လက္ဖက္

လက္ဖက္သည္ ကာမဲလီယာ စင္နန္စစ္ အပင္၏ အရြက္၊ အဖူး ႏွင့္ ရြက္ဆစ္တို႔ကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ျပဳျပင္၊ ျပင္ဆင္ထားေသာ စိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ငန္းထြက္ကုန္္ျဖစ္ေသာ စားေသာက္ကုန္ျဖစ္သည္။ ျပဳျပင္ထားေသာ လက္ဖက္ရြက္ေျခာက္မ်ားကို ပူေသာ သို႔မဟုတ္ ဆူပြက္ေနေသာ ေရႏွင့္အတူ ေပါင္းစပ္ျခင္းမွျပင္ဆင္ ထားသည့္ ရနံ့ေမႊးေသာ ေဖ်ာ္ရည္ ကိုလည္း “လက္ဖက္”ဟု ရည္ညႊန္းပါသည္။ လက္ဖက္ဟူသည္မွာ ကာမဲလီယာ စင္နန္စစ္ အပင္၏ လူသိမ်ားေသာ အမည္လည္းျဖစ္ပါသည္။ လက္ဖက္ရည္တြင္ အေထြေထြ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ပိုလီဖီေနာ(လ္)မ်ား ပါဝင္ေသာ္လည္း၊ လူအမ်ား က်ယ္က်ယ္ျပန႔္ျပန႔္ ယုံၾကည္ေနၾကသကဲ့သို႔ လက္ဖက္တြင္ တန္းနစ္အက္ဆစ္ မပါဝင္ေခ်။ေရၿပီးလၽွင္ လက္ဖက္ရည္သည္ ကမၻာေပၚတြင္ လူေသာက္အမ်ားဆုံး ေဖ်ာ္ရည္ ျဖစ္သည္။၎တြင္ လူအမ်ားႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည့္ ေအးျမေသာ၊ အနည္းငယ္ခါးသက္ေသာ၊ ဖန္ေသာ အရသာတို႔ ပါရွိပါသည္။

၁၄-ရာစုအကုန္ခန္႔တြင္ ေရးသားသည္ဟု ခန္႔မွန္းရေသာ ပိုင္ယီကၽြန္းေခၚ ရွမ္းတရာအေၾကာင္း စာတမ္းတြင္ ရွမ္းတို႔ လက္ဖက္စားသည္ကို ေဖာ္ျပထားသျဖင့္ လက္ဖက္သည္ ၁၄-ရာစုတြင္ ရွမ္းျပည္နယ္သို႔ ေရာက္ေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း ခန္႔မွန္းရပါသည္။ ၁၆-ရာစုလက္ရာ ရွင္အဂၢသမာဓိ၏ ေနမိဘံုခန္းႏွင့္ နိေျဂာဓေက်ာင္း ေက်ာက္စာတို႔႔ လဘက္ဟူေသာ ေ၀ါဟာရကို စတင္ေတြ႔ရွိရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာတို႔ လက္ဖက္စားသည့္ဓေလ့မွာ ၁၆-ရာစုခန္႔တြင္ ထင္ရွားရွိေနျပီဟု ခန္႔မွန္းရပါသည္။
လက္ဖက္ရည္ အမ်ိဳးအစား အနည္းဆုံး ေျခာက္မ်ိဳးရွိပါသည္။ ၎တို႔မွာ အျဖဴ၊ အဝါ၊ အစိမ္း၊ အူလုံ၊ အမည္းႏွင့္ ပူအာလက္ဖက္တို႔ ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔အနက္ လက္ဖက္ေျခာက္အျဖဴ ၊ အစိမ္း ၊ အူလုံ ႏွင့္ အမည္းတို႔ကို ေစ်းထဲတြင္ ေတြ႕ရေလ့ရွိသည္။လက္ဖက္အမ်ိဳးအစား အားလုံးကို မ်ိဳးစုတူ အပင္မ်ားမွ ရရွိေသာ္လည္း၊ ကြဲဲဲဲျပားေသာ ပစၥည္းအမ်ိဳးအစားမ်ားကို အသုံးျပဳျခင္း၊ အရြက္မ်ားအား ျပဳျပင္ပုံ နည္းအဆင့္ဆင့္ ကြဲျပားျခင္းတို႔ ရွိနိုင္ပါသည္။ ေကာင္းမြန္ေသာ အျဖဴေရာင္လက္ဖက္ရရွိရန္အတြက္ တစ္မူထူးျခားစြာ စိုက္ပ်ိဳးရပါသည္။ အခ်ဥ္ေဖာက္ထားေသာ ပူအာလက္ဖက္ကို ေဆးအျဖစ္ မၾကာခဏ အသုံးျပဳၾကသည္။

"ေဆးဖက္ဝင္လက္ဖက္” ဟူေသာ ေဝါဟာရကို ပုံမွန္အားျဖင့္ အရြက္မ်ား၊ ပန္းမ်ား ၊ သစ္သီး ၊ ေဆးဖက္ဝင္အပင္မ်ား သို႔မဟုတ္ ကာမဲလီယာ စင္နန္စစ္ မပါဝင္ေသာ အျခားေသာ အပင္မ်ားျဖင့္ ေရာစပ္ထားသည့္ သို႔မဟုတ္ ေဆးဖက္ဝင္သည့္ အရြက္ျပဳတ္ရည္ ကို ရည္ညႊန္းသည္။“အနီေရာင္လက္ဖက္” ဟူေသာ ေဝါဟာရမွာ အမည္းေရာင္လက္ဖက္ရည္ (အဓိကအားျဖင့္ တ႐ုတ္၊ ကိုးရီးယား၊ ဂ်ပန္ ႏွင့္ အျခားေသာ အေရွ႕အာရွ ဘာသာစကားမ်ား) မွေသာ္လည္းေကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ ေတာင္အာဖရိက ရြိဳင္းေဘာ့(စ္) အပင္ (ကာမဲလီယာ စင္နန္စစ္ မပါဝင္ေသာ)မွ ေသာ္လည္းေကာင္း ေရာေႏွာေပါင္းစပ္ ထားျခင္းမွရရွိေသာ အရည္ကို ရည္ညႊန္းသည္။

 ျပဳလုပ္ပုံအဆင့္ဆင့္ ႏွင့္ အမ်ိဳးအစားခြဲျခားျခင္း
လက္ဖက္ျပဳလုပ္ပုံအဆင့္ဆင့္

လက္ဖက္ရည္အမ်ိဳးအစားကို ၎အား ျပဳလုပ္ပုံ ျပဳလုပ္နည္း အဆင့္ဆင့္ေပၚမူတည္ၿပီး ဆုံးျဖတ္သည္။ ကာမဲလီယာ စင္နန္စစ္ အရြက္မ်ား စတင္ ညႇိုးႏြမ္းစျပဳၿပီး ေအာက္ဆီဂ်င္ႏွင့္ ေရာစပ္၍ ေအာက္ဆိုက္ဒ္ဓာတ္ေပါင္းျဖစ္လာသည္။သို႔မဟုတ္ပါကဆြတ္ယူၿပီးလၽွင္ၿပီးခ်င္းေျခာက္ေသြ႕ေစရန္လ်င္ျမန္စြာလုပ္ေဆာင္ရမ​ ည္။ ကလိုရိုဖီးပ်က္စီးသြားၿပီးသစ္ေခါက္ဖန္ရည္မ်ားထြက္လာေသာအခါတြင္ အရြက္မ်ား ပို၍ နက္ေမွာင္ေသာအေရာင္သို႔တစ္ျဖည္းျဖည္းတိုး၍ေျပာင္းလာသည္။ ဤအင္ဇိုင္မက္တစ္ေအာက္ဆီေဒးရွင္းေခၚ အရသာေပၚေအာင္ေအာက္ဆိုက္ဒ္ဓာတ္ေပါင္းျပဳလုပ္ျခင္း လုပ္ငန္းစဥ္ကို အခ်ဥ္ေဖာက္ျခင္းဟူ၍ လက္ဖက္လုပ္ငန္းတြင္ ေခၚၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ၎မွာ အခ်ဥ္ေဖာက္ျခင္း အစစ္မဟုတ္ေပ။

အခ်ဥ္ေပါက္ျခင္းမွာမိုက္ခရိုေအာ္ဂဲန္နစ္ဇင္ေခၚ ေသးငယ္လြန္းေသာသက္ရွိဇီဝ႐ုပ္မ်ားေၾကာင့္ မဟုတ္သလို၊ ေအာက္ဆီဂ်င္မပါဝင္သည့္ လုပ္ငန္းစဥ္လည္း မဟုတ္ပါေခ်။ ေနာက္ထပ္ျပဳလုပ္ပုံ အဆင့္မွာ ႀကိဳတင္သတ္မွတ္ထားေသာ အဆင့္တြင္ အပူေပးျခင္းျဖင့္ ေအာက္ဆိုက္ဒ္ဓာတ္ေပါင္း ျပဳလုပ္ျခင္းအဆင့္ကို ရပ္ဆိုင္းရန္ျဖစ္သည္။ ထိုအဆင့္သည္ အင္ဇိုင္းမ်ား၏ တာဝန္ယူမွုကို ရပ္တန႔္ေစသည္။ အမည္းေရာင္ လက္ဖက္ရည္အတြက္ ဤအဆင့္ၿပီးလၽွင္ၿပီးခ်င္း တစ္ဆက္တည္းမွာ အေျခာက္ခံသည္။ ေရခိုးေရေငြ႕ႏွင့္ အပူခ်ိန္ ထိန္းခ်ဳပ္မွုကို ဂ႐ုစိုက္ျခင္း မရွိပါက ထုတ္လုပ္ျခင္းႏွင့္ ထုပ္ပိုးစဥ္ အခ်ိန္အေတာအတြင္း လက္ဖက္ေျခာက္ကို မွို တက္တတ္သည္။ မွိုသည္ အမွန္တကယ္ အခ်ဥ္ေဖာက္ျခင္းကို ျဖစ္ပြားေစၿပီး အဆိပ္အေတာက္ႏွင့္ တစ္ခါတစ္ရံ ကင္ဆာျဖစ္ေစေသာ ဓါတ္ပစၥည္းမ်ားျဖင့္ လက္ဖက္ကို မသန႔္မရွင္းျဖစ္ေစ၍ အနံ့အရသာလည္း ပ်က္ျပယ္ေစၿပီး ေသာက္သုံးရန္မသင့္ေသာ အေနအထားသို႔ ေရာက္ေစသည္။

ထုံးတမ္းအစဥ္အလာအရခြဲျခားျခင္း
လက္ဖက္ကို ထုံးတမ္းစဥ္လာအရ ၎ကို ထုတ္လုပ္ျခင္းႏွင့္ ျပဳလုပ္ပုံအဆင့္ဆင့္ နည္းစနစ္မ်ားအေပၚ အေျခခံ၍ အမ်ိဳးအစားခြဲျခားသည္။

• အျဖဳေရာင္လက္ဖက္ရည္ - ႏြမ္းေအာင္လုပ္ထားသည္၊ ေအာက္ဆိုက္ဒ္ဓာတ္ေပါင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္မထားေပ။
• အဝါေရာင္လက္ဖက္ရည္ - ႏြမ္းေအာင္၊ ေအာက္ဆိုက္ဒ္ဓာတ္ေပါင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္မထားေပ၊ သို႔ေသာ္ အဝါေရာင္သို႔ ေျပာင္းေစသည္။
• အစိမ္းေရာင္လက္ဖက္ရည္ - ႏြမ္းေအာင္၊ ေအာက္ဆိုက္ဒ္ဓာတ္ေပါင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္မထားေပ။
• အူလုံလက္ဖက္ရည္ - ႏြမ္းေအာင္၊ ေၾကေအာင္ႏွင့္ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ေအာက္ဆိုက္ဒ္ဓာတ္ေပါင္း ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားသည္။
• အမည္းေရာင္လက္ဖက္ရည္ - ႏြမ္းေအာင္၊ တစ္ခါတစ္ရံ ေၾကမြေအာင္လုပ္ထားသည္။ ေအာက္ဆိုက္ဒ္ဓာတ္ေပါင္း လုံးဝျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ထားသည္။
• အခ်ဥ္ေဖာက္ထားေသာလက္ဖက္ - အခ်ဥ္ေပါက္ျခင္း/ ေဆြးျခင္းကို ခြင့္ျပဳထားေသာ အစိမ္းေရာင္ လက္ဖက္ရည္။

ေရာစပ္ျခင္းႏွင့္ ျဖည့္စြက္ျခင္းမ်ား


၁၉၁၅ မတိုင္မီ ႐ုရွားအင္ပါယာ၊ ဘာတူမီေျမာက္ပိုင္းရွိ လက္ဖက္ခ်ိန္တြယ္ရာဌာန
လက္ဖက္ေရာစပ္ျခင္းႏွင့္ ျဖည့္စြက္ျခင္းမ်ား
ထုပ္ပိုးထားေသာ လက္ဖက္ေျခာက္ထုပ္ အားလုုံးနီးပါးႏွင့္ အေနာက္တိုင္းတြင္ ေရာင္းခ်ေသာ အျခားလက္ဖက္ေျခာက္ အမ်ားစုမွာ ေရာစပ္ထားသည့္ လက္ဖက္ေျခာက္မ်ားျဖစ္သည္။ လက္ဖက္စိုက္ပ်ိဳးေသာ ေနရာမ်ားတြင္ ေရာစပ္ေလ့ရွိသည္ (အာသံျပည္နယ္တြင္ ဆိုုပါမူ) သို႔မဟုတ္ အရပ္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွလာေသာ လက္ဖက္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေရာစပ္တတ္သည္။ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ၾကျခင္းမွာ အရသာပိုမိုေကာင္းမြန္ေစရန္၊ ေစ်းေကာင္းရရွိေစရန္၊ သို႔မဟုတ္ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးအတြက္ ျဖစ္သည္။ ေစ်းပိုႀကီးၿပီး အရသာပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာ လက္ဖက္ေျခာက္မွာအရသာေလ်ာ့နည္း၍ပိုမိုေစ်းသက္သာသည့္ အမ်ိဳးအစားတို႔အတြက္ ေထမိရန္ ျဖစ္သည္။

အခ်ိဳ႕ေသာလက္ဖက္မ်ားမွာ အမ်ိဳးအစားမ်ား ေရာစပ္ထား႐ုံသာမက၊ စြဲမက္ေစရန္ ျဖည့္စြက္ထားေသာ ေဆးမ်ားထည့္ျခင္း သို႔မဟုတ္ အထူးျပဳလုပ္ပုံအဆင့္ဆင့္ကို သုံးထားျခင္းတို႔ျဖင့္ အရသာကို ပိုမို၍ေကာင္းေစသည္။ လက္ဖက္သည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ရန႔ံမ်ား ထည့္သြင္းျခင္းကို လက္ခံရန္ အလြန္လြယ္ကူျခင္းေၾကာင့္၊ လက္ဖက္ျပဳလုပ္ျခင္း အဆင့္ဆင့္တြင္လည္းေကာင္း၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ျခင္း ႏွင့္ သိုေလွာင္ျခင္းတြင္ လည္းေကာင္း၊ ျပႆနာမ်ား ျဖစ္ေစနိုင္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ ဘာဂေမာ့(ထ္)လိေမၼာ္ (အားလ္ဂေရးလက္ဖက္ရည္)၊ ဗနီလာ၊ ကရမယ္(လ္)ႏွင့္ အျခားမ်ားျပားလွစြာေသာ ရန႔ံမ်ားကဲ့သို႔ အဆုံးအစမရွိ မ်ားျပားၿပီး ကြဲျပားသည့္ ရန႔ံႏွင့္ အရသာတို႔ကို တီထြင္ဖန္တီးရန္ အေျခအေနကိုလည္း ျဖစ္ေပၚေစပါသည္။

စီးပြားေရးလုပ္ငန္း
တစ္ဦးခ်င္း လက္ဖက္စားသုံးမွု နိုင္ငံမ်ားစာရင္း
လက္ဖက္ရည္သည္ ကမၻာေပၚတြင္ လူႀကိဳက္အမ်ားဆုံးေသာ ေသာက္သုံးဖြယ္ရာ စားေသာက္ကုန္ ျဖစ္သည္။ ၎၏ စားသုံးမွုသည္ ေကာ္ဖီ၊ ေခ်ာ့ကလက္၊ အခ်ိဳရည္၊ အရက္ေသရည္တို႔ စုစုေပါင္းပါဝင္ေသာ ကမၻာေပၚရွိ အျခားေသာ ေသာက္သုံးကုန္ ထုတ္လုပ္မွုွုအားလုံးႏွင့္ ညီမၽွသည္။အေရွ႕အာရွ အျပင္ဘက္ေဒသတြင္ စားသုံးသည့္ လက္ဖက္အမ်ားစုကို အိႏၵိယ သို႔မဟုတ္ သီရိလကၤာတို႔တြင္ စိုက္ခင္းႀကီးမ်ားျဖင့္ အႀကီးအက်ယ္ စိုက္ပ်ိဳးၿပီး စီးပြားေရး လုပ္ငန္းႀကီးမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီးထုတ္လုပ္သည္။ ဤကဲ့သို႔ ႀကီးမားေသာ ထုတ္လုပ္ေရး စက္႐ုံမ်ားႏွင့္ ဆန႔္က်င္စြာ၊ အစားၾကဴးသူမ်ားက လြန္ကဲစြာ လိုက္လံရွာေဖြတတ္ေသာ လက္ဖက္အမ်ိဳးအစားမ်ားကို ထုတ္လုပ္တတ္သည့္ “ဥယ်ာဥ္မ်ား”၊ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ေသးငယ္ေသာ စိုက္ခင္းမ်ားလည္း အမ်ားအျပားရွိသည္။ ဤလက္ဖက္မ်ားမွာ ရွားပါး၍ ေစ်းႀကီးၿပီး၊ ဤေနရာတြင္ အခ်ိဳ႕ေသာ ေစ်းအႀကီးဆုံးဝိုင္မ်ားႏွင့္ ယွဥ္နိုင္သည္။ အိႏၵိယနိုင္ငံသည္ ႏွစ္စဥ္ လူတစ္ဦးခ်င္း လက္ဖက္စားသုံးမွုမွာ ရ၅၀ ဂရမ္မၽွသာ ရွိေသာ္လည္း ကမၻာေပၚတြင္ လက္ဖက္စားသုံးမွု အမ်ားဆုံးနိုင္ငံ ျဖစ္္သည္။ တူရကီနိုင္ငံတြင္ တစ္ႏွစ္လၽွင္ လူတစ္ဦးခ်င္း၏ လက္ဖက္စားသုံးမွုမွာ၂.၅ ကီလိုဂရမ္ျဖစ္ၿပီး ကမၻာေပၚတြင္ တစ္ဦးခ်င္း လက္ဖက္စားသုံးမွု အျမင့္ဆုံးနိုင္ငံ ျဖစ္သည္။
ထုတ္လုပ္ျခင္း
၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ ကမၻာ့လက္ဖက္ထုတ္လုပ္မွုမွာ ႏွစ္စဥ္ တန္ခ်ိန္သန္းေပါင္း ၃.၂၁ ျဖစ္သည္။၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ကမၻာ့ လက္ဖက္ထုတ္လုပ္မွုမွာ တန္ခ်ိန္သန္းေပါင္း ၄.၇၃ သို႔ေရာက္ရွိခဲ့သည္။လက္ဖက္အမ်ားဆုံး ထုတ္လုပ္ေသာ နိုင္ငံမ်ားမွာ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔သမၼတနိုင္ငံ၊ အိႏၵိယ၊ ကင္ညာ၊ သီရိလကၤာ ႏွင့္ တူရကီ နိုင္ငံတို႔ျဖစ္သည္။


၁၉၁၅ မတိုင္မီ ႐ုရွားအင္ပါယာ၊ ဘာတူမီေျမာက္ပိုင္းရွိ လက္ဖက္ခ်ိန္တြယ္ရာဌာန

၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ စုစုေပါင္းလက္ဖက္ထုတ္လုပ္ျခင္းရာခိုင္ႏွုန္း

• ခဲေရာင္မွ ၀.၅% ထက္နည္းေသာ သို႔မဟုတ္ မထူးျခားေသာ အေရအတြက္မ်ား
• အစိမ္းေဖ်ာ့ေရာင္ မွာ ၀.၅% မွ ၁% ထိ
• အစိမ္းႏု မွာ ၁% မွ ၅% ထိ
• အစိမ္းေရာင္ မွာ ၅% မွ ၁၀% ထိ
• အစိမ္းရင့္ မွာ ၁၀% မွ ၂၀%
• အစိမ္းပုပ္ ၂၀% ထက္မ်ားေသာ

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ တိုင္းျပည္အလိုက္ စုစုေပါင္း တစ္ကမၻာလုံး လက္ဖက္ထုတ္လုပ္ျခင္း ရာခိုင္ႏွုန္း
ေအာက္ေဖၚျပပါဇယားမွာ မၾကာေသးမီႏွစ္မ်ားက လက္ဖက္ထုတ္လုပ္ျခင္းကို ဦးေဆာင္လ်က္ ရွိေသာတိုင္းျပည္မ်ား၏ထုတ္လုပ္မွုပမာဏ(တန္ျဖင့္)ကိုေဖၚျပထားသည္။ကုလသမဂၢ၏စားနပ္ရိကၡာႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရးအဖြဲ႕ (FAO) မွ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီလတြင္ ထုတ္ျပန္လိုက္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားျဖစ္သည္။
နိုင္ငံ    ၂၀၀၆    ၂၀၀၇    ၂၀၀၈    တ႐ုတ္ ၁,၀၄၇,၃၄၅ ၁,၁၈၃,၀၀၂ ၁,၂၅၇,၃၈၄ အိႏၵိယ ၉၂၈,၀၀၀ ၉၄၉,၂၂၀ ၈၀၅,၁၈၀ ကင္ညာ ၃၁၀,၅၈၀ ၃၆၉,၆၀၀ ၃၄၅,၈၀၀ သီရိလကၤာ ၃၁၀,၈၀၀ ၃၀၅,၂၂၀ ၃၁၈,၄၇၀ တူရကီ ၂၀၁,၈၆၆ ၂၀၆,၁၆၀ မရရွိနိုင္၊ေအာက္ရွိ(*) ကိုၾကည့္ပါ ဗီယက္နမ္ ၁၅၁,၀၀၀ ၁၆၄,၀၀၀ ၁၇၄,၉၀၀ အင္ဒိုနီးရွား ၁၄၆,၈၅၈ ၁၅၀,၂၂၄ ၁၅၀,၈၅၁ ဂ်ပန္ ၉၁,၈၀၀ ၉၄,၁၀၀ ၉၄,၁၀၀ အာဂ်င္တီးနား ၇၂,၁၂၉ ၇၆,၀၀၀ ၇၆,၀၀၀ အီရန္ ၅၉,၁၈၀ ၆၀,၀၀၀ ၆၀,၀၀၀ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ၅၈,၀၀၀ ၅၈,၅၀၀ ၅၉,၀၀၀ မာလဝီ ၄၅,၀၀၉ ၄၆,၀၀၀ ၄၆,၀၀၀ ယူဂန္ဒါ ၃၄,၃၃၄ ၄၄,၉၂၃ ၄၂,၈၀၈ အျခားနိုင္ငံမ်ား ၁၈၉,၅၅၁ ၁၉၃,၇၈၂ ၂၀၅,၂၁၁ စုစုေပါင္း 3,646,452 3,887,308 စုစုေပါင္း မရရွိနိုင္၊ေအာက္ရွိ(*)ကိုၾကည့္ပါ

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ တူရကီနိုင္ငံအတြက္ FAO ကြန္ပ်ဴတာကိန္းဂဏန္းမ်ားမွာ တူရကီနိုင္ငံ၏ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ စုစုေပါင္း ထုတ္လုပ္ျခင္းကို ၁,၁၀၀,၂၅၇ တန္ဟု မွားယြင္းစြာေဖၚျပထားသည္။ ယခင္ႏွစ္က တူရကီနိုင္ငံ၏ ႏွစ္စဥ္ ပ်မ္းမၽွလက္ဖက္ထုတ္လုပ္ျခင္း ၂၀၀,၀၀၀ တန္ထက္ တစ္ႏွစ္ထဲတြင္(၂၀၀၈) ငါးဆ ျမင့္တက္လာသည္မွာ မျဖစ္နိုင္ေပ။ တူရကီနိုင္ငံ၏ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ထုတ္လုပ္ျခင္း ၂၀၆,၀၀၀ တန္ႏွင့္ႏွိုင္းယွဥ္လၽွင္ (မွားယြင္းေသာ) FAO ကိန္းဂဏန္းမ်ား ၁,၁၀၀,၂၅၇ တန္မွာ တူရကီနိုင္ငံ၏ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ လက္ဖက္ ထုတ္လုပ္ျခင္းအတြက္ FAO၏တြက္ခ်က္မွုအမွားမ်ားကိုကိုယ္စားျပဳေစသည္။ ပုံမွန္ထုတ္ေဝသည့္ လုပ္ငန္းစာေစာင္ တစ္ေစာင္ျဖစ္ေသာ "Tea Weekly" အစီရင္ခံစာအရ တူရကီနိုင္ငံသည္ ၂၀၁၇ တြင္ ၂၇၉,၀၀၀ တန္ခန႔္ ထုတ္လုပ္ရန္ စီမံကိန္းခ်ထားသည္။ တူရကီနိုင္ငံ၏ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ လက္ဖက္ ထုတ္လုပ္ျခင္း အတြက္ FAO ကိန္းဂဏန္းမ်ားမွရရွိေသာ ရလဒ္မ်ားမွားယြင္းေၾကာင္း ထပ္ေလာင္း ညႊန္ျပေနသည္။
ကိုးကား
၀ီကီပီဒီယား

Cloud Cuckoo Land