က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာရင္ ဘာလုပ္မလဲ

Cloud Cuckoo Land created a doc.

ပိုက္ဆံခ်မ္းသာရင္ ဘာလုပ္မလဲ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ကြ်န္ေတာ္မၾကာခဏ စဥ္းစားဖူးတယ္။ လူငယ္ေလးေတြ အျပန္အလွန္ အမွတ္တရ ေရးခိုင္းၾကတဲ့ ခ်မ္းသာစိုးစီစဥ္တဲ့  ေရးေပးပါေအာ္တို စာအုပ္ ကေလးမွာ သိန္း ၅၀ဝ ဆုႀကီးေပါက္ရင္ ဘာလုပ္မလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုပါတယ္။ ကြက္လပ္ျဖည့္ အေျဖေရးထားၾကတဲ့ထဲ စိတ္ဝင္စားစရာေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ရတယ္။
ပိုက္ဆံခ်မ္းသာရင္ လုပ္ႏိုင္တာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ မဟုတ္လား။ ေကာင္း တာေတြလုပ္ႏိုင္သလိ...ု မေကာင္းတာေတြ လည္း အမ်ားႀကီးလုပ္ႏိုင္တယ္။ တခ်ိဳ႕က ေကာင္းတာေတြေတာ့ လုပ္ခ်င္ပါရဲ႕၊ ဘာ လုပ္ရမွန္းမသိဘူး။ အဲသလို ေစတနာရွင္၊ အလွဴရွင္ေတြ စဥ္းစားလို႔ရေအာင္ ႏိုင္ငံ ျခားေတြမွာ လွဴသင့္လွဴထိုက္တဲ့ ေနရာ ဌာနေတြကို စာနယ္ဇင္းေတြ၊ မီဒီယာေတြက ေသေသခ်ာခ်ာ လမ္းညႊန္ေလ့ ရွိတယ္ ဗ်။ စစ္မွန္တဲ့ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ ေနရာဌာနေတြကို ခိုင္ခိုင္လံုလံု လမ္းညႊန္တဲ့ အတြက္ လွဴခ်င္တဲ့လူေတြ အလိမ္အညာ မခံရဘူးေပါ့ဗ်ာ။
သိန္း ၅၀ဝ ဆုႀကီး ေပါက္လိုက္ရင္ ဘာလုပ္လိုက္မယ္၊ ညာလုပ္လိုက္ရမယ္ လို႔ စိတ္ကူးယဥ္ဖူးသူေတြလည္း အမ်ား ႀကီးပဲေပါ့။ စိတ္ကူးယဥ္တဲ့အထဲမွာ အလွဴ ဒါနေတြ ဘယ္လိုျပဳလိုက္မယ္ဆိုတာ ပါ ရင္လည္း ပါမယ္။ ပါခ်င္မွလည္း ပါမယ္။ တခ်ိဳ႕က ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ေလာက စည္းစိမ္ေတြကို ခံစားဖို႔ပဲ စဥ္းစားတယ္။ ေပးလွဴရျခင္းက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ပီတိ အေၾကာင္းကို နားမလည္ၾကဘူးဗ်။ ေပးလွဴျခင္းကရတဲ့ပီတိဆိုလို႔ စာေရး ဆရာ မံုရြာေနဇာရဲ႕ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ ကူးယူထားတာ ရွိတယ္။ တိုတိုေလးနဲ႔ အဓိပၸာယ္ရွိတယ္ဗ်ာ။ ဖတ္ၾကည့္စမ္းပါ။ ေပးသည္႕ရသာ၊ ေပးသူမွာမွန္စြာရရွိ၊ ျမတ္ပီတိ။ ယူသည္႕ရသာ၊ ယူသူမွာ မွန္စြာရရွိ၊ ျမတ္ပီတိ။ ယူၿပီးသည္႕ေနာက္ ေပးလွည္႕ေရာက္က ေပးသင္႕ၾက၏။ ေပးၿပီးသည္႕ေနာက္ ယူလွည္႕ေရာက္က သင္႕ေလာက္႐ံုမွ် ယူသင္႕ၾက၏။ ယူ၍ ရရွိ၊ ထိုပီတိထက္ ေပးရသည္႕ ရသာ၊ ပီတိမွာကား အဆ ရာေထာင္ သာေပသည္။ ဘဝမွာ ေဆာင္ ေအာင္ေစသတည္း။
မွန္တာေပါ့။ ကိုယ္ကယူလွည့္ေရာက္ ရင္ သင့္ေလာက္႐ံုမွ် ယူသင့္တယ္ဆိုတာ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ဓာတ္ ေပါ့ဗ်ာ။ ကြ်န္ ေတာ္ မိဘမဲ့ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကို မိသားစုနဲ႔ အလွဴသြားလုပ္ဖူးတယ္။ ေဒါက္ တာ စုထားတို႔ ဦးစီးေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္အေရွ႕ပိုင္းက သုခရိပ္ျမံဳဆိုတဲ့ ခိုကိုးရာမဲ့ ကေလးငယ္ေတြကို ျပဳစုေစာင့္ ေရွာက္ေနတဲ့ ရိပ္သာကေလးပါ။ အဲ့ဒီမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ကေလးေတြဟာ လက္ပြန္း တတီးျပဳစုတဲ့ ဆရာမေတြရဲ႕ သြန္သင္မႈ ေၾကာင့္ ထင္ပါရဲ႕။ ေလာဘမရွိ၊ ေဒါသမရွိ ၾကဘူးဗ်၊ ေလာဘမရွိ၊ ေဒါသမရွိလို႔ ကြ်န္ ေတာ္ေျပာတာ သိပ္လြန္ကဲသြားတယ္ထင္ ရင္ ေလာဘနည္းတယ္၊ ေဒါသနည္းတယ္ လို႔ ေျပာရမယ္ဗ်ာ။ သူတို႔ေလးေတြဟာ ဘဝေပး အသိေၾကာင့္ထင္ပါတယ္။ တစ္ ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ ေနထိုင္ၾကတယ္။ ကေလးေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ ဆြဲလား ႐ုန္းလား သူ႔ဟာ ငါ့ဟာ ျငင္းခံု လုယက္ၾကတာမရွိဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က မုန္႔ေတြေဝေပးေတာ့ ႏွစ္ခုပါသြားတာကို ရတဲ့ကေလးက သူမ်ားနည္းတူ ေဝစုပဲ ယူ တယ္၊ ပိုသြားတဲ့မုန္႔ကို လာျပန္ေပးတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္သမီးတစ္ေယာက္က သားသား အန္တီ့ကို မုန္႔ေကြ်းပါလားလို႔ ေျပာေတာ့ သူ႔လက္ထဲက မုန္႔ေလးကို ပါးစပ္ထဲ လာ ထည့္တယ္။ ကေလးအမ်ားစုဟာ သူ႔ လက္ထဲက စားစရာကိုသူမ်ားကို ေပးေလ့ မရွိဘူး။ ရယ္စရာအေနနဲ႔ သူ႔ဆီက ယူရ ဗ်။
လူတခ်ိဳ႔နဲ့ ဘဝတခ်ိဳ႔ မွာလ ယူဖို့နဲ့ရဖို့သာ။ ကံၾကမၼာအေျပးရပ္ေစေအာင္ အဖန္ဖန္အခါခါေပးဆပ္ေနမွသာ သံသရာေျြကးမထပ္ေစရာ ၾကံသမွ် အလွ်ိဳအလွ်ိဳမွာလည္း ျပန္ရလိုမႈေၾကာင္႕ ပူတဲ႕စိတ္က လွဴတဲ႕စိတ္ထက္ အဆမ်ားစြာ ထသြားရွာရင္း ေနာက္ဆံတင္း။ ယူျခင္းမပါဘဲ တကယ္လွဴျပပါလို့ ရျခင္းမပါဘဲ တကယ္ကို ရေနမွ ဘဝ အျပစ္ကင္း။
ေစာေစာက ပိုက္ဆံခ်မ္းသာရင္ ဘာ လုပ္မလဲဆိုတဲ့ေမးခြန္းနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ အစ ပ်ိဳးခဲ့တာ စာဖတ္သူမ်ား သတိထားမိမွာ ေပါ့။ အဲဒါ တျခားမဟုတ္ဘူး ပိုက္ဆံ က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာၿပီးငါ့သား ငါ့မယား အတြက္သက္သက္ပဲၾကည့္တဲ့ အိႏၵိယက အခ်မ္းသာဆံုး သူေ႒းညီေနာင္ အေၾကာင္း ဖတ္မိလို႔ တရားက်ၿပီး ေတြးမိတာပါ။ အိႏၵိယမွာ အခ်မ္းသာဆံုး သူေ႒း ညီေနာင္မွာ အိႏၵိယႏိုင္ငံရဲ႕ အခ်မ္းသာဆံုး နံပါတ္တစ္ သူေ႒းကမူကက္ရွ္ အမ္ဘာနီ တဲ့။ သူက ေဖာ့ဘ္စ္မဂၢဇင္းရဲ႕ ကမၻာ့အခ်မ္း သာဆံုး သူေ႒းစာရင္းမွာေတာ့ နံပါတ္ ၆။ မူကက္ရွ္က ေရနံခ်က္စက္႐ံုေတြနဲ႔ သူေ႒း ျဖစ္တာ။ သူက ေဒၚလာ ကုေဋ ၄၃၀ဝ ျြကယ္ဝတယ္။ သူ႔ညီအာနီးလ္ အမ္ဘာ နီက ေဒၚလာ ကုေဋ ၄၂၀ဝ ျြကယ္ဝသတဲ့။ သူတို႔ဟာ ညီအစ္ကို အရင္းေတြ ျဖစ္ေပ မယ့္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ သဲသဲမဲမဲ တိုက္ခိုက္ေနၾကတယ္။ အခု ေျပာခ်င္တာ က သူတို႔ရန္ျဖစ္ၾကတဲ့အေၾကာင္း မဟုတ္ ပါဘူး။ မၾကာခင္ကပဲ မူကက္ရွ္က သူ႔ဇနီး ကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ ဘိုးရင္းဂ်က္ ေလယာဥ္ႀကီးတစ္စင္း ဝယ္ေပးသတဲ့။ ၿပီးေတာ့ မြမ္ဘိုင္းမွာ ေဒၚလာ သန္း တစ္ေထာင္တန္တဲ့အထပ္ ၂၇ ထပ္ စံအိမ္ ႀကီး ေဆာက္ေနသတဲ့။ အဲဒါႀကီးၿပီးသြား ရင္ ကမၻာမွာ ေဈးအႀကီးဆံုး အိမ္လို႔ စံခ်ိန္ တင္ႏိုင္ေတာ့မယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ အေၾကာင္း အင္တာနက္မွာ ကြ်န္ေတာ္ လိုက္ ရွာၾကည့္ေတာ့ မယ္မယ္ရရ ဘာမွ လွဴတာတန္းတာမရွိဘူးဗ်။
အိႏၵိယတို႔ တ႐ုတ္ျပည္တို႔မွာ အခု ဆိုရင္ကမၻာနဲ႔ ရင္ေပါင္တန္းႏိုင္တဲ့ သူေ႒း ႀကီးေတြရွိေနၿပီ။ ႐ုရွားမွာ လည္းအလားတူ ပဲ။ ေခတ္ေျပာင္းခ်ိန္မွာ ပြေပါက္တိုးၿပီး ေန႔ခ်င္း ညခ်င္း သူေ႒းျဖစ္လာသူေတြ အမ်ားႀကီး။ ဒါေပမယ့္ အာရွ သူေ႒းေတြ ထဲက အမ်ားအက်ိဳး လူသားထု အက်ိဳး အတြက္ ကမၻာက အံ့အားတႀကီး ျဖစ္ ေလာက္ေအာင္ လွဴတယ္၊ တန္းတယ္ ဆိုတာ မၾကားဖူးဘူးဗ်ာ။ ဟင္နရီဖို႔ဒ္၊ ေရာ့က္ဖဲလား၊ ဆိုးေရာ့စ္၊ ဘီလ္ဂိတ္၊ ဝါရင္းဘတ္ဖက္ စတဲ့ အလွဴရွင္ေတြကို ၾကည့္လိုက္ရင္ အေနာက္တိုင္းသားေတြ ခ်ည္း ပါပဲလား။ ကင္ဆာ သုေတသန၊ အိပ္ခ်္အိုင္ဗြီ သုေတသန၊ ငွက္ဖ်ားသုေတ သန စတာေတြအတြက္ ေဒၚလာ သန္း ေထာင္ခ်ီလွဴၾကတာေတြ၊ တကၠသိုလ္ေတြ တည္ေထာင္ေပးတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ အေနာက္ႏိုင္ငံသား သူေ႒းႀကီးေတြက လူသားအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းေတြအတြက္ လွဴေနတန္းေနခ်ိန္မွာ လက္ခ်မီးလ္ မစ္ တားလ္တို႔၊ မူကက္ရွ္အမ္ဘာနီတို႔၊ အဘ ရာမိုဘစ္ခ်္တို႔၊ လီကာရွင္းတို႔က ဘာလုပ္ေနၾကလဲလို႔ ေမးစရာျဖစ္ေနၿပီဗ်။ သည္ေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဆုေတာင္း ေပးၾကရေအာင္လား။ ပိုက္ဆံ ခ်မ္းသာ သူမ်ား ဆတက္ထမ္းပိုး တိုး၍ ခ်မ္းသာ ၾကပါေစ။ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္လည္း လွဴႏိုင္ၾကပါေစ။ လွဴခ်င္စိတ္ ေပါက္ၾကပါေစလို႔။ ။

ေမာင္၀ံသ

Venus News Journal