"သူရဲေမြးမိတဲ့ ဒို႔ ျမန္မာေတြ"
|
1:04 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
Min Thant Syn created the doc:
အႏွစ္ငါးဆယ္ေလာက္ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ မွန္တယ္ ထင္တာ လုပ္ခဲ့လို႔ ျမန္မာျပည္လဲ ဆင္းရဲ ဒုကၡ ေရာက္ခဲ့ရပါၿပီ၊ ျမန္မာ ျပည္သူေတြဟာ လက္ေတြ႕မွာ စစ္အစိုးရေတြ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနတာကို ဘာမွ မတားဆီးႏိုင္ဘဲ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ထိုင္ေတာင္းပန္ေနရတဲ့ အဆင့္ေတာ့ေရာက္ေနပါၿပီ၊ ကုလသမဂၢ အပါအ၀င္ တကမၻာလံုးက ၀ိုင္းေျပာ ၀ိုင္းေတာင္းပန္ေနလဲ နအဖကေတာ့ မလႈပ္ပါဘူး၊
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ေပၚေပါက္လာတာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေတာ့ ေက်ာ္လာၿပီ ထင္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္ဟာ ျမန္မာ ျပည္သူေတြရဲ႕ သားသမီး ရတနာမ်ားလို႔ ခ်ီးေျမွာက္ ေျပာၾကပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ သားႀကီး အသက္၅၀ ေက်ာ္ လူႀကီး တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။ တပ္မေတာ္ မငယ္ေတာ့ပါဘူး။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ႀကီး ျပန္လည္ တည္ေထာင္ ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ခဲ့တာကို ျပည္သူေတြ အားလံုး ၀မ္းသာ အားရ ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ သားသမီးမ်ားနဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့တာ ျဖစ္လို႔ ျပည္သူ႔ တပ္မေတာ္ ဘ၀ကို ခ်က္ခ်င္း ေရာက္သြားပါတယ္။
သားႀကီး ၾသရသမို႔ ျပည္သူက ဖူးဖူးမႈတ္ အလိုလိုက္ အားကိုး ခဲ့ပါတယ္။ စစ္သားေတြ တပ္မေတာ္ထဲ ၀င္ၾကတာ အာဏာ လိုခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး၊ ရာထူး ဌါႏၵရေတြ မက္ေမာလို႔ မဟုတ္ဘူး၊ စည္းဇိမ္ ဥစၥာေတြ ခ်မ္းသာခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး တိုင္းျပည္ရဲ႕ ျပည္တြင္း ျပည္ပ အႏၱရာယ္ေတြကေန ကာကြယ္ဘို႔၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္ အိုးအိမ္ေတြကို ျပည္သူေတြ ေရွ႕က ရပ္တည္ အနစ္နာခံ ေစာင့္ေရွာက္္ဘို႔၊ ဒီ တိုင္းျပည္ တာ၀န္ေတြကို အပင္ပန္း အဆင္းရဲခံ အလုပ္ အေကၽြးျပဳ ထမ္းေဆာင္ဘို႔ ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္ထဲ ၀င္ၾကတယ္လို႔ စတင္ တည္ေထာင္စ ကထဲက ေျပာဆိုတာေတာ့ ၾကားဘူးပါတယ္။
လြတ္လပ္ေရးရခါနီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ႏိုင္ငံေရး လုပ္မွာမို႔ တပ္ကထြက္ၿပီး ဘုရင္ခံ ေကာင္စီထဲ ၀င္တဲ့အခါမွာ တပ္မေတာ္ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လက္်ာ တို႔ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ေနခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီေခတ္က ႏိုင္ငံေရး လုပ္မယ္ဆို တပ္က ထြက္ၾကရပါတယ္၊ ရာထူးႏွစ္ခု၊ သံုးခု ယူခ်င္တိုင္း ယူလို႔ မရပါဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလဲ အခြင့္အေရး ပိုမယူခဲ့ပါဘူး၊ တပ္က ထြက္ရပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ပီပီ နည္းမွန္ လမ္းမွန္ လမ္းၫႊန္ျပခဲ့တာပါ။ ဦးႏု အစိုးရ လက္ထက္မွာ ဗိုလ္လက္်ာက ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီး ျဖစ္သြားလို႔ တပ္က ထြက္သြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ စစ္တပ္ထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ ၿပိဳင္ဘက္မရွိ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။
၁၉၆၂မွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုလက္ထဲက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း အာဏာ သိမ္းလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေကာ အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ရာထူးေတြပါ တစ္ဦးတည္း ယူထားတဲ့ အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ တပ္မေတာ္ထဲမွာေကာ အစိုးရထဲမွာပါ အႂကြင္းမဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္သြား ပါေတာ့တယ္၊ စစ္တပ္က မထြက္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္ ေခါင္းေဆာင္ လုပ္ၿပီး စည္းမဲ့ ကမ္းမဲ့ လုပ္ျပလိုက္လို႔ ေအာက္လက္ ငယ္သား ေတြပါ စည္းကမ္း ေဖါက္ကုန္ၾက ပါတယ္။
ျပည္သူမ်ားအတြင္း မေက်နပ္မႈေတြ တိုးပြား လာပါတယ္။ သူ႔အေပၚသစၥာမခံသူ၊ သူနဲ႔ဲ႔အျမင္ သေဘာျခင္း မတိုက္ဆိုင္သူေတြ အတြက္ ေနရာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ေကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းပါ နာမည္ အက်ပိုင္းကို ေရာက္လာ ပါေတာ့တယ္။ ကိုယ္က်င့္တရား၊ ဥပေဒစည္းကမ္း၊ စုေပါင္း ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ စုေပါင္း တာ၀န္ယူမႈ ဆိုတာ ေတြလဲ တပ္မေတာ္မွာေကာ တိုင္းျပည္မွာပါ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါေတာ့တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ဦး မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။
ေနာက္ပိုင္းေတာ့ တိုင္းျပည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ အာဏာရွင္ႀကီး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ သူ႔လက္ေအာက္ ငယ္သားေတြလဲ တိုင္းျပည္အေပၚ၊ ျပည္သူအေပၚ၊ တပ္မေတာ္အေပၚ သစၥာရွိစရာမလို ေတာ့ဘဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း အေပၚ သစၥာ ရွိဘို႔သာ လိုရင္း ျဖစ္လာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း သည္သာ မယိုင္မလဲႏိုင္ေသာ အၿမဲတမ္း အႏိုင္ရမဲ့ အားကိုးရာ မ႑ိုဳင္ႀကီးလို႔ တပ္မေတာ္သား ေတြထဲမွာ ခံယူလာၾကပါတယ္၊ အဲဒါက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ က်ဆံုးခန္းအစပါဘဲ။
အခုႏွစ္ေပါင္း ၅၀ အၾကာ၊ စစ္ေခါင္းေဆာင္ သံုးဆက္ေျမာက္မွာေတာ့ တစ္ခ်ိန္က ခ်မ္းသာခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္လဲ ဆင္းရဲသြားခဲ့ပါၿပီ။ တပ္မေတာ္လဲ နာမည္ပ်က္ခဲ့ရၿပီ။ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ အဆက္ဆက္ဟာလဲ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရာထူး အာဏာေတြကို မလြတ္တန္း ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီး မိမိ အက်ိဳးစီးပြားကို ထိခိုက္မဲ့ သေဘာထား မတိုက္ဆိုင္သူ ျပည္သူေတြကို အမ်ားႀကီး ရက္စက္ခဲ့ ၿပီးပါၿပီ။ ျပည္သူေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ၊ လယ္သမားေတြ၊ ရဟန္း သံဃာေတြ အားလံုးနဲ႔ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ၿပီးခဲ့ပါၿပီ။ ျပန္ျပင္လို႔ မရေအာင္ အမွားေတြ က်ဴးလြန္ၿပီးပါၿပီ။ ဥပေဒ စည္းကမ္းေတြ ဆိုတာလဲ ျပည္သူကို ႏွိပ္စက္တဲ့ ယႏၱယား လက္နက္ ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ၊ တစ္ခ်ိန္က မိဘျပည္သူလို သေဘာထားခဲ့ရာက အခု ရန္သူလို႔ ျမင္လာခဲ့ပါၿပီ။ အစြယ္ ေပါက္လာခဲ့ၿပီ၊ တပ္မေတာ္ဟာ မိဘေတြမွာ စားရမဲ့ ေသာက္ရမဲ့ ျဖစ္ေနတာကို အလိုက္မသိဘဲ တိုင္းျပည္ ဘ႑ာေငြေတြ အႏိုင္က်င့္ ယူသံုးဘို႔သာ သိတဲ့ သားမိုက္ႀကီး ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ၊ ႏွစ္စဥ္ တိုင္းျပည္္ ဘတ္ဂ်က္ရဲ႕ ၅၀%ကို တပ္မေတာ္က အခုထိ ယူသံုးေနတုန္းပါ၊ တိုင္းျပည္ ဘယ္လာ နလံထူႏိုင္မွာလဲ။ ဘာပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္မွ မဟုတ္ပါဘူး။
ျပည္သူလူထုကို စား၀တ္ေနေရး ေျပလည္ေအာင္၊ တိုင္းျပည္ ႀကီးပြား တိုးတက္ေအာင္ တပ္မေတာ္က လုပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိမွန္း ျပည္သူက သိလာလို႔ ဒီေလာက္ဆို ေတာ္ေလာက္ပါၿပီ၊ စနစ္ေလး ဘာေလး ေျပာင္းၿပီး နားလည္ တတ္ကၽြမ္းသူေတြကို အလွည့္ေပး ၾကည့္ပါဦး၊ ျပဳျပင္ ၾကည့္ပါဦး၊ မင္းတို႔လဲ ခဏနားၾကပါဦး၊ လို႔ဆိုတာကို စိတ္ဆိုး ရန္ျပဳေနတာပါ။ ကေလး ဆိုးႀကီး ျဖစ္ေနတာပါ။
တိုင္းျပည္ကို ေစာင့္ေရွာက္ဘို႔၊ အနစ္နာခံ အလုပ္အေကၽြးျပဳဘို႔ စစ္ထဲ၀င္ခဲ့တယ္ ဆိုသူေတြကလဲ အခုတေလာ ဖတ္ေနရတဲ့ နအဖယိမ္း Academic ေဆာင္းပါးေတြ အဆိုအရ ေတာ့ -
ျမန္မာ ျပည္သူမ်ားက နအဖ စစ္အစိုးရရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈကို ခံယူၿပီး အစိုးရကို မျပဳတ္က်ေစဘဲ ၀ါဒေတြစနစ္ေတြ ေတာင္းဆိုမႈေတြ ေဘးခ်ိတ္လို႔ သာတယ္ နာတယ္ သေဘာမထားဘဲ အနစ္နာခံၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ကို ၀ိုင္း၀န္း တည္ေဆာက္ ေပးၾကရမည္၊ (တနည္းေျပာရရင္) နအဖကို ေခါင္းေဆာင္ ေနရာက မဖယ္ရွားဘဲ ကေလးဆိုးႀကီး ေတြလို ျပည္သူကဘဲ အနစ္နာခံ အေလွ်ာ့ေပးၿပီး အခ်ီေတာ္ အေခ်ာ့ေတာ္ အထိမ္းေတာ္ေတြ လုပ္ၾကရမယ္ ဆိုဘဲ။ အားအားယားယားဗ်ာ။
ဖြတ္မိေက်ာင္းျဖစ္ေတာ့ ျမစ္မခ်မ္းသာဆိုတာ စကားပံုရွိတယ္။ မိေက်ာင္းဟာ ျမစ္ထဲက ဘ၀တူေရေန သတၱ၀ါေတြကို ေစာင့္ေရွာက္တယ္၊ မစားဘူး၊ ဒုကၡမေပးဘူး၊ ကုန္းသတၱ၀ါႀကီးေတြကို ကုန္းေပၚက ေရထဲဆြဲခ် နပမ္းလံုး သတ္ၿပီး စားႏိုင္တဲ့ အင္အားရွိတယ္။ ဉာဏ္ပညာလဲ ရွိတယ္။၊ ကုန္းေပၚက ေရထဲ ဆင္းလာတဲ့ ဖြတ္က အဲလို အင္အား ဉာဏ္ပညာ မရွိဘူး၊ ကုန္းသတၱ၀ါေတြ လာရင္ ေၾကာက္လို႔ ေရထဲမွာ ငုတ္ပုန္းေနၿပီး ဘာမွ ျပန္မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အတူေနျမစ္ထဲက ငါးေတြကိုေတာ့ ဒုကၡေပး ဖမ္းဆီး စားေသာက္ တတ္တယ္၊ ဖြတ္လို အခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္စက္ တတ္သူေတြ တိုင္းျပည္မွာ အႀကီးအကဲ တက္ျဖစ္ေနတာကို တင္စား ေျပာတာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ ဖြတ္ေတြ မိေက်ာင္း တက္လုပ္ေတာ့ အတူေန ျပည္သူေတြ ဒုကၡေရာက္ တယ္၊ မခ်မ္းသာဘူးလို႔ ေျပာၾကတာပါ။
ျပည္သူေတြခမ်ာ ကိုယ့္မိသားစု စား၀တ္ေနေရးလဲ လံုးပမ္း လုပ္ရကိုင္ရဦးမယ္၊ မအားရတဲ့ ၾကားက ဒီေမာင္ေတြ ေျပာသလို နာနီလုပ္ၿပီး က်ပ္မျပည့္တဲ့အသက္၅၀ သားမိုက္ႀကီးကိုလဲ သီးခံ ထိန္းေပးရဦးမယ္ ဆိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ စိတ္မ၀င္စားၾကပါဘူး။ သူတို႔ဘာသာ နားလည္ၿပီး သူ႔ဖာသူ ျပဳျပင္လာေအာင္သာ က်ိဳးစားၾကပါ၊ Scholar ႀကီးေတြက ထိန္းသိမ္း သင္ၾကား ေပးၾကပါ။ ျပည္သူေတြ လိုက္လုပ္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ျပည္သူေတြလဲ မအားၾကပါဘူးဗ်ာ။ Emotional မျဖစ္ဘဲ တည့္တည့္ေျပာရရင္ တိုင္းျပည္သိပ္နစ္နာ လာရင္ေတာ့ တိုင္းျပည္နဲ႔ သားမိုက္ႀကီးကို လဲသင့္လဲရမလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကိုယ့္တပ္မေတာ္ ကိုယ္ေျပာ ရတာေတာ့ မေကာင္းဘူး၊ ျမန္မာေတြခမ်ာ သူရဲေမြးမိတဲ့ ဘ၀ေရာက္ေနရၿပီဘဲ။
ေစတနာျဖင့္၊
ကိိုဂ်ဴး
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ေပၚေပါက္လာတာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေတာ့ ေက်ာ္လာၿပီ ထင္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္ဟာ ျမန္မာ ျပည္သူေတြရဲ႕ သားသမီး ရတနာမ်ားလို႔ ခ်ီးေျမွာက္ ေျပာၾကပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ သားႀကီး အသက္၅၀ ေက်ာ္ လူႀကီး တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။ တပ္မေတာ္ မငယ္ေတာ့ပါဘူး။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ႀကီး ျပန္လည္ တည္ေထာင္ ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ခဲ့တာကို ျပည္သူေတြ အားလံုး ၀မ္းသာ အားရ ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ သားသမီးမ်ားနဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့တာ ျဖစ္လို႔ ျပည္သူ႔ တပ္မေတာ္ ဘ၀ကို ခ်က္ခ်င္း ေရာက္သြားပါတယ္။
သားႀကီး ၾသရသမို႔ ျပည္သူက ဖူးဖူးမႈတ္ အလိုလိုက္ အားကိုး ခဲ့ပါတယ္။ စစ္သားေတြ တပ္မေတာ္ထဲ ၀င္ၾကတာ အာဏာ လိုခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး၊ ရာထူး ဌါႏၵရေတြ မက္ေမာလို႔ မဟုတ္ဘူး၊ စည္းဇိမ္ ဥစၥာေတြ ခ်မ္းသာခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး တိုင္းျပည္ရဲ႕ ျပည္တြင္း ျပည္ပ အႏၱရာယ္ေတြကေန ကာကြယ္ဘို႔၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္ အိုးအိမ္ေတြကို ျပည္သူေတြ ေရွ႕က ရပ္တည္ အနစ္နာခံ ေစာင့္ေရွာက္္ဘို႔၊ ဒီ တိုင္းျပည္ တာ၀န္ေတြကို အပင္ပန္း အဆင္းရဲခံ အလုပ္ အေကၽြးျပဳ ထမ္းေဆာင္ဘို႔ ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္ထဲ ၀င္ၾကတယ္လို႔ စတင္ တည္ေထာင္စ ကထဲက ေျပာဆိုတာေတာ့ ၾကားဘူးပါတယ္။
လြတ္လပ္ေရးရခါနီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ႏိုင္ငံေရး လုပ္မွာမို႔ တပ္ကထြက္ၿပီး ဘုရင္ခံ ေကာင္စီထဲ ၀င္တဲ့အခါမွာ တပ္မေတာ္ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လက္်ာ တို႔ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ေနခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီေခတ္က ႏိုင္ငံေရး လုပ္မယ္ဆို တပ္က ထြက္ၾကရပါတယ္၊ ရာထူးႏွစ္ခု၊ သံုးခု ယူခ်င္တိုင္း ယူလို႔ မရပါဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလဲ အခြင့္အေရး ပိုမယူခဲ့ပါဘူး၊ တပ္က ထြက္ရပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ပီပီ နည္းမွန္ လမ္းမွန္ လမ္းၫႊန္ျပခဲ့တာပါ။ ဦးႏု အစိုးရ လက္ထက္မွာ ဗိုလ္လက္်ာက ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီး ျဖစ္သြားလို႔ တပ္က ထြက္သြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ စစ္တပ္ထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ ၿပိဳင္ဘက္မရွိ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။
၁၉၆၂မွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုလက္ထဲက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း အာဏာ သိမ္းလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေကာ အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ရာထူးေတြပါ တစ္ဦးတည္း ယူထားတဲ့ အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ တပ္မေတာ္ထဲမွာေကာ အစိုးရထဲမွာပါ အႂကြင္းမဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္သြား ပါေတာ့တယ္၊ စစ္တပ္က မထြက္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္ ေခါင္းေဆာင္ လုပ္ၿပီး စည္းမဲ့ ကမ္းမဲ့ လုပ္ျပလိုက္လို႔ ေအာက္လက္ ငယ္သား ေတြပါ စည္းကမ္း ေဖါက္ကုန္ၾက ပါတယ္။
ျပည္သူမ်ားအတြင္း မေက်နပ္မႈေတြ တိုးပြား လာပါတယ္။ သူ႔အေပၚသစၥာမခံသူ၊ သူနဲ႔ဲ႔အျမင္ သေဘာျခင္း မတိုက္ဆိုင္သူေတြ အတြက္ ေနရာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ေကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းပါ နာမည္ အက်ပိုင္းကို ေရာက္လာ ပါေတာ့တယ္။ ကိုယ္က်င့္တရား၊ ဥပေဒစည္းကမ္း၊ စုေပါင္း ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ စုေပါင္း တာ၀န္ယူမႈ ဆိုတာ ေတြလဲ တပ္မေတာ္မွာေကာ တိုင္းျပည္မွာပါ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါေတာ့တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ဦး မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။
ေနာက္ပိုင္းေတာ့ တိုင္းျပည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ အာဏာရွင္ႀကီး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ သူ႔လက္ေအာက္ ငယ္သားေတြလဲ တိုင္းျပည္အေပၚ၊ ျပည္သူအေပၚ၊ တပ္မေတာ္အေပၚ သစၥာရွိစရာမလို ေတာ့ဘဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း အေပၚ သစၥာ ရွိဘို႔သာ လိုရင္း ျဖစ္လာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း သည္သာ မယိုင္မလဲႏိုင္ေသာ အၿမဲတမ္း အႏိုင္ရမဲ့ အားကိုးရာ မ႑ိုဳင္ႀကီးလို႔ တပ္မေတာ္သား ေတြထဲမွာ ခံယူလာၾကပါတယ္၊ အဲဒါက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ က်ဆံုးခန္းအစပါဘဲ။
အခုႏွစ္ေပါင္း ၅၀ အၾကာ၊ စစ္ေခါင္းေဆာင္ သံုးဆက္ေျမာက္မွာေတာ့ တစ္ခ်ိန္က ခ်မ္းသာခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္လဲ ဆင္းရဲသြားခဲ့ပါၿပီ။ တပ္မေတာ္လဲ နာမည္ပ်က္ခဲ့ရၿပီ။ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ အဆက္ဆက္ဟာလဲ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရာထူး အာဏာေတြကို မလြတ္တန္း ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီး မိမိ အက်ိဳးစီးပြားကို ထိခိုက္မဲ့ သေဘာထား မတိုက္ဆိုင္သူ ျပည္သူေတြကို အမ်ားႀကီး ရက္စက္ခဲ့ ၿပီးပါၿပီ။ ျပည္သူေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ၊ လယ္သမားေတြ၊ ရဟန္း သံဃာေတြ အားလံုးနဲ႔ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ၿပီးခဲ့ပါၿပီ။ ျပန္ျပင္လို႔ မရေအာင္ အမွားေတြ က်ဴးလြန္ၿပီးပါၿပီ။ ဥပေဒ စည္းကမ္းေတြ ဆိုတာလဲ ျပည္သူကို ႏွိပ္စက္တဲ့ ယႏၱယား လက္နက္ ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ၊ တစ္ခ်ိန္က မိဘျပည္သူလို သေဘာထားခဲ့ရာက အခု ရန္သူလို႔ ျမင္လာခဲ့ပါၿပီ။ အစြယ္ ေပါက္လာခဲ့ၿပီ၊ တပ္မေတာ္ဟာ မိဘေတြမွာ စားရမဲ့ ေသာက္ရမဲ့ ျဖစ္ေနတာကို အလိုက္မသိဘဲ တိုင္းျပည္ ဘ႑ာေငြေတြ အႏိုင္က်င့္ ယူသံုးဘို႔သာ သိတဲ့ သားမိုက္ႀကီး ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ၊ ႏွစ္စဥ္ တိုင္းျပည္္ ဘတ္ဂ်က္ရဲ႕ ၅၀%ကို တပ္မေတာ္က အခုထိ ယူသံုးေနတုန္းပါ၊ တိုင္းျပည္ ဘယ္လာ နလံထူႏိုင္မွာလဲ။ ဘာပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္မွ မဟုတ္ပါဘူး။
ျပည္သူလူထုကို စား၀တ္ေနေရး ေျပလည္ေအာင္၊ တိုင္းျပည္ ႀကီးပြား တိုးတက္ေအာင္ တပ္မေတာ္က လုပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိမွန္း ျပည္သူက သိလာလို႔ ဒီေလာက္ဆို ေတာ္ေလာက္ပါၿပီ၊ စနစ္ေလး ဘာေလး ေျပာင္းၿပီး နားလည္ တတ္ကၽြမ္းသူေတြကို အလွည့္ေပး ၾကည့္ပါဦး၊ ျပဳျပင္ ၾကည့္ပါဦး၊ မင္းတို႔လဲ ခဏနားၾကပါဦး၊ လို႔ဆိုတာကို စိတ္ဆိုး ရန္ျပဳေနတာပါ။ ကေလး ဆိုးႀကီး ျဖစ္ေနတာပါ။
တိုင္းျပည္ကို ေစာင့္ေရွာက္ဘို႔၊ အနစ္နာခံ အလုပ္အေကၽြးျပဳဘို႔ စစ္ထဲ၀င္ခဲ့တယ္ ဆိုသူေတြကလဲ အခုတေလာ ဖတ္ေနရတဲ့ နအဖယိမ္း Academic ေဆာင္းပါးေတြ အဆိုအရ ေတာ့ -
ျမန္မာ ျပည္သူမ်ားက နအဖ စစ္အစိုးရရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈကို ခံယူၿပီး အစိုးရကို မျပဳတ္က်ေစဘဲ ၀ါဒေတြစနစ္ေတြ ေတာင္းဆိုမႈေတြ ေဘးခ်ိတ္လို႔ သာတယ္ နာတယ္ သေဘာမထားဘဲ အနစ္နာခံၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ကို ၀ိုင္း၀န္း တည္ေဆာက္ ေပးၾကရမည္၊ (တနည္းေျပာရရင္) နအဖကို ေခါင္းေဆာင္ ေနရာက မဖယ္ရွားဘဲ ကေလးဆိုးႀကီး ေတြလို ျပည္သူကဘဲ အနစ္နာခံ အေလွ်ာ့ေပးၿပီး အခ်ီေတာ္ အေခ်ာ့ေတာ္ အထိမ္းေတာ္ေတြ လုပ္ၾကရမယ္ ဆိုဘဲ။ အားအားယားယားဗ်ာ။
ဖြတ္မိေက်ာင္းျဖစ္ေတာ့ ျမစ္မခ်မ္းသာဆိုတာ စကားပံုရွိတယ္။ မိေက်ာင္းဟာ ျမစ္ထဲက ဘ၀တူေရေန သတၱ၀ါေတြကို ေစာင့္ေရွာက္တယ္၊ မစားဘူး၊ ဒုကၡမေပးဘူး၊ ကုန္းသတၱ၀ါႀကီးေတြကို ကုန္းေပၚက ေရထဲဆြဲခ် နပမ္းလံုး သတ္ၿပီး စားႏိုင္တဲ့ အင္အားရွိတယ္။ ဉာဏ္ပညာလဲ ရွိတယ္။၊ ကုန္းေပၚက ေရထဲ ဆင္းလာတဲ့ ဖြတ္က အဲလို အင္အား ဉာဏ္ပညာ မရွိဘူး၊ ကုန္းသတၱ၀ါေတြ လာရင္ ေၾကာက္လို႔ ေရထဲမွာ ငုတ္ပုန္းေနၿပီး ဘာမွ ျပန္မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အတူေနျမစ္ထဲက ငါးေတြကိုေတာ့ ဒုကၡေပး ဖမ္းဆီး စားေသာက္ တတ္တယ္၊ ဖြတ္လို အခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္စက္ တတ္သူေတြ တိုင္းျပည္မွာ အႀကီးအကဲ တက္ျဖစ္ေနတာကို တင္စား ေျပာတာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ ဖြတ္ေတြ မိေက်ာင္း တက္လုပ္ေတာ့ အတူေန ျပည္သူေတြ ဒုကၡေရာက္ တယ္၊ မခ်မ္းသာဘူးလို႔ ေျပာၾကတာပါ။
ျပည္သူေတြခမ်ာ ကိုယ့္မိသားစု စား၀တ္ေနေရးလဲ လံုးပမ္း လုပ္ရကိုင္ရဦးမယ္၊ မအားရတဲ့ ၾကားက ဒီေမာင္ေတြ ေျပာသလို နာနီလုပ္ၿပီး က်ပ္မျပည့္တဲ့အသက္၅၀ သားမိုက္ႀကီးကိုလဲ သီးခံ ထိန္းေပးရဦးမယ္ ဆိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ စိတ္မ၀င္စားၾကပါဘူး။ သူတို႔ဘာသာ နားလည္ၿပီး သူ႔ဖာသူ ျပဳျပင္လာေအာင္သာ က်ိဳးစားၾကပါ၊ Scholar ႀကီးေတြက ထိန္းသိမ္း သင္ၾကား ေပးၾကပါ။ ျပည္သူေတြ လိုက္လုပ္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ျပည္သူေတြလဲ မအားၾကပါဘူးဗ်ာ။ Emotional မျဖစ္ဘဲ တည့္တည့္ေျပာရရင္ တိုင္းျပည္သိပ္နစ္နာ လာရင္ေတာ့ တိုင္းျပည္နဲ႔ သားမိုက္ႀကီးကို လဲသင့္လဲရမလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကိုယ့္တပ္မေတာ္ ကိုယ္ေျပာ ရတာေတာ့ မေကာင္းဘူး၊ ျမန္မာေတြခမ်ာ သူရဲေမြးမိတဲ့ ဘ၀ေရာက္ေနရၿပီဘဲ။
ေစတနာျဖင့္၊
ကိိုဂ်ဴး
0 comments:
Post a Comment