ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ သို႔မဟုတ္ ကမာၻ႕ဝိညာဥ္ႏွင့္ စကားေျပာျခင္း

Пайнг Со created the doc:
လွေက်ာ္ေန

ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ နဲ႕ စကားေျပာခ်င္လို႕ ။
ဘယ္ေခါင္းစဥ္ နဲ႕ စကားေျပာမွာလဲ ။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးပြဲဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ေပါ့ ။
အဲဒီေခါင္းစဥ္ေတာ့ မၾကိဳက္ဘူးဗ်ာ ။ တျခားေခါင္းစဥ္ကို ေရြးၾကရေအာင္ ။
ေခါင္းစဥ္က အေရးမၾကီးပါဘူး ။ ေျပာတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြက  အေရးၾကီးပါတယ္ ။
သေဘာတူတယ္ ။ ကဲ   ……  ဘယ္က စ ေဆြးေႏြးၾကမလဲ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ အေနနဲ႕  ကဗ်ာကို ဘယ္ေလာက္ ယံုၾကည္သလဲ ။
ကမာၻၾကီး ရဲ႕ ဝိညာဥ္ဟာ ကဗ်ာ ၊  ကဗ်ာ ရဲ႕ ဝိညာဥ္ဟာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ၊ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ရဲ့ ဝိညာဥ္ဟာ ကဗ်ာပါပဲ ။

ဒါဆိုယင္  ေဆြးေႏြးပြဲ ေခါင္းစဥ္ကို  တပ္လိုက္ေတာ့မယ္ ။
ဘယ္လိုတပ္မွာလဲ
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ( သို႕မဟုတ္ ) ကမာၻ႕ဝိညာဥ္ ႏွင့္ စကားေျပာျခင္းဆိုယင္  သင့္မယ္ထင္တယ္ ။

ဒီေခါင္းစဥ္ကို သေဘာတူတယ္ဗ်ာ ။ ဆက္ေဆြးေႏြးၾကစို႕ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ အေနနဲ႕  ရင္မွျဖစ္ေသာ အႏုပညာပင္စည္က ပင္မွည့္ေတးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာသစ္သီးေတြဟာ
တစ္ႏွစ္မွာ ဘယ္ႏွလံုးခန္႕ ေၾကြတတ္ပါသလဲ ။

ဟုတ္ပါတယ္ ။ က်ေနာ္ဟာ အႏုပညာပစၥည္းတစ္ရပ္ျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာသစ္သီးကို ရင့္မွည့္ေအာင္လုပ္ျပီးမွ အလိုလို ေၾကြက်တတ္ပါတယ္ ။
အမ်ားနားလည္ေအာင္ ေျပာရယင္ေတာ့ တစ္ႏွစ္မွာ ကဗ်ာ  ေလး ၊ ငါး ၊ ေျခာက္ပုဒ္ပဲ ေရးျဖစ္ပါတယ္ ။
ဒါေလာက္ ကဗ်ာ အထြက္က်ဲရတာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ ျမမာလာ ဖိနပ္တစ္ရန္ဖိုးေလာက္ မရွိလို႕လား ။

ပင္မွည့္ကဗ်ာမ်ား သီးေၾကြမႈနည္းရတာက က်ေနာ္ ေရးအားမေကာင္းတာ ၊ ေရးအားညံ့တာလည္း ပါပါတယ္ ။ ကိုလွေက်ာ္ေန ေျပာသလို
ကဗ်ာစာမူခနည္းလို႕ ခံျပင္းတာလည္း ပါပါတယ္ ။ တကယ္တမ္းေျပာရယင္  ေငြက ဒါေလာက္အဓိက မက်ပါဘူး ။ ကဗ်ာျဖစ္ျပီးေရာ
မေရးခ်င္တာပါ ။
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို  ဒါေလာက္အခ်ိန္ယူျပီး ေရးတတ္သလား ။

တစ္ခါတစ္ရံ တစ္ႏွစ္မွ သံုးပုဒ္တည္းေရးျဖစ္တဲ့ ႏွစ္   ရွိပါတယ္ ။ ဆတ္သြားလို ကဗ်ာမ်ိဳးက်ေတာ့ တစ္ပုဒ္ကို သံုးႏွစ္ၾကီးမ်ားေတာင္
ၾကိဳးစားပန္းစား ေရးမိပါတယ္ ။ ေျပရယင္ေတာ့   က်ေနာ့္ ရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းမႈမ်ားေပါ့ဗ်ာ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ဟာ ကဗ်ာဆရာစစ္စစ္ဘဝကို  အတိအက် ေနထိုင္တုန္းပဲလား ။
ဟုတ္ကဲ့ ။ အတိအက် ေနထိုင္ဆဲပါပဲခင္ဗ်ာ ။ အသက္ ၅၀ အရြယ္က်ယင္ေတာ့ အတိအက်ေနထိုင္မယ္လို႕ အတိအက်မေျပာနိုင္ပါဘူး ။
ကဗ်ာဆရာဘဝကို အတိအက်ေနထိုင္ဆဲ  လို့ ဘာ့ေၾကာင့္ေျပာနိုင္ပါသလဲ ။

က်ေနာ္ ဗီဒီယိုမရိုက္ဘူး ။ ဗီဒီယိုဇာတ္ညႊန္းမေရးဘူး ၊ ဇာတ္ဝတၳဳမေရးဘူး ၊ ေဆာင္းပါးမေရးဘူးဗ်ာ ။
ဒါေတြအားလံုးဟာ က်ေနာ္တတ္တဲ့ အလုပ္ေတြခ်ည္းပါပဲ ။
တခ်ိဳ႕ကဗ်ာဆရာေတြ ဇာတ္ညႊန္းေရးေနၾကျပီေနာ္ ။
ဒါက သူတို႕ ကိစၥပါ ။
အသက္ ၅၀ အရြယ္က် ကဗ်ာဆရာဘဝ ကို  အတိအက်ေနထိုင္ခ်င္မွ ေနထိုင္မယ္ ဆိုတဲ့ စကားက ခု အသက္ ဘယ္ေလာက္ရွိျပီမို႕လဲ ။

အသက္ကိုေမးတာထက္ ကဗ်ာဆရာလုပ္သက္ကိုေမးယင္ ပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္ ။ လူတစ္ေယာက္မွာ အသက္က အေရးမၾကီးပါဘူး ။
တန္ဖိုးရွိတဲ့ လုပ္ရပ္က အေရးၾကီးပါတယ္ ။
ေမာင္သင္းခိုင္ နဲ႕ အင္တာဗ်ဴးတုန္းက အႏုပညာဆိုတာ  “ ဘဝ ရဲ႕ ဝဋ္နာကံနာ ” လို႕ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားကို အစာမေၾကဘူး။
ဝဋ္နာကံနာအေၾကာင္းကို ထပ္ရွင္းျပပါဦး ။

ဒါက က်ေနာ့္ ယံုၾကည္မႈပဲ ။ က်ေနာ္ဟာ ကဗ်ာကို ခ်စ္ျခင္းနဲ႕အတူ ကု႒ႏူနာေရာဂါသည္တစ္ေယာက္လိုပဲ  ေျခမ,ေၾကြ ၊ လက္မ , ေၾကြ ၊
နားရြက္ေၾကြ ၊ ႏွာေခါင္းေၾကြ  နဲ႕ အားလံုးေၾကြသြားဖို႕ပဲ ရွိတယ္ ။ မိုဒီဂလ်ာနီတို႕ ေဂၚကီတို႕လိုေပါ့။  က်ေနာ္လည္း ကဗ်ာကို ကိုးကြယ္မိေတာ့
ဘာတတ္နိုင္မွာလဲ ။ ဒီဘဝ မွာ က်ေနာ္ ဆုတ္ေပးလို႕ မရေတာ့ဘူး ။ က်ေနာ့္ သမိုင္းကို က်ေနာ္ ဖ်တ္ဆီးေျခမြပစ္မွာ မဟုတ္ဘူး ။
က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ ေၾကမြခ်င္ ေၾကမြသြားပါေစ ။ ဆက္ျပီး ကဗ်ာကို ခ်စ္သြားဖို႕ အဆင္သင့္ပါပဲ ။
ဒါဆိုယင္ ကဗ်ာဆိုတဲ့ အႏုပညာပစၥည္းကို ေမာင္ေခ်ာႏြယ္က ဘာေၾကာင့္  ထာဝရခ်စ္သူ ၊ ထာဝရရန္သူ လို႕ ေျပာခဲ့၊သံုးခဲ့တာလဲ။

ဒါက က်ေနာ္တစ္ဦးတည္း ရဲ႕ ခံစားခ်က္ပါ ။ အမ်ားနဲ႕ TUNNING မညွိနိုင္ပါဘူး ။ အသံညွိစရာ မလိုပါဘူး ။က်ေနာ့္ ခံစားခ်က္မွားေကာင္းမွားမယ္။
မွန္ေကာင္းမွန္မယ္ ။ ထာဝရခ်စ္သူဆိုတာကေတာ့ ကဗ်ာကို က်ေနာ္က  အသက္နဲ႕လဲျပီး ခ်စ္မိတာကိုး ။ ထာဝရရန္သူဆိုတာကေတာ့
တစ္ခါတစ္ရံမွာ က်ေနာ္ဟာ ကဗ်ာကို လိုခ်င္တယ္ ။ ကဗ်ာက မရဘူးဗ်ာ ။  အျမဲတမ္း တိုက္ခိုက္ထြက္ေျပးေနတယ္ ။ ကဗ်ာ ကို ဘယ္လုိရွာရွာ
ေတြ႕သင့္မွ ေတြ႕တယ္ ။ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ဝုန္းခနဲ ဒိုင္းခနဲ  ခ်ံဳခိုတိုက္ခိုက္ျပီး  ကဗ်ာ နဲ႕ က်ေနာ္ လွံစြပ္ထိုးပြဲ ဆင္ႏႊဲရတယ္ ။ က်ေနာ့္ဘဝကို
ဒုကၡအေပးဆံုးဟာ ကဗ်ာပဲ ။ ဒါေၾကာင့္ ကဗ်ာကို က်ေနာ္က  ရန္သူလို႕ သတ္မွတ္တယ္ ။ အခ်စ္ဆံုးရန္သူလို႕ ေျပာရမလား မသိဘူး ။
ဒါေၾကာင့္  ကဗ်ာ ဟာ ထာဝရရန္သူ ၊ ထာဝရခ်စ္သူလို႕ က်ေနာ္  ေျပာမိတယ္ဗ်ာ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ဟာ ယေန႕အခ်ိန္ထိ ကဗ်ာဆရာဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ဖက္တြယ္ျပီး
ရင္ဘတ္ နဲ့ လယ္ထြန္စားေသာက္ေနတယ္ဆိုတာ တကယ္ပဲလား ။

ႏွလံုးသားနဲ႕ ကဗ်ာေတြကို လိုက္ရွာေနတယ္ ။ ရင္ဘတ္ကို ထြန္သြားလို သေဘာထားျပီး ရင္ဘတ္နဲ႕ လယ္ထြန္တယ္လို႕ က်ေနာ္ သံုးႏႈန္းခဲ့တာပါ။
ရင္ထဲမွာ ထိရွ ခံစားမႈ မရွိဘဲ   က်ေနာ္ ကဗ်ာမေရးျဖစ္တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္  ရဲ႕ ခ်က္ၾကိဳးျမႈပ္ရာ ေဒသကို ေျပာျပပါ ။

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိ  ဒပ္ဖရင္ အမ်ိဳးသမီးေဆးရံုမွာပဲ  ခ်က္ၾကိဳးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္ဗ်ာ ။ ေမြးဇာတိက ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ၊ ကပၸလီကြက္သစ္ ၊ ၁ လမ္း ပါ ။
၁၁ ႏ်စ္သားအထိ ရန္ကုန္မွာ အတိအက် ေနထိုင္ၾကီးျပင္းခဲ့ပါတယ္ ။ေနာက္မွ အေဖက အစိုးရဝန္ထမ္းမို႕ နယ္ေတြမွာ ေျပာင္းေရႊ႔ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ရဲ႕  မိဘေတြအမည္ ။
ဦးေက်ာ္ျမင့္ ၊ ေဒၚသန္းသန္း တို႕ပါ ။
မိဘေတြ အလုပ္အကိုင္က ။
က်ေနာ့္ အေဖ က နယ္ပိုင္ဝန္ေထာက္ ၊ က်ေနာ့္ အေမ က မွီခို ပါ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ မွာ ေမာင္ႏွမသားခ်င္း ဘယ္ႏွေယာက္ ရွိသလဲ ။
ငါးေယာက္ ရွိပါတယ္ ။  က်ေနာ္ဟာ  အၾကီးဆံုး နဲ႕  အမိုက္ဆံုး သားတစ္ေယာက္ေပါ့ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္   တကၠသိုလ္ပညာ သင္ဖူးသလား ။
မသင္ဖူးပါဘူး ။  က်ေနာ္  ၁၀ တန္းပဲ  ေအာင္ပါတယ္ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ တစ္ေယာက္  ဝန္ထမ္းဘဝ က်င္လည္ဖူးသလား

ဝန္ထမ္းလုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္ ။ ပုသိမ္ – မံုရြာ လမ္း ၊ လမ္းေဖာက္ ေဆာက္လုပ္ေရးမွာ စာေရးဝင္လုပ္ဖူးပါတယ္ ။ လက္ေထာက္စာၾကည့္တိုက္မွဴးလည္း
လုပ္ဖူးပါတယ္ ။ ျမိဳ႕ဝင္ေၾကး ဂိတ္ေစာင့္လည္း  လုပ္ဖူးပါတယ္ ။ ေစ်းေကာက္လည္း လုပ္ဖူးပါတယ္ ။ ကုန္သည္ပြဲစားလည္း လုပ္ဖူးပါတယ္။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ရဲ့  မိသားစုတပ္ဖြဲ႕အေၾကာင္းေလး  ေျပာျပပါဦး ။
၁၉၇၁  ခုႏွစ္မွာ  မျမင့္ျမင့္စိန္ ( ေခၚ ) မမျမင့္  နဲ႕ ညားခဲ့ပါတယ္ ။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ၊ ၾကိဳ႕ကုန္း ၁လမ္း မွာ ေနခဲ့ဖူးပါတယ္။
အိမ္ေထာင္က်စ မွာေပါ့ေနာ္ ။

ဟုတ္ပါတယ္ ။ အိမ္ငွားေနခဲ့တာပါ ။ အဲဒီအိမ္မွာ  ဝင္းမင္းေထြး ၊ သုခမိန္လႈိင္ ၊ ခိုင္ေအာင္ (ျမိဳ႕ေဟာင္း) ၊ ေျမဝါ
ဘုန္းႏြယ္လင္း ၊  ရန္ပိုင္ ၊ သခြပ္နီ ၊ အစရွိသူတို႕ က်ေနာ့္ အိမ္မွာ စုစည္းခဲ့ၾကဖူးပါတယ္ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္  သားသမီး ဘယ္ႏွေယာက္ ထြန္းကားခဲ့ပါသလဲ ။

သားသမီး ၃ ေယာက္ ထြန္းကားခဲ့ပါတယ္ ။ ( ၁ ) မဟူရာ ကိုကို ( ၂ ) ေနျခည္ထက္ထက္ ( ၃ ) ေမမြန္ရႈိင္း တို႕ ၃ ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။
၇၂ တုန္းက မဟူရာကိုကို ရဲ႕ေမြးေန႕မွာ  သုခမိန္လႈိင္ ၊ ေဖာ္ေဝး ၊ သခြပ္နီ ၊ ဝင္းမင္းေထြး ၊ ယေန႕ နာမည္ၾကီးအားလံုး က်ေနာ့္ သမီးရဲ႕ ေမြးေန႕ကို
တက္ဖူးခဲ့ၾကပါတယ္ ။ သျဂၤိဳဟ္စက္ထဲကို  ကိုယ့္ဘဝ ကိုယ္သြင္းျပီး မီးျပင္းတိုက္ ျပာခ်လိုက္မွ ထြက္လာတဲ့ အခိုးအေခြ႕ကတစ္ဆင့္
အႏုပညာကို ေမြးဖြားတည္ေဆာက္တယ္ဆိုတာက  အဲ့သလို ေမြးဖြားတည္ေဆာက္မွ အႏုပညာအစစ္အမွန္ ရရွိမယ္လို့ထင္တဲ့အတြက္လား။
အဲသလို ထင္တာမဟုတ္ပါဘူး ။ အဲသလို ယံုၾကည္တာပါ ။ ဘဝ ကို အေလာင္ၾကြမ္းခံျပီးမွ ရရွိတဲ့ အႏုပညာမွ အႏုပညာအစစ္အမွန္ပါ။
ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ ရဲ႕ ခရီးဟာ ၁၉၇၀ က စတင္ေရတြက္ယင္  ေငြရတုသဘင္ခရီး ၂၅ ေက်ာ္ ၂၇ ႏွစ္ထဲ ေရာက္ခဲ့ျပီဆိုတာ လက္ခံလား။
ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခု ၊ ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္လို႕  သတ္မွတ္ပါတယ္ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ကဗ်ာ စေရးေတာ့ ေလးလံုးစပ္နဲ႕ပဲ  ကဗ်ာ စသင္ခဲ့တာလား ။
ဟုတ္ပါတယ္ ။ ၆၇-၆၈ ခုႏွစ္ထဲမွာပဲ ရုပ္ရွင္ပေဒသာ ၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္သည္းဖို မဂၢဇင္းတို႕မွာ  ေလးလံုးစပ္ကဗ်ာေလးေတြကို စတင္ ေရးပို႕ခဲ့ပါတယ္။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ေျပာတဲ့ စကးတစ္ခြန္း ၾကားဖူးတယ္ ။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာရဲ႕ ရန႕ံ ကို ကြယ္လြန္သူ ကဗ်ာဆရာေမာင္ေလးေအာင္ဆီက
ရရွိခဲ့တယ္ဆိုတာ ဟုတ္ရဲ႕လား ။

ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ ။ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေလးေအာင္ဆီကပဲ က်ေနာ့္ အေနနဲ႕ ေခတ္ေပၚကဗ်ာရနံ႕ ကုိ အနံ႕ခံရရွိခဲ့တာပါ ။ ဒီစကားကို က်ေနာ္
ယံုယံုၾကည္ၾကည္ နဲ႕  ေခါင္းခံပါတယ္ ။ ေျပာလည္း ေျပာရဲတယ္ဗ်ာ  ။  အမ်ားသေဘာမတူယင္လည္း ဒါ .. က်ေနာ္တစ္ဦးတည္းရဲ႕ အယူအဆပါ။
ကြဲလြဲခြင့္ ရွိပါတယ္ ။
ေတာ္လွန္ကဗ်ာ စာအုပ္မွာ ပါဝင္ေရးသားဖူးတဲ့  ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ႕ ကဗ်ာဟာ အဲဒီကတည္းက
ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ  ျဖစ္ေနျပီလား ။
ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ လံုးဝမဟုတ္ေသးပါဘူး ။
ေဖာ္ေဝး ၊ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ တို႕ပါဝင္ေရးသား တဲ့  သစ္ရြက္ေသမ်ားေပၚမွ ရက္စက္ေသာ ဂီတ ကဗ်ာစာအုပ္ဟာ
ေအဒီသကၠရာဇ္ ဘယ္ႏွခုႏွစ္က ထြက္ရွိခဲ့ပါသလဲ ။
၁၉၇၃ – ၇၄ ခုႏွစ္ေလာက္ကလို႕  ယူဆပါတယ္ ။
၁၉၇၀ ခုႏွစ္ေလာက္က ထြက္ရွိခဲ့တဲ့  ျပည္ေအာင္ေဇာ္မိုး ရဲ႕ “ က်စ္ဆံျမီးရွည္ရွည္ ” ကဗ်ာစာအုပ္ နဲ့ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္မွာ ထြက္ရွိခဲ့တဲ့
သုခမိန္လႈိင္ ရဲ႕  “ ဇြန္လ၏ မိုးေရစက္မ်ား ” ကဗ်ာစာအုပ္ေတြဟာ ကာရန္စနစ္ကိုေတာ့  ျပတ္သားစြာ ေတာ္လွန္ထားတာေတြ႕ရတယ္။
အဲဒီကဗ်ာစာအုပ္ေတြကို  ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေတြပါလို႕  ေျပာလို႕ရမလား ။

ေမာ္ဒန္သက္ ႏုေသးေပမယ့္ ေမာ္ဒန္လို႕  လံုးဝ  ေျပာလို႕ရပါတယ္ ။ ေထာက္လည္း ေထာက္ခံပါတယ္ ။
၁၉၇၃ ခုႏွစ္  ၊ မတ္လမွာထြက္ရွိခဲ့တဲ့  ေမာင္ခ်စ္ေငြ ( ေမာင္ေဇတု ) ရဲ႕ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဟာ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ လကၡဏာ နဲ႕ ပိုတူလာတယ္
ဆိုတာ ဟုတ္ပါရဲ႕လား ။

ဟုတ္ပါတယ္ ။ အဲဒီကဗ်ာစာအုပ္ ဖတ္ဖူးပါတယ္ ။ အဲဒီတု္နးက သူေရးခဲ့တဲ့  က္ဆက္ထဲက ဆိုရွယ္လစ္စကား ၊ ငါသူ႕ကို လက္ေဆာင္ မေပးဘူး ၊ ဘရာစီယာမွာ ေရျမႈပ္ေတြ အျပည့္နဲ႕  ငါသူ႕ကို လက္ေဆာင္မေပးဘူး ဆိုတာေတြေလ ။ဒါေပမယ့္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ မွာ ဘယ္သူကေစာတယ္ ၊ ဘယ္သူကေနာက္က်တယ္ လို႕က အေရးမၾကီးပါဘူး ။ အေရးၾကီးတာက တန္ဖိုးရွိတဲ့ကဗ်ာ
အျဖစ္ေရာက္ေရး ၊ မေရာက္ေရးက  အေရးၾကီးပါတယ္ ။
ဒါဆိုယင္ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္က ထြက္ရွိခဲ့တဲ့  ေမာင္သာနိုး ( ေခၚ ) ေမာင္သိဂၤါ ရဲ႕ “ မလင္းျပာ ” ကဗ်ာကို ဖတ္ဖူးသလား ။
အဲဒီကဗ်ာကိုေရာ   ေမာ္ဒန္ရဲ႕အစလို႕  လက္ခံနိုင္သလား ။

လက္ခံပါတယ္ ။ အဲဒီကဗ်ာ နဲ႕ ေမာ္ဒန္စတယ္လို႕ေတာ့ မယူဆပါဘူး ။ အဲဒီကဗ်ာဟာ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္က ထြက္ရွိခဲ့တဲ့ “ ေဒါင္းအိုး တေဝေဝ”
ကဗ်ာစာအုပ္မွာ ပါခဲ့တာ မဟုတ္လား ။
ဟုတ္ပါတယ္ ။ အဲဒီစာအုပ္ဟာ က်ေနာ္  ေက်ာင္းသားဘဝ တုန္းက သူငယ္ခ်င္း ေအာင္သန္ း နဲ႕ ဆြဲၾကိဳးတစ္ကံုးစီေရာင္းခ်ျပီး
ထုတ္ခဲ့ၾကတဲ့  စာအုပ္ပါ ။
ဒါဆိုယင္ ကိုလွေက်ာ္ေန က ကဗ်ာကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တာပဲ ။
အဲဒီ “ ေဒါင္းအိုး တေဝေဝ ” ကဗ်ာစာအုပ္မွာ  မ်က္ႏွာဖံုးပန္းခ်ီ ကိုယ္တိုင္ေရးခဲ့ပါတယ္ ။ ကဗ်ာ ၃ ပုဒ္လည္း ပါဝင္ေရးခဲ့ပါတယ္။
ဟုတ္ျပီ ။ ဒါဆိုယင္  စာ .. ၊  ကဗ်ာ …  ကို   ကိုလွေက်ာ္ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ယံုသြားျပီ ။ ဆက္ေျပာ ။
အဲဒီတုန္းက ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ တို႕ ၃ ေယာက္ ထုတ္ခဲ့တဲ့  “ သစ္ရြက္ေသမ်ားေပၚမွ ရက္စက္ေသာ ဂီတ ” ကဗ်ာစာအုပ္ဟာ
ေမာင္သာႏိုး ရဲ႕  “ ထင္းရႈးပင္ရိပ္ ” ၾသဇာ သက္ေရာက္မႈ ရွိေနျပီလား ။

နည္းနည္းေတာ့ ရွိေနပါျပီ ။ လံုးဝ ေလာင္းရိပ္နဲ႕ ရွင္သန္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဘာေၾကာင့္ဆိ္ု  ထင္းရႈးပင္ရိပ္ မရွိခင္ကတည္းက
ေဒါက္တာေမာင္ျဖဴ း  ရွိေနတယ္ေလ ။  ဒဂုန္တာရာ  ရွိေနတယ္ ။ ၾကည္ေအး ရွိေနတယ္ေလ ။
ဒဂုန္တာရာ ၊ ေဒါက္တာေမာင္ျဖဴး ၊ ၾကည္ေအး  တို႕ဆီက  ေမာင္ေခ်ာႏြယ္  ဘာေတြရခဲ့သလဲ ။

ေဒါက္တာေမာင္ျဖဴး က က်ေနာ့္ကို ကမာၻၾကီး နဲ႕ ဆက္သြယ္ေပးခ့ဲတယ္ ။ ဒဂုန္တာရာ က က်ေနာ့္ကို တဟီတီ လို အသစ္မ်ိဳးေပးခဲ့တယ္။
ၾကည္ေအးကေတာ့ ခံစားမႈ ဆိုတာ ဘာလဲလို႕  သိေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့ဖူးတယ္ ။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာ နဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး  အႏုပညာေတြကိုေတာ့  ေမာင္သာႏိုး ရဲ႕ ထင္ရႈးပင္ရိပ္ ၊ ေဂ်ာ့သြန္မဆင္ ရဲ႕ မာကၡစ္ဝါဒ နဲ႕ ကဗ်ာ ၊
ကဗ်ာဆရာ ျမဇင္ ရဲ႕  ျမန္မာေခတ္ေပၚကဗ်ာ စာတမ္း ( ေခတ္ေပၚ နရီ ႏွင့္  နိမိတ္ပံု ) တင္ေမာင္ေအး ဘာသာျပန္တဲ့ “ ဘားေတာ့ဘရက္ ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ကဗ်ာ”  စာအုပ္ေတြဟာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတြက္ ဘယ္ေလာက္ သင္ၾကားမႈရွိခဲ့သလဲ ။

ဟုတ္ကဲ့ ။ သင္ၾကားေပးတယ္ဆိုတာထက္ အဲ့ဒီ စာအုပ္ေတြဟာ က်ေနာ့္ကို သတင္းေပးခဲ့ပါတယ္ ။ အခ်ိဳးအစားနဲ႕ ေျပာရယင္ သံုးပံုတစ္ပံု၊
သံုးခ်ိဳးတစ္ခ်ိဳးေလာက္ေတာ့ သတင္းေပးခဲ့ပါတယ္ ။
ဟို .. ၁၉၆၉ ခုႏွစ္က ဆရာၾကီး မင္းသုဝဏ္ အိမ္မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ ကဗ်ာဆရာ အလုပ္စခန္း ၊
ကဗ်ာဝပ္ေရွာ့ တစ္ခု မွာ ေမာင္သာႏိုး ၊  ဆရာျမဇင္ တို႕က နိုင္ငံတကာ ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးၾကယင္း
ထင္ရႈးပင္ရိပ္ နဲ႕ ျမန္မာေခတ္ေပၚကဗ်ာစာတမ္း ( ေခတ္ေပၚနရီ နဲ့ နိမိတ္ပံု) စာအုပ္ေတြ ထြက္ရွိခဲ့ရတယ္လို႕ သိရတယ္ ။
အဲ့ဒီ ကဗ်ာ ဝပ္ေရွာ့ ကို  ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ တက္ေရာက္ ျဖစ္ခ့ဲေသးလား ။
မတက္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူးခင္ဗ်ာ ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့  အဲဒီကာလ က နယ္ေရာက္ေနတဲ့ အတြက္လို႕  ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။
၁၉၇၀ ခုႏွစ္ေလာက္က ထြန္းကားခ့ဲတဲ့  ဇင္ႏိုးၾကဴး ဝါဒ ကို ခက္ခံခဲ့သလား ။
လက္မခံဘူး ၊ မေထာက္ခံဘူး ။ သေဘာမတူဘူးဗ်ာ ။
ဘာေၾကာင့္ သေဘာမတူတာလဲ ။
ဂိုဏ္းေထာင္တယ္ထင္လို႕  သေဘာမတူတာပါ ။
ဂိုဏ္းဆိုယင္  ဂုဏ္ယုန္ဂိုဏ္း ၊ ေတာ္လွန္စာေပဂိုဏ္း ( မင္းေက်ာ္ ၊ နတ္ႏြယ္ ၊ ေမာင္ေနဝင္း ၊ ေနနတ္ႏြယ္ဂိုဏ္း ) အစရွိသည္တို႕အားလံုးကို  ေမာင္ေခ်ာႏြယ္က သိပ္မုန္းတယ္ေပါ့ ။  ဟုတ္လား ။
ဟုတ္ပါတယ္ ။ ဂိုဏ္းဖြဲ႕တာကို  က်ေနာ္ လံုးဝ လက္မခံပါဘူး ။ က်ေနာ္ကေတာ့  သင္းကြဲတစ္ေကာင္ပါ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ေနာက္က လူငယ္အင္အားေၾကာင့္ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ဂိုဏ္း ျဖစ္လာခဲ့ယင္ေကာ … ?
အျဖစ္မခံပါဘူး ။ ဆရာၾကီး ရာထူးလည္း မက္ေမာစိတ္မရွိပါဘူး ။ ပုဂၢိဳလ္တည္ေဆာက္ဖို႕ထက္ တရားေတြပဲ တည္ေဆာက္သြားခ်င္ပါတယ္။
၁၉၇၀ ခုႏွစ္ဝန္းက်င္က ထူေထာင္ခဲ့တဲ့  မိုးေဝကဗ်ာေခတ္ဆိုတာ ရွိခဲ့ပါသလား ။ မိုးေဝ ကဗ်ာေခတ္ ရွိ / မရွိ ေဆြးေႏြးေပးပါ ။

မိုးေဝ ကဗ်ာေခတ္ဆိုတာ အေသအခ်ာကို ရွိခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ ။ မိုးေဝမွာ စုစည္းခဲ့တဲ့ ကဗ်ာဆရာလူငယ္ေတြ နည္းတာမွ မဟုတ္ဘဲ ။
လူငယ္ေတြ ထူေထာင္ယင္ ေခတ္တစ္ေခတ္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ  လက္ခံတယ္မဟုတ္လား ။
ဟုတ္ကဲ့ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အေနနဲ႕ မိုးေဝ မဂၢဇင္းမွာ  ဘယ္ႏွပုဒ္ေလာက္ ေရးျဖစ္ခ့ဲပါသလဲ ။
သံုးေလး ပုဒ္ ၊ ခန္႕ပဲ ရွိမွာပါ ။
ဘာ ကဗ်ာေလးေတြပါလိမ့္ ။
( ၁ ) ဘတ္စ္မွတ္တိုင္ ၊ ( ၂ ) ေရႊ ၊ ( ၃ ) မာန နဲ႕ ငါ  …စတဲ့ကဗ်ာေလးေတြ ျဖစ္ပါတယ္ ။
ဒဂုန္တာရာ  ရဲ႕ စာေပသစ္ သေဘာတရားမ်ား နဲ႕ စာေပလႈပ္ရွားမႈမ်ားဟာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာကို ေထာက္ကူမႈ ေပးခဲ့ပါလား။
သိပ္မျပဳနိုင္ခဲ့ဘူးလို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ကို တစ္ခ်ိဳ႕က  ဒဂုန္တာရာ ဆန္႕က်င္ေရးသမားလို႕  ျမင္ၾကပါတယ္ ။ အဲဒါ ဘယ္လို ေျပာမလဲ ။

လံုးဝမဆန္႕က်င္ပါဘူး ။ ရိုေသပါတယ္ ။ ၾကီးသူကို ရိုေသ ၊ ရြယ္တူကို ေလးစား ၊ ငယ္သူကို တန္ဖိုးထား ဆိုတဲ့ စကားလည္း
ရွိတယ္မဟုတ္လား ။
ေအာင္ဘညိဳ  က ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာ ကို လက္မခံယင္ က်ည္ဆန္ရထားအၾကိတ္ဝါးခံသြားရနိုင္တယ္ဆိုတာ ဟုတ္နိုင္သလား။

ေအာင္ဘညိဳ စကားမို႕ ဒီစကားဟာ ေအာင္ဘညိဳ နဲ႕ပဲ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခ်က္တည္းနဲ႕ေတာ့ ေျပာလို႕မရပါဘူး။
ေနာင္ .. ေအာင္ဘညိဳ နဲ႕ ေတြ႕ယင္  ေျပာစရာစကားေလးေတြ  ေျပာျပလိုက္ပါဦးမယ္ ။
ယေန႕ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ ရဲ႕ သက္တမ္းဟာ ဆယ္စုႏွစ္ႏွစ္ခု စြန္းခ့ဲပါလ်က္ ဝါက်ပ်က္ ၊ လကၤာပ်က္ ၊ နားလည္ရခက္တာ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာပါလို႕
ရင့္ရင့္သီးသီး စြပ္စြဲတိုက္ခိုက္ေနၾကတဲ့  ဂႏၲဝင္ ၊ ေခတ္စမ္း ဥခြံေဟာင္းထဲက ကဗ်ာသမား ၊ စာသမားအုပ္စုကို ဘယ္လို သေဘာထားမလဲ ။
ဘယ္လိုမွ သေဘာမထားပါဘူး ။ ေက်းဇူးတင္တယ္ရယ္လို႕ဘဲ  သေဘာထားပါတယ္ ။
ဘာေၾကာင့္ သူတို႕ကို ေက်းဇူးတင္မိတာလဲ ။

သူတို႕ ဒီလိုေျပာၾကတဲ့အတြက္ တစ္အခ်က္က က်ေနာ္တို႕ကို ရာထူးျမွင့္ေပးရာ က်လို႕ ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ ။ ႏွစ္အခ်က္က သူတို႕မသိတာကို
က်ဳပ္တို႕ သိေနတယ္လို႕ ဝန္ခံလိုက္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ တို႕က သူတို႕ ထက္ ဘာေတြ ပိုသိေနလို႕ပါလိမ့္ ။

“ ထင္းရႈးပင္ရိပ္ ”  မွာ  ပါတဲ့  ဒီလန္ေသာမတ္စ္ တို႕ ၊ မာလာေမ တို့ကို  သူတို႕ မသိၾကဘူးေလ ။ သူတို႕အသံကိုလည္းမၾကားဖူး
သူတို႕ဟန္ကိုလည္း မျမင္ဖူးၾကတာ ေသခ်ာတယ္ ။
ဘယ္လိုဟန္ နဲ႕  အသံမ်ိဳးပါလိမ့္ ။

ဒီလန္ေသာမတ္စ္ ေရးတဲ့  “ စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ထိုးတဲ့ လက္ဟာ ျမိဳ႕ကိုဖ်က္တယ္ ” ဆိုတဲ့ကဗ်ာမ်ိဳးကို သူတို႕ အရသာမခံတတ္ၾကဘူး။
မသိၾကဘူး ထင္ပါတယ္ ။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာ လူငယ္ေတြကို  ထင္းရႈးပင္ရိပ္ေအာက္မွ အေအးပတ္ေနတာတို႕ ၊ ထင္ရႈးပင္က ေျခြခ်လိုက္တဲ့ ဆူးေၾကာင့္
လူငယ္ေတြ ဆူး စူးေနျပီတို႕ ၊ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆိုတာ နိုင္ငံျခားကဗ်ာေတြကို ဘာသာျပန္ယင္း ကာရံကိုမရွာနိုင္ ၊ မရွာအားတာနဲ႕
ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ ေပၚလာပါတယ္ဆိုတဲ့  အေဟာင္းကို ဖက္တြယ္လိုတဲ့ အုပ္စုက ဟိုေခ်ာင္ ဒီေခ်ာင္ကေန  အသံမ်ိဳးစံု နဲ႕ ထေအာ္ေနတာ
ေတြ႕ရတယ္ ။ သူတို႕ကို  ဘယ္လို ျပန္ေျပာမလဲ ။
သနားတယ္ လို႕ပဲ  ျပန္ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။
ေမာ္ဒန္ကဗ်ာဟာ ကာလကို မေဖာ္ျပဘူးဆိုတာ လက္ခံပါသလား ။
လံုးဝ လက္မခံပါ ။ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာကေတာ့  ကာလကို အတိအက် ေဖာ္ျပပါတယ္ လို႕  ေျပာရဲတယ္ဗ်ာ ။ေမာ္ဒန္ကဗ်ာဆိုတာ အာရံုသစ္ေဖာက္ထြက္စီးေမ်ာျခင္းလို႕ အဓိပၸါယ္ဖြယ့္ဆိုၾကတဲ့အေပၚ ဘယ္လိုေခ်မလဲ ။
က်ေနာ္ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုခ်င္တဲ့  ေမာ္ဒန္ကဗ်ာဟာ ေဖာက္ထြက္ျခင္းပဲ ။
ဘယ္လို ေဖာက္ခြက္ျခင္းမ်ိဳးပါလိမ့္ ။

ေမာ္ဒန္ကဗ်ာဟာ ေလာကကိုလည္း ေဖာက္ထြင္းတယ္ဗ်ာ ။ ကမာၻၾကီးကိုလည္း ေဖာက္ထြင္းတယ္ဗ်ာ ။ ျဂိဳလ္ေတြကိုလည္း ေဖာက္ထြင္းတယ္ဗ်ာ၊
နံရံေတြအားလံုးကိုလည္း ေဖာက္ထြင္းတယ္ ။ ေက်ာက္မ်က္ရတနာအားလံုးကိ္ုလည္း ေဖာက္ထြင္းတယ္ ။
အရာဝတၳဳအားလံုးကို ေဖာက္ထြင္းသိျမင္ျပီး တည္ေဆာက္ထားတဲ့အရာလို႕ပဲ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်င္ပါတယ္ ။
ဒါဆိုယင္ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာဆရာ ဆိုတာ  ေဖာက္ထြင္းဝိဇၨာေတြေပါ့ေနာ္ … ?
မွန္ပါ့ဗ်ား .. ။ ေဖာက္ထြင္းဝိဇၨာအစစ္ေတြပဲ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အေနနဲ႕ ဆတ္သြား ၊ သစၥာပန္းမ်ား နဲ႕ ေမလ ၊ နတ္တို႕ခိုးဝွက္ျခင္း ခံရတဲ့ကဗ်ာ ေတြကို
ကိုယ္တိုင္ေရးခဲ့မိတာမွ ဟုတ္ရဲ႕လားလို႕  ဘာေၾကာင့္ ခံစားမိသလဲ ။

ဟုတ္ကဲ့ … အဲ့ဒီကဗ်ာ  ၃ ပုဒ္အျပင္ “ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ထမင္းသိုးမ်ား ” ဆိုတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လည္း ပါပါတယ္ ။ ကိုယ္တိုင္ေရးမိတာမွ
ဟုတ္ရဲ႕လားလို႕  ခံစားမိတာကေတာ့ အဲဒီေလာက္ေကာင္းသြားတဲ့ ကဗ်ာေတြကို  က်ေနာ့္လက္က ေရးနိုင္တယ္ မထင္မိလို႕ပါ ။
ႏွလံုးေသြးကို မင္ေဖ်ာ္ျပီး ေရးခဲ့မိသလား  မသိပါဘူး ။
ေမာင္ေခ်ာြယ္ ေျပာခ့ဲတဲ့ နံရံၾကီးကို ေခါင္းနဲ႕တိုက္ျပီးမွ က်ဳပ္တို႕ ကဗ်ာေခတ္ကို ထူေထာင္ခဲ့ရတယ္ ဆိုတာက ဂႏၲဝင္ နဲ႕ ေခတ္စမ္း  နံရံၾကီးေတြကို  ေခါင္းနဲ႕တိုက္ခဲ့ရတယ္လို႕ ဆိုလိုတာလား ။
ေလာကရဲ႕ နံရံအားလံုးကို ေသြးျခင္းျခင္းနီေအာင္ ေခါင္းန႕ဲတိုက္ခဲ့ရတာပါ ။
အလင္းေရာင္ ကို ျမင္ရျပီလာ း ။
ျဖဴးေျဖာင့္ .. ေနတဲ့ လမ္းမၾကီးကိုပါ ေတြ႕ေနရပါျပီ ။
ကိုသင္းခိုင္ နဲ႕ စကားဝိုင္းမွာ  “ ကဗ်ာဆရာ ပီသေအာင္ ၾကိဳးစားေနတယ္ ” ဆိုတာက အရက္ဝိုင္းေပါင္းေျမာက္ျမားစြာမွာ
ေနထိုင္ေပ်ာ္ေမြ႕ေနျခင္းမ်ား နဲ႕ ေတာ့ မဆိုင္ပါဘူးေနာ္ ?

က်ေနာ္တို႕ ဘဝ မွာ အရက္ဟာ အဓိက မက်ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ အရက္ မပါယင္လည္း က်ေနာ္တို႕ ဘဝ မျဖစ္ဘူး ။ ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္ ရဲ႕
အရက္ဆိုင္ေတြဟာ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕  ယဥ္ေက်းမႈ ကလပ္ေတြပါ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္တို႕ တိုင္းျပည္ပတ္ျပီး အရက္ေသာက္ေနတဲ့ ကိစၥ ဟာ အရက္ဝိုင္းအားလံုးဟာ
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ တို႕ အတြက္ ကဗ်ာဝပ္ေရွာ့ေတြ ျဖစ္ေနလို႕လား ။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အရက္ဝိုင္းတိုင္းကို ကဗ်ာဝပ္ေရွာ့လို႕ ေျပာလို႕မရေသးပါဘူး။ တစ္ဝက္ေတာ့ ေျပာလို႕ရပါတယ္။
ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာ ထြန္းကားပ်ံ႔ႏွံ႕ေရးအတြက္ ဘာေတြ လိုအပ္လဲ ။
နံပါတ္တစ္ ကဗ်ာဆရာ ေကာင္းေတြ လိုအပ္ပါတယ္ ။ နံပါတ္ ႏွစ္ကေတာ့ ေခတ္ေပၚပစၥည္းေတြ လိုအပ္ပါတယ္ ။
ေခတ္ေပၚပစၥည္း  ဆိုတာ ဘာေတြလဲ ။
ရုပ္သံႏွစ္ပါးလံုးကို ပို႕ေဆာင္ေပးတဲ့အရာအားလံုးကိုေျပာတာပါ ။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာပ်ံ႔ႏွံ႕ေရးအတြက္ ကဗ်ာရြတ္ပြဲေတြ လိုအပ္ပါသလား ။
ကဗ်ာရြတ္ပြဲေတြ ရွိရမယ္လို႕  လက္ခံပါတယ္ ။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာကို  ဖတ္ရႈနားလည္နိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ပရိသတ္အေရအတြက္ဟာ သိပ္နည္းေနတယ္ဆိုတာ လက္ခံပါသလား။
လက္ခံပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ နားလည္နိုင္စြမ္း နဲ႕ ဖတ္ရႈခံစားေနတဲ့ ပရိတ္သတ္ကေတာ့ အျမဳေတ ေတြဆိုတာ ျငင္းလို႕ မရပါဘူး။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာကို ဖတ္ရႈခံစားနိုင္ဖို႕ အေျခခံပညာ ဘယ္အတိုင္းအတာထိ လိုအပ္ပါသလဲ ။

ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာကို ဖတ္ရႈခံစားနိုင္ဖို႕ဆိုတာ အေျခခံပညာ မလိုအပ္ပါဘူး။ ကဗ်ာကို ျမတ္နိုးတတ္တဲ့ စိတ္ ရွိဖို႕ပဲလိုပါတယ္ ။
အဓိက က ေခတ္ေပၚကဗ်ာကို ခံစားနိုင္ဖို႕အတြက္ I Q ျမင့္ဖို့ေတာ့ လိုအပ္ပါတယ္ ။
ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ  နဲ႕ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆိုတာကေတာ့ အတူတူပဲေပါ့ေနာ္ ။ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာကေန ပို့စ္ေမာ္ဒန္ ကို ဘယ္ေတာ့ေလာက္
ကူးေျပာင္းမယ္လို႕  ယူဆပါသလဲ ။

ေခါင္းစီးေတြ ၊ ဆိုင္းဘုတ္ေတြက အေရးမၾကီးပါဘူး ။ ေမာ္ဒန္ဆိုတာက သစ္ဖို႕ေတာ့ လိုတယ္ ။အသစ္ကိုေရးယင္း ပိုစ့္ေမာ္ဒန္
ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္ ။ ေရးယင္း ျဖစ္သြားတာ မတတ္နိုင္ပါဘူး ။ ကဗ်ာဖန္တီးရွင္ဟာ ဝိျဂိဳလ္ျပဳျပီး အတည္ေဆာက္တတ္ပါဘူး။
ဒါက သုေတသီေတြ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ပါ ။ အက္ဆစ္ကန္ထဲ ထည့္ထည့္ ၊ ေရကန္ထဲ ထည့္ထည့္ ၊ ဘယ္ကန္ထဲ ထည့္ထည့္
အရည္ေပ်ာ္မသြားဖို႕က အေရးၾကီးပါတယ္ ။ ကဗ်ာဟာ အကန္႕တစ္ကန္႕ထဲမွာ မရွိသင့္ပါဘူး။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာ မွာ ေဘာင္မရွိဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆ ကို လက္ခံတာေပါ့ေနာ္ ?
ဟုတ္ကဲ့ ။  “ ေဘာင္ ”  ကို က်ေနာ္ မုန္းပါတယ္ ။ ေဘာင္ ဆိုတာ မရွိအပ္ပါဘူး ။
“ ေဘာင္ ” မရွိယင္  မင္းမဲ႕ျဖစ္သြားနိုင္တယ္လို႕ ဒဂုန္တာရာ ေျပာတဲ့ စကားကို ေမာင္သင္းခိုင္က “ မင္းမဲ့ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ဆရာေျပာယင္လည္း ျပံဳးျပံဳးေလး ခံယူဖို႕ အသင့္ပါပဲ ”  ဆိုတဲ့ စကားကို လက္ခံသလား ။
ေဘာင္ကို လက္မခံတာနဲ႕ မင္းမဲ့ျဖစ္ရမယ္ ဆိုတဲ့ အယူအဆ ကို က်ေနာ္  လက္မံပါဘူး ။ က်ေနာ္ဟာ မင္းမဲ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာ သမိုင္း ကို ေလ့လာလိုက္ေတာ့ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္  ၊ ဆရာၾကီး မင္းသုဝဏ္ အိမ္မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့
ကဗ်ာအလုပ္စခန္းက စခဲ့တယ္ လို႕ ေတြ႕ရွိရေပမယ့္ ဆရာၾကီး မင္းသုဝဏ္ကိုယ္တိုင္ ဒိေန႕ကဗ်ာေတြကို နားမလည္ဘူးလို႕ ေျပာတဲ့
စကားဟာ ဟုတ္နိုင္ပါသလား ?

ဆရာၾကီးမင္းသုဝဏ္ ဟာ ကဗ်ာဆရာပဲဗ်ာ ။ နားမလည္နိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ အဲဒီစကားေျပာခဲ့ယင္လည္း
ဆရာၾကီးဟာ ျမန္မာျပည္မွာေနျပီး  ျမန္မာသိပ္ဆန္လြန္းလို႕ ျဖစ္မွာပါ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ဟာ ျမန္မာ သိပ္ဆန္တာကို သိပ္မုန္းသလား ။
သိပ္အရိုအေသခံခ်င္တာနဲ႕ ၊ သိပ္အားနာတတ္တဲ့ ျမန္မာ့စရိုက္ကိုေတာ့ မၾကိဳက္တာ အမွန္ပါပဲဗ်ာ ။
ဘဝ မွာ ေလး၊ငါး၊ ေျခာက္ ခု မလိုပါဘူး  ။ ႏွစ္ခုပဲ ၊ ခ်စ္သူစစ္စစ္ ၊ ရန္သူစစ္စစ္၊ ဒီႏွစ္ခုပဲ ဆိုတဲ့ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
ရန္သူစစ္စစ္  နဲ႕ ခ်စ္သူစစ္စစ္ ကို ရွာလို႕ေတြ႕ျပီလား ။
တကယ္ကို ေတြ႕ေနပါျပီဗ်ာ ။
ခ်စ္သူစစ္စစ္ ၊  ရန္သူစစ္စစ္   ဆိုတာ ဘယ္သူေတြလဲ ။
မ်က္ေမွာက္ေခတ္ဟာ က်ေနာ့္ ရဲ႕ ခ်စ္သူစစ္စစ္ ျဖစ္သလို ၊ က်ေနာ့္ ရဲ႕ ရန္သူစစ္စစ္ လည္း ျဖစ္ပါတယ္ ။
ဆရာေမာင္သာႏိုး က ေခတ္ေပၚကဗ်ာမွ ေခ်ာက္ကမ္းပါးၾကီး ၃ ခု ရွိတယ္ ။ အဲတာေတြကေတာ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္လြန္းျခင္းေခ်ာက္ကမ္းပါး၊
စကားေျပဆန္လြန္းျခင္းေခ်ာက္ကမ္းပါး ၊ လြယ္လြန္းျခင္း ေခ်ာက္ကမ္းပါး ဆိုတဲ့အခ်က္ေတြကိ  လက္ခံပါသလား ။
ေမာင္သာႏိုး ကို စတုတၴေျမာက္ ေခ်ာက္ကမ္းပါး ရွိေသးတယ္ဆိုတာ ျဖည့္စြက္ေျပာဆိုခ်င္ပါတယ္ ။
အဲ့ဒီ ေခ်ာက္ကမ္းပါး  က  …
ဝါစနာလကၤာရ မ်ားျခင္းပါ ။
ျမန္မာလိုက ….

အလကၤာမ်ားျခင္း ဆိုယင္ အားလံုးသေဘာေပါက္ၾကမယ္နဲ႕ တူပါတယ္ ။
ခု …  မဂၢဇင္းေတြမွာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာရဲ႕ နည္းပရိယာယ္ေတြကို ေရးသားေနၾကတဲ့ ဆရာသစၥာနီ ၊ ဆရာေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ ၊
ဆရာမ်ိဳးသန္႕ တို႕ကို ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ ။

လူေတာ္ေတြလို႕ ျမင္ပါတယ္ ။ တစ္ဦးခ်င္း ခြဲေျပာရမယ္ဆိုယင္ ဆရာသစၥာနီ န႕ဲ ၊ ဆရာ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ တို႕ဟာ နည္းစနစ္ကို
သိၾကျမင္ၾကပါတယ္ ။ ဆရာမ်ိဳးသန္႕ကေတာ့ နည္းစနစ္ထက္ သူ႕ရဲ႕ခံစားမႈကို ပိုေဇာင္းေပးေရးေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္ ။
က်ေနာ္ကေတာ့ သူတို႕ေလာက္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ရဲ႕ နည္းစနစ္ကို မသိရိုးအမွန္ပါပဲ ။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ရဲ႕ နည္းစနစ္ကို မသိဘဲ ေရးယင္ ကဗ်ာေကာင္း ထြက္မလာနိုင္ဘူးလို႕ ဆိုလိုတာလား ။

နည္းစနစ္မသိဘဲ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေရးနိုင္တယ္၊ မေရးနိုင္ဘူးလို႕ က်ေနာ္ ဝင္ေရာက္ ေကာက္ခ်က္ မခ်လိုပါဘူး။
က်ေနာ္ကေတာ့ နည္းစနစ္ေတြကို မသိဘဲ ကဗ်ာေရးေနတာ မဟုတ္ဘူးလို႕ေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေရးနိုင္ဖို႕အတြက္
နည္းစနစ္ လိုတယ္ ၊ မလိုဘူး ဆိုတာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ေတြးေခၚယူဆၾကည့္ၾကပါ ။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာေရးနိုင္ဖို႕အတြက္ ပံုသ႑ာန္အသစ္ ၊ အေၾကာင္းအရာသစ္ ၊ အာရံုသစ္ ၊ အေတြးသစ္ေတြ
လိုအပ္တယ္ဆိုတာ  ဟုတ္ရဲ႕လား ။
ဆရာၾကီးမင္းသုဝဏ္ ရဲ႕ “ ခါေႏြဆန္းေတာ့ လြမ္းမိတယ္ ” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာဟာ အေဟာင္းဆိုတာေတာ့ လက္ခံၾကဖို႕လိုအပ္မယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕က ရစ္သမ္  ဆိုတာ  အီသာ လိုပဲ ။ တကယ္ရွိတဲ့အရာ မဟုတ္ဘူး ၊ ေခတ္ေပၚကဗ်ာသမားေတြဟာ
ကာရန္ကိုေတာ္လွန္ခ်င္တာနဲ႕ ရစ္သမ္ ကို တေစၧသူရဲလို ေမြးခဲ့ၾကတာ ။ တကယ္ေတာ့ ရစ္သမ္ဆိုတာ ဘာသာျပန္လို႕လည္း မရဘူး ။
ရွိလည္းမရွိဘူး ဆိုတဲ့ အယူအဆ  ကို  လက္ခံပါသလား ။
လံုးဝ လက္မခံနိုင္ပါ ။ ရစ္သမ္ဆိုတာ တကယ္ကို ရွိေနတာ အမွန္ပါပဲခင္ဗ်ာ ။
ဟုတ္ကဲ့ ။ ေမာင္သင္းခိုင္  က ေမာင္ေခ်ာႏြယ္  ကို ရစ္သမ္ အားေကာင္းတယ္လို႕ ေထာက္ျပဖူးပါတယ္ ။
ရစ္သမ္ဆိုတာ ဘယ္လိုဟာမ်ိဳးလဲ ဆိုတာ ရွင္းျပပါ ။

ရစ္သမ္ဆိုတာ လူတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာတယ္ ။ ၾကမ္းျပင္ဟာ ရစ္သမ္ ပါပဲ ။ ကမာၻေျမၾကီးဟာ ရစ္သမ္ ပါပဲ ။
ေလထုရွိတဲ့ ကမာၻၾကီးမွာ အသက္ရႈသံဟာ ရစ္သမ္ပါပဲ လို႕  ေမာင္သာႏိုး က ေျပာခဲ့သလို
ကမာၻၾကီး ရ်ိေနယင္ ရစ္သမ္ ဆိုတာ ရွိေနမွာ အမွန္ပါပဲခင္ဗ်ာ ။
ေမာင္သင္းခို္င္တို႕ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ တို႕ကို ကဗ်ာဆရာ လူမိုက္ၾကီးေတြလို႔  တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္ေတြက
လက္ညႈိးထိုးၾကတယ္ ။ အဲဒီအေပၚ ဘယ္လိုမ်ား ခံစားမိပါသလဲ ။
ေျပာၾကမွာ သိေနတဲ့ အတြက္ လံုးဝ မခံစားရပါဘူး ။
MAGIC နဲ႕ TECHNIQUE ကင္းလို႕ ရသလား ။
အရာအားလံုးဟာ ကင္းလို႕ မရပါဘူး ။ အႏုပညာပစၥည္းတိုင္းဟာ ခံစားမႈ နဲ႕ နည္းပညာေတြကို ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ထားတဲ့အရာေတြပါ။
ေဆြးေႏြးပြဲကို အဆံုးသတ္ရေအာင္ ။  ကဗ်ာ ကို ဘယ္လို ခံယူခ်က္ နဲ႕ ဖက္တြယ္ေနတယ္ဆိုတာ
စာဖတ္ ပရိသတ္ ကို လက္ေဆာင္ ပါးခဲ့ပါဦး ။

ေခတ္ ကို အႏုပညာေျမာက္ေသာနည္းသစ္မ်ားစြာနဲ႕  အမွန္တရား ကို ခ်ဥ္းကပ္ျခင္းနဲ႕အတူ ကဗ်ာကို လံုးဝ ဖက္တြယ္ထားတယ္ ..လို႕
ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။ အမွန္တရား ကို လက္ခံနိုင္ၾကပါေစ ။
ဟုတ္ကဲ့ ။  အမွန္တရား ထြန္းကားပါေစ ။ ဒီေန႕ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ဘဝ မွာ “ မုဆိုးစိုင္သင္ ”
ဆိုတဲ့  အယူအဆ  ကို  လက္ခံပါသလား ။

ကဗ်ာဆရာ ရဲ႕ ခရီး မွာ  “ မုဆိုးစိုင္သင္ ” ကိစၥဟာ လိုအပ္တာ အမွန္ပါပဲ ။ ဒီေန႕ေတာ့ မုဆိုးစိုင္သင္ ဟာ
လံုးဝ မလိုအပ္ေတာ့ဘူးလို႕ ယူဆပါတယ္။
ေခတ္စမ္း ကဗ်ာ ေခတ္ နဲ့ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ ေခတ္ ၾကားမွာ  တျခား ကဗ်ာေခတ္ တစ္ေခတ္ ရွိေသးသလား
ေခတ္စမ္း ျပီးယင္ေတာ့ ေခတ္ေပၚ ( ေခၚ ) ေမာ္ဒန္ ပါပဲဗ်ာ ။ က်ေနာ့္ အျမင္ ေျပာရယင္ ေခတ္စမ္းျပီးယင္ ေခတ္ေပၚ ။
ေခတ္စမ္း နဲ႕ တာရာ ၾကား လမ္းသလားခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ စကားေတြ ၾကားဖူးသလားလို႕။
ေခတ္စမ္း ျပီးေတာ့  တာရာေခတ္ ဆိုတာ မရွိခဲ့ဘူးလား ။

အဲတာကေတာ့ ေျပာသူေတြနဲ႕ ဆိုင္လိမ့္မယ္ဗ် ။ က်ေနာ္နဲ႕ေတာ့ သိပ္မဆိုင္ဘူး။ က်ေနာ့္မွတ္ခ်က္က ေခတ္စမ္းျပီးယင္ ေခတ္ေပၚပဲ။
ဒါေပမယ့္ ၾကားထဲမွာ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ေတာ့ ျခားခဲ့တယ္ဗ် ။ အခ်ိန္ကာလ လစ္လပ္မႈေပါ့ဗ်ာ ။
ေတာ္လွန္ကဗ်ာေခတ္ နဲ႕ မိုးေဝေခတ္ တို႕ဟာ ေခတ္စမ္း နဲ႕ ဘယ္ေလာက္ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္မႈ ရွိသလဲ

ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္မႈ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ ။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႕ဟာ ေတာ္လွန္ကဗ်ာေခတ္ နဲ႕ မိုးေဝကဗ်ာေခတ္မွာ
ေလးလံုစပ္က ရံုးမထြက္နိုင္ၾကေသးဘူး ။ က်ေနာ္တို႕ ရဲ႕ ၾကိဳးစားရုန္းကန္ေနၾကရတဲ့ ကာလ အပိုင္းအျခား ဆိုပါေတာ့ ။
အဲဒီမွာ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက ကမာၻ႕စာေပရဲ႕ သက္ေရာက္မႈ ၊ ဥပမာဗ်ာ .. ဝန္ၾကီးပေဒသရာဇာ ရဲ႕ သက္ေရာက္မႈ ၊ ရာမရကန္ဦးတိုး ရဲ႕
သက္ေရာက္မႈ ၊ ရ်င္မဟာရ႒သာရ ရဲ႕  ဘံုခန္း ကိုလည္း စမ္းရမယ္။ သူဇာကိုလည္း ဖတ္ရမယ္ ဆိုတဲ့ကာလဆိုေတာ့ ေခတ္စမ္းဆို ပိုဆိုးတာေပါ့ဗ်ာ။
လံုးလံုးၾကီး ကင္းလြတ္တယ္လို႕ မယူဆနိုင္ပါဘူး ။ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္မႈ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္ ။
ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ ၊ ေခတ္ေပၚကဗ်ာအေနနဲ႕ ရိုးရာ ဘယ္ေလာက္ဆန္လို႕ ရသလဲ ။

မ်က္ေမွာက္ျပဳ ေျပာဆိုေနတဲ့စကားေတြ ၊ သြားလာျဖတ္သန္းမႈ ဘဝ ေတြ ၊ ရိုးရာဆန္သေလာက္  ရိုးရာဆန္လို႕ရပါတယ္။
ကိုလွေက်ာ္ေန ရဲ႕ ေမးခြန္းနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ေတာ္ေတာ္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးေျပာရမယ္ဆိုယင္ေတာ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ဆိုတာ
ျပည္တြင္းျဖစ္ နိုင္ငံျခား အရက္ ပါပဲ ။ က်ေနာ္တို႕လည္း ခ်က္ၾကည့္တာပါပဲ ။ အဲဒါ က်ေနာ္ အရဲရင့္ဆံုး ေျဖၾကားလိုက္တာပါပဲ ။
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာ နေဘေတြ ထံုမႊမ္းထားခဲ့လွ်င္  ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ျဖစ္လာနိုင္ပါသလား ။

အဲဒါေတာ့ သိပ္မျဖစ္နိုင္ဘူးဗ် ။ နေဘ ဆိုတာ ဇာတ္ဆိုင္းဆင့္ တို႕ ဘာတို႕မွာပဲ သံုးလို႕ရတယ္ ။ နေဘ ဟာ က်ေနာ္တို႕အတြက္
မလိုအပ္ေတာ့ပါဘူး ။ က်ေနာ္တို႕ ေရွာင္ရွားရမယ့္ ကိစၥဟာ အဲဒီနေဘ ကို မလိုအပ္လို႕လည္း က်ေနာ္တို႕ စြန္႕ခြာခ့ဲ့တာၾကာပါျပီ။
ရစ္သမ္ ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရ နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး  ဒဂုန္တာရာက “ ကာရန္လႈိင္း ” လို႕ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိ္ုခဲ့တယ္ ။ေမာင္သာႏိုး က “ နိမ့္ျမင့္သံစဥ္ ”
လို႕ အမည္တပ္ခ့ဲတယ္ ။ ေနာက္ဆံုး ဆရာၾကီး တကၠသိုလ္ဘုန္းနိုင္ က “ သံေန သံထား ” လို့ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိ္ုေနတယ္ ။
ကိုေခ်ာႏြယ္ အေနနဲ႕  ရစ္သမ္ ကို ဘယ္လို အဓိပၸါယ္ ျပန္ခ်င္ပါသလဲ ။ ျမန္မာမႈ ျပဳသင့္ေသးသလား ။ ဒီအတိုင္းပဲ ထားခ်င္သလား ။

က်ေနာ္  ရစ္သမ္ ကို  က်ေနာ့္ဘာသာ မျပန္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး ။ ရစ္သမ္ ကို ရစ္သမ္ လို႕ပဲ ေခၚရတာ အားရွိပါတယ္။ ေရဒီယို တို႕ ၊ ကားတို႕လို
ျမန္မာပိုင္ေဝါဟာရ ျဖစ္သြားျပီလို႕ ယူဆလို႕ပါ ။က်ေနာ့္ အျမင္ ကို ေျပာတာေနာ္ ။ အားလံုး သေဘာမတူခြင့္ရွိပါတယ္ ။
ၾသဇာရွိတဲ့ ကဗ်ာဆရာၾကီး တစ္ေယာက္ကေန ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ကို  အေနာက္ဝါဒကဗ်ာ ၊ ေသရည္ေတြနဲ႕ မူးယစ္ေနျပီး၊
ေတာ္လွန္ေရးအဘိဓမၼာေတြ  ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကတယ္ လို႕ ေရးသားသြားတာ ဖတ္ဖူးတယ္ ။ ဒီအျမင္ ကို ကိုေခ်ာႏြယ္ ဘယ္လိုေခ်ပမလဲ ?

က်ေနာ္ ေခ်ပခ်င္တာကေတာ့ က်ေနာ္တို႕ေလာက္ မေေမ့မေလ်ာ့ ျဖတ္သန္းသြားလာေနၾကသူေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ မေမေ့မေလ်ာ့ပါဘူး ။
မစိုးရိမ္ ပါနဲ႕ လို့ ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။ အဆံုးစြန္ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္တို႕ ကဗ်ာ ေတြကို ဖတ္ၾကည့္ပါ ။ က်ေနာ္တို႕ ေမ့ေလ်ာ့သလား ၊
မေမ့ေလ်ာ့ဘူးလားဆိုတာ အထင္အရွားေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္ ။
က်ေနာ္တို႕ဟာ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ဒဏ္ရာအသစ္ေတြ နဲ႕ ေန႕တိုင္း ေနထိုင္ေနၾကပါတယ္ဆိုတာ ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။
တစ္ဆက္တည္း ေခတ္ေပၚကဗ်ာ မွာ အဘိဓမၼာ မဲ့ျခင္း ၊ မေမ့ျခင္း ကိစၥ ေဆြးေႏြးၾကရေအာင္ ။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြမွာ  အဘိဓမၼာ မဲ့ခြင့္ ရွိပါသလား ။

အဘိဓမၼာ ဆိုတာ ကဗ်ာ မွာ  “ ပါဝင္ကိန္း ” တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဘာကဗ်ာအမ်ိဳးအစားမွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ အဘိဓမၼာမဲ့ျခင္း၊
မမဲ့ျခင္းဟာ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုအေနနဲ႕ မလိုအပ္ပါဘူး။ အေရးလည္း သိပ္မၾကီးပါဘူး။ အဘိဓမၼာ ပါကို ပါရမယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ လက္မခံနိုင္ဘူး။
ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ကဗ်ာ ဆိုတာ အဘိဓမၼာ ၊ ဖီလိုေဆာ္ဖီေၾကြးေၾကာ္ပြဲ မဟုတ္ဘူး ။ ကဗ်ာကို ႏွလံုးသား နဲ႕ ေရးစပ္ပြဲ လုပ္ေနတာ ျဖစ္တယ္။
ဒါဆိုယင္  ဘာသာ မရွိတာကိုက ဘာသာ ရွိေနတယ္ ၊ အဘိဓမၼာမဲ့တာကိုက အဘိဓမၼာ ရွိေနတယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကို လက္ခံပါသလား။
လံုးဝ လက္ခံပါတယ္ ။
နားလည္မႈ ဆင္ဖိုနီ အထူးလိုအပ္ေနျပီ လို႕ ေျပာထားတဲ့ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ရဲ႕ အယူအဆအတိုင္း အားလံုး လြတ္လပ္စြာ သေဘာကြဲလြဲခြင့္ရဖို႕
“ ကတၱီပါ လမ္းခြဲ ” ကိစၥကို  ေမာင္ေခ်ာႏြယ္  နဲ႕ က်ေနာ္  ဝင္ေရာက္ ေဆြးေႏြးၾကရေအာင္ ။

က်ေနာ္ကေတာ့ ေလာေလာဆယ္  ေစာေနေသးတယ္လို႕ ထင္တယ္ဗ် ။ က်ေနာ့္ ဆႏၵကေတာ့ ေဇာ္ ( ပ်ဥ္းမနား ) ရဲ့ ကတၱွီပါလမ္းခြဲ ကိစၥကို
ဝင္ေရာက္ မေဆြးေနြးခ်င္ေသးဘူး ။
မေဆြးေႏြးခ်င္ေပမယ့္  စကားေလး ၂ ခြန္းေလာက္ေတာ့ ေမးပါရေစ ။
ေမးနိုင္ပါတယ္ ။
က်ေနာ္တို႕ ကဗ်ာဆရာ အားလံုးဟာ ဆရာၾကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း နဲ႕ လမ္းခြဲဖို႕ လိုအပ္မႈ ရွိပါသလား။
ဟာ …..   လံုးဝ  မလိုအပ္ပါဘူး ခင္ဗ်ာ ။
ဒါဆိုယင္ ဆရာၾကီး ဒဂုန္တာရာ နဲ့ေကာ လူသိရွင္ၾကားစိန္ေခၚျပီး လမ္းခြဲဖို႕ လိုအပ္မႈ ရွိပါသလား ။

က်ေနာ္တို႕ဟာ ဒဂုန္တာရာ ကို လမ္းခြဲ စိန္ေခၚဖို႕ကိစၥထက္ က်ေနာ္တို႕သြားမယ့္ ခရီးလမ္း ကို က်ေနာ္တို႕ သိဖို႕ အမ်ားၾကီး လိုအပ္ပါတယ္။
ဒဂုန္တာရာ နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး က်ေနာ္ ေရွာင္တာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒီအတိုင္းပဲ ေျပာမွာမို႕ ေျပာတာပါ ။
ဒါဆိုယင္  ကိုေခ်ာႏြယ္  က ဒဂုန္တာရာ ကို စိန္ေခၚျပီး လမ္းခြဲဖို႕ ေစာေနေသးတယ္။ မလိုအပ္ေသးဘူး ဆိုပါေတာ့ ?

ဟုတ္ပါတယ္ ။ က်ေနာ့္ အယင္ ဒဂုန္တာရာ ကို စိန္ေခၚေနသူေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနေတာ့ က်ေနာ့္ အေနနဲ႕ စိန္ေခၚစရာ မလိုပါဘူး။
လမ္းခြဲဖို႕ ကိစၥ ကေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ခြဲခဲ့ျပီးတာ  ၾကာ ပါျပီ ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ စိန္မေခၚခ်င္ပါဘူးဗ်ာ ။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြဟာ တစ္ေန႕တျခား အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာ ထြန္းကားေနတယ္တဲ့ ။
သစၥာနီ ေျပာသလို ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာေတြကလည္း ေပါမ်ားေနတယ္လို႕ ဆိုထားတယ္ ။ ဒီေတာ့ကာ …
ေခတ္ေပၚကဗ်ာ စစ္စစ္မွန္မွန္ ထြန္းကားတိုးတက္ေရးအတြက္ မည္သို႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ျပဳျပင္ထိန္းေက်ာင္းသြားနိုင္တယ္လို့ ယူဆပါသလဲ။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ရဲ႕  ေခါင္းေဆာင္မႈ ကို ေျပာတာလား ။
ဟုတ္ပါတယ္ ။ ေဇာ္ ( ပ်ဥ္းမနား ) ကေတာ့ ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာ ကို ျပဳျပင္ထိ္န္းေက်ာင္းသြားမယ့္လူဟာ ေမာင္သာႏိုး တစ္ေယာက္ပဲ
ရွိတယ္လို့ ယူဆပါတယ္ ။  ေမာင္ေသြးခၽြန္ ကေတာ့ ေမာင္သာႏိုး  ဟာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ မျဖစ္နိုင္ဘူး ။ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့
ေမာင္သာႏိုး ဟာ ဦးတည္ခ်က္ ပီပီသသမရွိဘူး ။ အတတ္ပညာ နဲ႕ ဟန္သက္သက္သမားျဖစ္ေနတယ္ ။ ဒီေတာ့ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ အေနနဲ႕
ဘယ္သူ႕ေကာက္ခ်က္ကို သေဘာတူညီမႈ ရွိသလဲ ။
က်ေနာ္ကေတာ့  ေခတ္ေပၚကဗ်ာကို ဦးေဆာင္နိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မရွိေသးဘူးလို႕ဘဲ  ျမင္ပါတယ္ ။ဘယ္ကဗ်ာမ်ိဳးမဆို FORM  နဲ႕ပတ္သက္ျပီး ဘယ္နိုင္ငံကမဆို ရနိူင္တယ္ ။ CONT-ENTS နဲ႕ပတ္သက္လို႕ကေတာ့ ဒီနိုင္ငံကပဲ ရရွိနိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကို လက္ခံပါသလား ။

လက္ခံပါတယ္ ။ ကေန႕ေခတ္အရ အင္မတန္ အေၾကာင္းအရာေကာင္းေတြရွိပါတယ္ ။
ဒါ့ေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္မွာ ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္း ပါမလာခဲ့ယင္ ဗာလာနံပဲလို႕  သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ ေျပာေလ့ ေျပာထ ရွိေနပါတယ္ ။ တျခားနိုင္ငံထက္ သာျခင္း ၊ မသာျခင္း ကိစၥေတာ့ မသိပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕နိုင္ငံ ဒီေန႕ကာလမွာ အလြန္အင္မတန္မွ ေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ရွိေနတာ အမွန္ပါပဲ ။
ဟိုကၠဴကဗ်ာ နဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ နားလည္သေလာက္ ေဆြးေႏြးေပးပါ ။

ဟိုကၠဴကဗ်ာဆုိတာ ဆာတိုရီေလးတစ္ခုပါ ။ စ်န္သေဘာပါပဲ ။ တစ္ခ်က္အေနနဲ႕ ခုတ္လိုက္တာပါ ။
ခ်ိတ္ကေလးတစ္ခ်ိတ္ အေနနဲ႕ ခ်ိတ္လိုက္တာပါ ။ သူ႕မွာ ျဗဴတီ ေခၚတဲ့ အလွအပေလးေတြရွိပါတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လို အခက္အလက္ေတြ ၊ ပင္စည္ေတြေတာ့ မရွိဘူးေပါ့ ။
ဒါေပမယ့္ ဟိုကၠဴ မွာ  လွပတဲ့ ကဗ်ာဓါတ္ကေလးေတြ ေတာ့ ကိန္းေအာင္းေနတာ အမွန္ပါပဲ ။
ဒါဆိုယင္ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္လူမွိန္ ရဲ႕ “ စာ ခို က်ီးကန္း ပ်ံက်သမား ၊ တီေကာင္လယ္ထြန္စား ” ဆိုတာ ဟိုကၠဴ ျဖစ္သြားတယ္လို႕ တခ်ိဳ႕က ညႊန္းၾကတယ္ ။ ဟိုကၠဴျဖစ္  မျဖစ္ ေဆြးေႏြးေပးပါ ။

စာ ခို က်ီးကန္း ပ်ံက်သမား ၊ တီေကာင္လယ္ထြန္စား … ဟာ ဟိုကၠဴ တခ်ိဳ႕တဝက္ျဖစ္တာေတာ့ မွန္ပါတယ္ ။
လံုးလံုးလ်ားလ်ား မျဖစ္တာကေတာ့ ဒီကဗ်ာ မွာ သိမႈ ပါေနတယ္ ။ ဟိုကၠဴ မွာ သိမႈ ပါဝင္ျခင္း မရွိရဘူး ။
ေမာင္လူမွိန္ ဟာ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းပါ ။ ဒီကိစၥ က အရမ္း ႏူးညံ့ပါတယ္ ။ ဖ်တ္ခနဲ ကိစၥ ဆိုေတာ့ ရွင္းျပရ ေတာ္ေတာ္ ခက္ပါတယ္ ။
တခ်ိဳ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြက ေခတ္ေပၚကဗ်ာကို စိတၱဇ စာေပဝါဒထဲ ဆြဲသြင္းေနတယ္လို႕ စြပ္စြဲၾကတယ္ ။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာ မွာ သရုပ္မွန္စာေပဝါဒ ကိန္းေအာင္းနိုင္ပါသလား ။

ခက္တယ္ဗ် ကိုလွေက်ာ္ေန ရ ။ ခင္ဗ်ား ဒီေမးခြန္းေတြ ေမးေတာ့ က်ေနာ္ စကားတစ္ခြန္း ေျပာခ်င္တယ္ ။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာ နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ သင္တန္း ပို႕ခ်ရမယ္ဆိုယင္ တစ္ပတ္ကို ေဒၚလာ ၅၀၀၀  ယူမယ္ ။
ေလးလံုးစပ္ကဗ်ာ ကို ပို႕ခ်ရမယ္ဆိုယင္  ျမန္မာေငြ ၁၀၀၀ ယူမယ္ ။
က်ေနာ့္ ေမးခြန္း ကိုေတာ့ ေျဖေပးပါဦး ။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာ မွာ စိတ္ကူယဥ္စိတၱဇ စာေပဝါဒ ေရာ ၊ သရုပ္မွန္စာေပဝါဒေရာ ပါဝင္ေရာေႏွာေနတယ္လို႕ ေျဖခ်င္ပါတယ္ ။
ဘာေၾကာင့္ ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာ နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ေဒၚလာ ၅၀၀၀ ယူမယ္လို႕ စန္းတင္ရတာလဲ ။

က်ေနာ္  ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာ နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဘာေၾကာင့္ ေမာက္မာရသလဲ ဆိုုယင္ ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဒဏ္ခံထားရလို႕ ၊
ဒဏ္ရာေတြ ရွိလြန္းအားၾကီးလို႕ ၊ က်ေနာ္ ရင္း ထားခဲ့ရတာ  မ်ားလို႕ပါ ။
က်ေနာ္ လူျပိန္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ကိုေခ်ာႏြယ္ ကို  ေျပာၾကည့္ခ်င္တယ္ ။ ျမန္မာ့ကဗ်ာ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈလမ္းေၾကာင္းဟာ
Step by Step ေလွခါး တစ္ထစ္ျပီး တစ္ထစ္ခ်င္းမသြားဘဲနဲ႕ ေခတ္စမ္းေခတ္ နဲ႕ ေခတ္ေပၚမွာ ခုန္ကုူးသြားလို႕ ကဗ်ာခ်စ္သူေတြ၊
ကဗ်ာနားမလည္သူေတြ နားမလည္ဘဲ က်န္ရစ္ၾကတာလား ၊ ဒါကလည္း နိုင္ငံေရး ၊ လူမႈေရးေၾကာင့္ ခါးျပတ္သြားခဲ့လို႕ ေခတ္ေပၚအုပ္စုဟာ အမွီလိုက္ယင္း မ်က္ျခည္ျပတ္ က်န္ရစ္ၾကတာလား ဆိုတာ ရွင္းျပပါ ။

ဒါကေတာ့ဗ်ာ ။ ဝုန္းခနဲ ခုန္ေက်ာ္ ေျပာင္းလဲမႈ ဆိုတာေတာ့ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး ။
ဒါေပမယ့္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ နိုင္ငံေရး ၊ စီးပြားေရးေအာက္မွာ ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုတာ ထြန္းကားခြင့္ရွိေနေတာ့
ကဗ်ာဆိုတာလည္း အဲဒီနည္း နဲ႕ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းရတာပါ ။
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ကဗ်ာဆိုတာကေတာ့ တိုင္းျပည္ ရဲ႕အိမ္ဦးခန္းမွာ လူရိုေသ ၊ ရွင္ရိုေသ ထားရမွာေတာ့ အမွန္ပါပဲ ။
ကဗ်ာဆရာေတြ အားလံုးကိုလည္း တိုင္းျပည္ ရဲ႕ အိမ္ဦးခန္း မွာ ထားသင့္တယ္လို႕ က်ေနာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္ ။
ကိုေခ်ာႏြယ္ တို႕ အုပ္စုေတြဟာ ျမန္မာ့ကဗ်ာ ေလာကၾကီး သစ္လြင္ လွပဖို႕အတြက္ ေရွ႕တန္းကေန ေတာေတြ ေတာင္ေတြ
ခ်ံဳႏြယ္ပိတ္ေပါင္းေတြ ၊ ေခ်ာင္းေတြ ၊ ျမစ္ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီး လမ္းေဖာက္ေနသူေတြလို႕ ဆိုခ်င္တာေပါ့ ။

ဟုတ္ကဲ့ ။ က်ေနာ္ဟာ ဒီကဗ်ာလမ္းမၾကီး ေဖာက္လုပ္ရာမွာ အပင္ပန္းခံဆံုး ၊ တာဝန္အရွိဆံုးလို့ သေဘာထားျပီး ဒီတာဝန္ကို
ၾကီးေလးစြာ ထမ္းေဆာင္ေနပါတယ္ ။  က်ေနာ္ နဲ႕ အတူ ေခတ္ျပိဳင္ဆရာေတြ  လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြလည္း ရွိေန၊ထမ္းပိုးေနပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္ ဒီအလုပ္ေတြကုိ လုပ္ေနၾကတာလဲ ။

ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ ဆိုပါေတာ့ ။ က်ေနာ္တို႕ အူေတြမွာ မီးခိုးတလူလူ ထြက္ေနပါျပီ ။ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ဒဏ္ရာေတြကို အႏုပညာနဲ႕
ေသြးတိတ္ေစခဲ့ပါတယ္ ။ အသစ္ ကို … ေသျခင္းေနျခင္း ကို … ႏွေျမာတြန္႕ဆုတ္မႈ မရွိဘဲ ရွာေဖြေနပါတယ္ ။ ဘယ္ဆုတံဆိပ္ကိုမွ
ေမွ်ာ္လင့္လို႕ မဟုတ္ပါဘူး ။
ဒဏ္ရာေတြကို အႏုပညာျဖင့္ ေသြးတိတ္ေအာင္ ကုစားယင္း ေသြးမတိတ္ဘဲ ေသြးလြန္ျပီး ေသသြားခဲ့ယင္ေကာ ?
ေမြးကတည္းက ေသမိန္႕က်ျပီးသားပါ ။
ေနျခင္း ၊ ေသျခင္း ကို မႏွေျမာဘဲ အသစ္ကို ရွာေဖြေနၾကတယ္ဆိုေတာ့ ဘဝ ကို မဆင္မျခင္ေနယင္ တျခားကဗ်ာဆရာေတြလို
မီးစာကုန္ဆီခမ္း မဟုတ္ဘဲ မုန္တိုင္းေၾကာင့္  ေစာစီးစြာ ေသခဲ့ယင္ေကာ … ?
ကဗ်ာကို ဖက္ျပီး အေသခံသြားမွာပါပဲ ။ ဘဝ ကို ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ေနဖို႕ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မစဥ္းစားပါဘူး။
ေမာင္သာႏိုး ကို ကဗ်ာဆရာ တစ္ေယာက္အျဖစ္ လက္ခံသလား ။
ေမာင္သာႏိုး  ေခၚ ေမာင္သိဂၤါ  ကို ကဗ်ာဆရာ တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ အသိအမွတ္ မျပဳနိုင္ပါဘူး ။
ေမာင္စိမ္းခက္ ( ျပည္ ) ဘဝ နဲ႕ ၊ ေတးေရးဆရာ သုခမိန္လႈိင္ ဘဝ နဲ႕ ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြ ၊ ဘယ္ကဗ်ာေတြ ပိုၾကိဳက္သလဲ
သုခမိန္လႈိင္ ဘဝ နဲ႕ ဒီေနာက္ပိုင္းေရးတဲ့ ကဗ်ာေတြကို လံုးဝ မၾကိဳက္မိပါဘူး ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္  နဲ႕  Same Batch  ကဗ်ာဆရာေတြအေၾကာင္း ေျပာျပပါ ။
ေျပာခ်င္စိတ္ မရွိလို႕ မေျပာပါရေစနဲ့ ။
ေနာက္ေပါက္ ကဗ်ာဆရာေလးေတြထဲကေကာ  ဘယ္သူ႕ကို ေမွ်ာ္လင့္ပါသလဲ
မေမွ်ာ္လင့္ရဲေသးပါဘူး ။ အားကိုးဖို႕ ေစာပါေသးတယ္ ။လူငယ္ေတြ ၾကိဳးစားေနတာလည္း ေတြ႕ေနရပါတယ္ ။
ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာ ကို နားလည္ ခံစားနိုင္ဖို႕အတြက္ IQ ျမင့္ဖို႕လိုအပ္တယ္ ဆိုတဲ့ ကိစၥ က ေတာ္ေတာ္ ဂယက္ရိုက္သြားတယ္။
အဲ့ဒီစကား ကို  မျပင္ေတာ့ဘူးလား ။

မျပင္ေတာ့တဲ့အျပင္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ကို ခံစားနားလည္နိုင္ဖို႕အတြက္ IQ ျမင့္ရံုတင္ မကေတာ့ဘူး EQ ပါ ျမင့္ဖို႕ လိုအပ္ေနျပီဆိုတာ
ညက ေဆြးေႏြးဝိုင္းက ရရွိခဲ့ပါတယ္ ။
EQ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ က …
Emotional Quotient ခံစားမႈ စြမ္းရည္ ကို ေျပာတာပါ ။
ဟုတ္ကဲ့ ။  ကမာၻ႕ ဝိညာဥ္ နဲ႕ စကားေျပာျခင္း စကားဝိုင္း   ကို IQ , EQ ေတြ နဲ႕ ပိတ္လိုက္ၾကပါစို႕ ။
ဟုတ္ကဲ့ … ။  လူသားအားလံုး  IQ , EQ ျမင့္မားၾကပါေစ ။
လွေက်ာ္ေန
www.mmcybermedia.com မွ ကူးယူတင္ျပသည္..။ ( ေမာင္ေခ်ာႏြယ္သို ့အင္တာဗ်ဴးစာအုပ္ )