ညီမေလးရယ္ စိုးရိမ္မိတယ္
|
5:10 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
(ေမာင္၀ံသ)
[By Maung Wuntha]
ယခု အပတ္ ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပမည့္ ေမာင္၀ံသရဲ႕ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါတယ္။
ညီမေလးရယ္ စိုးရိမ္မိတယ္
ထိုင္းႏိုင္ငံ ပါလီမန္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း သက္ဆင္ကို ေထာက္ခံတဲ့ ျဖဴထိုင္းပါတီက သက္ဆင္ရဲ႕ ႏွမေထြးေလး ယင္းလတ္ ရွင္နာ၀ပ္ထရကို ေခါင္းေပၚတင္ၿပီး ယွဥ္ၿပိဳင္အႏိုင္ရခဲ့ၾကလို႕ ယင္းလတ္ဟာ မၾကာခင္မွာပဲ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာေတာ့မယ္ဗ်။ ယင္းလတ္ဟာ အသက္ ၄၄ ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္လို႕ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုရင္ေတာ့ လုပ္လို႕ ကိုင္လို႕ အေကာင္းဆုံး အသက္အရြယ္လို႕ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
အဘီဆစ္က ၀ါရွိတယ္
အခု ဆင္းေပးရေတာ့မယ့္ လက္ရွိ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္က ၄၆ ႏွစ္။ အဘီဆစ္က ႏိုင္ငံေရး ၀ါ ရွိတယ္။ အရည္အခ်င္းလည္း ရွိတယ္။ သူနဲ႕ ယွဥ္ရင္ ယင္းလတ္ဟာ မိုးေပၚက က်လာတဲ့ ေရႊၾကာပင္ႏိုင္ငံေရးသမား၊ လူသစ္တန္းအဆင့္ လို႕ပဲ ေျပာစရာရွိတယ္။ သူ႕အစ္ကို သက္ဆင္ရဲ႕ ထိုင္းရတ္ထိုင္းပါတီ အာဏာရစဥ္က အစိုးရေငြေတြကို ေရလိုသုံးၿပီး ေတာသူေတာင္သား ေတြကို နားလွည့္ပါးလွည့္လုပ္ကာ စည္းရုံး သိမ္းသြင္းခဲ့တဲ့ အရွိန္အ၀ါေၾကာင့္ သာသာေလးနဲ႕ ႏိုင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။
အကီြႏိုတို႕နဲ႕ ယွဥ္လို႕မရ
ယင္းလတ္ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ သီတင္း ၆ ပတ္ေလာက္ ကမွ ေကာက္ခါငင္ကာ ႏိုင္ငံေရးနယ္ထဲ ၀င္လာခဲ့တာပါ။ မိန္႕ခြန္းေတာင္ ပီပီျပင္ျပင္ မေျပာတတ္ဘဲ စာရြက္ ၾကည့္ဖတ္ေနရတဲ့ အဆင့္ပဲ ရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ႏိုင္ငံေရးနတ္ေရကန္ထဲ ပစ္ခ်လိုက္သလို ခ်က္ခ်င္းႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲေပါ့ဗ်ာ။ ဖိလစ္ပိုင္မွာ ခင္ပြန္းသည္ အကီြႏို လုပ္ႀကံခံရၿပီးတဲ့ေနာက္ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲ၀င္လို႕ အႏိုင္ရခဲ့တဲ့ ကိုရာဇန္အကီြႏို၊ အင္ဒိုနီးရွားက ဆူကာႏိုသမီး ေမဃ၀တီ၊ ပါကစၥတန္က အလီဘူတိုသမီး ဘီနာဇီယာ ဘူတို၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ရွိပ္မူဂ်စ္သမီး ဟာဆီနာတို႕လည္း ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္ခဲ့တာပဲ မဟုတ္လားလို႕ ေျပာခ်င္သူေတြရွိႏိုင္ပါတယ္။ သို႕ေပမယ့္ သူတို႕ေတြက ႏိုင္ငံေရးအေတြ႕အႀကံဳေတြ ရွိခဲ့ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံေရးပါရမီ ျဖည့္ခဲ့ၾကတယ္။ ယင္းလတ္ရွင္နာ၀ပ္ထရေလာက္ အစိမ္းသက္သက္ မဟုတ္ၾကဘူး။ မႏူးမနပ္ ညီမေလး ယင္းလတ္ရဲ႕ ေရွ႕ခရီးအတြက္ အစ္ကိုႀကီး သက္ဆင္ကေတာ့ စိုးရိမ္ေနမွာပဲဗ်။
ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ
ထိုင္းႏိုင္ငံကို အေႏွးနဲ႕အျမန္ ဦးေဆာင္မႈေပးသြားေတာ့မယ့္ ယင္းလတ္ရဲ႕ ေရွ႕ခရီးဟာ အလြန္စိတ္၀င္စားစရာ ျဖစ္မွာကလည္း ေသခ်ာတယ္ဗ်ာ။ သူ႕အတြက္ စိတ္ခ်မ္းသာစရာကေတာ့ လက္ရွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္က ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ အျပည့္ျဖင့္ ယင္းလတ္ရဲ႕ ေအာင္ႏိုင္မႈကို အသိအမွတ္ျပဳတယ္။ သူတို႕အေနနဲ႕ အတိုက္အခံေကာင္း မ်ားအျဖစ္ ဆက္လက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္သြားမယ္လို႕ ကတိျပဳလိုက္တာဟာ ေလးစားဖြယ္ အတိပါပဲဗ်ာ။ ဒါတင္မက ထိုင္း တပ္မေတာ္အႀကီးအကဲ ကလည္း ျပည္သူလူထု ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္လိုက္တဲ့ အစိုးရကို နာခံသြားမယ္လို႕ ေၾကညာတယ္ဗ်ာ။
နီကာရာဂြာ နမူနာတစ္ခု
သည္ေနရာမွာ ေတာင္အေမရိကတိုက္ နီကာရာဂြာႏိုင္ငံက အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကို ေျပးသတိရ လိုက္မိတယ္။ ၁၉၇၉ခုႏွစ္မွာ ဆန္ဒီနစၥတာသူပုန္ေတြ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႕ အာဏာရခဲ့ၾက၊ ဆန္ဒီနစၥတာ ေခါင္းေဆာင္ ဒယ္နီယယ္ေအာ္ေတဂါက ဆယ္နွစ္ဆယ္မိုး အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့၊ သူ၏ညီ ဟမ္ဘာတို ေအာ္ေတဂါက ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့၊ ၁၉၈၉ က်ေတာ့ ကမၻာ့ဒီမိုကေရစီ လိႈင္းဂယက္ႀကီးထဲ နီကာရာဂြာလည္း မေရွာင္မလႊဲသာ ပါလာၿပီး လြတ္လပ္တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ လုပ္ေပးရေတာ့ ဆန္ဒီနစၥတာအစိုးရ ျပဳတ္က်ကာ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရတက္လာတယ္။ မစၥက္ ကမ္မရိုဆိုတဲ့ သတင္းစာလုပ္ငန္းရွင္ အမ်ိဳးသမီးႀကီး သမၼတျဖစ္လာတယ္။ အတိုက္အခံျဖစ္သြားတဲ့ ဆန္ဒီနစၥတာေတြက ဒီမိုကေရစီအစိုးရကို အၾကမ္းဖက္ဆႏၵျပပြဲေတြနဲ႕ အားစမ္းတယ္။ အဲဒီအခါ သမၼတ မစၥက္ကမ္မရိုက အၾကမ္းဖက္ ဆႏၵျပသူေတြကို အင္အားသုံးႏွိမ္နင္းဖို႕ အမိန္႕ေပးတယ္။ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရသူက ဘယ္သူလဲဆိုေတာ့ မၾကာခင္ကမွ ျပဳတ္က်သြားတဲ့ ဒယ္နီယယ္ေအာ္ေတဂါရဲ႕ညီအရင္း စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဟမ္ဘာတိုေအာ္ေတဂါပဲေပါ့။ အေမရိကန္ နယူးစ္၀ိခ္ မဂၢဇင္းက အင္တာဗ်ဴးလုပ္ေတာ့ ဟမ္ဘာတိုက ျပန္ေျဖတဲ့အေျဖကို ကြၽန္ေတာ္မွတ္မိေနတယ္။ ]]နီကာရာဂြာ ျပည္သူလူထုက ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ သမၼတရဲ႕အမိန္႕ကို ကြၽန္ေတာ္နာခံရမွာပဲေပါ့}}တဲ့ဗ်ာ။
(စာၾကြင္းအေနနဲ႕ ဆက္ေျပာစရာရွိတာက သမၼတေဟာင္း ဒယ္နီယယ္ ေအာ္ေတဂါဟာ အတိုက္အခံဘ၀မွာ ၁၀ႏွစ္ၾကာခဲ့တယ္။ သူဟာ အၾကမ္းဖက္ ဆန္႕က်င္မႈေတြကို စြန္႕လႊတ္လိုက္ၿပီး ဆန္ဒီနစၥတာအဖြဲ႕ကို လူထုနဲ႕ တစ္သားတည္း ျဖစ္ေအာင္ စည္းရုံးႏိုင္ခဲ့လို႕ ၁၉၉၉ခုႏွစ္ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပန္လည္အႏိုင္ ရရွိခဲ့ပါတယ္။)
ဒီမိုကေရစီ ဆက္ရွင္သန္ဖို႕
မွတ္ေလာက္သားေလာက္ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈနမူနာေလးေတြကို ကြၽန္ေတာ္ လိုက္လံ စုေဆာင္း မွတ္သားခဲ့တဲ့အထဲက ယခု ေဖာ္ျပလိုက္တဲ့ နီကာရာဂြာ အေတြ႕အႀကံဳမ်ိဳးဟာ လူေတြက်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ သိသင့္တဲ့ နမူနာေကာင္းတစ္ခုပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာလည္း အလားတူ က်င့္သုံးသြားရင္ ဒီမိုကေရစီ ဆက္လက္ ရွင္သန္ေနဖို႕ သူတို႕ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သက္ဆင္အင္အားစုကို ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ဖို႕ လမ္းဖြင့္ေပးလိုက္ရင္ ဘယ္သူမွ မယွဥ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ အခု ပို၍ ရွင္းလင္းသဲကြဲသြားၿပီမဟုတ္လား။ ၂၀၀၁ နဲ႕ ၂၀၀၅ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ သက္ဆင္အုပ္စု ဆက္တိုက္အႏိုင္ရခဲ့တယ္။ ၂၀၀၆ မွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတဲ့နည္းနဲ႕ သူတို႕ကို ဖယ္ရွားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ သက္ဆင္ တိုင္းျပည္ထဲ ျပန္မလာႏိုင္ေအာင္ ၀ရမ္းထုတ္ထားခ်ိန္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ေပးတယ္။ သက္ဆင္ေနာက္လိုက္တပည့္ေတြက ပါတီနာမည္အသစ္နဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္တယ္။ သူတို႕ပဲ အႏိုင္ရၿပီး အစိုးရျဖစ္ခဲ့တယ္။ သက္ဆင္ ျပန္လာေတာ့ ကန္႕ကြက္မႈေတြ ျဖစ္ရာက လူထုဆႏၵျပပြဲေတြ ေပၚေပါက္လာၿပီး အစိုးရ ျပဳတ္က်တယ္။ သက္ဆင္ရဲ႕ လူယုံေတာ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆမတ္ေတာင္ ေထာင္က်သြားေသးတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ လက္ရွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္ ဦးေဆာင္တဲ့အစိုးရဟာ ေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္လို႕ အစိုးရျဖစ္တာ မဟုတ္ဘဲ စစ္တပ္ရဲ႕ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံနဲ႕ အာဏာရခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုတစ္ဖန္ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ျပန္ေတာ့လည္း သက္ဆင္အင္အားစုေတြပဲ ေအာင္ႏိုင္ၾကျပန္တယ္။ သည္တစ္ခါလည္း သူတို႕ကို ဘယ္လို ဖယ္ရွားဦးမလဲ၊ ဖယ္ရွားဦးမွာလား။ ဘယ္ေတာ့လဲ။ ညီမေလးအတြက္ စိုးရိမ္စရာေတြေပါ့ဗ်ာ။
သက္ဆင္ျပန္လာရင္ေတာ့
ယင္းလတ္ အစိုးရ အာဏာလႊဲေျပာင္းယူၿပီးခ်ိန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း သက္ဆင္ တိုင္းျပည္ထဲ ျပန္၀င္လာမလားဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သက္ဆင္ ျပန္လာရင္ ျပႆနာ ရွိႏိုင္တယ္လို႕ လက္ရွိ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္က သတိေပးထားတာလည္း ထည့္တြက္ရမွာပါ။ ယင္းလတ္ရဲ႕ ပထမဆုံး လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ တာ၀န္ဟာ ဘုရင္၊ စစ္တပ္နဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြအၾကား အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႕ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ယိုင္နဲ႕လာေနတဲ့ ထိုင္း အမ်ိဳးသားစီးပြားေရးကို ျပန္လည္ ထူမတ္ဖို႕။ မႏူးမနပ္ႏိုင္ငံေရးသမားေပါက္စတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ယင္းလတ္ကို ဆီးႀကိဳေနတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြက ႀကီးေလးလြန္းလွတယ္ဗ်ာ။မည္သို႕ရွိေစ၊ ထိုင္းႏိုင္ငံေရးဟာ ေက်ာင္းသင္ႏိုင္ငံေရးသိပၸံပညာ သင္ရိုးညႊန္းတမ္း ေတြထက္ နက္နဲ သိမ္ေမြ႕တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေတြကို ေပးေနတာျဖစ္လို႕ ယူတတ္ရင္ ကိုယ့္အတြက္ ျမတ္ႏိုင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။
(]]ညီမေလးရယ္ စိုးရိမ္မိတယ္}} စာေရးဆရာႀကီး တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္၏ နာမည္ေက်ာ္ ၀တၴဳရွည္တစ္ပုဒ္္ ေခါင္းစဥ္ကို ယူသုံးပါတယ္။ ေမာင္၀ံသ)
၆၊ ၇၊ ၂၀၁၁
maungwuntha@gmail.com
ယခု အပတ္ ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပမည့္ ေမာင္၀ံသရဲ႕ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါတယ္။
ညီမေလးရယ္ စိုးရိမ္မိတယ္
ထိုင္းႏိုင္ငံ ပါလီမန္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း သက္ဆင္ကို ေထာက္ခံတဲ့ ျဖဴထိုင္းပါတီက သက္ဆင္ရဲ႕ ႏွမေထြးေလး ယင္းလတ္ ရွင္နာ၀ပ္ထရကို ေခါင္းေပၚတင္ၿပီး ယွဥ္ၿပိဳင္အႏိုင္ရခဲ့ၾကလို႕ ယင္းလတ္ဟာ မၾကာခင္မွာပဲ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာေတာ့မယ္ဗ်။ ယင္းလတ္ဟာ အသက္ ၄၄ ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္လို႕ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုရင္ေတာ့ လုပ္လို႕ ကိုင္လို႕ အေကာင္းဆုံး အသက္အရြယ္လို႕ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
အဘီဆစ္က ၀ါရွိတယ္
အခု ဆင္းေပးရေတာ့မယ့္ လက္ရွိ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္က ၄၆ ႏွစ္။ အဘီဆစ္က ႏိုင္ငံေရး ၀ါ ရွိတယ္။ အရည္အခ်င္းလည္း ရွိတယ္။ သူနဲ႕ ယွဥ္ရင္ ယင္းလတ္ဟာ မိုးေပၚက က်လာတဲ့ ေရႊၾကာပင္ႏိုင္ငံေရးသမား၊ လူသစ္တန္းအဆင့္ လို႕ပဲ ေျပာစရာရွိတယ္။ သူ႕အစ္ကို သက္ဆင္ရဲ႕ ထိုင္းရတ္ထိုင္းပါတီ အာဏာရစဥ္က အစိုးရေငြေတြကို ေရလိုသုံးၿပီး ေတာသူေတာင္သား ေတြကို နားလွည့္ပါးလွည့္လုပ္ကာ စည္းရုံး သိမ္းသြင္းခဲ့တဲ့ အရွိန္အ၀ါေၾကာင့္ သာသာေလးနဲ႕ ႏိုင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။
အကီြႏိုတို႕နဲ႕ ယွဥ္လို႕မရ
ယင္းလတ္ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ သီတင္း ၆ ပတ္ေလာက္ ကမွ ေကာက္ခါငင္ကာ ႏိုင္ငံေရးနယ္ထဲ ၀င္လာခဲ့တာပါ။ မိန္႕ခြန္းေတာင္ ပီပီျပင္ျပင္ မေျပာတတ္ဘဲ စာရြက္ ၾကည့္ဖတ္ေနရတဲ့ အဆင့္ပဲ ရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ႏိုင္ငံေရးနတ္ေရကန္ထဲ ပစ္ခ်လိုက္သလို ခ်က္ခ်င္းႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲေပါ့ဗ်ာ။ ဖိလစ္ပိုင္မွာ ခင္ပြန္းသည္ အကီြႏို လုပ္ႀကံခံရၿပီးတဲ့ေနာက္ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲ၀င္လို႕ အႏိုင္ရခဲ့တဲ့ ကိုရာဇန္အကီြႏို၊ အင္ဒိုနီးရွားက ဆူကာႏိုသမီး ေမဃ၀တီ၊ ပါကစၥတန္က အလီဘူတိုသမီး ဘီနာဇီယာ ဘူတို၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ရွိပ္မူဂ်စ္သမီး ဟာဆီနာတို႕လည္း ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္ခဲ့တာပဲ မဟုတ္လားလို႕ ေျပာခ်င္သူေတြရွိႏိုင္ပါတယ္။ သို႕ေပမယ့္ သူတို႕ေတြက ႏိုင္ငံေရးအေတြ႕အႀကံဳေတြ ရွိခဲ့ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံေရးပါရမီ ျဖည့္ခဲ့ၾကတယ္။ ယင္းလတ္ရွင္နာ၀ပ္ထရေလာက္ အစိမ္းသက္သက္ မဟုတ္ၾကဘူး။ မႏူးမနပ္ ညီမေလး ယင္းလတ္ရဲ႕ ေရွ႕ခရီးအတြက္ အစ္ကိုႀကီး သက္ဆင္ကေတာ့ စိုးရိမ္ေနမွာပဲဗ်။
ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ
ထိုင္းႏိုင္ငံကို အေႏွးနဲ႕အျမန္ ဦးေဆာင္မႈေပးသြားေတာ့မယ့္ ယင္းလတ္ရဲ႕ ေရွ႕ခရီးဟာ အလြန္စိတ္၀င္စားစရာ ျဖစ္မွာကလည္း ေသခ်ာတယ္ဗ်ာ။ သူ႕အတြက္ စိတ္ခ်မ္းသာစရာကေတာ့ လက္ရွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္က ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ အျပည့္ျဖင့္ ယင္းလတ္ရဲ႕ ေအာင္ႏိုင္မႈကို အသိအမွတ္ျပဳတယ္။ သူတို႕အေနနဲ႕ အတိုက္အခံေကာင္း မ်ားအျဖစ္ ဆက္လက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္သြားမယ္လို႕ ကတိျပဳလိုက္တာဟာ ေလးစားဖြယ္ အတိပါပဲဗ်ာ။ ဒါတင္မက ထိုင္း တပ္မေတာ္အႀကီးအကဲ ကလည္း ျပည္သူလူထု ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္လိုက္တဲ့ အစိုးရကို နာခံသြားမယ္လို႕ ေၾကညာတယ္ဗ်ာ။
နီကာရာဂြာ နမူနာတစ္ခု
သည္ေနရာမွာ ေတာင္အေမရိကတိုက္ နီကာရာဂြာႏိုင္ငံက အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကို ေျပးသတိရ လိုက္မိတယ္။ ၁၉၇၉ခုႏွစ္မွာ ဆန္ဒီနစၥတာသူပုန္ေတြ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႕ အာဏာရခဲ့ၾက၊ ဆန္ဒီနစၥတာ ေခါင္းေဆာင္ ဒယ္နီယယ္ေအာ္ေတဂါက ဆယ္နွစ္ဆယ္မိုး အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့၊ သူ၏ညီ ဟမ္ဘာတို ေအာ္ေတဂါက ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့၊ ၁၉၈၉ က်ေတာ့ ကမၻာ့ဒီမိုကေရစီ လိႈင္းဂယက္ႀကီးထဲ နီကာရာဂြာလည္း မေရွာင္မလႊဲသာ ပါလာၿပီး လြတ္လပ္တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ လုပ္ေပးရေတာ့ ဆန္ဒီနစၥတာအစိုးရ ျပဳတ္က်ကာ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရတက္လာတယ္။ မစၥက္ ကမ္မရိုဆိုတဲ့ သတင္းစာလုပ္ငန္းရွင္ အမ်ိဳးသမီးႀကီး သမၼတျဖစ္လာတယ္။ အတိုက္အခံျဖစ္သြားတဲ့ ဆန္ဒီနစၥတာေတြက ဒီမိုကေရစီအစိုးရကို အၾကမ္းဖက္ဆႏၵျပပြဲေတြနဲ႕ အားစမ္းတယ္။ အဲဒီအခါ သမၼတ မစၥက္ကမ္မရိုက အၾကမ္းဖက္ ဆႏၵျပသူေတြကို အင္အားသုံးႏွိမ္နင္းဖို႕ အမိန္႕ေပးတယ္။ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရသူက ဘယ္သူလဲဆိုေတာ့ မၾကာခင္ကမွ ျပဳတ္က်သြားတဲ့ ဒယ္နီယယ္ေအာ္ေတဂါရဲ႕ညီအရင္း စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဟမ္ဘာတိုေအာ္ေတဂါပဲေပါ့။ အေမရိကန္ နယူးစ္၀ိခ္ မဂၢဇင္းက အင္တာဗ်ဴးလုပ္ေတာ့ ဟမ္ဘာတိုက ျပန္ေျဖတဲ့အေျဖကို ကြၽန္ေတာ္မွတ္မိေနတယ္။ ]]နီကာရာဂြာ ျပည္သူလူထုက ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ သမၼတရဲ႕အမိန္႕ကို ကြၽန္ေတာ္နာခံရမွာပဲေပါ့}}တဲ့ဗ်ာ။
(စာၾကြင္းအေနနဲ႕ ဆက္ေျပာစရာရွိတာက သမၼတေဟာင္း ဒယ္နီယယ္ ေအာ္ေတဂါဟာ အတိုက္အခံဘ၀မွာ ၁၀ႏွစ္ၾကာခဲ့တယ္။ သူဟာ အၾကမ္းဖက္ ဆန္႕က်င္မႈေတြကို စြန္႕လႊတ္လိုက္ၿပီး ဆန္ဒီနစၥတာအဖြဲ႕ကို လူထုနဲ႕ တစ္သားတည္း ျဖစ္ေအာင္ စည္းရုံးႏိုင္ခဲ့လို႕ ၁၉၉၉ခုႏွစ္ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပန္လည္အႏိုင္ ရရွိခဲ့ပါတယ္။)
ဒီမိုကေရစီ ဆက္ရွင္သန္ဖို႕
မွတ္ေလာက္သားေလာက္ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈနမူနာေလးေတြကို ကြၽန္ေတာ္ လိုက္လံ စုေဆာင္း မွတ္သားခဲ့တဲ့အထဲက ယခု ေဖာ္ျပလိုက္တဲ့ နီကာရာဂြာ အေတြ႕အႀကံဳမ်ိဳးဟာ လူေတြက်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ သိသင့္တဲ့ နမူနာေကာင္းတစ္ခုပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာလည္း အလားတူ က်င့္သုံးသြားရင္ ဒီမိုကေရစီ ဆက္လက္ ရွင္သန္ေနဖို႕ သူတို႕ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သက္ဆင္အင္အားစုကို ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ဖို႕ လမ္းဖြင့္ေပးလိုက္ရင္ ဘယ္သူမွ မယွဥ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ အခု ပို၍ ရွင္းလင္းသဲကြဲသြားၿပီမဟုတ္လား။ ၂၀၀၁ နဲ႕ ၂၀၀၅ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ သက္ဆင္အုပ္စု ဆက္တိုက္အႏိုင္ရခဲ့တယ္။ ၂၀၀၆ မွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတဲ့နည္းနဲ႕ သူတို႕ကို ဖယ္ရွားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ သက္ဆင္ တိုင္းျပည္ထဲ ျပန္မလာႏိုင္ေအာင္ ၀ရမ္းထုတ္ထားခ်ိန္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ေပးတယ္။ သက္ဆင္ေနာက္လိုက္တပည့္ေတြက ပါတီနာမည္အသစ္နဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္တယ္။ သူတို႕ပဲ အႏိုင္ရၿပီး အစိုးရျဖစ္ခဲ့တယ္။ သက္ဆင္ ျပန္လာေတာ့ ကန္႕ကြက္မႈေတြ ျဖစ္ရာက လူထုဆႏၵျပပြဲေတြ ေပၚေပါက္လာၿပီး အစိုးရ ျပဳတ္က်တယ္။ သက္ဆင္ရဲ႕ လူယုံေတာ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆမတ္ေတာင္ ေထာင္က်သြားေသးတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ လက္ရွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္ ဦးေဆာင္တဲ့အစိုးရဟာ ေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္လို႕ အစိုးရျဖစ္တာ မဟုတ္ဘဲ စစ္တပ္ရဲ႕ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံနဲ႕ အာဏာရခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုတစ္ဖန္ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ျပန္ေတာ့လည္း သက္ဆင္အင္အားစုေတြပဲ ေအာင္ႏိုင္ၾကျပန္တယ္။ သည္တစ္ခါလည္း သူတို႕ကို ဘယ္လို ဖယ္ရွားဦးမလဲ၊ ဖယ္ရွားဦးမွာလား။ ဘယ္ေတာ့လဲ။ ညီမေလးအတြက္ စိုးရိမ္စရာေတြေပါ့ဗ်ာ။
သက္ဆင္ျပန္လာရင္ေတာ့
ယင္းလတ္ အစိုးရ အာဏာလႊဲေျပာင္းယူၿပီးခ်ိန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း သက္ဆင္ တိုင္းျပည္ထဲ ျပန္၀င္လာမလားဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သက္ဆင္ ျပန္လာရင္ ျပႆနာ ရွိႏိုင္တယ္လို႕ လက္ရွိ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္က သတိေပးထားတာလည္း ထည့္တြက္ရမွာပါ။ ယင္းလတ္ရဲ႕ ပထမဆုံး လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ တာ၀န္ဟာ ဘုရင္၊ စစ္တပ္နဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြအၾကား အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႕ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ယိုင္နဲ႕လာေနတဲ့ ထိုင္း အမ်ိဳးသားစီးပြားေရးကို ျပန္လည္ ထူမတ္ဖို႕။ မႏူးမနပ္ႏိုင္ငံေရးသမားေပါက္စတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ယင္းလတ္ကို ဆီးႀကိဳေနတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြက ႀကီးေလးလြန္းလွတယ္ဗ်ာ။မည္သို႕ရွိေစ၊ ထိုင္းႏိုင္ငံေရးဟာ ေက်ာင္းသင္ႏိုင္ငံေရးသိပၸံပညာ သင္ရိုးညႊန္းတမ္း ေတြထက္ နက္နဲ သိမ္ေမြ႕တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေတြကို ေပးေနတာျဖစ္လို႕ ယူတတ္ရင္ ကိုယ့္အတြက္ ျမတ္ႏိုင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။
(]]ညီမေလးရယ္ စိုးရိမ္မိတယ္}} စာေရးဆရာႀကီး တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္၏ နာမည္ေက်ာ္ ၀တၴဳရွည္တစ္ပုဒ္္ ေခါင္းစဥ္ကို ယူသုံးပါတယ္။ ေမာင္၀ံသ)
၆၊ ၇၊ ၂၀၁၁
maungwuntha@gmail.com
0 comments:
Post a Comment