Friday, October 28, 2011

“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (သို႔မဟုတ္) သဇင္နီ ...”


မင္းဟန္

ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဇြန္လ 17 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 22 နာရီ 14 မိနစ္

၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဦးမွစ၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ငန္းတာဝန္မ်ားႏွင့္ ပိလွ်က္ရွိသည္။ တပ္မေတာ္အတြင္းရွိ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီ (ေနာင္တြင္ဆိုရွယ္လစ္ပါတီဝင္)မွ ဗိုလ္ေအာင္ၾကီး ၊ ဗုိလ္ေမာင္ေမာင္တုိ႔အစု၏ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္တို႔အား လက္နက္ကိုင္ထၾကြမည့္အစီအစဥ္အား အခ်ိန္မွီ တားရ၊ဆီးရေသး၏။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးက တစုတဖြဲ႕ေလးႏွင့္ ထ၍၊ေတာ္လွန္၍မရ…..။ လူထုအားစည္း႐ုံးရမည္။ ျပင္ဆင္ရမည္။က်ယ္ျပန္႔ေသာအင္အားစုၾကီးပါဝင္ရန္လိုသည္။ ၿပီးလွ်င္ ….. အခ်ိန္ႏွင့္အေျခအေန…။ ပကတိဘဝက ရင့္မွည့္ဖို႔လိုသည္။ ဤအတြက္ပင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ဗိုလ္ေအာင္ၾကီးတုိ႔အားေခၚ၍ တားဆီးခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။
တဖက္တြင္လည္းက်ယ္ျပန္႔သည့္ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး တပ္ေပါင္းစုၾကီးေပၚေပါက္ေရးအတြက္ ျပင္ဆင္လုပ္ကိုင္ေနရ၏။ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ ပဲခူးစံျပတပ္ရင္း၌ သခင္စိုး၊ ကိုဗဟိန္း၊သခင္သန္းထြန္းတုိ႔ႏွင့္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ႔ခဲ့ၿပီး “ဖက္ဆစ္တုိက္ဖ်က္ေရးျပည္သူ႔အဖြဲ႕ခ်ဳပ္” အား ဖြဲ႕စည္းရန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ ထိုစဥ္က …..သခင္စိုးသည္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအား ေျမေအာက္တြင္ဆင္း၍လုပ္ေနရသည့္အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ေတြ႔ဆံုပြဲက လွ်ဳိ႕ဝွက္ေတြ႔ဆံုပြဲ……။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ပဲခူးသို႔ ဂ်ပန္ကင္ေပတုိင္တုိ႔ မရိပ္မိေစရန္အတြက္ မိသားစုပါေခၚ၍ အလည္အပါတ္သေဘာသြားခဲ့၏။ ထုိစဥ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္တြင္ သားၾကီးေအာင္ဆန္းဦးႏွင့္ သားငယ္ ေအာင္ဆန္းလင္းတုိ႔ ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။

ပဲခူးစံျပတပ္ရင္းေဆြးေႏြးပြဲမွ ဖက္ဆစ္တုိက္ဖ်က္ေရးျပည္သူ႔အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ၾကီးအား တပ္မေတာ္၊ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီတို႔ႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းသြားရန္ သေဘာတူၾက၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏အစီအမံႏွင့္ တပ္တြင္း၌ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ သေဘာတရားေရးသင္တန္းမ်ားေပး၏။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေျမေအာက္ကလပ္စည္းမ်ား ဖြဲ႔၏။ အားလံုးက လွ်ဳိ႕လွ်ဳိ႕ဝွက္ဝွက္ႏွင့္လႈပ္ရွားလုပ္ကိုင္ၾကရျခင္းျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ၊စစ္ဝန္ၾကီးအရွိန္အဝါႏွင့္ လုပ္ရသျဖင့္ လုပ္ကိုင္ၾကရသည္မွာ ထိေရာက္၏။ ၁၉၄၅ခုႏွစ္ မတ္လ (၁) ရက္ေန႔တြင္ ကန္ေတာ္ၾကီးေစာင္းရွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ေနအိမ္တြင္ပင္ ဖက္ဆစ္တုိက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အစည္းအေဝးအားျပဳလုပ္၏။ တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္လက်္ာ၊ ဗုိလ္ေနဝင္း၊ ဗုိလ္ေဇယ်၊ ဗိုလ္ေစာၾကာဒိုး၊ ဗိုလ္ေအာင္ေအာင္၊ ဗိုလ္ရန္ေအာင္၊ ဗိုလ္ရဲထြ႗္ ၊ ဗိုလ္ဖုိးကြန္း၊ ဗိုလ္ေအာင္ၾကီး၊ ဗုိလ္ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္စိန္မွန္ႏွင့္ ဗိုလ္ခင္ေမာင္ေလးတုိ႔တက္ၾကသည္။ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီက ဦးဘေဆြ၊ သခင္ခ်စ္၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းႏွင့္ဦးလွေမာင္တုိ႔တတ္ေရာက္ၾကၿပီး ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွမူ …..သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္းႏွင့္ သခင္တင္ျမတုိ႔ပါဝင္သည္။

အစည္းအေဝးက ညဦးယံမွ စခဲ့သည္မွာ ….သန္းေခါင္ယံေက်ာ္မွပင္ၿပီး၏။ ဧည့္သည္မ်ားျပန္သြားၾကၿပီးသည့္ေနာက္ အိမ္သည္ တိတ္ဆိတ္၍သြားသည္။ တာဝါလိမ္းလမ္းဖက္ဆီက ေမာ္တာ္ကားသံအားသဲ့သဲ့ၾကားရ၏။ ေဒၚခင္ၾကည္သည္ မအိပ္ဘဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္အားေစာင့္ေန၏။ ေဒၚခင္ၾကည္က မေပါ့မပါး….။ တတိယေျမာက္ကိုယ္ဝန္ႏွင့္….။ ၅-လရွိသည့္ကိုယ္ဝန္က မို႔မို႔ဝန္းဝန္း….။

(၂)

ဂ်ပန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္က ဗမာ့တပ္မေတာ္အား ထိုးစစ္ဆင္လာသည့္ၿဗိတိသွ်စစ္တပ္အား စစ္မ်က္ႏွာတခုဖြင့္၍တုိက္ခိုက္ရန္ စစ္ထြက္မိန္႔ေပးလိုက္၏။ ဂ်ပန္တုိ႔၏စစ္ထြက္မိန္႔က …ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔အဖို႔ “ေရာင္ေတာ္ျပန္ႏွင့္ ေရာလႊတ္” ရန္ အခြင့္အေရးရသြား၏။ တပ္မ်ားအား ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ တာဝန္က်ရာ စစ္တုိင္းမ်ားသို႔ ပုန္းလွ်ဳိ၊ကြယ္လွ်ဳိေျပာင္းေရႊ႔ရန္မလုိေတာ့….။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ မတ္လ(၁၇)ရက္ေန႔တြင္ ဦးဝိစာရလမ္းႏွင့္ ဝင္ဆာလမ္းေထာင့္ရွိ ျမက္ခင္းျပင္၌ ဗမာ့တပ္မေတာ္ တပ္ရင္း၊ တပ္ခြဲမ်ားအား စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က စစ္ထြက္မိန္႔ခြန္းေပး၏။

“အနီးကပ္ဆံုး ရန္သူကို ရွာတုိက္ၾက…..”

(၂၂)ရက္ေန႔တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တုိင္ ရန္ကုန္မွ စစ္ထြက္၏။ ေဒၚခင္ၾကည္က သားငယ္ႏွစ္ဦး….။ ၿပီးလွ်င္ …. ရင့္မာစျပဳေနသည့္ ကုိယ္ဝန္ႏွင့္က်န္ရစ္၏။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏ စစ္ဌာနခ်ဳပ္က သရက္၊ မင္းတုန္းဘက္တြင္ အေျချပဳ၍လႈပ္ရွားမည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ မတ္လ (၂၇)ရက္ေန႔တြင္ စစ္တုိင္းမ်ားအားလံုးက ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တုိ႔အား တၿပိဳင္တည္းစ၍ တုိက္ၾက၏။

၁၉၄၅ခုႏွစ္ ေမ (၂)ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္အား ဂ်ပန္လက္ေအာက္မွျပန္၍ သိမ္းပိုက္ႏုိင္ခဲ့၏။ ရန္ကုန္အားဗမာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ ၿဗိတိသွ်တပ္မ်ားက သိမ္းထားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း….. ဂ်ပန္တပ္မ်ားက စစ္ေတာင္းျမစ္၊ အေရွ႕ဖက္ျခမ္းႏွင့္ တနသၤာရီေဒသမ်ားအား ထိန္းသိမ္းထားဆဲျဖစ္၏။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အား သိမ္းပိုက္ရရွိၿပီးေနာက္ ၿဗိတိသွ်တို႔က ရန္ကုန္အား စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္အုပ္ခ်ဳပ္၏။ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ စပီးယားက.. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ဖမ္းဆီးမည္။ ဖဆပလအား မတရားအသင္းေၾကညာမည္…..ဤသို႔ေျခလွမ္းမ်ား လွမ္းလာ၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စပီးယား၏ေျခလွမ္းအား လန္ဒန္ရွိအာဏာပိုင္တို႔က ခြင့္မျပဳ….။ စပီးယားအား ရန္ကုန္မွျပန္ေခၚၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဟူးဘတ္ရန္႔စ္အား လႊတ္၏။

၁၉၄၅ ခုႏွစ္ဇြန္လ (၄)ရက္ေန႔တြင္ ဖဆပလဌာနခ်ဳပ္၌ ျမန္မာျပည္ရွိ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အစည္းေဝးအားျပဳလုပ္၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဖဆပလ၏ မူဝါဒႏွင့္လုပ္ငန္းမ်ားအား အစည္းအေဝးတြင္ ရွင္းျပ၏။ ဗမာတပ္မေတာ္၏အနာဂတ္ကိစၥအား ေဆြးေႏြး၏။

၁၉၄၅ခုႏွစ္ ဇြန္လ (၁၆)ရက္ေန႔တြင္ ၿဗိတိသွ်တပ္မ်ား၏ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ေမာင့္ဘတ္တန္ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊သခင္သန္းထြန္းတို႔ ရန္ကုန္တြင္ပင္ေတြ႔ၿပီး ေဆြးေႏြးၾက၏။ ဗမာ့လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ား၏အေရးအား အဓိကထားေဆြးေႏြးၾက၏။ အလုပ္တာဝန္မ်ားအၾကား၌ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ပိ၍ေနသည္။

၁၉၄၅ခုႏွစ္ ဇြန္လ (၁၉)ရက္ေန႔တြင္ ေဒၚခင္ၾကည္သည္ တတိယေျမာက္ကိုယ္ဝန္အားေမြးဖြားခဲ့၏။ သမီးေလး….။ မိခင္ႏွင့္ကေလးပါ က်န္းမာေရးေကာင္းၾက၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဇနီးသည္ႏွင့္ သမီးငယ္တုိ႔အနား၌ ၾကာၾကာမေနႏိုင္….။ အခ်ိန္မေပးႏုိင္။ မနက္ျဖန္တြင္ ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုဖို႔အေရးကရွိသည္။ ျပင္ဆင္စရာရွိသည္မ်ားအား ျပင္ဆင္ရမည္။ ဖဆပလေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္တုိင္ပင္ေဆြးေႏြးစရာမ်ား လည္းရိွ၏။ သိပ့္သိပ့္သည္းသည္းထုတ္ပိုးထားသည့္ ျဖဴေဖြးေသာ အႏွီအတြင္းမွ သမီးငယ္ေလးမ်က္ႏွာက နီတာရဲရဲ…..။

(၃)

၁၉၄၅ခုႏွစ္ မတ္လ (၂၇)ရက္ေန႔ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအားဆင္ႏႊဲရာတြင္ “ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္” (BDA) အား “ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္”ဟု အမည္ေျပာင္း၍ ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကသည္။ ေတာ္လွန္ေရးက ၿပီးၿပီ။ ၿဗိတိသွ်မဟာမိတ္တပ္မ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဦးေဆာင္သည့္ “ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္”အား “ဗမာ့အမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္” (BNA)ဟူ၍သာ သံုးေန၏။ “ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္”သားမ်ားကလည္း “ ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္“ဟူ၍သာလက္ခံၾက၏။ “ေဝါဟာရ” အျငင္းအခုန္ကရွိေနသည္။ ေဝါဟာရ၏ေနာက္တြင္ အႏွစ္သာရအသြင္ကေဆာင္လာမည္။ ၁၉၄၅ခုႏွစ္ ဇြန္လ (၂၉)ရက္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ဘုရင္ခံ ေဒၚမန္စမစ္ႏွင့္ ေတြ႔ျပန္သည္။ ေဒၚမန္စမစ္က တပ္မေတာ္၏အမည္သတ္မွတ္ေရးအား “ဗမာ့မ်ဳိးခ်စ္တပ္မေတာ္”ဟူ၍ေခၚရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အားအၾကံေပး၏။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွလည္း သေဘာတူလိုက္၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အတြက္ သူထူေထာင္ခဲ့သည့္ တပ္မေတာ္ၾကီး၏အမည္ကိစၥကၿပီးၿပီ….။ တဖက္တြင္ က….ရွိေသး၏။ အမည္ကိစၥပင္….။ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္ရက္က ဖြားျမင္ခဲ့သည့္ သူ၏ရင္ေသြးသမီးငယ္ေလးအား ယခုအထိ အမည္မေပးရေသး…။ သားဦးေယာက်္ားေလးေမြးစဥ္က ….ေအာင္ဆန္းဦးဟု ေပးခဲ့၏။ ယခုသမီးငယ္အတြက္ ….။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စိတ္အတြင္း၌ အမည္တခုအားေပးၾကည့္၏။ အိမ္ျပန္ေရာက္သည့္အခါ၌ ဇနီးသည္အား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကစိတ္ထဲမွေပးထားသည့္အမည္အားေျပာျပသည္။ ေဒၚခင္ၾကည္မွလည္းသေဘာက်၏။ သို႔ႏွင့္… ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သူ၏သမီးေလး၏အမည္အား မွည့္ေခၚလိုက္သည္။

“ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္……”

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနႏွင့္ သူမ၏ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္အတူ ရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ့ရသည့္ကာလက …. တိုတုိက်ဥ္းက်ဥ္းေလးသာျဖစ္သည္။ တိတိပပတြက္စစ္ပါမူ ….. စုစုေပါင္း ၂၅ လမွ်သာ….။ ဤမွ်တိုေတာင္းေသာ အခ်ိန္ေလးမ်ားကိုပင္ ျပည့္ျပည့္ဝဝ အတူေနခဲ့ၾကရျခင္း မဟုတ္ခဲ့…။ ဗမာ့တပ္မေတာ္အား အသစ္ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းရန္အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေမာင့္ဘတ္တန္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ သီရီလကၤာႏုိင္ငံသို႔ သြားရ၏။ ရန္ကုန္မွ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ထြက္၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕တြင္ တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္လက်ာ္၊ ဗိုလ္ေဇယ်၊ ဗိုလ္ေနဝင္း၊ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာ ပါၾက၏။ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားမွ သခင္သန္းထြန္း၊ ဦးဘေဘ၊ ဦးညိဳထြန္းႏွင့္ ေစာဘဦးၾကီး ပါဝင္၏။


ခရီးစဥ္က….ရန္ကုန္မွ ကာလကၱား….။ ကာလကၱားမွတဆင့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ ကႏၵီသုိ႔ သြားရန္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔အဖြဲ႔ ရန္ကုန္မွ ထြက္သည္။ ၆ ရက္ေန႔တြင္ ကႏၵီၿမိဳ႕၌ “ေမာင့္ဘတ္တန္” ဦးေဆာင္ေသာ မဟာမိတ္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ တပ္မေတာ္သစ္ ဖြဲ႔စည္းေရးဆုိင္ရာ “ကႏၵီစာခ်ဳပ္” အား ခ်ဳပ္ဆိုၾက၏။ ကႏၵီမွ ျပန္ေရာက္ၿပီးသည့္ေနာက္….ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ တပ္မွ ႏုတ္ထြက္၍ ဖဆပလတြင္ပင္ ဥကၠ႒အျဖစ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးတာဝန္မ်ားအား အခ်ိန္ျပည့္ ထမ္းေဆာင္၏။ ဖဆပလဥကၠ႒ အေနျဖင့္္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ အမွတ္ ၂၅ တာဝါးလိန္းေနအိမ္၌ ေနရသည့္ေနမ်ားက နည္းသည္။ တျပည္လံုးအႏွံ႔ ခရီးထြက္၍ လူထုႏွင့္ေတြ႔ဆံုၿပီး ရွင္းလင္းေျပာၾကားေနခဲ့ရသည္က မ်ား၏။ ျမစ္ၾကီးနားသို႔ သြား၏။ ဒူးဝါးၾကီးမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြး၏။ ကခ်င္လူထုႏွင့္ ေတြ႔၏။ အိမ္တြင္ရွိသည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ေန႔ေန႔ညည အလုပ္မ်ားႏွင့္ပိ၍ ေနခဲ့သည္။

၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ဘုရင္ခံ ေဒၚမန္စမစ္သည္ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ အဂၤလန္သို႔ ျပန္သြားခဲ့၏။ ေဒၚမန္စမစ္ေနရာတြင္ ဆာဟူဘတ္ရန္႔စ္သည္ ဘုရင္ခံသစ္အျဖစ္ႏွင့္ ေရာက္လာ၏။ ဘုရင္ခံသစ္က ရန္ကုန္သို႔ေရာက္ၿပီး မၾကာ…. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေတြ႔၏။ ဖဆပလႏွင့္ ေဆြးေႏြး၏။ ႏွစ္ဖက္ …. အေလွ်ာ့အတင္းႏွင့္ ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ ဖဆပလမွ ပါဝင္ရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ သေဘာတူလုိက္၏။

၁၉၄၆ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ အမႈေဆာင္ေကာင္စီသစ္အား ဖြဲ႔စည္း၏။ ဆာဟူးဘတ္ရန္႔စ္က ေကာင္စီ၏ ဥကၠ႒ …. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဒု-ဥကၠ႒။ ေကာင္စီဝင္ ၁၁ ဦး ရွိသည္။ ဖဆပလက ေကာင္စီတြင္ ၆ ဦး ပါရွိ၏။ ၿပီးလွ်င္ …. ဗိုလ္ခ်ဳပ္က …. ဝန္ၾကီးအဖြဲ႔တြင္ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး တာဝန္ကိုလည္း ယူရ၏။ သို႔ေသာ္ … လြတ္လပ္ေရးခရီးက …..အဆံုးတုိင္သို႔ မေရာက္ေသး…..။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ဦးေဆာင္မႈေအာက္၌ ဆက္၍ခ်ီဆဲ…။

၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ေဒါင္းနင္းလမ္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔အား အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ တည္ေထာင္ေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးရန္ ကမ္းလွမ္း၏။ ဖဆပလက “ဝႈိက္ေဟာ”၏ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို လက္ခံ၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဦးေဆာင္ေသာ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ တဖြဲ႔ လန္ဒန္သို႔ သြား၏။

၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ တလလံုးနီးနီး လန္ဒန္တြင္ ေနၿပီး ေဒါင္းနင္းလမ္းေနအိမ္၌ အက္တလီအစိုးရအဖြဲ႔ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ အဆံုး၌ သေဘာတူညီမႈ ရခဲ့ၾက၏။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ၿဗိတိသွ်နန္းရင္းဝန္ မစၥတာအက္တလီတို႔ သေဘာတူစာခ်ဳပ္အား လက္မွတ္ေရးထုိးၾက၏။

“ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္”

တႏွစ္အတြင္း လြတ္လပ္ေရး ရ….ရမည္….။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အဂၤလန္ျပန္ လက္ေဆာင္က ျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္…. တႏွစ္အတြင္း လြတ္လပ္ေရး ရ….ရမည္ျဖစ္၏။ သူ၏ ကေလးမ်ားအတြက္လည္း လက္ေဆာင္မ်ား ပါခဲ့၏။ သမီးငယ္အတြက္က အ႐ုပ္ၾကီးတ႐ုပ္….။ ထိုအ႐ုပ္ၾကီးက လန္ဒန္တြင္ ဒိုရာသန္းေအး (ဘိလပ္ျပန္သန္း) အား သမီးအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အဝယ္ခိုင္း၍ ဒိုရာသန္းေအးက ဝယ္ေပးလိုက္သည့္ လက္ေဆာင္ျဖစ္၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ထုိလက္ေဆာင္အ႐ုပ္ၾကီးအား ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာသည့္အထိ မပ်က္မစီး ထိန္းသိမ္းထားခဲ့၏။

(၅)

မိုးေသာက္ယံကတည္းက .. ေကာင္းကင္သည္ အံု႔အံု႔မႈိင္းမႈိင္း …. ညိဳ႕ညိဳ႕ဆိုင္းဆိုင္း ….၊ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ မရွိ။ ျမင္ရသည္မွာ ျမဴသန္းေနသည့္ ပင္လယ္ျပင္ၾကီးအလား….။ အရပ္ရပ္သည္ ဝိုးဝုိးဝါးဝါး…..။ မိုးသည္ လြတ္လြတ္ကင္းကင္း စဲသည္ဟူ၍ မရွိ။ ဖြဲလိုက္….။ သည္းလိုက္…..။ တၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ ရြာခ်လုိက္ႏွင့္ ေစြေနသည္။ သနပ္ခါးေရာင္ ပိုးေပ်ာ့ရင္ဖံုး၊ ဘန္ေကာက္လံုခ်ည္၊ ပန္းႏုေရာင္ေခါင္းေပါင္းႏွင့္ ႐ုံးသြားရန္ ျပင္ဆင္ေနေသာ ဖခင္အားျမင္ရသည္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စိတ္ထဲ၌ “ဆန္း”၍ ေနသည္။ ယခင္ကမူ….. ေဖေဖ့အား စစ္ဝတ္စံုႏွင့္သာ အၿမဲလိုလုိ ေတြ႔ရၿမဲ….။ မုိးကမစဲ…..။ ဖြဲလုိက္၊ သည္းလုိက္ႏွင့္…..။ မိုးေရထဲမွာပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ အပါးေတာ္ၿမဲ ဗိုလ္ထြန္းလွႏွင့္အတူ ကားေပၚသို႔ တက္ၿပီး ႐ုံးသို႔ ထြက္သြား၏။ မိုးသည္းေနသျဖင့္ အိမ္အဝ အထိပင္ ဖခင္ျဖစ္သူအား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ လုိက္ပို႔ႏုိင္ၾက၏။ ဤလိုက္ပို႔ျခင္းက ဖခင္ျဖစ္သူအား ေနာက္ဆံုးလိုက္ပို႔ခဲ့သည့္ ေနာက္ဆံုး ခရီးဟု ထုိစဥ္က …. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သူမ၏ အကိုမ်ား မေတြးမိ၊ မထင္မွတ္မိခဲ့…..။

ထိုေန႔က …… ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္……။

(၆)

၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့၏။ လြတ္လပ္ေသာႏိုင္ငံသစ္တြင္ ပထမဦးဆံုး အစိုးရအဖြဲ႔၏ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က သခင္ႏု ျဖစ္လာခဲ့သည္။ လြတ္လပ္ေသာ ႏုိင္ငံသစ္၌ ေဒၚခင္ၾကည္သည္လည္း ႏိုင္ငံ့တာဝန္အား ထမ္းေဆာင္၏။ အရြယ္မေရာက္ေသးသည့္ သားသမီး ၃ ေယာက္အား ထိန္းေက်ာင္းရင္း……။ တဖက္တြင္ မိခင္ႏွင့္ ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးဌာန၊ လူမႈဝန္ထမ္းဌာနတို႔တြင္ တာဝန္ၾကီးၾကီးယူ၍ ထမ္းေဆာင္ရ၏။ ထူေထာင္ကာစ တုိင္းျပည္သစ္တြင္ ေဒၚခင္ၾကည္သည္လည္း အလုပ္တာဝန္မ်ားႏွင့္ မအားမလပ္…..ပိ၍ေနသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ငယ္စဥ္ကေလးဘဝက ….. တပ္မေတာ္သား ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ား၏ ထိန္းေက်ာင္း၊ ေစာင့္ေရွာက္မႈ လက္ေပၚ၌သာ ၾကီးျပင္းခဲ့ရသည္ဟု ဆိုရမည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေမာင္ႏွမမ်ားအေပၚ အႏြံအတာ အခံရဆံုးက …… ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ကားအား ေမာင္းရသည့္ ရဲေဘာ္ျဖစ္၏။ မပီ့တပီႏွင့္ ထုိရဲေဘာ္၏ အမည္အား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေခၚတတ္၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေမာင္ႏွမမ်ားက မိခင္၏ အုပ္ထိန္းမႈ တပ္မေတာ္သား ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ား၏ ထိန္းေက်ာင္းမႈေအာက္၌ ၾကီးျပင္းခဲ့ရသည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း စင္စစ္တြင္မူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ … “ကေလးေတြကို ဘာကိုမွ မေၾကာက္ေစနဲ႔။ သူတုိ႔ ေၾကာက္ဖို႔ဟာ ႏွစ္ခုပဲရွိတယ္။ မတရားတဲ့ ကိစၥကို လုပ္ဖို႔ ေၾကာက္ရမယ္။ မမွန္တဲ့ ကိစၥကို လုပ္ဖို႔ ေၾကာက္ရမယ္။ ေလာကမွာ ေၾကာက္ဖို႔ဆိုတာ ဒီႏွစ္ခုပဲရွိပါတယ္။” ဟူသည့္ သြန္သင္မႈ၊ သင္ၾကားမႈမ်ားအတြင္း၌သာ အသားက်၊ အ႐ိုးစြဲရွင္သန္ၾကီးျပင္းခဲ့သည္ဟု ဆိုရမည္….။

(၇)

၁၉၄၉ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေက်ာင္းစ၍ ေနရသည္။ ရန္ကုန္ရွိ “စိန္႔ဖရန္႔စစ္” ကြန္ဗင့္ေက်ာင္းတြင္ ျဖစ္သည္။ အင္းစိန္၌ ေသနတ္သံတို႔က စဲစျပဳၿပီ….။ ယမ္းေငြ႔ကမူ ေဝဆဲ…..။ KNDO တို႔က အင္းစိန္အား ၁ဝ၁ ရက္တိုင္တုိင္ သိမ္းပိုက္ထားခဲ့ရာမွ စြန္႔၍ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚဘက္သို႔ တေျဖးေျဖး ဆုတ္ခြာသြားၾက၏။ ည ၉ နာရီေက်ာ္လွ်င္ ….. အျပင္မထြက္ရ….။ ေနဝင္မီးၿငိမ္းအမိန္႔အား ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ထုတ္ျပန္၍ထားဆဲ….။ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္ႏွင့္ KNDO တပ္မ်ားက ျမန္မာျပည္ၿမိဳ႕ၾကီး အမ်ားအျပားအား သိမ္းပိုက္ထား၏။ ပုသိမ္၊ ေျမာင္းျမ၊ ဓႏုျဖဴ၊ ေညာင္တုန္းတို႔က KNDO တို႔၏ လက္ေအာက္၌ ရွိေန၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အေမဘက္မွ အဖိုးအဖြားႏွင့္ ေဆြမ်ဳိးမ်ားက …..ပုသိမ္၊ ေျမာင္းျမဘက္၌ ရွိၾက၏။ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္တို႔ ေတာခိုသြားၾက၏။ တိုင္းျပည္က မီးလွ်ံအတြင္း၌…..။

“စိန္႔ဖရန္႔စစ္” ကြန္ဗင့္ေက်ာင္းတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္အထိ ေနခဲ့၏။ အလယ္တန္းပညာအား “စိန္႔ဖရန္႔စစ္” ကြန္ဗင့္ေက်ာင္းမွပင္ ၿပီးဆံုးေအာင္ျမင္ခဲ့၏။ ထုိစဥ္က ျမန္မာျပည္ပညာေရး၌ အစုိးရေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ သာသနာျပဳေက်ာင္းမ်ားဟူ၍ ၂ မ်ဳိး ရွိ၏။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးႏု အပါအဝင္ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ ဝန္ၾကီးမ်ား အားလံုးလိုလုိက သူတုိ႔၏ သားသမီးမ်ားအား ပညာေရးဝန္ၾကီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ အစုိးရေက်ာင္းမ်ား၌ မထား….။ သာသနာျပဳေက်ာင္းမ်ားတြင္ပင္ ထားၾက၏။

၁၉၅၆ ခုႏွစ္….။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ “စိန္႔ဖရန္႔စစ္” ကြန္ဗင့္ေက်ာင္း၌ အလယ္တန္းပညာအား သင္ယူေနစဥ္… ၇ တန္း စာေမးပြဲ ေမးခြန္းေပါက္ၾကားမႈမွစ၍ ေက်ာင္းသားတဦး ေသဆံုးခဲ့ရသည့္ အေရးအခင္းတခု ျဖစ္ခဲ့၏။ ေမးခြန္းေပါက္ၾကားမႈအား အေထာက္အထားႏွင့္တကြ ဗမာ့ေခတ္ သတင္းစာက ေရးသည္။ ဗမာ့ေခတ္တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည့္ ေမးခြန္းႏွင့္ စာေမးပြဲ စာစစ္ခန္းမွ ေမးခြန္းက ထပ္တူျဖစ္ေနသည္။ ဤတြင္ …. ပညာေရးအာဏာပိုင္တုိ႔က စာေမးပြဲအား ရက္အကန္႔အသတ္မရွိ ေရႊ႔လုိက္ေၾကာင္း …. စာေမးပြဲေျဖရန္ ေရာက္လာၾကသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားအား ရွင္းၾက၏။ ေနာက္ဆံုး ….. ေက်ာင္းသားမ်ားက သတင္းေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာတုိက္သို႔ ခ်ီတက္၍ ဝိုင္းၾက၏။ သတင္းစာတုိက္အား ဖ်က္ဆီးရန္ ၾကိဳးစားၾက၏။ ဤတြင္ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းသားတဦး ဒဏ္ရာရ၏။ ေနာက္ပိုင္း …. ေသြးလြန္၍ ထုိေက်ာင္းသား ကြယ္လြန္ခဲ့၏။ ကြယ္လြန္ခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားအမည္က ….“ဟယ္ရီတန္…”…..။ ထုိအေရးအခင္းအား ….“ဟယ္ရီတန္” အေရးအခင္း” ဟု ဆိုၾက၏။ ထုိႏွစ္က …. အစိုးရေက်ာင္းမ်ား အားလံုးရွိ ၇ တန္းေက်ာင္းသား အားလံုးအား အတန္းအေအာင္ေပးခဲ့၏။

(၈)

၁၉၅၇-၅၈ ပညာသင္ႏွစ္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ မက္သဒစ္အထက္တန္းေက်ာင္းသို႔ ေျပာင္းေရႊ႔၍ေနသည္။ ထုိစဥ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အသက္သည္ ၁၃ ႏွစ္မွ် ရွိၿပီ။ ျပည္တြင္းစစ္ႏွင့္ စခဲ့ရသည့္ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ ဒီမုိကေရစီသည္ ၁ဝ ႏွစ္ခရီး ေလွ်ာက္လွမ္းၿပီးသည့္အခ်ိန္၌ ….ဖဆပလ၏ အာဏာရပ္ဝန္း အကြဲအၿပဲတုိ႔ေၾကာင့္ နိဂံုးခ်ဳပ္ရေတာ့မည့္အလား ျဖစ္ေန၏။ ဦးႏုက ဖဆပလအတြင္း သန္႔ရွင္းရမည္ဟု ေၾကြးေၾကာ္၏။ တဖန္ “ေဆြ-ၿငိမ္း” တုိ႔ကလည္း ဖဆပလ တည္ၿမဲရမည္ဟု ဟစ္ေအာ္ျပန္၏။ ေၾကြးေၾကာ္ရင္း ….. ဟစ္ေအာ္ရင္းႏွင့္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ကမၻာေအး ဖဆပလ ညီလာခံၾကီးတြင္ ႏွစ္ျခမ္းကြဲသြားေတာ့၏။ သန္႔ရွင္းႏွင့္ တည္ၿမဲဟူ၍……။ ဦးႏုႏွင့္ မင္းလွ ဗိုလ္တဲသခင္တင္တုိ႔က သန္႔ရွင္းအား ဦးေဆာင္၏။ ဦးဗေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔က တည္ၿမဲအား ေခါင္းေဆာင္ၾက၏။ ညီလာခံအကြဲက…. လႊတ္ေတာ္ထဲအထိ သယ္လာၾကသည္။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၅ ရက္ေန႔တြင္ ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္၌ တည္ၿမဲတို႔က ဦးႏု၏ အစုိးရအဖြဲ႔အား အယံုအၾကည္မရွိ အဆိုတင္၏။ သန္႔ရွင္းအစိုးရအား ပမညတ တုိ႔က လႊတ္ေတာ္အတြင္း မဲတင္းေပးလုိက္ၾကသျဖင့္ တည္ၿမဲတုိ႔၏ အဆုိက မေအာင္…..။ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ရ၏။ အာဏာရပ္ဝန္း၏ အလႈပ္အရမ္းအား ၾကည့္ၿပီး စစ္တပ္က တစခန္းထလာျပန္သည္။ တည္ၿမဲစစ္ဗိုလ္တို႔က သန္႔ရွင္းဦးႏုအား အက်ပ္ကိုင္၏။ အာဏာသိမ္းရန္အထိ ေျခလွမ္းျပင္လာၾကသည္။ သန္႔ရွင္းအစုိးရက …. တည္ၿမဲႏွင့္ စစ္တပ္။ စစ္မ်က္ႏွာႏွစ္ဖက္အား ရင္ဆိုင္ေနရ၏။

၁၉၅၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ဝန္ဒါမီယာရွိ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးႏု၏ အိမ္တြင္ တပ္မႉးအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ဦးႏု ေဆြးေႏြး၏။ တပ္မႉးမ်ားက ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္တင္ေဖ၊ ဗိုလ္မႉးၾကီးေအာင္ၾကီးႏွင့္ ဗိုလ္မႉးၾကီးေမာင္ေမာင္ ျဖစ္သည္။ တပ္သို႔ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးရန္ ေသနတ္ျပ၍ ေတာင္းဆိုေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဆြးေႏြးပြဲက ၄ နာရီခန္႔ ၾကာသည္။

ေနာက္ဆံုး ဦးႏုလုိက္ေလ်ာလုိက္ရ၏။ စစ္တပ္၏ ကတၱီပါ အာဏာသိမ္းပြဲ…..။ ထုိထုိေသာ အေျခအေနမ်ားအား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ မက္သဒစ္ေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းတက္ရင္း သိခြင့္၊ ၾကားခြင့္ ရခဲ့၏။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကြယ္လြန္ခဲ့ၿပီး သည့္ေနာက္တြင္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား ….. တပ္မေတာ္အတြင္းမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔၏ ေနအိမ္သို႔ ဝင္ထြက္ၿမဲ၊ ေစာင့္ေရွာက္ၿမဲ၊ ကူညီၿမဲ ….. ဝန္းရံၾကဆဲပင္…..။ ထိုအထဲ၌ …. ဦးအုန္း၊ သခင္အုန္းျမင့္၊ အိုးေဝ ဦးညိဳျမ၊ တရားသူၾကီးခ်ဳပ္ ဦးျမင့္သိန္းတုိ႔က နီးနီးကပ္ကပ္ ပို၍ရွိၾကသည္။ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ဆက္ဆံၾက၏။ မိခင္ေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ စကားဝိုင္းမ်ားတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ အနားမွ နားေထာင္ခြင့္ရခဲ့၏။ သူတုိ႔၏ အသိ၊ သူတို႔၏ အေတြးအျမင္၊ အယူအဆမ်ားအား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ နီးနီးကပ္ကပ္ သိရွိခြင့္ရခဲ့၏။ ထုိစဥ္က …. စစ္တပ္အာဏာသိမ္းမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ….. ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ မြန္ျပည္နယ္ စည္း႐ုံးေရးခရီးစဥ္အတြင္း ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ NLD ႐ုံး၌ အတိတ္အား ျပန္ေျပာင္း၍ အမွတ္တရ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့၏။

“၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ပထမအၾကိမ္ စစ္အာဏာသိမ္းကတည္းက က်မ သေဘာမက်ခဲ့ဘူး။ သေဘာမက်ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ တပ္မေတာ္ဟာ ႏုိင္ငံေရးအာဏာသိမ္းဖို႔ ေဖေဖက တည္ေထာင္ထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေဖေဖကုိယ္တုိင္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့အခါ တပ္မေတာ္ထဲက ထြက္ၿပီးမွ လုပ္ပါတယ္။ ဒီလိုတပ္မေတာ္ထဲက ထြက္ၿပီးမွ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ အစဥ္အလာ ေကာင္းေစခ်င္လို႔ပဲ။ တိုင္းျပည္တျပည္ကို လက္နက္အားကိုးၿပီးေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္တယ္ဆိုတဲ့ အစဥ္အလာ မျဖစ္ေစခ်င္လို႔။ တုိင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ ျပည္သူလူထုေထာက္ခံမႈ အင္အားနဲ႔ပဲ အုပ္ခ်ဳပ္တာ ျဖစ္ရမယ္။ လက္နက္အင္အားနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တာ မျဖစ္ရဘူးဆိုတာ က်မကို ေမြးကတည္းက သင္ထားခဲ့တဲ့့ က်မသိခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ၁၉၅၈ ပထမအၾကိမ္ စစ္တပ္အာဏာ သိမ္းတုန္းကလည္း က်မ မေထာက္ခံခဲ့ဘူး။ အဲဒီတုန္းက က်မ ငယ္ငယ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ အသက္ ၁၃ ႏွစ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း က်မတို႔အသိုင္းအဝိုင္းက လူၾကီးေတြက ဒီဟာက လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ ကိစၥမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သင္ထားခဲ့လို႔ က်မ အဲဒီကတည္းက နားလည္ခဲ့ပါတယ္”

(၉)

၁၉၆ဝ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဦးႏုက ျပည္ေထာင္စုပါတီေထာင္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္သည္။ “ေဆြ၊ ၿငိမ္း” တုိ႔ကမူ ဖဆပလအေနႏွင့္ပင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ၾက၏။ “ေဆြ၊ ၿငိမ္း” တုိ႔၏ ေၾကြးေၾကာ္သံက ….“႐ႈံးရင္လည္း ႏိုင္ရမည္” ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ၁၉၆ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကား ….. မသမာမႈမ်ား၊ ဘက္လုိက္မႈမ်ား၊ အၾကမ္းဖက္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား …. လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈမ်ား အတြင္းမွာပင္ က်င္းပၿပီးစီးခဲ့သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးသည့္ေနာက္ အာဏာရရွိခဲ့သည့္ ဦးနု၏ ပထစ အစိုးရက ေဒၚခင္ၾကည္အား အိႏၵိယႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ၾကီးအျဖစ္ ခန္႔အပ္၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သည္လည္း မိခင္ႏွင့္အတူပင္ အိႏၵိယသို႔ လိုက္ပါသြားမည္ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ မိသားစု အိႏၵိယသို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ေရးအတြက္ ျပင္ဆင္ၾကရ၏။ ယူသြားၾကမည့္ပစၥည္းမ်ား ထုပ္ပိုးၾက၏။ အခ်ဳိ႕ပစၥည္းမ်ားက သေဘာၤႏွင့္ ပို႔ရမည့္ ပစၥည္းမ်ားျဖစ္သည္။ ပစၥည္းအမ်ားစုက စာအုပ္၊ စာတမ္းမ်ား ျဖစ္၏။

ထိုစဥ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အသက္သည္ ၁၅ ႏွစ္မွ်သာ ရွိေသးေသာ္လည္း ေက်ာင္းစာအျပင္ အျခားျပင္ပမွ စာအုပ္စာတမ္းမ်ားအား ဖတ္႐ႈေနၿပီျဖစ္သည္။ စာဖတ္ဝါသနာက ထုိစဥ္ကတည္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တြင္ အျမစ္တြယ္ေနေလၿပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အဓိက ဝါသနာက စာဖတ္ျခင္းဟုပင္ ဆိုရမည္။ ျပင္ပစာေပမ်ားအား အထူး ႏွစ္သက္မက္ေမာစြာ ဖတ္၏။ ႏွစ္သက္သည့္ စာအုပ္မ်ားကိုလည္း တခုတ္တရ သိမ္းဆည္းတတ္၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အဖို႔ ဤသို႔ စာေပဝါသနာ ထက္သန္ရင့္မာလာေစရန္အတြက္ နည္းေပး၊ လမ္းညႊန္ခဲ့သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ရွိ၏။ တဦးက ….. ဦးအုန္းျဖစ္သည္။ ဦးအုန္းက တကၠသိုလ္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေက်ာင္းေနဘက္ … ဖဆပလအတြင္း၌လည္း တြဲ၍လုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးသည့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တဦး..။ ေနာင္တြင္မူ …. သတင္းစာဆရာ၊ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စု သမၼတႏုိင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ၾကီး….။ ဦးအုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ဖတ္သင့္ဖတ္ထုိက္သည့္ စာအုပ္မ်ားအား ညႊန္း၏။

ဦးအုန္းကဲ့သို႔ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား စာအုပ္လမ္းညႊန္မ်ားေပးခဲ့သူ ေနာက္တဦးကား …. အုိးေဝဦးညိဳျမ ျဖစ္သည္။ ဦးညိဳျမက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား “ဟားဗက္ဂႏၲဝင္” (Harvard Classics) စာအုပ္တြဲ တစံုလံုးအား လက္ေဆာင္ေပး၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွစ္သက္သည့္ စာအုပ္မ်ားစာရင္းတြင္ “ဟားဗတ္ဂႏၲဝင္” စာအုပ္တြဲလည္း ပါ၏။ မၾကာခဏ ျပန္ျပန္ဖတ္သည္။ နယူးေဒလီသို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သယ္ယူသြားမည့္ ပစၥည္းအမ်ားစုက စာအုပ္မ်ား ျဖစ္သည္။

နယူးေဒလီတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ ေနရသည့္အိမ္က …. အကၠဘာလမ္း (Akbar Road) တြင္ ရွိသည္။ အိမ္နံပါတ္က ၂၄ ျဖစ္သည္။ ၿခံက က်ယ္ဝန္း၏။ ပန္းပင္မ်ားႏွင့္ ဥယ်ာဥ္ၾကီးတခုအလား ….။ အိမ္မွာလည္း ၾကီးမားခန္႔ျငား တင့္တယ္လြန္းလွ၏။ ေဒလီရွိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေနအိမ္လမ္းထိပ္တြင္ သေျပပင္မ်ားရွိသည္။ သေျပသီး သီးခ်ိန္၌ ခရမ္းေရာင္ရင့္ရင့္ ရွည္ေမ်ာေမ်ာ သေျပသီးတုိ႔က လမ္းေဘးတြင္ ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္ႏွင့္ ေဖြးေနသည္။ သေျပသီးအား ေဒလီတြင္က “ဇမၹဳ” ဟု ေခၚၾကသည္။ သေျပပင္မ်ားအၾကား ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားမိသည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ကဗ်ာဆရာၾကီး မင္းသုဝဏ္၏ ကဗ်ာတုိေလးအား သတိရမိ၏။

“ဝါဆို ….. ဝါေခါင္

ေရေတြၾကီးလို႔ …..

သေျပသီးမွည့္ ေကာက္စို႔ကြယ္ …..”

(၁ဝ)

နယူးေဒလီ၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ “ဂ်ဳိးဇက္ႏွင့္ ေမရီ ကြန္ဗင့္ေက်ာင္း” (Convent of Jesus and Mary) တြင္ ပညာဆက္သင္ရသည္။ က်စ္ဆံၿမီး တုတ္တုတ္ရွည္ရွည္ၾကီးႏွင့္ ၁၅ ႏွစ္သမီးအရြယ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ေက်ာင္းသစ္၊ အတန္းသစ္၊ မိတ္ေဆြအသစ္မ်ားအၾကား၌ ထူးဆန္းေနသည္။ “ဂ်ဳိးဇက္ႏွင့္ ေမရီ ကြန္ဗင့္ေက်ာင္း” တြင္ တႏွစ္ခန္႔ ပညာသင္ၿပီးသည့္ေနာက္ …. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ေဒလီတကၠသိုလ္၊ ေလဒီရွယ္ရီရမ္ ေကာလိပ္ (Lady Shri Ram College) သို႔ ဝင္ခြင့္ရ၏။

၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ……။

ေလဒီရွယ္ရီရမ္ ေကာလိပ္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ႏိုင္ငံေရးသိပံၸဘာသာရပ္အား အဓိကဘာသာအျဖစ္ ယူခဲ့၏။ ေဒလီတကၠသိုလ္တြင္ တတ္ေရာက္ေနစဥ္ … ရန္ကုန္မွ စိတ္မခ်မ္းေျမ႕ဖြယ္ သတင္းမ်ားအား ဆက္တုိက္ဆိုသလိုပင္ ၾကားေနရ၏။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ေနဝင္းဦးေဆာင္သည့္ စစ္တပ္က တုိင္းျပည္အာဏာအား သိမ္းယူလုိက္၏။ ၆၂ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းပြဲက ၅၈ ကဲ့သို႔ ကတၱီပါအာဏာသိမ္းပြဲမ်ဳိး မဟုတ္….။ ပစ္ခတ္မႈ ပါ၏။ သမၼတ၏ အိမ္ေတာ္အား ဝင္ေရာက္စီးနင္ရာတြင္ ပစ္ခတ္ဝင္ေရာက္၏။ သမၼတ စပ္ေရႊသိုက္၏ သားတဦး ေသဆံုးခဲ့ရ၏။ ေသြးႏွင့္စေသာ ခရီးအစ…..။ ျမန္မာျပည္က အေမွာင္နက္နက္အတြင္းသို႔ တိုးဝင္ကာ သြားေနေလၿပီဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေတြးထင္မိခဲ့၏။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေဒလီတကၠသိုလ္တြင္ ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္အတြင္း ဗိုလ္ေနဝင္း၏ အာဏာသိမ္း တပ္မေတာ္အဖြဲ႔အေပၚ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားတုိ႔က ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပၾကသည့္ သတင္းမ်ား ၾကားရ၏။ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔စြာႏွင့္ပင္ နားစြင့္ေနမိသည္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ကိုမူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သေဘာတူ၏။ ေက်ာင္းသားတုိ႔၏ ရပ္တည္ခ်က္ႏွင့္ ရဲဝ့ံမႈအား သေဘာက်ႏွစ္သက္၏။ မိမိသည္လည္း ေဒလီတကၠသိုလ္၌ ပညာသင္ေနသည့္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသူတဦး….။ “ေက်ာင္းသား” ဟူေသာ “ေသြး” က “ေဝး” ေသာ္လည္း “နီး” ေစ၏။ ရင္ခုန္သံခ်င္းက …. “ဟာမိုီနီ” ျဖစ္၏။ ဤသို႔ပင္ ….. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ခံစားမိ၏။ ၿပီးလွ်င္ ….. မိမိကိုယ္တုိင္က “အရပ္ဖက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ တပ္မေတာ္မွ လက္နက္ႏွင့္ ပါဝင္ပတ္သတ္သည္ကို မႏွစ္သက္…..။ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းမႈအား နင့္နင့္သည္းသည္း ဆန္႔က်င္၏။”

၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ …..။

မိခင္မွတဆင့္ ရန္ကုန္၏ သတင္းဆိုးၾကီးအား ၾကားရ၏။

“ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ သမဂၢအေဆာက္အအံုၾကီးကို ဗိုလ္ေနဝင္းက ယမ္းဘီးလူးနဲ႔ ေဖာက္ခြဲဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္ၿပီ……”

ေဒၚခင္ၾကည္၏ စကားသံက …. တိုး၍ တိမ္ဝင္သြား၏။ စကားလံုးတို႔က လည္ေခ်ာင္းအတြင္း တစ္ခံေနသည့္ အလား….။ ၿပီးမွ …. ေဒၚခင္ၾကည္၏ လည္ေခ်ာင္းဝမွ စကားလံုးတို႔သည္ ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ႏွင့္ အားယူ၍ ထြက္လာသည္။

“အထဲမွာရွိေနတဲ့ …. ေက်ာင္းသားေတြအားလံုးလည္း ….. က်ဆံုးကုန္ၾကတယ္……”

“အုိ …”

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တကိုယ္လံုး ေတာင့္တင္းသြား၏။ တဒဂၤအတြင္း ေသြးတို႔ လွည့္လည္မႈ ရပ္တန္႔ၿပီး ေအးခဲသြားသည့္ အလား…..။

နာၾကည္းမႈ….. ေၾကကြဲမႈ….. အ့့ံၾသမႈ….. ထိတ္လန္႔မႈ….. ဝမ္းနည္းမႈ…. ေဒါသ…။ ဤခံစားမႈေဝဒနာတုိ႔က တဒဂၤအတြင္း တၿပိဳင္တည္း စုၿပံဳ၍ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္လား……။ ဒါမွမဟုတ္….. တခုၿပီးတခု …. ပဥၥလက္ဆန္စြာႏွင့္ ျဖစ္ေပၚခံစားခဲ့ရသည္လား…..။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မေဝခြဲတတ္……။ ခဏငယ္ေပါင္းမ်ားစြာအား လြန္ေသာ္ …. အသိတရားသည္ ခႏၶာႏွင့္ ျပန္၍ကပ္မိ၏။ ဤတြင္မွ …. သတိထားမိသည္မွာ …. ေမာပမ္းမႈၾကီးစြာႏွင့္ အသက္ရႉေနရျခင္း…..။ ရင္ထဲတြင္ ေမာေန၏။ အေမာက ….. ေဖာ္ျပ၍ မတတ္စြမ္းသာ။ တကိုယ္လံုး ႏံုးခ်ိေနသည္။



မိခင္ေဒၚခင္ၾကည္သည္လည္း မိမိကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္၍ေနမည္ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ထင္မိ၏။ ဗိုလ္ေနဝင္းက ေဖေဖ ထူေထာင္ခဲ့သည့္ တပ္မေတာ္အား ပထမဖ်က္ဆီး၏။ ၿပီးလွ်င္…. ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေဖေဖတို႔ စတင္ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကသည့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢအား ၿဖိဳဖ်က္ျပန္သည္။ ဗိုလ္ေနဝင္းသည္ ေဖေဖလက္ႏွင့္ လုပ္ခဲ့သမွ်အား ေျခႏွင့္လိုက္၍ ဖ်က္ေနေလ၏။ ဤသို႔ပင္…. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျမင္မိ၏။ ဤ အျမင္အား အကိုျဖစ္သူ ကိုေအာင္ဆန္းဦးအား ေျပာျပလွ်င္…. သူ မည္သို႔ဆိုေလမည္နည္း။ အကိုျဖစ္သူ ကိုေအာင္ဆန္းဦးက ကိစၥအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ သူႏွင့္ အျမင္မတူ…..။ တခုခုဆိုလွ်င္ ….. ကိုေအာင္ဆန္းဦးက တဖက္…..။ သူတို႔ သားအမိက တဖက္ ….အၿမဲပင္ အျမင္မတူၾက….။

(၁၁)

အိႏၵိယႏုိင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ၾကီးအျဖစ္ႏွင့္ နယူးေဒလီသို႔ ေဒၚခင္ၾကည္ တာဝန္က်သည့္အခ်ိန္တြင္ “ေန႐ူး” သည္ အိႏၵိယတြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဆဲျဖစ္သည္။ ပန္ဒစ္ေန႐ူးက သခင္ေအာင္ဆန္းအား….ေလးစား၏။ တူသားညီေနာင္သဖြယ္လည္း ခ်စ္ခင္၏။ ငယ္ရြယ္ပ်ဳိျမစ္သည့္ သခင္ေအာင္ဆန္းအား အေရွ႕အာရွအတြက္ပါ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး အားထားခဲ့၏။ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့၏။ ဤအတြက္ပင္….. သခင္ေအာင္ဆန္း၏ ဇနီးႏွင့္ မိသားစု ေဒလီသို႔ ေရာက္လာသည့္အခါတြင္ ပန္ဒစ္ေန႐ူးက ေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔အေပၚ၌ ဂ႐ုစိုက္၊ အေလးထား ဆက္ဆံျခင္းျဖစ္မည္။

ေက်ာင္းအားရက္မ်ားတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ “အကၠဘာ”လမ္း ေနအိမ္မွာပင္ “ပီယာႏုိ” သင္၏။ ဂ်ပန္ပန္းအလွျပင္နည္းကိုလည္း သင္ရ၏။ မိခင္ျဖစ္သူက စီစဥ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ေဒၚခင္ၾကည္က သမီးျဖစ္သူအား ဂီတ၊ အလွ၊ အႏုပညာတြင္လည္း ခံစားသက္ဝင္ေစလိုဟန္ တူ၏။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ငယ္စဥ္ကပင္…. စနစ္တက် ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္မႈေအာက္၌ ၾကီးျပင္းခဲ့ရသူဟု ဆိုရမည္။ မိခင္ေဒၚခင္ၾကည္သည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ၾကံ႕ခိုင္၊ ျဖတ္လတ္ေစရန္လည္း ျမင္းစီးအတတ္အား သင္ေစျပန္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျမင္းစီးေလ့က်င့္သင္ၾကားရသည့္ ျမင္ကြင္းက…. အိႏၵိယႏိုင္ငံသမၼတၾကီး၏ ကိုယ္ရံေတာ္တပ္ဖြဲ႔ ျမင္းစီးေလ့က်င့္ရာ ျမင္းကြင္းျဖစ္သည္။ ထိုျမင္းကြင္း၌ပင္ ပန္ဒစ္ေန႐ူး၏ ေျမးမ်ားျဖစ္သည့္ ရာဂ်စ္ဂႏၵီ၊ ဆန္ေဂ်းဂႏၵီတို႔ႏွင့္အတူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျမင္းစီးေလ့က်င့္ခဲ့၏။

ေဒလီ၏ ဆင္ေျခဖံုးဘက္တြင္ “ေမေရာ္လီ” (Mehrauli) အမည္ရွိ ရပ္ကြက္တခု ရွိသည္။ ထိုရပ္ကြက္တြင္ “အေသာက ဝိဟာရ” အမည္ရွိ ဗုဒၵသာသနိက အေဆာက္အအံုတခု ရွိ၏။ “အေသာက ဝိဟာရ” က ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းသူ မရွိသျဖင့္ ယုိယြင္းပ်က္စီးေန၏။ ေဒၚခင္ၾကည္သည္ ဗုဒၵဘာသာကိုးကြယ္သည့္ သံတမန္တို႔၏ ပံ့ပိုးကူညီမႈအား ရယူ၍ “အာေသာက ဝိဟာရ” အား ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းခဲ့သည္။ ေနာင္တြင္….. “အာေသာကဝိဟာရ” က ေဒလီရွိ ဗုဒၵဘာသာဝင္တို႔၏ ဗုဒၵဘာသာပြဲေတာ္ၾကီးမ်ား က်င္းပရာ…. ဝတ္ျပဳရာ…..။ ကမၼဌာန္းဘာဝနာ တရားစီးျဖန္းရာ….. သာသနိကအေဆာက္အအံုၾကီးတခု ျဖစ္လာခဲ့၏။ မိခင္ၾကီး၏ ဘာသာေရးရာေဆာင္ရြက္မႈ အဝဝတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္း အတူတြဲ၍ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ပင္….။

(၁၂)


၁၉၆၃ ခုႏွစ္တြင္ ေဒလီတကၠသိုလ္ (Lady Shri Ram College) မွ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံအဓိကႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေက်ာင္းၿပီးခဲ့၏။ ထုိစဥ္က….. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အသက္မွာ ….. ၁၈ ႏွစ္စြန္း႐ုံမွ်သာ ရွိေသး၏။ ပညာေရးအား ဆက္လက္သင္ၾကားရန္အတြက္ နည္းလမ္းရွာၾက၏။ ထုိစဥ္က….. အကိုျဖစ္သူ ကိုေအာင္ဆန္းဦးသည္ အဂၤလန္တြင္ ေက်ာင္းတက္ေန၏။ ေဒၚခင္ၾကည္က သမီးျဖစ္သူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုလည္း အဂၤလန္တြင္ပင္ ပညာဆက္၍ သင္ႏုိင္ရန္ စီစဥ္၏။

ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံသား ေလာ(ဒ္)ဂိုးဘု(သ္) (Lord Gore Booth)ႏွင့္ ဇနီးျဖစ္သူ ပက္ႀတိရွာ (Patricia) တုိ႔က …. ေဒၚခင္ၾကည္၏ မိတ္ေဆြေဟာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ရန္ကုန္တြင္ ေနစဥ္ကတည္းက ေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္ သိကၽြမ္းခင္မင္ခဲ့သည့္ မိတ္ေဆြမ်ား ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က …. ေလာ့(ဒ္)ဂိုးဘု(သ္)သည္ ရန္ကုန္တြင္ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ သံအမတ္ၾကီးအျဖစ္ႏွင့္ ေရာက္ရွိေနခဲ့၏။ ယခု….. ေဒလီတြင္ ေလာ့(ဒ္)ဂိုးဘု(သ္) ဇနီးေမာင္ႏွံႏွင့္ ေဒၚခင္ၾကည္တို႔ ျပန္လည္ဆံုေတြ႔ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ေလာ့(ဒ္)ဂုိးဘု(သ္)က ေဒလီသို႔ ၿဗိတိသွ်မဟာမင္းၾကီး တာဝန္ႏွင့္ ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ မိတ္ေဆြေဟာင္းမ်ား ျပန္လည္ဆံုေတြ႔မႈကား ……. ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈအား တုိး၍ …..ခုိင္ၿမဲေစ၏။

၁၉၆၄ ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ ေအာက္စဖို႔တကၠသိုလ္၊ ဟူးခ်ိေကာလိပ္၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေက်ာင္းဝင္ခြင့္ ရ၏။ ေအာက္စဖို႔၌ ပညာသင္စဥ္ တေလွ်ာက္လံုး ေလာ့(ဒ္)ဂုိးဘု(သ္) ႏွင့္ ပက္ႀတိရွာသည္ မိသားစုအရင္းအျခာကဲ့သို႔ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေစာင့္ေရွာက္၏။ ပက္ႀတိရွာတို႔၏ အိမ္သည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ မိသားစုအိမ္ကဲ့သို႔….။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က..ပက္ႀတိရွာတုိ႔၏ မိသားစုဝင္ သမီးတစ္ဦးကဲ့သို႔…..။ ေလာ့(ဒ္)ဂုိးဘု(သ္)ႏွင့္ ပက္ႀတိရွာတို႔တြင္ သား ၂ ဦးႏွင့္ သမီး၂ ဦး ရွိ၏။ သူတုိ႔ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္း ေမာင္ႏွမရင္းျခာမ်ားသဖြယ္….ရင္းႏွီးေႏြးေထြးခဲ့ၾက၏။ ဤအိမ္မွပင္ ….ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ၿဗိတိန္ရွိ ႏိုင္ငံေရးသမားၾကီးမ်ား၊ ေတာ္ဝင္အစိုးရ အမႈထမ္းၾကီးမ်ားႏွင့္ သိကြ်မ္းခြင့္ ရခဲ့၏။

(၁၃)

ေအာက္စဖို႔တကၠသိုလ္တြင္ တက္ေနစဥ္အတြင္း ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ား၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ မိခင္ရွိရာ နယူးေဒလီသို႔ ႏွစ္စဥ္ျပန္ၿမဲ…..။ တႏွစ္တြင္မူ ….ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ မိခင္ရွိရာ ေဒလီသို႔ မျပန္ဘဲ …. မိခင္ထံတြင္ ခြင့္ေတာင္းၿပီး ေဒၚသန္းေအးရွိရာ အယ္(လ္)ဂ်ီးရီးယားႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္၏။ ေဒၚသန္းေအးအား ရင္းႏွီးသူမ်ားက “ဒိုရာသန္းေအး” ဟုသာ ေခၚၾက၏။ အမ်ားကမူ ….“ေလွကေလး” သီခ်င္းႏွင့္အတူတြဲ၍ အဆိုေတာ္ “ဘိလပ္ျပန္သန္း” ဟု သိၾက၏။ ေဒၚသန္းေအးက …. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ရွားပါးလွသည့္ မိန္းခေလးမိတ္ေဆြမ်ားထဲမွ ရွားရွားပါးပါး မိတ္ေဆြတဦး…။

၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ၿဗိတိသွ်နန္းရင္းဝန္ အက္တလီႏွင့္ ေဆြးေႏြးရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ လန္ဒန္သို႔ သြားစဥ္က …. ဒိုရာသန္းေအးသည္ လန္ဒန္တြင္ ရွိေန၏။ လန္ဒန္ေဆြးေႏြးပြဲက တလမွ် ၾကာ၏။ ထိုကာလမ်ားတြင္ ဒုိရာသန္းေအးသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔အား အစစအရာရာ ကူညီခဲ့၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ သားအမိ ေဒလီတြင္ရွိစဥ္ ဒုိရာသန္းေအးသည္ ကုလသမဂၢ ျပန္ၾကားေရးဌာန ဝန္ထမ္းအျဖစ္ႏွင့္ နယူးေဒလီသို႔ တာဝန္က်၏။ ေဒလီတြင္ ေဒၚခင္ၾကည္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ႏွင့္ ဒိုရာသန္းေအးတုိ႔ ပုိမုိရင္းႏွီးခဲ့၊ ခင္မင္ခဲ့ၾက၏။ ဒိုရာသန္းေအးက အိႏၵိယမွ အယ္(လ္)ဂ်ီးရီးယားသို႔ ကုလသမဂၢ ဝန္ထမ္းတာဝန္ႏွင့္ပင္ ေရႊ႔ေျပာင္းတာဝန္ထမ္းရ၏။ ဤတြင္ …. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မိခင္ထံ ခြင့္ေတာင္းၿပီး ဒိုရာသန္းေအးႏွင့္ သြားေနျခင္းျဖစ္သည္။

၁၉၅၆ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ဗိုလ္မႉးၾကီး ဟြာရီဘူမီဒီယန္ (Houari Bou Medienne) က သမၼတ အာမတ္ဘင္ဘဲလားအား ျဖဳတ္ခ်ၿပီး အာဏာသိမ္း၏။ အယ္ဂ်ီးရီးယား အာဏာသိမ္းမႈက ေသြးထြက္သံယိုမႈ မရွိခဲ့….။ အယ္ဂ်ီးရီးယားက ၁၈၆၅ မွ စၿပီး ျပင္သစ္၏ ကိုလိုနီျဖစ္ခဲ့၏။ ကိုလိုနီသက္ရွည္၏။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္တြင္ အယ္ဂ်ီးရီးယား အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္ဦးက ျပင္သစ္ကိုလိုနီအစိုးရအား လက္နက္ကိုင္၍ ေတာ္လွန္သည္။ ဖိႏွိပ္သူႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေရးလႈပ္ရွားမႈ ပဋိပကၡက ၾကီးမား၏။ ေနာက္ဆံုး ….. ျပင္သစ္သမၼတ ဒီေဂါလက္ထက္တြင္ “ေအဗီယန္စာခ်ဳပ္” (Treaty of Evian) အား ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး အယ္ဂ်ီးရီးယား လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့၏။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၄ ရက္…..။ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္….. အယ္ဂ်ီးရီးယား အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ အာမက္ဘင္ဘဲလား (Ahmed Ben Bella) သမၼတ ျဖစ္လာ၏။

၆၅ အာဏာသိမ္းမႈက လြတ္လပ္ၿပီး ၃ ႏွစ္အၾကာ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ အာဏာသိမ္းမႈ ျဖစ္၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အယ္ဂ်ီးရီးယားသို႔ ေရာက္သည့္အခ်ိန္၌ အာဏာသိမ္းမႈက ျဖစ္ပြားၿပီးစ…..။ ရက္ပိုင္းမွ်သာ ရွိဦးမည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ …. အယ္ဂ်ီးရီးယားက …. နာလန္ထစ ၿမိဳ႕ေတာ္….။ ၈ ႏွစ္ၾကာ လက္နက္ကိုင္တုိက္ပြဲမ်ားႏွင့္ ၾကံဳခဲ့ရသည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ….. အပ်က္အဆီးမ်ားႏွင့္….။ သံ႐ုံးမ်ား၊ ကုလသမဂၢ႐ုံးမ်ားက ယခုမွ အေျချပဳစ….။ အေဆာက္အအံု ရွားပါးမႈက အဓိက အခက္အခဲ ျဖစ္ေနသည္။ ေရေပးေဝယူေရး၊ လွ်ပ္စစ္မီး ….. အားလံုးသည္ အစမွ ျပန္စရမည့္ အေျခ။ ကိုလိုနီ ျပင္သစ္အာဏာပိုင္တုိ႔ ထြက္ခြာသြားခဲ့ၾကၿပီးေနာက္…. ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအား လုပ္ေဆာင္ၾကရန္ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း လူငယ္မ်ား အယ္ဂ်ီးရီးယားၿမိဳ႕ပ်က္ၾကီးသို႔ တဖြဲဖြဲဝင္လာေနၾက၏။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ အယ္ဂ်ီးရီးယားတြင္ ဖိတ္ၾကားခံရသည့္ ဧည့္ခံပြဲမ်ားထက္….. လမ္းေပၚမွ အယ္ဂ်ီးရီးယား လူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ေတြ႔၍ အယ္ဂ်ီးရီးယားတြင္ ျဖစ္ထြန္းေနသည့္ အေျခအေနမ်ားအား ေမးျမန္းေလ့လာရန္သာ စိတ္ထက္သန္လ်က္ ရွိသည္။ အယ္ဂ်ီးရီးယားတြင္ NGO (အစိုးရမဟုတ္ေသာအဖဲြ႔) တဖြဲ႔ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ ဆက္သြယ္သည္။ ထုိ NGO က ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲခဲ့ရသည့္ဒဏ္မွ လြတ္ေျမာက္ကာစ လူထုအား ကူညီေထာက္ပံ့သည့္ လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္သည့္ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္။ လတ္တေလာလုပ္ငန္းက ….. လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပြဲအတြင္း က်ဆံုးခဲ့သည့္ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ား၏ မိသားစုမ်ားအတြက္ ေနအိမ္အေဆာက္အအံုမ်ား ေဆာက္လုပ္ေနၾက၏။ စီမံကိန္းက ၾကီး၏။ အယ္ဂ်ီးရီးယား လူမ်ဳိးမ်ားအျပင္ ႏိုင္ငံစံုမွ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း လူငယ္မ်ားလည္း ပါ၏။ ႐ုရွား၊ ျပင္သစ္၊ ေဟာ္လန္၊ လက္ဗႏြန္၊ ဂ်ာမဏီမွ လူငယ္မ်ား….။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္း ထုိလုပ္ငန္းတြင္ ဝင္၍ လုပ္အားေပး၏။ ျမန္မာျပည္မွ တဦးတည္းေသာ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း….။ ရက္သတၱပတ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ခဲ့၏။ ပူျပင္းေသာ ရာသီဥတုအတြင္း ေဆာက္လုပ္ေရး ေစတနာ့ဝန္ထမ္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္….။ ေက်ာင္းမ်ား ျပန္ဖြင့္မွပင္ အယ္ဂ်ီးရီးယားမွ ေအာက္စဖို႔သို႔ ျပန္သြားခဲ့ေတာ့၏။
http://nyinyimyo76.blogspot.com/2009/11/blog-post.html မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...