Wednesday, October 12, 2011

ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျခင္း

by ရင္နင့္ေအာင္ on Thursday, October 13, 2011 at 12:36pm
 
“ျပီးပါျပီ” ………..

စာတန္းထိုးလိုက္တဲ႕ အခါ ခင္ဗ်ားတို႕ ထင္သလို မင္းသားနဲ႕ မင္းသမီး မေပါင္းလိုက္ရပါဘူး။ ကြဲသြားၾကရင္လည္း ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ကြဲသြားရတယ္လို႕ မျပသြားဘူး။ ဒါမွမဟုတ္ မင္းသားကေသသြားတာမ်ိဳး၊ မင္းသမီးက ေသသြားတာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။
ဒါေပမယ့္ ဇာတ္လမ္းက ျပီးသြားခဲ႕ေခ်ျပီ။
တကယ္ေတာ ့ခင္ဗ်ားတို႔ကိုယ္တိုင္က ဒီဇာတ္ကားကို အခ်စ္ဇာတ္လမ္းရယ္လို႕ သတ္မွတ္ခဲ႕ၾကတာ မွားတယ္။


တကယ္ေတာ႕ ခင္ဗ်ားတို႕ ကုိယ္တိုင္က ဒီဇာတ္ကားကို အႏိုင္အရံႈး၊ အမုန္းအခ်စ္၊ အလြမ္းအေဆြးေတြနဲ႕ ဇာတ္လမ္းဆင္ခဲ႕တယ္လို႕ ထင္ခဲ႕ၾကတာ မွားတယ္။
အမွန္ေတာ႕ ဒီဇာတ္ကားဟာ အစကတည္းက မင္းသား၊ မင္းသမီး မပါခဲ႕တဲ႕ ဇာတ္ကားပါ။ အစကတည္းက ဇာတ္ညႊန္းေရာ ၀တၳဳပါ မပါခဲ႕တဲ႕ ဇာတ္ကားပါ။ ဒါရိုက္တာလည္း မရွိ၊ တည္းျဖတ္လည္း မရွိတဲ႕ ဇာတ္ကားပါ။ ကဲ …… ခင္ဗ်ား ဘယ္လို ခံစားမတုန္း။

ဇာတ္လမ္းအတြင္းမွာေတာ႕ ေသသူကေသသြားခဲ႕ျပန္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႕ထင္ထားတဲ႕ လူဆိုးက ခင္ဗ်ားတို႕ထင္ထားတဲ႕ မင္းသားကို အျမဲတမ္းလိုလို ႏိုင္လို႕။ ခင္ဗ်ားတို႕ ထင္ထားတဲ႕ ဇာတ္ပို႕က ခင္ဗ်ားတို႕ ထင္ထားတဲ႕ မင္းသမီးထက္ ပိုေတာ္၊ ပိုလွလို႕။ ခင္ဗ်ားတို႕မလုပ္ႏိုင္တဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြလည္း မင္းသားက မတတ္ခဲ႕ေလဘူး။ သူဟာ လူထဲက သာမန္လူတစ္ေရာက္ရယ္။ ခင္ဗ်ားတို႕ လိုခ်င္တဲ႕ အႏွစ္သာရေတြလည္း မပါခဲ႕ျပန္ဘူး။ ဒီဇာတ္ကားဟာ ဘာဆိုလိုခ်င္မွန္းကို မသိလိုက္ရတဲ႕ ဇာတ္ကားရယ္။
“ဟာ .. ဘာၾကီးလဲကြ ..”
“ေအးေလ .. ညံ႕လိုက္တဲ႕ မင္းသား …”
“ဟာ .. ဘယ္သူက မင္းသမီးလဲဟ …”
အဲဒီလုိ ခင္ဗ်ားတို႕ မတုန္႕ျပန္လိုက္ေလနဲ႕။ ဇာတ္ကားဟာ ဇာတ္ကားအစစ္မဟုတ္ေလဘူး။ ဇာတ္ကားဟာ ေလာကရဲ႕ ပံုရိပ္မွ်သာ ျဖစ္တယ္။ ငါတို႕အားလံုးဟာ ဇာတ္လိုက္ျဖစ္ႏိုင္သလို ငါတို႕အားလံုးဟာ ဇာတ္ရံေတြခ်ည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ ဘာလို႕ ခင္ဗ်ားက ခင္ဗ်ားပတ္၀န္းက်င္မွာ မင္းသားျဖစ္ခ်င္ရတာတုန္း။

ခုေတာ႕ ဇာတ္လမ္းက ျပီးသြားခဲ႕ပါျပီ။
မီးအလင္း အေမွာင္ ထိုးျပမယ့္လူလည္းမရွိေပမယ့္ ဒီဇာတ္ကားမွာ ခင္ဗ်ားတို႕ အျပင္ေလာကလို လင္းခ်င္ လင္းမယ္။ ေမွာင္ခ်င္ ေမွာင္မယ္။ လံုး၀ မျမင္ႏိုင္တဲ႕ အေမွာင္ညက ျပကြက္ေတြဆိုလည္း ခင္ဗ်ားတို႕ လံုး၀ျမင္ၾကရမွာ မဟုတ္ေပဘူး။ ဒါကို မီးထိုးတဲ႕ေကာင္ ညံ့တယ္ရယ္လို႕ အျပစ္တင္လိုက္မလို႕လား။ ခက္လိုက္တာ။ ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ဆက္တင္ေတြမပါဘူး။ အလိမ္အညာ အဖိအေဖါ႕ေတြ မပါခဲ႕ဘူး။ ကားေမွာက္ရင္ ေမွာက္မယ္။ တိုက္ျပိဳရင္ ျပိဳမယ္။ မီးေလာင္ရင္ ေလာင္မယ္။ ဗံုးေပါက္ရင္ ေပါက္မယ္။ အားလံုး အမွန္အကန္ေတြခ်ည္း။ မင္းသားက်မွ ကံေကာင္းစြာ ဘာမွ မျဖစ္ရဘူးလို႕ မသတ္မွတ္ထားဘူး။ မင္းသားဟာ အားလံုးထက္ ေတာ္ေနရမယ္လို႕ မျပဌာန္းထားဘူး။ မင္းသားဟာ ညံ႕ေပမယ့္လည္း ေစတနာ၊ ေမတၱာတရားၾကီးမားသူလို႕ မတင္ျပခဲ႕ဘူး။

မွန္တယ္။ ခုေတာ႕ ဇာတ္လမ္းက ျပီးသြားခဲ႕ေခ်ျပီ။
ဇာတ္လမ္းျပကြက္ေတြက တစ္ခန္းနဲ႕ တစ္ခန္းလည္း အဆက္အစပ္မရွိခဲ႕ေလဘူး။ ဇာတ္လမ္း ျပကြက္ေတြက ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္။ ေသသူကေသ။ ရွင္သူကရွင္ၾက။ ေသလည္း ၀မ္းနည္းစရာျဖစ္ေအာင္ မျပသြားျပန္ဘူး။ ဟာသကိုလည္း ဟာသျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ခဲ႕ျပန္ဘူး။ မင္းသမီးကလည္း အလွျပင္မထားဘူး။ မင္းသမီးေနမေကာင္းရင္ မိတ္ကပ္မလိမ္းထားဘူး။ မင္းသမီးဟာ လူၾကားမွာ အရွက္မရွိ ေလလည္ခ်င္လည္မယ္။ မင္းသမီးဟာ မာနလည္း မၾကီးဘူး။ မင္းသမီးဟာ မင္းသားနဲ႕လည္း (ဇာတ္လမ္းသာ ဆံုးသြားတယ္) မေတြ႕လိုက္ဘူး။ မင္းသမီးမွာ မိဘေတြရွိတယ္။ မင္းသမီးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြက မင္းသမီးထက္ ပိုေတာ္ေနေသးတယ္။ မင္းသမီးရဲ႕ စကားလံုးေတြက မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ တစ္လံုးမွ မပါခဲ႕ျပန္ဘူး။

သို႕ေသာ္…။ ဇာတ္လမ္းကေတာ႕ ျပီးသြားခဲ႕ေခ်ျပီ။
မင္းသားက ရဲလည္းမဟုတ္သလို ဒီဇာတ္ကားမွာ မင္းသားဟာ သနားစရာေကာင္းတဲ႕ လူဆိုးလည္း မဟုတ္ခဲ႕ျပန္ဘူး။ မင္းသားဟာ မင္းသားလို႕ သတ္မွတ္လို႕ မရတဲ႕ မင္းသားတစ္ေရာက္သာ ျဖစ္ခဲ႕တယ္။ မင္းသားဟာ အခ်စ္ၾကီးတဲ႕လူလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။ မင္းသားဟာ ေပြလီရႈပ္ေထြးေနတဲ႕ မင္းသားလည္း မဟုတ္ခဲ႕ဘူး။ မင္းသားဟာ သစၥာတရားကို ကိုင္စြဲထားတဲ႕ လူသားတစ္ေယာက္လည္း မဟုတ္ခဲ႕ဘူး။ မင္းသားဟာ အထက္လူၾကီးလစ္တာနဲ႕ အခ်ိန္ခိုခ်င္ခိုမယ္။ မင္းသားဟာ ဘယ္သူမွ မသိလိုက္မွန္းေသခ်ာေနရင္ သူမ်ား ပိုက္ဆံအိတ္ကို ခိုးခ်င္ခိုးမယ္။ မင္းသားဟာ လူလစ္တာနဲ႕ အရက္ဆိုင္ေျပးခ်င္းေျပးမယ္။ မင္းသားဟာ စိပ္ပုတီးတစ္ကံုးနဲ႕ မိန္းမေတြကို စိတ္ကုန္ေနတာ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ မင္းသားဟာ ေနာက္ဆံုး တိတ္တိတ္ပုန္း မိန္းမလွ်ာတစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမယ္။ ဇာတ္လမ္းဟာ ဇာတ္လမ္းအတိုင္း သြားေနခဲ႕သလို မင္းသားကလည္း သူလုပ္ခ်င္တာ ေလွ်ာက္လုပ္သြားခဲ႕တယ္။

မွန္တယ္။ ခုေတာ႕ ဇာတ္လမ္းဟာ ျပီးဆံုးသြားခဲ႕ေခ်ျပီ။
ဇာတ္လမ္းဆံုးသြားေတာ႕ လူေတြက ထျပန္ၾကရေတာ႕မယ္။ ေမ႕လဲသူ၊ ေၾကကြဲသူ၊ ငိုေၾကြးသူ၊ ရယ္ျပံဳးသူ ဘယ္သူမွမရွိဘဲ ဇာတ္လမ္းကေတာ႕ ျပီးဆံုးသြားခဲ႕ေခ်ျပီ။
ဒီဇာတ္ကားမွာ ဇာတ္လမ္းနာမည္ မရွိ။ ဇာတ္ကြက္၊ ဇာတ္အိမ္မရွိ။ ဘယ္ကစျပီး ဘာေၾကာင့္ျပီးသြားမွန္း မသိ။ ဘာအေၾကာင္း ရိုက္ျပသြားလို႕ ရိုက္ျပသြားမွန္း မသိလိုက္ရဘဲ၊ ခုေတာ႕ ဇာတ္လမ္းဟာ ျပီးဆံုးသြားခဲ႕ေခ်ျပီ။
မင္းသမီးေၾကကြဲေနတာမ်ိဳ႕နဲ႕ ဇာတ္လမ္းက မဆံုးသြား။ မင္းသား ေအာင္ပြဲခံေနတာမ်ိဳးနဲ႕ ဇာတ္လမ္းက မဆံုးသြား။ ျပီးသာ ျပီးသြားတယ္။ မင္းသားဟာ ညံ႔ေနတုန္း။ မင္းသမီးကလည္း ရုပ္ဆိုးေနတုန္း။ ဒါမွမဟုတ္ ဇာတ္လမ္း စလိုက္ကတည္းက မင္းသားက ေသသြားျပီး မင္းသမီးက ရူးသြားတာမ်ိဳးလား။ မင္းသမီး ရူးသြားရင္လည္း မင္းသားေၾကာင့္မဟုတ္ခဲ႕။ သူတို႕ႏွစ္ဦးက ဇာတ္လမ္းသာ ျပီးသြားတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္လည္း မသိလိုက္ၾက။ ခက္ေခ်ျပီ။

သို႕ေသာ္ ဇာတ္လမ္းကား ျပီးပါျပီလို႕ စာတန္းထိုးသြားခဲ႕ပါျပီ။ စာတန္းထိုးသြားတဲ႕ အတြက္ ခင္ဗ်ားတို႕ေကာ ကၽြန္ေတာ္ပါ ထျပန္ရမွာေပါ႕။ မဟုတ္ေပဘူးလား။ ဒါကို ေဒါသထြက္သူထြက္၊ ေျပာင္သူေျပာင္၊ ကဲ႕ရဲ႕သူ ကဲ႕ရဲ႕နဲ႕ ဘာလို႕ လုပ္ေနၾကတာတုန္း။
ဟုတ္ျပီ။ ခင္ဗ်ား မေက်နပ္ရင္ ေလာကနဲ႕ မတူတဲ႕ ရုပ္ရွင္ကိုသာ သြားၾကည့္ေပါ႕။ ဒီဇာတ္ကားက ပိတ္ကားေပၚျပေနတာ မဟုတ္ေလဘူး။ ဒီဇာတ္ကားက ခင္ဗ်ားတုိ႕ ျမင္ေနရတဲ႕ ေလာကၾကီးေလဗ်ာ။ ဒီဇာတ္ကားဟာ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မထားတဲ႕ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုေလဗ်ာ။ ဒီဇာတ္ကားဟာ ဇာတ္ညႊန္းမရွိဘဲ ေျပာခ်င္ရာေျပာၾကတဲ႕ ဒိုင္ရာေလာ႕ခ္ေတြနဲ႕။ ဒီဇာတ္ကားဟာ ဆက္တင္မပါဘဲ တကယ္အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႕ေလဗ်ာ။ ဒီဇာတ္ကားဟာ သူေရာ ကိုယ္ေရာ ခင္ဗ်ားေရာ အားလံုး ဇာတ္လိုက္မဟုတ္ခဲ႕ၾကဘူး။ ဒီဇာတ္ကားဟာ ဒါကိုျပခ်င္တာဗ်ာရယ္လို႕ အဓိပၸါယ္ေတြ ဖြဲ႕ဆိုမထားဘူး။ ၾကည့္ျပီးျပီလား ခင္ဗ်ားက။
ဇာတ္ကားက ျပီးပါျပီဆိုကာမွ ဘာလို႕ ေပကပ္ကပ္ထုိင္ေနဦးမလဲ။ ျပန္ေတာ႕။ ျပန္ပါေတာ႕။ ဇာတ္ကားက ျပီးသြားျပီတဲ႕ဗ်။


ရင္နင့္ေအာင္

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...