နိစၥဓူဝ ေသဆံုးေနရျခင္းမ်ား အေၾကာင္း

by Zay Ya on Sunday, December 18, 2011 at 2:39am

 

Quest:   နိစၥဓူဝ ေသဆံုးေနၾကတယ္ ( Dying Daily )  ဆိုတဲ့ စကားကို ခင္ဗ်ား ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ အဲ့ဒါ ဘာကို ဆိုလိုတာလဲဗ်။

Ans:      ေသတာကို က်ေနာ္တို႔ ဘာလို႔ ေၾကာက္ၾကသလဲ လို႔ အရင္ စေမးၾကည့္ၾကပါမယ္။ - ေသျခင္းတရားကို ေၾကာက္လန္႔ၾကရျခင္း အေၾကာင္းက ေသျခင္း တရားကို မၾကံဳဖူး၊ မသိဖူးလို႔ပါ။ ရွင္းရွင္းေျပာရင္ မေသဖူးလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေနာက္ေန႔၊ မနက္ျဖန္ ဘာျဖစ္မယ္ ဆိုတာ မသိဘူး။ မနက္ျဖန္ အတြက္၊ အနာဂတ္ အတြက္၊ တကယ့္ တကယ္တမ္း အလုပ္လုပ္ ေနၾကေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ အေသအခ်ာ မသိဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ စိတ္သႏၱာန္မွာ မနက္ျဖန္ ကို ေၾကာက္ရြံ႕တဲ့ စိတ္ အျမဲ ရွိေနတတ္ ပါတယ္။


ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ အလုပ္လုပ္ ေနရျခင္း ရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က တြန္းအား ဟာ - မိမိ မသိတဲ့ အရာတစ္ခု ကို ဒိ႒ ၾကံဳေတြ႕ရမွာ လက္မခံႏိုင္စြမ္း ( တစ္နည္း ) ေၾကာက္ရြံ႕မႈသာ ျဖစ္ပါတယ္။  ဒီအေၾကာင္းေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ဟာ ဒီကေန႔ ကို မနက္ျဖန္ အတြက္ ျပင္ဆင္ဖို႔ အသံုးခ်တယ္။ ျပဳျပင္ ဖန္တီး အရန္သင့္ ျဖစ္ဖို႔ ၾကိဳးပမ္းတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေန႕စဥ္ လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတြက ဒါေတြပဲ မဟုတ္လား။ မေန႔ အခ်ိန္တုန္းကလည္း မနက္ျဖန္ အတြက္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒီကေန႔ ဆိုျပန္ေတာ့လဲ မနက္ျဖန္ အတြက္ လုပ္ၾကျပန္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ အားလံုး မနက္ျဖန္ အတြက္ စဥ္ကာ ဆက္ကာ အလုပ္လုပ္ေနၾက တယ္။ အဲ့ဒီ “စဥ္ကာ ဆက္ကာ - အဆက္မျပတ္ေရး” ကို က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ မနာလို ဝန္တိုမႈ၊ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ရူးသြပ္မႈ၊ က်ေနာ္တို႔ မွတ္ဥာဏ္ေတြမွာ ထည့္သြင္း အရည္ေဖ်ာ္ပစ္တယ္။ ပံုေျပာင္းပစ္ တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဘယ္ေနရာ ေရာက္ေနေန- အဲ့ဒီ အရာေတြကို က်ေနာ္တို႔နဲ႔ တစ္ပါ တည္း ယူေဆာင္လာခဲ့ၾကပါတယ္။

မယူေဆာင္လာ ခဲ့ဘူးလို႔ေရာ ထင္ပါသလား။ အဲ့သလို အဆက္မျပတ္ေရး ကို ထပ္ဖန္ တလဲလဲ မွတ္ယူခဲ့လို႔ သာ- က်ေနာ္တုိ႔ မေသေသးဘူး ဆိုတဲ့ အသိ ျဖစ္လာ ခဲ့ပါတယ္။  မေန႔က အျဖစ္အပ်က္ ေတြ ရွိခဲ့တယ္။ ဒီေန႔ အျဖစ္အပ်က္ အခ်ိဳ႕ ၾကံဳဆံုရျပန္တယ္။ ဒါဆို - ေနာက္တစ္ေန႔ ရွိဦးမယ္။ ဒီအခ်က္ေတြေၾကာင့္ - က်ေနာ္တို႔ အတြက္ က်ေနာ္တုိ႔ စဥ္ဆက္ မျပတ္ - ျဖစ္တည္ေနဖို႔ ခိုင္မာေန သလိုလို မွတ္ယူေနတယ္။ က်ေနာ္တို႔ မွတ္ဥာဏ္နဲ႔၊ စိတ္ကူး ခံစားခ်က္၊ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြက က်ေနာ္တို႔ ဆက္လက္ ျဖစ္တည္ ေနမယ္ လို႔ အျမင္ ေရာက္ သြားေစတယ္။ ဒီလို “ဆက္လက္ ျဖစ္တည္မႈ” ဆိုတဲ့ အခ်က္ဟာ - “အသစ္” မဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔ အတူတူ ပါ။

ဆိုလိုတာက - ဥပမာ- ခင္ဗ်ား မွာ အေတြးတစ္ခု ရွိမယ္။ မေန႔က ခင္ဗ်ား ေတြ႕ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳ အတိုင္း- မနက္ျဖန္ မွာ ေနာက္ တစ္ၾကိမ္ ထပ္ျဖစ္ေစဖို႔ ဆႏၵ ရွိမယ္ ဆိုပါေတာ့။ အဲ့ဒါဆိုရင္ ခင္ဗ်ားဟာ သစ္လြင္မေနဘူး လို႔ ဆိုလိုတယ္။ ဒါဟာ က်ေနာ္တို႔ အမ်ားစု လိုခ်င္တဲ့ ပံုစံပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဒီအတိုင္း ဆက္သြားခ်င္တယ္။

“ဒီအတိုင္း” က်ေနာ္တို႔ ဘယ္လို ဆက္သြားခ်င္ေနတာပါလဲ - ထပ္ေမးရင္။ က်ေနာ္တို႔ စိုးရိမ္ခဲ့သမ်ွေတြ အတိုင္း၊ က်ေနာ္တို႔ ေပ်ာ္ရႊင္သမ်ွေတြ အတိုင္း၊ က်ေနာ္တို႔ စိတ္ကူး စဥ္းစားထားျပီးသား ေတြ အတိုင္း ဆက္သြားခ်င္တယ္။ အဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ အမ်ားစု ၾကားမွာ ေဖာက္ထြက္ႏိုင္စြမ္း မရွိဘူး။ ဖန္တီးႏိုင္စြမ္း မရွိဘူး။ အသစ္ အသစ္ ျဖစ္မလာဘူး။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၊ ဘာသာအယူဝါဒ အေဟာင္းအေဟာင္းေတြထဲမွာ - ျပဳျပင္ဖို႔ ေျပာင္းလဲ ႏိုင္ဖို႔ အသစ္ အသစ္ ျဖစ္ဖို႔ ဆိုတာ ခက္ခဲေနရတယ္။

တကယ္က က်ေနာ္တို႔ေတြ ေန႔စဥ္ ရွင္သန္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေန႔စဥ္ ေန႔တိုင္း အေသသား ေတြ စားေနတာပါ။ ကုန္လြန္ခဲ့ ၊ ေသဆံုး ခဲ့ျပီ ျဖစ္တဲ့ ေန႔ရက္ ေတြက ခံစားခ်က္ အေဟာင္းေတြ၊ အယူအဆ အေဟာင္းေတြ ကေန႔ထိ သယ္ေဆာင္လာဆဲ။ ဒါတင္ မေက်နပ္ေသးဘူး။ ေနာက္ေန႔ ေနာက္ေန႔ မ်ားမွာလဲ ဒီ အယူအဆ အေဟာင္းေတြ ဆက္လက္ ျဖစ္တည္ေနေစခ်င္တယ္ - ဒီခံစားခ်က္ အေဟာင္းေတြ ဆက္ တည္ရွိ ႏိုင္ပါေစလို႔  ဆႏၵရွိတယ္။ အဲ့ေတာ့ အဲ့ဒီ ဆႏၵေတြနဲ႔ အတူ မနာလို၊ ဝန္တို၊ ေဒါသ၊ မာန ရူးသြပ္သမ်ွေတြပါ တစ္ပါတည္း ဆက္လက္ ပါဝင္လာပါတယ္။

ခင္ဗ်ားလည္း ေတြးၾကည့္ႏိုင္မယ္ ထင္တယ္ - ေန႔တစ္ေန႔ တာ ကုန္ဆံုးသြားျပီး အိမ္ျပန္ ဝန္ထုပ္ေတြ ခ် အနားယူခ်ိန္မွာ - “ဒီကေန႔ ျပီးျပီ။ ငါ့သႏၱာန္ ရွိသမ်ွ အကုန္ထားရစ္ခဲ့မယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ငါ အသစ္ အသစ္နဲ႔ပဲ ရင္ဆိုင္မယ္” လို႔ စိတ္ကူး ရွိခဲ့ဖူးပါသလား။ ဒီကေန႔ ရဲ႕ အေဟာင္းေတြကို ေနာက္တစ္ေန႔ အထိ ဘယ္ေတာ့မွ မသယ္သြားဘူးလို႔ ဆႏၵ ရွိခဲ့ဖူးပါသလား။

က်ေနာ္တို႔မွာ အနည္းဆံုး တြယ္ျငိတဲ့ စိတ္ က်န္ရစ္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဘာကို တြယ္တာ မိေနၾကသလဲ။ အသံုးအေဆာင္ေတြလား၊ ဒီ တိုက္တာ အိုးအိမ္ေတြလား ။ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ တြယ္တာမိေနမယ့္ ( က်ိန္းေသတဲ့ ) အရာေတြက - က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္ကူး ေတြ၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ စကားလံုးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ စိတ္ကူးစိတ္သန္း၊ ေမ်ွာ္မွန္းခ်က္၊ စကားလံုးေတြနဲ႔ သာ က်ေနာ္တို႔ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ေနတယ္။ ျမင္ႏိုင္ပါရဲ႕လား မသိ။ ဆိုလိုတာက က်ေနာ္တို႔ဟာ အျခားမဟုတ္ဘူး - အဲ့ စကားလံုး ေမ်ွာ္မွန္းခ်က္၊ စိတ္ကူး စိတ္သန္းနဲ႔ အေတြး ေတြ ခ်ည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီ အရာေတြ နဲ႔ အတူတူ ေနထိုင္ခ်င္တယ္။ ဆက္လက္ ရွင္သန္ခ်င္တယ္။

တကယ္လို႔သာ - ဒီ စိတ္ကူးစိတ္သန္း အေတြးစဥ္ အေဟာင္းေတြ လံုးဝ ကုန္ဆံုး သြားႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ - အျခား တစ္ဘက္ မွာ ျဖစ္တည္ခ်က္ အသစ္ ရွိ ေနပါတယ္။ လံုးဝ စစ္စစ္ အသစ္ တစ္ခုပါ။ တြယ္ညိလာတဲ့ အေဟာင္းေတြနဲ႔ - ဘယ္လိုမွ မသက္ဆိုင္ေတာ့ တဲ့ အသစ္မ်ိဳး ျဖစ္တည္ေနပါတယ္။ ဒါဟာ တကၠိက သေဘာ ေတြးဆ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူးရယ္။ ေနာက္ျပီး စိတ္လႈပ္ရွားစရာ အေၾကာင္း အခ်က္လည္း မဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ား အဲ့ဒါကို ထိသိႏိုင္တယ္။ ခင္ဗ်ား အေတြ႕အၾကံဳမွာ တစ္ၾကိမ္ တစ္ခါမွ မျဖစ္ဖူး၊ မၾကံဳဖူးတဲ့ အရာတစ္ခု ကို  ၾကံဳရ ဆံုရတဲ့ အခါတိုင္း အဲ့ဒီ အခ်က္ကို ခံစား သိရွိႏိုင္တယ္။

က်ေနာ္တို႔ အမ်ားစု ရဲ႕ ဘဝမွာ - က်ေနာ္တို႔ စိတ္သႏၱာန္ ဟာ အဲ့ဒီ စိတ္ကူး အေဟာင္း၊ ယံုၾကည္ခ်က္ အေဟာင္း၊ အျမင္အေဟာင္း ေတြ ထဲမွာပဲ က်င္လည္ ေနတယ္။ အဲ့ အေဟာင္းေတြနဲ႔ ေရွ႕ဆက္ေနတယ္။ မွန္တာ မမွန္တာကို မသိဘူး - လက္ခံစြဲျမဲထားတယ္။ အဲ့ဒါေတြနဲ႔ ေရွ႕ဆက္ေနတာ ကိုပဲ - “ငါဟာ ငယ္စဥ္ ကေန ခုထိ ဒါေတြနဲ႔ အသက္ရွင္ေနတာ” လို႔ အထင္ ေရာက္တယ္။

တကယ္တမ္းလဲ က်ေနာ္တို႔ အားလံုး နီးပါး - ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ပညာေရး၊ အျခား အညႊန္းေဘာင္ အေရးအရာတိုင္းက ယံုၾကည္ခ်က္ အသီးသီး ေအာက္မွာ ( မေမးမျမန္း၊ မစူးမစမ္း ၊  အခ်ိဳ႕က ေမးျမန္းခြင့္မရ၊ စူးစမ္းခြင့္မရ ၊ မလြတ္လပ္ရျခင္း အေၾကာင္းနဲ႔  ) ေလွာင္ပိတ္ ေနၾက၊ တြယ္ျငိေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အစဥ္အလာ ( မိရိုးဖလာ )  ခ်မွတ္ လာျပီးသား ၊ ဒါေတြကို လက္ကို လက္ခံရမယ္ ဆိုတဲ့ အေတြးစိတ္ နဲ႔ - အေသသား ေတြကို ထမ္းပိုးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဘဝကို ေရွ႕ဆက္ ခ်ီတက္တယ္။ ဒါဆို - ခင္ဗ်ား ဘဝက အဲ့ဒီ အေသသားေတြ နဲ႔ ခ်ည္း တည္ေဆာက္ထားတာ မဟုတ္လား။ - ခင္ဗ်ား စင္စစ္ တကယ္ ရွင္သန္ေနတာေရာ ဟုတ္ရဲ႕လား။ ကိုယ္ထမ္း လာခဲ့တဲ့ အရာေတြ ကို နည္းနည္းေလး ျဖစ္ျဖစ္ေရာ ေမာ့ၾကည့္ဖူး သလား။ ေစ့ေစ့ငွငွ ျပန္ေတြးၾကည့္ႏိုင္ဖို႔ ေတာ့ လိုမယ္ ထင္ပါတယ္။

ဘာလို႔ဆို က်ေနာ္တို႔ ထမ္းလာခဲ့တာေတြဟာ ဝန္ထုပ္သာ ၾကီးေနတယ္။ အမွန္လား အမွားလား ၊ ကိုယ္တကယ္ သိျမင္မႈ ရွိသလား လို႔ ေဝခြဲမထားဘူး။ ေဝခြဲခ်င္ စိတ္လည္း ရွိမေနဘူး။ ဆိုလိုတာက မေဝခြဲ မစိစစ္ရဲဘူး။ မေဝခြဲ မစိစစ္ရဲရျခင္း အေၾကာင္းကလည္း က်ေနာ္တို႔ တြယ္ျငိေနတာေတြဟာ ယံုၾကည္မႈ ေတြ အျဖစ္ ေနရာဝင္ယူလာလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။  သိျမင္မႈ မရွိတဲ့ ယံုၾကည္မႈ ဟာ ေဝဖန္ခံရမွာ ကို ေၾကာက္ေလ့ ရွိတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ ဝန္ထုပ္ၾကီးကို တစ္ခါမွ စစ္မၾကည့္ ရဲဘူး။

တကယ္တမ္းသာ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္စစ္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ - က်ေနာ္တို႔   ဒိ႒ သိျမင္မႈ မပါဘဲ ယံုၾကည္ စြဲလမ္း ထားတဲ့ အယူအဆေတြ ဟာ - စကားလံုး ေတြခ်ည္း သက္သက္ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ လိုခ်င္တဲ့ စိတ္ကူး ၊ ဆႏၵ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ စတာေတြ အားလံုး ဟာ ကိုယ့္ တကယ္ အသိ ေတြသာ မဟုတ္ဘူး ဆိုရင္ စကားလံုး ေတြခ်ည္း၊ အေတြးအိမ္ စိတ္ကူးေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနေတာ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း က်ေနာ္တို႔ ဘဝအတြက္ စကားလံုးေတြက အရမ္း အေရးၾကီး ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စကား၊ ေဝါဟာရေတြကို ဖူးဖူးမႈတ္ ပစား ေပးတယ္။ အဲ့ဒီနည္းနဲ႔ အေတြး အိမ္ကို တည္ေဆာက္တယ္ - စိတ္ကူးက်ရာ ေကာင္းႏိုးရာရာ ကိုင္စြဲထားမယ္။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ဘဝကို ေရွ႕ဆက္ဖို႔ ၾကိဳးစားတယ္။   က်ေနာ္တုိ႔မွာ အသစ္ အသစ္ ေတြ မရွိဘူး။ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေတြ တိုးတက္ေကာင္း တိုးတက္ မယ္ - စိတ္ပိုင္းေတြမွာ ခၽြတ္ခ်ံဳက်ျပီး ( သိျမင္မႈ မပါတဲ့ ) အေတြးသံသရာထဲ လည္ေနမယ္။ ရွင္သန္ မေနတဲ့ - အေသေတြ ခ်ည္းနဲ႔ သာ က်န္ရစ္ ေနေတာ့တယ္။

အခုလို - ကိုယ္လည္း မသိရတဲ့ အေဟာင္း ေတြကို အစြဲအျမဲ ထမ္းပိုး မထားဘူး ဆိုရင္- ဘာျဖစ္မလဲ။ ငယ္စဥ္က ခုထိ သက္သက္မဲ့ ပံုသြင္း ခံလာရတဲ့ ယံုၾကည္မႈ အေဟာင္း၊ အေတြးအေခၚ အေဟာင္း ေတြကို မစြဲမလမ္း စြန္႔ပယ္ ထားႏိုင္ခဲ့ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ။

အေပၚလြင္ဆံုး ကေတာ့ - ခင္ဗ်ား မွာ ေတြးေခၚ ေနက် ပံုစံ အေဟာင္းေတြ ေပ်ာက္ဆံုး သြားမယ္။  အေျခတည္ျပီး အာရံုစိုက္ စြဲလမ္းေနစရာ ေတြ၊ ေတြးရိုးေတြးစဥ္ အစဥ္အလာေတြ ဖယ္ပစ္လိုက္တာ မို႔လို႔  ခင္ဗ်ား ပုခံုးေပၚတင္ထားတဲ့ ဝန္ထုပ္ၾကီး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားမယ္။ ေပါ့ပါးသြားတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အနာဂတ္ ကို အရင္လို အစြဲအလမ္းေတြနဲ႔  ေမ်ွာ္လင့္ဖို႔ အေၾကာင္း ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူးရယ္။ ခင္ဗ်ား ရဲ႕ အနာဂတ္ကို ျဖစ္သင့္တာ ျဖစ္ခ်င္တာ၊ ျဖစ္တန္စြမ္း မွန္သမ်ွ အကုန္ လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးသြားေတာ့တယ္။

ဆိုလိုတာက ခင္ဗ်ား အနာဂတ္ကို နကိုလို ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ မခ်ဳပ္ေႏွာင္ဘူး။ အေသ စီမံ မထား ဘူး။ သစ္လြင္ေနမယ့္ အနာဂတ္ ေတြသာ ရွိေတာ့တယ္။ ခင္ဗ်ား အတြက္ နကို ေတြးရိုး ေတြးစဥ္ေတြ ကေန လြတ္ကင္း သြားတဲ့အတြက္ - ခင္ဗ်ား စိတ္ရဲ႕ ရွဳျမင္ပံုဟာ ခင္ဗ်ား အနာဂတ္ နဲ ႔အတူ သစ္လြင္ေနတယ္။ အသစ္အသစ္ ျဖစ္ေနတယ္။ အခု ပစၥဳပၸန္ ခဏ - ၾကံဳလာသမ်ွကို အျမင္သစ္နဲ႔ သာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရွဳျမင္ သြား ႏိုင္ေတာ့တယ္။ အဲ့အတြက္ ျဖစ္ေပၚ လာမယ့္ အရာရာတိုင္းကို ခင္ဗ်ား ရင္ဆိုင္ႏိုင္တဲ့ သတၱိ၊ ေအးခ်မ္းတဲ့ အသိအျမင္ ရွိလာ ပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာသာေရး မဟုတ္သလို၊ အယူအဆ ၊ ေတြးေခၚ ေျမွာ္ျမင္ေရး လည္း မဟုတ္ဘူး။ သိျမင္ ရွင္သန္ေနမႈ ဘဝ သက္သက္။

ဒါေပမယ့္ ဒီလို အေျခအေန ေရာက္ဖို႔ ခက္ခဲပါတယ္။ ဘာလို႔ဆို က်ေနာ္တို႔ အမ်ားစုဟာ အတိတ္ကို ျပန္ေတြးျပီး ေနရင္ေန၊ မေနရင္ အနာဂတ္ကို ေမ်ွာ္လင့္ျပီးသာ ေနခ်င္တတ္ ၾကလို႔ပါ။ အတိတ္က - ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့၊ ၾကည္ႏူးခဲ့တာ ေတြ ျပန္ေတြးမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ လစ္ဟာခဲ့တာေတြ ျပန္ေတြးမယ္။ အနာဂတ္မွာ - ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ၾကည္ႏူးမႈ -ပံုစံ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျဖစ္ေပၚလာပါေစ လို႔ ေမ်ွာ္လင့္မယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ - အရင္က မျပည့္စံုခဲ့ဘူး၊ ငါ အနာဂတ္မွာ ျပည့္စံုေအာင္ တည္ေဆာက္မယ္ လို႔ စိတ္ကူး ရည္မွန္းမယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အရင္းခ်ဳပ္ၾကည့္ရင္ - အခုလတ္တေလာ အသက္ရွဴေနတဲ့ ပစၥဳပၸန္ဟာ လစ္ဟာျပီး က်န္ ေနရစ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ား တကယ္ ရရွိတဲ့ ပစၥဳပၸန္ ေပါင္း မ်ားစြာကို ဒီနည္းနဲ႔ ခင္ဗ်ား ေဘးဖယ္ ထားရစ္ခဲ့တယ္။ - အဲ့ဒါဟာ ခင္ဗ်ား တကယ္ ရရွိတဲ့ ဘဝကို သတ္ပစ္တာနဲ႔ အတူတူ ပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္ တည့္တည့္မွာ မတည္ထားတဲ့ စိတ္ဟာ ေသေနတာ နဲ႔ အတူတူပဲ။ ဒီအခ်က္ကို ေပၚလြင္ေစခ်င္လို႔ - က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ နိစၥဓူဝ ေသေနၾကတယ္ ( Dying Daily ) လို႔ က်ေနာ္ ေျပာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။



အတိတ္ ၊ အနာဂတ္ ေျပးလႊား သြားေနတတ္တဲ့ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ကို ျမင္ႏိုင္ရင္ ခင္ဗ်ားကိုယ္ ခင္ဗ်ား ေမးသင့္တာက - ငါ့ဘဝကို ငါရွင္သန္ေနတာေရာ ဟုတ္ရဲ႕လား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းပါ။ ကုန္ဆံုးသြားျပီ ျဖစ္တဲ့ အတိတ္၊ မလာေသးတဲ့ အနာဂတ္ အေပၚ တည္မွီေနတဲ့ ခင္ဗ်ား ဘဝဟာ ခင္ဗ်ား ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္ျပဳန္းသြားတဲ့ အထိ ကားယားၾကီး က်န္ခဲ့ေတာ့မွာ။ တကယ္တမ္း ခင္ဗ်ား လက္ထဲမွာ ရွိေနတာက အခု။ ပစၥဳပၸန္ တည့္တည့္။ အဲ့ဒါကို သိျမင္ထားႏိုင္မွသာ ခင္ဗ်ား ေသေနရာကေန ျပန္ႏိုးထ လာဖို႔ အေၾကာင္း ရွိပါတယ္။ ဆိုလိုတာက - ဘဝရဲ႕ အစစ္အမွန္ ရွင္သန္ေနထိုင္ျခင္း ဆိုတာ - ပစၥဳပၸန္ တည့္တည့္ အတြင္း သိမွတ္ေနထိုင္ျခင္း ပဲ။ ဒါဟာ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္း ( Reborn ) လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ား နကိုက အေသေတြနဲ႔ ခ်ည္း ရွင္သန္ေနခဲ့တယ္။


အခု ပစၥဳပၸန္ တည့္တည့္ က်က် သိျမင္ ေနထိုင္ျပီ ဆိုပါစို႔။ အဲ့အခါ - ခင္ဗ်ား သႏၱာန္မွာ အထူးသျဖင့္ အတိတ္က အေဟာင္းအျမင္းေတြ မရွိ ေတာ့ဘူး။   မတြယ္တာဘူး။ မွတ္ဥာဏ္ အျဖစ္ေတာ့ ရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ား ဘဝ ေနထိုင္မႈဟာ သိပ္ရိုးရွင္း သြားပါတယ္။ ဘာလို႔ဆို ခင္ဗ်ား လက္ထဲကို ဘဝ စင္စစ္ ေရာက္ရွိ သြားလို႔။  အတိတ္ကို မတြယ္ျငိရင္ - အနာဂတ္ ဆိုတာကိုလည္း ခင္ဗ်ား ေမ်ွာ္လင့္ ေတာင့္တစိတ္ ရွိမေနဘူး။  တစ္စံုတစ္ခု  ျဖစ္လာပါေစ လို႔ စိတ္ကူး စိတ္သန္း၊ ေတြးေမာမႈေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ဆိုလိုတာက ပစၥဳပၸန္ကို ေမ့ေလ်ာ့ျပီး၊ မနက္ျဖန္ကို ပံုစံခ် ၊ တမ္းတ မေနဘူး။ မနက္ျဖန္ ဆိုတာကို  စိတ္ၾကိဳက္ ျဖစ္ခြင့္ ေပးထားပါ တယ္။ ခင္ဗ်ား လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရင္ဆိုင္ လက္ခံႏိုင္ ေနတယ္။ ခင္ဗ်ား ရဲ႕ ပစၥဳပၸန္ဟာ အရင္က အေရာင္မွိန္ ခဲ့သမ်ွ၊ အခု ပစၥဳပၸန္မွာ လက္ေတြ႕က်က် ေတာက္ပ ေနေတာ့ တယ္။   ။



Credit: Photos are from Myanmar Photographic Society.
......................
Reading on J.Krishna.
......................
http://zayya.blog.com/
http://zayya.wordpress.com/
http://zayyablogger.blogspot.com/
.......................