"ထိုႏွစ္က ပ်ားတို႔သည္ မခ်ိဳ မႈိတို႔သည္ မေပါက္ ယာတို႔သည္ ေျခာက္ကုန္၏"
|
5:00 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
၁၉၅၅ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ဒုတိယပတ္။
ေနရာမွာ ပခုကၠဴခ႐ိုင္၊ ထြန္ရြာ အနီးတြင္ ျဖစ္သည္။
ထိုစဥ္က ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဌာနခ်ဳပ္သည္ ထြန္ရြာတြင္ စခန္း ခ်ထားခ်ိန္ ျဖစ္သည္။
ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟို ဌာနခ်ဳပ္သို႔ တပ္မေတာ္မွ "ထိုးစစ္" ဝင္ေတာ့မည္ ဟူေသာ အသံမ်ား ဟိုမွသည္မွ ၾကားလာရသည္။ ခန္႔မွန္း ေျပာဆိုသံေတြ ညံလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ စခန္းတြင္ ထိုးစစ္အတြက္ ျပင္ဆင္ ၾကေလသည္။ ဗဟိုကင္းတပ္ ကိုလည္း ပို၍တပ္လွန္႔ ထားေလသည္။ သခင္သန္းထြန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ ဗဟို ေကာ္မတီသည္ အထူးသျဖင့္ ဗဟို ဌာနခ်ဳပ္႐ုံးမွ အေရးႀကီးေသာ၊ ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႕ဝွက္ ျဖစ္ေသာ စာရြက္ စာတမ္းမ်ားကို ဦးစားေပး၍ စဥ္းစားၾကသည္။ အထူး အေရးႀကီးၿပီး ထိပ္တန္း လွ်ိဳ႕ဝွက္ အဆင့္အတန္းရွိ စာရြက္ စာတမ္းမ်ား ဖ်က္ဆီး ပစ္ေရးကို အဓိက ဦးစားေပးၿပီး စဥ္းစားခဲ့ၾကသည္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ခဲ့ၾကသည္။
ထိုအတြင္းတြင္ ထိုစဥ္က တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာႏွင္
ထိုအခ်ိန္က သခင္သန္းထြန္းႏွင့္ သခင္ခ်စ္တို႔က ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ ကိုထြန္းစိန္၊ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ ႐ုံးအုပ္၊ ယခု ကြယ္လြန္) ကို ေခၚၿပီး အထူးလွ်ိဳ႕ဝွက္ လုပ္ငန္း တစ္ရပ္အျဖစ္ ထားရွိ ေဆာင္ရြက္ရန္ ေအာက္ပါအတိုင္း ၫႊန္ၾကားခဲ့ ေလသည္-
(ဥကၠ႒)
-ကိုႀကီးျမင့္ (ပဲခူးက) ပါတီကို ေပးထားတဲ့ စစ္ေရး သေဘာထားေတြ ရွိတယ္။ ဒါဟာ ပါတီရဲ႕ ထိပ္တန္း လွ်ိဳ႕ဝွက္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒါေတြဟာ ပါတီအတြက္ ေသေရး ရွင္ေရးတမွ် အေရးႀကီးတယ္။ ဘယ္သူ႔ လက္မွ အေရာက္ မခံႏုိင္ဘူး။ ဖ်က္ဆီး ပစ္ရလိမ့္မယ္။
(ခ်စ္)
-ဥကၠ႒ ေျပာထားတဲ့ ဒီစာရြက္ စာတမ္းေတြကုိ ခင္ဗ်ား ကုိယ္တုိင္ပဲ လုံးဝ (လုံးဝ) ဖ်က္ဆီး ပစ္လုိက္ပါ။ မီး႐ိႈ႕႐ုံ သာမက ျပာေတြကုိေတာင္ ကုိယ္တုိင္ ေခ်ပစ္ပါ။ အမႈန္႔ျဖစ္ေအာင္ လုုပ္ပါ။
(ထြန္းစိန္)
-ဟုတ္ကဲ့။ အထူး အေရးတႀကီး ကိစၥ ျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္ သေဘာေပါက္ ပါတယ္။ ၫႊန္ၾကားခ်က္ အတုိင္း တစ္ေသြမတိမ္း လုိက္နာ ေဆာင္ရြက္သြားပါ့မယ္။
(ဥကၠဌ)
-ေနာက္ဆုံး ရရွိတဲ့ သတင္းေတြ အရ ဗုိလ္ေနဝင္းရဲ႕ ေျမာက္ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္က တပ္မဟာ (၁၀) ဒီဘက္ကုိ ထိုးစစ္ လာေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္။ ထုိးစစ္မလာခင္ ႀကိဳတင္ ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖုိ႔လုိတယ္။
(ခ်စ္)
-ပါတီနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းတဲ့ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ေတြ တစ္လက္မေတာင္ ရန္သူ႔လက္ထဲ အေရာက္ မခံႏုိင္ဘူး ဆုိတာကုိ ရဲေဘာ္ နားလည္ဖို႔ လုိတယ္။ အေထြအထူး တင္ျပစရာရွိရင္ တင္ျပပါ။
(ထြန္းစိန္)
-မရွိပါဘူး။
(ဥကၠဌ)
-ညေနပုိင္းက်ရင္ ခင္ဗ်ား လက္ထဲကုိ က်ဳပ္နဲ႔ ဆရာခ်စ္ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာဖုိင္ကုိ လက္ေရာက္ အပ္မယ္။ ၫႊန္ၾကားခ်က္ အတုိင္း တေသြမတိမ္း လုပ္ပါ။ ေဆာင္ရြက္ၿပီးစီးရင္ ခ်က္ခ်င္းျပန္ၿပီး တင္ျပပါ။
(ခ်စ္)
-ခင္ဗ်ားျပန္ႏုိင္ၿပီ။
ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) ဖြင့္ဟတုိင္ပင္
စင္စစ္အားျဖင့္ ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) အား အထူးကိစၥ အျဖစ္ ထိပ္တန္းလွ်ဳိ႕ဝွက္ အဆင့္ရွိစာမ်ား ဖ်က္ဆီးရန္ တာဝန္ေပး လုိက္ျခင္းမွာ ပါတီအစဥ္အလာ ႀကီးမားျခင္းႏွင့္ ရဲေဘာ္ႀကီးျမင့္ (ပဲခူး)၊ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာတုိ႔ႏွင့္ အလြန္ သံေယာဇဥ္ ႀကီးၾကသူမ်ား ျဖစ္ျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၎အျပင္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ တိုင္း (၄) စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာ ႏွင့္အတူ ေသအတူ ရွင္မကြာ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾက သူမ်ားလည္း ျဖစ္ခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ပင္။
ဤသုိ႔ေသာ သမုိင္း ေနာက္ခံႏွင့္ အစဥ္အလာကုိ ၾကည့္ၿပီး သခင္သန္းထြန္းႏွင့္ သခင္ခ်စ္တုိ႔က ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) အား ယုံၾကည္စြာ တာဝန္ ေပးအပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ယင္းေန႔ ေန႔လည္ပုိင္းတြင္ ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) က “ေဟ့….ေမာင္စိန္ျမင့္ (ရဲေဘာ္ဘခက္)၊ ငါ့ကုိ ဥကၠဌနဲ႔ သခင္ခ်စ္ တုိ႔က အထူးတာဝန္ ေပးအပ္တယ္ကြ။ အဲဒီ တာဝန္ ေပးအပ္အၿပီးမွာ ငါ အမ်ဳိးမ်ဳိး စဥ္းစားတယ္ကြာ။ အဘက္ဘက္ ကလည္း စဥ္းစားခဲ့တယ္ကြာ” ဟု နိဒါန္းပ်ဳိးကာ ဇာတ္စုံ ခင္းျပေတာ့သည္။
ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) သည္ ရဲေဘာ္ဘခက္အား အထူးတလည္ ခင္မင္ေလသည္။ ညီလုိ၊ တူသားေနာင္မယ္လုိ အထူး သံေယာဇဥ္ ရွိသည္။ ဘာမဆုိ ယုံၾကည္စြာ ဖြင့္ဟ ေျပာၾကားေလ့ ရွိသည္။ တုိင္ပင္ေလ့ ရွိသည္။ ဘခက္ ကလည္း အလားတူပင္ သေဘာထားသည္။ ယခု ကိစၥကုိလည္း “မင္းကုိ ယုံၾကည္တဲ့ အတြက္ ဖြင့္ဟ တုိင္ပင္တာ ျဖစ္တယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ထုတ္ေဖာ္ မေျပာၾကား မိပါေစနဲ႔၊ ႏႈတ္လုံ ေစလုိတယ္” ဟု ေျပာၾကားေလသည္။
ဆက္လက္၍လည္း “ဒီစာရြက္ စာတမ္းေတြဟာ ေနာင္တစ္ေန႔မွာ ပါတီ အတြက္ေရာ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာ အတြက္ပါ တန္ဖုိး မျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အေထာက္အထားေတြ ျဖစ္လာ လိမ့္မယ္လုိ႔ ငါယူဆမိတယ္။ ငါတုိ႔ အေသအခ်ာ စနစ္တက် ဝွက္ထား ႏုိင္ရင္လည္း ဖ်က္ဆီး ပစ္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲကြာ။ မင္း ဘယ္လို သေဘာရသလဲ” ဟု ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) က အေလးအနက္ တုိင္ပင္ ေျပာၾကားေလသည္။
ရဲေဘာ္ဘခက္က “ခင္ဗ်ား အႀကံဉာဏ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ ျငင္းပယ္စရာ မရွိဘူး။ လက္ခံပါတယ္။ စိတ္အခ်ရဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ စီစဥ္ပါ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏွစ္ဦးအတြင္းသာ သိတဲ့အတြက္ လုံၿခဳံၿပီး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္” ဟု ျပန္ၾကားလုိက္သည္။ ဘခက္၏ ျပန္ၾကား ေျပာၾကားခ်က္ အေပၚ ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) သည္ အားရသြားပုံ ရသည္။ မ်က္ႏွာလည္း ဝင္းပ ၾကည္လင္ သြားသည္။ ယင္းေနာက္ စခန္း႐ုံးဘက္သို႔ ျပန္လည္ထြက္ခြာ သြားေလေတာ့သည္။
ထုိေန႔ ညေနပုိင္းကို ဘခက္ ေကာင္းစြာ မွတ္မိေနသည္။ ႏွင္းယြန္းဂိမၼာန္ ကာလ ျဖစ္သည္။ ေႏြေရာက္ေတာ့မည္။ သုိ႔ေသာ္ ႏွင္းဇာလႊာတုိ႔ လႊမ္းၿခဳံထားဆဲ ျဖစ္သည္။ အေအးဓာတ္က မသိမသာ ခုိေအာင္း ေနေသးသည္။ ႏွင္းႏွင့္ ျမဴမကြဲ ေသးသည့္ ထုိေန႔ ညဦးပုိင္းတြင္ ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ)သည္ ဘခက္ တဲသို႔ ေရာက္ရွိလာ ေလသည္။ နံနက္ပုိင္းက ၎ေျပာၾကား ခဲ့သည့္ ကိစၥအတြက္ လာေရာက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎ႏွင့္အတူ သံပုံး တစ္လုံးကုိလည္း ယူလာသည္။ ဘခက္က သံပုံးကုိ အထပ္ႏွစ္ထပ္ ျပဳလုပ္ေစခဲ့သည္။ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ လွ်ဳိ႕ဝွက္ဖုိင္တြဲကုိ သံပုံး အတြင္းခန္းသုိ႔ ဘခက္ ကုိယ္တုိင္ စနစ္တက် ထည့္သြင္း ထားရွိလုိက္သည္။ ယင္းေနာက္ သံပုံးကုိ အသင့္ထားရွိသည့္ ခဲဂေဟႏွင့္ မီးတုိ႔ၿပီး ပိတ္လုိက္သည္။ အျပင္အဖုံး ကုိလည္း ခဲဂေဟျဖင့္ပင္ မီးတုိ႔ၿပီး ပိတ္လုိက္သည္။ ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ပိတ္ၿပီးေသာ အခါ ဘခက္၏ တဲအတြင္းဝယ္ ေခတၱ သိမ္းဆည္းထားလုိုက္ေလသည္။
မွတ္ခ်က္။ (အဆုိပါ ခဲဂေဟကုိ ပါတီ ဝါယာလက္ ဌာနမွ ဘခက္ကုိယ္တုိင္ သြားေရာက္ ငွားရမ္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။)
ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာ၏ စာထုပ္အား သြားေရာက္ေျမျမႇပ္ျခင္း
ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ အေစာပုိင္း နံနက္ ၃း၀၀ နာရီခန္႔ ႏွင္းေတြ တအားက်ေနသည့္ အခ်ိန္၊ ခ်မ္းခုိက္ခုိက္ တုန္ေနသည့္ အခိ်န္၊ လူေျချပတ္သည့္ အခ်ိန္တြင္ ဘခက္ ေနထုိင္ရာ တဲ၏ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ ႏွစ္မုိင္ခန္႔ အကြာ ပ်ဥ္းကတုိး ပင္ႀကီး ရွိရာသုိ႔ ေရွး႐ႈထြက္ခြာခဲ့ၾကသည္။ ယင္းတုိ႔ ႏွင့္အတူ အသင့္စီမံ ထားရွိၿပီးေသာ ေပါက္တူးႏွင့္ ေပါက္ျပားမ်ား ကုိလည္း ယူေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ သတ္မွတ္ေနရာ ျဖစ္သည့္ ပ်ဥ္းကတုိး ပင္ႀကီးေအာက္ ေရာက္ေသာအခါ က်င္းမ်ား တူးၾကသည္။ က်င္းကုိ တစ္ေနရာတည္း မဟုတ္ဘဲ သုံးေနရာ ခြဲ၍ တူးခဲ့သည္။ ထိုစဥ္အခိုက္ လယ္ယာ လုပ္ငန္းခြင္ သြားမည့္ အသက္ (၃၀) ခန္႔ရွိ အားေကာင္း ေမာင္းသန္ ရြာသားတစ္ေယာက္ ေပါက္ခ်လာသည္။ ထုိသူကုိ ဘခက္တုိ႔မသိ၊ ဘခက္တုိ႔ ဘာလုပ္ေနသည္ ကုိလည္း ထုိသူမသိ။
ဤတြင္ ဘခက္ စဥ္းစားလုိက္သည္။ နံနက္ လင္းလာလွ်င္ လူအသြားအလာ ရွိလာႏိုင္သည္။ ေမးျမန္းစူးစမ္း တာေတြ လုပ္လာႏုိင္သည္။ လွ်ဳိ႕ဝွက္ ေဆာင္ရြက္၍ ရမည္ မဟုတ္ေတာ့။ မုိးမလင္းခင္ က်င္းမ်ားတူးျခင္း ၿပီးျပတ္ဖို႔ လုိသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ကုိထြန္းစိန္ (ဒလ) အား အက်ဳိးအေၾကာင္း ေျပာျပရသည္။ ကုိထြန္းစိန္ (ဒလ)၏ သေဘာ တူညီခ်က္ရသည္ႏွင့္ ထုိလူရြယ္ အား ေမတၱာရပ္ခံ အကူအညီေတာင္းကာ ဆက္လက္၍ ေျမက်င္းမ်ားကုိ တူးခုိင္းခဲ့သည္။
ထိုေက်းရြာသား ျမန္မာလူငယ္သည္ ႐ုိးသားပုံရသည္။ ကူညီလုိစိတ္ ရွိပုံရသည္။ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ဟု တစ္လုံးတစ္ပါဒမွ် မေမးခဲ့ ဘခက္တုိ႔ အကူအညီ ေတာင္းသည့္အတုိင္း ဘခက္တုိ႔ တူးလက္စ က်င္းမ်ားကုိ လူတစ္ရပ္ထုိင္ အနက္ထိ တူးေပးခဲ့သည္။ က်င္းမ်ားတူးေပးၿပီးေနာက္ အဆုိပါ လူရြယ္အား ျပန္လႊတ္လုိက္ သည္။ ၎လူရြယ္သည္လည္း လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္သုိ႔ ဆက္လက္ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။ ေက်းဇူးတင္ စကားပင္ မေျပာလုိက္ရ၊ ေဆးလိပ္ပင္ မတည္လုိက္ရေပ။
က်င္းမ်ားမွာ ေခ်ာင္းနံေဘးတြင္ ရွိေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေခ်ာင္းမွာ ေရမရွိ။ ေခ်ာင္းေခ်ာက္သာ ျဖစ္သည္။ မုိးတြင္း ေရာက္မွသာ ေရအနည္းငယ္ စီးသည့္ ေခ်ာင္းျဖစ္သည္။ ေရလွ်ံျခင္း တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် မရွိဖူးေခ်။
လူေျချပတ္သည္ႏွင့္ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာ၏ လွ်ဳိ႕ဝွက္စာမ်ား ပါဝင္ေသာ ႏွစ္ထပ္ အလုံ ပိတ္ထားသည့္ သံပုံးကုိ ရဲေဘာ္ ထြန္းစိန္ႏွင့္ ဘခက္တုိ႔ ကိုယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ထားသည့္ က်င္းအတြင္း၌ ထည့္သြင္း လုိက္သည္။ ၿပီးေနာက္ က်င္းကုိ ေျခရာ လက္ရာမပ်က္ ေျမမ်ား ျပန္ဖုိ႔ခဲ့သည္။ မနီးမေဝးရွိ တူးၿပီး က်န္ေျမက်င္း ႏွစ္က်င္းကုိလည္း အလားတူပင္ ေျမမ်ား ျပန္လည္ဖို႔ခဲ့သည္။ သကၤာ မကင္းေစသည့္ အေနအထား လုံးဝ မရွိေစရ။ ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၿပီးမွသာ ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ႏွင့္ ဘခက္တုိ႔ စခန္းသုိ႔ ျပန္လည္ ထြက္ခြာခဲ့သည္။ ထုိေရာအခါ အေရွ႕မုိးေကာင္းကင္မွ ေရာင္နီပ်ဳိ႕စ ျပဳၿပီကုိ ျမင္ေတြ႔ရေတာ့သည္။
ဘခက္တုိ႔ တာဝန္ႀကီး တစ္ရပ္ကုိ လုံၿခဳံစိတ္ခ်စြာ ထမ္းေဆာင္ၿပီး ျဖစ္၍ အျပန္ ခရီးလမ္းတြင္ ေျခသြက္လွသည္။ နံနက္ခင္း၏ ရွင္းသန္႔ ခ်ဳိျမေသာ ေလမ်ားကို တဝႀကီး ႐ွဴသြင္းလိုက္ရသျဖင့္ ဘခက္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ ေပါ့ပါး၍ လာသည္။ သြက္လက္၍ လာသည္။ မၾကာမီမွာပင္ စခန္းသုိ႔ ျပန္လည ္ေရာက္ရွိခဲ့သည္။
ထုိသည္မွ စ၍ ထုိ အေၾကာင္းအရာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ဘခက္ တစ္ေယာက္ မည္သူမည္ဝါ ကိုမွ်၊ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ ႏွင့္မွ် ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) သည္လည္း အလားတူပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထုိႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ မကုန္မီ အတြင္း ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီသည္ ထြန္ရြာ၊ သက္ကယ္က်င္း ရြာမွ စခန္းေျပာင္းေရႊ႕ ခဲ့ၾကသည္။ အေနာက္ရုိးမရွိ အလည္ဟန္ေထာက္ ရြာတည္ရွိရာ ေတာင္ေၾကာကို ျဖတ္ၿပီး ေစတုတၱရာ ၿမိဳ႕နယ္ ကင္းပြန္းၿခံဳ ရြာသုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ အေျခစုိက္ခဲ့ၾကသည္။
႐ိုးသားေသာ အညာသား
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ တပ္မဟာ (၁၀) မွ တပ္မဟာမွဴး ဗုိလ္မွဴးႀကီး ၾကည္ဝင္း ဦးစီးေသာ ေအာင္မာဃ စစ္ဆင္ေရးသည္ ၁၉၅၆ ႏွစ္ဆန္းတြင္ စတင္ခဲ့သည္။ အထက္ျမန္မာျပည္ ပခုကၠဴခ႐ုိင္ အတြင္းရွိေသာ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဌာနခ်ဳပ္ကုိ ထိုးစစ္ဆင္ခဲ့ေသာ စစ္ဆင္ေရးႀကီး ျဖစ္သည္။ ထုိစစ္ဆင္ေရး ကာလတြင္ တပ္မေတာ္သည္ ထြန္ရြာ၊ သက္ကယ္က်င္းရြာ မ်ားသို႔လည္း ေရာက္ရွိခဲ့သည္။
တာဝန္ ရွိသူမ်ားက ထြန္ရြာသားတုိ႔ကို သူႀကီးအိမ္တြင္ စုစည္းေစၿပီး ကြန္ျမဴနစ္ ေသာင္းက်န္းသူ မ်ားအား လက္သင့္ မခံရန္၊ ဆက္သြယ္သူ မ်ားရွိက လာေရာက္တုိင္ၾကားရန္၊ ၎တုိ႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ လက္နက္မွ အစ စာရြက္ စာတမ္းမ်ား အပါအဝင္ လက္ဝယ္ရွိပါကလည္း လာေရာက္အပ္ႏွံရန္၊ ေျမျမႇပ္ထားရွိပါကလည္း လာေရာက္သတင္းေပးပို႔ရန္၊ ယင္းသို႔ မဟုတ္ဘဲ ကြယ္ဝွက္ ထားရွိၿပီးမွ တပ္မေတာ္မွ ေဖာ္ထုတ္ ေတြ႔ရွိရပါက သူပုန္အားေပး အေနျဖင့္ တည္ဆဲ ဥပေဒႏွင့္ အညီ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းတုိ႔ကုိ ရွင္းလင္း ေျပာၾကားေလသည္။
ထုိေရာအခါ ဘခက္တုိ႔ႏွင့္ ဆုံေတြ႔ခဲ့ၿပီး လူတစ္ရပ္ထုိင္ ေျမက်င္း တူးေပးခဲ့မိေသာ ကုိေရႊအညာသားသည္ အသားမ်ား တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္။ တစ္ဖက္သားက အကူအညီ ေတာင္းခဲ့ျခင္း အေပၚ မိမိက ႐ုိးရွင္းစြာ အကူအညီ ေပးခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ မိမိဘက္က ရွင္းသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ျမင္ေတြ႔သြားၿပီး စစ္ဗုိလ္ႀကီးမ်ားအား ေဖာ္ထုတ္ တုိင္ၾကား လုိက္ပါက မိမိဘဝ ေရွ႕ေရးမွာ ေတြးလုိ႔ မရႏုိင္ေတာ့၊ သူပုန္အားေပး ျဖစ္ေတာ့မည္။ ထိန္ခ်န္မႈ ေၾကာင့္လည္း ျပစ္မႈ ႀကီးလာစရာ ရွိသည္။ ေဖာ္ထုတ္ ေျပာၾကားလုိက္ျခင္း ကသာ အသင့္ေလ်ာ္ဆုံး ျဖစ္ေပမည္ဟု ဆုံးျဖတ္ လုိက္သည္။ သို႔မဟုတ္ပါက မိခင္ မုဆုိးမႀကီးအား လုပ္ကုိင္ေကၽြးေမြး မည့္သူ မရွိ ျဖစ္ေရာကမည္။ ကြန္ျမဴနစ္ မ်ားႏွင့္မူ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်း ျဖစ္ပေစေတာ့ဟု ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္။ ထုိရုိးသား ေျဖာင့္စင္းေသာ အညာသား လူရြယ္သည္ သက္ဆုိင္ရာသုိ႔ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ သြားေရာက္ တင္ျပ လုိက္ေတာ့သည္။ သက္ဆုိင္ရာမွ ခ်က္ခ်င္းပင္ လုိက္လာၿပီး ၎ေျပာၾကားသည့္ ပ်ဥ္းကတုိး ပင္ႀကီးေအာက္၊ ေခ်ာင္းေခ်ာက္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္း ေနရာအား ေျမလွန္ ရွာေတာ့သည္။ ထုိေရာအခါ အညာသား လူရြယ္ ေျပာၾကားသည့္ အတုိင္း ေျမျမႇပ္ထားသည့္ သံပုံးငယ္ကုိ တူးေဖာ္ ေတြ႔ရွိရေလသည္။
သံပုံးကုိ ဖြင့္ေဖာက္ ၾကည့္လုိက္ေသာ အခါ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ လြန္စြာ အေရးႀကီးေသာ ထိပ္တန္း လွ်ဳိ႕ဝွက္ စာတြဲႀကီး ျဖစ္ေန ေလေတာ့သည္။ တာဝန္ရွိသူမ်ားက တပ္မဟာမွဴးထံ ခ်က္ခ်င္း သြားေရာက္ အပ္ႏွံသည္။ ထုိသည္မွ အစျပဳၿပီး ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေက်ာ္ေဇာ၏ ဇာတိ႐ုပ္ ထုတ္ေဖာ္ျပသသည့္ အမႈအခင္းႀကီး ေပၚေပါက္လာေတာ့သည္။
ခ်ဳပ္၍ ေျပာရလွ်င္ ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) ၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္သည္ သေဘာထား ဆုိးႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ပါ။ ေစတနာ လြန္သြားျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာ အတြက္မူ ေဆးခါးႀကီး ျဖစ္သြား ေပေတာ့သည္။ ၎အဖုိ႔ ထုိႏွစ္သည္ ပ်ားတုိ႔မခ်ဳိ၊ မႈိတုိ႔မေပါက္၊ ယာတုိ႔လည္း ေျခာက္ကုန္သည့္ ကိန္းသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ သြားခဲ့ပါေတာ့သည္။
ေအာင္စြမ္း
ေနရာမွာ ပခုကၠဴခ႐ိုင္၊ ထြန္ရြာ အနီးတြင္ ျဖစ္သည္။
ထိုစဥ္က ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဌာနခ်ဳပ္သည္ ထြန္ရြာတြင္ စခန္း ခ်ထားခ်ိန္ ျဖစ္သည္။
ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟို ဌာနခ်ဳပ္သို႔ တပ္မေတာ္မွ "ထိုးစစ္" ဝင္ေတာ့မည္ ဟူေသာ အသံမ်ား ဟိုမွသည္မွ ၾကားလာရသည္။ ခန္႔မွန္း ေျပာဆိုသံေတြ ညံလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ စခန္းတြင္ ထိုးစစ္အတြက္ ျပင္ဆင္ ၾကေလသည္။ ဗဟိုကင္းတပ္ ကိုလည္း ပို၍တပ္လွန္႔ ထားေလသည္။ သခင္သန္းထြန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ ဗဟို ေကာ္မတီသည္ အထူးသျဖင့္ ဗဟို ဌာနခ်ဳပ္႐ုံးမွ အေရးႀကီးေသာ၊ ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႕ဝွက္ ျဖစ္ေသာ စာရြက္ စာတမ္းမ်ားကို ဦးစားေပး၍ စဥ္းစားၾကသည္။ အထူး အေရးႀကီးၿပီး ထိပ္တန္း လွ်ိဳ႕ဝွက္ အဆင့္အတန္းရွိ စာရြက္ စာတမ္းမ်ား ဖ်က္ဆီး ပစ္ေရးကို အဓိက ဦးစားေပးၿပီး စဥ္းစားခဲ့ၾကသည္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ခဲ့ၾကသည္။
ထိုအတြင္းတြင္ ထိုစဥ္က တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာႏွင္
ထိုအခ်ိန္က သခင္သန္းထြန္းႏွင့္ သခင္ခ်စ္တို႔က ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ ကိုထြန္းစိန္၊ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ ႐ုံးအုပ္၊ ယခု ကြယ္လြန္) ကို ေခၚၿပီး အထူးလွ်ိဳ႕ဝွက္ လုပ္ငန္း တစ္ရပ္အျဖစ္ ထားရွိ ေဆာင္ရြက္ရန္ ေအာက္ပါအတိုင္း ၫႊန္ၾကားခဲ့ ေလသည္-
(ဥကၠ႒)
-ကိုႀကီးျမင့္ (ပဲခူးက) ပါတီကို ေပးထားတဲ့ စစ္ေရး သေဘာထားေတြ ရွိတယ္။ ဒါဟာ ပါတီရဲ႕ ထိပ္တန္း လွ်ိဳ႕ဝွက္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒါေတြဟာ ပါတီအတြက္ ေသေရး ရွင္ေရးတမွ် အေရးႀကီးတယ္။ ဘယ္သူ႔ လက္မွ အေရာက္ မခံႏုိင္ဘူး။ ဖ်က္ဆီး ပစ္ရလိမ့္မယ္။
(ခ်စ္)
-ဥကၠ႒ ေျပာထားတဲ့ ဒီစာရြက္ စာတမ္းေတြကုိ ခင္ဗ်ား ကုိယ္တုိင္ပဲ လုံးဝ (လုံးဝ) ဖ်က္ဆီး ပစ္လုိက္ပါ။ မီး႐ိႈ႕႐ုံ သာမက ျပာေတြကုိေတာင္ ကုိယ္တုိင္ ေခ်ပစ္ပါ။ အမႈန္႔ျဖစ္ေအာင္ လုုပ္ပါ။
(ထြန္းစိန္)
-ဟုတ္ကဲ့။ အထူး အေရးတႀကီး ကိစၥ ျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္ သေဘာေပါက္ ပါတယ္။ ၫႊန္ၾကားခ်က္ အတုိင္း တစ္ေသြမတိမ္း လုိက္နာ ေဆာင္ရြက္သြားပါ့မယ္။
(ဥကၠဌ)
-ေနာက္ဆုံး ရရွိတဲ့ သတင္းေတြ အရ ဗုိလ္ေနဝင္းရဲ႕ ေျမာက္ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္က တပ္မဟာ (၁၀) ဒီဘက္ကုိ ထိုးစစ္ လာေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္။ ထုိးစစ္မလာခင္ ႀကိဳတင္ ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖုိ႔လုိတယ္။
(ခ်စ္)
-ပါတီနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းတဲ့ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ေတြ တစ္လက္မေတာင္ ရန္သူ႔လက္ထဲ အေရာက္ မခံႏုိင္ဘူး ဆုိတာကုိ ရဲေဘာ္ နားလည္ဖို႔ လုိတယ္။ အေထြအထူး တင္ျပစရာရွိရင္ တင္ျပပါ။
(ထြန္းစိန္)
-မရွိပါဘူး။
(ဥကၠဌ)
-ညေနပုိင္းက်ရင္ ခင္ဗ်ား လက္ထဲကုိ က်ဳပ္နဲ႔ ဆရာခ်စ္ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာဖုိင္ကုိ လက္ေရာက္ အပ္မယ္။ ၫႊန္ၾကားခ်က္ အတုိင္း တေသြမတိမ္း လုပ္ပါ။ ေဆာင္ရြက္ၿပီးစီးရင္ ခ်က္ခ်င္းျပန္ၿပီး တင္ျပပါ။
(ခ်စ္)
-ခင္ဗ်ားျပန္ႏုိင္ၿပီ။
ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) ဖြင့္ဟတုိင္ပင္
စင္စစ္အားျဖင့္ ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) အား အထူးကိစၥ အျဖစ္ ထိပ္တန္းလွ်ဳိ႕ဝွက္ အဆင့္ရွိစာမ်ား ဖ်က္ဆီးရန္ တာဝန္ေပး လုိက္ျခင္းမွာ ပါတီအစဥ္အလာ ႀကီးမားျခင္းႏွင့္ ရဲေဘာ္ႀကီးျမင့္ (ပဲခူး)၊ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာတုိ႔ႏွင့္ အလြန္ သံေယာဇဥ္ ႀကီးၾကသူမ်ား ျဖစ္ျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၎အျပင္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ တိုင္း (၄) စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာ ႏွင့္အတူ ေသအတူ ရွင္မကြာ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾက သူမ်ားလည္း ျဖစ္ခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ပင္။
ဤသုိ႔ေသာ သမုိင္း ေနာက္ခံႏွင့္ အစဥ္အလာကုိ ၾကည့္ၿပီး သခင္သန္းထြန္းႏွင့္ သခင္ခ်စ္တုိ႔က ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) အား ယုံၾကည္စြာ တာဝန္ ေပးအပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ယင္းေန႔ ေန႔လည္ပုိင္းတြင္ ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) က “ေဟ့….ေမာင္စိန္ျမင့္ (ရဲေဘာ္ဘခက္)၊ ငါ့ကုိ ဥကၠဌနဲ႔ သခင္ခ်စ္ တုိ႔က အထူးတာဝန္ ေပးအပ္တယ္ကြ။ အဲဒီ တာဝန္ ေပးအပ္အၿပီးမွာ ငါ အမ်ဳိးမ်ဳိး စဥ္းစားတယ္ကြာ။ အဘက္ဘက္ ကလည္း စဥ္းစားခဲ့တယ္ကြာ” ဟု နိဒါန္းပ်ဳိးကာ ဇာတ္စုံ ခင္းျပေတာ့သည္။
ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) သည္ ရဲေဘာ္ဘခက္အား အထူးတလည္ ခင္မင္ေလသည္။ ညီလုိ၊ တူသားေနာင္မယ္လုိ အထူး သံေယာဇဥ္ ရွိသည္။ ဘာမဆုိ ယုံၾကည္စြာ ဖြင့္ဟ ေျပာၾကားေလ့ ရွိသည္။ တုိင္ပင္ေလ့ ရွိသည္။ ဘခက္ ကလည္း အလားတူပင္ သေဘာထားသည္။ ယခု ကိစၥကုိလည္း “မင္းကုိ ယုံၾကည္တဲ့ အတြက္ ဖြင့္ဟ တုိင္ပင္တာ ျဖစ္တယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ထုတ္ေဖာ္ မေျပာၾကား မိပါေစနဲ႔၊ ႏႈတ္လုံ ေစလုိတယ္” ဟု ေျပာၾကားေလသည္။
ဆက္လက္၍လည္း “ဒီစာရြက္ စာတမ္းေတြဟာ ေနာင္တစ္ေန႔မွာ ပါတီ အတြက္ေရာ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာ အတြက္ပါ တန္ဖုိး မျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အေထာက္အထားေတြ ျဖစ္လာ လိမ့္မယ္လုိ႔ ငါယူဆမိတယ္။ ငါတုိ႔ အေသအခ်ာ စနစ္တက် ဝွက္ထား ႏုိင္ရင္လည္း ဖ်က္ဆီး ပစ္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲကြာ။ မင္း ဘယ္လို သေဘာရသလဲ” ဟု ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) က အေလးအနက္ တုိင္ပင္ ေျပာၾကားေလသည္။
ရဲေဘာ္ဘခက္က “ခင္ဗ်ား အႀကံဉာဏ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ ျငင္းပယ္စရာ မရွိဘူး။ လက္ခံပါတယ္။ စိတ္အခ်ရဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ စီစဥ္ပါ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏွစ္ဦးအတြင္းသာ သိတဲ့အတြက္ လုံၿခဳံၿပီး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္” ဟု ျပန္ၾကားလုိက္သည္။ ဘခက္၏ ျပန္ၾကား ေျပာၾကားခ်က္ အေပၚ ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) သည္ အားရသြားပုံ ရသည္။ မ်က္ႏွာလည္း ဝင္းပ ၾကည္လင္ သြားသည္။ ယင္းေနာက္ စခန္း႐ုံးဘက္သို႔ ျပန္လည္ထြက္ခြာ သြားေလေတာ့သည္။
ထုိေန႔ ညေနပုိင္းကို ဘခက္ ေကာင္းစြာ မွတ္မိေနသည္။ ႏွင္းယြန္းဂိမၼာန္ ကာလ ျဖစ္သည္။ ေႏြေရာက္ေတာ့မည္။ သုိ႔ေသာ္ ႏွင္းဇာလႊာတုိ႔ လႊမ္းၿခဳံထားဆဲ ျဖစ္သည္။ အေအးဓာတ္က မသိမသာ ခုိေအာင္း ေနေသးသည္။ ႏွင္းႏွင့္ ျမဴမကြဲ ေသးသည့္ ထုိေန႔ ညဦးပုိင္းတြင္ ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ)သည္ ဘခက္ တဲသို႔ ေရာက္ရွိလာ ေလသည္။ နံနက္ပုိင္းက ၎ေျပာၾကား ခဲ့သည့္ ကိစၥအတြက္ လာေရာက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎ႏွင့္အတူ သံပုံး တစ္လုံးကုိလည္း ယူလာသည္။ ဘခက္က သံပုံးကုိ အထပ္ႏွစ္ထပ္ ျပဳလုပ္ေစခဲ့သည္။ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ လွ်ဳိ႕ဝွက္ဖုိင္တြဲကုိ သံပုံး အတြင္းခန္းသုိ႔ ဘခက္ ကုိယ္တုိင္ စနစ္တက် ထည့္သြင္း ထားရွိလုိက္သည္။ ယင္းေနာက္ သံပုံးကုိ အသင့္ထားရွိသည့္ ခဲဂေဟႏွင့္ မီးတုိ႔ၿပီး ပိတ္လုိက္သည္။ အျပင္အဖုံး ကုိလည္း ခဲဂေဟျဖင့္ပင္ မီးတုိ႔ၿပီး ပိတ္လုိက္သည္။ ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ပိတ္ၿပီးေသာ အခါ ဘခက္၏ တဲအတြင္းဝယ္ ေခတၱ သိမ္းဆည္းထားလုိုက္ေလသည္။
မွတ္ခ်က္။ (အဆုိပါ ခဲဂေဟကုိ ပါတီ ဝါယာလက္ ဌာနမွ ဘခက္ကုိယ္တုိင္ သြားေရာက္ ငွားရမ္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။)
ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာ၏ စာထုပ္အား သြားေရာက္ေျမျမႇပ္ျခင္း
ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ အေစာပုိင္း နံနက္ ၃း၀၀ နာရီခန္႔ ႏွင္းေတြ တအားက်ေနသည့္ အခ်ိန္၊ ခ်မ္းခုိက္ခုိက္ တုန္ေနသည့္ အခိ်န္၊ လူေျချပတ္သည့္ အခ်ိန္တြင္ ဘခက္ ေနထုိင္ရာ တဲ၏ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ ႏွစ္မုိင္ခန္႔ အကြာ ပ်ဥ္းကတုိး ပင္ႀကီး ရွိရာသုိ႔ ေရွး႐ႈထြက္ခြာခဲ့ၾကသည္။ ယင္းတုိ႔ ႏွင့္အတူ အသင့္စီမံ ထားရွိၿပီးေသာ ေပါက္တူးႏွင့္ ေပါက္ျပားမ်ား ကုိလည္း ယူေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ သတ္မွတ္ေနရာ ျဖစ္သည့္ ပ်ဥ္းကတုိး ပင္ႀကီးေအာက္ ေရာက္ေသာအခါ က်င္းမ်ား တူးၾကသည္။ က်င္းကုိ တစ္ေနရာတည္း မဟုတ္ဘဲ သုံးေနရာ ခြဲ၍ တူးခဲ့သည္။ ထိုစဥ္အခိုက္ လယ္ယာ လုပ္ငန္းခြင္ သြားမည့္ အသက္ (၃၀) ခန္႔ရွိ အားေကာင္း ေမာင္းသန္ ရြာသားတစ္ေယာက္ ေပါက္ခ်လာသည္။ ထုိသူကုိ ဘခက္တုိ႔မသိ၊ ဘခက္တုိ႔ ဘာလုပ္ေနသည္ ကုိလည္း ထုိသူမသိ။
ဤတြင္ ဘခက္ စဥ္းစားလုိက္သည္။ နံနက္ လင္းလာလွ်င္ လူအသြားအလာ ရွိလာႏိုင္သည္။ ေမးျမန္းစူးစမ္း တာေတြ လုပ္လာႏုိင္သည္။ လွ်ဳိ႕ဝွက္ ေဆာင္ရြက္၍ ရမည္ မဟုတ္ေတာ့။ မုိးမလင္းခင္ က်င္းမ်ားတူးျခင္း ၿပီးျပတ္ဖို႔ လုိသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ကုိထြန္းစိန္ (ဒလ) အား အက်ဳိးအေၾကာင္း ေျပာျပရသည္။ ကုိထြန္းစိန္ (ဒလ)၏ သေဘာ တူညီခ်က္ရသည္ႏွင့္ ထုိလူရြယ္ အား ေမတၱာရပ္ခံ အကူအညီေတာင္းကာ ဆက္လက္၍ ေျမက်င္းမ်ားကုိ တူးခုိင္းခဲ့သည္။
ထိုေက်းရြာသား ျမန္မာလူငယ္သည္ ႐ုိးသားပုံရသည္။ ကူညီလုိစိတ္ ရွိပုံရသည္။ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ဟု တစ္လုံးတစ္ပါဒမွ် မေမးခဲ့ ဘခက္တုိ႔ အကူအညီ ေတာင္းသည့္အတုိင္း ဘခက္တုိ႔ တူးလက္စ က်င္းမ်ားကုိ လူတစ္ရပ္ထုိင္ အနက္ထိ တူးေပးခဲ့သည္။ က်င္းမ်ားတူးေပးၿပီးေနာက္ အဆုိပါ လူရြယ္အား ျပန္လႊတ္လုိက္ သည္။ ၎လူရြယ္သည္လည္း လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္သုိ႔ ဆက္လက္ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။ ေက်းဇူးတင္ စကားပင္ မေျပာလုိက္ရ၊ ေဆးလိပ္ပင္ မတည္လုိက္ရေပ။
က်င္းမ်ားမွာ ေခ်ာင္းနံေဘးတြင္ ရွိေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေခ်ာင္းမွာ ေရမရွိ။ ေခ်ာင္းေခ်ာက္သာ ျဖစ္သည္။ မုိးတြင္း ေရာက္မွသာ ေရအနည္းငယ္ စီးသည့္ ေခ်ာင္းျဖစ္သည္။ ေရလွ်ံျခင္း တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် မရွိဖူးေခ်။
လူေျချပတ္သည္ႏွင့္ ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာ၏ လွ်ဳိ႕ဝွက္စာမ်ား ပါဝင္ေသာ ႏွစ္ထပ္ အလုံ ပိတ္ထားသည့္ သံပုံးကုိ ရဲေဘာ္ ထြန္းစိန္ႏွင့္ ဘခက္တုိ႔ ကိုယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ထားသည့္ က်င္းအတြင္း၌ ထည့္သြင္း လုိက္သည္။ ၿပီးေနာက္ က်င္းကုိ ေျခရာ လက္ရာမပ်က္ ေျမမ်ား ျပန္ဖုိ႔ခဲ့သည္။ မနီးမေဝးရွိ တူးၿပီး က်န္ေျမက်င္း ႏွစ္က်င္းကုိလည္း အလားတူပင္ ေျမမ်ား ျပန္လည္ဖို႔ခဲ့သည္။ သကၤာ မကင္းေစသည့္ အေနအထား လုံးဝ မရွိေစရ။ ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၿပီးမွသာ ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ႏွင့္ ဘခက္တုိ႔ စခန္းသုိ႔ ျပန္လည္ ထြက္ခြာခဲ့သည္။ ထုိေရာအခါ အေရွ႕မုိးေကာင္းကင္မွ ေရာင္နီပ်ဳိ႕စ ျပဳၿပီကုိ ျမင္ေတြ႔ရေတာ့သည္။
ဘခက္တုိ႔ တာဝန္ႀကီး တစ္ရပ္ကုိ လုံၿခဳံစိတ္ခ်စြာ ထမ္းေဆာင္ၿပီး ျဖစ္၍ အျပန္ ခရီးလမ္းတြင္ ေျခသြက္လွသည္။ နံနက္ခင္း၏ ရွင္းသန္႔ ခ်ဳိျမေသာ ေလမ်ားကို တဝႀကီး ႐ွဴသြင္းလိုက္ရသျဖင့္ ဘခက္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ ေပါ့ပါး၍ လာသည္။ သြက္လက္၍ လာသည္။ မၾကာမီမွာပင္ စခန္းသုိ႔ ျပန္လည ္ေရာက္ရွိခဲ့သည္။
ထုိသည္မွ စ၍ ထုိ အေၾကာင္းအရာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ဘခက္ တစ္ေယာက္ မည္သူမည္ဝါ ကိုမွ်၊ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ ႏွင့္မွ် ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) သည္လည္း အလားတူပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထုိႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ မကုန္မီ အတြင္း ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီသည္ ထြန္ရြာ၊ သက္ကယ္က်င္း ရြာမွ စခန္းေျပာင္းေရႊ႕ ခဲ့ၾကသည္။ အေနာက္ရုိးမရွိ အလည္ဟန္ေထာက္ ရြာတည္ရွိရာ ေတာင္ေၾကာကို ျဖတ္ၿပီး ေစတုတၱရာ ၿမိဳ႕နယ္ ကင္းပြန္းၿခံဳ ရြာသုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ အေျခစုိက္ခဲ့ၾကသည္။
႐ိုးသားေသာ အညာသား
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ တပ္မဟာ (၁၀) မွ တပ္မဟာမွဴး ဗုိလ္မွဴးႀကီး ၾကည္ဝင္း ဦးစီးေသာ ေအာင္မာဃ စစ္ဆင္ေရးသည္ ၁၉၅၆ ႏွစ္ဆန္းတြင္ စတင္ခဲ့သည္။ အထက္ျမန္မာျပည္ ပခုကၠဴခ႐ုိင္ အတြင္းရွိေသာ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဌာနခ်ဳပ္ကုိ ထိုးစစ္ဆင္ခဲ့ေသာ စစ္ဆင္ေရးႀကီး ျဖစ္သည္။ ထုိစစ္ဆင္ေရး ကာလတြင္ တပ္မေတာ္သည္ ထြန္ရြာ၊ သက္ကယ္က်င္းရြာ မ်ားသို႔လည္း ေရာက္ရွိခဲ့သည္။
တာဝန္ ရွိသူမ်ားက ထြန္ရြာသားတုိ႔ကို သူႀကီးအိမ္တြင္ စုစည္းေစၿပီး ကြန္ျမဴနစ္ ေသာင္းက်န္းသူ မ်ားအား လက္သင့္ မခံရန္၊ ဆက္သြယ္သူ မ်ားရွိက လာေရာက္တုိင္ၾကားရန္၊ ၎တုိ႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ လက္နက္မွ အစ စာရြက္ စာတမ္းမ်ား အပါအဝင္ လက္ဝယ္ရွိပါကလည္း လာေရာက္အပ္ႏွံရန္၊ ေျမျမႇပ္ထားရွိပါကလည္း လာေရာက္သတင္းေပးပို႔ရန္၊ ယင္းသို႔ မဟုတ္ဘဲ ကြယ္ဝွက္ ထားရွိၿပီးမွ တပ္မေတာ္မွ ေဖာ္ထုတ္ ေတြ႔ရွိရပါက သူပုန္အားေပး အေနျဖင့္ တည္ဆဲ ဥပေဒႏွင့္ အညီ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းတုိ႔ကုိ ရွင္းလင္း ေျပာၾကားေလသည္။
ထုိေရာအခါ ဘခက္တုိ႔ႏွင့္ ဆုံေတြ႔ခဲ့ၿပီး လူတစ္ရပ္ထုိင္ ေျမက်င္း တူးေပးခဲ့မိေသာ ကုိေရႊအညာသားသည္ အသားမ်ား တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္။ တစ္ဖက္သားက အကူအညီ ေတာင္းခဲ့ျခင္း အေပၚ မိမိက ႐ုိးရွင္းစြာ အကူအညီ ေပးခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ မိမိဘက္က ရွင္းသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ျမင္ေတြ႔သြားၿပီး စစ္ဗုိလ္ႀကီးမ်ားအား ေဖာ္ထုတ္ တုိင္ၾကား လုိက္ပါက မိမိဘဝ ေရွ႕ေရးမွာ ေတြးလုိ႔ မရႏုိင္ေတာ့၊ သူပုန္အားေပး ျဖစ္ေတာ့မည္။ ထိန္ခ်န္မႈ ေၾကာင့္လည္း ျပစ္မႈ ႀကီးလာစရာ ရွိသည္။ ေဖာ္ထုတ္ ေျပာၾကားလုိက္ျခင္း ကသာ အသင့္ေလ်ာ္ဆုံး ျဖစ္ေပမည္ဟု ဆုံးျဖတ္ လုိက္သည္။ သို႔မဟုတ္ပါက မိခင္ မုဆုိးမႀကီးအား လုပ္ကုိင္ေကၽြးေမြး မည့္သူ မရွိ ျဖစ္ေရာကမည္။ ကြန္ျမဴနစ္ မ်ားႏွင့္မူ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်း ျဖစ္ပေစေတာ့ဟု ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္။ ထုိရုိးသား ေျဖာင့္စင္းေသာ အညာသား လူရြယ္သည္ သက္ဆုိင္ရာသုိ႔ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ သြားေရာက္ တင္ျပ လုိက္ေတာ့သည္။ သက္ဆုိင္ရာမွ ခ်က္ခ်င္းပင္ လုိက္လာၿပီး ၎ေျပာၾကားသည့္ ပ်ဥ္းကတုိး ပင္ႀကီးေအာက္၊ ေခ်ာင္းေခ်ာက္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္း ေနရာအား ေျမလွန္ ရွာေတာ့သည္။ ထုိေရာအခါ အညာသား လူရြယ္ ေျပာၾကားသည့္ အတုိင္း ေျမျမႇပ္ထားသည့္ သံပုံးငယ္ကုိ တူးေဖာ္ ေတြ႔ရွိရေလသည္။
သံပုံးကုိ ဖြင့္ေဖာက္ ၾကည့္လုိက္ေသာ အခါ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ လြန္စြာ အေရးႀကီးေသာ ထိပ္တန္း လွ်ဳိ႕ဝွက္ စာတြဲႀကီး ျဖစ္ေန ေလေတာ့သည္။ တာဝန္ရွိသူမ်ားက တပ္မဟာမွဴးထံ ခ်က္ခ်င္း သြားေရာက္ အပ္ႏွံသည္။ ထုိသည္မွ အစျပဳၿပီး ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေက်ာ္ေဇာ၏ ဇာတိ႐ုပ္ ထုတ္ေဖာ္ျပသသည့္ အမႈအခင္းႀကီး ေပၚေပါက္လာေတာ့သည္။
ခ်ဳပ္၍ ေျပာရလွ်င္ ရဲေဘာ္ထြန္းစိန္ (ဒလ) ၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္သည္ သေဘာထား ဆုိးႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ပါ။ ေစတနာ လြန္သြားျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာ အတြက္မူ ေဆးခါးႀကီး ျဖစ္သြား ေပေတာ့သည္။ ၎အဖုိ႔ ထုိႏွစ္သည္ ပ်ားတုိ႔မခ်ဳိ၊ မႈိတုိ႔မေပါက္၊ ယာတုိ႔လည္း ေျခာက္ကုန္သည့္ ကိန္းသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ သြားခဲ့ပါေတာ့သည္။
ေအာင္စြမ္း
0 comments:
Post a Comment