနၿပီျဖစ္တယ္။ တစ္ခ်ိန္က ‘ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ အသက္ကိုေတာင္ အႏၱရယ္ ျပဳတာ ပါဆိုတဲ့’  ဒီပဲယင္း လုပ္ႀကံမႈႀကီး ဆိုတာကို တကမၻာလံုး ၾကားေအာင္ အႀကီးအက်ယ္ ေအာ္ဟစ္ခဲ့ၾကတာ ေတြကို NLD က ေမ့ပစ္လိုက္ၿပီ ျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ တကယ္မဟုတ္ဘဲ လုပႀ္ကံ စြပ္စြဲခဲ့တာမို ့ဒီေလာက္ အလြယ္တကူ အသံေတြ တိတ္ကုန္ တာလား။

 

ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အတိုက္အခံနဲ႔ အစိုးရသစ္ ႏိုင္ငံေရးအရ တေလွတည္းစီးၿပီး တစ္ခရီးတည္း သြားဘို႕ ျပင္ေနတဲ့ ယၡဳအခ်ိန္မွာ ဒီလမ္းျပ ေျမပံု ႏိုင္ငံေရး လမ္းစဥ္ရဲ့ ဗိသုကာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ခင္ၫြန္႔ကို ခြင့္မလႊတ္ ႏိုင္ရင္ သူ႕ရဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေနာက္လိုက္ (အာဏာ ရိွ/ အတိုက္အခံ) အားလံုးကိုလဲ ခြင့္လႊတ္ ႏိိုင္စရာ မျမင္ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။

 

လူ႕အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖါက္မႈ ေတြဟာ ျမန္မာျပည္မွာ အာဏာရွင္ စံနစ္ႀကီး စတင္ ကတည္းက စခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ ခင္ၫြန္႔ မတိုင္ခင္ကလဲ ျဖစ္၊ ခင္ၫြန္႔ လက္ထက္မွာလဲ ျဖစ္၊ ခင္ၫြန္႔ မရိွေတာ့တဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာလဲ ဆက္ျဖစ္ ေနတာဘဲ။ ထိပ္ဆံုးက ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ဘယ္သူဘဲ ျဖစ္ေနေန ယႏၱယား သေဘာအရ တာ၀န္ရိွ မွာေပါ့။ (institutionally, structurally responsible)။ သူဟာ ေဘာ္လရီွဗစ္ ေခါင္းေဆာင္ လီနင္က ဇာဘုရင္ မိသားစု တစ္ခုလံုးကို ပစ္သတ္ ကြပ္မ်က္ျပစ္ဘို႔ ကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ ထိုးအမိန္႔ ခ်မွတ္တဲ့ အထိ ရက္စက္ တာမ်ိဳးေတြေတာ့ မက်ဴးလြန္ ခဲ့ေလာက္ဘူး လို႔ေတာ့ ေအာက္ေမ့ ရတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဗမာ ႏိုင္ငံေရးသမား တစ္ခ်ိဳ ့ကိုးကားတဲ့ ေတာင္အာဖရိက နမူနာအတိုင္း ဆိုယင္ “အမွန္ တရားမွ တဆင့္ ေၾကးေအးေရး ေကာ္မရွင္ေတြ” (Truth and Reconciliation Commissions) ဖြဲ ့ၿပီး ေျဖရွင္း ႏိုင္တာပဲ။ ဒီလို မျဖစ္ခ်င္ရင္လဲ ေနာင္သင့္ေတာ္တဲ့ အခ်ိန္က်မွ တကယ္ လက္ေတြ ့အျပစ္ ရိွခဲ့သူေတြကို တိတိက်က် ေဖၚထုတ္ၿပီး due process နဲ႔ စစ္ေဆး စီရင္လို႔ရတာပဲ။ အခု ေျပာေနၾကသလို ယိုသမွ်ေခ်း ပုဇြန္ဆိပ္ေခါင္း စုေပးတာမ်ိဳး လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကရင္ မဆိုင္တဲ့ သူေတြက လက္မခံဘဲ သူတို႔ တတ္တဲ့ နည္းနဲ ့ဟန္႔တားၾက လက္တုန္ ့ျပန္လာၾကလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံေရး သံသရာ တပါတ္ ေက်ာ့လာႏိုင္တယ္။

 

၇ ႏွစ္ၾကာ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ေနခဲ့ရတဲ့ ခင္ၫြန္႔ဟာ အခုအခ်ိန္မွာ မာန္စြယ္ က်ိဳးၿပီး အရပ္သားေတြရဲ့ ဘ၀ကို စာနာလာပံု ေပါက္ေနတယ္။ ဒါတကယ္ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ဟန္ေဆာင္ ေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရမယ္။ သူဟာ တစ္ခ်ိန္က ေန၀င္းနဲ႔ ေအာင္ႀကီး ပဋိပကၡလို ႏိုင္ငံေရး ကြဲလြဲမႈေၾကာင့္ အရာက်တာ မဟုတ္ဘဲ သူမ်ားထက္ ေတာ္ေနလို႔ ေျခလွမ္း က်ဲသြားလို႔ လုပ္ေဖၚ ကိုင္ဘက္ေတြက သူတို႔ကို ခ်နင္း ေက်ာ္တက္ သြားမွာ စိုးလို ့ဆြဲခ်ခံရတာ ျဖစ္တယ္။ အက်ဥ္းက်ခံ ၇ ႏွစ္က သူ႔ကို အရပ္သားစိတ္ ထည့္ေပးလိုကၿ္ပီ (civilianized) ဆိုတာ ေသခ်ာရင္ သူ႕ကို ဒီအတိုင္း လႊတ္မထားဘဲ သင့္ေတာ္သလို ျပန္အသံုးခ်တာက တိုင္းျပည္ အတြက္ေကာ သူ ့အတြက္ပါ ေကာင္းလိမ့္မယ္။ တာ၀န္မဲ့ ေပါက္ပန္းေစ်း ေျပာေန ေရးေန ၾကတာေတြဟာ အစိုးရသစ္နဲ႔ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုပါ အဖ်ားခတ္ေနတယ္။ တင္းမာတဲ့ သေဘာထား ရိွသူေတြကို ပိုတင္းမာ သြားေစလိ္မ့္မယ္။

ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆုေပးထားတဲ့ ဇတ္ကားမ်ား စင္ကာပူတြင္ျပသခြင့္မရ

05:21  Myanmar Express Group  1 comment

ျမန္မာနုိင္ငံမွာ ရုပ္ရွင္ျပပြဲလုပ္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တုိင္ ဆုေပးခဲ့ကာ အဟုတ္ႀကီးလုပ္ခဲ့တဲ့ ဇတ္ကားမ်ားကို စကၤာပူ အာဏာပိုင္ေတြက ျပသခြင့္ ပိတ္ပင္လိုက္ပါတယ္။ ဒီဇတ္ကားေတြကို မေန႔တေန႔ကမွ ဒါရိုက္တာ နာမည္ခံခဲ့တဲ့ လူျပက္ ဇာဂနာက စကၤာပူနုိင္ငံကို ယူေဆာင္သြားၿပီး ရုပ္ရွင္ျပပြဲလုပ္ကာ ျပသဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

စကၤာပူအာဏာပိုင္ေတြ ျပသခြင့္ ပိတ္ခဲ့တဲ့ ဇတ္ကားေတြအားလံုးက အနုပညာအေၾကာင္းနားမလည္သူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးစီးတဲ့ “လြတ္လပ္ျခင္း အႏုပညာ” ပြဲေတာ္မွာ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး ဆန္ကာတင္အဆင့္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရတဲ့ ဇာတ္ကားေတြျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

လြတ္လပ္ျခင္းအနုပညာ ဆုေပးပြဲတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တုိင္ ဖြားသိလရွင္တစ္ဦးကို ဖိနပ္ဆီးၿပီး ဆုေပးခဲ့စဥ္

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ တုန္းကေတာ့ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ လုပ္ခ်င္တာလုပ္လို႔ ရခဲ့ေပမယ့္ စကၤာပူေရာက္မွ လြတ္လပ္ျခင္း အနုပညာ ဇတ္ကားေတြ မလြတ္မလပ္ျဖစ္ေနရပါတယ္။ ျမန္မာအစိုးရကသာ ပိတ္ခဲ့ရင္ အတိုက္အခံေတြ၊ ျပည္ေပါက္ေရာက္ ျမန္မာေတြသာမက ျပည္တြင္းျပည္ပ မီဒီယာအားလံုးက ကပါ "လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ခြင့္" "ဒီမိုကေရစီ" "လူ႔အခြင့္အေရး" စတဲ့ စကားလံုးအႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေဟာင္ဖြာေဟာင္ဖြာ လုပ္သူကလုပ္၊ အက်ီျဖဴဝတ္ ကာ ဘုရားေတြဆီသြားၿပီး ဆီမီးထြန္းသူကထြန္း၊ စာရြက္လြတ္မွာ စာေတြေရးၿပီး ဝါးျခမ္းျပားနဲ႔ထိုးကာ လမ္းေပၚထြက္ လမ္းေလွ်ာက္ၾကမယ့္လူေတြ တၿပံဳႀကီး ရွိေနေပမယ့္ အခုလို စကၤာပူအစိုးရက ပိတ္ပင္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္မီဒီယာကမွ အျပစ္မတင္ရဲသလို တကမၻာလံုးကျမန္မာေတြနဲ႔ စကၤာပူက ျမန္မာေတြကပါ မေတာင္းဆိုရဲ ဆႏၵမျပရဲၾကဘူးလို႔ သိရပါတယ္။

စကၤာပူအစိုးရရဲ႕ ပိတ္ပင္မႈကို "လြတ္တာနဲ႔ ေျပာၿပီ" ဆိုတဲ့ ကိုယ္တုိင္သာ ဘာမွမဟုတ္တာ လြႊတ္ေတာ္မတ္ေတြကစၿပီး သမၼတထိ အမ်ိဳးမ်ိဳးေဝဖန္ေနသူ ဇာဂနာ ကိုယ္တုိင္က ဘာမွ မေျပာမဆိုရဲ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာ့အေရးကၽြမ္းက်င္သူတစ္ဦးက ဇာဂနာ နဲ႔ ျမန္မာအတုိက္အခံမ်ားကို "အိမ္က်ယ္" မ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း အခုလို မွတ္ခ်က္ေပးသြားပါတယ္။

"တကယ္ေတာ့ ျမန္မာအတိုက္အခံဆိုတဲ့လူေတြက အိမ္က်ယ္ေတြပါ... အိမ္မွာသာ ဟီးရိုး လိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ အိမ္က အစိုးရကို အျပစ္ရွာေထာက္ျပရဲၾကတာ တျခားနုိင္ငံ အစိုးရေတြရဲ႕ ကိုယ့္နုိင္ငံအေပၚ ပိတ္ပင္မႈေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြကိုက်ေတာ့ မဟ ရဲၾကဘူးဗ်... ဥပမာ စီးပြားပိတ္ဆို႔မႈပဲ ၾကည့္ေလ.... စီးပြားပိတ္ဆို႔ခံရရင္ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲတာ သိေနၾကတာပဲ... ဒါေပမယ့္ ဘယ္တစ္ေကာင္မွ မေဝဖန္ရဲဘူး... အၿမီးကုပ္ေနၾကတာ... တကယ္သာ ျပည္သူဖက္က ရပ္တည္ခ်င္ရင္ ေအာ္မယ္ဆို ေအာ္လို႔ရတာပဲ... အစိုးရကို ဒဏ္ခတ္ခ်င္ရင္ တျခားနည္းလမ္းသံုးဖို႔ အေၾကာင္း၊ စီးပြားပိတ္ဆို႔မႈက ျမန္မာအေျခခံလူတန္းစားေတြကို ထိခိုက္တဲ့အေၾကာင္း၊ ေျပာၾကေပါ့... လံုးဝ သတိၱမရွိၾကဘူး.. ကိုယ့္အစိုးရကိုသာ အတုိက္အခံလုပ္ရဲၾကတာ သူမ်ားအစိုးရက မတရားလုပ္ေနတာကိုေတာ့ မဆန္႔က်င္ရဲၾကဘူးေလ... အခု ျဖစ္သြားတဲ့ စကၤာပူက ျဖစ္ရပ္က သက္ေသပဲေပါ့...." လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

ထိုင္မွာတုန္းက " ေလွ်ာ့ျဖစ္သြားတယ္" လို႔ ေအာ္ခဲ့တဲ့ ဇာဂနာတစ္ေယာက္၊
စကၤာပူမွာေတာ့ " ေလွ်ာ့.. ေလွ်ာ့.." လို႔ေတာင္ မေအာ္နုိင္ေတာ့

စကၤာပူအစိုးရရဲ႕ ပိတ္ပင္မႈေၾကာင့္ ရုပ္ရွင္ျပပြဲလည္း ပ်က္ခဲ့ရၿပီး၊ ဒီျဖစ္ရပ္ေပၚမွာ ၿငိမ္ခံေနတဲ့ စကၤာပူက ျမန္မာေတြကိုလည္း လူထုက တင္းမာေနတဲ့အေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ တစ္ဦးက အခုလို ေျပာပါတယ္...

"စကၤာပူက ျမန္မာေတြအေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္ နားစြင့္ေနတာ ၾကာၿပီ... တျခားနုိင္ငံက ျမန္မာေတြက ဒီမိုကေရစီအေရး တက္တက္ၾကြၾကြရွိသေလာက္ စကၤာပူက ျမန္မာေတြက ေယာက်ၤားေလးေတြဆိုရင္ ကလိမ္ကက်စ္လုပ္ဖို႔နဲ႔ မိန္းကေလးေတြဆိုရင္ ဖာသည္ေတြလို ဝတ္စားၿပီး လမ္းေပၚထြက္ဖို႔ပဲ သိၾကတယ္... ျမန္မာကားေတြကို ျမန္မာစကားနဲ႔ ရိုက္ၿပီး ျမန္မာနုိင္ငံမွာေတာင္ ျပလို႔ ရေသးတာကို အခု စကၤာပူက ျမန္မာေတြဆီမွာ ျပခြင့္မရတာ အဲဒီက ျမန္မာေတြ သတၱိမရွိလို႔ပဲ... ၈၈ တုန္းက စိတ္မ်ိဳးနဲ႔ဆိုရင္ စကၤာပူက ေယာက်ၤားေတြအားလံုးအတြက္ ထမိန္နဲ႔ ေက်ာက္ပ်ဥ္ ေတြ ေလယဥ္နဲ႔ အျပည့္ ပို႔ေပးမိမွာ ေသခ်ာတယ္ဗ်ာ... တကယ္ေဒါသထြက္ဖို႔ေကာင္းတယ္...." လို႔ ေလသံမာမာနဲ႔ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆုေပးခဲ့တဲ့ ဇတ္ကားေတြဟာ ျမန္မာနုိင္ငံ ဆင္ဆာအဖြဲ႔ရဲ႕ ဆင္ဆာကင္းလြတ္ခြင့္ လက္မွတ္ မရယူထားတဲ့ဇတ္ကားေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အျပင္ ဆင္ဆာအဖြဲ႔ကိုပါ ေလွာင္ေျပာင္ထားတဲ့ ဇတ္ကားေတြလည္း ပါရွိေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ျမန္မာနုိင္ငံက ဆင္ဆာအဖြဲ႔ကို ေလွာင္ေျပာင္ထားတဲ့ ဇတ္ကားကို ျမန္မာနုိင္ငံမွာ ျပလို႔ရၿပီး စကၤာပူနုိင္ငံမွာ ဆင္ဆာ ျဖတ္ခံရတာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ဒီေန႔ အတုိက္အခံေတြအေပၚမွာ အစိုးရရဲ႕ အေလွ်ာ့ေပးမႈနဲ႔ အတုိက္အခံေတြရဲ႕ စည္းကမ္းမဲ့ေနမႈကို ျမန္မာျပည္သူမ်ား ဆင္ျခင္ဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ပါၿပီ။

Posted in: နိုင္ငံျခား ေရာက္ ၿမန္မာႏိုင္ငံက လူေတြ,အသံုးမက်တဲ့ ေဒၚစု နဲ႔ NLD

Email This BlogThis! Share to Twitter Share to Facebook

Newer Post Older Post Home

1 comments:

Anonymous says:

23 January 2012 19:26  Reply

ရန္ ကုန္ ၿမို. က ၈၈ တ ဦး ေၿပာ တဲ. အ ထဲ က စ ကား လံုး ၊ အ သံုး အ နႈန္း ေတြ က အင္ မ တန္ မိုက္ ရိုင္း ၿပီး ၊ ေအာက္ တ္း က် တဲ. အ သံုး အ နႈန္း ေတြ ဘဲ ၊

NLD ပါတီ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေရြးခ်ယ္မႈ အျငင္းပြားမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚ

 

လာမည့္ ဧျပီလတြင္က်င္းပမည့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္  NLD ပါတီ၏ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ေရြးခ်ယ္မႈမ်ားတြင္ အျငင္းပြားမႈ ၊ မေၾကလည္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနေၾကာင္း သတင္းရရွိပါသည္။ ျမိဳ႕နယ္ ၊ ျပည္နယ္ ၊ တိုင္းေဒသၾကီးမ်ားမွ အဆင့္ဆင့္ တင္ျပလာေသာ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ားကို မေရြးခ်ယ္ပဲ ၊ ဗဟိုမွ အျခားကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းအမည္စာရင္းကို ထုတ္ျပန္ေၾကျငာခဲ့ရာမွ ၊ ယခုကဲ့သို႕ မေက်နပ္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာတာျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါသည္ ။

ထိုသို႔ ဗဟိုဦးစီးစနစ္ျဖင့္ေရြးခ်ယ္မႈေၾကာင့္ အျငင္းပြားမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနေသာ ျမိဳ႕နယ္မ်ားအနက္မွ အခ်ိဳ႕မွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါသည္ ။

မိထၳီလာျမိဳ႕ ။     ။ မႏၱေလးတိုင္းေဒသၾကီး ၊မိတၳီလာျမိဳ႕နယ္ NLD ပါတီ၏ အတြင္းေရးမွဴး ေဒၚျမင့္ျမင့္ ေအး ဟာ ျမိဳ႕နယ္ခရိုင္ အဆင့္အစည္းအေ၀းမ်ားက်င္းပျပီး သူမအားေထာက္ခံသူ ၄၀၀၀ ေက်ာ္၏ လက္မွတ္ထိုးမ်ား ျဖင့္တင္ျပခဲ့ေသာ္လည္း ဗဟိုမွ ဗိုလ္ၾကီးေဟာင္း ဦး၀င္းထိန္ ကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့သျဖင့္ ေဒၚျမင့္ျမင့္ေအးဟာ တစ္သီး ပုဂၢလ အျဖစ္ ၀င္ေရာက္အေရြးခံေတာ့မည္ျဖစ္ျပီး ၊ NLD မွ ဦး၀င္းထိန္ႏွင့္ ယွဥ္ျပိဳင္ေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္ ။

ျမန္ေအာင္ျမိဳ႕ ။     ။ ျမန္ေအာင္ျမိဳ႕နယ္တြင္ NLD ပါတီ ျမိဳ႕နယ္အဆင့္ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက မဏာမေရြးခ်ယ္သူ ၄ ဦးအား လွ်ဳိ႕၀ွက္မဲ ေပးစံနစ္ျဖင့္ေရြးခ်ယ္ကာ အႏိုင္ရေသာ ေရွ႕ေနၾကီး ဦးခင္ေမာင္လတ္ ကို တင္ျပခဲ့ေသာ္လည္း ဗဟိုမွ လူသိနည္းလွေသာ ဦးေက်ာ္ျမင့္ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့သျဖင့္ မေက်နပ္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလွ်က္ရွိပါသည္ ။

ပခုကၠဴ ။     ။ ပခုကၠဴ ျမိဳ႕နယ္တြင္ ေဒါက္တာၾကည္မင္းဦးေဆာင္ေသာ  NLD ပါတီေအာင္ႏိုင္ေရးေကာ္မတီ က အမ်ားလက္ခံေသာ ဦးလႈိင္ေအး ကို ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းအျဖစ္ တင္ျပခဲ့ေသာ္လည္း ၊ ဗဟိုမွ ဦးပိုက္ကို အား ေရြးခ်ယ္ခဲ့သျဖင့္ ပါတီ၀င္အခ်ိဳ႔မွ မေက်နပ္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာသျဖင့္ ၊ ေဒါက္တာၾကည္မင္းဦးေဆာင္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ ရံုးခ်ဳပ္သို႕ သြားေရာက္ကာ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႕ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္ကို သိရွိႏိုင္ရန္ ေဆာင္ရြက္လွ်က္ရွိေၾကာင္း သိရပါသည္ ။

အလားတူအျခားျမိဳ႕နယ္အမ်ားအျပားတြင္လည္း ေအာက္ေျခမွ တင္ျပသူမ်ားႏွင့္ဗဟိုမွ ေရြးခ်ယ္သူ ကြဲလြဲမႈမ်ားအေပၚမေက်နပ္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနသည့္အျပင္ Hip Hop အဆိုေတာ္ ေဇယ်ာေသာ္ ၊ HIV ေ၀ဒနာသည္ ေစာင့္ေရွာက္သူ ျဖဴျဖဴသင္း စေသာ ႏိုင္ငံေရးအရ အေတြ႕အၾကံဳနည္းပါးလွသူမ်ားကို ေရြးခ်ယ္မႈမ်ားအေပၚတြင္လည္း ေ၀ဖန္မႈမ်ားရွိေနေၾကာင္း သတင္းရရွိပါသည္ ။

၈၈ မ်ိဳးဆက္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ေက်နပ္စရာ တကြက္မွ မရွိ

22:56  Myanmar Express Group  4 comments

ဒီကေန႔ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလာ ၂၁ ရက္ေန႔မွာ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ား ဆိုၿပီး နာမည္ခံထားတဲ့လူေတြက သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတစ္ခုကို လုပ္သြားခဲ့ပါတယ္။ သတင္းေထာက္အမ်ားအျပားကို ဖိတ္ၾကားခဲ့ေပမယ့္ အခန္းအနားတက္ေရာက္သူ တဝတ္ေက်ာ္က သူတို႔လူေတြသာျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္က ထၿပီး မိုက္ခရိုဖုန္းေရွ႕ကုန္းကာ စကားေတြေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။ ေျပာတဲ့အထဲမွာ ခဏခဏ ပါတဲ့ စကားကေတာ့ ၈၈ ေက်ာင္းသားေတြက ၂၃ ႏွစ္ေက်ာ္ အနစ္နာခံခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၈၈ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ၂၃ ႏွစ္ႀကိဳးစားမႈမွာ ဘာမွတိုးတက္မလာတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ ၈၈ ေက်ာင္းသားေတြ ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္ ျပည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ ဘယ္လို တိုးတက္ေကာင္းမြန္သြားတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ရွင္းမျပခဲ့ပါဘူး။
ဒါ့အျပင္ ဦးမင္းကိုနုိင္က ဒီကေန႔ နုိင္ငံေရးတိုးတက္မႈက ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းမႈေတြ ပါဝင္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔ မွမဟုတ္ပဲ ဟိုးအရင္ကတည္းက နုိင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲေတြက လမ္းျပေျမပံု ခုႏွစ္ခ်က္ကို ေရးဆြဲကာ နုိင္ငံေတာ္သစ္တည္ေဆာက္ဖို႔ အစီစဥ္ဆြဲခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလမ္းျပေျမပံု ၇ ခ်က္ကေတာ့

၁။ ၁၉၉၆ခုႏွစ္ကစတင္၍ ယာယီအားျဖင့္ဆုိင္င့ံထားလွ်က္ ရွိေသာ အမ်ိဳးသား ညီလာခံကုိ ျပန္လည္က်င္းပျခင္း။


၂။ အမ်ိဳးသားညီလာခံႀကီးေအာင္ျမင္စြာက်င္းပၿပီးစီးသည့္အခါ စစ္မွန္သည့္ စည္းကမ္း ျပည့္၀ေသာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ျဖစ္ထြန္းေရးအတြက္ လုိအပ္ေသာ ေဆာင္ရြက္ဖြယ္ရာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကုိတဆင့္ၿပီးတဆင့္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ျခင္း။

၃။ အမ်ိဳးသားညီလာခံႀကီးက ခ်မွတ္ေပးေသာ အေျခခံမူမ်ားႏွင့္ အေသးစိတ္အေျခခံ ရမည့္မႈမ်ားႏွင့္အညီဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကုိေရးဆြဲျခင္း။




၄။ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကုိျပည္လုံးကြ်တ္ဆႏၵခံယူပြဲမ်ားက်င္းပ ၍အတည္ျပဳျခင္း။



၅။ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒသစ္အရ လႊတ္ေတာ္မ်ားဖြဲ႔စည္းေရး အတြက္တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားက်င္းပျခင္း။




၆။ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒအသစ္ႏွင့္အညီလႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ားျဖင့္ လႊတ္ေတာ္အစည္း အေ၀းပြဲမ်ားက်င္းပျခင္း။



၇။ လႊတ္ေတာ္ ကေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ေသာႏုိင္ ငံေတာ္အႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ကဖြဲ႔စည္းေပးေသာ အစုိးရအဖြဲ႔ႏွင့္အာဏာပုိင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားျဖင့္ေခတ္မွီဖြ႔ံၿဖိဳး တုိးတက္ေသာ ဒီမုိကေရ စီႏုိင္ငံေတာ္သစ္တည္ေဆာက္ျခင္း။

တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ နုိင္ငံေတာ္မွ အစိုးရနဲ႔ တာဝန္ရွိသူမ်ားက အဲဒီမူဝါဒ ခုႏွစ္ခ်က္အတုိင္းလုပ္ေဆာင္ေနရာက ဒီေန႔ ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ျမန္မာနုိင္ငံေတာ္ႀကီး ျဖစ္လာရတာျဖစ္ပါတယ္။ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြ လုပ္ခဲ့လို႔ ျဖစ္လာတာလည္း မဟုတ္သလို၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD လုပ္ခဲ့လို႔ ဒီေန႔ ရလဒ္ေကာင္းေတြ ျဖစ္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။

၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းဆုၾကည္နဲ႔ NLD က လမ္းျပေျမပံု ၇ ခ်က္ကို ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အမ်ိဳးသားညီလာခံ ကို မတက္ခဲ့ၾကပါဘူး၊ တက္သူေတြကိုလည္း ရႈံ႕ခ်ခဲ့ၿပီး မတက္သူေတြကို ေထာက္ခံခဲ့ၾကသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကိုလည္း ပိုးစိုးပက္စက္ မေကာင္းေျပာခဲ့သူေတြျဖစ္ၿပီး ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိုလည္း သပိတ္ေမွာက္ခဲ့ၾကသူေတြျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေတာင္မွ ဒီကေန႔ နုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ တိုးတက္မႈေတြက သူတို႔ေတြ အနစ္နာခံခဲ့လို႔၊ သူတို႔ေတြ ၂၃ ႏွစ္လံုးႀကိဳးစားခဲ့လို ျဖစ္လာတယ္လို႔ အရွက္မရွိေျပာေနၾကတာကို ေတြ႔ေနရျပန္ပါတယ္။


သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ဆိုသူ ဦးမင္းကိုနုိင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အခုမွ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါတီမွတ္ပံုတင္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲဝင္တဲ့အေပၚမွာ ႀကိဳဆိုေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD ရဲ႕ အမ်ိဳးသားညီလာခံကို မတက္ခဲ့ျခင္း၊ အေျခခံဥပေဒကို စစ္ကၽြန္အျဖစ္သြပ္သြင္းမယ့္ ဥပေဒလို႔ ေျပာခဲ့ျခင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ျခင္းကို နအဖ ရဲ႕ ႏြားတင္းကုပ္ထဲဝင္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့ျခင္းနဲ႔ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ ေျပာခဲ့ျခင္းမ်ားအေပၚမွာေတာ့ တစံုတရာ ေျပာမသြားခဲ့ဘူးလို႔ သိရပါတယ္။

သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ဦးမင္းကိုနုိင္က ၁၉၈၈ အေရးအခင္းကို ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားစြာ ေျပာၾကားခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီခ်ိန္တုန္းက အေရးအခင္းမွာ ဆူပူသူ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြရဲ႕ ျပည္သူပိုင္ အေဆာက္အအံုေတြကို ဖ်က္ဆီးမႈအေၾကာင္း၊ အပစ္မဲ့ျပည္သူေတြကို ေခါင္းျဖတ္သတ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း၊ ဂိုေဒါင္ေတြကို မီးရိႈ႕တဲ့အေၾကာင္း ေတြကိုေတာ့ ထိန္ခ်န္ထားခဲ့ပါတယ္။

၈၈ မ်ိဳးဆက္မ်ား ဂိုေဒါင္ေတြေဖာက္ကာ ျပည္သူပိုင္ပစၥည္းမ်ားကို လုယက္ဖ်က္ဆီးခဲ့စဥ္က

သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြရဲ႕ နုိင္ငံေရးအေျခအေနကို ဘယ္လိုျမင္လဲ ဆိုတာကိုေတာ့ ဦးမင္းကိုနုိင္ကပဲ နုိင္ငံေရး အသံုးအႏံႈး စကားလံုး တစ္ခုမွ မပါပဲ ဒီေန႔ ျမန္မာနုိင္ငံက ဖန္ခြက္ထဲက ေရတဝက္ျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ျပည္သူက အဲဒီေရထဲက ငါး ျဖစ္ေၾကာင္း ဥပမာ ျပ ေျပာၾကားသြားပါတယ္။ ဖန္ခြက္ထဲကို ေရတဝက္ထည့္ၿပီး ငါးထည့္ၾကည့္ပါက နာရီပိုင္းအတြင္း ငါးက ေသသြားမွာ ကိုေတာ့ ဦးမင္းကိုနုိင္ ဦးေနာက္က စဥ္းစားေတြးေခၚနိုင္စြမ္း ရွိမသြားခဲ့ပါဘူး။ ဒီေန႔နုိင္ငံဟာ ဖန္ခြက္လည္း မဟုတ္သလို ေရ လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္သူေတြကလည္း ငါး မဟုတ္ပါဘူး။ ငါး ဆိုရင္လည္း ဖန္ခြက္ထဲမွာ မေနပဲ ျမစ္ထဲ ပင္လယ္ထဲမွာပဲ ေနခ်င္ၾကမွာပါ။ ျမန္မာနုိင္ငံသားအားလံုးကေတာ့ ျမန္မာနုိင္ငံထဲမွာပဲ ေနခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နုိင္ငံေရး နားမလည္တဲ့ ဦးမင္းကိုနုိင္ရဲ႕ ဥပမာက နုိင္ငံေရးနားလည္သူေတြအတြက္ ဟာသ ျဖစ္ေစတယ္လို႔ သတင္းေထာက္တစ္ဦးက ဆိုပါတယ္။

ဦးမင္းကိုနုိင္သာမကပဲ တျခား ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ဆိုသူေတြထဲမွာ နုိင္ငံေရးနဲ႔ ဘြဲ႔ရသူ၊ သမိုင္းနဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးသူ တစ္ေယာက္မွ မရွိပဲ အားလံုးက ေက်ာင္း တပိုင္းတစ နဲ႔ ထြက္လာၾကသူေတြသာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ အေတြးအေခၚေတြက ညံ့ဖ်င္းေနေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္ကာ လူျဖစ္ၿပီး လူေတြၾကားမွာ မေနရတာၾကာေတာ့ လူလို မေတြးတတ္တာလည္း ျဖစ္နုိင္တယ္လို႔ အခန္းအနားကို တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ သတင္းေထာက္ကပဲ ဆက္ေျပာပါတယ္။

...