”က်ေနာ့္သမီးကို သံလြင္မွာ ေမ်ွာခဲ့ရေသာ္လည္း...”

by အိုးေဝေအာင္ အိုးဘားမား on Monday, June 27, 2011 at 10:32am

၂၀၁၁ ခုနွစ္ ေမလထဲတြင္ က်ေနာ့ သူငယ္ခ်င္း သိန္းထိုက္ဦး (VOA)ႏွင့္ ဇနီးသည္ မသီရိတို့႕ရွိရာ ၀ါရွင္တန္ဒီစီ သို့႕ အလည္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္း၊ ၁၉၈၈ ကာလ ျပည္တြင္းတြင္ ျဖတ္သန္းခဲ့မွုမ်ားနွင့္ မိမိတို့႕ မေတြ႕ေတာ့သည့္ အခ်ိန္ကာလမ်ားအတြင္း မိမိတို႕ ျဖတ္သန္း ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္မ်ားကို ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ျဖစ္ခဲ့သည္၊။


မိမိအေနျဖင့္ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးဘ၀တြင္ (၁၂ႏွစ္ -၁၃ ) နွစ္ခန့္ လူထုက်န္းမာေရးကို ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ရင္း ကိုယ္ေတြ႕ဘ၀အေတြ႕အၾကံဳ အေၾကာင္း အရာမ်ားစြာထဲမွ မိိမိကိုယ္ေတြ႕ ျဖစ္စဥ္တခုကို က်ေနာ့ သူငယ္ခ်င္းအား ေျပာျပခဲ့ေပသည္၊။ သူငယ္ခ်င္းမွ က်ေနာ္ေျပာသည္မ်ားကို စိတ္၀င္တစား နားေထာင္ရင္း ..”ခင္ဗ်ား..စာေရးဘို ့ ေကာင္းတယ္ ..”လို႕ က်ေနာ့အား အၾကံျပဳလာပါသည္ ၊။ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း စာေရးသည္ကို ၀ါသနာပါ ပါသည္ ။ အနည္းငယ္လည္း ေရးျဖစ္ပါသည္၊။ သို႕ေသာ္ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ႏွုတ္မွေျပာလုိ႕ရေသာ္ျငားလည္း စာျဖင့္ခ်ေရးရန္ လြယ္ကူသည့္ အရာမဟုတ္သည္ကို အားလံုး သိျပီးသား ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

သို့ေသာ္ က်ေနာ္ ၾကိဴးစားျပီး ေရးမည္ဟု ဆံုးျဖတ္လို္က္ပါသည္၊ ထိုသို ့ဆံုးျဖတ္ရင္း ေအာက္ပါ ကို္ယ္ေတြ႕ ့အမွတ္တရကို ေရးသားျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊ က်ေနာ့ဘ၀ သမိုင္းတေကြ ့မွ အပိုင္းအစမွတ္တမ္းတခု ျဖစ္ပါသည္။
အခ်ိန္အားျဖင့္ ၁၉၉၆-၁၉၉၇ ခုနွစ္ ကာလဆီမ်ားျဖစ္သည္၊ ေကအင္ယူ ဌာနခ်ဳပ္နွင့္ ေတာ္လွန္ေရးတပ္ေပါင္းစုမ်ား အခို္င္အမာရွိရာ မာနယ္ပေလာ ဌာနခ်ဳပ္အား နအဖ စစ္ေၾကာင္းမ်ားမွ အျပင္းအထန္ ထိုးစစ္ဆင္၍ မာနယ္ပေလာ က်ဆံုးသြားျပီး ေနာက္ပိုင္း ေကအင္ယူနယ္ေျမ တပ္မဟာ(၅) ဖာပြန္ခရိုင္ အတြင္းတြင္ နအဖ ဖါပြန္အေျခစိုက္ တပ္ရင္းမ်ားနွင့္ ကမ္းရိုး တန္း တိုင္းတပ္ရင္းမ်ား(ေလယာဥ္ပ်က္က်ျပီး အေသဆိုးျဖင့္ ေသသည့္ သီဟသူရ စစ္ေမာင္) တပ္မ်ားနွင့္စုစုေပါင္း တပ္ရင္း (၁၀) ရင္းေက်ာ္ျဖင့္ နယ္ေျမတခုလံုးအား ေခ်မွုန္းေနသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္ ၊။

နအဖ စစ္တပ္မ်ားမွ သံလြင္ျမစ္စိုးမိုးေရးကို ျပဳလုပ္ျပီး မိမိနယ္ေျမမွ အဓိက ၀င္ထြက္ သြားလာရာ လမ္းေၾကာင္းမ်ားျဖစ္သည့္ ေက်ာက္ညွပ္ စခန္း၊ ေသ့မူထ စခန္းမ်ားလည္း က်ဆံုုး သြားခဲ့ပါသည္။
မိမိေဆးခန္းရွိရာ အတြင္းပိုင္းေက်းရြာမ်ားတြင္လည္း ရြာ၊ စာသင္ေက်ာင္း၊ ေဆးရံု၊ စသည္တို့႕ကို မီးရွို့ျခင္း၊ အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ားအား ေတြ ့သမွ် ခေလး၊ လူၾကီးမက်န္ ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ ျခင္းမ်ားကို စဥ္ဆက္မျပတ္လုပ္ေဆာင္ေနပါသည္၊။ ေကအင္ယူႏွင့္ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ စစ္ေၾကာင္းႏွင့္လည္း တို္က္ပြဲမ်ား ေန ့စဥ္္ ရက္ဆက္ အျပင္းအထန္ ျဖစ္ေနခ်ိန္။ ၊ရြာသားမ်ားမွာလည္း သံလြင္ျမစ္တြင္ နအဖ တပ္မ်ားရွိေနသျဖင့္ အျပင္သို့ထြက္လို ့မရဘဲ၊ အထဲတြင္သာ စစ္ေၾကာင္းမ်ား အကူအညီျဖင့္ ခံုလွံုေနရပါသည္၊ မိမိ ေဆးအဖြဲ ့နွင့္အတူ ခေလး၊လူၾကီး၊သက္ၾကီးရြယ္အိုအပါအ၀င္ လူေပါင္း (၅၀၀) ခန့္ ေရွာင္ပုန္း ေန ၾကရသည္၊ အထူူးသျဖင္ ့ခေလးမ်ားမွာ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ၊ ၀မ္းေလ်ွာေရာဂါ၊ အသက္ရႈလမ္းေၾကာင္း ေရာဂါမ်ားကို ခံစားေနရျပီး၊ မိမိေဆး၀န္ထမ္းမ်ားမွ တာ၀န္ယူကုသ ေပးေနရပါ သည္၊။

ရြာသားမ်ားမွာ အေတာ္ပင္ ေလးစားစရာေကာင္းပါသည္။ ေကအင္ယူတပ္ဖြဲ ့မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္း သားတပ္ဖြဲ႕မ်ားအား ေျပးလြႊားေနရစဥ္ပင္ လိုအပ္သည္မ်ားကို ကူညီပံ့ပိုးေပးၾကပါသည္ ။ နအဖ လို ေပၚတာဆြဲစရာ မလုိပါ။ (မိမိေနရာေဒသအား မတရားက်ဴးေက်ာ္ျပီး လာေရာက္ ဖ်က္ဆီးသည့္ လူစိတ္ကင္းမဲ့သူမ်ားအား ေတာ္လွန္ရမည္ဆိုသည့္ အသိ စိတ္ဓါတ္ျဖစ္ပါသည္။)

ထိုစဥ္က ျမိဳ့နယ္ေခါင္းေဆာင္တဦး ေျပာစကားကို သတိရမိပါသည္၊။”မင္းတို ့ဘာမွစိတ္မပူနဲ ့ ။ငါတို့႕လည္း မေျပးဘူး။မင္းတို႕့လည္း ေျပးစရာမရွိဘူးဆိုရင္.. ငါးၾကီး ေသရင္ ငါးေျခာက္၊ ။ ငါးေလးေသေတာ့ ငပိ ျဖစ္တာေပါ့..” တဲ့ ။
အင္မတန္မွ ေတာ္လွန္ စိတ္ဓါတ္ျပည့္၀သူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။


ထိုကာလတြင္ မိမိဇနီးသည္တြင္ ကိုယ္၀န္ လရင့္ေနသည့္ကာလျဖစ္ပါသည္ ၊။ ဇနီးသည္အား မိဖမ်ားထံတြင္ ျပန္ေနေစျပီး... မိမိမွာ ျပည္သူမ်ားနွင့္အတူ တတ္နို္င္သည့္ဖက္က တာ၀န္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ေနရပါသည္။

ရြာသားမ်ားမွေျပာပါသည္။ ”ဆရာတို ့ေတာင္ ေနနိုင္ေသးရင္ က်ေနာ္တို့႕လည္း မေျပးဘူူး..”တဲ့၊။
တကယ္လည္း ဟုတ္ပါသည္၊ သူတို့့႕ဘယ္မွ မသြားပါ။ သူတို့႕ ေနရသည္မွာ ေန႕့ဖက္တြင္ ငွက္ေပ်ာဖက္ကိုမိုးျပီး ...ေျခာက္သြားပါက ေနာက္ေန့႕တြင္ ငွက္ေပ်ာရြက္အသစ္ျဖင့္ျပန္မိုးျပီး ေနရသည့္ဘ၀ျဖစ္ပါသည္၊။

ထိုအခ်ိိန္တြင္ က်ေနာ့ဇနီးသည္ ေနထိုင္သည့္ ေက်းရြာအား နအဖ စစ္ေၾကာင္းမွ ၀င္ေရာက္ ဖ်က္ဆီးသြားသည္ဟုသိရပါသည္ ၊။ က်ေနာ့ဇနီးလည္း ကိုယ္၀န္ ေန့႕ေစ့ လေစ့ျဖင့္ ေတာအထပ္ထပ္ -ေတာင္အထပ္ထပ္ကို ၾက်ိဳးစား ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး- ထိုင္းနိုင္ငံအတြင္းပိုင္းအထိ ထြက္ေျပး တိမ္းေရွာင္သြားခဲ့ပါသည္ ။
က်ေနာ္ႏွင့္လည္း အဆက္အသြယ္လံုး၀ ျပတ္သြားခဲ့ပါေတာ့သည္။

က်ေနာ့အေနျဖင့္ ဇနီးသည္ အတြက္ စိတ္ပူပင္ေသာက ေရာက္ရေသာ္လည္း.. မိမိနွင့္ အတူ ေနထိုင္သည့္ ျပည္သူအမ်ားစု အေရးမွာ ပိုျပီး အေရးၾကီးေနသည့္ ကာလျဖစ္ပါသည္၊
တကိုယ္ေကာင္းဆန္ျခင္း မဟုတ္ပါ၊ေတာ္လွန္ေရးသမားအားလံုး ခံယူထားသည့္ စိတ္ဓါတ္ျဖစ္ပါသည္၊
တေန႕့တြင္ မိမိထံတြင္ လိုအပ္သည့္ေဆး၀ါးမ်ား ကုန္္ဆုံးသြားခဲ့ပါသည္၊ မည္သို ့လုပ္ရမည္နည္း ။ သံလြင္ျမစ္ကို ေဖါက္ထြက္ျပီး မဲေဆာက္ရွိ ေက်ာင္းသား ေဆးခန္းတြင္ ေဆး၀ါးမ်ား သြားယူမွရမည္ျဖစ္မည္၊ ။သံလြင္ျမစ္ တေလွ်ာက္တြင္လည္း နအဖ စစ္တပ္မ်ား ေနရာယူထားပါသည္၊။မတတ္နိင္ပါ။ စြန္ ့စားရပါမည္ ။ျပည္သူအတြက္ ေတာ္လွန္ေရး အတြက္ ျဖစ္ပါသည္၊။ ေကအင္ယူ အထူးတပ္ရင္း(၁၀၂)မွ တပ္စုမွုးဗိုလ္လူူး ဦးေဆာင္မွုျဖင့္ နအဖ စခန္းအနီးမွျဖတ္ျပီး က်ေနာ္ေဖါက္ ထြက္နိုင္ခဲ့့သည္။(ထိုစဥ္က က်ေနာ့ေဆးခန္းအား မီးရွို ့ျပီး ”က်ေနာ္ေသသြားျပီ”ဟု နအဖ မွ သတင္း လႊြင့္ခဲ့ပါေသးသည္ ။(ေက်ာင္းသားေဆးခန္းမွ ေဆးမွူး တင္ေမာင္လတ္မွ) သံလြင္ကမ္းအထိ လိုက္လာျပီး က်ေနာ္ႏွင့္ဆက္သြယ္ပါသည္ ။မရခဲ့ပါ ၊။ေက်ာင္းသား ရဲေဘာ္မ်ားနွင့္ ေတြ႕ျပီး က်ေနာ္မေသေၾကာင္း သိရသျဖင့္ မဲေဆာက္ကို ျပန္သြားခဲ့ပါသည္။)


က်ေနာ္လိုအပ္သည့္ ေဆး၀ါးမ်ားကို ေဆးမွူး သီဟေမာင္ႏွင့္အတူ မဲေဆာက္မွ ယူေဆာင္လာျပီး သံလြင္ျမစ္ကမ္းေဘးတြင္ ေရာက္ခဲ့ျပီး (၂) ရက္အၾကာတြင္ က်ေနာ့ဇနီး သည္လည္း က်ေနာ္ရွိရာသို႕့ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာပါသည္ ၊။သူလာခဲ့သည့္လမ္းမွ ေတာင္တန္းမ်ား အလြန္ထူထပ္ျပီး လမ္းျပင္းျပင္း(၂)ရက္ေက်ာ္ ေလ်ွာက္ခဲ့ရပါသည္၊က်ေနာ့ ဇနီးသည္အား ေတြ ့လိုက္ခ်ိန္တြင္ အလြန္၀မ္းသာသြားေသာ္လည္း သူ ့တြင္ အားအင္မ်ားစြာ ကုန္ခန္း ေနေပျပီ၊ ။ ကိုယ္၀န္မွာ သားဦးကိုယ္၀န္ ျဖစ္သလို ေမြးရမည့္ ရက္ေစ့ေနေပျပီ၊။က်ေနာ္ သိပါသည္။သူ ့တြင္ ခေလးေမြးနိုင္ေလာက္သည့္ လိုအပ္ေသာ ကိုယ္ခံအား မျပည့္စံုပါ၊။

သို့႕ေသာ္ ဘာမ်ားတတ္နိုင္မည္နည္း။၊အရပ္လက္သည္မရွိပါ၊။တကယ့္ေဆးရံုေဆးခန္းမရွိပါ၊ လွ်ပ္စစ္မီး မရွိပါ ။၊ေတာေတာင္အၾကားတြင္ရွိသည့္ သံလြင္ျမစ္ကမ္းနေဘးတြင္ျဖစ္ပါသည္၊။ေက်းရြာမွ က်ေနာ့ ကို အိမ္အေဟာင္းတလံုး ေပးထားပါသည္၊။ေနာက္ေန ့တြင္ ဇနီးသည္မွာ ခေလးေမြးရန္ ၀မ္းဗိုက္နာစျပဳလာပါသည္၊။


က်ေနာ့အျဖစ္ကို ေျပာျပပါမည္။ က်ေနာ့္ဘ၀တြင္ လူနာေပါင္းမ်ား စြာကို ကိုင္တြယ္ကုသခဲ့ပါသည္၊။လက္ျပတ္ေနသူ၊ ေျခေထာက္ျပတ္ေနသူ၊ ေသနတ္ ထိသူ ။ ေသဆံုး သူအေလာင္းမ်ား ။ ၀က္၀ံကုတ္ျပီး တကိုယ္လံုး လူနွင့္မတူေအာင္ စုတ္ျပတ္ေနသူ၊။ လူေသ အေလာင္းကို လိုအပ္သျဖင့္ ခြဲစိတ္ျခင္း။၊ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္မ်ားအား ေမြးေပးျခင္း တို့ကို ေျမာက္မ်ားစြာ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့ဖူးေသာ္လည္း မည္သို ့မွ မတုန္ လွုပ္ခဲ့ပါ၊။

က်ေနာ့ ဇနီးေမြးမည့္ ညတြင္ က်ေနာ္ေဆာက္တည္ရာ မရေအာင္ကိုပင္ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ (က်ေနာ့ေဆးသင္တန္းမွ ဆရာ၀န္တဦးက ေျပာဖူးပါသည္ ။ သူ႕မိခင္၊ ဖခင္မ်ား ေနမေကာင္းလ်ွင္ သူဘယ္ေတာ့မွ မကုဘူူး..တဲ့ ။တျခားဆရာ၀န္ဆီမွာ သြားကုခိုင္းသည္မွာ ဒါမ်ိဳးပဲျဖစ္မည္။)

က်ေနာ့ဇနီး စတင္ေမြးပါျပီ ။ခေလးဦးေခါင္းထြက္လာပါျပီ ။သို့႕ေသာ္ ”သူ ဆက္ျပီး မညွစ္နုိင္ေတာ့ပါ ”ဟု က်ေနာ့ကို ေျပာပါသည္ ။ က်ေနာ္စိုးရိမ္မွု အျမင့္ဆံုး ေရာက္သြားပါျပီ ။ေဆးမွူး သီဟေမာင္မွ ၾကိဳးစားျပီးေမြးေပးပါသည္၊။က်ေနာ္ ဘာမွ မလုပ္ တတ္ေတာ့ပါ ။ ခေလးအသက္ ၊မိခင္္အသက္ ဆံုးရွံုးရမည့္အေျခအေန ။(အထူးသျဖင့္ သားဦးမိခင္မ်ား ေမြးဖြားရာတြင္ အေသအေပ်ာက္နွံး ပိုမိုမ်ားပါသည္။)

ကုသိုလ္ကံေကာင္းသည္ဟုဆိုရပါမည္၊။ က်ေနာ့တြင္ သားအိမ္ပြင့္ေဆးတပုလင္း လက္က်န္ရွိေနပါသည္။၊ ထိုေဆးကို အေၾကာေဆး အတြင္းတြင္ ေရာျပီး ေပးလိုက္သည့္ ေနာက္ပိုင္း ဇနီးသည္မွာ သားအိမ္ညွစ္အား ျပန္လည္ ရရွိကာ ေဆးမွူး သီဟေမာင္မွ လိုအပ္သည့္ခြဲစိတ္မွုကို ျပဳလုပ္ျပီး ခေလးကို ေအာင္ျမင္စြာ ေမြးေပးနုိုင္ခဲ့ပါသည္၊။ မီးမရွိသျဖင့္ အသံုးျပဳထားရေသာ သံုးေထာင့္ထိုး လက္နွိပ္ဓါတ္မီး ႏွစ္လံုးလည္း ဓါတ္ခဲအားကုန္စျပဳျပီး မီးေရာင္မ်ား ေမွးမွိန္စျပဳလာေပျပီ။

က်ေနာ္ မေပ်ာ္နိုင္ခဲ့ပါ ။ က်ေနာ့သမီးဦးေလးမွာ ေမြးဖြားခ်ိန္ၾကာျမင့္သည့္အတြက္ အျပင္ ေရာက္ခ်ိန္တြင္ အသက္မရွိေတာ့ပါ ။ ေဆးမွူးသီဟေမာင္မွ ၾကိဳးစားျပီး အသက္ရွု ေထာက္ကူနည္းျဖင့္ ကုသေပးပါသည္။ မရပါ ။ သမီးေလး ကံဆိုးခဲ့ပါသည္ ။၊ ၀မ္းနည္းစြာျဖင့္ ပိတ္ျဖဴပတ္ျပီး က်ေနာ့သမီးေလး ရုပ္အေလာင္းကို သံလြင္ျမစ္တြင္ ေမ်ွာခဲ့ရပါေတာ့သည္၊။ ထိုညတြင္ က်ေနာ္ အိပ္မေပ်ာ္ပါ ။ေမြးျပီးစ ဇနီးသည္အား လိုအပ္သည့္ ေဆးကုသမွု ေပးရင္း ၊မိမိကိုယ္ မိမိ ယူၾကံဳးမရ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊။” ငါဟာ သူမ်ားအသက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ကယ္တင္နုိင္ခဲ့သည္။ င့ါ သမီးေလးအသက္ကို ဘာေၾကာင့္မ်ား မကယ္တင္နုိင္သနည္း။၊ တကယ္လို ့မ်ားသာ ေခတ္ မီ တဲ့ ေဆးရံုမွာဆိုရင္ ငါ့သမီး ဒီလိုမျဖစ္ဘူး”ဆိုတာ ေတြးမိျပီး မိုးလင္းပို္င္းတြင္ အိပ္ေပ်ာ္ သြားခဲ့ ပါသည္။


နံက္(၁၀)နာရီေက်ာ္ခန္ ့တြင္ က်ေနာ့ေဆးတပ္ဖြဲ ့မွ ေဆးမွူးေလးတဦးမွ က်ေနာ ့အမည္ အားေခၚျပီး အတင္းေျပးလာပါသည္၊ ။”ဆရာ က်ေနာ္တို ့ရြာဖက္ကို ရန္သူ နအဖ စစ္သား(၅)ေယာက္ လက္နက္အျပည့္အစံုနဲ ့ အသင့္အေနအထားလုပ္ျပီး ၀င္လာတယ္ ဆရာ ”..တဲ့ ၊။ အဲဒါမွ ျပႆနာ ။

ထိုစဥ္က က်ေနာ့တြင္ (အထူးတပ္ရင္း ၁၀၂ ရဲေဘာ္မ်ား+ က်ေနာ့ ေဆးတပ္ဖြဲ ့မွရဲေဘာ္မ်ားျဖင့္ သံလြင္ျမစ္မွ အတြင္းပိုင္းသို ့ ျဖတ္သြားသည့္ လမ္းေၾကာင္းအား) ကြပ္ကဲမွုပါ လုပ္ေဆာင္ေနရပါသည္၊။အကယ္၍ အတြင္းမွာလာသည့္ ရဲေဘာ္မ်ားနွင့္ အျပင္မွ ၀င္သြားသည့္ ရဲေဘာ္မ်ား အဆက္သြယ္မရွိပါက လမ္းတြင္ ေတြ ့ျပီး အခ်င္းခ်င္း မွားယြင္း ပစ္ခတ္တတ္ပါသည္၊ ။လမ္းေၾကာင္းမွာ တလမ္းတည္း ရွိပါသည္၊။ အတြင္းမွ ရဲေဘာ္မ်ား သံလြင္ျမစ္ကမ္းသို ့ေရာက္ပါကလည္း အျမန္ဆံုးကူးနိုင္ရန္ ေလွမ်ားကို အဆင္ သင့္ထားေပးရပါသည္၊။ထို ့အျပင္ ရန္သူ ့သတင္းလည္း ေထာက္လွမ္းရပါသည္၊။ လွည့္ ကင္း မ်ား ရွိလား ...စခန္းအျပင္ထြက္လား...စသည္ျဖင့္။

က်ေနာ္မွ မိမိေသနတ္ကို ဆြဲျပီး ရန္သူမ်ား တက္လာရာသို ့ထြက္သြားပါသည္ ။၊မိမိဖက္မွ ရဲေဘာ္မ်ားကလည္း ပစ္ခတ္ရန္အဆင္သင့္ ေနရာယူထားျပီးျဖစ္သည္ ၊။သို့႕ေသာ္ က်ေနာ္မွ ရန္သူမ်ားတက္လာရာ လမ္းေၾကာင္းကို သြားၾကည့္ရာ ေရွ့ဆံုးမွ ဦးစြာတက္လာသူမွာ က်ေနာ္နွင့္သိေသာ ေက်းရြာသူၾကီးျဖစ္ေနပါသည္၊။ က်ေနာ္စဥ္းစားပါသည္ ။”သူတို့႕ဓါးစာခံလုပ္လာတာလား၊။ သို့မဟုတ္ မည္သည့္ အတြက္ လာသနည္း ” ဟု ရြာသူၾကီးအား လွမ္းေမးပါသည္ ။၊ရန္သူမ်ားပံုစံမွာ တိုက္ခိုက္ရန္ အသင့္အေန အထားျဖစ္ေနသည့္ပံု ေပၚပါသည္၊။ က်ေနာ့လူမ်ားလည္း က်ေနာ့အမိန္႕ ့မရလွ်င္ မပစ္ခိုင္းပါ၊။ ရြာသူၾကီးမွ လွမ္းေျပာပါသည္။ ”သူတို့႕လက္နက္ခ် အလင္း၀င္ရန္လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း” က်ေနာ့အား လွမ္းေျပာလုိက္ပါသည္၊ က်ေနာ္က ”လက္နက္ခ်မည္ဆိုလွ်င္ သူတို ့လက္နက္နွင့္ စစ္အသံုး အေဆာင္မ်ား-ယူနီေဖါင္းမ်ားကိုပါ ခ်ြတ္ထားျပီး လူၾကီးပဲ တက္လာခုိုင္းပါသည္၊။”

သူတို ့ငါးေယာက္ တက္လာပါသည္ ။အသက္အၾကီးဆံုး ေဇာ္ရဲနိုင္ဆိုေသာ ရဲေဘာ္သည္ပင္ အသက္ (၂၀)ေက်ာ္ပင္ရွိ ေသးပါသည္၊က်ေနာ့အိမ္တြင္ပင္ ေကာင္းမြန္စြာ ေက်ြးေမြးျပီး သူတို့ လိုအပ္သည့္ အ၀တ္အစား၊ သြားတို္က္ေဆး၊ ဆပ္ျပာ၊ဖိနပ္ စသည္မ်ားကို ကူညီေပးခဲ့ျပီး၊ သိမ္းဆည္း ရမိသည့္ လက္နက္မ်ား၊က်ည္ဆံမ်ား၊လက္ပစ္ဗုံးမ်ား စသည္မ်ားကို စာရင္းျပဳစုျပီး -ေကအင္ယူ တပ္ဖြဲ ့သို႕ ့ေပးအပ္လိုက္ပါသည္။

အားလံုးျပီးဆံုးျပီးခ်ိန္တြင္ က်ေနာ္မွ အထူးတပ္ရင္းမွ ဒုရင္းမွုးအား အစီရင္ခံပါသည္ ။ညြန္ၾကား ခ်က္မွာ ထိုရဲေဘာ္မ်ားအား က်ေနာ္မွဦးေဆာင္ျပီး ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္သို႕ ပို့႕ေဆာင္ရန္ ျဖစ္ပါသည္၊။ သို ့ေသာ္ ေအာက္ေျခမွ ရဲေဘာ္မ်ားမွာ က်ေနာ့ထံ လာေရာက္ျပီး သူတို ့ကို လိုအပ္သလို အေရးယူေဆာင္ရြက္ခ်င္သည့္ အေၾကာင္းေျပာလာပါသည္၊။သူတို ့ကို အျပစ္ မေျပာလိုပါ ။ထိုစစ္ေၾကာင္းမ်ားမွ မၾကာေသးခင္ ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာပင္ သူတို့ရြာေတြကို ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္၊။ သူတို့႕လူမ်ိဳးမ်ားကို မတရားသတ္ျဖတ္ခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား ၊။

သို့႕ေသာ္ က်ေနာ္မွ နိုင္ငံတကာ စစ္သံု့႕ပန္း ဥပေဒအေၾကာင္း ရွင္းျပပါသည္ ။” မိမိနွင့္ ေရွ့တန္းတြင္ရင္ဆိုင္ တို္က္ေနပါက ရန္သူျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိထံတြင္ လက္နက္ခ်လာလ်ွင္ ရန္သူမဟုတ္ေတာ့ေၾကာင္း ၊သူတို့တြင္ လူ့႕အခြင့္အေရးရွိေၾကာင္း ” အေတာ္ၾကာေအာင္ ေျပာ ရပါသည္၊။ အထက္က အမိန့္မွာလည္း ေက်ာင္းသားစခန္းကို ပို့ရမည္ ဟုပါ ေျပာလိုက္ရပါသည္၊။ ရဲေဘာ္မ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္တခုကိုေတာ့ က်ေနာ္လိုက္ေလ်ွာလိုက္ပါသည္၊။

ထိုလက္နက္ခ် ရဲေဘာ္မ်ားအား ”ဒီည ရြာထဲတြင္လံုး၀ မအိပ္ခို္င္းျခင္းပဲ”ျဖစ္ပါသည္။၊ ေနလဲ ေစာင္းစျပဳေနျပီ ျဖစ္၍ က်ေနာ္ သေဘာ တူလုိုက္ပါျပီ ။ ရြာထဲတြင္ထား၍ မျဖစ္ပါ ။က်ေနာ့ရဲေဘာ္မ်ားအေၾကာင္းကို က်ေနာ္သိပါသည္။

ထိုအလင္း၀င္ ရဲေဘာ္(၅)ေယာက္အသက္မွာ က်ေနာ့လက္တြင္ရွိေနေပျပီ ၊။တဖက္တြင္လည္း ခေလးေမြးျပီးခါစ ၊ခေလးဆံုးလို့ စိတ္ထိခိုက္ေနသည့္ ဇနီး၊သူ ့တြင္ အားအင္မ်ားလည္း ကုန္ခန္းေနသည့္အခ်ိန္ ။ သို ့ေသာ္ က်ေနာ္ ဆံုးျဖတ္ရပါသည္၊။ ဇနီးသည္အား တိုင္ပင္ ရပါသည္၊။ သူလည္း လိုလိုလားလား လက္ခံပါသည္ ။ သူသည္ပင္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး မ်ိဳးရိုးမွ ေမြးဖြားလာသူ မဟုတ္လား။

ထို့ေနာက္က်ေနာ့ ရဲေဘာ္အခိ်ုဳ့နွင့္အတူ ထိုရဲေဘာ္(၅)ဦးအား ေခၚေဆာင္၍ ညေနေစာင္းတြင္ပင္ ေက်ာင္းသားစခန္းရွိရာသို႕ ေခၚေဆာင္ခဲ့ရေပသည္၊။ ထိုစဥ္က ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ တပ္ရင္း (၂) မွတာ၀န္ရွိသူမ်ားျဖစ္သည့္ တပ္ရင္းမွူးလွတိုး(က်ဆံုး) ၊ ကိုေက်ာ္သူရိ္န္ (တပ္ခြဲမွူးျဖစ္မည္ထင္သည္။) နွင့္ စစ္ရံုးခ်ဳပ္မွ တာ၀န္ရွိသူျဖစ္သည့္ ကိုေ၀လင္းဇင္ထံ အပ္နွံခဲ့ပါသည္။(ထိုသတင္းကို ထိုစဥ္က ဘန္ေကာက္တြင္ ထုတ္ေ၀လွ်က္ရွိေသာ ေခတ္ျပိဳင္ သတင္းစာတြင္ ပါခဲ့သည္ကို ေတြ႕မိလိုက္ပါသည္)။

က်ေနာ္ သူတို့႕အတြက္ စိတ္ေအးရပါျပီ၊ ။ သို့႕ေသာ္ က်ေနာ္ စိတ္မ ေအးနုိင္သည္မွာ က်ေနာ့ဇနီး သည္ အတြက္ပင္ျဖစ္ပါသည္၊။ သူက မည္သို့႕ပင္ သေဘာထားၾကီးသည္ျဖစ္ေစ သူ ့က်န္းမာေရးအေျခအေနကို က်ေနာ္သိပါသည္၊။မီးဖြားျပီးစ ေသြးမ်ားလည္း ဆင္း ေနပါေသးသည္၊။ ေနာက္တေန ့က်ေနာ့ အိမ္အျပန္ခရီးသည္ စိတ္ပူပင္မွု ေျမာက္မ်ားစြာျဖင့္ ေနပူပူတြင္ အျပင္းေလ်ွာက္ေနခဲ့မိပါသည္၊အိမ္နားသို့႕ေရာက္ပါျပီ ။က်ေနာ္ အိမ္အေပၚသို ့ေတာ္ေတာ္ျဖင့္ မတက္ရဲပါ ။က်ေနာ့ဇနီးသည္ အေျခအေနကို အရင္ ေခ်ာင္းၾကည့္မိပါသည္၊။ ဇနီးသည္မွာ ထိုင္ေနျပီး အစာအနည္းငယ္ကို စားေနသည္ ေတြ ့လိုက္ရသျဖင့္ က်ေနာ္ အတို္င္းမသိ ေပ်ာ္ရႊြင္ခဲ့ပါသည္၊။


တဖက္တြင္ မိမိသမီးၾကီးအား သံလြင္တြင္ ေမ်ွာလိုက္ရေသာ္လည္း.. တဖက္တြင္ လူ့႕အသက္ (၅) ေခ်ာင္းအား ကယ္တင္ လိုက္နိုင္သည္ မဟုတ္ပါလား၊ ။

ကြယ္လြန္သြားသည့္ က်ေနာ့သမီးၾကီးသာ ေနာင္ဘ၀မွေန ထိုျဖစ္ရပ္ေတြကို သိေနပါက ...သူ့႕ဖခင္ က်ေနာ့အား ခြင့္လြႊတ္နိုင္မည္ထင္ပါသည္။
က်ေနာ့သမီးၾကီး ေကာင္းရာမြန္ရာ ေရာက္ပါေစ။
”ဘ၀ဆက္တိုင္းဆက္တိုင္း မင္းဆိုးမင္းညစ္လက္ထက္မွာ လူသားအျဖစ္ ေရာက္မလာပါေစနဲ ့” လို့႕ အေဖဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္ သမီး ။ ။

လူသားအားလံုး ဘ၀ဆိုုးမ်ားမွ ကင္းေ၀းၾကပါေစ။

ျပည္သူလူထု အား မတရား အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူေတြ အျမန္က်ဆံုးပါေစ။

အာကာထက္

(6-25-2011)
--------------
http://hittai.net/?show=rm&fileid=62&t=home9&id=9
(ဟစ္တိုင္ရသ မွ ေကာ္ပီယူပါသည္။ ။
အိုးေ၀ေအာင္)