ပန္းတိုင္

by Zay Ya on Monday, December 26, 2011 at 9:43am

 

 ဘဝမွာ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိသင့္သလဲ။ ဘဝရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာလဲ။

Answer: ဘဝမွာ - ဘဝ ကိုယ္တိုင္စစ္စစ္ကလြဲလို႔ ဘာ ရည္ရြယ္ခ်က္ မွ ရွိမေနဘူးဗ် ။ ဘာလို႔ဆို - ဘဝဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ အခု ေျပာေျပာေနတဲ့ ဘုရားသခင္ ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရရဲ႕  အျခား နာမည္ တစ္မ်ိဳး မို႔လို႔ပဲ။ ေလာကမွာ အျခားရွိသမ်ွ အရာေတြ အားလံုး ရည္ရြယ္ခ်က္ ကိုယ္စီ ရွိႏိုင္တယ္။ အဲ့ဒီ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သြားမယ့္ လမ္းေၾကာင္းေတြလည္း ရွိေနႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုး အဆံုးသတ္မွာ သူတို႔ အားလံုး ဘယ္ေရာက္သြားမလဲ။ အဆုံးသတ္ တစ္ေနရာမွာ လံုးဝ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမႈ စင္စစ္က ေစာင့္ေနပါ တယ္။ အဲ့ဒီကို သြားေနတဲ့ ျဖစ္စဥ္ ေတြခ်ည္း သက္သက္ဟာ ဘဝ ျဖစ္ပါတယ္။


ခင္ဗ်ား အဲ့ဒါကို ျဖစ္တည္မႈ ( Existence ) လို႔ ေခၚႏိုင္တယ္။ ( God ) လို႔လည္း ေခၚႏိုင္တယ္။ ဘဝ ( Life ) လို႔လည္း ေခၚႏိုင္တယ္။ က်ေနာ့ အတြက္ေတာ့ ဒီအမည္ေတြဟာ ျဖစ္စဥ္တစ္ခု တည္းအေပၚ စကားအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးထားတာ လို႔ ျမင္တယ္။

ဘာသာေရး အယူအဆ ေရးရာ သမားေတြက ဘဝ ကို “ဘုရားသခင္” လို႔ အမည္ တပ္ ေခၚတယ္။ အဲ့ဒါဟာ အႏၱရာယ္ ၾကီးတယ္။ အေၾကာင္းက - ဘုရားသခင္ ဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ  ျငင္းပယ္လို႔ ရေနလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ခင္ဗ်ား ဘုရားသခင္ အေၾကာင္း ကို ျငင္းခံုႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘဝကို ေတာ့ ျငင္းလို႔ မရဘူး။ ဘုရားသခင္ ရွိမယ္ မရွိဘူး ေျပာႏိုင္တယ္။ ကမၻာရဲ႕ သက္တမ္း တစ္ဝက္နီးပါးဟာ ဘုရားသခင္ကို ယံုတယ္၊ မယံုဘူးနဲ႔ အျငင္းပြားခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘဝ ရွိတယ္ မရွိဘူး ဘယ္တုန္းက အျငင္းပြားခဲ့သလဲ။ ကမၻာရဲ႕ လူဦးေရတစ္ဝက္  ေလာက္ဟာ ဘုရားသခင္ကို မယံုၾကည္တဲ့သူ ေတြ ျဖစ္ေနႏိုင္တယ္။ ကြန္ျမဴနစ္၊ ဆိုရွယ္လစ္ ေတြ၊ ဗုဒၶဝါဒီ၊ ဂ်ိန္းဝါဒီေတြ၊ Free thinkers - လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြးေခၚလိုသူေတြ၊ Atheists လို႔ အမည္တပ္ေလ့ ရွိတဲ့ ဘုရားမဲ့ေတြ။ စသျဖင့္ --- သူတို႔ အားလံုးဟာ ဘုရားသခင္ ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရ အေပၚ ျငင္းပယ္ ႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘဝကို ေတာ့ လံုးဝ မျငင္းပယ္ ႏိုင္ဘူးရယ္။

တကယ္တမ္း ထိုးႏွက္လာတဲ့ အခါမွာလည္း ဘုရားသခင္ ဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ ကာကြယ္ရ ခက္ခဲ ေနတတ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းက - ဘုရားသခင္ ဆိုတဲ့ အဲ့ဒီ ေဝါဟာရဟာ လူေတြ ဖန္တီးတာ သက္သက္ ျဖစ္ေနလို႔။ အထင္အရွား မရွိလို႔။ သက္ေသ သာဓက မရွိလို႔။ သိသာျမင္သာ ရွိမေနလို႔။ သက္ေသမရွိ၊ အယူအဆ အေျခခံ မရွိလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့လိုနဲ႔ ဒီ God ဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ တေျဖးေျဖး အေျခအျမစ္မဲ့၊ အႏွစ္မဲ့လာတယ္။ ပ်က္လံုး တစ္ခု ျဖစ္လာတယ္။ ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္ေနေန ေျပာခ်င္သလို ေျပာလို႔ရေနတဲ့ ထည္လဲသံုး ေဝါဟာရ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္သြားတယ္။ ယံုၾကည္မႈသာ ရွိမေနဘူး ဆိုရင္ အဲ့ဒီ လူအတြက္ ဘုရားသခင္ဟာ ဟာသ စကားလံုး သက္သက္ပဲ။

ဒါ့ေၾကာင့္ “ဘုရားသခင္” ဆိုတဲ့ စကားလံုး အစား “ျဖစ္တည္မႈ” လို႔ သံုးစြဲတာက ပိုျပီး သင့္ေတာ္ ပါတယ္။ ဒီ ရာစုႏွစ္ရဲ႕ အေတြးအေခၚ သမား အမ်ားစုဟာ လည္း ျဖစ္တည္မႈ ပဓာန ဝါဒီ ေတြ ခ်ည္း ျဖစ္ေန တာ ေတြ႕ရတယ္။ သူတို႔ထဲက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လည္း - ဘုရားသခင္ ဆိုတဲ့ စကားကို မၾကိဳက္ဘူး။ ျဖဳတ္ခ် ပစ္တယ္။ ဖ်က္ပစ္တယ္။  ျဖစ္တည္ေနမႈ သက္သက္သာလ်င္ - သူတို႔ အတြက္ လံုေလာက္တယ္ လို႔ ေတြးေခၚထားသူ ေတြ ရွိတယ္။

က်ေနာ္ ့အေနနဲ႔ ဆိုရင္ - ဘုရားသခင္ ( God ) ကိုေရာ၊ ျဖစ္တည္မႈ ( Existence ) ကိုေရာ မၾကိဳက္ဘူး။ God ကလည္း စိတ္ကူးယဥ္ လြန္းတယ္ ။ ေလထဲ ေဆာက္ထားတဲ့ တိုက္အိမ္သက္သက္ နဲ႔ အလိမ္အညာ သက္သက္ လို ျဖစ္ေနတယ္။ Existence ဆိုတာ ကလည္း ခြဲပိုင္းၾကည့္ရင္ - သံုးစြဲ ေနၾကပံုက ရွင္သန္မႈကို ရည္ညႊန္း မေနဘူး။ သူ႕တို႔ စကားရဲ႕ လားရာဟာ အေသသား ကိုလည္း ေဖာ္ျပႏိုင္ေနတယ္။ ဆိုလိုတာ က အသိဥာဏ္ပညာ ရွိမႈကိုလည္း ေဖာ္ညႊန္းသလို၊ မရွိမႈကိုလည္း ေဖာ္ညႊန္းေနတယ္။ ---- အဲ့ဒီ Existence မွာ လစ္ဟာျပီး က်န္ခဲ့တာ တစ္ခုရွိတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ က်ေနာ္ ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တဲ့ သိမႈ ( Consciousness ) ပဲ။ Existence ကို အခုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လက္ခံထားပံုက အဲ့ဒီ သိမႈသေဘာ ကို မေဖာ္ျပေပးႏိုင္ဘူး။

ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္ “ဘဝ” ဆိုတဲ့ စကားလံုးကိုသာ ေရြးခ်ယ္ပါတယ္။ ဘဝ ( Life ) ဆိုတဲ့ စကားလံုး အတြင္းမွာ လိုအပ္သမ်ွ အရာရာ ပါဝင္တယ္။ ေနာက္ျပီး ဒီစကားအတြက္ သက္ေသျပခ်က္ မလိုဘူး။ ခင္ဗ်ား အခု ရွိေနရင္ အထင္အရွား ရွိေနျပီးသားပဲ။ ခင္ဗ်ား ရွင္သန္ေနတဲ့ အတိုင္း ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ ျဖစ္စဥ္ဟာ အခု စာဖတ္ ခ်ိန္မွာလည္း အထင္ အရွား ရွိေနျပီးသား ျဖစ္ေနပါတယ္။ သက္ေသျပခ်က္၊ အယူအဆ၊ ျငင္းခုန္စရာ ဘာတစ္ခုမွ ေပၚေပါက္ စရာ မရွိတဲ့ အရွင္းလင္း ဆံုး စကားလံုး ျဖစ္ေနတယ္။ ခင္ဗ်ား ရွင္သန္ေနတာကို ခင္ဗ်ား မျငင္းပယ္ႏိုင္ဘူး။ ယူဆ ေတြးေခၚေနစရာလည္း မလိုေနဘူး မဟုတ္လား။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း လူ႕သမိုင္းတစ္ေလ်ာက္က အေတြးအေခၚ သမားေတြမွာ ဘဝကို ျငင္းပယ္ျပီး ေတြးေခၚၾကသူ သိပ္မရွိဘူး။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးလို႔ ေတာင္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ စူးစိုက္မႈဟာ ဘဝအေပၚမွာ ရွိတယ္။ စူးစိုက္ ရွာေဖြနည္းပဲ ကြာျခားေကာင္း ကြာျခားမယ္။ ဘဝကို လက္ခံၾကတယ္။

လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာ “ဘုရားသခင္” ကို ျငင္းပယ္ေကာင္း ျငင္းပယ္ ထားႏိုင္ေပမယ့္ - မျငင္းပယ္ႏိုင္တာက “ဘဝ” စင္စစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ား ရင္အံုမွာ တဒိတ္ဒိတ္ ခုန္ေနတယ္။ ခင္ဗ်ား အသက္ရွဴေနတယ္။ ခင္ဗ်ား မ်က္လံုးဖြင့္ထားတယ္။ အခု ဒီစာကို ဖတ္ေနတယ္။ အခုပဲ ခင္ဗ်ား ခ်စ္ႏိုင္တယ္။ အခုပဲ မုန္းႏိုင္တယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ေနႏိုင္တယ္။ ငိုေၾကြးေနႏိုင္တယ္။ အခု  ခဏ ဘဝ အတြင္းမွာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈ သက္သက္ဟာ အသြင္သ႑ာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပံုစံ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္တည္ ႏိုင္တယ္။ အခုခဏ အတြင္းမွာ ျဖစ္တည္ခြင့္ အျပည့္နဲ႔ ျဖစ္ႏိုင္စြမ္း အျပည့္ ေနရာယူ ထားပါတယ္။ ခင္ဗ်ား တင္မကဘူး။ သစ္ပင္၊ ေတာေတာင္၊ ျမစ္ေခ်ာင္း၊ အင္းအိုင္၊ သတၱဝါ အားလံုး အက်ံဳးဝင္ေနတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ - ခင္ဗ်ား ေမးတဲ့ ေမးခြန္း ကို ျပန္ ေကာက္မယ္။ ဘဝရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ ဆိုတဲ့ စကား ဟာ လြဲေနပါတယ္။ ဘဝမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ထားရမယ့္ သီးျခား မရွိဘူး။ အျခား ရည္ရြယ္ခ်က္ ၊ အျခား ျဖစ္တည္ သမ်ွ ၊ ခင္ဗ်ား လုပ္သမ်ွ အားလံုး ဟာ ဘဝ တည့္တည့္ ဆီကိုသာ အဆံုးသတ္ ရည္ရြယ္ ေနတယ္။ ဆိုလိုတာက ဘဝ ကိုယ္ႏိႈက္က ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္ေနတယ္ ။ သူ႕မွာ အျခား ရည္ရြယ္ခ်က္မွ ထပ္ ရွိစရာ မလိုအပ္ဘူး။

အခုေခတ္ အခါမွာ ဘာသာေရး လို႔ အမည္တပ္ထားတဲ့ တံဆိပ္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ဘဝကို ျငင္းပယ္ထားတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးရဲ႕ ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္သမ်ွ အႏၱိမဟာ ဘဝ ျဖစ္မေနဘူး။ ဘဝ ရဲ႕ အလြန္- ( စိတ္ကူးထည္နဲ႔ ေတြးဆထားတဲ့ ) ဘုရားသခင္၊ ေကာင္းကင္ဘံု၊ နတ္ျပည္၊ ငရဲျပည္ စသည္ လက္ရွိကို ျငင္းပယ္ထားတဲ့ အႏုမာန မွန္းဆခ်က္ေတြ ခ်ည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ လက္ရွိ ရွင္သန္ေနတဲ့ ဘဝကို ဘာလို႔ ျငင္းပယ္ ထားရတာတဲ့လဲ။ အေၾကာင္းက ေသျခင္းတရားကို ေရွာင္ရွားခ်င္လို႔။ ေသျခင္းတရား အေပၚ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ ရွိေနၾကလို႔သာ ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ ဘာသာ အယူဝါဒ အမ်ားစုကို ၾကည့္ရင္ - ေသဆံုးျပီး၊ ေပ်ာက္ကြယ္ျပီး သူ အမ်ားစု ကိုသာ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ ေနၾကတာ ေတြ႕ရတယ္ ။ ဟုတ္တယ္ဟုတ္ ??? ။

 အဲ့ဒါဟာ မေတာ္တဆ တိုက္ဆိုင္မႈ မဟုတ္ဘူး လို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေသလြန္ျပီးတဲ့ သူေတာ္စင္ ေတြကိုသာ ကိုးကြယ္ တတ္ၾကတယ္။ တကယ္လို႔သာ သူတို႔ သက္ရွိထင္ရွားရွိေနရင္ ခင္ဗ်ား ကိုးကြယ္ခ်င္မွ ကိုးကြယ္မယ္။ ျငင္းဆန္ေနမယ္။ သံသယ ပြားေနမယ္။ စြပ္စြဲ ကဲ့ရဲ႕ ေနႏိုင္တယ္။ သူတို႔ သက္ရွိထင္ရွား ရွိေနမယ္ ဆိုရင္ - ခရစ္ေတာ္ကို ခဲနဲ႔ ေပါက္ၾကသလို ခင္ဗ်ား သူတို႔ကုိ ခဲနဲ႔ ေပါက္ရင္ ေပါက္ႏိုင္ေသးတယ္။ ကားစင္ေပၚ တင္ေကာင္း တင္လိမ့္ဦးမယ္။ သူတို႔သာ ခင္ဗ်ား ေရွ႕မွာ ထင္ထင္ရွားရွား ရွိေနမယ္ ဆိုရင္ ေဆာ့ခရတၱိ ( Socrates ) ကို အဆိပ္ ေသာက္ခိုင္း သလို သူတို႔ အဆိပ္ေသာက္ ေသေစဖို႔ ခင္ဗ်ား မဲထည့္ရင္ ထည့္လိမ့္ဦးမယ္။ သူတို႔ ေသလြန္ျပီး ေနာက္မွ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ကိုးကြယ္သမႈေတြ ရွိလာတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ပါလဲ။ ဘာလို႔ ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းလဲ သြားရတာလဲ။

ဒီလို ေျပာင္းလဲ သြားတတ္တဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ သေဘာထားကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျခံဳငံုမိထား၊ ေတြးမိထားဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ရွင္သန္ေနသူေတြကို ျပစ္တင္ တတ္ျပီး ေသလြန္ျပီးသူေတြကို ဘာလို႔ ထိုင္ကန္ေတာ့တတ္ရသလဲ။

အေၾကာင္းက ေသလြန္၊ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားၾကျပီ ျဖစ္တဲ့ သူတို႔ ရဲ႕ အျဖစ္ဟာ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္မွာ မေျပာင္းမလဲ ဆက္လက္ တည္ရွိသြားလို႔ပဲ။ ရွင္သန္ေနတဲ့ သူေတာ္စင္ တစ္ပါးဆိုရင္ ခင္ဗ်ား ယံုၾကည္ခ်င္မွ  ယံုၾကည္မယ္။ သံသယ ရွိေကာင္း ရွိေနႏိုင္ေသးတယ္။ မနက္ျဖန္ ခါမွာ သူ႕စိတ္ မေျပာင္းလဲ သြားဘူးလို႔ ဘယ္သူ ေျပာႏိုင္မလဲ။ ဒီေန႔ သူေတာ္စင္၊ ေနာက္ေန႔ သူယုတ္မာ မျဖစ္သြားႏိုင္ဘူးလို႔ ဘယ္လို ေျပာႏိုင္မလဲ။ ခင္ဗ်ား အဲ့လို ေတြးေနႏိုင္တယ္။ ခင္ဗ်ား အေတြးထဲမွာ - သူေတာ္စင္လည္း ရာဇဝတ္သား ျဖစ္ေနႏိုင္တယ္ မဟုတ္လား။ ရွင္သန္ေနသူ တစ္ေယာက္ကို သူေတာ္စင္ တစ္ပါး အျဖစ္ က်ိန္းေသ အပ္ခ် မတ္ခ် ယံုၾကည္ဖို႔ ဆိုတာ - က်ေနာ္တုိ႔ ေကာက္က်စ္တတ္တဲ့ အသိဥာဏ္က လက္ခံႏိုင္ဖို႔ ခက္ခဲ တတ္ပါတယ္။ ေသလြန္သြားျပီး သူတို႔ကုိသာ ခင္ဗ်ား အေတြးထဲ စီစဥ္ထားတဲ့ ေကာင္းကင္ဘံု ေရာက္သြားျပီ၊ ဒါမွမဟုတ္ ၊ ဘုရားသခင္ ဆီ ေရာက္သြားျပီ လို႔ စိတ္ကူး အေတြးနဲ႔ ေက်နပ္ေနႏိုင္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ လြတ္လပ္တဲ့ အျဖစ္ကို ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေကာင္းကင္ဘံု စိတ္ကူးထဲမွာ ထည့္သြင္း ဖန္တီးေပးလိုက္တယ္။ ခင္ဗ်ား ဘာသာ ႏွစ္သိမ့္ ေက်နပ္ျပီး ကိုးကြယ္အစရာ အျဖစ္ ပံုေပၚသြားတယ္။ က်ေနာ္တို႔ သႏၱာန္မွာ ဒီလိုေတြနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ ရူးသြပ္လိုက္ၾကပါသလဲ။

အဲ့ဒါရဲ႕ အျခား အစြန္းတစ္ဖက္မွာ Miraculous အံ့ဖြယ္ဆန္းျပား လုပ္ျပႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြ႕ရင္ ထင္ေၾကး အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စြတ္ယံုၾကည္လိုက္ၾကတယ္။ ကိုယ္ ေရာ ၊ စိတ္ပါ ႏွစ္ျပီး ယံုၾကည္ဖို႔ အဆင္သင့္ ရွိၾကျပန္တယ္။ ဒါကေရာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။

တကယ္က ဒီ အစြန္းႏွစ္ဖက္ စလံုးဟာ က်ေနာ္တို႔ အနာဂတ္မွာ မလြဲမေသြ ေတြ႕ၾကံဳလာရမယ့္ ေသျခင္း တရားအတြက္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနတဲ့ စိတ္မွာသာ အရင္းခံ ေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ သႏၱာန္မွာ ေသျခင္းတရားရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က အေၾကာင္းကို မျမင္မသိ ရဘူးရယ္။ အဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ အားထုတ္မႈ အားလံုး အရာထင္ခ်င္တယ္။ တစ္ခုခု ထင္ထင္ရွားရွား ရွိခ်င္တယ္။ ရွိေလာက္မယ့္ အရာ မွန္သမ်ွ ေတြးထင္ ယံုၾကည္ထားတယ္။ ေသလြန္ျပီးေနာက္မွာ မိမိ ျဖစ္လိုရာ ျဖစ္ႏိုင္ဖို႔ စိတ္ကူးပံုေဖာ္ထားတယ္။ ဒါဟာ ကေန႔ေခတ္ ဘာသာတရားတိုင္းကို ေမာင္းႏွင္ေနတဲ့ ေနာက္ကြယ္က အားတစ္ရပ္လို႔ က်ေနာ္ ျမင္ပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္လည္း  လက္ရွိဘဝကို ျငင္းပယ္တယ္။ ဘဝရဲ႕ အလြန္၊ ဘဝကို ေက်ာ္လြန္ျပီး ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခု ရွိေနရ ဦးမယ္လို႔ ေမ်ွာ္မွန္း ေလ်ာက္လွမ္းတယ္။ အဲ့လိုနဲ႔ ဘယ္သူေတာ္စင္ ဘယ္လူသား၊ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ “ဘဝ” ကေန လြတ္ထြက္သြားဖူးပါသလဲ။ စိတ္ကူးနဲ႔ မွန္းဆတဲ့ အရာေတြ အတြက္ စင္စစ္ ရရွိေနတဲ့ “ဘဝ” ကို ျငင္းပယ္တာ ဟာ မိုက္မဲလြန္းရာ က် ေနမယ္ မဟုတ္လား။



ခင္ဗ်ားသာ အတုအေယာင္ထဲမွာ မေနခ်င္ဘူး ဆိုရင္ ၊ ခင္ဗ်ား ဘဝရဲ႕ တကယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ အစစ္အမွန္ကို လိုလားတယ္ ဆိုရင္ - တကယ္ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ ဘဝ စင္စစ္ကို သိျမင္လက္ခံ ရံုမွ တစ္ပါး အျခား မရွိဘူးလို႔ က်ေနာ္ ဆိုခ်င္ပါတယ္။

စင္စစ္ “ရည္ရြယ္ခ်က္” ဆိုတဲ့ စကားဟာ ပန္းတိုင္ ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရနဲ႔ တြဲဖက္ျပီး အနာဂတ္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျဖစ္ရမယ့္ အရာတစ္ခုလိုလို ခင္ဗ်ား စိတ္ကူးမွာ ေတြးထင္ ထားႏိုင္တယ္။ ဆိုလိုတာက “ပန္းတိုင္” ဆိုတာ ျဖစ္ဖို႔ ခင္ဗ်ားမွာ အနာဂတ္ - တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ လိုအပ္ေနတယ္။ ဘာလို႔ အခု လက္ရွိ ခင္ဗ်ားကို ျငင္းပယ္ ထားရတာလဲ။ အခု ခဏတိုင္း ခဏတိုင္းမွာ ခင္ဗ်ား ပန္းတိုင္ ရွိေနပါတယ္။ ခင္ဗ်ား လက္ထဲကို ပန္းတိုင္ေတြ အစစ္အမွန္ ေရာက္ေရာက္ေနတယ္။ အနာဂတ္ ဆိုတာ စိတ္ကူး ထင္ေယာင္ထားတာကလြဲရင္ အျခား မဟုတ္ဘူးရယ္။ ခင္ဗ်ား အေနာက္ကို ေမ်ွာ္ၾကည့္၊ ခင္ဗ်ား ခ်န္ထားရစ္ခဲ့တဲ့ ေျခရာေတြဟာ ခင္ဗ်ား မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မွတ္ဥာဏ္ေတြ သက္သက္သာ က်န္ေနရစ္တယ္။ အတိတ္ဟာ ခင္ဗ်ား မဟုတ္ေတာ့သလို၊ အနာဂတ္ဟာ ခင္ဗ်ား မဟုတ္ေသးဘူး။

တကယ့္ အစစ္အမွန္ဟာ ဒီခဏေလးရယ္ပါ။

ဒီခဏတာေလးမွာ လစ္ဟာမႈ မရွိ၊ ေနာက္က်ိမႈ မရွိ၊ ေၾကာက္ရြံ႕မႈမရွိ၊  ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေနထိုင္ႏိုင္ျခင္းသာ ဘဝရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္သင့္ တယ္မဟုတ္လား။

ဆိုလိုတာက အခုခဏ သာ ခင္ဗ်ား ရွင္သန္ေနတယ္။ အခုခဏ သာ ခင္ဗ်ား ပန္းတိုင္ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု ဘဝ သာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္တယ္။ အျခား မဟုတ္ဘူး။ အခု ခဏမွာ အျပည့္အဝ ၾကည္လင္ေနမယ္ - အတိတ္၊ အနာဂတ္ အေနွာင့္အယွက္ကင္းေနမယ္ - ( ဆိုလိုတာက အေတြးအထင္ စိတ္ကူးစိတ္သန္း အေနွာင့္အယွက္ေတြ ၾကည္လင္ေနမယ္ ) ဒီခဏ အတြင္းမွာ ၾကည္လင္ ရွင္းသန္႔ ေနမယ္ ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ဟာ ခင္ဗ်ား ရဲ႕ ဘုရားသခင္ စစ္စစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ ေက်ာ္လြန္ျပီး ဘာမွ မရွိဘူးရယ္။

...............
Footnotes

• This moment is the only reality.
• And to live this moment without any inhibition, without any repression, without any greed for the future, without any fear -- without repeating the past again and again, but being absolutely fresh in every moment, fresh and young, unhampered by memories, unhindered by imaginations -- you have such purity, such innocence, that only this innocence I call godliness.
• The world of life and consciousness is almost like the sky -- birds fly but they don't leave any footprints. As you live deeply, sincerely, honestly, you don't leave any footprints and nobody has to follow you. Everybody has to follow his own, still, small voice.
• My emphasis on meditation is so that you can hear your still, small voice -- which will give you the guidance, the sense of direction. No scripture can give it to you. No religion, no religious founder can give it to you because they have been giving it to humanity for thousands of years and all their efforts have failed. They have only created retarded people, unintelligent people, because they insisted on believing. The moment you believe in someone, you lose intelligence. Belief is almost like poison to your intelligence.
• I say to you not to believe in anyone, including me. You have to find your own insight.

...............
Ref: Osho: Life's aim is Life itself.
...............
http://zayya.blog.com/
http://zayya.wordpress.com/
http://zayyablogger.blogspot.com/
..............