ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ အေတြးတစ္စ
|
9:22 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
by Wai Maw on Friday, July 22, 2011 at 6:50am
- ေ၀ေမာ္ -18,7, 2011။-
မိတ္ေဆြၾကီးတစ္ဦး အမွတ္တမဲ့ေျပာျပဖူးတဲ့ စကားဥပမာေလးတစ္ခုက က်ေနာ့ေခါင္းထဲမွာ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ အထိ ေနရာယူလႊမ္းမုိးေနဆဲ… အေတြးနယ္ခ်ဲ့လုိ႔ေကာင္းေနဆဲ ပေဟဠိတစ္ခုလုိျဖစ္ေနတယ္…။
သူက-
“ေျမေခြးနဲ႔ငွက္က်ား အျပန္အလွန္ေရတုိက္တဲ့ပံုျပင္ကုိ မင္းၾကားဖူးသလား” တဲ့။ ဆက္ျပီးေတာ့“ ငွက္က်ားက ေျမေခြးကုိ သူေသာက္ေနက် က်ည္ေတာက္ထဲေရထည့္ျပီး ဧည့္ခံတယ္။ ေျမေခြးကလည္း သူစားေနက် ပန္းကန္ျပားထဲကုိ ေရထည့္ျပီး ငွက္က်ားကုိဧည့္ခံျပန္ေရာ။
အျပန္အလွန္ဧည့္၀တ္ျပဳၾကတာေလ။
ဒါေပမယ့္… သူတုိ႔ႏွစ္ဦးလံုး ေရ၀ေအာင္ ေသာက္လုိ႔မရၾကဘူးကြ။ ျမန္မာ့နုိင္ငံေရးက အဲ့လုိျဖစ္ေနတယ္” တဲ့။
သူေျပာလုိက္တဲ့စကားကေရွ႕ေနာက္အဆက္အစပ္မရွိ၊ ရုတ္တရက္ ဘာကုိဆုိလုိမွန္း က်ေနာ္နားမလည္ခဲ့ဘူး…
စဥ္းစားေလ ဦးေႏွာက္ရႈပ္ေလ ေခါင္းပူလာေလ ျဖစ္ရတယ္။
ေနာက္ေတာ့ (ယခုအခ်ိန္မွဆုိပါေတာ့) နည္းနည္း သေဘာေပါက္ မိလာတယ္။
ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာကုိ ခုိင္းႏႈိင္းတင္စားထားတာလုိ႔ မွန္းဆမိလာတယ္။
ငွက္က်ားေရေသာက္တဲ့ က်ည္ေတာက္ဆုိတာက ခပ္ရွည္ရွည္ ေဇာက္နက္နက္ ပံုစံမ်ဳိးေနမွာဆုိေတာ့ ေရနည္းနည္းေလာက္ေလ်ာ့ သြားတာနဲ႔ ေျမေခြးရဲ႕ႏွာေခါင္း မီဖုိ႔ခပ္ခက္ခက္…
ေျမေခြးစားေနက် ပန္းကန္ျပားက်ျပန္ေတာ့ ခပ္ပက္ပက္ ဗ်က္က်ယ္က်ယ္၊
ငွက္က်ားရဲ႕ ႏႈတ္သီးရွည္ရွည္ၾကီးနဲ႔ ဘယ္လုိ အဆင္ေျပနုိင္ပါ့မလဲ…
ေျမေခြးထက္ပုိျပီး ဒုကၡေရာက္ေနမွာ ေသခ်ာတယ္။ ဒီေတာ့ အျပန္အလွန္ ေစတနာ ထားျပီး ဧည့္၀တ္ျပဳၾကေပမယ့္.. တစ္ဦးရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္နဲ႔ အခက္အခဲကုိ က်န္တစ္ဦးက နားမလည္ေတာ့.. ေပးကားေပး၏ မရ။
ေကၽြးကားေကၽြး၏ မ၀… ဆုိသလုိျဖစ္ေနပါေလေရာ…
ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ေျပလည္ေရးဆုိရာမွာ… ကုိယ့္ဖက္က ေလာဘေတြ မာန္မာနတရားေတြ ဖယ္ရွားပစ္လုိက္ရံုနဲ႔ မလံုေလာက္ေသးဘူးလုိ႔ယူဆပါတယ္..
သူ႔ဖက္က လုိလုိခ်င္ခ်င္ ျဖစ္လာေအာင္၊ အေပးအယူ အတုိးအေလွ်ာ့နဲ႔ ေစ်းဆစ္လုိ႔ရလာေအာင္၊ ေျပလည္ေရးကုိဦးတည္လုိ႔ရေအာင္… သူ႔ဖက္မွာဘာေတြ အခက္အခဲရွိေနလဲ… သူ႔လိုအင္ဆႏၵနဲ႔ လုိအပ္ခ်က္က ဘာေတြလဲ ဆုိတာ.. ကုိယ္ကသိေအာင္ လုပ္ထားဖုိ႔လည္း လုိအပ္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။
( မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမႈမွာ ဒီလုိလုပ္ဟန္ေတြ လုိအပ္သလုိ ယွဥ္ျပိဳင္အနုိင္ယူရမယ့္ေနရာမွာေတာ့ တဘက္လူရဲ႕ အားနည္းခ်က္၊အားသာခ်က္ကုိ သိထားဖုိ႔ အေရးၾကီး ပါတယ္။)
ဒါေၾကာင့္မုိ႔.. ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္ မခ်ဳပ္ဆုိခင္မွာ အဂၤလိပ္အစုိးရက သူတုိ႔လက္ထက္မွာ အမႈထမ္းခဲ့ သူေတြအတြက္ ပင္စင္လစာေပးဖုိ႔ကိစၥနဲ႔ အခ်ဳိ႕ေလ်ာ္ေၾကးေတြေပးဖုိ႔ကိစၥေတြ ေစ်းဆစ္ေတာင္းဆုိလာတာကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကလုိက္ေလ်ာေပးခဲ့တာဟာ တုိင္းျပည္လြတ္လပ္ေရး ရဖုိ႔ ျငိမ္းျငိမ္း ခ်မ္းခ်မ္း ေဆာင္ရြက္လုိတဲ့ အေျမာ္ အျမင္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္နုိင္ပါတယ္…။
ဒါဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕စံနမူနာျပဳဖြယ္ ေခါင္းေဆာင္မႈအဂၤါရပ္မ်ားစြာ ထဲက တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးရမယ့္အခ်ိန္မွာ အေပးအယူအေလွ်ာ့အတင္းသေဘာကုိ ေကာင္းစြာနားလည္ျပီး သူနုိင္ကုိယ္နုိင္ယွဥ္ျပိဳင္ရမယ့္ အခါမ်ဳိးမွာေတာ့ တစ္ဘက္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကုိျမင္ေအာင္ၾကည့္တတ္ပါတယ္။
ဒုတိယကမၻာစစ္ပဲြအစမွာ အင္္အားၾကီးတဲ့ကုိလုိနီအဂၤလိပ္ကုိ ေမာင္းထုတ္ဖုိ႔ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္နဲ႔ ေပါင္းခဲ့တာ၊ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကုိျပန္တြန္းလွန္ဖုိ႔ အဂၤလိပ္ေတြနဲ႔ မဟာမိတ္ျပဳနုိင္ခဲ့တာေတြဟာ တုိင္းျပည္လြတ္လပ္ေရး အတြက္ၾကိဳးပမ္းရာမွာ ကုိယ့္ထက္ အင္အားၾကီးသူနဲ႔ ယွဥ္ျပိဳင္နုိင္ဖုိ႔ လက္ေတြ႔က်က် ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ နည္းပရိယာယ္ မ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုး အဂၤလိပ္နဲ႔ လြတ္လပ္ေရးကိစၥေဆြးေႏြးခ်ိန္မွာ ျဗိတိသွ်အစုိးရဟာ ဒုတိယကမၻာစစ္ပမ္းေနတဲ့တုိင္ ျမန္မာေတြထက္မ်ားစြာ အင္အားၾကီးမားေနဆဲပါ။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔လည္း ျပီးသင့္တဲ့ကိစၥျမန္ျမန္ျပီးျပတ္ေအာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က လုိက္ေလ်ာအေလွ်ာ့ေပးခဲ့တာပါ။
ေဆြးေႏြးရာမွာ တန္းတူ ရည္တူ မဟုတ္ေသာ္လည္း ကုိယ့္ဖက္က ပါးနပ္လိမၼာသေလာက္ ကုိယ့္ရည္မွန္းခ်က္ကုိ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ရြက္နုိင္တာေတြ႔ရပါတယ္။
ဒါကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ နားမလည္ခဲ့တဲ့ လက္၀ဲစြန္းအေတြးသမားေတြေၾကာင့္ တုိင္းျပည္နစ္နာခဲ့ရပါတယ္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခမ်ာ အေတြးအေခၚစဲြ၊ ဂုိဏ္းဂဏစဲြၾကီးမား သူေတြအၾကား လက္၀ဲညီညႊတ္ေရး ရဖုိ႔ၾကိဳးပမ္းရင္း လမ္းခုလတ္မွာ ေရတိမ္နစ္ခဲ့ရ ရွာပါတယ္။
(ျမန္မာ့နုိင္ငံေရးေလာကကုိလည္း အယူအဆခ်င္း မတူၾကေပမယ့္ လက္၀ဲအင္အားစုမ်ားကသာ လႊမ္းမုိးထားနုိင္ခဲ့တာကုိး) ေတာင္အာဖရိကနုိင္ငံက နယ္လ္ဆင္ မင္ဒဲလား လူျဖဴသမၼတ ဒီကလပ္နဲ႔ေဆြးေႏြးခဲ့စဥ္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္လုိကံၾကမၼာမ်ဳိးၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရဖူးပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ANC ပါတီ တြင္းက သူ႔ရဲေဘာ္ေတြကုိအခ်ိန္ယူျပီး အေက်အလည္ ညွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးနားခ်နုိင္ခဲ့တာမုိ႔ သမၼတအျဖစ္နဲ႔ နုိင္ငံကုိ ဦးေဆာင္လမ္းညႊန္ နုိင္ခဲ့တာပါ။
ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အခြင့္အလမ္းကုိ ပုိင္ပုိင္နုိင္နုိင္ဆုပ္ကုိင္ျပီး အေျခအေနအခ်ိန္အခါနဲ႔ ေလ်ာ္ညီတဲ့ လက္ေတြ႔ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ က်င့္သံုးနုိင္တဲ့ေနရာမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ မီတဲ့သူ ျမန္မာျပည္မွာ မေပၚ ေပါက္ေသးပါဘူး။
လက္ရွိအခ်ိန္မွာ အေမရိက၊ဥေရာပသမဂၢတုိ႔နဲ႔ ျမန္မာအစုိးရအၾကား နုိင္ငံေရး ေစ်းဆစ္မႈေတြ ရွိေနတယ္။
ႏွစ္ဘက္စလံုးက မွန္မွန္ကန္ကန္ျမင္တတ္မယ္၊ အေပးအယူအေလွ်ာ့အတင္း လုပ္နုိင္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ အတြက္ ေကာင္းက်ဳိးေတြ ျဖစ္ေပၚလာနုိင္စရာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။
ျပည္တြင္းမွာလည္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရး၊ ဖံြ႔ျဖိဳးတုိးတက္ေရး အတြက္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္၊ သံုးဦးသံုးဘက္၊ အလႊာစံုပါ၀င္တဲ့ ေဆြးေႏြး ညွိႏႈိင္းစရာ ျပႆနာေတြက အမ်ားၾကီး ရွိေနတာပါ။
ဒီေနရာမွာ မ်က္မွန္စိမ္းေတြ အျပိဳင္ျဖဳတ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းေနသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။
က်ေနာ္ေတြးမိသေလာက္ ေတာ့ တစ္ဘက္နဲ႔တစ္ဘက္ အျပန္အလွန္ ပုတ္ခတ္စြပ္စဲြ အျမင္လဲြေနၾကမွ မ်က္မွန္စိမ္း တပ္တယ္လုိ႔ ေျပာနုိင္ တာမဟုတ္ဘဲ အျပန္အလွန္ အေကာင္းျမင္ ေစတနာထားၾကတယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ အျခားတစ္ဘက္ရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္၊လုိလားခ်က္နဲ႔ ကဲြျပားတဲ့ အတန္းအစား ေတြကုိ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖုိ႔ သိေအာင္လုပ္ဖုိ႔ ပ်က္ကြက္ ေနတယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ရဲ႕အျမင္က မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ထားသလုိ ျဖစ္ေနနုိင္ပါေသးတယ္။
ဟုိတေလာတုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာခဲ့တာလည္းရွိပါတယ္။
အစုိးရနဲ႔ေဆြးေႏြးေရးကိစၥမွာ “ဘယ္သူ႔ဘက္က ဘယ္ေလာက္လုိက္ေလ်ာေပးနုိင္သလဲ၊ အေလွ်ာ့ေပး နုိင္တာခ်င္း ျပိဳင္ၾကရေအာင္”တဲ့။
ဒါဟာဘယ္သူကျပည္သူလူထုအက်ဳိးစီးပြားကုိ ဘယ္ေလာက္ထိမ်က္ႏွာမူနုိင္လဲဆုိတာ ကုိယ္နဲ႔ေဆြးေႏြး ဘက္ အေပၚ သတၱိရွိရွိ အကဲစမ္း စိန္ေခၚလုိက္တာ ျဖစ္ပံုရပါတယ္။
ခုခ်ိန္မွာ ေဒၚစုရဲ႕ကမ္းလွမ္းခ်က္ကုိ တပ္မေတာ္ ထဲက ခုိင္လံုတဲ့အင္အားစုတစ္ရပ္ကသာ ေက်နပ္လက္ခံလုိက္ရင္ ေဆြးေႏြးပဲြစကား၀ုိင္းေပၚ ေရာက္လာနုိင္ ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္က အာဏာရွင္အစုိးရအဆက္ဆက္ဟာ တပ္မေတာ္ကုိအမာခံေက်ာရုိး ျပဳျပီး ဖိႏွိပ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာမုိ႔ တပ္မေတာ္တြင္းကုိ ထုိးေဖာက္စည္းရံုးနုိင္မွသာ ကုိယ့္ဖက္က အင္အားရွိမွာျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆမိပါတယ္။
ေခါင္းမာသူေတြ ႏွစ္ဘက္လံုးမွာရွိနုိင္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိ ေက်ာ္လႊားပစ္နုိင္မွ အက်ဳိးရွိတဲ့ ေဆြးေႏြးမႈဆီကုိ ဦးတည္နုိင္မွာပါ။
ေဒၚစုရဲ႕ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ ျပတ္သားတဲ့ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျမင္ေတြ႔ရလိမ့္ မယ္လုိ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။
ျမန္မာ့နုိင္ငံေရးမွာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဦးစီးတဲ့ အင္အားစုက တုိင္းျပည္အာဏာကုိ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးသံုးျပီးရယူ လာတာ ႏွစ္ေပါင္း(၅၀)ရွိပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူလူထုေထာက္ခံမႈကုိ ဘယ္တုန္းကမွ ေျပာပေလာက္ေအာင္ မရခဲ့ပါဘူး။
ျပည္သူ႔အက်ဳိးစီးပြားကုိ အေလးထားမေဆာင္ရြက္သမွ် ျပည္သူေတြက ေထာက္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
အတုိက္အခံ ေတြဘက္ကက်ေတာ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ႏွလံုးသားကုိ အမိအရဖမ္းယူဆုပ္ကုိင္ထားနုိင္တယ္။
အာဏာကုိေတာ့ ရေအာင္မယူနုိင္ျပန္ဘူး။
လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ေလာက္က ေဒါက္တာတင္ေမာင္သန္း( ယခု VOA ) ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ “ျပားငါးဆယ္ နုိင္ငံေရး” ဆုိတဲ့ အသံုးအႏႈန္းတစ္ခုကုိ သြားသတိရမိပါတယ္။
အာဏာနဲ႔လူထုေထာက္ခံမႈ ဘက္တစ္ဘက္စီမွာ တကယ္ပဲ အညီအမွ်ရွိေနတာလား..။
က်ေနာ္ဥာဏ္မီသေလာက္ ေရာက္တတ္ရာရာေတြးၾကည့္မိတာပါ….။
ေလးစားလွ်က္
ေရးသူ...ေ၀ေမာ္
မိတ္ေဆြၾကီးတစ္ဦး အမွတ္တမဲ့ေျပာျပဖူးတဲ့ စကားဥပမာေလးတစ္ခုက က်ေနာ့ေခါင္းထဲမွာ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ အထိ ေနရာယူလႊမ္းမုိးေနဆဲ… အေတြးနယ္ခ်ဲ့လုိ႔ေကာင္းေနဆဲ ပေဟဠိတစ္ခုလုိျဖစ္ေနတယ္…။
သူက-
“ေျမေခြးနဲ႔ငွက္က်ား အျပန္အလွန္ေရတုိက္တဲ့ပံုျပင္ကုိ မင္းၾကားဖူးသလား” တဲ့။ ဆက္ျပီးေတာ့“ ငွက္က်ားက ေျမေခြးကုိ သူေသာက္ေနက် က်ည္ေတာက္ထဲေရထည့္ျပီး ဧည့္ခံတယ္။ ေျမေခြးကလည္း သူစားေနက် ပန္းကန္ျပားထဲကုိ ေရထည့္ျပီး ငွက္က်ားကုိဧည့္ခံျပန္ေရာ။
အျပန္အလွန္ဧည့္၀တ္ျပဳၾကတာေလ။
ဒါေပမယ့္… သူတုိ႔ႏွစ္ဦးလံုး ေရ၀ေအာင္ ေသာက္လုိ႔မရၾကဘူးကြ။ ျမန္မာ့နုိင္ငံေရးက အဲ့လုိျဖစ္ေနတယ္” တဲ့။
သူေျပာလုိက္တဲ့စကားကေရွ႕ေနာက္အဆက္အစပ္မရွိ၊ ရုတ္တရက္ ဘာကုိဆုိလုိမွန္း က်ေနာ္နားမလည္ခဲ့ဘူး…
စဥ္းစားေလ ဦးေႏွာက္ရႈပ္ေလ ေခါင္းပူလာေလ ျဖစ္ရတယ္။
ေနာက္ေတာ့ (ယခုအခ်ိန္မွဆုိပါေတာ့) နည္းနည္း သေဘာေပါက္ မိလာတယ္။
ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာကုိ ခုိင္းႏႈိင္းတင္စားထားတာလုိ႔ မွန္းဆမိလာတယ္။
ငွက္က်ားေရေသာက္တဲ့ က်ည္ေတာက္ဆုိတာက ခပ္ရွည္ရွည္ ေဇာက္နက္နက္ ပံုစံမ်ဳိးေနမွာဆုိေတာ့ ေရနည္းနည္းေလာက္ေလ်ာ့ သြားတာနဲ႔ ေျမေခြးရဲ႕ႏွာေခါင္း မီဖုိ႔ခပ္ခက္ခက္…
ေျမေခြးစားေနက် ပန္းကန္ျပားက်ျပန္ေတာ့ ခပ္ပက္ပက္ ဗ်က္က်ယ္က်ယ္၊
ငွက္က်ားရဲ႕ ႏႈတ္သီးရွည္ရွည္ၾကီးနဲ႔ ဘယ္လုိ အဆင္ေျပနုိင္ပါ့မလဲ…
ေျမေခြးထက္ပုိျပီး ဒုကၡေရာက္ေနမွာ ေသခ်ာတယ္။ ဒီေတာ့ အျပန္အလွန္ ေစတနာ ထားျပီး ဧည့္၀တ္ျပဳၾကေပမယ့္.. တစ္ဦးရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္နဲ႔ အခက္အခဲကုိ က်န္တစ္ဦးက နားမလည္ေတာ့.. ေပးကားေပး၏ မရ။
ေကၽြးကားေကၽြး၏ မ၀… ဆုိသလုိျဖစ္ေနပါေလေရာ…
ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ေျပလည္ေရးဆုိရာမွာ… ကုိယ့္ဖက္က ေလာဘေတြ မာန္မာနတရားေတြ ဖယ္ရွားပစ္လုိက္ရံုနဲ႔ မလံုေလာက္ေသးဘူးလုိ႔ယူဆပါတယ္..
သူ႔ဖက္က လုိလုိခ်င္ခ်င္ ျဖစ္လာေအာင္၊ အေပးအယူ အတုိးအေလွ်ာ့နဲ႔ ေစ်းဆစ္လုိ႔ရလာေအာင္၊ ေျပလည္ေရးကုိဦးတည္လုိ႔ရေအာင္… သူ႔ဖက္မွာဘာေတြ အခက္အခဲရွိေနလဲ… သူ႔လိုအင္ဆႏၵနဲ႔ လုိအပ္ခ်က္က ဘာေတြလဲ ဆုိတာ.. ကုိယ္ကသိေအာင္ လုပ္ထားဖုိ႔လည္း လုိအပ္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။
( မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမႈမွာ ဒီလုိလုပ္ဟန္ေတြ လုိအပ္သလုိ ယွဥ္ျပိဳင္အနုိင္ယူရမယ့္ေနရာမွာေတာ့ တဘက္လူရဲ႕ အားနည္းခ်က္၊အားသာခ်က္ကုိ သိထားဖုိ႔ အေရးၾကီး ပါတယ္။)
ဒါေၾကာင့္မုိ႔.. ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္ မခ်ဳပ္ဆုိခင္မွာ အဂၤလိပ္အစုိးရက သူတုိ႔လက္ထက္မွာ အမႈထမ္းခဲ့ သူေတြအတြက္ ပင္စင္လစာေပးဖုိ႔ကိစၥနဲ႔ အခ်ဳိ႕ေလ်ာ္ေၾကးေတြေပးဖုိ႔ကိစၥေတြ ေစ်းဆစ္ေတာင္းဆုိလာတာကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကလုိက္ေလ်ာေပးခဲ့တာဟာ တုိင္းျပည္လြတ္လပ္ေရး ရဖုိ႔ ျငိမ္းျငိမ္း ခ်မ္းခ်မ္း ေဆာင္ရြက္လုိတဲ့ အေျမာ္ အျမင္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္နုိင္ပါတယ္…။
ဒါဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕စံနမူနာျပဳဖြယ္ ေခါင္းေဆာင္မႈအဂၤါရပ္မ်ားစြာ ထဲက တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးရမယ့္အခ်ိန္မွာ အေပးအယူအေလွ်ာ့အတင္းသေဘာကုိ ေကာင္းစြာနားလည္ျပီး သူနုိင္ကုိယ္နုိင္ယွဥ္ျပိဳင္ရမယ့္ အခါမ်ဳိးမွာေတာ့ တစ္ဘက္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကုိျမင္ေအာင္ၾကည့္တတ္ပါတယ္။
ဒုတိယကမၻာစစ္ပဲြအစမွာ အင္္အားၾကီးတဲ့ကုိလုိနီအဂၤလိပ္ကုိ ေမာင္းထုတ္ဖုိ႔ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္နဲ႔ ေပါင္းခဲ့တာ၊ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကုိျပန္တြန္းလွန္ဖုိ႔ အဂၤလိပ္ေတြနဲ႔ မဟာမိတ္ျပဳနုိင္ခဲ့တာေတြဟာ တုိင္းျပည္လြတ္လပ္ေရး အတြက္ၾကိဳးပမ္းရာမွာ ကုိယ့္ထက္ အင္အားၾကီးသူနဲ႔ ယွဥ္ျပိဳင္နုိင္ဖုိ႔ လက္ေတြ႔က်က် ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ နည္းပရိယာယ္ မ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုး အဂၤလိပ္နဲ႔ လြတ္လပ္ေရးကိစၥေဆြးေႏြးခ်ိန္မွာ ျဗိတိသွ်အစုိးရဟာ ဒုတိယကမၻာစစ္ပမ္းေနတဲ့တုိင္ ျမန္မာေတြထက္မ်ားစြာ အင္အားၾကီးမားေနဆဲပါ။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔လည္း ျပီးသင့္တဲ့ကိစၥျမန္ျမန္ျပီးျပတ္ေအာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က လုိက္ေလ်ာအေလွ်ာ့ေပးခဲ့တာပါ။
ေဆြးေႏြးရာမွာ တန္းတူ ရည္တူ မဟုတ္ေသာ္လည္း ကုိယ့္ဖက္က ပါးနပ္လိမၼာသေလာက္ ကုိယ့္ရည္မွန္းခ်က္ကုိ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ရြက္နုိင္တာေတြ႔ရပါတယ္။
ဒါကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ နားမလည္ခဲ့တဲ့ လက္၀ဲစြန္းအေတြးသမားေတြေၾကာင့္ တုိင္းျပည္နစ္နာခဲ့ရပါတယ္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခမ်ာ အေတြးအေခၚစဲြ၊ ဂုိဏ္းဂဏစဲြၾကီးမား သူေတြအၾကား လက္၀ဲညီညႊတ္ေရး ရဖုိ႔ၾကိဳးပမ္းရင္း လမ္းခုလတ္မွာ ေရတိမ္နစ္ခဲ့ရ ရွာပါတယ္။
(ျမန္မာ့နုိင္ငံေရးေလာကကုိလည္း အယူအဆခ်င္း မတူၾကေပမယ့္ လက္၀ဲအင္အားစုမ်ားကသာ လႊမ္းမုိးထားနုိင္ခဲ့တာကုိး) ေတာင္အာဖရိကနုိင္ငံက နယ္လ္ဆင္ မင္ဒဲလား လူျဖဴသမၼတ ဒီကလပ္နဲ႔ေဆြးေႏြးခဲ့စဥ္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္လုိကံၾကမၼာမ်ဳိးၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရဖူးပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ANC ပါတီ တြင္းက သူ႔ရဲေဘာ္ေတြကုိအခ်ိန္ယူျပီး အေက်အလည္ ညွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးနားခ်နုိင္ခဲ့တာမုိ႔ သမၼတအျဖစ္နဲ႔ နုိင္ငံကုိ ဦးေဆာင္လမ္းညႊန္ နုိင္ခဲ့တာပါ။
ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အခြင့္အလမ္းကုိ ပုိင္ပုိင္နုိင္နုိင္ဆုပ္ကုိင္ျပီး အေျခအေနအခ်ိန္အခါနဲ႔ ေလ်ာ္ညီတဲ့ လက္ေတြ႔ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ က်င့္သံုးနုိင္တဲ့ေနရာမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ မီတဲ့သူ ျမန္မာျပည္မွာ မေပၚ ေပါက္ေသးပါဘူး။
လက္ရွိအခ်ိန္မွာ အေမရိက၊ဥေရာပသမဂၢတုိ႔နဲ႔ ျမန္မာအစုိးရအၾကား နုိင္ငံေရး ေစ်းဆစ္မႈေတြ ရွိေနတယ္။
ႏွစ္ဘက္စလံုးက မွန္မွန္ကန္ကန္ျမင္တတ္မယ္၊ အေပးအယူအေလွ်ာ့အတင္း လုပ္နုိင္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ အတြက္ ေကာင္းက်ဳိးေတြ ျဖစ္ေပၚလာနုိင္စရာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။
ျပည္တြင္းမွာလည္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရး၊ ဖံြ႔ျဖိဳးတုိးတက္ေရး အတြက္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္၊ သံုးဦးသံုးဘက္၊ အလႊာစံုပါ၀င္တဲ့ ေဆြးေႏြး ညွိႏႈိင္းစရာ ျပႆနာေတြက အမ်ားၾကီး ရွိေနတာပါ။
ဒီေနရာမွာ မ်က္မွန္စိမ္းေတြ အျပိဳင္ျဖဳတ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းေနသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။
က်ေနာ္ေတြးမိသေလာက္ ေတာ့ တစ္ဘက္နဲ႔တစ္ဘက္ အျပန္အလွန္ ပုတ္ခတ္စြပ္စဲြ အျမင္လဲြေနၾကမွ မ်က္မွန္စိမ္း တပ္တယ္လုိ႔ ေျပာနုိင္ တာမဟုတ္ဘဲ အျပန္အလွန္ အေကာင္းျမင္ ေစတနာထားၾကတယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ အျခားတစ္ဘက္ရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္၊လုိလားခ်က္နဲ႔ ကဲြျပားတဲ့ အတန္းအစား ေတြကုိ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖုိ႔ သိေအာင္လုပ္ဖုိ႔ ပ်က္ကြက္ ေနတယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ရဲ႕အျမင္က မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ထားသလုိ ျဖစ္ေနနုိင္ပါေသးတယ္။
ဟုိတေလာတုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာခဲ့တာလည္းရွိပါတယ္။
အစုိးရနဲ႔ေဆြးေႏြးေရးကိစၥမွာ “ဘယ္သူ႔ဘက္က ဘယ္ေလာက္လုိက္ေလ်ာေပးနုိင္သလဲ၊ အေလွ်ာ့ေပး နုိင္တာခ်င္း ျပိဳင္ၾကရေအာင္”တဲ့။
ဒါဟာဘယ္သူကျပည္သူလူထုအက်ဳိးစီးပြားကုိ ဘယ္ေလာက္ထိမ်က္ႏွာမူနုိင္လဲဆုိတာ ကုိယ္နဲ႔ေဆြးေႏြး ဘက္ အေပၚ သတၱိရွိရွိ အကဲစမ္း စိန္ေခၚလုိက္တာ ျဖစ္ပံုရပါတယ္။
ခုခ်ိန္မွာ ေဒၚစုရဲ႕ကမ္းလွမ္းခ်က္ကုိ တပ္မေတာ္ ထဲက ခုိင္လံုတဲ့အင္အားစုတစ္ရပ္ကသာ ေက်နပ္လက္ခံလုိက္ရင္ ေဆြးေႏြးပဲြစကား၀ုိင္းေပၚ ေရာက္လာနုိင္ ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္က အာဏာရွင္အစုိးရအဆက္ဆက္ဟာ တပ္မေတာ္ကုိအမာခံေက်ာရုိး ျပဳျပီး ဖိႏွိပ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာမုိ႔ တပ္မေတာ္တြင္းကုိ ထုိးေဖာက္စည္းရံုးနုိင္မွသာ ကုိယ့္ဖက္က အင္အားရွိမွာျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆမိပါတယ္။
ေခါင္းမာသူေတြ ႏွစ္ဘက္လံုးမွာရွိနုိင္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိ ေက်ာ္လႊားပစ္နုိင္မွ အက်ဳိးရွိတဲ့ ေဆြးေႏြးမႈဆီကုိ ဦးတည္နုိင္မွာပါ။
ေဒၚစုရဲ႕ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ ျပတ္သားတဲ့ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျမင္ေတြ႔ရလိမ့္ မယ္လုိ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။
ျမန္မာ့နုိင္ငံေရးမွာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဦးစီးတဲ့ အင္အားစုက တုိင္းျပည္အာဏာကုိ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးသံုးျပီးရယူ လာတာ ႏွစ္ေပါင္း(၅၀)ရွိပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူလူထုေထာက္ခံမႈကုိ ဘယ္တုန္းကမွ ေျပာပေလာက္ေအာင္ မရခဲ့ပါဘူး။
ျပည္သူ႔အက်ဳိးစီးပြားကုိ အေလးထားမေဆာင္ရြက္သမွ် ျပည္သူေတြက ေထာက္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
အတုိက္အခံ ေတြဘက္ကက်ေတာ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ႏွလံုးသားကုိ အမိအရဖမ္းယူဆုပ္ကုိင္ထားနုိင္တယ္။
အာဏာကုိေတာ့ ရေအာင္မယူနုိင္ျပန္ဘူး။
လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ေလာက္က ေဒါက္တာတင္ေမာင္သန္း( ယခု VOA ) ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ “ျပားငါးဆယ္ နုိင္ငံေရး” ဆုိတဲ့ အသံုးအႏႈန္းတစ္ခုကုိ သြားသတိရမိပါတယ္။
အာဏာနဲ႔လူထုေထာက္ခံမႈ ဘက္တစ္ဘက္စီမွာ တကယ္ပဲ အညီအမွ်ရွိေနတာလား..။
က်ေနာ္ဥာဏ္မီသေလာက္ ေရာက္တတ္ရာရာေတြးၾကည့္မိတာပါ….။
ေလးစားလွ်က္
ေရးသူ...ေ၀ေမာ္
0 comments:
Post a Comment