သူက သူ႕ကို ဘယ္လိုသတ္မွာလဲ

by Zay Ya on Friday, December 16, 2011 at 11:37am

 

How to stop thinking?
အေတြးစဥ္ကို ဘယ္လိုရပ္ရမလဲ။

ေရွ႕တစ္ပုဒ္မွာ က်ေနာ္ ေျဖထားခဲ့ျပီးပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ ထပ္ေမး လာတာမို႔ ထပ္ေျဖၾကည့္ ပါမယ္။

အေတြးစဥ္ကို ရပ္လို႔ မရပါဘူး။ ရပ္လည္း မရပ္ႏိုင္ပါဘူး။ ရပ္ဖို႔ မၾကိဳးစားသင့္ဘူး။ ဘာလို႔ဆို အေတြးဟာ သူ႕အလုိအေလ်ာက္သာ ရပ္သြား ႏိုင္မယ္။ မိမိကိုယ္၌က အတင္းအက်ပ္ ရပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားရင္ မွားပါလိမ့္မယ္။ ဒီအခ်က္ကို အေရးတၾကီး နားလည္ မွတ္သား ထားႏိုင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အတင္းရပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားရင္ ရူးသြပ္ သြားတာသာ အဖတ္တင္ က်န္ ေနရစ္ ပါလိမ့္မယ္။


ဘယ္ေတြးေခၚမႈ ဘယ္စဥ္းစားမႈမွ မရွိေတာ့တဲ့ အေျခအေနကို ဇင္မွာ “no-mind” စိတ္အေတြးစဥ္ ကုန္ဆံုးသြားျခင္း လို႔ ေခၚပါမယ္။ no-mind ဆိုတဲ့ စိတ္ အေတြးစဥ္ ကုန္ဆံုးသြားတာဟာ ရပ္တန္႔ထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ လုပ္ယူျပီး ရပ္တန္႔ပစ္ရတဲ့ အရာ မဟုတ္ဘူး။ ရပ္တန္႔ဖို႔ ၾကိဳးစား အားထုတ္ ေနသမ်ွဟာ စိတ္ေဇာကိုသာ ျဖစ္သြားေစလိမ့္မယ္။ ခင္ဗ်ား စိတ္အတြင္းမွာ အခ်င္းခ်င္း ပဋိပကၡ ေတြသာ ျဖစ္ေပၚေအာင္ ဖန္တီး ေနလိမ့္မယ္။ ခင္ဗ်ား စိတ္အစဥ္ ဖရိုဖရဲ ျဖစ္သြားမယ္။ ေနာက္ဆံုး စိတ္ ကစဥ့္ကလ်ားနဲ႔ ရူးသြပ္ သြားပါလိမ့္မယ္။ အေတြးစဥ္ကို ရပ္တန္႔ဖို႔ ၾကိဳးစားျခင္းဟာ ရူးသြပ္သြား ဖို႔က လြဲရင္ ဘာမွ မကူညီ ႏိုင္ဘူး လို႔ က်ေနာ္ ဆိုလိုပါတယ္။

ဒါေပတဲ့ အခ်ိဳ႕ရွိတာက - ( အမ်ားအားျဖင့္ ) အတင္း လုပ္ယူတယ္။ အဲ့ဒီ အခါ- ခင္ဗ်ား ၾကိဳးစား အားထုတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ခဏတာေလး အတြင္း ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ရပ္တန္႔ သြားေကာင္း ရပ္တန္႔ သြားမယ္။ ဥပမာ - ငါ ဘာမွ မေတြးေတာ့ ဘူးကြာ လို႔ အတင္း အက်ပ္ - စိတ္ကုိ စိုက္ၾကည့္ ဖယ္ရွားေနတာမ်ိဳး။ အဲ့ဒါဟာ အဲ့ဒီ ခဏတာ အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ျငိမ္က်သြားမယ္။ အဲ့ခဏတာ ေလး အတြင္း ခင္ဗ်ား စိတ္အေတြးစဥ္ ကို ဖယ္ခ် ထားႏိုင္မယ္။ အေမွာင္ခ်ည္း သက္သက္၊ ဗလာခ်ည္း သက္သက္ ျငိမ္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါဟာ ျငိမ္သြားတာ သက္သက္ပါပဲ ။ စင္စစ္ ဘာဝနာရဲ႕ တကယ့္အျဖစ္ No-mind ( စိတ္အေတြးစဥ္ ကုန္ဆံုးမႈ ၊ တိတ္ဆိတ္မႈ )  ဆီကို ေရာက္ရွိ တာ မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ အေတြးေတြဟာ ခဏ ရပ္တန္႔ထားတာ သက္သက္။ အားစိုက္ ထုတ္ထားတဲ့ ရပ္တန္႔ ေနမႈ သက္သက္။   သူ႕ရဲ႕ ေအာက္ - ခင္ဗ်ားရဲ႕ အတြင္းစိတ္ ၊( ဆစ္ဂမန္ဖရြိဳက္ရဲ႕ စကားနဲ႔ ဆိုရင္-  မသိစိတ္ ) မွာ ဖိစီး ထားခံ လိုက္ရတဲ့ အေတြးစိတ္ ခံစားခ်က္ေတြ ငုပ္လ်ိဳး က်န္ေနရစ္တယ္။ အဲ့ဒီ အငံု႕စိတ္ေတြဟာ ခင္ဗ်ား ပံုမွန္ ျပန္ျဖစ္တာနဲ႔ ( ဘာဝနာကေန ကင္းလြတ္လိုက္တဲ့ ခဏမွာ ) ဒုကၡ ေပးေတာ့တာပဲ။

ဒါ့ေၾကာင့္ အေတြးစဥ္ကို ရပ္တန္႔ဖို႔ မၾကိဳးစားေစခ်င္ဘူး။ သူ႕ကို သီးျခား ရပ္တန္႔ ပစ္ဖို႔ နည္းလမ္း မရွိဘူး။ ၾကိဳးစား အားထုတ္လို႔ မရပါဘူး။ အေတြးစဥ္ဟာ သူ႕အေၾကာင္းနဲ႔ သူ႕ဘာသာ ရပ္တန္႔ သြားႏိုင္တာပဲ ရွိပါတယ္။

စိတ္ကို ရပ္တန္႔ဖို႔ ၾကိဳးစားတာ မဟုတ္ဘူး ဆုိရင္ က်ေနာ္တို႔ ဘာလုပ္မလဲ။ -

အေျဖက တစ္ခြန္းတည္း ရွိတယ္။ ေစာင့္ၾကည့္ ေနရံုမ်ွ ေစာင့္ၾကည့္ေန ေပးဖို႔ပါ။ ဒါဟာ ဘာဝနာရဲ႕ အစလည္း ျဖစ္သလို၊ အဆံုးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာဝနာရဲ႕ မူရင္း အဓိပၸာယ္ကိုက “ေစာင့္ၾကည့္၊ သိျမင္မႈ၊ သတိ” ပါ။ သတိထားရမွာက - ခင္ဗ်ား စိတ္သႏၱာန္အတြင္း ျဖစ္ေပၚသမ်ွ ဘယ္အရာကိုမွ ပိတ္ပင္ျခင္း၊ တားဆီးျခင္း မရွိရဘူး။ ျဖစ္စဥ္ မွန္သမ်ွ မျပတ္ မလပ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနရံု သက္သက္ ပဲ။

ခင္ဗ်ားက ထပ္ ေမးမယ္။ ေစာင့္ၾကည့္ ေနသူက ဘယ္သူလဲ။

အဲ့သလို ေစာင့္ၾကည့္ေနသူ ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ ၾကည့္ေနမယ္ ဆိုရင္ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ အတြင္း မွာ ေစာင့္ၾကည့္ေနသူ ဆိုတဲ့ အေတြးရယ္ ေစာင့္ၾကည့္ ခံေနရတယ္ ဆိုတဲ့ အေတြး ရယ္ - စသျဖင့္ အပိုင္းပိုင္း ကြဲျပား ေနဦးမယ္။ အေတြးတစ္ခု က အေတြးတစ္ခုကို လိုက္လံ တိုက္ခိုက္ ေနဦးမယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ ေရွ႕ အေတြးက ေနာက္အေတြး ေတြ ကို သတ္ပစ္မယ္။ တစ္ခုျပီး တစ္ခု ရစ္ပတ္ထပ္ ျဖစ္ေနမယ္။ အဲ့ဒါကိုကလည္း ရူးသြပ္လြန္း ပါေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုး ခင္ဗ်ား တကယ္ ရူးသြားဖို႔သာ ရွိတယ္။

တကယ္ စင္စစ္က ခင္ဗ်ား ေတြးေနဖို႔ မဟုတ္ဘူး။ “သိ” ေနဖို႔။  ဆိုလိုတာက ခင္ဗ်ား ေတြးေနတဲ့ အေတြးစဥ္၊ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ အခု ပစၥဳပၸန္ ခဏတိုင္း ျဖစ္ျဖစ္သမ်ွ ေစာင့္ၾကည့္ သိေနေပးဖို႔။ အဲ့ဒါဟာ ထပ္ေတြး ေနဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ခင္ဗ်ား အေတြးစဥ္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနသမ်ွကို ေစာင့္ၾကည့္ေနဖို႔ ၊ သိျမင္ ေနဖို႔ ( Witness ) သက္သက္ပါ။ အဲ့ဒီ ေစာင့္ၾကည့္မႈမွာ - ခင္ဗ်ားရဲ႕ စိတ္အစဥ္ တစ္ခုလံုးကို အျပည့္အဝ လြတ္လပ္မႈ ေပးထားပါတယ္။ သူ အလိုဆႏၵ ရွိသေလာက္ မေမ့မေလ်ာ့ အသိရွိရွိနဲ႔ စီးေမ်ာ ေနႏိုင္တယ္။ ခင္ဗ်ား ဘာ တစ္ခု မွ ဝင္ မကြပ္ကဲဘူး။ ဝင္ မထိန္းခ်ဳပ္ဘူး။ ေစာင့္ၾကည့္ေနရံု၊ သိေနရံုမ်ွေလး ရွိပါတယ္။

စိတ္ အစဥ္ ဟာ မကၠင္းနစ္ စက္တစ္ခုသာ ျဖစ္မယ္ ဆိုရင္ ကမၻာမွာ အလွပဆံုး ဖြဲ႕စည္းပံုမ်ိဳးပဲ။ သိပၸံပညာ ဘယ္ေလာက္ပဲ တိုးတက္ လာပါေစ - စိတ္ နဲ႔ အလားသ႑ာန္ တူမယ့္ အရာ အျခားတစ္ခုကို ဖန္တီးႏိုင္စြမ္း ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ စိတ္မွာ ရွဳပ္ေထြး သေလာက္ စြမ္းအား အျပည့္အဝ ရွိတယ္။ စြမ္းရည္ အျပည့္အဝ ရွိေနတယ္။ ခင္ဗ်ားက ဒါကို ေစာင့္ၾကည့္ ေနရံုပဲ။ ဒီလို လွပတဲ့ စိတ္အစဥ္ကို သိမွတ္ ေပ်ာ္ရႊင္ ေနမယ္။

ဒီအခ်ိန္မွာ - ခင္ဗ်ားရဲ႕ စိတ္သႏၱာန္ဟာ ခင္ဗ်ား အတြက္ ရန္သူမဟုတ္ဘူး ဆိုတာလဲ သိထားဖို႔ လိုပါတယ္။ အေၾကာင္းက ကိုယ့္စိတ္ကုိ ကိုယ္ ရန္သူ အေနနဲ႔ ရွဳျမင္ေနျပီ ဆိုရင္ ခင္ဗ်ား အလုပ္ျဖစ္တဲ့ ေစာင့္ၾကည့္မႈကို ဆက္ျပီး လုပ္လို႔ မရေတာ့လို႔ပဲ။


.................................
Notes-

• Let thoughts move in total freedom. And then bigger intervals will be coming. You will be blessed with small satoris. Sometimes minutes will pass and no thought will be there; there will be no traffic -- a total silence, undisturbed. When the bigger gaps come, you will not only have clarity to see into the world -- with the bigger gaps you will have a new clarity arising -- you will be able to see into the inner world. With the first gaps you will see into the world: trees will be more green than they look right now.
• You will be surrounded by an infinite music -- the music of the spheres. You will be suddenly in the presence of God -- ineffable, mysterious. Touching you although you can not grasp it. Within your reach and yet beyond. With the bigger gaps, the same will happen inside. God will not only be outside, you will be suddenly surprised -- He is inside also. He is not only in the seen; He is in the seer also -- within and without. By and by... But don't get attached to that either. Attachment is the food for the mind to continue.
• Non-attached witnessing is the way to stop it without any effort to stop it. And when you start enjoying those blissful moments, your capacity to retain them for longer periods arises. Finally, eventually, one day, you become master. Then when you want to think, you think; if thought is needed, you use it; if thought is not needed, you allow it to rest. Not that mind is simply no more there: mind is there, but you can use it or not use it. Now it is your decision.

..............
http://zayya.blog.com/
http://zayya.wordpress.com/
http://zayyablogger.blogspot.com/
..............