တံုးေအာက္က ဖား

ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္း ျဖစ္ရပ္မွန္တခုကို အေျခခံျပီး တင္ျပထားသည္။

by Zaw Aung on Wednesday, July 20, 2011 at 9:09pm

            ေႏြအကုန္ မိုးအဝင္ ဇြန္လ ေရာက္လွ်င္ျဖင့္ မိုးေျပး မိုးဖြဲ မိုးရန႔ံတို႔ႏွင့္အတူ လရွည္ျငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့ေသာ စာသင္ေက်ာင္း စာသင္ခန္းမ်ား တြင္လည္း ေက်ာင္းဆရာ ေက်ာင္းဆရာမ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား ရြယ္ရြယ္ငယ္ငယ္ ၾကီးၾကီးလတ္လတ္မ်ား ေက်ာင္းသားမိဘမ်ား၏ ျပားပန္းခတ္သြားလာ လႈွပ္ရွားမႈမ်ားႏွင့္အတူ ေခါင္းေလာင္းသံ စာအံသံ စာရြတ္သံ ကဗ်ာရြတ္သံတို႔ျဖင့္ သက္ဝင္လႈပ္ရွားေနေပေတာ့မည္။
ေက်ာင္းဖြင့္ရာသီႏွင့္အတူ လယ္ယာလုပ္ ငန္းခြင္၌လည္း ရိုးျပတ္ထိုးေထာင္ တံလွ်ပ္တရွိန္ရွိန္ထေနသည့္ လြမး္ဆြတ္ပူေဆြးစရာ ေသြ႔ေျခာက္ပူေလာင္မႈျမင္ကြင္းမ်ား ေပ်ာက္ဆံုးကာ ေရေဖြးေဖြးလွ်ံ လွ်က္ ကန္သင္းရိုးဆည္သူ ထြန္ယက္သူ ပ်ဳိးၾကဲသူ ပ်ဳိးေထာင္သူ ခေမာက္ကိုယ္စီ ပလတ္စတစ္မိုးကာျခံဳထည္ကိုယ္စီျဖင့္ လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္ဝင္သူမ်ား၏ လက္တြန္းထြန္စက္သံ ႏြားေမာင္းသံ ၾကိမ္းဝါးသံ မာန္မဲသံ ေကာက္စိုက္သမတို႔၏ ႏုတ္ဆက္ေလွာင္ေျပာင္သံ ရယ္ေမာသံ ေကာက္စိုက္ေတးသီေၾကြးသံတို႔ ျဖင့္ ေဝစည္ညံေနေပေတာ့မည္။
        မႏၱေလး ျပင္ဦးလြင္ ကားလမ္းေပၚရွိ ျမိဳ ႔မက် ေတာမက် ရွမ္းျပည္နယ္သြား ကုန္တင္ကားသမားတို႔ ခရီးတေထာက္ရပ္နားရာ နားေ႗ာင္းက်ေခ်ာင္း နံေဘးရွိ အုန္းေခ်ာရြာႏွင့္ ပုဂံရာဇဝင္လာ အေနာ္ရထာမင္း၏ ရွမ္းမိဖုရားတပါးျဖစ္သူ ေစာမြန္လွမင္းသမီး တည္ထားခဲ့သည့္ ေရႊစာရံဘုရားႏွင့္ ေရႊစာရံရြာအ ၾကားရွိ တခုေသာဇီးျခံအတြင္း၌လည္း နံက္ခင္းေနျခည္ေႏြးေႏြး၏ အေပြ႔အဖက္တြင္ ကသုတ္ကယက္ ထုိမွဤမွ တိုက္ခတ္ေနေသာ မိုးေငြ႔ပါသည့္ ေလႏုေအး ကေလးမ်ားႏွင့္အတူ ေက်းငွက္ငယ္မ်ား၏ က်ီက်ီက်ာက်ာ အသံမ်ားေအာက္တြင္ ေပါင္းရွည္ျမက္ႏြယ္တို႔ကို သုတ္သင္ဖယ္ရွားေရး ဇီးပင္ သရက္ပင္တို႔ မိုးေရ ဝဝလင္လင္ ေသာက္သံုးႏိုင္ေရးအတြက္ ဂဝံဂ်င္းေက်ာက္စပ္ေျမသားကို ထိုးခဲြကာ ထြန္ယက္ေနသည့္ ထယ္အငွားလိုက္သူတို႔၏ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္မႈျဖင့္ နံက္ခင္း သက္ဝင္ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ႏွယ္ လႈပ္ရွားလွပေနေတာ့သည္။
            ဇီး သရက္ ဥယ်ာဥ္ျခံအတြင္းရွိ ေလးပင္သံုးခန္းတဲြ ဝါးကပ္မိုး ထရံကာ ေျမစိုက္တဲအေရွ ႔ ေျမကြက္လပ္တြင္ ႏွီးခေမာက္ကိုေဆာင္းကာ အညာဖ်င္ ၾကမ္းကြက္စိပ္ အက်ီ ၤအျပာ  အေရာင္ျပယ္ေနျပီျဖစ္သည့္ ယူဂ်ီ(ဦးဂ်မ္း)ပုဆိုးတို႔ကိုဝတ္ဆင္လွ်က္ ညိဳညိဳေမာင္းေမာင္း တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ အသက္ငါးဆယ္ အရြယ္ရွိ စစ္ျပန္ၾကီးဦးစိုးေမာင္ တစ္ေယာက္ သူ၏ဥယ်ာဥ္ျခံအတြင္း ထယ္ထိုးေနသည့္ ထြန္ရွဥ္းအငွားသမားတို႔၏ လႈပ္ရွားမႈျမင္ကြင္းကို လိုက္ၾကည့္ရင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ ႔ေနမိသည္။
            ဦးစိုးေမာင္သည္ ငယ္စဥ္ကအိပ္ရာဝင္ပံုျပင္လိုၾကားသိခဲ့ရေသာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈကာလမ်ားအတြင္းက ေတာ္လွန္ လႈပ္ရွားသူမ်ား၏အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ စစ္ခ်ီသီခ်င္းမ်ားကို သေဘာအေတြ႔ၾကီးေတြ႔ အားအက်ၾကီးက်ကာ ၁၉၆၆ခုႏွစ္ အသက္(၁၇) ႏွစ္အရြယ္တြင္ မံုရြာ ဘုတလင္နယ္ ဇာတိေညာင္ကန္ရြာမွ မံုရြာျမိဳ ႔သို႔တက္ကာ စစ္တပ္သို႔ ဝင္ေရာက္စစ္မႈထမ္းခဲ့သည္။ ၁၃ ႏွစ္ၾကာ စစ္မႈထမ္းျပီးေနာက္ ၁၉၇၉ခုႏွစ္ အသက္ (၃၀) အရြယ္တြင္ ထြက္ခြင့္ရရွိခဲ့သည္။ တပ္မွထြက္ျပီးေနာက္ ဇာတိရပ္ရြာသို႔ျပန္လည္ေရာက္ရွိခဲ့ျပီး မိရိုးဖလာေတာင္ယာလုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ေနရင္း ထိုႏွစ္ တြင္ပင္ တစ္ရြာတည္းေနသူ ေဒၚႏွင္းျမႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့သူျဖစ္သည္။
            အိမ္ေထာင္က်ျပီးေနာက္ ေငြမရွိ အရင္းအႏွီးမဲ့သူမ်ားပီပီ ခႏၶာကိုယ္အားလုပ္အားကို အရင္းျပဳကာ ယာသမားဘဝ ငုတ္တူးသမားဘဝ ပဲြရံုကုန္ထမ္း သမားဘဝ စာရင္းငွားသမားဘဝ ထင္းခုတ္ ဝါးခုတ္သမားဘဝမ်ားကို ဇနီးသည္ႏွင့္အတူ က်င္လည္ျဖတ္သန္း ရုန္းကန္လႈပ္ရွားခဲ့ရသူျဖစ္သည္။
            တစ္ရြာမေျပာင္း သူေကာင္းမျဖစ္ဆိုသည့္ ထံုးကိုႏွလုံးမူကာ ဘုတလင္ ကနီ မံုရြာ အရာေတာ္ ေရႊဘို ဝက္လက္ ဆားေတာင္နယ္တလႊား ေရၾကည္ ရာ ျမက္ႏုရာ ေရ႔ႊ ႔ေျပာင္းလုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနထိုင္ရာမွ (၁၀)ႏွစ္ၾကာျပီးေနာက္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္အေရာက္တြင္ မႏၱေလးအေရွ ႔ဘက္ ပုသိမ္ၾကီးျမိဳ ႔နယ္အတြင္း ရွိ အုန္းေခ်ာရြာေဒသသို႔ ေရႊ ႔ေျပာင္းေရာက္ရွိလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အုန္းေခ်ာရြာသို႔ ေရာက္ရွိျပီးေနာက္ လွည္းႏြားေထာင္ နားေဋာင္းက်ေခ်ာင္းမွ ေရကိုခပ္ကာ ရြာအတြင္း လိုက္လံပို႔ေဆာင္ေရာင္းခ်သည့္ ေရစည္တိုက္လွည္းသမားဘဝျဖင့္ မိသားစု စားဝတ္ေနေရးကို မသက္မသာေျဖရွင္းရင္း စုေဆာင္းမိလာသည့္ေငြ စေလးျဖင့္ လက္ရွိဥယ်ာဥ္ျခံတည္ရွိရာ ေျမလြတ္ၾကပ္တည္း ေက်ာက္စပ္ေျမကို ဝယ္ယူျပီး ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ဓားမဦးခ် ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္း စိုက္ပ်ဳိးျပဳစုပ်ဳိး ေထာင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
            အသက္ရွည္ခ်င္ သစ္ပင္စိုက္ဆိုသည့္ ျမန္မာ့ဓေလ့ဆိုရိုးစကားႏွင့္ အညီ ဝယ္ယူရွင္းလင္းခဲ့ရသည့္ ေျမကြက္လပ္တြင္ ေနပူမေရွာင္ မိုးရြာမေရွာင္ ႏြားႏွင့္ဖက္၍ ထြန္ယက္ရုန္းကန္ရင္း ဇီးပင္ သရက္ပင္မ်ားကို ရွာေဖြပ်ဳိးေထာင္ကာ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ စိုက္ပ်ဳိးျပဳစုလာခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္သည္။
            ယခုဆိုလွ်င္ ဇီးပင္ ၄၅၀ ပင္၊ ေရႊဟသာၤ စိန္တလံုး မယ္သီ သရက္ပင္ပ်ဳိ ၃၀ ပင္၊ ျခံစည္းရိုးႏွင့္ ငါးေတာင္ကြာမွ ျခံတပါတ္လည္စိုက္ပ်ဳိးထားသည့္ ဆူးပုတ္ႏွင့္ ကင္ပြန္းခ်ဥ္ပင္မ်ား ျခံအတြင္းရွိ ေရတြင္းအနီးစိုက္ပ်ဳိးထားသည့္ ငွက္ေပ်ာပင္ ၃၀ ပင္၊ တဲေခါင္းရင္းရွိ ဇီးသီးေျခာက္လွမး္ခ်ိန္မွ လဲြ၍ ရာသီသီးႏွံ ပန္းမာလ္မ်ားကို စိုက္ပ်ဳိးႏိုင္သည့္ ေျမကြက္လပ္ တလင္းေျမတို႔ျဖင့္ ေဝေဝစည္စည္ျဖစ္ေနေပျပီ။
            မျဖစ္ညစ္က်ယ္ ေနထိုင္စားေသာက္ခဲ့ရသည့္ အေျခအေနမွသည္ ယခုဆိုလွ်င္ သားသမီး (၃) ဦးအတြက္ ေက်ာင္းစားရိတ္ မိသားစု စားဝတ္ေနေရး စားရိတ္ စိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္မႈစားရိတ္ အေထြေထြခဲြေရးခဲြတမ္းက်ခံရမႈမ်ား လွဴေရး ဒါန္းေရး ရပ္ေရး ရြာေရး လူမႈေရးကိစၥ အဝဝတို႔အတြက္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ ျပီး မိသားစုစီးပြားေရး ေခ်ာင္လည္လာခဲ့သည္မွာ ေလးႏွစ္ပင္မျပည့္တတ္ေသးေပ--။
            လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္မ်ားက တရိပ္ရိပ္ျဖင့္ ညႈိ ႔မိႈင္းဖြံ႔ျဖိဳးၾကီးထြားလာခဲ့ကာ သီးႏွံအထြက္ပိုလာခဲ့သည့္ ဇီးပင္ သရက္ပင္ ဆူးပုတ္ ကင္မြန္းခ်ဥ္ပင္ၾကည့္ျပီး မိသားစုစီးပြားေရး က်မ္းမာေရး ကေလးမ်ား၏ပညာေရး မိသားစု အနာဂတ္အေရးကိစၥမ်ားအတြက္ တြက္ဆေတြးေတာကာ စိတ္ေအးသလုိ ခံစားခဲ့ရသည္။
            ကုန္ဆံုးေက်ာ္လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ႏွစ္က လွည္းႏွင့္ႏြားကို ျဖဳတ္ကာ ဇီးသီး သရက္သီးေရာင္းရေငြမ်ားျဖင့္ စုေပါင္းျပီး ျခံအတြက္ ေရစုပ္စက္ အငယ္ႏွစ္ ေကာင္ေက်ာင္းၾကိဳပို႔ လုပ္ရန္အတြက္ ဆိုင္ကယ္တပါတ္ရစ္ကေလးတစ္စီး ပစၥည္းအငွားတိုက္ရန္အတြက္ ကြန္ေဒါင္းေထာ္လာဂ်ီအေဟာင္းကေလးတစ္စီး ဝယ္ႏိုင္ခဲ့သည့္အျပင္ အိမ္လွ်ပ္စစ္မီးအတြက္ လက္စဲြမီးစက္ကေလးတစ္လံုးဆင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ျခံ၏တန္ေၾကးကလည္း ကာလေပါက္ေဈးႏွင့္ဆိုလွ်င္ သိန္းတစ္ ရာ့ငါးဆယ္ေလာက္တန္ေနျပီျဖစ္သည္။
            ေျမမဲ့ ယာမဲ့ အရင္းအႏွီးမဲ့ လက္လႈပ္မွ ပါးစပ္လႈပ္ႏိုင္သည့္ လုပ္လုပ္စားစား နင္းျပားဘဝမွ ယခုအေျခအေနသို႔ ေရာက္ေအာင္ ဇနီးသည္၏ေဖးမမႈ အားေပးကူညီမႈမ်ားျဖင့္ လႈပ္ရွားရုန္းကန္ခဲ့ရသည့္ အေျခခံအက်ဆံုးဘဝမွ တိုးတက္ဖြ႔ံျဖိဳးလာခဲ့သည့္ လက္ရွိအေျခအေနကို အားရေက်နပ္မိသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္--
            ယခုေတာ့ ေဗဒင္သမား လကၡဏာဆရာေတြေျပာသလို အသက္ငါးဆယ္ျပည့္မွ ခရီးသြားရင္း ေရႊထုပ္က်ေပ်ာက္သည့္ကိန္း မဟာဇနက သေဘာၤ ပ်က္ကိန္းၾကံဳကာ ေနရင္း ထိုင္ရင္း အိပ္ရာေအာက္ေရဝင္သကဲ့သို႔ ငါးပါးေမွာက္ရံုတင္မဟုတ္ သံဃာစင္ပါေမွာက္မည့္ကိန္းၾကံဳေနရသည္။
            ျခံေျမေတြအသိမး္ခံရေတာ့မည္ ေရႊ ႔ေျပာင္းေပးရမည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ တနံတလ်ားရွိ ေျမအားလံုးကိုႏိုင္ငံေတာ္ကပိုင္သည္တဲ့။ႏိုင္ငံေတာ္ကမလိုအပ္
ေသးသည့္ အခ်ိန္တြင္ ေခတၱယာယီ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ခြင့္ေပးထားျခင္းသာျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ကလိုအပ္သျဖင့္ ျပန္လည္သိမ္းယူသည့္အခါတြင္ ဖယ္ကို ဖယ္ေပးရမည္တဲ့။ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမဆိုတာ မရွိဘူးတဲ့။ ေျမခြန္ ယာခြန္ သီးႏွံခြန္ ေဆာင္ထားတာေတြ လာမေျပာနဲ႔တဲ့။ တစ္ႏွစ္ေတာ့ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ခြင့္ ေပးမည္။ ေရႊ ႔ေျပာင္းေပးရမည့္ရက္ကို ထပ္မံ၍ အေၾကာင္းၾကားမည္။ ယခုၾကိဳတင္၍ အသိေပးျခင္းသာျဖစ္သည္တဲ့။ ေလွ်ာ္ေၾကးေတြ နစ္နာေၾကးေတြ လာမ ေျပာႏွင့္ အဲဒါသူတို႔ႏွင့္ မဆိုင္ဘူးဟုဆိုသည္။ ကလန္ကဆန္လုပ္လွ်င္ အာဏာဖီဆန္မႈျဖင့္ ထိေရာက္စြာ အေရးယူမည္တဲ့။ ဦးစိုးေမာင္ ခင္ဗ်ားလည္းတခ်ိန္က စစ္သားေဟာင္းၾကီးပဲ စစ္မိန္႔နဲ႔ စစ္အာဏာအေၾကာင္းကို ခင္ဗ်ားပိုသိပါတယ္ဟု ဆိုသည္။ မိုက္ရိုင္းလိုက္တဲ့ အေကာင္ေတြ။
            “စစ္မိန္႔နဲ႔ စစ္အာဏာဟာ စစ္တပ္အဝန္းအဝိုင္းနဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အမ်ားျပည္သူႏွင့္ သာမန္လက္လုပ္လက္စား ျပည္သူလူထုအ ၾကားထဲမွာ အသံုးျပဳလို႔ မသင့္ေတာ္ဘူးထင္ပါတယ္။ “ဟုေျပာစဥ္ “ ခင္ဗ်ား ၾကပ္ၾကပ္သတိထား” ဟုၾကိမ္းဝါးရင္း ရႈးရႈးရွားရွားျဖစ္သည္။ သူတပါး ႏွစ္ရွည္လ မ်ား ဆင္းရဲပင္ပန္းၾကီးစြာ ဒုကၡၾကီးစြာ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္းရင္း ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ျခံေျမကိုက်ေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာကို အေၾကာင္းျပ စစ္မိန္႔ဆိုတာကို အသံုးခ်ျပီး မိုက္ မိုက္ရိုင္းရိုင္းေျပာဆိုျပီး အလကား ဒျမတိုက္ဖိုိ႔က်ေတာ့ မစဥ္းမစားေျပာထြက္တယ္။ အက်ဳိးအေၾကာင္းနဲ႔ နဲနဲပါးပါးစဥ္းစားႏိုင္ဖို႔ ေထာက္ျပေျပာဆိုတာက်ေတာ့ ဆတ္ဆတ္ထိမခံျဖစ္တယ္။ ေတာ္ေတာ္တရားက်ဖို႔ ေကာင္းလိုက္တဲ့ အေကာင္ေတြ။ ထပ္မံ၍ ေျပာမည္ျပဳစဥ္ ျခံနီးခ်င္း ဖိုးေသာ္ႏွင့္ ဇနီးသည္က အတင္းဆဲြ ထားသည္။
            လြန္ခဲ့သည့္လက ေက်းရြာ ရယကရံုးတြင္ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သည္အေၾကာင္းကို ျခံေျမအသိမး္ခံရမည့္ ဇီးျခံပိုင္ရွင္ ငါးဦးႏွင့္ ရယကရံုးအဖဲြ႔ဝင္ အခ်ဳိ ႔သာသိသည္။ ယခုေတာ့ မိမိျခံစည္းရိုးႏွင့္ ဖိုးေသာ္ျခံစည္းရိုး အစပ္ေနရာတြင္ ကြပ္ကဲေရးရံုးဟု အမည္တပ္လွ်က္ အစည္းအေဝးခန္းမ တဲၾကီးတလံုးႏွင့္ အိပ္ေဆာင္တန္းလ်ားရွည္ၾကီးတလံုး လာ၍ေဆာက္လုပ္ေနျပီျဖစ္သည္။
            ဒီလိုနည္းနဲ႔ ျမန္မာျပည္တနံတလ်ားက လယ္သမား ယာသမား မိသားစုဘဝေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ဓားျပအတိုက္ခံရျပီးျပီလဲ၊ သာမန္လက္ လုပ္လက္စား လူထုဘဝေတြ ဘယ္အေျခစိုက္ေအာင္ ေျခမဲ့လက္မဲ့ျဖစ္ကာ စုတ္ျပတ္ႏုံခ်ာခဲ့ျပီလဲ။ စင္စစ္ မိမိၾကံဳေတြ႔ေနရသည့္ အေျခအေနသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ အခ်ုဳပ္အျခာအာဏာနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္သူ ႏိုင္ငံေတာ္သားေတြရဲ ႔ အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါမည္ဟု အသံေကာင္းဟစ္လွ်က္ ႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားေတြရဲ ႔ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ေတြကို ျခိမ္းေျခာက္ ဒါးျပတိုက္ လုယက္ေနျခင္းသာလွ်င္ျဖစ္သည္။
            မိမိက်င္လည္ျဖတ္သန္းသြားလာခဲ့ရာ နယ္ပယ္ေဒသမ်ားတြင္ ယခုမိမိရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႔ေနရသည္ကဲ့သို႔ အျဖစ္သနစ္မ်ားကို ေတြ႔ခဲ့ ၾကားခဲ့ဖူးသည္။ ထိုစဥ္အခါမ်ားက မိမိသည္လည္း နင္လား ငါလား ခံစားခဲ့ရဖူးျခင္းမရွိ ကိုယ္ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ဟူေသာသေဘာျဖင့္ လက္ေရွာင္ကာ ေအးေအးလူလူေနခဲ့သည္။ ယခုမိမိကိုယ္တိုင္ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႔ေနရျပီ။ ခံစားရသည္။ ေျခဖ်ားကေန ဆံဖ်ားထိေအာင္ ေဒါသျဖစ္ရသည္။ အနီးပါတ္ဝန္းက်င္ရွိ အျခားသူမ်ားအေနျဖင့္ လည္း မိမိကဲ့သို႔ခံစားေနမည္မဟုတ္။ ေယဘူယ် လူ႔သေဘာအရ သူတပါးအေရးကိစၥသည္ မိမိအေရးကိစၥေလာက္ အေရးၾကီးၾကမည္မဟုတ္။ သူတို႔ႏွင့္ မသက္ဆိုင္သကဲ့သို႔သာ ။ ရင္းႏွီးသူေတြကေတာ့ မိမိအတြက္ စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ၾကေပလိမ့္မည္။ ဒီထက္မပိုႏို္င္။
            အဖိခံရသူေတြ ဝမ္းနည္းရ ပူေဆြးရ ေဒါသျဖစ္ရ ေရႊ ႔ရေျပာင္းရ ဒုကၡေရာက္ၾကရ အဆိုးဆံုးအေျခအေနေတြကို ရင္ဆိုင္ရျပီး ျပားျပားဝပ္သြားၾက ။ အဖိမခံရေသးသူေတြ သြားသြားလာလာ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား အေနအစားမပ်က္ ပိန္တလွည့္ ေဖာင္းတလွည့္ ။ ဖိႏွိပ္သူေတြ၏ အေပါင္းပါ ေဆြမကင္း မ်ဳိးမကင္း လက္ေဝခံေတြကေတာ့ ဆိုင္ကယ္တဖုန္းဖုန္း ကားတဝီဝီ ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္ အဆီတဝင္းဝင္း စကားေဖာင္ေဖာင္ ေမာ္ေမာ္ၾကြားၾကြား ဝင့္ဝင့္ထည္ ထည္ --။
            ျမန္မာျပည္ တနံတလ်ားက သာမန္ျပည္သူလူထုဘဝမ်ား ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းမ်ား အျခားအဆင့္ စစ္သည္မ်ားႏွင့္၎တို႔ မိသားစုဘဝမ်ားကေတာ့ တံုးေအာက္ကဖားေတြလို ျပားသူျပား ေျမၾကီးကပ္သူကပ္ ပိန္သူပိန္ ေဖာင္းသူေဖာင္းေနၾကသည္။
            လူေတြသည္ ဖားသတၱဝါေတြမဟုတ္ လူေတြဖန္တီးတဲ့ အေျခအေနဆိုးေတြကို လူေတြက ေျပာင္းလဲပစ္ရမည္။ ေျပာင္းလဲသြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ ၾကရမည္။ ေျပာင္းလဲသြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကသည္။
            သမၼာအာဇီဝက်က် ရွာေဖြရရွိပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားတို႔၏ ပစၥည္းဥစၥာပိုင္ဆိုင္မႈသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ဟူသည္ကို ခုတံုးလုပ္ျခိမ္းေျခာက္ သိမ္းပိုက္ခံရမႈမ်ားမွ ကင္းလြတ္ကာ အာမခံခ်က္ရွိသည့္ အေျခအေနမ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲပစ္ရမည္။
            သည္သို႔ သည္ႏွယ္ ဦးစိုးေမာင္၏ အေတြးမွ်င္တန္းတို႔သည္ သတၱေလာကၾကီးအတြင္း နံက္ခင္းေနျခည္ႏုတို႔ အေပြ႔အဖက္ႏွင့္ ေလျပည္ညွင္းမ်ား ေအာက္တြင္ ထိရွစူးနစ္မႈတို႔ႏွင့္အတူ ထိုမွ ဤမွ ေဝ့ကာဝဲကာ ကြန္႔ကာျမဴးကာ------


                                                                                                                                                            ZTA
                                                                                                                                                            30-5-2011