Saturday, October 1, 2011

ခ်စ္ေရးခ်စ္မႈ အႏုသိပၸံ

အတၱေက်ာ္

by Zaw Min Tun on Saturday, October 1, 2011 at 8:49pm
 
နိဒါန္း
အခုစာမူကို စာဖတ္သူေတြ ဖတ္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ေလာက္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အိမ္ေထာင္သက္ ဆယ့္တစ္ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္ပါေတာ့မယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ လက္ထပ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အိမ္သူဘက္က အမ်ိဳးသမီးတခ်ိဳ႕ဟာ သူတို႔ထံုးစံအတိုင္း ဟူးရားအေထြေထြ၊ ဆရာအဆူဆူဆီကို စစ္ေမးခိုင္းခဲ့ေသးပံုပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အိမ္ေထာင္ မျမဲဘူး၊ ကေလး တစ္ေယာက္ ရၿပီးတာနဲ႔ ကြဲမယ္လို႔ အတတ္ေဟာခဲ့တာေတြ ၾကားခဲ့ဖူးတယ္။
ဇမၺဴဒီပါလက္်ာေတာင္ကၽြန္း နိမိတ္ထြန္းသလိုပဲ၊ တရားဝင္ လက္မွတ္ ေရးထိုး လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး ေလးရက္အၾကာ (၁၉၈၈ခုႏွစ္ ေမလ ၂၁ ရက္ေန႔) မဂၤလာဦးဆြမ္းကပ္ပြဲ လုပ္ဖို႔အျပင္မွာ ကၽြန္ေတာ့္စာေရးစားပြဲေပၚမွာ ခင္းထားတဲ့ မွန္ခ်ပ္ႀကီးက ထက္ျခမ္းကြဲသြားတယ္။
ဒါတင္မကေသးဘူး၊ အိမ္ေထာင္သက္မွ ေျခာက္လ မျပည့္ခင္ကာလမွာ တျခား မဂၤလာပြဲ တစ္ပြဲ သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတုန္း ကြ်န္ေတာ့္အိမ္သူ ေရအိမ္အဝင္မွာ ဥေရာပဟန္ အိမ္သာေၾကြအိုး ကြဲထြက္သြားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အိမ္သူရဲ႕ေပါင္မွာ အခ်က္၂၀ေက်ာ္ ခ်ဳပ္လိုက္ရတဲ့အထိ ဒဏ္ရာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ရခဲ့ပါတယ္။
အိမ္ေထာင္ဦးမွသည္ လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးႏွစ္ေလာက္အထိက ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရးဟာ တၿခိမ္းၿခိမ္း တဂြဲဂြဲနဲ႔ သည္းသည္းမည္းမည္း ရန္ျဖစ္လို႔ ေကာင္းေနတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးမ်ိဳး ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေမြးခ်င္း အလ်ဥ္းမရွိတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာသားအစစ္ဆိုေတာ့ ေဝတာ၊ မွ်တာ၊ ငဲ့တာ၊ ညႇာတာေတြကို စာလံုးေတြအျဖစ္ေလာက္ပဲ သိတာ။ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္သူကလည္း ေမာင္ႏွမ ခုနစ္ေယာက္အနက္မွာ အေထြးဆံုးသမီးဆိုေတာ့ ပစားအေပးခံရတယ္ဆိုတာ သူ႔ရဲ႕ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရးလို႔ နားလည္ ယံုမွတ္ထားတဲ့သူ။
အဲေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ၿပီဆိုတာနဲ႔ ရန္ပြဲက အမ်ားနဲ႔ မတူ၊ တစ္မူထူးကဲေနတတ္ပါေတာ့တယ္။
အဲသလို လံုးလည္လိုက္ေနၾကတဲ့ကာလမွာ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္သူဘက္က အျပတ္ပဲ၊ အကြဲပဲဆိုတဲ့ စကားေတြလည္း အႀကိမ္ေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ တစ္သီႀကီး ေျပာခဲ့ဖူးသလို ကၽြန္ေတာ္ကလည္း “သည္မိန္းမနဲ႔ေတာ့ ေရရွည္ စခန္းသြားလို႔ မျဖစ္ပါဘူးေလ”လို႔ ေတြးမိခဲ့တဲ့ အႀကိမ္ေတြလည္း ကုေဋနဲ႔ ခ်ီခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဆိုခဲ့တဲ့အတိုင္းပါပဲ။ အခုဆို အိမ္ေထာင္သက္ ဆယ့္တစ္ႏွစ္ ျပည့္ေတာ့မယ္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးေလး တစ္ခုကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ရလာခဲ့ၾကပါၿပီ။ ႐ိုး႐ိုး သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ တစ္ေခတ္ဆီက ေပၚခဲ့ဖူးတဲ့ နတ္သမီး ယမ္းမီးျခစ္ေၾကာ္ျငာလို ဥတုသံုးပါးခံတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးမ်ိဳးပါ။ အၾကမ္းခံ၊ ေရစိမ္ခံတဲ့ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ အိမ္ေထာင္ေရးလို႔ေတာင္ ပိုပိုသာသာေလး တင္စား ဝါၾကြားလိုက္ခ်င္မိေအာင္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရးေလးက ခိုင္မာေနခဲ့ပါၿပီ။
အိမ္ေထာင္ေရးျပင္ပအေရးအခင္းလို႔ဆိုတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္မႈကို ကၽြန္ေတာ္ ငမိုက္သားဟာ ႏွစ္ႀကိမ္ႏွစ္ခါတိတိ၊ ေျဗာင္က်က် က်ဴးလြန္ခဲ့ၿပီးသည့္တိုင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးဟာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး၊ ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေဖးေဖးမမေလး ရွိေနပါေသးတယ္လို႔ေျပာရင္ ယံုတမ္းစကားလို႔ မေအာက္ေမ့ၾကပါနဲ႔။ တကယ့္ ျဖစ္ရပ္စစ္စစ္ပါ။
ကၽြန္ေတာ့္အိမ္သူကို သူ႔ကိုယ္နံ႔ေလးကအစ ခ်စ္တာလို႔ ေျပာမိတဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ ၾကားရသူအေပါင္းက အကဲပိုရန္ေကာဆိုတဲ့ အၾကည့္မ်ိဳးေတြနဲ႔ ၾကည့္တတ္တာေၾကာင့္ အဲဒီ့စကားကို ထုတ္မေျပာျဖစ္တာေတာင္ ၾကာပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါ မွန္ေသာစကားပါ။
ကၽြန္ေတာ့္အိမ္သူက စက္စက္ယိုေအာင္ လွတဲ့ မိန္းမေခ်ာစာရင္းမွာ မပါဘူး။ သူ႔ကို ပထမဆံုး စေတြ႕ဖူးတဲ့ေန႔ကဆို ေတာ္ေတာ့္ကို အ႐ုပ္ဆိုးပါလားလို႔ေတာင္ ေတြးခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခုေနအခါမွာေတာ့ သူ မလွတာကို ကၽြန္ေတာ္ အသာတၾကည္ လက္ခံႏိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္သလို သူ႔အလွေတြကိုလည္း ကတ္ကတ္သတ္သတ္ ျမင္တတ္လာခဲ့ၿပီ။ ဘယ္ေနရာကို ဘယ္လိုေလး ျပဳျပင္လိုက္ရင္ ဘယ္လိုေလး ၾကည့္ေကာင္းသြားမယ္ဆိုတာကိုလည္း အၾကံေပးတတ္လာခဲ့ၿပီ။
အလားတူပဲ၊ အိမ္ေထာင္သက္ အေတာ္ႀကီးကို ၾကာေတာင့္ၾကာခါမွ သူ႔ကို ခ်စ္ရေကာင္းမွန္းလည္း ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိလာခဲ့ပါၿပီ။ ခိုင္မာ ျမဲျမံတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးေလး တစ္ခုကို ထိန္းသိမ္းသြားဖို႔လည္း ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကေရာ၊ သူ႔ဘက္ကပါ ပိုင္းျဖတ္ထားမိေနၾကၿပီလို႔ ဆိုႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
တစ္ခုေတာ့ ရွိသေပါ့၊ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ သမိုင္းကို ေသမွ ေရးတာ ေကာင္းသလို အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ခုရဲ႕သမိုင္းကိုလည္း လင္ျဖစ္ျဖစ္၊ မယားျဖစ္ျဖစ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ တိမ္းပါးတဲ့အခါက်မွ အျပတ္ေျပာလို႔ ရမွာပါ။ အခုမွ အိမ္ေထာင္သက္ ဆယ့္တစ္ႏွစ္သာ ရွိေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရးကိုလည္း ခိုင္လွၿပီ၊ ျမဲလွၿပီလို႔ အခုအခ်ိန္မွာ ေအာက္ေမ့ေနမိေပမယ့္ ေနာက္ ေလး ငါး ဆယ္ႏွစ္ၾကာခ်ိန္မွာ လြဲခ်င္လည္း လြဲေနႏိုင္တဲ့ သေဘာေတြ ရွိေသးတာမို႔ အျပတ္ေတာ့ မေျပာရဲေသးတာလည္း အမွန္ပါ။
သို႔ေသာ္ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရးဟာ သိပ္ကို သာယာခ်မ္းေျမ႕တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးေလးတစ္ရပ္ ျဖစ္လာခဲ့တာေတာ့အမွန္ပါပဲ။ သည္လိုျဖစ္လာဖို႔အတြက္ ဘာေတြက ပံ့ပိုးေပးခဲ့သလဲဆိုတာကို စဥ္းစားလိုက္တဲ့အခါ အခ်က္အလက္ေတြက အမ်ားႀကီးပါပဲ။
အဲသလိုအခ်ိန္မွာ “ေရႊအျမဳေတ”မဂၢဇင္းရဲ႕စာတည္းခ်ဳပ္ ဦးဝင္းၿငိမ္းက ကြ်န္ေတာ့္ကို ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ေပးလာပါတယ္။ အဲဒါေလး ဖတ္ၿပီး ေရးစမ္းပါဗ်ာလို႔လည္း ခိုင္းလာပါတယ္။
ေဆာင္းပါးေလးက ကမၻာေက်ာ္ “ဘဝ” မဂၢဇင္းထဲကပါ။ သုေတသီမ်ားက လူသားခ်င္း ဘယ္လို ခ်စ္သြားၾကတယ္၊ ဘယ္လိုေၾကာင့္ ဆက္ ခ်စ္ျဖစ္ေနၾကတယ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ရွာေဖြေတြ႕ရွိထားသမွ်ကို အေျခခံၿပီး ေရးထားတဲ့ “ခ်စ္ေရးခ်စ္မႈ အႏုသိပံၸ”(Science of Love) ဆိုတဲ့ေဆာင္းပါးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
“ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္တယ္”ဆိုတဲ့စကားက သံုးဖန္မ်ားလြန္းလို႔ ႐ိုးေတာင္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ သုေတသီမ်ားကေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ တကယ္တမ္း အဆင္ေျပႏိုင္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ကို တစ္ၾကည့္ေလာက္ ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔တင္ ကိုယ္ခႏၶာမွာ ရွိေနတဲ့ ဓာတ္သေဘာေတြ ဘယ္လို တံု႔ျပန္ေျပာင္းလဲတယ္ဆိုတာကို ေလာကဓာတ္ သိပၸံပညာနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးႏိုင္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီ့ေနာက္မွာ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္သြားတတ္သလဲ။ တခ်ိဳ႕အိမ္ေထာင္ေတြက အရွည္ တည္တံ့ေနၿပီး တခ်ိဳ႕အိမ္ေထာင္ေတြက်ေတာ့ လမ္းခုလတ္မွာ က်ဆံုးသြားၾကရတာ ဘာေၾကာင့္လဲ။ အဲဒါက်ေတာ့ သိပၸံ ေလာကဓာတ္ပညာက အခုခ်ိန္အထိ တိက်တဲ့ အေျဖမ်ိဳး ေပးႏိုင္ပံု မရေသးပါဘူး။ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကို ကာလေတာင္တာ ၾကာရွည္ၾကာေမ်ာ ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ဖို႔၊ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ အိမ္ေထာင္တစ္ခု ျဖစ္လာဖို႔ ဘာေတြက ပံ့ပိုး ေပးေနသလဲ။ ဒါေတြဟာ အင္မတန္ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းလွတဲ့ ေမးခြန္းေတြပါ။
စီးပြားေရး အဆင္မေျပမႈေတြ၊ အက်ပ္အတည္းေတြ၊ ကေလး တစ္ေယာက္ေယာက္ တိမ္းပါးသြားတာေတြ၊ အိမ္ေထာင္ဖက္ရဲ႕ အလုပ္အကိုင္မွာ မြန္းက်ပ္မႈေတြ၊ အိမ္ေထာင္ဖက္ တစ္ဦးဦးမွာ နာတာရွည္ေဝဒနာ၊ ေသေကာင္ ေပါင္းလဲ ေဝဒနာ ရင္ဆိုင္ခံစားေနရတာေတြ၊ အဲဒါေတြဟာ အိမ္ေထာင္ေရးရဲ႕ မွတ္ေက်ာက္ေတြပါပဲ။
တခ်ိဳ႕အိမ္ေထာင္ေရးေတြမွာ ဒါမ်ိဳးေတြနဲ႔ ၾကံဳရခ်ိန္မွာ ထြက္ေျပးတတ္တဲ့ အိမ္ေထာင္ဖက္မ်ိဳးေၾကာင့္ အဲဒီ့အိမ္ေထာင္ေရးေလး ၿပိဳကြဲ ပ်က္စီးသြားတတ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕အိမ္ေထာင္ေတြမွာက်ေတာ့ ဒါမ်ိဳးေတြကို ၾကံဳရတဲ့အခါက်မွ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ သက္လံုက ပိုေကာင္းလာတတ္သလို အိမ္ေထာင္ေရးကလည္း ပိုမိုခိုင္မာလာတာကို သတိထားၾကည့္ရင္ ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။
ေအးအတူ၊ ပူအမွ်ဆိုတာ အင္မတန္ ရြတ္လို႔ ဆိုလို႔ ေကာင္းတဲ့စကား၊ ေၾကြးေၾကာ္လို႔ ေကာင္းတဲ့စကားေပမယ့္ တစ္မိသားနဲ႔ တစ္မိသား၊ အတူ ယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ ေပါင္းဖက္ၾကရတဲ့ အိမ္ေထာင္တစ္ခုထဲက ဆက္ဆံေရးမွာေတာ့ ေအးရင္သာ အတူေနမယ္၊ ပူရင္ေတာ့ မင့္ထိုက္နဲ႔ မင္းကံ၊ မင္း တစ္ေယာက္တည္းသာ ခံေပေရာ့လို႔ ေျပာခ်င္တတ္တဲ့လူစားေတြကလည္း ေလာကမွာ ရွိေနတတ္ေသးေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ရပ္ အရွည္တည္တံ့ဖို႔ ဆိုတာ ဘက္ေပါင္းစံုက ႀကိဳးပမ္းယူရတဲ့ ဧရာမကိစၥႀကီးတစ္ခု ျဖစ္လာရပါေတာ့တယ္။
“ကယ္႐ိုးလ္ အိုေကာ္ေနာ္ရ္”ဆိုတဲ့ တစ္လင္ တစ္မယားတည္းကို ၄၇ႏွစ္ (ေလးဆယ့္ခုနစ္ႏွစ္တိတိ)ေပါင္းခဲ့သူ မင္းသားႀကီးကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ “အိမ္ေထာင္ေရး တစ္ရပ္ကို အရွည္ တည္တံ့ေနေအာင္ ဖန္တီးေပးႏိုင္တာကေတာ့ လိုအင္ပါပဲ။ လိုအင္ဆိုတာသာ တန္႔သြားရင္ အဲဒီ့ အိမ္ေထာင္ေရးလည္း တန္႔သြားမွာပါပဲ”တဲ့။
ထားပါေတာ့ေလ…။
အခု ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပခ်င္တာက ဖတ္လိုက္ရတဲ့ ေဆာင္းပါးထဲက ခ်စ္ေရးခ်စ္မႈ အႏုသိပၸံအေၾကာင္းပါ။
ပီယေဆး
ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီမွာ “ပီယေဆး”ဆိုတဲ့ စကားလံုး ရွိပါတယ္။
သိပၸံပညာနယ္ပယ္မွာလည္း ပီယေဆးလို ကိုယ့္ကို ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္ေတြ က်လာႏိုင္ေစတဲ့ ေဆးဝါးကို ေတြ႕ထားပါၿပီ။ “ခ်စ္ေၾကြ”လို႔ ဘာသာျပန္ရင္ ေကာင္းမလား မသိဘူး၊ အဲဒီ့ ေဆးရည္နာမည္က Falling in Love တဲ့ခင္ဗ်။ ေဈးေတာ့ နည္းနည္းႀကီးတယ္။ တစ္ေအာင္စရဲ႕ ဆယ္ပံု တစ္ပံုေလာက္ေလးကို ေဒၚလာ ေျခာက္ဆယ္ ေပးရပါတယ္။
“ဒႆနိက အလွကုန္လုပ္ငန္း” (Philosophy Cosmetics) က ထုတ္လုပ္တဲ့ ေရေမႊးတစ္မ်ိဳးပါ။ အဲဒီ့လုပ္ငန္းရဲ႕ အဆိုအရ အဲဒီ့ ဓာတု ေရေမႊးကို အမ်ိဳးသမီးမ်ားရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္က ေခၽြးမွာ ရွိတတ္ျမဲ “ဖွီ႐ိုမုန္းန္” (pheromones) ေမာ္လီက်ဴးေလးမ်ားနဲ႔ ေဖာ္စပ္ထားတာပါတဲ့။ အဲဒီ့ ဖွီ႐ိုမုန္းန္ေမာ္လီက်ဴးေလးေတြက အနံ႔ မရွိဘူး။ ေလထဲမွာ အလိုလို ေပၚလာတတ္ၿပီး အဲဒီ့ေမာ္လီက်ဴးေလးေတြ ထြက္လာတာနဲ႔ ဆြဲေဆာင္မႈအားကို ေကာင္းေကာင္း တိုးလာေစတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
အသက္၃၁ႏွစ္အရြယ္ရွိတဲ့အပ်ိဳႀကီး “ဒါနာ ေကာ္မန္ဒါေထာ္ရ္”က သူဟာ သာမန္ရြက္ၾကမ္းေရက်ိဳပါ၊ ေတာ္႐ံုေယာက္်ားေတြ သူ႔ဆို ႏွစ္ခါျပန္ ဘယ္ေတာ့မွ မၾကည့္ခဲ့ဖူးဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီ့ “ခ်စ္ေၾကြ” ေရေမႊးကို ဆြတ္မိတဲ့ ညေနမွာေတာ့ ေယာက္်ားေတြ ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနတာကို လက္ေတြ႕ၾကံဳဖူးတယ္လို႔ ေျပာျပတယ္။ အဲဒီ့ညေနက သူ႔အနားမွာ ဝိုင္းလာတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြအနက္က သူနဲ႔ ေရရွည္လက္တြဲဖို႔ထိ ရည္မွန္းျဖစ္သြားတဲ့ နယူးေယာ့ခ္ၿမိဳ႕က စီမံ ခန္႔ခြဲေရးမႉးကေတာ့ အဲဒီ့ “ခ်စ္ေၾကြ” ေရေမႊးကို ေက်းဇူးတင္လို႔ မဆံုးေအာင္ ျဖစ္သြားေတာ့တာလည္း အမွန္ပါပဲ။
(ျမန္မာျပည္က အပ်ိဳႀကီးမ်ားအတြက္ အားတက္စရာပါ။ ႏိုင္ငံျခားမွာ အသိမိတ္ေဆြရွိရင္ ေဒၚလာ ေျခာက္ဆယ္ေလာက္ ထည့္ေပးၿပီး အဲဒီ့ ေရေမႊးကို မွာယူ စမ္းသပ္ႏိုင္ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္လည္း အလွကုန္ဆိုင္ႀကီးေတြက ဆိုင္ရွင္ေတြနဲ႔ ခင္ရင္လည္း တင္သြင္းဖို႔ အၾကံေပးလိုက္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အမ်ိဳးသားေတြေတာ့ ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္နဲ႔ ဝင္မစမ္းသင့္ဘူး ထင္ပါတယ္။ ေတာ္ၾကာ၊ အဲသည့္ေရေမႊးသံုးမိလို႔ ကိုယ့္ကို ေၾကြလာတဲ့သူက ေမွ်ာ္လင့္ထားသလို ဗ်ာဆံဝိုက္ ဗ်ာဆံခါေတြ မဟုတ္ဘဲ အစ္ကို ကာလသားေတြသာ ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ ေတာ္ေတာ္ ကိစၥမ်ားႏိုင္လို႔ပါ။)
ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေနပါ။
ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့ ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕အျမဳေတ၊ ဒႆနပညာရွင္တို႔ရဲ႕ စူးစမ္းရာ၊ လက္ကိုင္ပုဝါ ငါးထည္ေဆာင္ၿပီး ၾကည့္ရမယ့္ ႐ုပ္ရွင္ကားေတြရဲ႕ ေက်ာ႐ိုးအျဖစ္ ဖန္တစ္ကုေဋ ေတခဲ့ၿပီးျဖစ္တဲ့ စိတ္ခံစားမႈ တစ္ခုဟာ ရင္ဘတ္ထဲက ခံစားခ်က္တင္မကဘဲ ေမာ္လီက်ဴးဆိုတဲ့ သာမန္မ်က္စိနဲ႔ မျမင္ရတဲ့ ဓာတ္သေဘာေတြကပါ ထိန္းခ်ဳပ္ ျခယ္လွယ္ ေနတယ္ဆိုတာကို သုေတသနမ်ားက ေဖာ္ထုတ္ေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ တစ္မိသားနဲ႔ တစ္မိသား ခ်စ္ကြ်မ္းဝင္ဖို႔၊ လက္ထပ္ျဖစ္ဖို႔၊ တစ္သက္လံုး လင္မွတ္မွတ္ သားမွတ္မွတ္ ေပါင္းသင္းျဖစ္သြားဖို႔အတြက္ စိတ္ခံစားမႈ တစ္ခုတည္းက ထိန္းသိမ္းေပးေနတာ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ခႏၶာမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ဓာတ္ေတြနဲ႔ ဟိုမုန္းေတြကလည္း ဘဝရဲ႕ အေရးအႀကီးဆံုး ျဖစ္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ခ်ျဖစ္ေစဖို႔ ပံ့ပိုးေပးေနတယ္လို႔ ကေန႔သိပၸံပညာရွင္မ်ားက ယံုၾကည္ေနၾကပါၿပီ။
သုေတသီမ်ားရဲ႕အဆိုအရ အဲဒီ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ဓာတ္တစ္မ်ိဳးဟာ အခ်စ္ရဲ႕ အနက္ဖြင့္လို႔ မရတဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ဘာက ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လို ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ က်နေသခ်ာ ရွင္းျပႏိုင္ေတာ့မယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္အခ်င္းခ်င္း ဘာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ စိတ္ဝင္စားကုန္ၾကတာလဲ၊ ဘယ္လိုမွ မလိုက္ဖက္ဘူးလို႔ ျမင္သာလွတဲ့ “ဘဲဥကို က်ီးခ်ီသလို၊” “မင္းကုသနဲ႔ ပပဝတီလို”အတြဲမ်ိဳးေတြကို ဘာေၾကာင့္ ေတြ႕ေနရတာလဲ၊ အေျခအေနဆိုး အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး အိမ္ေထာင္ေရးေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ တည္တံ့ ခိုင္မာေနရတာလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြအတြက္ေတာ့ ၾကံတစ္ေခ်ာင္း ႏွစ္ျပား၊ ကံအေၾကာင္းတရားလို႔ ေအာက္ေမ့ ယံုမွတ္ထားခဲ့ၾကတာပါ။ သိပၸံပညာရပ္ နယ္မွာေတာ့ အဲဒါကိုပဲ ကိုယ္ခႏၶာမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ဓာတုဇီဝ ဓာတ္ေျပာင္းလဲမႈေတြေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြအျဖစ္ သံုးသပ္႐ႈျမင္ေနၾကပါၿပီ။
ထရီဇာခရယ္န္ေရွာဆိုတဲ့ ဆရာဝန္တစ္ဦးကေတာ့ ေျပာပါတယ္။
“လူတစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္မွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖစ္ေစ၊ တပ္မက္မႈျဖစ္ေစ ေပၚေပါက္လာရတာဟာ ခံစားမႈသက္သက္တင္ မကပါဘူး၊ အဲဒီ့လူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္မွာ ရွိတဲ့ ေဟာ္မုန္းဓာတ္ေတြကလည္း တစ္နည္းတစ္ဖံု ပတ္သက္ေနလို႔ ျဖစ္လာရတတ္စျမဲပါ”တဲ့။
ဆံပင္ရွည္ရွည္ ကေလးမေလးေတြကို ႀကိဳက္တတ္တဲ့ ေယာက်ာ္းေလးေတြဟာ ဆံရွည္မေလးေတြတိုင္းကို ႀကိဳက္မိတတ္တာမ်ိဳး၊ အသံဩဇာ ေကာင္းတဲ့ ေယာက္်ားကို ေၾကြတတ္တဲ့ မိန္းကေလးေတြက အသံေကာင္းတဲ့ ေယာက္်ားတိုင္းကို စိတ္ဝင္တစား ျဖစ္သြားရတတ္တာမ်ိဳးေတြ ရွိတတ္တာကိုလည္း ထည့္မစဥ္းစားလို႔ေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကို လိုခ်င္တပ္မက္တဲ့စိတ္၊ ခ်စ္ခင္တဲ့စိတ္ ျဖစ္လာဖို႔အတြက္က်ေတာ့ ကိုယ္ခႏၶာမွာ ရွိတဲ့ ဓာတ္သေဘာ အေျခခံက လံႈ႔ေဆာ္ေနတယ္ဆိုတာကို ဆရာဝန္မ်ားက ေတြ႕ထားခဲ့တာ ၾကာလွပါၿပီ။ လူေယာက္်ား၊ လူမိန္းမတို႔မွာ ရွိတဲ့ “ထက္စထိုစထ႐ုန္းန္”လို႔ ေခၚတဲ့ ေဟာ္မုန္းဓာတ္ေတြက အဲဒီ့ က်ား၊ မတို႔မွာ လိင္စိတ္ဆိုတဲ့ တပ္မက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ အဓိက တာဝန္ယူ ေဆာင္ရြက္ေပးေနတာပါ။
အခုေတာ့ သုေတသီေတြက အခ်စ္နဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ဓာတ္သေဘာေတြ ဘယ္လို ဆက္ႏြယ္ေနသလဲဆိုတာကို က်က်နန အာ႐ံုစိုက္ၿပီး စူးစမ္းေနၾကပါၿပီ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားအတြင္း ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားအရဆိုရင္ တစ္ခ်ိန္က ထိန္းလို႔ခ်ဳပ္လို႔ ဘယ္လိုမွမရဘူးလို႔ ယူဆခဲ့ၾကတဲ့ “အခ်စ္”ဆိုတဲ့ ခံစားမႈကို အာ႐ံုေၾကာ သိပၸံပညာနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ ကြပ္ကဲႏိုင္တဲ့အဆင့္ထိ ေရာက္ေအာင္ မၾကာခင္ကာလမွာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေတာ့မွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဆယ္ႏွစ္၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ဆယ္ႏွစ္ မတိုင္ခင္ ကာလမွာ စံုတြဲေတြၾကား အခ်စ္ကို ပြားလာေစႏိုင္တဲ့ ႐ႉေဆးတစ္မ်ိဳး ေပၚေပါက္လာႏိုင္ေလာက္ၿပီလို႔ေတာင္ ခယ္လစ္ဖိႈးနစ္ယား ေဆးတကၠသိုလ္၊ ခႏၶာေဗဒနဲ႔ အာ႐ံုေၾကာ ဇီဝ သိပၸံ ပါေမာကၡ ဂ်ိမ္းမ္စ္၊ အိပ္ခ်္၊ ဖွယ္ေလာ္န္က ဆိုပါတယ္။ သူ႔အလိုအရဆိုရင္ ေနာက္ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ေနရင္ အသည္းကြဲတဲ့သူေတြ၊ အခ်စ္ေၾကာင့္ ထိခိုက္နာက်င္ရသူေတြ ပေပ်ာက္သြားမယ့္ သေဘာပါပဲ။ သူက ဆက္ေျပာပါေသးတယ္၊ “ဒါ ယံုတမ္းစကား မဟုတ္ဘူးဗ်။ အင္မတန္ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့အခ်က္အလက္ေတြေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေျပာတဲ့ မွန္ေသာစကားပါ”တဲ့…။
စကၡဳ႐ူေပန သံဝါသရာမွ
ေယာက်္ားတိုင္းလိုလိုဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေခၚအရ အမ်ိဳးသမီးမ်ားရဲ႕ “႐ိႈက္ႀကီးဖိုငယ္ အသြယ္သြယ္”ကို စံုမက္တတ္ပါတယ္။ ကိုယ္လံုးႀကီးႀကီး ႀကိဳက္တတ္သူေတြ ရွိသလို၊ ခပ္လွပ္လွပ္ ငါးရံ႕ကိုယ္ေလးေတြကို ႀကိဳက္တတ္သူေတြ ရွိတာမွန္ေပမယ့္ ေယာက္်ားေတြဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာမွာ ေကာက္ေၾကာင္းေလးေတြ ရွိေနမွ သေဘာက်တတ္တာမ်ိဳးပါ။
သုေတသနအရဆိုရင္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ခါးဟာ သူ႔တင္ရဲ႕ ၆၀ က ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ေသးက်ဥ္ေနပါမွ ကိုကိုတို႔က သေဘာက်တတ္သတဲ့ခင္ဗ်။ (အဲဒီ့စာ ဖတ္ၿပီးမွ ကၽြန္ေတာ့္ခမ်ာေလးလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မနည္း ျပန္စဥ္းစားရတယ္။ ဟုတ္သဗ်ိဳ႕…) အမွန္ကေတာ့ ေယာက္်ားေတြရဲ႕ အငံု႔စိတ္မွာ ကပ္ၿငိေနျမဲျဖစ္တဲ့ သားေကာင္းမိခင္ ပီပီသသေလး ရလိုမႈကို အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းနဲ႔ အကဲျဖတ္တာလို႔ သုေတသီမ်ားက ဆိုပါတယ္။
အမ်ိဳးသမီးေတြကက်ေတာ့ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး၊ ႏူးႏူးညံ့ညံ့၊ ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ ယံုခ်င္စရာေကာင္းတဲ့ ဥပဓိ႐ုပ္မ်ိဳးနဲ႔၊ မဆိုစေလာက္ကေလး မိန္းမေခ်ာ ေခ်ာတဲ့ ပုရိသမ်ားကိုဆို ႏွစ္သက္တတ္ျပန္သတဲ့။ တိုက္တဲနစ္(ခ္) မင္းသား “လီယိုနာဒို ဒီ ကာပရီယို”လို ႐ုပ္မ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။
ဆိုေတာ့ က်ားနဲ႔မတို႔ တစ္ေနရာရာမွာ ဆံုၾကၿပီဆိုတာနဲ႔ ပထမအဆင့္အေနနဲ႔က တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ႐ုပ္ရည္ ႐ူပကာယကို အျပန္အလွန္ အကဲခတ္ၾကတာ ဓမၼတာပါပဲ။ တကၠဆက္စ္ တကၠသိုလ္က စိတ္ပညာ ပါေမာကၡ “ဒစ္ဗွန္ဒရာ ဆင္းဂ္”ကေတာ့ ႐ုပ္ရည္ကို အကဲခတ္တာဟာ တကယ့္ကို ေလးနက္တဲ့ ျဖစ္တည္မႈ သဘာဝပါပဲ၊ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ရဲ႕ ႐ုပ္ရည္ကို အကဲခတ္တဲ့အခါ ကိုယ္ေမြးလာတဲ့ သားသမီးမွာ သူ႔ေသြး ပါသင့္၊ မပါသင့္ ဆန္းစစ္တဲ့သေဘာကလည္း အလိုလိုပါၿပီးသား ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒါက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူၿပိန္းေတြအတြက္ နည္းနည္းေလး ေဝးတဲ့ အဆိုပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္လိုဆို ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္မလဲ၊ အခုအရြယ္ႀကီးအထိ ေခ်ာေခ်ာျမင္ရင္ ငမ္းမိေနတုန္းပဲ။ သူ ေျပာသလိုသာဆို ငမ္းတိုင္း အဲဒီ့ အငမ္းခံရသူ မိန္းမသားကို စိတ္ထဲက ခဏေလာက္ အိမ္ေထာင္က်ၾကည့္တဲ့ သေဘာေတြ ပါေနတယ္။ သိပ္ေတာ့ မနိပ္ေသးဘူးဗ်။ ထားပါေတာ့ေလ၊ သူမ်ား ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ၿပီး ျပန္ေရးျပတဲ့အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ေဆး႐ိုးသည္က ဝင္ကန္႔လန္႔ ခံမိေနတာ နည္းနည္း မ်ားေနၿပီ။
အဲ… သိပၸံပညာရွင္မ်ားရဲ႕အလိုအရ က်ားန မတို႔ စကၡဳ႐ူေပန သံဝါသ ဆိုတဲ့ မ်က္လံုးခ်င္း စကားေျပာၿပီး ၿငိသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးေႏွာက္ရဲ႕အလယ္မွာ ရွိတဲ့ သဒၵါ႐ံုနဲ႔ ႐ူပါ႐ံုအေပၚ တံု႔ျပန္တဲ့ အစိတ္အပိုင္းကေန အာ႐ံုေၾကာကို လံႈ႔ေဆာ္ေပးတဲ့ “ဒိုဖွမင္းန္”ဆိုတဲ့ ဓာတ္တစ္မ်ိဳးကို ထုတ္ေပးပါေတာ့တယ္။ အဲဒီ့ဓာတ္က လူေယာက္်ားနဲ႔ လူမိန္းမတို႔ အၾကည့္ခ်င္းဆံု၊ ရင္ခုန္ရာကေန စကားေလးေတြ စေျပာျဖစ္ေအာင္ လံႈ႕ေဆာ္ေပးတဲ့ ဓာတ္ပါပဲ။ အဲသလို စကားေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အလွမ္း သိပ္မေဝးေတာ့ဘူးဆိုတာနဲ႔ ေယာက်ာ္းဆီမွာရွိတဲ့ “ဖွီ႐ိုမုန္း”ဆိုတဲ့ ေဟာ္မုန္းဓာတ္က မိန္းမဆီမွာ ရွိေနတဲ့ “ဟိုက္ပိုသာလာမတ္စ္”ဆိုတဲ့ ဓာတ္ကို သြား ထိခတ္ပါတယ္။ အဲဒီ့အခါ အမ်ိဳးသမီးမွာလည္း “လာပါ အစ္ကို၊ ကြ်န္မ လွရဲ႕လား”ဆိုတဲ့ ညဳတုတုအၾကည့္ေလးေတြ အလိုလို ေပၚေပါက္လာသတဲ့။
အဲဒါ ဘာေၾကာင္ျ့ဖစ္သလဲဆိုတာ အခုအခ်ိန္အထိ တိတိက်က် မေျပာႏိုင္ေသးေပမယ့္ ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံ၊ ဘားန္တကၠသိုလ္က ေလ့လာ စူးစမ္းခ်က္တစ္ရပ္အရေတာ့ သည္အခ်ိန္မွာ က်ားနဲ႔ မတို႔ဟာ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အနံ႔ကို တစ္ေယာက္က ရၿပီး ပိုလို႔ ရင္ခုန္လာၾကတယ္လို႔ သံုးသပ္ထားပါတယ္။
ဟုတ္ေကာင္းပါတယ္။ လူဆိုတာ အာ႐ံုေတြကို စြဲလန္းတတ္တဲ့အမ်ိဳး ဆိုေတာ့ အာ႐ံုငါးပါးနဲ႔ ခံစားလို႔ရတဲ့အရာေတြက ေကာင္းေနရင္ တပ္မက္မိမွာ ဓမၼတာပါပဲ။ နိဒါန္းမွာလည္း ေရးခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္သူကိုဆို သူ႔ကိုယ္နံ႔ေလးကအစ ခ်စ္လွပါတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း…။
သည္ေနရာမွာ အလ်ဥ္းသင့္လို႔ ကိုယ္နံ႔မေကာင္းသူ မမမ်ားကို အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။ ပထမဆံုးအခ်က္က ေခၽြးနံ႔ဆိုတာေတာ့ လူတိုင္းမွာ ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ လူေတြမွာက်ေတာ့ ခ်ိဳင္းက ထြက္တဲ့ေခြ်းနံ႔က အလြန္ ဆိုးတတ္တယ္။ အဲဒါကို ေဖ်ာက္ခ်င္ရင္ ေရမွန္မွန္ခ်ိဳးၿပီး ေက်ာက္ခ်ဥ္ အရည္က်ဲေလး ေသြးလိမ္းေပးရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက မိန္းကေလးမ်ားအေနနဲ႔ သနပ္ခါးကို ငယ္ငယ္ကတည္းက ေန႔စဥ္ မပ်င္းမရိ ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး လိမ္းက်င့္ ရွိေနရင္လည္း ၾကာတဲ့အခါ သဘာဝ သနပ္ခါးနံ႔က ကိုယ္ထဲမွာ စိမ့္ဝင္ေနၿပီး အျမဲလို ေမႊးျမေနတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ယံုပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြႀကီး ဦးကတံုးကေတာ့ ေျပာဖူးတယ္။ တခ်ိဳ႕လူေတြက ေခြ်းေစာ္နံတယ္တဲ့၊ တခ်ိဳ႕လူေတြက ေရခ်ိဳးလြန္းလို႔ ေရေစာ္နံသတဲ့၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ဘာနံ႔မွ မနံဘူးတဲ့။ အဲဒီ့အထဲမွာ လူတခ်ိဳ႕ကို ပထမ စာရင္းမွာ နမူနာျပတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္သူနဲ႔ သူ႔အိမ္သူကိုေတာ့ ဒုတိယ စာရင္းမွာထည့္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တတိယ စာရင္းဝင္ေတြလို႔ ေျပာသြားဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ရယ္ေနလိုက္ခဲ့ဖူးတယ္။
တကယ္ေတာ့ လူတိုင္းမွာ သူ႔အနံ႔နဲ႔သူ ရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က ေမေမ ခရီးသြားရင္ ေမေမ ဝတ္သြားတဲ့ အက်ႌေလးကို မ်က္ႏွာအပ္ အနံ႔ခံရင္း အိပ္တတ္သလို ကၽြန္ေတာ့္အိမ္သူ အိမ္မွာ မရွိလို႔ လြမ္းလာရင္းလည္း သူ႔အက်ႌေလးကို ေကာက္နမ္းတဲ့ အက်င့္ ရွိပါတယ္။
အလားတူပဲ၊ ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ္မွာ တျခားမိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အနံ႔ ကပ္ပါလာေတာ့လည္း ကြ်န္ေတာ့္အိမ္သူ ခ်က္ခ်င္းသိသြားလို႔ ျပႆနာေတြ အျပြတ္လိုက္ တက္ခဲ့ဖူးတယ္။ ေျပာခ်င္တာက လူတစ္ဦးစီမွာ သူ႔မူပိုင္ အနံ႔ေလးေတြ ကိုယ္စီရွိတာကိုပါ။
အဲေတာ့လည္း သိပၸံပညာရွင္ေတြ ေတြ႕ရွိထားတယ္ဆိုတဲ့ အနံ႔နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အခ်က္ကိုလည္း ေလွ်ာ့တြက္လို႔ မရပါဘူး။
ေစာေစာက အဆင့္ကို ျပန္ဆက္ရရင္ အဲသလို အမ်ိဳးသမီးဘက္က ညဳတုတုတစ္ၾကည့္ေလာက္ ရၿပီဆိုတာနဲ႔ ေယာက္်ားရဲ႕ ဟိုက္ပိုသာလာမတ္စ္ ဓာတ္ကလည္း ခ်က္ခ်င္း တံု႔ျပန္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီ့ ဟိုက္ပိုသာလာမတ္စ္ေၾကာင့္ ခံစားခ်က္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာတယ္။ ခံစားခ်က္က မ်က္လံုးေတြကို အရည္လည္လာေစတယ္၊ ရင္ခုန္လာေစတယ္။ အဲဒီ့ ရင္ခုန္မႈေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကလည္း မဆိုစေလာက္ကေလး ရဲတက္လာတယ္၊ ေခြ်းေလးကလည္း မသိမသာေလး ထြက္လာၿပီး ကိုယ္ေရာင္ ကိုယ္ဝါကလည္း မသိမသာ ေတာက္ပလာတယ္။ ဦးခြံထဲမွာရွိတဲ့ ဂလဲန္းဒ္မ်ားကလည္း ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို မိန္းမတစ္ေယာက္က ေငးလာေစေလာက္တဲ့ အေရာင္ေတြ အလိုလို လက္လာေအာင္ ဖန္တီးေပးလိုက္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
အဲလိုကေန တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ သိကၽြမ္းသြားတဲ့အခါ စိတ္အာ႐ံုမွာ ေပၚေပါက္ေနတဲ့ စြဲလန္းမႈက ေယာက္်ားမွာ ရွိတဲ့ ဒိုဖွမင္းန္ ေဟာ္မုန္းေတြကို အလိုလို ပြားမ်ားေစျပန္ၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေတြ႕ဆံုျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ျဖစ္ေစပါေတာ့တယ္။
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္ဆံုတဲ့အခါ အဲဒီ့ အမ်ိဳးသမီးကို ျမင္ရ႐ံုနဲ႔တင္ ေယာက်္ားရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ဘုရားပြဲ လွည့္သလို ဒိန္းတပ္တပ္၊ ဒိန္းတပ္တပ္နဲ႔ တဆတ္ဆတ္ ခါေနေတာ့တာလည္း အမွန္ပါ။ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ သူ႔မ်က္ႏွာ၊ သူ႔မ်က္လံုး၊ သူ႔အျပံဳးေတြက မ်က္လံုးထဲက မထြက္ႏိုင္ေအာင္ ဖမ္းစားလိုက္ၿပီး ျဖစ္သလို တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဒိုဖွမင္းန္ဓာတ္ေတြက ထပ္ထပ္ထြက္လာ၊ ဒိုဖွမင္းန္တင္မကေတာ့ဘဲ “ႏိုရီပိုင္းန္ဖွရီးန္”လို႔ေခၚတဲ့ အာ႐ံုေၾကာလံႈ႕ေဆာ္မႈ ဓာတ္ ေနာက္တစ္မ်ိဳးရယ္၊ ပီအီးေအလို႔ေခၚတဲ့ “ဖွီႏိုင္းလ္ အီသိုလ္လာမင္းန္” ဓာတ္ရယ္ကပါ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚလာပါသတဲ့။
အဲဒီ့ဓာတ္ သံုးမ်ိဳးစပ္လိုက္တဲ့အခါ ပုရိသရဲ႕ရင္မွာ ေခ်ာကလက္ေတြ နင္းကန္စားထားမိသလို မအီမလည္ေလး ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ အဲဒီ့အခါ ခံစားခ်က္ေတြကလည္း မႏိုင္ရင္ကာ ျဖစ္လာၿပီး စားလည္း သည္စိတ္၊ သြားလည္း သည္စိတ္၊ အိပ္လည္း သည္စိတ္ဆိုတဲ့ စြဲလန္းမႈကလည္း ျဖစ္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။
မႈခင္းေဗဒ ပါေမာကၡတစ္ဦးကေတာ့ အဲဒီ့ခံစားခ်က္ကို “အလိုလိုကို ေကာင္းေနတဲ့ ခံစားခ်က္”လို႔ အမည္တပ္ပါတယ္။ “မ်က္လံုးေတြ ဝင္းဝင္း ေတာက္လာမယ္၊ ရင္ခုန္တာ ျမန္လာမယ္၊ ေခၽြးပ်ံလာမယ္။ ဘာနဲ႔တူသလဲ ဆိုေတာ့ ေၾကာက္ေနတဲ့အခါ၊ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ဆိုးေနတဲ့အခါ ကိုယ္ခႏၶာမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ တံု႔ျပန္မႈေတြနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ပါပဲ။ တစ္ခုပဲ၊ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ စိတ္ဆိုးေန၊ ထိတ္လန္႔ေနခ်ိန္မွာလို တိုက္ခိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ၊ အလြတ္႐ုန္းခ်င္စိတ္ေတြေတာ့ ေပၚမလာတတ္ဘူး”လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။
အဲသလိုအေနအထားကတဆင့္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ယဥ္ပါးတဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေယာက်္ားဆီမွာ “ေအာ့ခ္ဆီ ေတာ့ခ္ဆင္န္”ဆိုတဲ့ ဓာတ္တစ္မ်ိဳးက ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚလာျပန္တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္တုန္းကေတာ့ အဲဒီ့ ေအာ့ခ္ဆီေတာ့ခ္ဆင္န္ကို အမ်ိဳးသမီးေတြမွာသာ ေတြ႕ရတဲ့ ေဟာ္မုန္းလို႔ ထင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၉၈၀ ျပည့္လြန္ ႏွစ္မ်ားမွာေတာ့ အဲဒီ့ေဟာ္မုန္းကို က်ား၊ မ မဟူ လူတိုင္းရဲ႕ ဟိုက္ပိ သာလာမတ္စ္ကေန ထုတ္ေပးတဲ့ ေဟာ္မုန္းအျဖစ္ စူးစမ္းေတြ႕ရွိခဲ့ၾကပါၿပီ။ အဲဒီ့ေဟာ္မုန္းဓာတ္က ေႏြးေထြးမႈနဲ႔ ၾကင္နာမႈေတြကိ ုျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ဓာတ္အျဖစ္လည္း လက္ခံထားၾကပါၿပီ။
မိခင္ႏို႔ကို တိုက္ေကၽြးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း အဲဒီ့ ေအာ့ခ္ဆီ ေတာ့ခ္ဆင္န္ဓာတ္က မိခင္မွာေရာ၊ ကေလးမွာပါ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အတြက္ မေအနဲ႔ သားၾကားမွာ ေမြးကင္းစကတည္းက စည္းေႏွာင္မႈ ခိုင္ခိုင္မာမာ ျဖစ္ေပၚလာတယ္လို႔ ပညာရွင္မ်ားက သံုးသပ္ထားပါတယ္။
ခ်စ္ေရးခ်စ္မႈအႏုသိပၸံဘက္ကို ျပန္သြားရရင္ေတာ့ အဲဒီ့ ေအာ့ခ္ဆီ ေတာ့ခ္ဆင္န္ ဓာတ္ဟာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ စံုစံုမက္မက္ ရွိေနတဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္ႏွစ္ဦးဆီမွာလည္း အလိုလို ေပၚထြက္လာပါတယ္။ သည္မွာတင္ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာလည္း စည္းေႏွာင္မႈတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာေတာ့တာပါ။
သိပၸံပညာရွင္မ်ားက အခုဆိုရင္ အဲဒီ့ ေအာ့ခ္ဆီေတာ့ခ္ဆင္န္ဓာတ္ဟာ ခံစားခ်က္ကို ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ဦးေႏွာက္ထဲက အစိတ္အပိုင္းေလးေတြကို အားျဖည့္ေပးတယ္လို႔ ယူဆလာၾကပါၿပီ။ ေအာ့ခ္ဆီေတာ့ခ္ဆင္န္ဟာ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္တို႔ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေထြးေပြ႕တဲ့အခါမွာျဖစ္ျဖစ္၊ ထိမိတဲ့အခါမွာျဖစ္ျဖစ္၊ ပြတ္သပ္မိတဲ့အခါမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပိုလို႔ ပြားမ်ားလာပါသတဲ့။ အဲဒီ့ဓာတ္ကပဲ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေဝးေနတဲ့အခါ သတိတရရ၊ တတမ္းတတျဖစ္ေနေစဖို႔ လံႈ႔ေဆာ္ေပးႏိုင္ျပန္ပါေသးတယ္။
ကြယ္ရာမွာ ေျခမ်ားတတ္သူမ်ားနဲ႔ သစၥာရွင္မ်ား
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခ်စ္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္၊ လက္ထပ္ျဖစ္၊ ပ်ားရည္ေတြ ဘာေတြ ဆမ္းျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ၁၈ လ အၾကာကို ခုန္ပ်ံ ေက်ာ္လႊား ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ နည္းနည္း ထူးလာပါတယ္။
သိပၸံပညာရဲ႕အလိုအရ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ စြဲလန္းႏွစ္သက္မႈ (ဝါ) မႊန္စိတ္ ပထမဆံုး စတင္ျဖစ္ေပၚခ်ိန္ကေန စတင္ေရတြက္ရင္ ၁၈ လ ကေန သံုးႏွစ္အတြင္းမွာ စိတ္ထဲမွာ ဘာမွ မခံစားရေတာ့သလို တစ္ေယာက္ေယာက္မွာ ျဖစ္သြားတတ္တာ သဘာဝပဲတဲ့။ ဆိုလိုတာက ၁၈ လ ေက်ာ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာ “မင့္ကိုမွ မရရင္ ေသရပါေတာ့မယ္” အဆင့္ကေန “သည္မိန္းမႏွယ္၊ အေပါက္အစ မ်ားရန္ေကာ”လို႔ ေတြးတဲ့ အဆင့္မ်ိဳးကို မသိမသာ ေရာက္သြားတတ္တာ သဘာဝပါ။
အမွန္ကေတာ့ ဒါက ဓာတ္သေဘာ (ဝါ) ဓာတုေဗဒ သေဘာအရ ျဖစ္ေပၚတာပါ။ ဒိုဖွမင္းန္ရယ္၊ ႏိုရီပိုင္းန္ဖွရီးန္ရယ္၊ ပီအီးေအရယ္ ေရာေနတဲ့ ဟိုမုန္းျဒပ္ေႏွာဟာ ေဆးဝါးနဲ႔ တူပါတယ္။ ေဆးဝါးတစ္ခုကိုလည္း သံုးရင္း၊ သံုးရင္းနဲ႔ တစ္ျပားက ႏွစ္ျပား၊ ႏွစ္ျပားက သံုးျပား၊ တိုး တိုး စားသြားမွ ေဆးတိုးေတာ့တာမ်ိဳး ရွိသလို အဲဒီ့ ျဒပ္ေႏွာကလည္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အတူေနတာ ၾကာလာရင္ ေဆးမတိုးေတာ့ပါဘူး။
ဆိုလိုတာက လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္တစ္ဦးနဲ႔ အတူေနတာ ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် သူ႔ဦးေႏွာက္ထဲက ဟိုမုန္းဓာတ္ေတြကလည္း ႐ိုးအီသြားၿပီး အရင္ကလို အားတိုင္း ထြက္မလာေတာ့ဘူး။ အဲသလိုနဲ႔ တခ်ိဳ႕ အိမ္ေထာင္ေတြမွာ ေရရွည္စခန္းသြားလို႔ မရတာေတြ၊ ရင္ခုန္စရာ အသစ္ေလးေတြ ေဖြရွာတာမ်ိဳးေတြ၊ ေငြေၾကး ျပႆနာ၊ အႏိုင္က်င့္လြန္းတာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ညႇိလို႔ မရတဲ့ စ႐ိုက္မတူမႈစတဲ့ တစ္ခုခုေသာအေၾကာင္းကို အေျခခံၿပီး ေညာင္ညိဳပင္စခန္းအထိ ေရာက္ကုန္တာေတြ ျဖစ္ရပါေတာ့တယ္။
ဒါကို သိပၸံပညာကေတာ့ ပီအီးေအေတြကို ကိုယ္ခႏၶာရဲ႕ခံႏိုင္မႈစြမ္းရည္ ေလ်ာ့က်သြားတာေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာလို႔ သံုးသပ္ပါတယ္။
တစ္ဖက္ကေနၿပီး ေသတပန္သက္တစ္ဆံုး ခိုင္မာျမဲျမံေနတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးေတြကို ၾကည့္မယ္ဆိုျပန္ရင္လည္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လိင္စိတ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ခႏၶာခ်င္း အဆက္မျပတ္ ေတြ႕ထိေနတာ၊ ဥပမာ လက္ခ်င္း ဆုပ္ထားတာမ်ိဳး၊ ပခံုးကို မွီတာမ်ိဳး၊ ေပြ႕ပိုက္ထားတာမ်ိဳးေတြက ဦးေႏွာက္ထဲက ေနာက္ထပ္ဓာတ္တစ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ အယ္န္ဒိုဖွင္န္ကို ထုတ္လႊတ္ေပးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါတင္မကဘဲ အဲလို လိင္စိတ္မပါတဲ့ေတြ႕ထိမႈဟာ အထက္မွာ ေရးခဲ့တဲ့ ေအာ့ခ္ဆီေတာ့ခ္ဆင္န္ ဓာတ္ကိုလည္း အေျမာက္အျမား ဆက္ထုတ္ေပးတာ ေတြ႕ရပါသတဲ့။
အယ္န္ဒိုဖွင္န္က စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေစၿပီး ဆႏၵေစာမႈကို ရွင္းထုတ္ပစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီ့ဓာတ္ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးက အိမ္ေထာင္ေရးကို တည္ၿငိမ္ ခိုင္ျမဲေစၿပီး တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ “စြဲၿငိ”ေနေစႏိုင္တယ္လို႔ ပညာရွင္မ်ားက သံုးသပ္ပါတယ္။
တိရစၦာန္ေတြမွာလည္း တခ်ိဳ႕သတၱဝါေတြက တစ္လင္တစ္မယား စနစ္ကို သစၥာရွိရွိ က်င့္သံုးတာ ေတြ႕ထားၾကတယ္။ အသိဉာဏ္ မရွိတဲ့ အဟိတ္ တိရစၦာန္ေလာကမွာေတာင္ အဲသလို တစ္လင္တစ္မယားကို ေသတစ္ပန္ သက္တစ္ဆံုး သားမွတ္မွတ္၊ မယားမွတ္မွတ္ ေပါင္းတာကို ေတြ႕ရလို႔ သုေတသီမ်ားက စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ေအာ့ခ္ဆီေတာ့ခ္ဆင္န္ကို ေကာင္းေကာင္း ခံစားႏိုင္တဲ့ သတၱဝါေတြ ျဖစ္တာကို ေတြ႕ရပါသတဲ့။ အဲဒီ့ ေအာ့ခ္ ဆီေတာ့ခ္ဆင္န္ကို လက္ခံတဲ့ ဦးေႏွာက္ထဲက ဆဲလ္ေတြကို ပိတ္ဆို႔ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ တစ္သက္လံုး သစၥာရွိတဲ့ အဲဒီ့သတၲဝါေတြလည္း ေျခမ်ားခ်င္တဲ့ အရိပ္အေရာင္ေတြ ျပလာတာကိုပါ ထပ္ေတြ႕ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
အာ႐ံုေၾကာဆိုင္ရာ သိပၸံပညာနယ္ပယ္ဟာ အင္မတန္ က်ယ္ျပန္႔ နက္နဲလွသလို ပညာရွင္ေတြ လက္လွမ္းမမီေသးတာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အ႐ႈပ္အေထြးမ်ားကို သည္သိပၸံပညာက ေျဖရွင္းျပသြားႏိုင္မယ္လို႔ ပညာရွင္မ်ားက မမွိတ္မသံု ယံုၾကည္ေနၾကပါတယ္။
နိဂံုး
၁၉၉၉ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလထုတ္ “ဘ၀”မဂၢဇင္းထဲက “ခ်စ္ေရး ခ်စ္မႈ အႏုသိပၸံ”ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ၿပီး ျပန္ေရးျပလိုက္တာပါ။
အဲဒီ့ေဆာင္းပါးအရဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ေထာင္ေရးေလး သာယာေနတာလည္း ေအာ့ခ္ဆီေတာ့ခ္ဆင္န္နဲ႔ အင္ဒိုဖွင္န္ေတြကို ထုတ္ေပးေစတဲ့၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ လိင္စိတ ္မပါဘဲ ဖက္လွဲတကင္း တရင္းတႏွီးေနမႈေၾကာင့္ပဲဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ေနပါတယ္။
မွန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ ဟိုဟိုသည္သည္ သြားတဲ့အခါ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ လက္ခ်င္း ဆုပ္ထားတဲ့ အက်င့္ရွိသလို ကားေမာင္းေနရင္း တန္းလန္းကေန သူ႔လက္ကို လွမ္းဆုပ္တာမ်ိဳး၊ သူ႔ပါးကို လွမ္းပြတ္တာမ်ိဳးေတြ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္တတ္�

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...