ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈ… (ပုညခင္)

by Sandar Win on Saturday, December 24, 2011 at 9:54pm

            
               (၁) မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိတဲ့အခါ တျခား ဘယ္လို ခံစားခ်က္မ်ဳိး ကို ပူးတြဲခံစားရေလ့ ရွိပါသလဲ။အခ်စ္ရဲ႕ေနာက္မွာ တျခားခံစားမႈ တစ္ခုခုလည္း ပူးတြဲ ျဖစ္တည္ လာတတ္သည္ဟုကြၽန္ေတာ္ ထင္သည္။ဥပမာ ေလးစားမႈ၊ သနားကရုဏာ စသျဖင့္ေပါ့…။
           
               ကြၽန္ေတာ္ ကေတာ့ သူမကို ခ်စ္သည့္ အခ်စ္ႏွင့္အတူ မနာလိုမႈကို ပါပူးတြဲခံစားရၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း သိမ္ငယ္စိတ္ေတြ ၀င္ခဲ့ရသည္။ကြၽန္ေတာ့္ကို အဲဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ သည့္ တရားခံကေတာ့ သူမကိုယ္တုိင္ပဲျဖစ္သည္။တကယ္ဆုိ သူမ သိပ္ေတာ္ေနဖို႔ မေကာင္းပါ။ မိန္းမဆိုတာ နည္းနည္းေလးေတာ့ ညံ့ဦးမွေပါ့။ဒါမွလည္း ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေယာက်္ားေတြမွာ ေဖးမခြင့္ရႏုိင္သည္။
ကိုယ့္ထက္ညံ့သည့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ေဖးမကူညီ သနားငဲ့ညွာ လိုက္ရလို႔ (တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆရာလုပ္လုိက္ရ လို႔) ခံစားလိုက္ရတဲ့ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ပီတိနဲ႔ဘ၀င့္္္။
           
               တကယ္ေတာ့ သူမလက္ကိုင္ ထားတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ကိုက “မိန္းမတံခြန္ လူရည္ခြၽန္၊မုိးစြန္တမြတ္ ၾကယ္ကို ဆြတ္မည္” ဆုိတာမ်ဳိး ျဖစ္သည္။ သူမက သူမလိုခ်င္ေသာဘယ္အရာကိုမွ (အခ်စ္တစ္ခုကလြဲၿပီး) ကြၽန္ေတာ့္ထံက မေတာင္းဆုိခဲ့ဖူးေခ်။ၿပီးေတာ့ ဘယ္ကိစၥမွာမွ ကြၽန္ေတာ့္ကို မွီခိုဖို႔ မစဥ္းစားေခ်။
          
             ဘတ္စ္ကားတုိးစီးၾကလို႔မ်ား ကြၽန္ေတာ္က သူမကို ေဖးမ ဆြဲေခၚဖုိ႔ လက္ကမ္းလွ်င္ သူမကကြၽန္ေတာ့္လက္ကို မျမင္၊ ဘတ္စ္ ကားလက္ကိုင္တန္းကို ဆုပ္ကာ ကားေပၚလႊားခနဲအရင္ေရာက္သြားၿပီးမွ … “ကိုေရ..လာလာ.. ဒီဘက္ကို။ ဒီဘက္မွာ ေနရာရွိတယ္။ဒီမွာ လာထုိင္..” ဟု ကြၽန္ေတာ့္ကို လွမ္းဆြဲေခၚ ကာ တစ္ခုတည္းေသာခံုလြတ္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ထိုင္ခုိင္းေလသည္။ သူမ အဲဒီလိုလုပ္လွ်င္ အနားကလူေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို အားႏြဲ႕သူအလား အထင္မွားကာ ၿပံဳးေစ့ေစ့လွမ္းၾကည့္ၾကသည္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ မ်က္ႏွာကို ဘယ္သြားထားရမွန္း မသိ ေခ်။“ကို လာထိုင္ေလ”သူမက အလိုက္မသိ လွမ္းေခၚျပန္လွ်င္ ကြၽန္ေတာ္က မ်က္ႏွာထား ကို တင္းကာ..“မင္း..ထိုင္..”“အုိ..ကိုပဲထိုင္ပါ။ ကြၽန္မက အပင္ပန္းခံႏုိင္တယ္။ ကိုသာ ၾကာၾကာရပ္စီးရရင္ေညာင္းတယ္၊ မူးတယ္ ျဖစ္လာတတ္တာ။ လာထုိင္ပါ ကိုရဲ႕..”“မထုိင္ဘူးကြာ..”“ဘာျဖစ္လို႔လဲ..”ကြၽန္ေတာ္က အလိုက္ကန္းဆုိး မသိေသာ သူမနားနားကပ္ကာ ခပ္က်ိတ္က်ိတ္ ေျပာရသည္မွာ…“ငါက ေယာက်္ားႀကီးေလကြာ။ ေယာက်္ားႀကီးတန္မဲ့ ခံုလုထိုင္ၿပီး မင္းကငါ့နားရပ္ေနတာ အဓိပါယ္ရွိလို႔လား..။ အဲဒီလို လုပ္လုိက္ရင္ ငါဘယ္ေလာက္ေအာက္သြားမယ္ ဆုိတာ မင္းနားမလည္ဘူးလား။ ဟုိမွာ လူေတြလည္း ၾကည့္ေနတဲ့ဥစၥာ။“ေၾသာ္ ကိုက ဘတ္စ္ကားစီးတဲ့ ေနရာမွာေတာင္ က်ား၊မ ခြဲျခားမႈရွိသလား။ကြၽန္မစိတ္ထဲေတာ့ ေယာက်္ားမုိ႔လို႔ အနစ္နာခံရမယ္။ မိန္းမမုိ႔လို႔အသာစီးေလး ေနရမယ္ ဆိုတာမ်ဳိးမရွိပါဘူး။ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့သူ ပင္ပန္းမွာစုိးရင္ဦးစားေပး လိုက္တာပဲေလ”“မင္းလဲေသလိုက္” ဟု ကြၽန္ေတာ္ ေအာ္ေျပာလိုက္ခ်င္သည္။သူမကေတာ့ အဲဒီလိုကိစၥေလး ေတြမွအစျပဳကာ ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ရဲ႕ အခန္းက႑ေပ်ာက္ဆံုး ေအာင္ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္လုပ္ ေဆာင္လ်က္ရွိသည္။
            
               တစ္ေနရာရာကို အတူသြားၾကလို႔ ေရေသာက္ခ်င္လွ်င္ ေရသန႔္ဘူး ေျပး၀ယ္သူက သူမျဖစ္၏။ ေရသန္႔ဘူး ေဖာက္ေပးသူကလည္း သူမျဖစ္၏။ သူမငွားေနသည့္အိမ္မွာမီးေခ်ာင္းဆင္တာ၊ မီးဖိုျပင္တာ၊ ျဖဴးပ်က္တာ စသည့္ ကိစၥအ၀၀ ကို သူပဲသိ၊သူပဲတတ္ ျဖစ္ေအာင္ ေလ့လာထားတာ ကိုယ္တုိင္လုပ္ေဆာင္ တတ္ေသးတာမုိ႔ကြၽန္ေတာ့္ မွာ အေသးအမႊားကစလို႔ ဘာကေလးမွ လက္စြမ္းျပ ကူညီခြင့္ မရေခ်။သူမေရွ႕မွာ “ကိုယ္ဘာကူညီ ရမလဲဟင္” “အကူအညီလိုရင္  ကိုယ့္ကိုေျပာေနာ္”ဟုသြားေျပာလို႔ကေတာ့ ကိုယ္သာ ငေပါႀကီး ျဖစ္သြားေပမည္။
           
                သူမက အလုပ္ကို မနားတမ္း လုပ္ႏုိင္သူလည္း ျဖစ္သည္။ သင္တန္း ေပါင္းစံုတက္ရ၊အခ်ိန္ပုိင္းအလုပ္၊ အခ်ိန္ျပည့္အလုပ္ႏွင့္ ဒီၾကားထဲ စိန္ ပြဲစား၊ကားပြဲစားဆုိတာမ်ဳိး ႀကံဳရင္ ႀကံဳသလို လုပ္ေသးသည္။ ပင္လည္းပင္ပန္း၊အိပ္ေရးေတြလည္း ပ်က္ကာ မ်က္ကြင္း ေဟာက္ပက္က်ေနလို႔ ခ်စ္သူေရွ႕မွာ အလွပ်က္ေနမွာကိုလည္း မစုိးရိမ္တတ္ေခ်။ ၿပီးေတာ့ သူမက ခ်ဳံးခ်ဳံးက်ေနေသာ အျခယ္အသကင္းသည့္မ်က္ႏွာႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာေသးသည္။“ကိုေရ..ကြၽန္မတုိ႔လက္ထပ္ တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ တုိက္ခန္းေလး တစ္ခန္းေတာ့အပုိင္ရွိမွျဖစ္မွာသိ လား။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မအရမ္းႀကိဳး စားေနတာ။ကြၽန္မပိုက္ဆံစုထား တာလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ။ ပြဲခဆုိတာအၿမဲမရႏုိင္ေပမယ့္ ရရင္ လည္း ၿမိဳးၿမိဳးျမက္ျမက္ပဲ မဟုတ္ လား။သိပ္မၾကာခင္ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးေလး တစ္ခုေတာ့ စမွျဖစ္မယ္။ သူမ်ား၀န္ထမ္းခ်ည္း လုပ္ေနရင္ ႀကီးပြားဖို႔လမ္းမျမင္ဘူး”သူမက အဲဒီလုိေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဆုိတဲ့ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္က ဘာသြားလုပ္ရမည္နည္း။ သူမက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ လက္ထပ္ၿပီးတဲ့ အခါ သူမကပဲလုပ္ကိုင္ရွာေဖြ ေကြၽးေမြး တာ၀န္ယူေတာ့မည့္ပံုမ်ဳိး အရာရာကိုစြမ္းေဆာင္ျပခ်င္ေနသည္။တကယ္လည္း စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ သူႀကီးမုိ႔ သိပ္မၾကာခင္ ဂ်ပန္ ဒုိမက္စတစ္တီဗီြေတြကို ေစ်းသက္သာသာႏွင့္ ၀ယ္ကာ ရပ္ကြက္ထဲမွာ တီဗီဂိမ္း ဆုိင္၊စာအုပ္ငွားဆုိင္၊ ေခြငွားဆုိင္ ေလးဖြင့္ စလို႔ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔လာကာ အင္တာနက္ ကေဖးဆုိင္ေလးပါ ဖြင့္ႏုိင္သြားၿပီ ျဖစ္သည္။သူမက ေအာင္ျမင္ေလ ေတာ္ေလ၊ ထက္ေလ ကြၽန္ေတာ့္မွာ သိမ္ငယ္စိတ္ကိုခံစားရေလျဖစ္ခဲ့သည္။
         
               ကြၽန္ေတာ့္ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း သူမကိုသာခ်ီးမြမ္းစကားေတြ တြင္တြင္ ေျပာလ်က္ရွိသည္။“ခင္ယုယက အရမ္းထက္တယ္ ေနာ္။ ဒါေတာင္မွ သူ႔မွာ ဘာေက်ာေထာက္ေနာက္ခံမွမရွိဘဲ တစ္ေယာက္တည္း က်ဳံးရုန္းႀကိဳးစားရင္း အဆင္ေျပ လာတာ။ ဒါေတာင္မွသူကနယ္က တက္လာရတာတဲ့။ နယ္ကမုိ႔လို႔သာပဲ”အဲဒီလို အေျပာမ်ဳိးေတြက လည္း ကြၽန္ေတာ့္ မာနနဲ႔သိကၡာကိုထိခိုက္လ်က္ရွိသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကျဖင့္မိဘ အသုိက္အ၀န္း ေတာင့္တဲ့ ရန္ကုန္သား သာဆိုတယ္။ ခုအရြယ္ ထိ ဘာမွဟုတ္တိပတ္တိ ျဖစ္မလာေသး။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ထမင္းခ်ဳိင့္ ကေလး ဆြဲကာရံုးတက္ေနရတုန္း။ အားရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ ထုိင္ကာဟုိးဟုိး ဟားဟား အေျပာမ်ားတုန္း၊ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ညေတြကို ေဘာလံုးပြဲေတြက၀ါးမ်ဳိ ထားတုန္း။ ကြၽန္ေတာ့္ မိဘေတြက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းလုပ္ဖို႔အရင္းအႏွီး ထုတ္ေပးမယ္ ေျပာလည္း ကြၽန္ေတာ္က လုပ္ခ်င္ကိုင္ ခ်င္ဦးေဆာင္ခ်င္စိတ္ မရွိတာမုိ႔ ျငင္း ပယ္မိတုန္း။ အဲဒီလို ကြၽန္ေတာ္က ဘ၀ကို၀ါးတားတား ျဖတ္သန္းေန ခ်ိန္မွာ သူမရဲ႕ ဘ၀ကေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ထင္းလင္းေတာက္ပလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။အၿမဲတမ္း မ်က္ႏွာကေလး ေမာ့ခ်ီကာ ေတာက္ပ စူးရွေသာမ်က္၀န္းမ်ားျဖင့္လူတကာကို လႊမ္းလႊမ္းမုိးမုိး ၾကည့္တတ္ေသာ၊သင္တန္းေပါင္းစံု တက္ကာ ပညာရပ္မ်ား စြာကို ေလာဘတႀကီး သင္ယူေနတတ္ေသာ၊စီးပြားေရး လာဘ္ျမင္ အကြက္ျမင္ကာ ဘယ္ကိစၥ မဆုိလွစ္ ခနဲေနေအာင္ ပါးေသာ၊ေနရာတကာ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ ျပဳလိုကာ တာ၀န္ယူ စိတ္လည္း အျပည့္ရွိေသာ သူမလိုခ်စ္သူတစ္ေယာက္ အနားမွာ ေနရေသာ ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ဟာ ဘယ္ေလာက္ဆုိးသလဲဆုိတာ ေယာက်္ားခ်င္းမွသာ နားလည္ႏုိင္ပါ လိမ့္မည္။
         
         သူမက ေအာင္ျမင္ေလ၊ ကြၽန္ေတာ္က သိမ္ငယ္ေလ။ တျဖည္းျဖည္း ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အခန္းက႑ မႈန္၀ါးေပ်ာက္ဆံုးလာ ကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေသးက်ဳံ႕လာသည္ ဟုေတာင္ ခံစားရသည္။ သူမကို မိန္းမတစ္ေယာက္ဟု သတ္မွတ္လို႔မရေတာ့ေသာအခါ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြလည္း ဆိတ္သုန္း ေပ်ာက္ပ်က္သြားရေတာ့သည္။ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တုိင္က သိပ္အညံ့စား လူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ခဲ့ေပမယ့္သူမနဲ႔ယွဥ္လုိက္တုိင္း စုတ္ျပတ္သပ္ေအာင္ ညံ့ထြက္ သြားေလ့ရွိသည္။ သူမႏွင့္ယွဥ္လုိက္လွ်င္ သူမက ထင္းလင္း၀င္းပေနၿပီး ကြၽန္ေတာ္က ေသးႏုပ္မႈန္ကုပ္လာသည္။သူမနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ မွာဘာတာ၀န္ ယူစရာမွလည္း မရွိခဲ့ပါ။
           
                 မဂၤလာေဆာင္ဖို႔ ေငြစုစရာလည္း မလို (သူမစုထားတာျပည့္ေတာင္ျပည့္ေတာ့မည္တဲ့)။ သူမႏွင့္ မဂၤလာ ေဆာင္ၿပီး အတူေနရန္ တုိက္ခန္း၀ယ္ဖို႔ႀကိဳးစားစရာ လည္းမလုိ (သူမက အပ်ဳိဘ၀ႏွင့္ပင္ တစ္အုိးတစ္အိမ္ ထူေထာင္ထားႏုိင္ၿပီတဲ့)။ စီးပြားေရး အတြက္ ပူပင္စရာလည္းမလို (သူမ က၀င္ေငြေကာင္းေသာ လုပ္ငန္းတစ္ခုခုကို ထူေထာင္ ေအာင္ျမင္ေနၿပီတဲ့)။ သူမကိုလက္၀တ္လက္စား ၀ယ္ေပး ဖို႔လည္းမလို (သူမက ခုကတည္းကအေျမာ္အျမင္ႀကီးႀကီးႏွင့္ လက္၀တ္ ရတနာေတြ ၀ယ္စုေနၿပီတဲ့)။သူမက ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈကို ထုိအေျခအေနမ်ား ျဖင့္ဖ်က္ဆီးလ်က္ ရွိသည္။ သူငယ္ခ်င္း ေတြကေတာ့ေျပာၾကသည္။“မင္းကြာ..ဘယ္ေလာက္ တာ၀န္ေပါ့လဲ။ ရယ္ဒီမိတ္ပဲ။ ဒါမ်ဳိး ရတာမင္းရဲ႕အင္မတန္ထူးတဲ့ ကံေၾကာင့္ပဲ”ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီလို မထင္ပါ။ ေနမေကာင္းလို႔မွ ကိုယ့္လက္ေမာင္းေပၚလာေမွးမီွဖို႔စိတ္ကူး မရွိေသာ မိန္းမတံခြန္ လူရည္ခြၽန္မ်ဳိး ရဲ႕အနားမွာတစ္သက္လံုး ေနသြားဖို႔ စိတ္ကူးရင္းနဲ႔ေတာင္ စိမ့္တုန္ေအာင္ ေၾကာက္လာသည္။ကြၽန္ေတာ္က သူမကို လမ္းခြဲ စကားေျပာေတာ့ သူမက ေၾကကြဲေသာ္လည္း စူးရွေသာမ်က္၀န္းမ်ားျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ရင္း ေမးသည္။“အေၾကာင္းျပခ်က္ကဘာလဲ” “မင္းက ငါ့ကိုေယာက်္ား တစ္ေယာက္ အျဖစ္ ျဖစ္တည္ခြင့္ မေပးခဲ့လို႔ပဲ”
           
                (၂) ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဒုတိယ ခ်စ္သူမွာေတာ့ အားငယ္ရိပ္သမ္းေသာ မ်က္၀န္းညိဳ႕ညိဳ႕ေလးေတြ ရွိသည္။ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ အလံုးစံု မွီခိုကိုးစားလုိစိတ္ရွိသည္။ ဘယ္ကိစၥ မဆုိ မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ ေနာက္ယုိ႔ေနတာကြၽန္ေတာ့္ကိုသာ ေရွ႕တန္းတင္ ဦးေဆာင္ေစတတ္သူ လည္းျဖစ္သည္။ သူမကသူမရဲ႕အိတ္ကေလးမွာ အရုပ္ကေလး ပါေသာေသာ့ခ်ိတ္ ကေလး တပ္လွ်င္ေတာင္ “ကိုကို၀တီ မလုပ္တတ္ဘူး။ ကိုကို လာခ်ိတ္ေပး”ဟု မူႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလး ဆုိတတ္၏။“ကိုကိုေရ..ေရဆာတယ္။ ေရသန္႔ဘူး သြား၀ယ္ေပးကြာ” ဟုခိုင္းတတ္၏။ ဘတ္စ္ကားတုိးစီးၾကလွ်င္ ကြၽန္ေတာ့္ အကၤီ်ကိုဆြဲကာ ေနာက္မွယုိ႔ယုိ႔ကေလး လုိက္တတ္၏။ ကြၽန္ေတာ္ ဦးေပးေသာ ေနရာမွာ အေျပးအလႊား သြားထိုင္တတ္၏။ထမင္းစားလွ်င္ေတာင္ အရုိးကေလး ႏႊင္ေပးပါဦးဟု ဆုိတတ္၏။ သူမလိုခ်င္ေသာအကၤီ်၊ ကလစ္၊ ဖိနပ္၊ အိတ္၊ ေရေမႊး အစရွိ တာေတြ ေတြ႕ၿပီမ်ားဆုိ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို အသကုန္ လႈပ္ယမ္းကာ“ကိုကိုေရ..၀ယ္ေပးကြာ၊ ၀ယ္ေပးကြာ”ဟု ပူဆာ တတ္ေသး၏။
              
                 ၿပီးေတာ့ သူမ မၾကာခဏ ညည္းညဴ တတ္သည့္ စကားလံုးေလးေတြကိုနားေထာင္ၾကည့္ပါဦး။“ကိုကိုေရ..၀တီ တုိ႔လက္ထပ္ ၿပီးရင္ ဘယ္သူ႔အိမ္မွ လုိက္မေနေၾကး ေနာ္။အိမ္ငွားၿပီးေတာ့လည္း မေနခ်င္ပါဘူး။ ၀တီတုိ႔ အခန္းပိုင္ေလးနဲ႔ေနရေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားေပးပါ ကိုကိုရယ္ေနာ္…” “ကိုကိုေရ..ဘတ္စ္ကားစီးရတာ အရမ္း ပင္ပန္းတာပဲ ေနာ္။ ကိုကို႔လက္ကိုဆြဲၿပီး တုိးစီးေနရလို႔သာ ပင္ပန္းတဲ့ဒဏ္ကိုခံႏုိင္ေနတာ။ေနာက္မုိ႔ဆို မလြယ္ဘူးသိလား။ ၀တီတုိ႔ ဘတ္စ္ကား တုိးစီးရတဲ့ဘ၀ကလြတ္ေအာင္လုပ္ဖို႔က ကိုကို႔တာ၀န္ ပဲေနာ္”“ကိုကိုေရ ၀တီ့ဘ၀မွာ ကိုကို မရွိေတာ့ရင္ ဘာျဖစ္သြားမလဲဆုိတာ ေတြးေတာင္မေတြးရဲဘူးသိလား။ ကိုကို႔ေၾကာင့္သာ ဘ၀မွာေနရက်ဳိး နပ္တယ္ထင္တာပဲ”သူမက အဲဒီလိုေျပာေလ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေယာက်္ားဘ၀ ျဖစ္တည္ မႈက ပိုၿပီးႀကီးက်ယ္လာေလ။ ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္၊ တာ၀န္ယူခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚေပါက္လာေလ။ကြၽန္ေတာ့္မွာ သူမ လိုခ်င္တာ ေလးေတြ ၀ယ္ေပးႏုိင္ဖို႔ပိုက္ဆံစုရ၊အလုပ္ႀကိဳးစားရႏွင့္ အားကိုးရက်ဳိးနပ္ေသာ ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ အျဖစ္ခုိင္ခုိင္မာမာ ရပ္တည္ႏုိင္ဖို႔ ႀကိဳးစား ခဲ့ရသည္။ထစ္ခနဲဆုိ အားငယ္၀မ္းနည္းကာ မ်က္ရည္ကေလး ခိုတြဲမီွႏြဲ႕လာ ေသာ သူမနံေဘးကကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အရည္အေသြးေတြဟာ ရွိရင္းစြဲထက္ ပိုํေတာက္ေျပာင္ လာသည္။နဂိုက သိပ္ေတာ္လွသူ မဟုတ္ေပမယ့္ သူမႏွင့္ ယွဥ္လိုက္တုိင္း ကြၽန္ေတာ္ကဧရာမ မဟာပုဂိၢဳလ္ႀကီး ျဖစ္ျဖစ္သြား တတ္သည္။ ဒီလိုဘ၀မွာ ကြၽန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ပါသည္။
              
                ကြၽန္ေတာ္ သူမႏွင့္လက္ထပ္ ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ႐ႈတ္ခ်ၾကသည္။“မင္း ေကာင္မေလးက ခပ္ညံ့ ညံ့ေလးပါကြာ။ သူ႔နားေနမယ့္လူကို အၿမဲ၀န္ပိေနေစမယ့္သူမ်ဳိး”သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘာပဲ ေျပာေျပာ ကြၽန္ေတာ္ ကေတာ့ ခပ္ညံ့ညံ့ပဲ ႀကိဳက္ပါသည္။

ပထမခ်စ္သူ.......
              
               လူေတြက ကြၽန္မကို သိပ္ေတာ္ တာပဲလို႔ ေျပာၾကတယ္။တကယ္ေတာ့ ကြၽန္မက ညံ့ပါတယ္။ကြၽန္မက စီးပြားရွာတဲ့ ေနရာမွာသာ သိတာတတ္တာ မ်ားေပမယ့္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္ကုိေတာ့ ဘာမွ နားမလည္ ခဲ့တဲ့နလပိန္းတုန္းပါ။ကြၽန္မစိတ္ထဲမွာ ခ်စ္သူအတြက္ “ေစတနာ” ေတြပဲရွိတာပါ။ မပင္ပန္း ေစခ်င္တဲ့ေစတနာ၊ ၀န္မပိေစခ်င္တဲ့ ေစတနာေတြနဲ႔ အရာရာကို ကြၽန္မပဲ က်ဳံးလုပ္ရင္းပင္ပန္းခံခဲ့မိပါတယ္။ ပိစိေညွာက္ေတာက္ ကိစၥေလးေတြနဲ႔လည္း သူ႔ကိုစိတ္မ႐ႈပ္ေစခ်င္ဘူး။ မခုိင္းရက္ခဲ့ဘူး။အေလးအျမတ္ တန္ဖုိးထားလြန္းလို႔ ။ကြၽန္မနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္၀န္ေလး ပင္ပန္းမႈေတြ မပါဘဲ အခ်စ္ခ်ည္း သက္သက္သာ ခံစားေစလိုတာ လည္းကြၽန္မရဲ႕စစ္မွန္တဲ့ေစတနာ ေမတၱာပါပဲ။ဒါေပမဲ့ သူက ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိဘဲ ကြၽန္မကို စြန္႔ပစ္ထြက္ခြာ သြားခဲ့တယ္။သူ႔ကိုကြၽန္မက ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ အျဖစ္ ျဖစ္တည္ခြင့္ မေပးလို႔ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပ ခ်က္နဲ႔ေပါ့။အဲဒါဘာကိုဆုိလုိတာလဲ။ခုထိ ကြၽန္မ စဥ္းစားမရေသးဘူး။အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မက ညံ့ တယ္လို႔ေျပာတာေပါ့…။

ဒုတိယခ်စ္သူ....
             
                 လူေတြက ကြၽန္မကို ခပ္ညံ့ညံ့ မိန္းမလို႔ ဆုိၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကြၽန္မက မညံ့ပါဘူး။ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ကို ကိုယ့္အနားမွာ အၿမဲရွိေနဖို႔ ဘယ္လိုဆြဲေဆာင္ထားရမလဲ ဆုိတာ ကြၽန္မ ေကာင္းေကာင္း နားလည္တယ္။ေယာက်္ားေတြကို ဆြဲေဆာင္ ထားႏုိင္ဖို႔အတြက္ အေျခခံအခ်က္ တစ္ခ်က္ပဲလိုအပ္တယ္။အဲဒါ သူတုိ႔ရဲ႕ အတၱကိုဖြံ႕ၿဖိဳး စည္ပင္လာေအာင္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေပးျခင္းပဲ။ ပ်ဳိးေထာင္ရမယ့္ နည္းလမ္းအျဖာျဖာ ကေတာ့…။
၁။ အားကိုးတႀကီး အၾကည့္ကေလး ေတြနဲ႔ ၾကည့္တတ္ရမယ္။
၂။ အရာရာ သိနားလည္ေပမယ့္ ဘာမွ မသိနားမလည္သေယာင္ ဟန္ေဆာင္ တတ္ရမယ္။
၃။ ကိုယ္က ဦးေဆာင္ႏုိင္တဲ့ ကိစၥေတြ မွာလည္း သူတုိ႔ကို ေရွ႕တန္းတင္တတ္ ရမယ္။
၄။ သူတုိ႔ကိုသြားၿပီး ဆရာႀကီး မလုပ္နဲ႔၊ အျမင္ကတ္ခံရမယ္။
၅။ သူတုိ႔က ဆရာႀကီးလုပ္ေနတာကို လည္း “သိသားပဲ” စတုိင္သြားမဖမ္းနဲ႔။မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ၿပီး “ဟင္..ဟုတ္လား”၊ “ဟယ္.. ဒီလိုလား”၊ “အုိ..အစကလံုး၀မသိဘူး” ဆုိတာမ်ဳိး ေဖာ္လိုေလးေတြ လုိက္လိုက္ေပးရင္းသူတို႔အတၱကို ေရေလာင္း ေပးႏုိင္ရမယ္။
၆။ ကိုယ္လုပ္တတ္တဲ့ ကိစၥေတြကို မလုပ္တတ္ဘူး ေျပာၿပီး မၾကာခဏ ခုိင္းခိုင္းေပးရမယ္။
၇။ ကိုယ့္ဘာသာ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ႏုိင္ တဲ့ကိစၥေလးေတြကို သူတုိ႔နဲ႔မၾကာခဏတုိင္ပင္ အႀကံေတာင္း တတ္ရမယ္။
၈။ အေရးႀကီးဆံုးနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အခ်က္ကေတာ့ ကိုယ့္ဘ၀မွာ သူမရွိလို႔ လံုး၀မျဖစ္ဘူးဆုိတာကို သူတုိ႔ဦးေႏွာက္ထဲ အသည္းထဲ စြဲနစ္ေန ေအာင္တဖြဖြေျပာေနဖို႔ပါပဲ။
               
             ဒီလို နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ကိုယ့္ဘ၀ မွာ သူမရွိလို႔မျဖစ္ဘူး။ သူသာလွ်င္အားကိုးရာ အရွင္သခင္ ဆုိတဲ့အသိကို သူတုိ႔ရင္ဘတ္ထဲ စုိက္၀င္စြဲၿမဲေနေအာင္စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ဖို႔လိုတယ္။ဒါ ေယာက်္ားဆိုတဲ့အမ်ဳိး အစားေတြကို ဆြဲေဆာင္ထားႏုိင္မယ့္ နည္းလမ္းေတြပဲ။အဲဒီနည္းေတြနဲ႔ပဲ ကြၽန္မကို စြမ္းစြမ္းတမံ ရွာေကြၽးမယ့္ေယာက်္ားတစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္ႏုိင္ခဲ့ၿပီေလ။အဲဒါေၾကာင့္ကြၽန္မက မညံ့ဘူး ေျပာတာေပါ့…။
(ပုညခင္)

ကဲ..ကဲ မုိးစြန္တမြတ္ ၾကယ္ကိုဆြတ္မဲ့ ညီမေတြ ဘယ္လို ထင္ျမင္ပါသလဲ....