ေက်းဇူးၾကီးေပ တို႔ေဖေဖ

by Nine Nine Sanay @ ႏိုင္းႏိုင္းစေန on Sunday, June 19, 2011 at 12:29am

အေဖနာမည္- Dick Hoyt
သားနာမည္ - Rick Hoyt
ဒီသားအဖ ႏွစ္ဦးဟာ တာေဝးအေျပးသမားေတြျဖစ္တယ္။

(၂၅)ႏွစ္အတြင္းမွာ စုစုေပါင္း မိုင္ ၃၇၇ဝကို သူတို႔ေျပးခဲ့ျပီးပါျပီ။ (၇၈)ၾကိမ္ေျမာက္ သံုးခုစပ္မာရသြန္၊ (၆၄)ၾကိမ္ေျမာက္မာရသြန္၊ (၂၄)ၾကိမ္ေျမာက္၊ နာမည္ၾကီး Boston မာရသြန္၊ (၂ဝ)ၾကိမ္ေျမာက္ Duathlons.........

သား Rick ဟာ စကားမေျပာတတ္သလို လမ္းလဲမေလ်ာက္တတ္သူပါ။ ၁၉၆၂ႏွစ္မွာ သူ႔ကို ေမြးဖြားတုန္းက လည္ပင္းမွာ ခ်က္ၾကိဳးပတ္ျပီး ေမြးလာခဲ့မိတဲ့အတြက္ ဦးေႏွာက္ေအာက္စီဂ်င္ မရဘဲျဖစ္ခဲ့တယ္။ သားဟာ လူေသတေယာက္လို ျဖစ္ေနပါျပီ။ ဘာမွေမွ်ာ္လင့္မေနပါနဲ႔ေတာ့လို႔ ဆရာ၀န္က သူတို႔ လင္မယားကိုေျပာခဲ့ပါတယ္။ သားဟာ ဘီးတပ္ ကုလားထိုင္ေပၚမွာပဲ တစါသက္လံုး စံျမန္းရေတာ့မွာပါ။


သား ၈လ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ Dickနဲ႔ သူ႔ဇနီး Judy ကို “မေျပာ၊ မလႈပ္ႏိုင္တဲ့သားကို ကုသေရးငွာနကိုပဲ ပို႔လိုက္ပါလို႔” ဆရာဝန္က ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါကို သူတို႔လင္မယားက သေဘာမတူခဲ့ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အိမ္ထဲမွာသူတို႔ သြားလာလႈပ္ရွားေနတာကို သားျဖစ္သူက မမွိတ္မသုန္ စိုက္ၾကည့္ေနတတ္လို႔ပါပဲ။ (၁၁)ႏွစ္ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ သားကို (Tufts University) ရဲ႕အင္ဂ်င္နီယာ ငွာနကို သူတို႔ ပို႔ခဲ့ၾကတယ္။ အေၾကာင္းက သားနဲ႔ သူတို႔ၾကားမွာ အဆက္အသြယ္ လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့အရာမ်ား ရွိႏိုင္မလားလို႔ သြားေရာက္ေမးျမန္းျခင္းျဖစ္တယ္။ ရရွိလာတဲ့ အေျဖကေတာ့ “မျဖစ္ႏိုင္ဘူး... သူ႔ရဲ႕ဦးေႏွာက္က ေသေနျပီ” ပဲျဖစ္တယ္။

“သားကို ရယ္စရာေတြ ေျပာျပရေအာင္”လို႔ အေဖျဖစ္သူက အၾကံေပးခဲ့တယ္။ သူတို႔ ရယ္စရာေတြေျပာေတာ့ သားက ရယ္လာပါတယ္။ ဒါဟာ သူ႔ဦးေႏွာက္ လံုးဝမေသေၾကာင္းကို သက္ေသျပတာပဲလို႔ သူတို႔ ယံုၾကည္ခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕ခ်ိနဲ႔တဲ့ ဦးေႏွာက္အေတြးေတြကို ခ်ေရးႏိုင္ဖို႔ အထူးကြန္ျပဴတာတစ္လံုးကို သူတို႔ ဖန္တီးခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ  ျပင္ပနဲ႔Rick ဆက္သြယ္လို႔ ရခဲ့ပါတယ္။

Rick (၁၅)ႏွစ္ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ အတန္းထဲက ေက်ာင္းသားတစ္ဦး မေတာ္တဆ ေသဆံုးသြားခဲ့တယ္။ ေသဆံုးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသားအတြက္ အေျပးျပိဳင္ပဲြ လုပ္ျပီးရန္ပံုေငြေတြ ေကာက္ခံခဲ့တယ္။ “အေဖ သားလဲ ဝင္ျပိဳင္ခ်င္တယ္” လို႔ ကြန္ျပဴတာေပၚကေန တဆင့္ Rick ေျပာခဲ့တယ္။

အေဖလုပ္သူ Dick ဟာ အားကစားသမားတဦး မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သားရဲ႕ဆႏၵေၾကာင့္ သူဟာအဲဒီပဲြမွာ ဝင္ျပိဳင္ခဲ့တယ္။ သားရဲ႕တြန္းလွည္းကို တြန္းျပီး (၅)မိုင္ခရီးကို တာဝင္တဲ့အထိ သူေျပးခဲ့တယ္။ ျပိဳင္ပဲြျပီးေတာ့ သားကအေဖ့ကို ....“သားကိုယ္သား ဒုကၡိတလို႔ မထင္တာ ဒါဟာ ပထမဆံုးအၾကိမ္ပဲ” လို႔ေျပာခဲ့တယ္။ ဒီစကားတစ္ခြန္းက အေဖျဖစ္သူကို ေတာ္ေတာ္ေလးတုန္လွဳပ္သြားေစခဲ့တယ္။ သားကို အဲဒီလို ဒုကၡိတလို႔ မထင္တဲ့စိတ္ေတြေပးမယ္လို႔ သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ Bostonၿမိဳရရဲ႕မာရသြန္ကိုဝင္ျပိဳင္ဖို႔ သူျပင္ဆင္ခဲ့တယ္။

“စာရင္း လက္မခံပါ” ဒါဟာ ျပိဳင္ပဲြဝင္ဖို႔ စာရင္းသြားသြင္းေတာ့ အေျပာခံလိုက္ရတဲ့ စကားတစ္ခြန္းျဖစ္တယ္။ သူတို႔သားအဖဟာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း ေျပးတာမဟုတ္တဲ့ အတြက္၊ မသန္စြမ္းသူမ်ား ျပိဳင္ပဲြလဲ မဟုတ္တဲ့အတြက္ အျငင္းခံလိုက္ရတာပါ။ စာရင္းမသြင္းဘဲ ေျပးသူေတြၾကားမွာ သူတို႔လိုက္ေျပးခဲ့တာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး မာရသြန္တစ္ခုမွာ သူတို႔စာရင္းသြင္းလို႔ရခဲ့တယ္။ အေျပးသန္တဲ့အတြက္ ေနာက္တစ္ႏွစ္မွာ ျပဳလုပ္မဲ့ Boston မာရသြန္မွာ သူတို႔ ပါဝင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အေဖ့ရဲ႔ ၾကီးမားတဲ့ေမတၲာနဲ႔ သားရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ ေရကူးသင္ခဲ့တယ္။ စက္ဘီးစီးသင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သားအဖႏွစ္ဦးဟာ သံုးခုစပ္ မာရသြန္ကိုေတာင္ ဝင္ျပိဳင္ခဲ့တယ္။ တစ္ခါက အေမရိကားကို ျဖတ္ျပီး မိုင္(၃၇၃၅) ခရီးရွည္ကို စက္ဘီးတစ္စီးနဲ႔ သူတို႔အတူျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္က စျပီး “Team Hoyt ”ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔ အေဖက သားရဲ႕လွည္းကို တြန္းျပီး မာရသြန္ပဲြေတြမွာ သူတို႔ ပါဝင္ေျပးခဲ့ၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္ အေဖတစ္ဦးတည္း ျပိဳင္ပဲြမဝင္ခဲ့တာလဲလို႔ လူေတြက ေမးေတာ့ “ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းဆိုရင္ ျပိဳင္ပဲြမဝင္ဘူး” လို႔ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။ ျပိဳင္ပဲြေတြမွာ သူပါဝင္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းက သူတို႔ အတူေျပးေနတုန္း၊ ေရကူးေနတုန္း၊ စက္ဘီးစီးေနတုန္းမွာ သားရဲ႕မ်က္ႏွာက ေပၚလာတဲ့ အျပံဳးေၾကာင့္ပါတဲ့။

အခုအခ်ိန္မွာ (၄၄)ႏွစ္ ရွိျပီျဖစ္တဲ့ Rick ကေတာ့ Boston College's ရဲ႕ကြန္ျပဴတာ စမ္းသပ္ခန္းမွာ မသန္မစြမ္းသူမ်ားအတြက္ အလုပ္ လုပ္ေနပါျပီ။ (၆၆)ႏွစ္ ရွိျပီျဖစ္တဲ့ Dick ကေတာ့ Massachusetts ျပည္နယ္မွာ ေနထိုင္ေနပါတယ္။

သားရဲ႕လုိအင္္ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ ဖခင္တစ္ဦးရဲ႕ၾကီးမားတဲ့ေမတၲာနဲ႔ မသန္စြမ္းသူ ျဖစ္ပါရက္နဲ႔ ဘဝကို အရွံဳးမေပးဘဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ရွင္သန္ေနတဲ့ သားရဲ႕ဇာတ္လမ္းေလးပါ။ ဒီစာအဆံုးမွာ ကြ်န္မ မ်က္ရည္ဝဲမိပါတယ္။

http://www.teamhoyt.com/

http://www.youtube.com/watch?v=cxqe77-Am3w

ဒီစာကို ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္မွာ ေရးခဲ့တဲ့အတြက္ ခုႏွစ္၊ အသက္ အေျပာင္းအလဲေတြ ရွိပါတယ္။ June 19 မွာက်ေရာက္တဲ့ ဖခင္မ်ားေန႔မွာ ကမာၻအရပ္ရပ္မွာရွိတဲ့ ေမတၱာစိတ္ႀကီးမားတဲ့ ဖခင္မ်ားကို ဂုဏ္ျပဳပါတယ္။

ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Wednesday, December 06, 2006)