ႏွလံုးရဲ႕ မီးအိမ္

by Zay Ya on Sunday, January 22, 2012 at 8:16am

မိမိရဲ႕ အေတြး၊ စိတ္ကူး ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မိမိ ထင္ျမင္သည့္ ဘဝင္တစ္လံုး ၊ ထင္တစ္လံုး ေတြကို ျဖဳတ္ခ်လိုက္တာနဲ႔ တျပိဳင္နက္၊  ကေလးသူငယ္ တစ္ေယာက္လို ျဖစ္သြား တတ္ပါ တယ္။ မိမိ ပတ္ဝန္းက်င္ အေပၚ ရွဳျမင္ပံု ၾကည္လင္သြားတယ္။ အရွဳခံ အရာနဲ႔ ရွဳျမင္သူ မိမိၾကား ဘယ္ ၾကားခံ တစ္စံုတစ္ခုမွ မပါဘဲ - တိုက္ရိုက္ ထိေတြ႕ သြားပါတယ္။


က်ေနာ္တို႔ ၾကီးျပင္းလာတာနဲ႔ ထပ္တူ ပံုမွန္အားျဖင့္ တြဲဖက္ ပါလာတာက - အသြတ္သြင္းခံ အသိ အတတ္ေတြ ၊ အျမင္ေတြ ၊ စကားလံုး၊ ဝါဒ၊ အယူအဆ၊ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ သႏၱာန္စဥ္ အမ်ားစု ဖယ္က် သြားတဲ့ အခါ ငယ္စဥ္ ကေလးသူငယ္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ၾကည့္ျခင္းမ်ိဳးနဲ႔ မိမိ ေလာက ကို မိမိ ျမင္ၾကည့္ တတ္ လာတယ္။ ရွဳပ္ေထြးမႈ ကင္းျပီး ရွင္းလင္း လွပေနပါတယ္။ ေလာကကို စေရာက္လာခါစ နားမလည္ပါးမလည္ ၊ ျဖဴျဖဴစင္စင္ ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္လို မ်ိဳး ဥပမာေပးရလိမ့္မယ္။ အရာရာဟာ  အထူးတဆန္းနဲ႔ အျပစ္ကင္း ေနမယ္ လို႔ ဆိုခ်င္တယ္။

ႏွင္းဆီပန္းေလး တစ္ပြင့္ကို ကေလးငယ္လည္း ၾကည့္တယ္။ က်ေနာ္ တုိ႔လည္း ၾကည့္တယ္။

က်ေနာ္တို႔ ဒီႏွင္းဆီကို ျမင္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ စိတ္အတြင္းမွာ စကား တစ္လံုး အေနနဲ႔ ျဖစ္ေပၚပါတယ္။ ဆိုပါစို႔ - ဒါဟာ ႏွင္းဆီပန္း ျဖစ္တယ္- အရင္က ဒီလို ႏွင္းဆီပန္းမ်ိဳး ေတြ႕ဖူးတယ္- အဲ့တုန္းက ႏွင္းဆီကမွ ပိုလွေသးတယ္ - ဒီႏွင္းဆီက အေရာင္လြင္လြန္းတယ္ - သူ႕ဆူးက ပိုျပီး ကိုးရိုးကားယား ဆန္တယ္ - ဘာပဲ ေျပာေျပာ ခ်စ္သူ အတြက္ ခူး၊ ပန္ေတာ္ဦး သြားေပးရင္ေတာ့ သူေပ်ာ္သြားမွာပဲ -  စသျဖင့္ - စကားတို႔ ေယာက္ယက္ခတ္ရင္း - လက္ရွိ အခုခဏ အသက္ရွိ ပန္းေလးေတာင္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားရတတ္ေသး တယ္။

ကေလးငယ္ လည္း ႏွင္းဆီပန္းကို ၾကည့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကေလးငယ္ အဖို႔ ေတာ့  ဒီပန္းဟာ ႏွင္းဆီပန္းလား၊ ၾကာပန္းလား၊ ျမတ္ေလးပန္းလား၊ ငုဝါပန္းလား ခြဲခြဲျခားျခား မသိဘူး။ ပန္းအမည္ နာမ ကို သူ မသင္ရေသးဘူး။ နားမလည္ေသးဘူး။ သူ႕အေနနဲ႔ ေရွ႕တည့္တည့္က နီေဆြးေဆြးပန္းကေလး ကို ၾကည့္ ေနရံုမ်ွေလး သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုမွ ျမင္ဖူးမယ့္ အရာတစ္ခု မို႔ “ပန္း” လို႔ေတာင္ အမည္ တပ္ႏိုင္ေကာင္း မွ တပ္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ အေရာင္နဲ႔ ပတ္သက္ လို႔လည္း ထူးဆန္း ေနဦးမယ္။ အံ့အားတသင့္ ျဖစ္ေနဦးမယ္။ ဆိုလိုတာက - ႏွင္းဆီပန္းကို ရွဳျမင္ေနတဲ့ ကေလးငယ္ တစ္ဦးရဲ႕ အျမင္ဟာ တိုက္ရိုက္ ဆန္ပါတယ္။ ႏွင္းဆီနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ ၾကားမွာ ဘယ္နံရံ၊ ဘယ္တံတိုင္း၊ ဘာ စကားလံုးမွ ျခားမေနဘူးရယ္။ စိတ္ႏွလံုး တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု တိုက္ရိုက္ထိ ေတြ႕ ေနသလိုမ်ိဳး - ကေလးငယ္နဲ႔ ပန္းပြင့္ၾကား တိုက္ရိုက္ ထိေတြ႕တယ္။ တစ္ေသြးတည္း တစ္သားတည္း အခ်င္းခ်င္း ျမဳပ္နစ္ဝင္သြားမယ္။

ပန္းပြင့္ရဲ႕ ျဖစ္တည္ရံုမ်ွေလးဟာ ကေလးငယ္ အေပၚ ရိုက္ခတ္ ေနရံုမ်ွေလး ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ အလွအပ အားလံုး ၊ ေမႊးရနံ႕အားလံုး ကေလးငယ္ရဲ႕ ေလးဘက္ေလးတန္မွာ ျဖန္႔က်က္ ထားႏိုင္တယ္။ ျဖစ္တည္ခ်က္ ႏွစ္ရပ္ခ်င္း တိုက္ရိုက္ထိေတြ႕တဲ့ ျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ - ကေလးငယ္ဟာ ပန္းပြင့္ ျဖစ္ေနသလို၊ အဲ့ပန္းဟာ ကေလးငယ္ေလး ျဖစ္ေနျပန္တယ္။

ဒီလို အေတြ႕အၾကံဳ သိမ္ေမြ႕မႈကို ရရွိလိုတယ္ ဆိုရင္ - ခင္ဗ်ား အတြင္း သႏၱာန္မွာ တြယ္ညိေနတဲ့ စိတ္ မာန္၊ အေတြးအၾကံ၊ အစြဲအလမ္း ဖယ္ပစ္ႏိုင္တဲ့ အခါမွသာ ျဖစ္ႏိုင္ပါေတာ့မယ္။ ေကာက္က်စ္တဲ့ ဥာဏ္နဲ႔ ရိုက္အထည့္ခံ စကားေဝါဟာရ ေတြ ကို - ေကာက္က်စ္မႈ မပါ၊ အျဖဴစင္စစ္ ရွင္းထုတ္ပစ္ႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္လာပါမယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ စိတ္သႏၱာန္ မၾကည္လင္သြားမခ်င္း - ဒီကေလးရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳကို ျပန္သိႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးရယ္။

ေလာက္ဇူနဲ႔ ေယရွဳ ခရစ္ တို႔ဟာ သူတို႔ရဲ႕ အေဟာစကားေတြမွာ “ကေလး” တစ္ဦးရဲ႕ ၾကည္လင္တဲ့ အျမင္ သႏၱာန္ကို အေလးအျမတ္ျပဳ ထားတာေတြ ရွိေနရျခင္းဟာလည္း ဒီအခ်က္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါသတဲ့။


....................
Reading Saya Paragu
....................

http://zayya.blog.com/
http://zayya.wordpress.com/
http://zayyablogger.blogspot.com/