ဘလႅာတိယဇာတ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏သမိုင္းတင္စကားႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားတြင္ စြဲစြဲထင္ထင္

by Ko Myo on Monday, February 14, 2011 at 5:37pm

    စားပြဲေရွ႕က အ၀ါေရာင္စာရြက္ပိုင္းေလးေတြကိုအၾကည့္
ေရာက္ ေတာ့“ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၄ အခ်စ္ဂ်ာနယ္” ဟူသည့္စာ
သားေလး မွတ္ ထားခ်က္ကိုျမင္မိသည္။Valentine Day
အတြက္ အခ်စ္အေၾကာင္း တစ္စံုတစ္ရာေရးဖို႔ မွတ္ထားတာ
ပါလားဆိုသည္အား ျပန္အမွတ္ရ သည္။ စာေရးသူဆို
သည္မွာ ရာသီစာလုိက္၍ ေရးရသည္လည္းရွိ သည္။
    တကယ္ဆို ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္းမွာ ၁၄ ရက္ေန႔ဆိုသည့္
ေန႔တစ္ေန႔အတြက္သာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမွတ္တရ စာေရးၾကမည္
ဆိုလွ်င္ေတာ့ လြန္စြာရွက္ဖြယ္ေကာင္းပါမည္။

      ဤလအတြင္း၊ ဤရက္ ၀န္းက်င္အတြင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ
အတြက္အထင္ကရေန႔ေတြက စီတန္းေနသည္မဟုတ္ပါလား။
     ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ ရက္ေန႔က ကၽြန္ေတာ္ တို႔တိုင္းျပည္ႀကီး
စုစည္းအားျဖင့္လြတ္လပ္ေရးကို ေတာင္းဆိုႏိုင္ဖို႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္
ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ေသာ ေန႔ရက္၊တစ္နည္းဆိုေသာ္ ျပည္ေထာင္စု စိတ္
ေမြးျမဴခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုေန႔။ထို႔နည္းတူ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ ဆို
သည့္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္မွာလည္း ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာႀကီး
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ဖြားျမင္ခဲ့ေသာေန႔ရက္“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔”။
     မည္သို႔ဆိုေစ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေခတ္ကာလႏွင့္အညီ
ခ်စ္ျခင္းဖြဲ႕သီ ေနၾကေသာ ေဖေဖာ္၀ါရီ(၁၄)၏ ခ်စ္ျခင္းေမတ္ၱာခ်ယ္
္မႈန္းမႈအားလည္းအျမင္မေစာင္းလို မ႐ႈတ္ခ်လိုပါ။ တိုင္းတစ္ပါးက၊
ႏိုင္ငံတကာက ကူးဆက္လာသည့္ေန႔ရက္တစ္ရက္ကို လူငယ္
ေတြၾကား ေရပန္းစား ေစခဲ့ျခင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔မီဒီယာ၏ပေယာဂ
လည္း မကင္းပါဟု ခံယူရင္း ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၄ မတိုင္မီ ေဖေဖာ္၀ါရီ
၁၃ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔၊ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ ျပည္ေထာင္စုေန႔တို႔ကိုလည္း
ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေနေစလို ေၾကာင္း ခ်စ္ပရိသတ္အားခ်စ္ျခင္းစကားျဖင့္
တိုက္တြန္းလိုပါ၏။
    ကၽြန္ေတာ္၏ႏွလံုးသားထဲမွာ ခ်စ္ျခင္းတို႔ႏွင့္အတူ အထူးကိန္း၀ပ္
သည့္စာေပလကၤာေတြထဲ ဘလ္ႅာတိယပ်ဳိ႕သည္ ထိပ္တန္းက
ပါသည္ ဟုဆိုႏိုင္၏။တြင္သင္းမင္းႀကီးဦးထြန္းညိဳေရးေသာ ဘလႅာ
တိယပ်ဳိ႕ ျဖစ္သည္။ ဘိုးေတာ္မင္းတရားႀကီးလက္ထက္ အိမ္ေရွ႕
မိဖုရားအလိုရွိ သျဖင့္ ဤပ်ဳိ႕ကိုေရးေၾကာင္းမွတ္သားဖူးသည္။
    ဤပ်ဳိ႕သည္လည္း အစဥ္အလာအတိုင္း ဘုရားေဟာနိပါတ္
ေတြကို အေျခခံၿပီး ဘလ္ႅာတိယ ၀တ္ၳဳကို ပ်ဳိ႕လကၤာစပ္နည္းျဖင့္
သာယာေအာင္အလွဆင္ျခယ္မႈန္း ထားျခင္းပင္။ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္
သည့္ ဤပ်ဳိ႕၏လက္ဦးမစြဘလႅာတိယ ၀တၳဳမွာ ေကာသလ
မင္းႀကီးႏွင့္မ႑ိကာမိဖုရားတို႔ အျငင္းပြားကာတစ္ဦး ႏွင့္တစ္ဦး
မၾကည့္ခ်င္မျမင္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ရစဥ္ သာသနာေတာ္
ကို ေစာင့္ေရွာက္ေနေသာဒါယကာမင္းႏွင့္ မင္းမိဖုရား တရားရေစရန္
ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာၾကားေသာ နိပါတ္ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ
ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာပ်ဳိ႕တစ္ပိုဒ္ေလာက္ကိုလည္း မွ်ေ၀လို၏။
    “ေနာင္သံသရာ၊ ဆမ်ားစြာႏိႈက္၊ ေမတ္ၱာမယို၊ တကိုယ္ညီေစ၊
ျဖစ္လိုေလဟု၊ေန႔ေရမျခား၊ ငါဘုရား၀ယ္၊ ႏွံထားဆုစက္၊ ယူသည္
လ်က္တည့္၊ မပ်က္စရာ၊သခ်ၤာသေခ်ၤ၊ ႏွစ္ေရရွည္ရင့္၊ ေ၀းေခါင္ျမင့္
သား၊ ယခင့္ေရွးခါ၊ ကိႏ္ၷရာဖိုမ၊ သက္ခ်င္းမွ်လ်က္၊ တကြမကြာ၊
ျဖစ္ၾကရာ တြင္၊ ေစတနာရွက္ကူး၊ ခ်စ္ဘူးသည္မ်ား၊ႏွလံုးထားေလာ့၊
ေခ်ာင္းျခား လွည့္တံု၊ တည႐ံုကို၊ တစံုမက္မက္၊ ခ်စ္သက္ရႊင္ၿဖိဳး၊
ခ်စ္ၫြန္႔တိုး၍ ခ်စ္ႀကိဳးတင့္လြန္း၊ ခ်စ္ရည္သြန္းလ်က္၊ ခ်စ္ပန္းပြင့္ၾက
သည္တကား”
    မည္မွ်လွေသာ၊ ေအးေသာ  သႏၱ ရသပါလဲ။ဘလႅာတိယပ်ဳိ႕၏
သႏၱရသသည္ ေအးျမ႐ံုမက ဘလ္ႅာတိယဇာတ္နိပါတ္သည္လည္း
ဘုရားေဟာမုိ႔ၫႊန္လိုျခင္းမဟုတ္ လြန္စြာမွအခ်စ္၏ သေဘာကို
ေပၚလြင္ေစသည္ဟုကၽြန္ေတာ္ျမင္၏
    ေကာသလမင္းႀကီးႏွင့္ မလ္ႅိကာမိဖုရားႀကီးတို႔ကို အေၾကာင္းျပဳ
သည္ပဲဆိုဆို၊ကိႏ႖ရာဖိုႏွင့္ကိႏ႖ရီမတို႔၏အခ်စ္ကို ေဖာ္က်ဴးသည္ပဲ
ေျပာေျပာ ထိုႏွစ္စံုႏွစ္ဖက္၏အခ်စ္ကို ဘလ္ႅာတိယဇာတ္မွာ ေဖာ္
္က်ဴး ထားရာ ဘလ္ႅာတိယမင္းႀကီး ေတာကစားထြက္ရင္း ပစ္ကြင္း
အတြင္း ကိႏ႖ရာဖိုႏွင့္ ကိႏ႖ရီမတို႔ ေပြ႕ပိုက္ငိုေႂကြးေနပံုႏွင့္၎တို႔ငို
ေႂကြးရျခင္း အေၾကာင္းရင္းက ေရွ႕မွာ ဆိုခဲ့သလိုပင္ အခ်စ္၏
သေဘာကိုေပၚလြင္ ေစျခင္းပင္။ ဘလ္ႅာတိယမင္းႀကီး၏အေမးကို
ကိႏ႖ရီမေျဖသည္က“ငါတို႔သည္ တညဥ့္မွ် ေကြကြင္းခဲ့ရေသာေၾကာင့္
ငိုေႂကြးၾကျခင္းျဖစ္၏” ဟူ၍။တစ္ညဥ့္တာေကြကြင္းရျခင္းကိုေတာ့ ပ်ဳိ႕
မွာဤသို႔ဖြဲ႕၏။
    “ေ၀သီျမင့္ေခါင္၊ ေတာင္ႏွစ္လံုးၾကား၊ စီးရစ္သြားသည္၊ ျမစ္ကား
လယ္ေကာင္၊ေဖာင္ကားထိုး၀ယ္၊ မယ္ကားသည္ဖက္၊ လိႈင္းကတက္
၍၊ရက္လည္းသဲသဲ၊၀ဲလည္းရစ္ေခြ၊ ေရလည္းတင္းက်မ္း၊ ကမ္းကိုမျမင္၊
ယဥ္ဖ်င္ဖ်င္ႏွင့္၊ ေၾကာက္ခ်င္ဖြယ္လိ၊မ်က္စိေ၀ေမွာင္၊ ေတာင္ကား
အေနာက္၊ေျမာက္ကားေရွ႕ထင္၊ မဲ့ေရႊရင္မွာ ပူပင္လွ၏”(ဘလ္ႅတိယ
ပ်ဳိ႕၊ စာပုိဒ္ ၂၁)။
    မခ်စ္တတ္သူတို႔ကေတာ့ ဤအျဖစ္ကို ပိုသည္ထင္မည္။ မိုးရြာ
စဥ္ ေတာင္က်ေရေၾကာင့္ ကိႏ္ၷရာေခ်ာင္းျခားအျဖစ္က တစ္ညတာ
ေ၀းသည္အား အႏွစ္ခုနစ္ရာ ငိုေႂကြးၾကသည္ဟုဆို သည္ေၾကာင့္
လည္း ထင္ဖြယ္ရာ။ ဘလ္ႅာတိယမင္းႀကီးကိႏ႖ရာ၊ ကိႏ႖ရီတို႔ဆံုစဥ္မွာ
သူတုိ႔ ငိုေႂကြး၍ အႏွစ္ ခုနစ္ရာျပည့္ရန္ သံုးရက္အလို။ကၽြန္ေတာ္က
ေတာ့ဘုရားေဟာနိပါတ္ကို မပိုမလုိဟုသေဘာခ်ပ္ႏိုင္ပါ၏။
      လက္နက္ ႏိုင္ငံႀကီးကို အစိုးရေသာလက္႐ံုး ရွင္ဘလ္ႅာတိယ
မင္းႀကီးပင္ကိႏ္ၷရီမ၏အေျဖေၾကာင့္ နန္းရပ္ကို သတိရ၊နန္းေတာ္ရွိၾကင္
ယာမိဖုရား သခင့္ထံအေျပးျပန္ရသည္ေၾကာင့္ အခ်စ္ဥပမာဥပေမယ်
တကာ တို႔နက္ အေနာက္မွာအာဒံ၊ ဧ၀၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ ကိႏ႖ရီ၊
ကိႏ႖ရာရယ္ဟု ေက်ာ္ၾကားျခင္းေပတည္းဟု နားလည္လက္ခံမိပါ၏။
    ဤသို႔ လွေသာ၊ ႏုေသာ ဘလ္ႅာတိယပ်ဳိ႕၊ ဘလ္ႅာတိယဇာတ္ကို
ႏွစ္ၿခိဳက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးမႈနည္းတူ ကၽြန္ေတာ္အေလးဂ႐ုျပဳရပါေသာ ခ်စ္ရ
ေသာကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ သမိုင္းတင္သည့္စာေလး တစ္ေစာင္
ကိုလည္းမွတ္မွတ္ရရခ်စ္ျခင္းဖြဲ႕စာမွာ အမွတ္တရ ဆိုလိုခ်င္ေသး၏။
ထိုစာကား အျခားမဟုတ္၊ျမန္မာ့သမိုင္းႏွင့္ လြတ္လပ္ေရးသမိုင္းေၾကာင္း
ကိုစိတ္၀င္စားသူတိုင္းသိရွိမွတ္မိေနၾက မည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွ ဇနီး
ျဖစ္သူထံ ေပးစာတစ္ေစာင္။(လက္ေရးမူတင္ျပထား)

    “ၾကည္ ႕ ႕
    ပဲျပဳတ္နဲ႔နံျပားရရင္ စားခ်င္တယ္” ဟူသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏႐ိုးသားမႈကိုျပ
ေသာ၊ဇနီးအေပၚ အေလးထားမႈကိုၫႊန္ေသာ မိသားစုခ်စ္ျခင္းျပယုဂ္
စာေၾကာင္းေလးေတြကိုျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ မခ်စ္ဘဲ၊ အေလးဂ႐ုမျပဳဘဲ
မေနႏိုင္။ စာ႐ႈသူတိုင္းလည္းကၽြန္ေတာ္႔လိုပင္ ခ်စ္ၾက အေလးဂ႐ုျပဳ
ၾကမွာမလြဲ။ ဤသည္ကပဲ ခင္ပြန္းႏွင့္ဇနီးတစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး အားကိုး
တိုးတိုးခ်စ္သည့္ အိမ္ေထာင္ဘက္အခ်စ္၏ျပယုဂ္ဟုဆိုပါမည္။ ကိုယ္
ေတြ ေလးစားအားက်ေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္ႀကီးက အိမ္ေထာင့္အရသာ၊
မိသားစု ဘ၀ သာဓကေလးတစ္ခု ထားရစ္သြားျခင္းအျဖစ္ႏွင့္လည္း
ကၽြန္ေတာ္သေဘာက်မိ႐ံုမက ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးသာ ပထမ၊
ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရး သာ ဒုတိယ၊ႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးသာ တတိယဟု
အခ်ိန္ျပည့္ ႏိုင္ငံလြတ္ ေျမာက္ေရးအတြက္ကိုသာစိတ္နစ္ဇြဲသန္ေဆာင္
ရြက္ေနသူႀကီးထံမွ ဤသို႔ဇနီးထံအေလး ဂ႐ုျပဳေသာ စာေလးက်န္ရစ္
ေစႏိုင္ခဲ့သည့္အျဖစ္ ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေရေျမရွိ တိုင္းရင္းသားလူ
မ်ဳိးတုိ႔၏အိမ္ေထာင္ေရးသစ္ၥာတရား ႀကီးမားေစမႈအတြက္ ေက်နပ္စရာဟု
လည္း ကၽြန္ေတာ္ခံစားလိုသည္။ ကိုယ္ေတြ မည္မွ်ပင္ အလုပ္မ်ားေျမာင္
ပါေစ။ အိမ္သူသက္ထားဇနီးမယားကိုေတာ့  အေလးဂ႐ုမျပဳဘဲ မထား
အပ္ေၾကာင္းကိုယ္လိုရာ ေတြးမိပါ၏။ဇနီးမယားကိုေပးသည့္ စာေလးမွာပင္
ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ပဲျပဳတ္နံျပားရရင္စားခ်င္တယ္ဟူ၍ ရရင္ဆို
ေသာ အသံုးေလးသံုးကာ ႐ိုး႐ိုးသားသား ဆႏ္ၵျပဳေတာင္းခံထားပံုမွာျဖင့္
ပီတိမ်က္ရည္လည္စရာပင္ မဟုတ္ပါလား။

ကိုမ်ဳိး(ျမန္မာစာ)
အခ်စ္ဂ်ာနယ္၊၁၄ ေဖေဖၚ၀ါရီ၂၀၁၀မွာေဖၚျပခဲ ့ေသာ
ေဆာင္းပါးကိုျပန္အမွတ္ရမိပါ၍.....................။

    “ၾကည္ ႕ ႕
    ပဲျပဳတ္နဲ႔နံျပားရရင္ စားခ်င္တယ္

 

“ၾကည္ ႕ ႕

ပဲျပဳတ္နဲ႔နံျပားရရင္ စားခ်င္တယ္”

Valentine's Day အမီစာမူ
soft copy ျပန္လည္ရိုက္ေပးေသာ
အခ်စ္ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဆရာမနီနီ(ဥပေဒ)
နွင့္အဖဲြ ့အားေက်းဇူးတင္ရွိပါ၏