ဆီမီးေရာင္ရိွန္လင္းပါေစ

ေက်ာ္ေစာမင္း

(၁) ယခင္အပတ္ကေခါင္းစဥ္မွာ ဆီမီးေရာင္ရိွန္ထိန္ထိန္လင္းတဲ့ သီတင္းကၽြတ္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သီတင္းကၽြတ္ပြဲေတာ္ ၿပီးသြားသည္ပင္ဆုိေစ အားလံုးလင္းလင္းထိန္ထိန္ရိွၾကပါေစဟူေသာ  ေစတနာ အရင္းခံၿပီးဆီမီး ေရာင္ရိွန္လင္းပါေစဟု ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္ပါသည္။

(၂) ယေန႔ကို ကမာၻ႔ဆရာမ်ားေန႔ဟုသတ္မွတ္ထားေၾကာင္းသတင္းစာလွန္မွသိရသည္။ တိုက္တို္က္ဆုိင္ဆိုင္ပင္ လြန္ခဲ့ေသာ သံုးရက္ေလာက္က  ‘ေရႊအိုးႏွင္တူေသာပညာ’ အမည္ရိွေဆာင္းပါး တစ္ေစာင္ေရးျဖစ္ခဲ့သည္။  အတန္းပိုင္ဆရာမထံမွ မျဖစ္မေနက်ဴရွင္ယူေနရေသာ မူလတန္းေက်ာင္းသား ေလးမ်ား၏ ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္လမ္း။ ပညာေရးေလာကအတြက္ အမည္းကြက္ႀကီးတစ္ခုကို ေရးခ်လိုက္ရ၍ ရင္ထဲေပါ႔သြားသည္မွန္ေသာ္လည္း ‘ဆရာ’ဟူသည့္ဂုဏ္ပုဒ္အတြက္ စိတ္မေကာင္း။ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ‘ပို႔ရန္မဟုတ္’ဆုိေသာဖိုင္တြင္ သြင္းလိုက္ရသည္။

(၃) အလင္းေရာင္ကုိ ျဖန္႔ေဝရာတြင္ နည္း ႏွစ္နည္းရိွသည္။ ဖေယာင္တိုင္ကဲ့သို႔ ကိုယ္တိုင္ထြန္းလင္းျပျခင္း ႏွင့္ မွန္ကဲ့သို႔ တစ္ပါးေသာအရပ္မွ အလင္းေရာင္ကို ဆင့္ပြားေပးျခင္းတို႔ျဖစ္သည္ဟူေသာ ဆိုရိုးစကား တစ္ခုရိွသည္။ ႏိုင္ငံေရးကို ေရးၾကသားၾကရာတြင္ ကိုယ္ပိုင္အျမင္၊ ကိုယ္ပိုင္အေတြးမ်ားကို တင္ျပသူမ်ား ရိွ၏။ ထို႔အတူ တျခားသူတို႔၏အျမင္မ်ားကို ရွာေဖြတင္ျပျခင္း(ဘာသာျပန္ေပးျခင္း)မ်ားလည္းရိွသည္။ ဘယ္နည္းကို ဘဲသံုးသံုးထိခ်က္တူလွ်င္ အက်ိဳးျဖစ္ပံုသည္လည္းတူမည္ပင္။

(၄) အျမင္မတူၾကတာေတြ ရိွမည္ပင္။ မင္းတုန္းမင္း ကိစၥဆိုပါစို႔ ။ သမိုင္းဆရာကထိုဘုရင္၏ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ရက္စြဲအလုိက္ လုပ္ေဆာင္ပံုမ်ားကို ေျခေျချမစ္ျမစ္တူးေဖာ္ၿပီး မၿခြင္းမခ်န္ တင္ျပမည္။  သမိုင္းဆရာ၏ တန္ဖိုးမွာ အမွန္ကို တူးေဖာ္ႏိုင္မႈႏွင့္ ေတြ႔သမွ်ကို မထိန္မခ်န္ တင္ျပႏိုင္မႈျဖစ္သည္။

          သမိုင္းဆရာမဟုတ္ေသာသာမန္လူမ်ားၾကားတြင္ေတာ့ႏွစ္မ်ိဳးကြဲႏိုင္သည္။ သာသနာေရး အားေပးေသာ ဘုရင္၊ သတင္းစာ စတင္ထုတ္ေဝၿပီး သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္ကိုပင္ သေဘာထားႀကီးစြာ ေပးအပ္ခဲ့ေသာဘုရင္ ပိဋကတ္သံုးပံုကို ေက်ာက္ထက္ အကၡရာတင္ေသာဘုရင္၊ ရတနာပံုေနျပည္ေတာ္ တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ ဘုရင္ အစရိွသျဖင့္ အေကာင္းေတြခ်ည္း ျမင္ေသာသူရိွမည္။ ထို႔အတူပင္ မိဖုရား ေတြ ေျပာက္ေသာက္ယူျခင္း၊ ကေနာင္အၿပီးမွာ အိမ္ေရွ႕ဥပရာဇာမထားႏိုင္ခဲ့ျခင္း၊ ဧရာဝတီျမစ္မွ ပင္လယ္အထြက္ဝကို အပိုင္သိိမ္းထားေသာ အဂၤလိပ္၏ ရန္ကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး တိုင္းျပည္ ကာကြယ္ေရး အစီအမံမ်ား ဘာမွ ထိထိေရာက္ေရာက္ မလုပ္ခဲ့ျခင္းတို႔ကို အျပစ္ျမင္သူလည္းရိွမည္။

          ထိုသံုးစု၏ အျမင္မ်ားအနက္ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္အားကိုးရမည္မွာ သမိုင္းဆရာစစ္စစ္၏ လက္ကုန္ႏိႈက္ သုေတသနျပဳေဖာ္ထုတ္ထားေသာ ေတြ႔ရိွခ်က္မ်ားကိုသာျဖစ္သည္။ သမိုင္းဆရာသည္ သူ႔အျမင္၊ သူ႔အယူအဆ သူ႔ေကာက္ခ်က္ကုိ ေျပာျပသည့္ အခါမ်ိဳးရိွတတ္သည္။ ဤအခါမ်ိဳးတြင္လည္း စစ္မွန္ေသာ သမိုင္းဆရာ၊ ပညာရွင္ပီသေသာ သမုိင္းဆရာသည္ သူ႔အထင္အျမင္ကို ထင္ရွားေအာင္ ေျပာသည္။ သူ႔ထင္ျမင္ခ်က္ကို သူ႔ထင္ျမင္ ခ်က္အျဖစ္သာ လူသိခံသည္။ မလြဲႏိုင္ေသာ အမွန္တရားအျဖစ္ အတင္းအက်ပ္မေျပာ။

(၅)ျမန္မာႏိုင္ငံေရးနယ္အေၾကာင္းေရးေသာ စာေရးဆရာတစ္ဦးရိွခဲ့ဖူးသည္။ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအေၾကာင္း စာအုပ္ ႏွစ္အုပ္ ျမန္မာဘာသာျဖစ္ထြက္ဖူးသည္။ တစ္အုပ္မွာ တစ္ဦးတည္းအေၾကာင္းျဖစ္သည္။ က်န္တစ္အုပ္မွာ တစ္ ဦးလွ်င္ တစ္ပုဒ္မ်ိဳးေရးေသာ အက်ဥ္းေဖာ္ျပခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ ထိုစာအုပ္မ်ား အမည္ႏွင့္ ထိုစာေရးဆရာ (ကြယ္လြန္)၏ အမည္ကို ကၽြန္ေတာ္ထုတ္မေျပာဘဲ ေနလိုက္ပါမည္။ ခ်ီးက်ဴးစရာထက္ အျပစ္တင္စရာမ်ားေန ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထိုစာအုပ္မ်ားတြင္ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔ရေသာ ပထမအခ်က္မွာ အေရးအသားမခံံ့ညား ျခင္းျဖစ္သည္။ လယ္တီပ႑ိတ၏ တပင္ေရႊထီး ဝတၳဳကို ခန္႔ခန္႔ညားညားႀကီးျဖစ္ရမည္ မဆိုလိုပါ။ အေရးအသား မကလက္ဖို႔သာလိုပါသည္။ သူ႔အေရး အသားေတြက စပ္ၿဖဲၿဖဲေတြ ကလိတိတိေတြပါသည္။

          ဒုတိယတစ္ခ်က္မွာ အျမင္တိမ္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူေျမွာက္စားခ်င္ေသာ လူတစ္ဦးအေၾကာင္း ဖတ္ၾကည့္လွ်င္ ထိုသူပါဝင္ပတ္သက္ျခင္းမရိွေသာ ႏိုင္ငံေရးတိုက္ပြဲ၊ အမ်ိဳးသားေရးတိုက္ပြဲမွန္သမွ် ဘာမွအေရးမပါေသာ ရယ္စရာနီးပါး လႈပ္ရွားမႈေတြျဖစ္ေနၾကၿပီး ထိုသူပါဝင္တာမွန္သမွ် သမိုင္းေမာ္ကြန္း ထိုးေလာက္ေအာင္ ႀကီးျမတ္ ေသာ အေရးအခင္းႀကီးေတြျဖစ္ေနၾကပံုမ်ိဳး ဖတ္ရမည္။ သမိုင္းစာအုပ္မ်ား သည္ သမိုင္းကိုသာမက သမိုင္းဆရာ ၏ အေၾကာင္းကိုပါ ေျပာေနတတ္ၾကပါသည္။

(၆) တကယ္ေတာ့သမိုင္းဆိုတာ ဘာမွႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတာ့မဟုတ္။ ပုဂံျပည္က လူမ်ားလည္းတစ္ေန႔ ၿပီးတစ္ေန႔ ေနထိုင္သြားၾကသည္သာျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း တစ္ေန႔ၿ႔ပီးတစ္ေန႔ေနထိုင္ရင္းနဲ႔ ဆီမီး အေရာင္ ထိန္ထိန္လင္းလို႔ သီတင္းကၽြတ္ပါၿပီ။

          ျဖစ္သန္းၿပီးသြားေသာေန႔ရက္တို႔သည္ သမိုင္းကိုျဖစ္လာေစသည္။ ဘာမွသတိမမူတတ္သူအဖို႔ စက္ တင္ဘာသည္ မိုးရြာေသာလတစ္လသာျဖစ္မည္။ မွတ္မွတ္သားသားရိွသူမ်ားအဖို႔ေတာ ့Gallery 65 မွ ျပပြဲ၊ ေတာ္ ဝင္ႏွင္းဆီ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ၊ နာေရးကူညီမႈအသင္းမွ ကဗ်ာရြတ္ပြဲ၊ Park Royal မွ ပညာရွင္ စာတမ္း စသည္တို႔ ကိုမွတ္မိေနၾကလိမ့္မည္။ မွတ္တမ္းတင္သူမ်ားကလည္း မိမိတို႔သန္ရာသန္ရာျဖင့္ မွွတ္တမ္းတင္ၾကလိမ့္မည္။ ထိုမွတ္တမ္းမ်ားသည္ သမိုင္း။

(ရ) ဖေယာင္တိုင္လို ကိုယ္တိုင္အေရာင္အရိွန္ထုတ္လႊတ္ေပးျခင္းသည္လည္း အလင္းျဖန္႔ျခင္းျဖစ္သလို၊ ေၾကးမႈံ မွန္လို အလင္းေရာင္ျပန္ဟပ္ေပးျခင္းသည္လည္း အလင္းျဖန္႔ျခင္းပင္ျဖစ္၏ဟု ကၽြန္ေတာ္ဆိုခဲ့ ပါသည္။ သမိုင္းတြင္ ဇာတ္ေကာင္အျဖစ္မပါဝင္ရသည့္တိုင္ မွတ္တမ္းတင္သူအျဖစ္ ေနထိုင္ခြင့္ရေနသည္ ဆိုပါလွ်င္ အလင္းျဖန္႔ေဝမႈအတြက္ ေက်နပ္စရာဟုထင္ပါ၏။

ျပည္သူ႔ေခတ္၊ အတြဲ(၂)၊ အမွတ္(၆၅)မွ