"ထိုင္းမွာ ဒီမိ္ုကေရစီ မေသေသးဘူး (ေမာင္၀ံသ)"

[By Lu Gyi]

by Maung Wuntha on Monday, 04 July 2011 at 12:56

ထိုင္းႏိုင္ငံ ပါလီမန္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္က အာဏာသိမ္း ျဖဳတ္ခ်ခံခဲ့ရတဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း သက္ဆင္ရဲ႕ ႏွမ ယင္းလတ္ ရွင္နာ၀ပ္ထရ ဦးေဆာင္တဲ့ ျဖဴထိုင္း (Puea Thai party) ပါတီက အႏိုင္ရသြားၿပီဗ်ာ။

ယင္းလတ္ဟာ အစ္ကိုသက္ဆင္ရဲ႕ ကိုယ္ပြားအျဖစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ အသက္ ၄၄ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးၿပီး ရုပ္ရည္ သနားကမားနဲ႕ ယင္းလတ္ ဟာ စီးပြားေရးသမားဘ၀ကေန ႏိုင္ငံေရးထဲ၀င္ႀကဲတာ တကယ္တမ္း ႏိုင္ငံေရးလုပ္သက္ေျပာရင္ သီတင္း ၆ ပတ္ပဲရွိေသးတယ္ လို႕ လန္ဒန္ထုတ္ ဂါဒီယန္သတင္းစာႀကီးက ေရးလိုက္တယ္ဗ်။ သို႕ေပမယ့္ယင္းလတ္က ႏိုင္ငံေရးစကား ေကာင္းေကာင္း ေျပာတတ္သားပဲ။ ပထမဆုံး သူ ေျပာလိုက္တာက ““ဒါဟာ ျဖဴထိုင္းပါတီက ေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္လိုက္တယ္လို႕ ကၽြန္မ မေျပာခ်င္ပါဘူး၊ ဒါဟာ ထိုင္းျပည္သူေတြရဲ႕ ေအာင္ပြဲျဖစ္ပါတယ္”” တဲ့ဗ်ာ။ အေတာ္ “နပ္”တယ္လို႕ ေျပာရမယ္ဗ်။

ျပႆနာေတြ တန္းစီလာဦးမယ္

    သက္ဆင္အုပ္စုက ေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္လိုက္ျပန္ၿပီဆိုေတာ့ ျပႆနာေတြကလည္း တန္းစီေပၚလာဦးမယ္လို႕ ခန္႕မွန္းေတြ ထြက္ေပၚ လာတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံေရးမွာ ပုလိပ္လူထြက္၊ စီးပြားေရးသမား သက္ဆင္ ႏိုင္ငံေရးထဲ ၀င္လာၿပီး ထိုင္းရတ္ထိုင္းဆိုတဲ့ ပါတီေထာင္၊ ၂၀၀၁ ေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္ၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ တက္ျဖစ္၊ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး တက္ေအာင္လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး နာမည္ေကာင္းရလာခ်ိန္မွာ သူဟာ ဘုရင္နဲ႕ စစ္တပ္နဲ႕ လိုက္ေလ်ာညီေထြ မျဖစ္တဲ့အတြက္ အာဏာသိမ္းခံရ၊ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီဟာ ပုံပ်က္ပန္းပ်က္ ျဖစ္ေနခဲ့တာ ကလား။     

အစိုးရေငြေတြသုံးၿပီး စည္းရုံးခဲ့တယ္

    သက္ဆင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ခဲ့ခ်ိန္မွာ အစုိးရေငြစုဘဏ္နဲ႔ အစိုးရပိုင္ ေငြ ေၾကး အဖြဲ႕အစည္းေတြကေန ေက်းရြာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ရန္ပံုေငြ အဖြဲ႕မ်ားဆီကို ေဒၚလာ သန္း ၂၃၀၀ ထုတ္ေခ်းခုိင္းတယ္။ လယ္သမားေတြနဲ႔ အေသးစား လုပ္ငန္းရွင္ကေလးေတြဟာ ေခ်းေငြေတြ မႀကဳံစဖူး ရခဲ့ၾကတယ္။ အစိုးရရဲ႕ အုိးအိမ္ဘဏ္ကလည္း အုိးအိမ္ေဆာက္လုပ္ေရး ေခ်းေငြ ေဒၚလာ သန္း ၅၂၀၀ ထုတ္ေခ်းခဲ့တယ္။ အိမ္သံုး ပီစီကြန္ပ်ဴတာေတြ ၀ယ္ဖုိ႔ ေဒၚလာသန္း ၃၀၀ ထုတ္ေခ်းတယ္။ တကၠစီကားသစ္ ေတြ ၀ယ္ဖုိ႔က ေဒၚလာသန္း ၁၂၀၀၊ အစုိးရ၀န္ထမ္းေတြ အားလပ္ရက္ ခံစားခြင့္ ေခ်းေငြေတြ ေပးဖုိ႔က ေဒၚလာသန္း ၂၂၀၀ အသီးသီး ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။

    ထိုင္းေက်းရြာ ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာမွာ ျမင္ကြင္းေတြ ေျပာင္းလဲ သြားတယ္။ ေက်းလက္ေတြမွာ အိမ္သစ္ေတြ၊ ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္ အသစ္ေတြနဲ႔ ေပါမ်ားလာတယ္။ ရြာသားေတြဟာ  ေက်းရြာဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ရန္ပံုေငြကေန ေငြေခ်းခြင့္ရွိတယ္။ ယခင္ အေႂကးေတြ မဆပ္ေသးဘဲ ဆုိင္းငံ့ထားတုန္း ေနာက္ အေႂကးယူလို႕ ရေသးတယ္။
    သက္ဆင္အမိန္႔နဲ႔ ထုတ္ေခ်းထားတဲ့ ေႂကးၿမီေတြဟာ နည္းနည္း ေနာေနာ မဟုတ္ဘူး။ ၂၀၀၁ က စၿပီး အစုိးရပိုင္ဘဏ္ေတြက ဆင္းရဲသား ေတြအတြက္ ထုတ္ေခ်းရတဲ့ ေႂကးေပါင္းဟာ ေဒၚလာ ၁၃ ဘီလ်ံ ရွိခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။

အမတ္ေတြ အေရးမပါေတာ့ဘူး

    ထိုင္းရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး ဆက္ဆံမႈ အေနအထားလည္း ေျပာင္းသြားတယ္။ အမတ္ေတြဟာ ျပည္သူလူထုနဲ႔ အစုိးရ အၾကား ေပါင္းကူးတံတားအျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့ၾကရာက သက္ဆင္ေခတ္မွာ အမတ္ေတြရဲ႕ေနရာ ေပ်ာက္သြား သတဲ့။ ျပည္သူလူထု လုိအပ္ခ်က္ကို လႊတ္ေတာ္ကတစ္ဆင့္ အစိုးရထံ တင္ျပ အေရးဆုိရတဲ့ အလုပ္မ်ဳိးကို အမတ္ေတြ လုပ္စရာ မရွိေတာ့ဘူး။ မဲဆႏၵရွင္ေတြက သက္ဆင္အေပၚ ယံုၾကည္မႈအျပည့္နဲ႔ မဲေပးခဲ့ၾကတယ္။ အမတ္ေလာင္း ဘယ္သူ ဘယ္၀ါ ဆုိတာကို ၾကည့္မေနေတာ့ဘူး။ သက္ဆင္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈကို ေထာက္ခံၿပီး ထိုင္းရတ္ထိုင္း ကို မဲထည့္ခဲ့ၾကတဲ့ အေနအထား ျဖစ္သြားတယ္။

သက္ဆင္က  ေက်းလက္ ျပည္သူေတြရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ လက္ေတြ႕ လုပ္ငန္းေတြကို  (အမတ္ ေတြက မေတာင္းဆုိရဘဲ) လုပ္ေပးေနတယ္လို႕ ေတာသူေတာင္သားေတြက ယုံၾကည္ေနၾကတယ္။

ေက်းလက္ကို ပိုင္ရင္ ၿပီးေရာ

    သက္ဆင္ဟာ ေက်းလက္ေတြကို အပိုင္စည္းရုံးထားႏိုင္ရင္ ေနာင္ ဘယ္အခ်ိန္ပဲ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္လုပ္ သူပဲ ႏိုင္မယ္ဆိုတာ တြက္ထားၿပီးသား။ မွန္လည္းမွန္တယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္ေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္ၿပီး ၂၀၀၆ခု စက္တင္ဘာ လမွာ အာဏာသိမ္းခံရၿပီး ႏိုင္ငံျခားမွာ ထြက္ေျပးေနရခ်ိန္ သူ႕တပည့္ေတြက  ပါတီသစ္ေထာင္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ခဲ့တာေတာင္ ႏိုင္ၿမဲႏိုင္ကာ အစိုးရ ဖြဲ႕ႏိုင္ခဲ့ေသးတာပဲ။ စားေတာ္ကဲႀကီး ဆမတ္ဆိုသူေတာင္ သက္ဆင္ရဲ႕ ကိုယ္ပြားအျဖစ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ တက္လုပ္ခဲ့ေသးတယ္ဗ်။

    ေနာက္ေတာ့ ဆမတ္အစိုးရကို လူထုဆႏၵျပပြဲေတြနဲ႕ ျဖဳတ္ခ်ၿပီးေတာ့ ဘုရင္နဲ႕ စစ္တပ္က ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳတဲ့ လက္ရွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္တက္လာတယ္။ သူ႕အစိုးရကိုလည္း သက္ဆင္ကိုေထာက္ခံတဲ့ အနီ၀တ္လူထုေတြက ဆႏၵျပပြဲႀကီးေတြနဲ႕ ဒုကၡေပးျပန္တယ္။
    သက္ဆင္ရဲ႕ ထိုင္းရတ္ထိုင္းပါတီ ၂၀၀၁ကစလို႕ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ခဲ့တာ အခု အႀကိမ္ဟာ ေလးႀကိမ္ေျမာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ နာမည္ေတြ ေျပာင္းၿပီး အခုေနာက္ဆုံး ျဖဴထိုင္းနာမည္ျဖစ္သြားေပမယ့္ သက္ဆင္ရဲ႕ ပါတီလို႕ပဲ ေက်းလက္လူထုက စြဲေနတယ္။

ရွပ္နီဆႏၵျပပြဲေတြ

    ၂၀၁၀ ႏွစ္ဦးပိုင္း မတ္လထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ကို အလည္ ေရာက္ေတာ့ ရွပ္နီ၀တ္ေတြ အႀကီးအက်ယ္ ဆႏၵျပဖို႕ လူစုေနခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕က အေရာင္းအ၀ယ္သမားေတြ၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ ကမၻာလွည့္ခရီးသြား လုပ္ငန္းသမားေတြ က်ီးလန္႕စာစား ျဖစ္ေနတယ္။ ဆႏၵျပပြဲေတြျဖစ္မွာကို ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သား အမ်ားစုက မလိုလားဘူး။ ေတာကလူေတြ ၿမိဳ႕တက္ၿပီး စားရေခ်ာင္လို႕ ဆႏၵျပေနၾကတာနဲ႕ပဲ ငါတို႕ အလုပ္အကိုင္ေတြ ပ်က္ရေတာ့မယ္လို႕ စိုးရိမ္ပူပန္ေနၾကတယ္ဗ်။

    ကၽြန္ေတာ္က ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕သားေတြရဲ႕ အျမင္ဟာ သဘာ၀ က်သလားလို႕ ေမးၾကည့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ မိတ္ေဆြမ်ားက ထိုင္းႏိုင္ငံေရးဟာ ရႈပ္ေထြးသေယာင္ရွိေပမယ့္ မရႈပ္ေထြးတဲ့အေၾကာင္း၊ အခု ျဖစ္ေနတာ ေတြဟာ ေတာနဲ႕ ၿမိဳ႕ အာဏာ လြန္ဆြဲပြဲကေန ေပါက္ဖြား လာျခင္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ ၿမိဳ႕ေန ပညာတတ္ေတြနဲ႕ ေၾကးေရတတ္ေတြ၊ စီးပြားေရးသမားေတြက စစ္တပ္ ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံျပဳထားတဲ့ လက္ရွိအစိုးရကို သေဘာက်တယ္။ ဘုရင္ကလည္း လက္ရွိအစိုးရနဲ႕ စစ္တပ္ ဘက္က ရွိတယ္။ ေက်းလက္က လူေတြကေတာ့ သက္ဆင္လက္ထက္မွာ သူတို႕ အေနအစား ေခ်ာင္ၿပီး အက်ိဳးခံစားခဲ့ရတာေတြကို ေက်နပ္ေနတယ္။ သက္ဆင္ဟာ အစိုးရေငြေတြကို နားလွည့္ပါးလွည့္ လုပ္ၿပီး ေက်းလက္က လူေတြကို စည္းရုံးသိမ္းသြင္းခဲ့တယ္ဆိုတာ ရြာသားေတြ မသိဘူး။ သူတို႕ဟာ စားရေခ်ာင္လို႕ ဆႏၵျပေနၾကတယ္ဆိုတာထက္ သက္ဆင္လက္ထက္မွာ သူတို႕ စား၀တ္ေနေရး ေျပလည္ခဲ့တာ အမွန္ ျဖစ္လို႕ သက္ဆင္နဲ႕ သက္ဆင္ပါတီ အဆက္ဆက္ကို ေထာက္ခံခဲ့ၾကတာလို႕ ဆိုတယ္ဗ်။

ေငြမ်ားမဲႏိုင္ ဒီမိုကေရစီလား

    ဒါဆိုရင္ ““ေငြမ်ား မဲႏိုင္”” ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ေနၿပီလားလို႕ ကၽြန္ေတာ္ သံသယ ျဖစ္လာတယ္။ အခု ယင္းလတ္ႏိုင္သြားပုံကိုပဲ ၾကည့္ဗ်ာ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြကေတာ့ တေထြးႀကီးလိုက္လာဦးမွာ ျမင္ေယာင္ပါေသးတယ္။
    မည္သို႕ရွိေစ၊  ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္အရႈံး တရား၀င္မေၾကညာေသးခင္၊ သို႕ေပမယ့္ မဲအေျခအေနေတြ အေတာ္သိၿပီဆိုရင္ပဲ လက္ရွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္က သူတို႕ရႈံးပါတယ္၊ ျဖဴထိုင္းပါတီ ႏိုင္သြားပါၿပီလို႕ သေဘာထား ႀကီးႀကီး ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုသြားတာ ၾကားလိုက္ရေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီ မေသေသးဘူးလို႕ ကၽြန္ေတာ္  ယုံၾကည္လိုက္ရ ေၾကာင္းပါဗ်ာ။

ဆရာေမာင္ဝံသ Facebook မွ ကူးယူေဖၚျပျခင္းျဖစ္သည္။

View Doc