အခ်စ္ႏုိင္ငံက ဒီမိုကရက္တစ္ ခ်စ္သူမ်ား (အပိုင္း ၁)
|
6:55 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
by အေမွာင္တိုက္ၾကား လူငယ္ on Monday, July 18, 2011 at 7:57pm
“ငါအျမဲလုိက္ရွာေနမိတရ္ …
ငါလုိခ်င္တဲ့ အရာဟာ
မျမဲဘူးဆိုတာလဲ ငါသိတရ္
အဲ့ဒါဟာ အခ်စ္ … ဆိုရင္ေရာ္ ….!”
*********
တစ္ေယာက္တည္း ေနရေသာ ခံစားခ်က္ကို ဘာနဲ႕မွ မလဲႏုိင္။ ဒါေပမယ့္ လူဆိုတာ တစ္ေယာက္တည္း ဘရ္ေနခ်င္ပါ့မလဲ။ အထူးသျဖင့္ မိဘေမာင္ႏွမ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ခြဲျပီး ကိုယ့္ႏုိင္ငံမဟုတ္တဲ့ ႏုိင္ငံမွာ ေနရတဲ့အခ်ိန္ေတြေပါ့။ လူမ်ိဳးျခား ယဥ္ေက်းမွဴျခားတဲ့ ေနရာမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေနခဲ့တာ ၃ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ျပီပဲ။ ဘာကိုေၾကာက္ေနရဦးမလဲ။ ကိုယ္သာေခါင္းငုံ႕ေနရင္ ကိုယ့္ကို တတ္နင္းသြားမဲ့ သူေတြခ်ည္းပဲ။ တစ္ေယာက္တည္းေနတဲ့အခ်ိန္ေတြ အားငယ္ျပီး ငိုခဲ့ေပမယ့္ သူမ်ားတကာေရွ႕မွာေတာ့ ရဲရင့္တဲ့ က်ားမ ကေလးပါ။ အလုပ္မွာလဲ သြက္လက္ျဖတ္လက္ ထက္ျမတ္ျပီး ခိုင္မာတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ပိုင္ဆိုင္တဲ့သူမုိ႕ အထက္လူၾကီးရဲ႕ ဦးစားေပးမူေတြ ယံုၾကည္အားကိုးမူေတြ တည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့တာ။ တစ္ခါတေလ အလုပ္မွာ အဆင္မေျပ အမွားအယြင္းေတြ ၾကံဳလာရင္ေတာ့ အားတင္းျပီး ကိုယ့္ကိုယ္အားေပးရင္း ေျဖရွင္းခဲ့ရတာ။ ညလံုးေပါက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ညေတြလဲ မ်ားျပီ။ ပိုက္ဆံေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ပဲ စိတ္ဓါတ္နဲ႕ အလုပ္လုပ္ခဲ့တာဆိုေတာ့ လကုန္တုိင္း ပိုက္ဆံျပသာနာေတာ့ အျမဲေျဖရွင္းေနခဲ့ရတရ္။ လကုန္ရင္ လက္က်န္ေငြမက်န္ေပမယ့္ လံုေလာက္ေနပါတရ္။ ဘာလိုဦးမလဲ?
*************
အခန္းျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ထံုးစံအတိုင္း Gtalk ဖြင့္ျပီး သီခ်င္းဖြင့္။ ျပန္စာမေရးရေသာ ေသာ ေမလ္းမ်ားစြာက်န္ေနေသးတာကို သတိရရင္း mail ျပန္ဖြင့္လုိက္သည္ …
“အရူးမ … gtalk ေလးဘာေလး ဖြင့္ဦး။ နင့္ကို ကိုႏုိင္း အေၾကာင္း သတင္းေပးစရာရွိလုိ႕ .. သူကအခု #$%^#$%^#$%^ …”
“မရတီ … အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ပါဦးတဲ့။ အေမက မွာလုိက္တရ္ …”
“ရတီ … ကုိႏိုင္းကိုျပန္ျပီး ေျဖရွင္းခြင့္ေပးပါဦး။ ျပီးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ .. #@$%$#%@ …”
“ဆရာမ … ကၽြန္မတုိ႕ သတိရလုိ႕ စာေရးလုိက္တရ္ … ဆရာမေနေကာင္းရဲ႕လား …စာျပန္…”
“မဂၤလာပါ … မရတီ … လာမဲ့လ ကၽြန္ေတာ္တို႕ မဂၢဇင္းအတြက္ စာမူရွိရင္ ပို႕ေပးပါလုိ႕ ေမွ်ာ္လင့္…@#$%”
“ …………… ”
“……………”
ေမလ္းေတြဖတ္ရင္း စာျပန္ျပီးေတာ့။ သီခ်င္းဖြင့္ျပီး အိပ္ရာေပၚလွဲအိပ္ေနလုိက္သည္။
ဒီအခ်ိန္ ဘာကိုေတြးေနမိမွန္းမသိ။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သတိရေနသလိုပဲ။ အင္း … ဟုတ္တရ္။ လြမ္းတရ္ဟ။ ေတြးေနရင္းမွ ရတီ အသံထြက္ေအာင္ ေအာ္ရီလုိက္မိသည္။ ျပီးမွ စိတ္ထဲက …
“ငါလြမ္းေနတာေတာ့ ဟုတ္တရ္။ ဒါေပမယ့္ ဘရ္သူ႕ကိုလဲ … ဟဟဟ”
စိတ္ကူးထဲ ကိုႏုိင္းမ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္ရင္း …
“ကိုႏိုင္းရယ္ … ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ ကိုယ္လုပ္သြားျပီးျပီပဲ။ ဘာလို႕ရတီကို ျပန္ေတာင္းပန္ေနခ်င္တာလဲ။ ကိုႏိုင္းနဲ႕ ရတီနဲ႕ ဇာတ္လမ္းက ျပီးသြားျပီပဲ …။”
ဒါဆို ကိုိႏုိင္းကို မလြမ္းဘူးဆိုတာ ရတီေသခ်ာေနျပီ။ ဒါျဖင့္ ဘယ္သူ႕ကိုလြမ္းတာပါလိမ့္။ စိတ္ထဲ တစ္ေယာက္ေယာက္က ရတီ့ကို စကားေျပာေနသလိုပဲ။ ရတီေဘးနား တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနသလိုပဲ။ ကဲ .. ရတီရူးတာပါ။ တစ္ေယာက္တည္း ေနတဲ့အခန္း ဘယ္သူမွ မရွိဘူး။ အေတြးေတြ အကုန္ျဖတ္ သီခ်င္းနားေထာင္ရင္း ခ်က္တင္၀င္တာပဲ ေကာင္းတရ္။ ရတီ့အတြက္ ရင္ဖြင့္ဖို႕ စကားေျပာဖုိ႕က ေအာ္လုိ္င္းပဲရိွတာ …
************
MoeHkaး းဟိုင္း …ရတီ ..
ရတီ း းဟိုင္း .. ကိုမိုးခ …
MoeHkaး းအခုမွပဲ ေတြ႕ရေတာ့တရ္။ အလုပ္မ်ားေနတာလား …
ရတီ း းဟုတ္တရ္ ကိုမိုးခေရ … အလုပ္မ်ားေနလို႕ ရံုးွမွာပဲ ၃ညေလာက္ အိပ္လုိက္ရတရ္ ဒီေန႕မွ အခန္းျပန္ေရာက္တရ္ေလ
MoeHkaး းေအာ္ .. ရံုးမွာလဲ အျမဲ gtalk ဖြင့္ထားတရ္မဟုတ္လား။ ေတြ႕ပါတရ္။ ဒါေပမယ့္ custom message မွာအလုပ္ရွဳပ္ေနသည္လုိ႕ ေရးထားလုိ႕ ကိုမေခၚလုိက္တာ
ရတီ း းအင္း ဟုတ္တရ္ … ဒီတစ္ပတ္လံုးေတာ့ မအားေလာက္ဘူး။
MoeHkaး းဟုတ္လား။ ရတီက ဘာအလုပ္ေတြ လုပ္ေနတာလဲ? ကိုယ့္ကိုေျပာျပမရ္ဆိုမေျပာေသးဘူးေနာ္။
ရတီ း းအင္း … ဒါက အေရးၾကီးလုိ႕လား။
MoeHkaး းကိုတုိ႕က ေအာ္လုိင္းမွာ သိၾကတာဆိုေပမယ့္ ရတီ့ကို အရင္ကေျပာခဲ့ဖူးသလိုပါပဲ။ ကိုယ့္ကို အေျဖေပးဦးေနာ္။
ရတီ း းအမယ္ … အလုပ္မအားလုိ႕ မစဥ္းစားႏုိင္ေသးပါဘူးဆိုေနာ္ … ေတာ္ပီ။ အိပ္ေတာ့မရ္။ အလုပ္ကလဲ ပင္ပန္းတရ္ … စကားအေကာင္းေျပာရမလားလုိ႕ သူ႕နဲ႕ စကားေျပာပါတရ္ဆိုမွ .. ဟြန္႕။ အိပ္ျပီ … မေျပာေတာ့ဘူး …
***********
ရတီေရးခ်င္တာေရးျပီး အေကာင့္ပိတ္ အိပ္သြားခဲ့သည္။ တကရ္ေတာ့ ရတီစိတ္မဆိုးဘူးဆိုတာ မိုးခသိပါတရ္။ သူကအျမဲဒီလိုပဲေလ။ တကရ္ေတာ့ ရတီ့ကို facebook ကေနျမင္ဖူးျပီး သူငယ္ခ်င္းလုပ္ခဲ့တာပါ။ ရတီနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး ခံစားရသမွ်ကို ဖြင့္ေျပာခဲ့ျပီးကတည္းက ရတီအနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲသြားသလို ထင္ရေပမယ့္ ရတီကေတာ့ မသိသလိုေနတတ္သည္။ ဘာျဖစ္မွန္းမသိ ရတီကိုအျမဲေတြ႕ခ်င္ေနမိသည္။ Facebook ေပၚမွ ရတီ့ ပံုေတြကို အျမဲထိုင္ၾကည့္ေနရင္း အခ်ိန္ကုန္ခဲ့တာ မ်ားျပီ။ တကရ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ တစ္ဖက္တည္းေတြးေန ခ်စ္ေနလဲ ရတာပဲလားာ။ ရတီအေၾကာင္းေတြးေနရင္သာ ေပ်ာ္စရာေတြခ်ည္း … ကိုယ့္အေၾကာင္းပါ ေတြးမိလာေတာ့ စိတ္ညစ္စရာေတြခ်ည္း။
တကရ္ေတာ့ ကိုယ္လဲ ရတီ့လိုပဲ ေရေျမရပ္ျခားမွာ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား အားလံုးရဲ႕ အေ၀းမွာပါ။ ဒါမယ့္ ကိုယ့္မွာေတာ့ အလုပ္က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက ကိုယ့္ညီအစ္ကိုလိုပင္။ သြားအတူ လာအတူ စားအတူ။ စားပြဲေပၚေထာင္ထားေသာ မိသားစုဓါတ္ပံုကို ၾကည့္လုိက္တုိင္း က်န္းမာေရး မေကာင္းေသာ အေဖ့မ်က္ႏွာကိုျမင္ေယာင္သည္။ အေဖ့မ်က္ႏွာႏွင့္အတူ တစ္ေယာက္ေသာ သူရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုပါ တြဲျမင္ေယာင္သည္။ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးဟု ေခါင္းကိုခါရမ္းရင္း မ်က္လံုးစံုဖြင့္မိခ်ိန္ computer screen ေပၚမွ ရတီ့ဓါတ္ပံု ျပံဳးျပံဳးေလးက အားေပးေနသလို …။ ရိုးသား ပြင့္လင္းျပီး ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ရတီကို သူစေတြ႕လုိက္ရခ်ိန္ ညီမေလးတစ္ေယာက္လို သူၾကင္နာခ်င္သည္။ ေရျခားေျမျခားမွာ တစ္ဦးတည္းေနထိုင္ေၾကာင္း သိလုိက္ရေသာအခါ ပိုျပီးသနားလာသည္။ ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္သည္။ အဆင္ေရာ္ေျပရဲ႕လား။ မိသားစုေတြနဲ႕ေရာ္ အဆက္သြယ္ရရဲ႕လား …။ ရတီ့အေၾကာင္းကို ေမးတိုင္း အလုပ္လုပ္ေနသည္ဟုသာဆိုသည္။ ဘာအလုပ္မွန္းေသေသခ်ာခ်ာ ရတီကမေျပာျပ။ ရံုးစာေရးဟုသာ သိရသည္။ ရတီ့အေၾကာင္း အကုန္သိခ်င္လာသည္။
***********
“မိုးခ … ဒီဓါတ္ပံုထဲက လူေတြနာမည္ကို မင္းရႏုိင္သေလာက္စံုစမ္းေပးပါ အနီးဆံုးစပ္ဆက္ျပီး စာရင္းယူထားရမရ္”
“ဟုတ္ကဲ့ အကို … ဒါထိုင္၀မ္မွာလုပ္ခဲ့ဲတဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတုန္းက မဟုတ္လား”
“ဟုတ္တရ္။ ႏုိင္ငံေတာ္တာ္မ်ားမ်ားက သတင္းေထာက္ေတြ သြားျပီးသတင္းယူခဲ့ၾကတရ္။ ဒါဟာ ဒုိ႕အတြက္ အခ်ိန္ေကာင္းပဲ။ ဒီဖက္မွာက ဒို႕ႏုိင္ငံကလာပီး သတင္းယူတဲ့ သူေတြထိုင္တရ္ေလ။ အဲ့ဒါ ကိုယ္လဲ ရသေလာက္ မွတ္တမ္းယူခဲ့တာပဲ … ကဲမင္း ဆက္လုပ္လုိက္။ ဒီအလုပ္က မင္းနဲ႕မစိမ္းပါဘူး … အကိုျပန္ေတာ့မရ္ေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ အကို … ကၽြန္ေတာ္ ဆက္လုပ္ထားလုိက္ပါ့မရ္..”
ဓါတ္ပံုထဲမွ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူသိေနသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြကေတာ့ သိပ္မျမင္ဖူး။ မထင္မွတ္ပဲ ဓါတ္ပံုေထာင့္တြင္ ရင္းႏွီးဖူးေသာ မ်က္ႏွာေလးကို ေတြ႕လုိက္ရသည္။ ကိုယ္တစ္ျခမ္းပဲပါလာေတာ့ ေသခ်ာမေသခ်ာဆိုတာမသိ။ အက်ီပန္းေရာင္ႏွင့္ စကပ္အတို အမည္းေရာင္ႏွင့္ ဖိုင္တြဲကိုင္ထားတဲ့ ေကာင္မေလးဟာ ရတီျဖစ္ေနမလား …။ ဆံပင္ပံုစံကေတာ့ သိပ္မတူပါဘူး။ ရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ရင္း … မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ ငါစိတ္စြဲေနလို႕ ထင္မိတာပါဟု ေတြးရင္း … မ်က္ႏွာေသခ်ာစြာ ျမင္ေနရေသာ လူမ်ားနာမည္ကို စာရင္းဖိုင္ထဲျပန္ရွာရင္း အတည္ျပဳခ်က္ ထိုင္ေရးေနလုိက္သည္။
*************
“ဘယ္လို ??? ရတီ့ပံု ပါေနတရ္ ဟုတ္လား …”
“ထင္တာပဲ ရတီ။ ဒါေၾကာင့္ အမေျပာတာေပါ့။ အဲ့တုန္းက ကင္မရာကို သတိထားပါလုိ႕ … အႏၱရယ္ရွိႏိုင္မရ္ဆိုတာ အမသိလုိ႕ ရတီကို မသြားေစခ်င္တာ။ မေတာ္လုိ႕ သူတုိ႕ဖက္က ရတီ့နာမည္ရသြားရင္ ရတီ့အတြက္ မလံုျခံဳႏုိင္ဘူးေလ”
“ဒါဆို အခုရတီ ဘရ္လိုလုပ္ရမလဲ …”
“ဒီေန႕ကစျပီး ရတီအလုပ္လာမဆင္းနဲ႕ေတာ့။ အခန္းမွာပဲေနျပီး အမတုိ႕သတင္းပို႕ေပးမရ္။ ရတီ နာမည္၀ွက္နဲ႕အလုပ္ဆက္လုပ္ေပါ့။ အမတို႕လဲ ရတီကို မဆံုးရံွဳးခ်င္ပါဘူး။ ေနာက္လ အမတို႕ရံုးက staff structure ကို website မွာupdate လုပ္ရင္ ရတီ့နာမည္ကို ျဖဳတ္ထားလုိက္ေတာ့မရ္။ ရတီအဆင္ေျပဖို႕ အတြက္ပါ။ ေတာ္ၾကာ … ရတီရဲ႕ ကူညီမူေၾကာင့္ ေနာင္တခ်ိန္ ရတီအတြက္ အခက္ခဲျပသာနာေတြ မၾကံဳေစခ်င္ဘူး”
“ေက်းဇူးပါပဲ အမရယ္။ ရတီကေလ ဒီအလုပ္ကို စိတ္၀င္စားပါတရ္။ ရတီက ကို္ယ့္ႏုိင္ငံကိုခ်စ္လုိ႕ ၀င္လုပ္ေနတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ရတီတုိ႕ကို အတိုက္အခံ မဟုတ္မမွန္သတင္းေတြ လႊင့္တရ္လုိ႕ ေျပာတာေတာ့ မလိုခ်င္ပါဘူး။ ဒီအတြက္ အမွန္တရားအတုိင္း ရတီလုိက္လုပ္ေနတာပါ”
“ဘာျဖစ္ျဖစ္ ရတီ။ ရတီနားလည္ထားရမွာက အတိုက္အခံလဲမဟုတ္ဘူး။ မွန္တရ္ မွားတရ္ဆိုတာ လူေတြက သတ္မွတ္ထားၾကတာ။ ဆိုေတာ့ ရတီ … ကိုယ့္ခံယူခ်က္နဲ႕သာ ကိုယ္ဆက္လုပ္။ ဟုတ္ျပီလား ..”
“ဟုတ္ကဲ့အမ … ဒါဆိုရတီ ပစၥည္းေတြ သိမ္းျပီးျပန္ေတာ့မရ္ …”
***************
(ATM)
ငါလုိခ်င္တဲ့ အရာဟာ
မျမဲဘူးဆိုတာလဲ ငါသိတရ္
အဲ့ဒါဟာ အခ်စ္ … ဆိုရင္ေရာ္ ….!”
*********
တစ္ေယာက္တည္း ေနရေသာ ခံစားခ်က္ကို ဘာနဲ႕မွ မလဲႏုိင္။ ဒါေပမယ့္ လူဆိုတာ တစ္ေယာက္တည္း ဘရ္ေနခ်င္ပါ့မလဲ။ အထူးသျဖင့္ မိဘေမာင္ႏွမ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ခြဲျပီး ကိုယ့္ႏုိင္ငံမဟုတ္တဲ့ ႏုိင္ငံမွာ ေနရတဲ့အခ်ိန္ေတြေပါ့။ လူမ်ိဳးျခား ယဥ္ေက်းမွဴျခားတဲ့ ေနရာမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေနခဲ့တာ ၃ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ျပီပဲ။ ဘာကိုေၾကာက္ေနရဦးမလဲ။ ကိုယ္သာေခါင္းငုံ႕ေနရင္ ကိုယ့္ကို တတ္နင္းသြားမဲ့ သူေတြခ်ည္းပဲ။ တစ္ေယာက္တည္းေနတဲ့အခ်ိန္ေတြ အားငယ္ျပီး ငိုခဲ့ေပမယ့္ သူမ်ားတကာေရွ႕မွာေတာ့ ရဲရင့္တဲ့ က်ားမ ကေလးပါ။ အလုပ္မွာလဲ သြက္လက္ျဖတ္လက္ ထက္ျမတ္ျပီး ခိုင္မာတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ပိုင္ဆိုင္တဲ့သူမုိ႕ အထက္လူၾကီးရဲ႕ ဦးစားေပးမူေတြ ယံုၾကည္အားကိုးမူေတြ တည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့တာ။ တစ္ခါတေလ အလုပ္မွာ အဆင္မေျပ အမွားအယြင္းေတြ ၾကံဳလာရင္ေတာ့ အားတင္းျပီး ကိုယ့္ကိုယ္အားေပးရင္း ေျဖရွင္းခဲ့ရတာ။ ညလံုးေပါက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ညေတြလဲ မ်ားျပီ။ ပိုက္ဆံေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ပဲ စိတ္ဓါတ္နဲ႕ အလုပ္လုပ္ခဲ့တာဆိုေတာ့ လကုန္တုိင္း ပိုက္ဆံျပသာနာေတာ့ အျမဲေျဖရွင္းေနခဲ့ရတရ္။ လကုန္ရင္ လက္က်န္ေငြမက်န္ေပမယ့္ လံုေလာက္ေနပါတရ္။ ဘာလိုဦးမလဲ?
*************
အခန္းျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ထံုးစံအတိုင္း Gtalk ဖြင့္ျပီး သီခ်င္းဖြင့္။ ျပန္စာမေရးရေသာ ေသာ ေမလ္းမ်ားစြာက်န္ေနေသးတာကို သတိရရင္း mail ျပန္ဖြင့္လုိက္သည္ …
“အရူးမ … gtalk ေလးဘာေလး ဖြင့္ဦး။ နင့္ကို ကိုႏုိင္း အေၾကာင္း သတင္းေပးစရာရွိလုိ႕ .. သူကအခု #$%^#$%^#$%^ …”
“မရတီ … အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ပါဦးတဲ့။ အေမက မွာလုိက္တရ္ …”
“ရတီ … ကုိႏိုင္းကိုျပန္ျပီး ေျဖရွင္းခြင့္ေပးပါဦး။ ျပီးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ .. #@$%$#%@ …”
“ဆရာမ … ကၽြန္မတုိ႕ သတိရလုိ႕ စာေရးလုိက္တရ္ … ဆရာမေနေကာင္းရဲ႕လား …စာျပန္…”
“မဂၤလာပါ … မရတီ … လာမဲ့လ ကၽြန္ေတာ္တို႕ မဂၢဇင္းအတြက္ စာမူရွိရင္ ပို႕ေပးပါလုိ႕ ေမွ်ာ္လင့္…@#$%”
“ …………… ”
“……………”
ေမလ္းေတြဖတ္ရင္း စာျပန္ျပီးေတာ့။ သီခ်င္းဖြင့္ျပီး အိပ္ရာေပၚလွဲအိပ္ေနလုိက္သည္။
ဒီအခ်ိန္ ဘာကိုေတြးေနမိမွန္းမသိ။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သတိရေနသလိုပဲ။ အင္း … ဟုတ္တရ္။ လြမ္းတရ္ဟ။ ေတြးေနရင္းမွ ရတီ အသံထြက္ေအာင္ ေအာ္ရီလုိက္မိသည္။ ျပီးမွ စိတ္ထဲက …
“ငါလြမ္းေနတာေတာ့ ဟုတ္တရ္။ ဒါေပမယ့္ ဘရ္သူ႕ကိုလဲ … ဟဟဟ”
စိတ္ကူးထဲ ကိုႏုိင္းမ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္ရင္း …
“ကိုႏိုင္းရယ္ … ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ ကိုယ္လုပ္သြားျပီးျပီပဲ။ ဘာလို႕ရတီကို ျပန္ေတာင္းပန္ေနခ်င္တာလဲ။ ကိုႏိုင္းနဲ႕ ရတီနဲ႕ ဇာတ္လမ္းက ျပီးသြားျပီပဲ …။”
ဒါဆို ကိုိႏုိင္းကို မလြမ္းဘူးဆိုတာ ရတီေသခ်ာေနျပီ။ ဒါျဖင့္ ဘယ္သူ႕ကိုလြမ္းတာပါလိမ့္။ စိတ္ထဲ တစ္ေယာက္ေယာက္က ရတီ့ကို စကားေျပာေနသလိုပဲ။ ရတီေဘးနား တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနသလိုပဲ။ ကဲ .. ရတီရူးတာပါ။ တစ္ေယာက္တည္း ေနတဲ့အခန္း ဘယ္သူမွ မရွိဘူး။ အေတြးေတြ အကုန္ျဖတ္ သီခ်င္းနားေထာင္ရင္း ခ်က္တင္၀င္တာပဲ ေကာင္းတရ္။ ရတီ့အတြက္ ရင္ဖြင့္ဖို႕ စကားေျပာဖုိ႕က ေအာ္လုိ္င္းပဲရိွတာ …
************
MoeHkaး းဟိုင္း …ရတီ ..
ရတီ း းဟိုင္း .. ကိုမိုးခ …
MoeHkaး းအခုမွပဲ ေတြ႕ရေတာ့တရ္။ အလုပ္မ်ားေနတာလား …
ရတီ း းဟုတ္တရ္ ကိုမိုးခေရ … အလုပ္မ်ားေနလို႕ ရံုးွမွာပဲ ၃ညေလာက္ အိပ္လုိက္ရတရ္ ဒီေန႕မွ အခန္းျပန္ေရာက္တရ္ေလ
MoeHkaး းေအာ္ .. ရံုးမွာလဲ အျမဲ gtalk ဖြင့္ထားတရ္မဟုတ္လား။ ေတြ႕ပါတရ္။ ဒါေပမယ့္ custom message မွာအလုပ္ရွဳပ္ေနသည္လုိ႕ ေရးထားလုိ႕ ကိုမေခၚလုိက္တာ
ရတီ း းအင္း ဟုတ္တရ္ … ဒီတစ္ပတ္လံုးေတာ့ မအားေလာက္ဘူး။
MoeHkaး းဟုတ္လား။ ရတီက ဘာအလုပ္ေတြ လုပ္ေနတာလဲ? ကိုယ့္ကိုေျပာျပမရ္ဆိုမေျပာေသးဘူးေနာ္။
ရတီ း းအင္း … ဒါက အေရးၾကီးလုိ႕လား။
MoeHkaး းကိုတုိ႕က ေအာ္လုိင္းမွာ သိၾကတာဆိုေပမယ့္ ရတီ့ကို အရင္ကေျပာခဲ့ဖူးသလိုပါပဲ။ ကိုယ့္ကို အေျဖေပးဦးေနာ္။
ရတီ း းအမယ္ … အလုပ္မအားလုိ႕ မစဥ္းစားႏုိင္ေသးပါဘူးဆိုေနာ္ … ေတာ္ပီ။ အိပ္ေတာ့မရ္။ အလုပ္ကလဲ ပင္ပန္းတရ္ … စကားအေကာင္းေျပာရမလားလုိ႕ သူ႕နဲ႕ စကားေျပာပါတရ္ဆိုမွ .. ဟြန္႕။ အိပ္ျပီ … မေျပာေတာ့ဘူး …
***********
ရတီေရးခ်င္တာေရးျပီး အေကာင့္ပိတ္ အိပ္သြားခဲ့သည္။ တကရ္ေတာ့ ရတီစိတ္မဆိုးဘူးဆိုတာ မိုးခသိပါတရ္။ သူကအျမဲဒီလိုပဲေလ။ တကရ္ေတာ့ ရတီ့ကို facebook ကေနျမင္ဖူးျပီး သူငယ္ခ်င္းလုပ္ခဲ့တာပါ။ ရတီနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး ခံစားရသမွ်ကို ဖြင့္ေျပာခဲ့ျပီးကတည္းက ရတီအနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲသြားသလို ထင္ရေပမယ့္ ရတီကေတာ့ မသိသလိုေနတတ္သည္။ ဘာျဖစ္မွန္းမသိ ရတီကိုအျမဲေတြ႕ခ်င္ေနမိသည္။ Facebook ေပၚမွ ရတီ့ ပံုေတြကို အျမဲထိုင္ၾကည့္ေနရင္း အခ်ိန္ကုန္ခဲ့တာ မ်ားျပီ။ တကရ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ တစ္ဖက္တည္းေတြးေန ခ်စ္ေနလဲ ရတာပဲလားာ။ ရတီအေၾကာင္းေတြးေနရင္သာ ေပ်ာ္စရာေတြခ်ည္း … ကိုယ့္အေၾကာင္းပါ ေတြးမိလာေတာ့ စိတ္ညစ္စရာေတြခ်ည္း။
တကရ္ေတာ့ ကိုယ္လဲ ရတီ့လိုပဲ ေရေျမရပ္ျခားမွာ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား အားလံုးရဲ႕ အေ၀းမွာပါ။ ဒါမယ့္ ကိုယ့္မွာေတာ့ အလုပ္က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက ကိုယ့္ညီအစ္ကိုလိုပင္။ သြားအတူ လာအတူ စားအတူ။ စားပြဲေပၚေထာင္ထားေသာ မိသားစုဓါတ္ပံုကို ၾကည့္လုိက္တုိင္း က်န္းမာေရး မေကာင္းေသာ အေဖ့မ်က္ႏွာကိုျမင္ေယာင္သည္။ အေဖ့မ်က္ႏွာႏွင့္အတူ တစ္ေယာက္ေသာ သူရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုပါ တြဲျမင္ေယာင္သည္။ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးဟု ေခါင္းကိုခါရမ္းရင္း မ်က္လံုးစံုဖြင့္မိခ်ိန္ computer screen ေပၚမွ ရတီ့ဓါတ္ပံု ျပံဳးျပံဳးေလးက အားေပးေနသလို …။ ရိုးသား ပြင့္လင္းျပီး ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ရတီကို သူစေတြ႕လုိက္ရခ်ိန္ ညီမေလးတစ္ေယာက္လို သူၾကင္နာခ်င္သည္။ ေရျခားေျမျခားမွာ တစ္ဦးတည္းေနထိုင္ေၾကာင္း သိလုိက္ရေသာအခါ ပိုျပီးသနားလာသည္။ ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္သည္။ အဆင္ေရာ္ေျပရဲ႕လား။ မိသားစုေတြနဲ႕ေရာ္ အဆက္သြယ္ရရဲ႕လား …။ ရတီ့အေၾကာင္းကို ေမးတိုင္း အလုပ္လုပ္ေနသည္ဟုသာဆိုသည္။ ဘာအလုပ္မွန္းေသေသခ်ာခ်ာ ရတီကမေျပာျပ။ ရံုးစာေရးဟုသာ သိရသည္။ ရတီ့အေၾကာင္း အကုန္သိခ်င္လာသည္။
***********
“မိုးခ … ဒီဓါတ္ပံုထဲက လူေတြနာမည္ကို မင္းရႏုိင္သေလာက္စံုစမ္းေပးပါ အနီးဆံုးစပ္ဆက္ျပီး စာရင္းယူထားရမရ္”
“ဟုတ္ကဲ့ အကို … ဒါထိုင္၀မ္မွာလုပ္ခဲ့ဲတဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတုန္းက မဟုတ္လား”
“ဟုတ္တရ္။ ႏုိင္ငံေတာ္တာ္မ်ားမ်ားက သတင္းေထာက္ေတြ သြားျပီးသတင္းယူခဲ့ၾကတရ္။ ဒါဟာ ဒုိ႕အတြက္ အခ်ိန္ေကာင္းပဲ။ ဒီဖက္မွာက ဒို႕ႏုိင္ငံကလာပီး သတင္းယူတဲ့ သူေတြထိုင္တရ္ေလ။ အဲ့ဒါ ကိုယ္လဲ ရသေလာက္ မွတ္တမ္းယူခဲ့တာပဲ … ကဲမင္း ဆက္လုပ္လုိက္။ ဒီအလုပ္က မင္းနဲ႕မစိမ္းပါဘူး … အကိုျပန္ေတာ့မရ္ေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ အကို … ကၽြန္ေတာ္ ဆက္လုပ္ထားလုိက္ပါ့မရ္..”
ဓါတ္ပံုထဲမွ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူသိေနသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြကေတာ့ သိပ္မျမင္ဖူး။ မထင္မွတ္ပဲ ဓါတ္ပံုေထာင့္တြင္ ရင္းႏွီးဖူးေသာ မ်က္ႏွာေလးကို ေတြ႕လုိက္ရသည္။ ကိုယ္တစ္ျခမ္းပဲပါလာေတာ့ ေသခ်ာမေသခ်ာဆိုတာမသိ။ အက်ီပန္းေရာင္ႏွင့္ စကပ္အတို အမည္းေရာင္ႏွင့္ ဖိုင္တြဲကိုင္ထားတဲ့ ေကာင္မေလးဟာ ရတီျဖစ္ေနမလား …။ ဆံပင္ပံုစံကေတာ့ သိပ္မတူပါဘူး။ ရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ရင္း … မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ ငါစိတ္စြဲေနလို႕ ထင္မိတာပါဟု ေတြးရင္း … မ်က္ႏွာေသခ်ာစြာ ျမင္ေနရေသာ လူမ်ားနာမည္ကို စာရင္းဖိုင္ထဲျပန္ရွာရင္း အတည္ျပဳခ်က္ ထိုင္ေရးေနလုိက္သည္။
*************
“ဘယ္လို ??? ရတီ့ပံု ပါေနတရ္ ဟုတ္လား …”
“ထင္တာပဲ ရတီ။ ဒါေၾကာင့္ အမေျပာတာေပါ့။ အဲ့တုန္းက ကင္မရာကို သတိထားပါလုိ႕ … အႏၱရယ္ရွိႏိုင္မရ္ဆိုတာ အမသိလုိ႕ ရတီကို မသြားေစခ်င္တာ။ မေတာ္လုိ႕ သူတုိ႕ဖက္က ရတီ့နာမည္ရသြားရင္ ရတီ့အတြက္ မလံုျခံဳႏုိင္ဘူးေလ”
“ဒါဆို အခုရတီ ဘရ္လိုလုပ္ရမလဲ …”
“ဒီေန႕ကစျပီး ရတီအလုပ္လာမဆင္းနဲ႕ေတာ့။ အခန္းမွာပဲေနျပီး အမတုိ႕သတင္းပို႕ေပးမရ္။ ရတီ နာမည္၀ွက္နဲ႕အလုပ္ဆက္လုပ္ေပါ့။ အမတို႕လဲ ရတီကို မဆံုးရံွဳးခ်င္ပါဘူး။ ေနာက္လ အမတို႕ရံုးက staff structure ကို website မွာupdate လုပ္ရင္ ရတီ့နာမည္ကို ျဖဳတ္ထားလုိက္ေတာ့မရ္။ ရတီအဆင္ေျပဖို႕ အတြက္ပါ။ ေတာ္ၾကာ … ရတီရဲ႕ ကူညီမူေၾကာင့္ ေနာင္တခ်ိန္ ရတီအတြက္ အခက္ခဲျပသာနာေတြ မၾကံဳေစခ်င္ဘူး”
“ေက်းဇူးပါပဲ အမရယ္။ ရတီကေလ ဒီအလုပ္ကို စိတ္၀င္စားပါတရ္။ ရတီက ကို္ယ့္ႏုိင္ငံကိုခ်စ္လုိ႕ ၀င္လုပ္ေနတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ရတီတုိ႕ကို အတိုက္အခံ မဟုတ္မမွန္သတင္းေတြ လႊင့္တရ္လုိ႕ ေျပာတာေတာ့ မလိုခ်င္ပါဘူး။ ဒီအတြက္ အမွန္တရားအတုိင္း ရတီလုိက္လုပ္ေနတာပါ”
“ဘာျဖစ္ျဖစ္ ရတီ။ ရတီနားလည္ထားရမွာက အတိုက္အခံလဲမဟုတ္ဘူး။ မွန္တရ္ မွားတရ္ဆိုတာ လူေတြက သတ္မွတ္ထားၾကတာ။ ဆိုေတာ့ ရတီ … ကိုယ့္ခံယူခ်က္နဲ႕သာ ကိုယ္ဆက္လုပ္။ ဟုတ္ျပီလား ..”
“ဟုတ္ကဲ့အမ … ဒါဆိုရတီ ပစၥည္းေတြ သိမ္းျပီးျပန္ေတာ့မရ္ …”
***************
(ATM)
0 comments:
Post a Comment