ျမန္မာမ်ား ညီညြတ္စြာ ၀ိသမေလာဘသမားမ်ားကို ခုခံရန္
|
3:48 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
စင္ကာပူမွာ
ေငြလႊဲလုပ္ငန္းလုပ္တဲ့ အသက္ ၅၀ အရြယ္ေလာက္ မိန္းမတစ္ဥိးက
ယံုၾကည္မႈကိုအခြင့္ေကာင္းယူျပီး ေငြလႊဲသူမ်ားရဲ့ေငြ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄
သန္းေလာက္ ခရစ္စမတ္လက္ေဆာင္အေနနဲ႔ လက္ခံရယူျပီး ထြက္ေျပးသြားပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံက လူၾကီးတဦးရဲ့ေငြေတြလဲပါသြားေတာ့ ျမန္မာသတင္းစာထဲမွာလဲ
ဟိုးေလးတေက်ာ္ျဖစ္သြားပါတယ္။ လန္ဒန္ကိုထြက္ေျပးတယ္။ ဟိုမွ
ဖမ္းမိတယ္ေျပာတယ္။ လူမိျပီးေငြေတြေပ်ာက္ေအာင္ လူလိမ္ေတြ
အသာေလးလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။
စင္ကာပူမွာလည္း ဆိုင္ခန္းနဲ႔၊ ျပီးေတာ့ စင္ကာပူမွာ ကြန္ဒိုေတြလဲ ပိုင္ဆိုင္တယ္ဆိုပဲ။ လူေတြအထင္ၾကီးေအာင္လုပ္ျပီး စနစ္တက် အခ်ီၾကီး ေငြလာလႊဲသူေတြမ်ားတဲ့အခ်ိန္ ထြက္ေျပးမယ္ ၾကံထားျပီးသားပါ။ ေငြအမ်ားဆံုး လာလႊဲခ်ိန္ကေတာ့ စင္ကာပူမွာ အလုပ္သမားေတြ ေငြရႊင္တဲ့ ဒီဇင္ဘာလကုန္၊ ခရစ္စမတ္နဲ႔ႏွစ္သစ္အတြက္ ဆယ္သံုးလစာ၊ ေဘာနပ္စ္ေတြ ရခ်ိန္ကို ေစာင့္ျပီး၊ ကြန္ဒိုေတြေရာင္းျပီး မိေခ်ာင္းအျပံဳးနဲ႔ ပါစပ္ဟျပီးေစာင့္ေနတဲ့ မိန္းမပါ။
ဟိုးယခင္ကလည္း ေရႊမႏၱေလးဆိုျပီး ဆိုင္ဖြင့္၊ စင္ကာပူမွာ ရဲအမႈေတြျဖစ္ျပီး ျမန္မာျပည္ ထြက္ေျပးရတဲ့အထိ ျပသနာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္က ၀ိသမေလာဘသားမ်ားကို စည္းရံုးျပီး ခပ္တည္တည္နဲ႔ စင္ကာပူမွာ ဆိုင္ၾကိးဖြင့္၊ ကြန္ဒို၀ယ္ လုပ္ျပေတာ့ လူေတြက ယံုၾကည္လာၾကျပန္တယ္။ လူေတြကိုက ခက္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံနဲနဲပိုေပးေတာ့ သူ႔ဆီကို ေငြလႊဲၾကသူေတြမ်ားတယ္။
ဆိုင္နာမည္က ေရြရတနာ ဆိုပဲ။ ပင္နီစူလာပလာစာမွာ အတည္တက်ဖြင့္ထားျပီး သူ႔ကိုအားကိုးမိတဲ့ လင္းလဲ့၊ လြိဳင္ဟိန္း၊ သီရိမြန္ စတဲ့ဆိုင္မ်ားလည္း ေငြလာလႊဲသူမ်ားကို ဒီမိန္းမဆီ တဆင့္ေပးေတာ့ အခု လူယံုသတ္ခံရျပီး အခက္အခဲျဖစ္သြားတယ္။ တျခားဆိုင္ေတြအမ်ားၾကိးလည္း ဒီမိန္းမကို တဆင့္လႊဲအပ္မိလို႔ ဒုကၡေရာက္ရတယ္။
ဒီမိန္းမပိုင္တဲ့ ကြန္ဒိုေတြ၊ ဆိုင္ခန္းေတြ သိမ္းမလားဆိုရင္လည္း .. အားလံုးျပန္ေရာင္းျပီးသြားျပီဆိုပဲ။ ကြန္ဒိုတလံုးဆို ေငြတသိန္းလက္ငင္းေပးလိုက္ရင္ အရစ္က်နဲ႔ ၀ယ္လို႔ရတာပဲ။ ျမန္မာျပည္လို ေဒၚလာ၇သိန္းတန္တဲ့ အိမ္ကို လက္ငင္းေပးစရာမွမလိုတာ။ ဒီလိုပဲ အထင္ၾကီးေအာင္ အိမ္၊ ကားၾကီးေတြ ၀ယ္စီးျပီး ဘီးစနက္ လုပ္ၾကတာ လုပ္ရံုးထံုးစံပါပဲ။
မႏၱေလးနယ္က မိန္းမဆိုေတာ့ နယ္ခံေတြ၊ တိုုင္းရင္းသားတခ်ဳိ႔ေတြ၊ မႏၱေလး၊ အထက္ျမန္မာျပည္သားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေဒသစြဲနဲ႔ ဒီမိန္းမကို ယံုၾကည္ၾကတယ္။ အရင္က ျပသနာျဖစ္ဖူးတာ သိရက္နဲ႔ ေနာက္တ ရေလာက္ပါျပီဆိုျပီး အေျပာေကာင္းတဲ့ ဒိမိန္းမကို ယံုၾကည္ၾကတယ္။
တခ်ိဳ႔မ်ားဆို တႏွစ္လံုး စုထားတဲ့ ေငြေတြ ပါသြားတယ္။ သူေဌး သေဘၤာေမွာက္တာ အေရးမၾကီးဘူး၊ သူေတာင္းစားခြက္ေပ်ာက္တာ ပိုခံရတယ္ ဆိုတဲ့အတိုင္း တလ ေဒၚလာ ၃၀၀ ရတာကို ျခစ္ခ်ဳတ္စုျပီး မိဘဆီကိုပို႔ေပးတဲ့ အိမ္ေဖၚမိန္းကေလးတဦးရဲ့ မ်က္ရည္ကို ဘယ္လိုသုတ္ေပးႏိုင္မလဲ…။
အဲ .. ေရႊရတနာ ဆိုတဲ့ ဆိုင္ကေတာ့ ဖြင့္ေနတုန္းပါပဲ။ လူေတြ လာရွာေတာ့ အဲဒီမိန္းမရဲ့ေယာက္်ား အသက္ၾကီးၾကီးလူၾကီးက သူနဲ႔မဆိုင္ေၾကာင္း၊ သူက ပါတနာလည္းမဟုတ္.. သူ႔ဆိုင္မွာ ေနရာငွားရမ္းျပီး ေငြလႊဲလုပ္ငန္း လုပ္တယ္ဆိုျပီး သူကေတာာင္ ေဒါသထြက္တယ္ ရွိေသးတယ္။ ဒီမိန္းမနဲ႔ သူနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး၊ အရင္က လင္မယားျဖစ္ေပမဲ့ အခု ကြာရွင္းထားျပီးသား .. ဆိုျပီး.. ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ၾကီးကိုပါ ထုတ္ျပလိုက္ေသးတယ္။ ခပ္တည္တည္ပဲ။
ေငြလႊဲသူမ်ားစြာလည္း ဘာလုပ္ရမွန္း မသိဘူး။ ရဲကို တိုင္တဲ့လူလည္း တိုင္ၾကတာေပါ့။ စင္ကာပူရဲကလည္း ေျပာတယ္။ ေငြလႊဲလုပ္ငန္း ဟြန္ဒီလုပ္ျခင္းဟာ စင္ကာပူဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖာက္ျခင္းျဖစ္လို႔ လုပ္သူကို ဖမ္းဆီးႏိုင္ပါတယ္။ လုပ္သူက စင္ကာပူမွာ မရွိေတာ့ တိုင္ခ်က္ဖြင့္လိုရင္ သက္ေသနဲ႔ဖြင့္ပါ။ ေငြလႊဲျခင္းကို တရား၀င္ ရီမစ္တင့္ဆားဗစ္ Remittance Service ကုမၸဏီနဲ႔လုပ္ေဆာင္ရပါတယ္။ ဥပေဒအရဆို ေငြလႊြဲသူေရာ၊ ေငြလႊဲလက္ခံလုပ္ေပးသူေရာ တရားမ၀င္ပါဘူး .. စသျဖင့္ေျပာဆိုေတာ့ တိုင္ခ်က္ဖြင့္တယ္ လို႔လည္း မၾကားေသးပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ တိုင္ခ်က္ဖြင့္ထားပံုရပါတယ္။
ဘာလုပ္ၾကမလဲ …။
ခံလိုက္ရသူမ်ားထဲက လူသိရွင္ ၾကားခံရဲသူတစ္ဦးက ဦးေဆာင္ျပီး၊ ခံလိုက္ရသူမ်ားအားလံုးကို စာရင္းေကာက္၊ ေငြလက္ခံျဖတ္ပိုင္းမ်ားကို စုစည္းျပီး စာရင္းလုပ္ေဆာင္ရပါမယ္။ ျပီးေတာ့ တရားဥပေဒအရ ဘယ္လိုျပန္လည္ရယူရမလဲဆိုတာ နားလည္တဲ့ အစိုးရေရွ႔ေန သို႔မဟုတ္ အဖြဲ႔အစည္းတခုခုနဲ႔ ဆက္သြယ္ရပါမယ္။
စင္ကာပူမွာ ဒါမ်ိဳး ေဒၚလာ၄သန္းေလာက္ လိမ္လည္မႈကေတာ့ မၾကာခဏေပၚေနတာပါပဲ။ ျမန္မာမ်ားမွာေတာ့ သံရံုးအခြန္ေဆာင္မဲ့ေငြ တသိန္းေက်ာ္ကို ကာစီနိဳကစားျပီး ထြက္ေျပးသြားတဲ့ ကိုစံဦး (၂၆ႏွစ္) အမႈတခု ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေယာက္ကို ေဒၚလာ ေထာင္ဂဏန္းေလာက္ပဲ ဆံုးေတာ့ သိပ္အထိမနာလွပါဘူး။
အခုကိစၥကေတာ့ တစ္ေယက္ကို ေဒၚလာ ၄၊ ၅ရာကေန ေထာင္၊ ေသာင္း၊ သိန္းဂဏန္းထိ ခံလိုက္ရသူမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ၀ိသမေလာဘသမားမ်ားဟာ (ေတာမီးေလာင္၊ ေတာေၾကာင္ လက္ခေမာင္းခတ္) ၾကသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ပက သာမန္လက္လုုပ္လက္စားအလုုပ္သမားေတြရဲ့ စုုေဆာင္းေငြေတြကိုု အမဲဖမ္းၾကတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။
တခ်ိဳ႔ဆို ၁၀ ႏွစ္ ေလာက္ စင္ကာပူမွာ ရွာေဖြထားတဲ့ ေခြ်းႏွီးစာ ေဒၚလာ သိန္းဂဏန္းကို ပိုက္ျပီး ျမန္မာျပည္ျပန္၊ စီးပြားေရး လုပ္တယ္။ ျမန္မာျပည္က ၀ိသမေလာဘသမားမ်ားနဲ႔ ၀ိသမမိတ္ေဆြမ်ားက ဒီေဒၚလာသိန္းဂဏန္းကို နည္းေတာင္နည္းေသးဆိုျပီး ေငြေတြကို ခုတ္ထစ္ စားေသာက္ပစ္ၾကပါတယ္။
ဒီေတာ့ အဲဒီျမန္မာျပည္ျပန္သြားတဲ့လူ ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ။ ဥပေဒစိုးမိုးမႈ မရွိေသးတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ ဘီးစနက္သြားလုပ္သူ ေရႊဗမာရဲ့ အမွားပါပဲ။
ဗမာျပည္ဟာ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာမ်ားအတြက္ ဘီးစနက္လုပ္သင့္တဲ့ အေျခအေန မရွိေသးပါဘူး။ျပည္ပမွာ လုပ္ကိုင္ရရွိတဲ့ေငြကို ျပည္ပမွာပဲ သိမ္းထား၊ ရင္းႏွီးထားျပီး ျမန္မာျပည္ေျပာင္းလဲမႈကို ေစာင့္ၾကည့္၊ အလည္သြား၊ အပမ္းေျဖ၊ တတ္ႏိုုင္သေလာက္ ကူညီ လွဴဒါန္းဖို႔ပဲ သင့္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အျမင္ပါ။မိမိကိုယ္တိုင္နဲ႔၊ မိမိမိေဆြရင္းမ်ား အဲဒီလိုမခံရဖို႔ ယံုၾကည္ရတဲ့ လမ္းျပၾကယ္လို အသိုင္းအ၀ိုင္းတခု မၾကာခင္ေပၚလာမယ္ လိုု႔ ေမွ်ာ္လင့္မိ္ပါတယ္။ Independent Consumer Watch လုုပ္ေပးသူေတြ၊ အဖြဲ႔ေတြ ေပၚလာမယ္။ ျမန္မာမီဒီယာေတြကလည္း အာမခံျပီး သတင္းထုုတ္ျပန္ေပးမယ္ဆိုုရင္ ပိုုေကာင္းပါတယ္။
၀တ္မႈံ၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၅၊ ၂၀၁၁
(၂၄-ဒီဇင္ဘာ-၂၀၁၁)
(Photo – http://placesbuildings-in-singapore.blogspot.com/ )
စင္ကာပူမွာလည္း ဆိုင္ခန္းနဲ႔၊ ျပီးေတာ့ စင္ကာပူမွာ ကြန္ဒိုေတြလဲ ပိုင္ဆိုင္တယ္ဆိုပဲ။ လူေတြအထင္ၾကီးေအာင္လုပ္ျပီး စနစ္တက် အခ်ီၾကီး ေငြလာလႊဲသူေတြမ်ားတဲ့အခ်ိန္ ထြက္ေျပးမယ္ ၾကံထားျပီးသားပါ။ ေငြအမ်ားဆံုး လာလႊဲခ်ိန္ကေတာ့ စင္ကာပူမွာ အလုပ္သမားေတြ ေငြရႊင္တဲ့ ဒီဇင္ဘာလကုန္၊ ခရစ္စမတ္နဲ႔ႏွစ္သစ္အတြက္ ဆယ္သံုးလစာ၊ ေဘာနပ္စ္ေတြ ရခ်ိန္ကို ေစာင့္ျပီး၊ ကြန္ဒိုေတြေရာင္းျပီး မိေခ်ာင္းအျပံဳးနဲ႔ ပါစပ္ဟျပီးေစာင့္ေနတဲ့ မိန္းမပါ။
ဟိုးယခင္ကလည္း ေရႊမႏၱေလးဆိုျပီး ဆိုင္ဖြင့္၊ စင္ကာပူမွာ ရဲအမႈေတြျဖစ္ျပီး ျမန္မာျပည္ ထြက္ေျပးရတဲ့အထိ ျပသနာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္က ၀ိသမေလာဘသားမ်ားကို စည္းရံုးျပီး ခပ္တည္တည္နဲ႔ စင္ကာပူမွာ ဆိုင္ၾကိးဖြင့္၊ ကြန္ဒို၀ယ္ လုပ္ျပေတာ့ လူေတြက ယံုၾကည္လာၾကျပန္တယ္။ လူေတြကိုက ခက္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံနဲနဲပိုေပးေတာ့ သူ႔ဆီကို ေငြလႊဲၾကသူေတြမ်ားတယ္။
ဆိုင္နာမည္က ေရြရတနာ ဆိုပဲ။ ပင္နီစူလာပလာစာမွာ အတည္တက်ဖြင့္ထားျပီး သူ႔ကိုအားကိုးမိတဲ့ လင္းလဲ့၊ လြိဳင္ဟိန္း၊ သီရိမြန္ စတဲ့ဆိုင္မ်ားလည္း ေငြလာလႊဲသူမ်ားကို ဒီမိန္းမဆီ တဆင့္ေပးေတာ့ အခု လူယံုသတ္ခံရျပီး အခက္အခဲျဖစ္သြားတယ္။ တျခားဆိုင္ေတြအမ်ားၾကိးလည္း ဒီမိန္းမကို တဆင့္လႊဲအပ္မိလို႔ ဒုကၡေရာက္ရတယ္။
ဒီမိန္းမပိုင္တဲ့ ကြန္ဒိုေတြ၊ ဆိုင္ခန္းေတြ သိမ္းမလားဆိုရင္လည္း .. အားလံုးျပန္ေရာင္းျပီးသြားျပီဆိုပဲ။ ကြန္ဒိုတလံုးဆို ေငြတသိန္းလက္ငင္းေပးလိုက္ရင္ အရစ္က်နဲ႔ ၀ယ္လို႔ရတာပဲ။ ျမန္မာျပည္လို ေဒၚလာ၇သိန္းတန္တဲ့ အိမ္ကို လက္ငင္းေပးစရာမွမလိုတာ။ ဒီလိုပဲ အထင္ၾကီးေအာင္ အိမ္၊ ကားၾကီးေတြ ၀ယ္စီးျပီး ဘီးစနက္ လုပ္ၾကတာ လုပ္ရံုးထံုးစံပါပဲ။
မႏၱေလးနယ္က မိန္းမဆိုေတာ့ နယ္ခံေတြ၊ တိုုင္းရင္းသားတခ်ဳိ႔ေတြ၊ မႏၱေလး၊ အထက္ျမန္မာျပည္သားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေဒသစြဲနဲ႔ ဒီမိန္းမကို ယံုၾကည္ၾကတယ္။ အရင္က ျပသနာျဖစ္ဖူးတာ သိရက္နဲ႔ ေနာက္တ ရေလာက္ပါျပီဆိုျပီး အေျပာေကာင္းတဲ့ ဒိမိန္းမကို ယံုၾကည္ၾကတယ္။
တခ်ိဳ႔မ်ားဆို တႏွစ္လံုး စုထားတဲ့ ေငြေတြ ပါသြားတယ္။ သူေဌး သေဘၤာေမွာက္တာ အေရးမၾကီးဘူး၊ သူေတာင္းစားခြက္ေပ်ာက္တာ ပိုခံရတယ္ ဆိုတဲ့အတိုင္း တလ ေဒၚလာ ၃၀၀ ရတာကို ျခစ္ခ်ဳတ္စုျပီး မိဘဆီကိုပို႔ေပးတဲ့ အိမ္ေဖၚမိန္းကေလးတဦးရဲ့ မ်က္ရည္ကို ဘယ္လိုသုတ္ေပးႏိုင္မလဲ…။
အဲ .. ေရႊရတနာ ဆိုတဲ့ ဆိုင္ကေတာ့ ဖြင့္ေနတုန္းပါပဲ။ လူေတြ လာရွာေတာ့ အဲဒီမိန္းမရဲ့ေယာက္်ား အသက္ၾကီးၾကီးလူၾကီးက သူနဲ႔မဆိုင္ေၾကာင္း၊ သူက ပါတနာလည္းမဟုတ္.. သူ႔ဆိုင္မွာ ေနရာငွားရမ္းျပီး ေငြလႊဲလုပ္ငန္း လုပ္တယ္ဆိုျပီး သူကေတာာင္ ေဒါသထြက္တယ္ ရွိေသးတယ္။ ဒီမိန္းမနဲ႔ သူနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး၊ အရင္က လင္မယားျဖစ္ေပမဲ့ အခု ကြာရွင္းထားျပီးသား .. ဆိုျပီး.. ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ၾကီးကိုပါ ထုတ္ျပလိုက္ေသးတယ္။ ခပ္တည္တည္ပဲ။
ေငြလႊဲသူမ်ားစြာလည္း ဘာလုပ္ရမွန္း မသိဘူး။ ရဲကို တိုင္တဲ့လူလည္း တိုင္ၾကတာေပါ့။ စင္ကာပူရဲကလည္း ေျပာတယ္။ ေငြလႊဲလုပ္ငန္း ဟြန္ဒီလုပ္ျခင္းဟာ စင္ကာပူဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖာက္ျခင္းျဖစ္လို႔ လုပ္သူကို ဖမ္းဆီးႏိုင္ပါတယ္။ လုပ္သူက စင္ကာပူမွာ မရွိေတာ့ တိုင္ခ်က္ဖြင့္လိုရင္ သက္ေသနဲ႔ဖြင့္ပါ။ ေငြလႊဲျခင္းကို တရား၀င္ ရီမစ္တင့္ဆားဗစ္ Remittance Service ကုမၸဏီနဲ႔လုပ္ေဆာင္ရပါတယ္။ ဥပေဒအရဆို ေငြလႊြဲသူေရာ၊ ေငြလႊဲလက္ခံလုပ္ေပးသူေရာ တရားမ၀င္ပါဘူး .. စသျဖင့္ေျပာဆိုေတာ့ တိုင္ခ်က္ဖြင့္တယ္ လို႔လည္း မၾကားေသးပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ တိုင္ခ်က္ဖြင့္ထားပံုရပါတယ္။
ဘာလုပ္ၾကမလဲ …။
ခံလိုက္ရသူမ်ားထဲက လူသိရွင္ ၾကားခံရဲသူတစ္ဦးက ဦးေဆာင္ျပီး၊ ခံလိုက္ရသူမ်ားအားလံုးကို စာရင္းေကာက္၊ ေငြလက္ခံျဖတ္ပိုင္းမ်ားကို စုစည္းျပီး စာရင္းလုပ္ေဆာင္ရပါမယ္။ ျပီးေတာ့ တရားဥပေဒအရ ဘယ္လိုျပန္လည္ရယူရမလဲဆိုတာ နားလည္တဲ့ အစိုးရေရွ႔ေန သို႔မဟုတ္ အဖြဲ႔အစည္းတခုခုနဲ႔ ဆက္သြယ္ရပါမယ္။
စင္ကာပူမွာ ဒါမ်ိဳး ေဒၚလာ၄သန္းေလာက္ လိမ္လည္မႈကေတာ့ မၾကာခဏေပၚေနတာပါပဲ။ ျမန္မာမ်ားမွာေတာ့ သံရံုးအခြန္ေဆာင္မဲ့ေငြ တသိန္းေက်ာ္ကို ကာစီနိဳကစားျပီး ထြက္ေျပးသြားတဲ့ ကိုစံဦး (၂၆ႏွစ္) အမႈတခု ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေယာက္ကို ေဒၚလာ ေထာင္ဂဏန္းေလာက္ပဲ ဆံုးေတာ့ သိပ္အထိမနာလွပါဘူး။
အခုကိစၥကေတာ့ တစ္ေယက္ကို ေဒၚလာ ၄၊ ၅ရာကေန ေထာင္၊ ေသာင္း၊ သိန္းဂဏန္းထိ ခံလိုက္ရသူမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ၀ိသမေလာဘသမားမ်ားဟာ (ေတာမီးေလာင္၊ ေတာေၾကာင္ လက္ခေမာင္းခတ္) ၾကသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ပက သာမန္လက္လုုပ္လက္စားအလုုပ္သမားေတြရဲ့ စုုေဆာင္းေငြေတြကိုု အမဲဖမ္းၾကတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။
တခ်ိဳ႔ဆို ၁၀ ႏွစ္ ေလာက္ စင္ကာပူမွာ ရွာေဖြထားတဲ့ ေခြ်းႏွီးစာ ေဒၚလာ သိန္းဂဏန္းကို ပိုက္ျပီး ျမန္မာျပည္ျပန္၊ စီးပြားေရး လုပ္တယ္။ ျမန္မာျပည္က ၀ိသမေလာဘသမားမ်ားနဲ႔ ၀ိသမမိတ္ေဆြမ်ားက ဒီေဒၚလာသိန္းဂဏန္းကို နည္းေတာင္နည္းေသးဆိုျပီး ေငြေတြကို ခုတ္ထစ္ စားေသာက္ပစ္ၾကပါတယ္။
ဒီေတာ့ အဲဒီျမန္မာျပည္ျပန္သြားတဲ့လူ ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ။ ဥပေဒစိုးမိုးမႈ မရွိေသးတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ ဘီးစနက္သြားလုပ္သူ ေရႊဗမာရဲ့ အမွားပါပဲ။
ဗမာျပည္ဟာ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာမ်ားအတြက္ ဘီးစနက္လုပ္သင့္တဲ့ အေျခအေန မရွိေသးပါဘူး။ျပည္ပမွာ လုပ္ကိုင္ရရွိတဲ့ေငြကို ျပည္ပမွာပဲ သိမ္းထား၊ ရင္းႏွီးထားျပီး ျမန္မာျပည္ေျပာင္းလဲမႈကို ေစာင့္ၾကည့္၊ အလည္သြား၊ အပမ္းေျဖ၊ တတ္ႏိုုင္သေလာက္ ကူညီ လွဴဒါန္းဖို႔ပဲ သင့္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အျမင္ပါ။မိမိကိုယ္တိုင္နဲ႔၊ မိမိမိေဆြရင္းမ်ား အဲဒီလိုမခံရဖို႔ ယံုၾကည္ရတဲ့ လမ္းျပၾကယ္လို အသိုင္းအ၀ိုင္းတခု မၾကာခင္ေပၚလာမယ္ လိုု႔ ေမွ်ာ္လင့္မိ္ပါတယ္။ Independent Consumer Watch လုုပ္ေပးသူေတြ၊ အဖြဲ႔ေတြ ေပၚလာမယ္။ ျမန္မာမီဒီယာေတြကလည္း အာမခံျပီး သတင္းထုုတ္ျပန္ေပးမယ္ဆိုုရင္ ပိုုေကာင္းပါတယ္။
၀တ္မႈံ၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၅၊ ၂၀၁၁
(၂၄-ဒီဇင္ဘာ-၂၀၁၁)
(Photo – http://placesbuildings-in-singapore.blogspot.com/ )
0 comments:
Post a Comment