တညလံုး မအိပ္ခဲ့ရတဲ့ ညႀကီးရဲ႕ ေကာင္မေလး

by Aungmyo Tun on Friday, April 29, 2011 at 12:47am

(၁)

ကြၽမ္းက်င္လြန္းလွတဲ့ ဝက္သတ္သမား

နံၾကားက လွံကို ဆြဲအႏႈတ္

အဲဒီႏႈတ္ခ်က္ဟာ အသက္ပါလွခ်ည္ရဲ႕

မင္းကေလးအၾကည့္

ဒီက တညလံုး မအိပ္ခဲ့ရတဲ့ ညပါကြယ္။

ခုေတာ့

ျမင္းေတြ ျမင္းေပါက္စေတြ

အေကာင္တရာေလာက္

ငါ့ရင္အံုႀကီးထဲကေန

ကဆုန္ေပါက္ခုန္ထြက္

ငါ့ႏွလံုးသားခမ်ာ ဖုန္ပူပူထဲလဲက်

လူးလဲထ

အဲသည္ ဒရယ္မ်က္လံုးလဲ့လဲ့ကေလးကိုေလ

တေထာင့္ထဲ စုကပ္ၿပီး မၾကည့္လိုက္ပါနဲ႔

ဧရာဝတီတျမစ္လံုး

ငါေသာက္မိပါလိမ့္မယ္ကြယ္ ...။

(၂)

လာၿပီ

ေမာင္းျပန္ဓားခလုတ္ကို ႏွိပ္လိုက္သလို

ထပ္ခနဲ

ျမည့္ေနတဲ့ အၾကည့္

ငါ့ရင္ေခါင္းႀကီးထဲ

ေအာင့္ကနဲ ပူကနဲ

ငံုထားမိ ေခ်ာကလက္

ရာဘာတံုးႀကီးျဖစ္သြား

အသာကေလး အသက္႐ွဴေအာင့္ထားခိုက္

ေနာက္ထပ္ဓားေရာင္ လက္ကနဲ

ဒင္းကေလး မ်က္လံုးတခ်က္

သတိ

ကင္မရာခလုတ္ကို ႏွိပ္ခ်ဖို႔ မေမ့နဲ႔

လက္ကနဲ ဝင္းပ

ဖလက္ရွ္ဂန္း ကြၽမ္းသြား

ဒီမွာ

အလိုလိုေနရင္း သၾကားေတြ

အရည္ေပ်ာ္ကုန္ရပါၿပီကြယ္။

သည္မွာ

တို႔ေဆးနဲ႔ တို႔ခံလိုက္ရသလို

မတ္တတ္ႀကီး

ဝိုက္လက္သီးေတြ ေမး႐ိုးေပၚ

ဆင့္ဆင့္ဝင္လာ

ေဖ်ာက္ကနဲ

ေမွာက္သြားရပါၿပီကြယ္

‘ဒိုင္း’ ကနဲ မိုးေပၚပ်ံတက္

‘ဒိုင္း’ ကနဲ ေခ်ာက္ထဲျပဳတ္က်

ေျမႀကီးနဲ႔ မထိခင္ ျပန္ထိလုလုမွာ

ၾကက္သြန္ခင္းေပၚ လူးလိမ့္ေပးလိုက္ရ

အို ... အိစက္ညက္ေညာ

ငါဟာ

တညလံုး မအိပ္ခဲ့ရတဲ့ ညႀကီးပါကြယ္။

ခုေတာ့

ဓားေရးကြၽမ္းသူ ဓားသမား

လွ်ပ္လက္သလို ဓားစြမ္းစြမ္းနဲ႔

ခုတ္ခ်

ထက္ပိုင္းျပတ္က်သြားတာမွန္ေပမယ္ ့

လဲက်ဖို႔ ေမ့ခဲ့သူ

ငွက္ေပ်ာပင္တပင္ျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီကြယ္ ...

မင္းကေလး ဘယ္သူလဲ

ဘုရား ... ဘုရား ...

ေဟာဒီ ငါ့ရင္အံုႀကီး

ကုန္ကုန္ခမ္းခမ္းပါကြယ္ ...

မင္းကေလး ဘယ္သူလဲ

ဘုရား ... ဘုရား .....

ငါ့မွာ

ေပါင္မုန္႔ဝယ္သြားရင္း ေပါင္မုန္႔ျဖစ္

ငါ့မွာ

လက္ဖက္ရည္ဝယ္သြားရင္း

လက္ဖက္ရည္ျဖစ္ရေပါ့ ...

မင္းကေလး ဘယ္သူလဲ

ဘုရား ... ဘုရား ...

ငါ့မွာ

“လယ္ထြန္သြား ႏြားေမ့” ဆိုစကား

ဘယ္ကလိမ့္မလဲ

ႏြားကို ေငါက္မယ့္ ကိုယ့္အသံကိုယ္ေတာင္

သည္မွာ ေမ့က်န္မယ့္ေကာင္ပါကြယ္ ...။

အသက္႐ွဴမဝသလိုလို

အပမီလိုက္သလိုလို

အိုကြယ္

တိမ္ေတြအားလံုး ငါ့ကိုယ္ေပၚ

ၿပိဳက်သလိုလိုပါကြယ္

အခ်စ္ကေလးရယ္

ငါ့လည္ပင္းႀကီးကို ခင္းေပးလိုက္ပါ့မယ္ကြယ္

မင္းရဲ႕ေျခေထာက္အလွကေလးတစံုနဲ႔

နင္းေလွ်ာက္လိုက္ပါေတာ့

အဲဒီအခ်ိန္ ...။

ငါ့ ခပ္မွ်ဥ္းမွ်ဥ္း အသက္႐ွဴသံေလးကအစ

မင္းကို ခ်စ္ေနမိပါၿပီကြယ္

သူမ်ား မိန္းကေလးေတြ မတတ္စြမ္းဘူး

လွ်ပ္တစ္ျပက္မင့္အျပံဳး

ဝတ္မႈန္ကူး

အတိအက် အပိုင္ျပံဳးခ်က္ေတြ

ေရွာင္တခင္ျပံဳးခ်လိုက္တဲ့

အပိုင္ျပံဳးခ်က္ေတြ

အဲဒါက ... ကြန္တဲ့လား

ေဟာသည္က

တညလံုး မအိပ္ခဲ့ရတဲ့ ညႀကီးက

ကြန္ထဲက ငါးေပါ့

ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...။

လက္ကေလးကို ေဝွ႔ရမ္းၿပီး

တယ္လီဖုန္း နီနီရဲရဲေလးကို

ေစြ႔ကနဲ ဖမ္းကိုင္လိုက္ပံုဟာေလ

လွလြန္း၊ လွၿပီးရင္းလွလြန္း

ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...။

သကၠလပ္ဦးထုပ္အညိဳကေလး ခပ္ေစြေစြေဆာင္းလို႔

မေထမဲ့ျမင္ဟန္ မ်က္ႏွာရစ္သမ္ေလးနဲ႔

ပခံုးသားကို လိႈင္းၾကက္ခြပ္ေတြ တြန္႔သလို

တြန္႔တြန္႔ၿပီး စကားေျပာတတ္တဲ့

မင့္ကိုယ္ဟန္အထည္ကေလး

ငံုထားပစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တာပဲ

ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...။

ေဆာင္းဦးေပါက္ ေခြးေပါက္စေလးေတြ

ႏို႔ဆာလို႔ ခ်မ္းလို႔

တအိုင္အိုင္

မင္းကေလးကို မျမင္ရရင္ေလ

(ေဆာင္းဦးေပါက္ ေခြးေပါက္စေလးေတြလို)

ငါ့မလည္း တအိုင္အိုင္ရယ္ပါ

ခ်စ္တယ္ကြယ္ …။

အလကားေနရင္း

သြားတိုက္ေဆးကို ဖ်စ္ဖ်စ္ေနေတာ့တာပဲ

ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...။

တက္သစ္စ ကြၽန္းကေလးလို အံု႔ဆိုင္းေဝဆာ

မို႔ေမာက္ေဖာင္းကားေန မင္းကိုယ္လံုးကေလးမွာ

အပ်ိဳစင္ေသြးကေလးေတြ

ပတၱျမားရည္လို

တဖ်ပ္ဖ်ပ္ စီးလည္ေနတာ

အဲဒါကေလးကိုလည္း

သည္က

တညလံုး မအိပ္ခဲ့ရတဲ့ ညႀကီးက

ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...။

မင္းရယ္လိုက္ေတာ့

လီမြန္ဘာလီရည္ ေသာက္လိုက္ရသလိုပဲ

ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...။

အေမေရ ...

သင္းကေလးရဲ႕ လွဂုဏ္ရည္ေၾကာင့္ရယ္

မေနႏိုင္တဲ့ သားရင္အံုႀကီးေၾကာင့္ရယ္

ခ်စ္မိတယ္ ...

မိေခ်ာင္းေက်ာက္ခက္ပန္း႐ံုလို

မင့္ဆံပင္အံုကေလး

အေမႊးဖြားဖြား ရွဥ့္ကေလးမ်ား

သစ္႐ြက္သစ္ခက္ေပၚ ေဆာ့ကစားသလို

မင့္လည္တိုင္ေပၚ လႈပ္ရွားလို႔

ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...။

ဂြၽဳိင္းဂ်က္ကက္ကေလးနဲ႔

ေတာ႐ိုင္းပန္းပြင့္လိုဟန္နဲ႔

စက္ဘီးေပၚ မင့္ကိုယ္ထည္ကေလး

ေဝ့ကနဲ ဝဲပ်ံတက္လိုက္တာမ်ား

ငါ့တကိုယ္လံုး

သံုးသိန္းထီေတြ ေပါက္ကုန္ရပါၿပီ

ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...။

တလံုးခ်င္း ခုတ္ေမာင္းေနတယ္

တလံုးခ်င္း

တလံုးခ်င္း

ခုတ္ေမာင္းေနတယ္

မင့္ရင္အံု မင့္တင္သားေတြ

တလံုးခ်င္း ခုတ္ေမာင္းေနတယ္ ...

ေဟာသည္ကမာၻႀကီးေပၚမယ္

ဘယ္လိုျမစ္ေတြက ေရစီးၾကမ္းသတဲ့လဲ

ငါ ထမ္းရ ထမ္းရပါကြယ္

မင္းကိုခ်စ္တယ္ ...။

ငါလာမယ္

မင့္ခ်စ္ဝတ္မႈန္အိမ္ကေလးဆီ

အဲဒီ ေက်ာက္ေက်ာတံုတံုကေလးလို

မင့္ႏႈတ္ခမ္းသားတံုတံုကေလးဆီ

မင့္ကိုခ်စ္တယ္ ...။

အသည္းႏွလံုးကို ခလုတ္တိုက္

မင္းကေလး

အား ...

ပင္နယ္ဆလင္ အလံုးတရာ ထိုးထားသလို

နာလွခ်ည္ရဲ႕ ...

မင့္နာမည္ကေလး ေခၚေနလိုက္လို႔

ငါ့မွာေလ

ရထားမမီ ကားမမီ

ေလယာဥ္ပ်ံမမီ

ေသျခင္းတရားမမီ

မမီဘူး

ဘာမွမမီေတာ့ပါဘူးကြယ္ ...။

အက်င့္မရွိဘဲ ဝိတ္မၿပီး ေနာက္တေန႔

တကိုယ္လံုး နာက်င္က်န္ရစ္သူလို

တဘဝလံုး ...။

ယူပါကြယ္

လည္ဆြဲမဟုတ္ဘူး

ပုတီးကံုးကေလးမဟုတ္ဘူး

ဆြဲျခင္းကေလး

ငါ့အသည္းႏွလံုးကို ထည့္ဆြဲသြားဖို႔

ဆြဲျခင္းကေလးပဲ

ယူသြားပါကြယ္ ...။

ကမာၻႀကီးေရ ...

က်ေနာ္လည္း မွားေတာ့မယ္

သူ႔အသီးက အလြန္ကို ထြားပါတယ္

ခ်စ္ ... ခ်က္ ... ေခ်ာက္

ခ်စ္ ... ခ်က္ ... ေခ်ာက္

ခ်စ္ ... ခ်က္ ... ေခ်ာက္

ခ်စ္ ... ခ်က္ ... ေခ်ာက္

လာေနၿပီ

လာေနၿပီ

လွပသူသစ္ပင္ကေလး

တပင္လံုး

တအံုလံုး ေ႐ႊ႕လာေနၿပီ

အေဝးျမင္ကြင္းေပမယ့္

ထင္လင္းလွခ်ည္ရဲ႕ ...။

ငါဟာ

နာရီအိုႀကီးတလံုးထဲက ျမည္သံျဖစ္

တက္ကေလာက္

တက္ကေလာက္

တက္ကေလာက္

တက္ကေလာက္

တက္ကေလာက္

တက္ကေလာက္

ငါ့ရင္အံုေပၚ ငါ့ရင္အံုႀကီးေပၚ

ျမင္းၿပိဳင္ကြင္းလို သေဘာထား

တက္ကေလာက္

တက္ကေလာက္

သူကေလး လာေနၿပီ ...။

ငါ့ရင္ထဲမွာ

တက္ကေလာက္

နီးလာၿပီ

နီးလာၿပီ

တျဖည္းျဖည္း

မေႏွးမျမန္ကေလး

မျမန္မေႏွးကေလး

ငါဟာ ေကာင္းဘြိဳင္လို ျမင္းစီးသမားျဖစ္

ဒိန္းတပ္တပ္

ဒိန္းတပ္တပ္

ဒိန္းတပ္တပ္

ဒိန္းတပ္တပ္

ငါဟာ ဒရမ္မာ (ဗံုတီးသမား) ျဖစ္ခါ

ငါ့ရင္အံု ငါ ျပန္တီးမိ

ေလာကႀကီး ခ်က္ခ်င္းလင္းေပးသြား

ေလာကႀကီး ခ်က္ခ်င္းေမွာင္လိုက္

ေလာကဓာတ္ႀကီး ခ်က္ခ်င္းလင္းေပး

ငါ့အခ်စ္မွာ

ညမရွိဘူး ...

ဘယ္ဘဝက ေသြးလည္း

သိလား

သင္းကေလးကို ခ်စ္မိ

အညတရပါ ...။

မင္းကေလးရဲ႕ ရင္၊ တင္၊ ခါး

အတိုင္းအတာျဖင့္

ဂရင္းနစ္စံေတာ္ခ်ိန္ေပါ့

မင္းကေလးရဲ႕ ရင္ဘတ္ၾကယ္သီးေတြ

ထြားလြန္း

တလမ္းလံုး ေမႊးသြားတယ္

မင္းကိုယ္နံ႔ေတြေၾကာင့္ လမ္းမွာ

ေမႊးခြင့္ရ

လာၿပီ

သင္းကေလး လာေနၿပီ ...။

ဆံပင္ကေလး ခါလိုက္တာ

ကဗ်ာ

မင္းကေလး တခ်က္ျပံဳးလိုက္တာ

ငါ့လယ္ယာထြက္သီးႏွံေတြ

အကုန္လံုးဖြံ႔ထြားႀကီးမားကုန္ရပါၿပီ၊

မင္းကေလးဟာ

ပြဲေတာ္ထဲက ၿမိဳ႕ကေလးပါ

မင္းကေလးမ်က္ခြံေပၚ

ငါ ေနခိုပါရေစေတာ့

မင္းဆံပင္ကေလးနမ္းၿပီးမွ

အသက္ရွင္ရမယ့္သူပါကြယ္

ခ်စ္တယ္ ...။

ေဟာ ...

ေကာက္ေနတဲ့လမ္းေတြ ေျဖာင့္သြားေပါ့

လာေနၿပီ

ငါ့ေႏြဦးေပါက္အသစ္စက္စက္ကေလး

လာၿပီ

လာၿပီ

ငါ့ေႏြဦးေပါက္ကေလးလာေနၿပီ

ပန္းပြင့္သံတစီစီ

ေပါက္ပြင့္သံ ဒိုင္းကနဲ

ငွက္အမ်ိဳးမ်ိဳးပ်ံဝဲပံုနဲ႔ သစ္႐ြက္ေတြ

ဝဲပ်ံၾက

အသီးသစ္ အ႐ြက္သစ္ေတြ

ပ်ားရည္႐ႊဲၾကလို႔

အလင္းလွ

အလင္းေျပေျပ ေခ်ာေခ်ာကေလး

ပ်ားအံုဘရန္ဒီအရက္ကေလးေထြေထြနဲ႔

ေတာက္စား

အဲသလို ေႏြဦးေပါက္ကေလး

အဲသလို ေႏြဦးေပါက္သင္းကေလး

လာေနၿပီ ... ...။

မိန္းမဆိုတာ

သည္လိုဝပ္အား

ခပ္မ်ားမ်ားနဲ႔မွေပါ့ ...

ေျခသဲကေလး ဝိုင္အိုလက္ ပန္းခရမ္းေရာင္

ေျခေထာက္အုအုကေလးမွာ

ေ႐ႊလိေမၼာ္သီးဖိနပ္နဲ႔တင့္

သစ္ေတာစိုက္ခင္းတခင္းလို

ေျခသလံုး ဝ၀ကစ္ကစ္မွာ

ေမႊးညင္းႏုကေလးေတြစီရီ

ေလက ပြတ္သပ္လိုက္တိုင္း

စီးခ်က္ညီညီက ...။

ၿပီးရင္

ျမင္ရမွာက

ေ႐ႊပိုးေကာင္ဂုတ္သားအေရာင္လံုခ်ည္

လိႈင္းအိလို႔

သင္းကေလး ေပါင္သားေပၚအိလို႔ ...။

ၿပီးရင္

စေ႐ြးကိုက္ၿပီး

ေ႐ႊေဘာ္ထိုးၿပီး

ပါလစ္သုတ္ၿပီး

ပြတ္လံုးလို

လံုးက်စ္ဝန္းဖုတဲ့

တင္သားတင္းတင္းကေလး

႐ြလို႔ ...။

ၿပီးရင္

ခါးကေလး

ခါးသားကေလး

ခါလို႔ ...။

သည္ခါးကေလးပဲျဖစ္မွာ

သည္ကမၻာႀကီးကို ဆြဲကိုင္လႈပ္ရမ္းခဲ့တာ

သည္ခါးကေလးပဲျဖစ္မွာ

သည္ကမၻာႀကီးကို တဒီးဒီး လည္ေစခဲ့တာ

သည္ခါးကေလးပဲျဖစ္မွာ

သည္ကေကာင္ႀကီးရဲ႕ အသည္းကိုေလ

ခဲကေလးလို

ေရေပၚရွပ္ရွပ္ပစ္ကစားတာ

သည္ခါးကေလးပဲ

သည္ခါးကေလးပဲ

သိပ္ေသခ်ာပါတယ္

အဲသည္ခါးကေလးပဲေပါ့ ...။

ေရက်ခ်ိန္

မို႔ေမာက္ၿပီး ခံုးခံုးကေလး က်န္ရစ္ခဲ့

ထြန္းသစ္စ ေသာင္ခံုမို႔မို႔လို ရင္သား

တင္းလို႔

အဲသည္ဝင္းပရင္သားအထက္မွာေပါ့

ဂ်က္ေလယာဥ္ေတြ

ဂ်က္ေလယာဥ္ေတြ

တစီးၿပီး တစီး

ပ်က္ပ်က္က်ရာ

မ်က္ႏွာလြင္ျပင္ေလး

ဝင္းပ ...။

ဟုတ္တယ္

သင္းကေလးမ်က္ႏွာဟာ

ႏွလံုးသားဂ်က္ေလယာဥ္ေတြ

တစီးၿပီး တစီး

ပ်က္ပ်က္က်ရာ လြင္ျပင္ ...။

အေမေရ ...

အေမ့သားမလဲ

သင္းကေလး မ်က္ႏွာလြင္ျပင္ေပၚ

ဘဝတခုလံုး

ပ်က္က်ရ ေလယာဥ္တစီးေပါ့ ...။

မိုးစပ္စပ္ကေလး႐ြာၿပီးကာစ

ေနေရာင္အဝါက

စေပါ့လိုက္တခုလိုထိုးျပထား

ငုပင္

သည္ငုပင္က ငုပြင့္ငုဖတ္ေတြ

တျဖာျဖာခါဆင္းပံုမ်ိဳး

သင္းကေလး

လွမ္းေလွ်ာက္လို႔ လာေနခဲ့ၿပီ ...။

ဒါဟာ

ငါ့ေႏြဦးေပါက္ အသစ္စက္စက္ကေလးေပါ့

ဒါဟာ

ငါ့ေဂၚဖီခင္း ေထြးေထြးထပ္ထပ္ကေလးေပါ့

ဒါဟာ

ငါ့အသည္း ပလုတ္တုတ္ျဖစ္ပံု ႐ႈေမွ်ာ္ခင္းကေလးေပါ့ ...။

အေမေရ ...

၁၆ ေအာင္စ အေလးခ်ိန္ရွိတဲ့

သားရဲ႕ႏွလံုးသားေလးဟာ

သူကေလးလႈပ္ကစားမွ

ေပ်ာ္ရတဲ့

သူ႔လက္ထဲက

ပလုပ္တုတ္ကေလးျဖစ္ေနရတာ

ဘယ္ေရွးကုသိုလ္ဆက္လဲဟင္ ...။

“ဒါက ဘာလဲ”

(သင္းကေလးအသံေလ)

လက္ကေလးနဲ႔ ေပြ႔ယူလိုက္သလိုေပါ့

“ဖိတ္စာ”

(ငါ့အသံေလးပါ ...

အေၾကာက္တရားနဲ႔ ေမြးဖြားလာသမို႔

အသံျဖစ္႐ံုတင္ေလးေပါ့ ...)

“ဖိတ္စာ ... ပါ”

“ဖိတ္စာ ... ပါ”

“ေပး”

(သင္းကေလးအသံပါ)

ငါ့ေသာတာ႐ံုတခုလံုး

ပန္း႐ံုတ႐ံုျဖစ္သြား ...။

ငါ့အသည္းႏွလံုး ငါ့ဘဝ

မင္းမ်က္ဝန္းေလးထဲ

ပစ္ထည့္မိ။

ျပန္ဆြဲႏႈတ္ၾကည့္ေတာ့

အသည္းႏွလံုးေရာ ဘဝေရာ

တခုမွျပန္ပါမလာေတာ့ဘူး ...။

ေျမပဒူေအာင္း တြင္းထဲ

ေျခေထာက္ကြၽံက်ခဲ့သူ မုဆိုးခမ်ာ

ျပန္ဆြဲႏႈတ္ေတာ့

ေျခေထာက္ျပန္ပါမလာေတာ့သလိုေလ

ဒါေပမယ့္

ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...။

ငါ့အိတ္ႀကီးထဲ

ငါ့အက်ႌထဲ

အခ်စ္ေတြပါတယ္ ...။

ငါ့အသားေတြ ပြတ္သပ္တိုက္ခတ္သြားတဲ့ေလမွာေတာင္

အခ်စ္ေတြပါတယ္ ...။

ငါ့အဆုတ္ထဲ

အခ်စ္ေတြ ျပည့္ေဖာင္းလို႔

အခ်စ္ေတြနဲ႔

ငါ့အဆုတ္ႀကီး ျပည့္ေဖာင္းလို႔ ...။

သင္းကေလး

တသြင္သြင္စီးဆင္းပံုဟာ

တသက္လံုး ငါ့မွာ ခ်စ္မွားယြင္းခဲ့

အလကားပါ

ဘဝတေလွ်ာက္လံုးေလာက္ ခ်စ္မွားယြင္းသင့္တာေပါ့ ...။

ေျမာက္ဥကၠလာဟိုးမားက

ငါ့မိတ္ေဆြ ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမားေလးေရ ...

ငါ့အသည္းႏွလံုးကို ေပးပို႔လိုက္ပါရဲ႕

အလွဆံုး ဖိနပ္ကေလးတရံ

အျမန္ဆံုးခ်ဳပ္ေပးပါ

သူကေလး စီးဖို႔ပါကြယ္ ...။

တယ္လီေဗးရွင္းထဲမွာလည္း

ငါ မင္းကို ရွာတယ္

တယ္လီဖုန္းေလးထဲမွာလည္း

ငါ မင္းကို ရွာတယ္

မိုက္က႐ိုေဝ့စေလာင္းႀကီးထဲမွာမ်ား

မင္းကိုယ္ရိပ္ ကိုယ္ေရာင္ ရွိမလား

ငါေမာ့ၾကည့္ အနံ႔ခံမိတယ္။

ဆ.သ.ရ ကိုလည္း

အေၾကာင္းၾကားထားပါတယ္

သူကေလးကိုေတြ႔ရင္ေလ

အျမန္ဆံုးသတင္းပို႔ပါလို႔ ...။

အလွဆံုး ဇာပန္းကြက္ကေလးေတြ

တခုၿပီး တခု

ငါ့စိတ္ရဲ႕ပိတ္သားေပၚ

မင္းတိုးဖြဲခဲ့ပါလားကြယ္ ...။

သစ္ၾကားသီးေလး ပူေႏြးေနပံုဟာေလ

မင္းကိုယ္ထည္အေႏြးဓာတ္ကေလးလား

သစ္ၾကားသီးေလး စားမိတုန္းအခါ

ငါခံစားရပံုမ်ား

ဖ႐ိုဖရဲ အုတ္ပံုေတြလို

ငါ့မွာ

“အင္ထ႐ိုပီ” ေတြ ျမင့္ကုန္ရပါၿပီကြယ္ ...။

ခဲတန္ခြၽန္စက္ထဲက ထြက္လာစ

ခဲဆံလို

ကိုက္ခဲပါကြယ္

အဲသည္ သြားထက္ထက္ကေလးေတြနဲ႔

ငါ့အသည္းႏွလံုးကိုေလ

ကိုက္ခဲပါကြယ္ ...။

အို ... ဘာျဖစ္လို႔မ်ား

မင္းညကို ငါခ်စ္မိပါလိမ့္

ဒါ ငါ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဘူး

ဒါ ေမွ်ာ္လင့္လို႔ မဟုတ္ခဲ့ဘူး

လံုးလံုးမဟုတ္ခဲ့ဘူး

ထူးဆန္းလွခ်ည့္ ...။

ဒါ ငါမသိခဲ့

ငါ့ႏွလံုးသား ဘာဘီက်ဴမီးဖိုျဖစ္

လိႈင္းသစ္ ဝင္ေျပး ပင္လယ္ရင္ခြင္

ဘယ္သူသိသလဲ

ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္ဆိုတာ ...။

စိတ္ကူးယဥ္ေနတုန္း ရင္ဘတ္ေပၚ

ႂကြက္ေပါက္စ နီနီရဲရဲေလးေတြ

႐ုတ္တရက္ျပဳတ္က်

လန္႔ခုန္

အူေတြယားလို႔

ငါ့မွာ အူေတြ အထပ္ထပ္ယားလို႔ ...။

စိတၱဇေဆး႐ံုကုတင္ေပၚမွာတဲ့

ငါ့ကို လူေတြကေျပာၾက

ဘယ္ဟုတ္ရမလဲ

ငါဟာ ေမတၱာလမ္းေပၚေရာက္ေနတာပါ

အိမ္နံပါတ္က

၁၅၀ဝ ေလ ...။

လူေတြဟာ ခက္ပါတယ္

သည္ေလာက္႐ိုး႐ိုးစင္းစင္းေလးေတာင္

မသိၾကေခ်ဘူး

ခက္တယ္ ...

အိပ္မက္ေတြ ေျခာက္ဆင့္မက္

ညက်ရင္ အိပ္မက္ထဲမွာ

တဝႀကီး သင္းကေလးနဲ႔ ...။

အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္

နပိုလီယံဆိုတဲ့ေကာင္ဟာ

ငါ့ဘယ္မီမလဲ

ၿမိဳ႕ေတြ႐ြာေတြ

တၿမိဳ႕ၿပီး တၿမိဳ႕ရေပမယ့္

သိတယ္မႈတ္လား

သင္း ခ်စ္သူ ဂ်ိဳးဇက္ဖင္းဆီေတာ့

နပိုလီယံဟာ က်ဆံုးခဲ့တယ္မႈတ္လား ...။

ငါကေတာ့

ငါ့ခ်စ္သူေလးလက္ထဲ

ၿမိဳ႕ေတြ႐ြာေတြ

အကုန္လံုး ပံုေပးထားတဲ့ေကာင္

ဘယ္ေကာင္ ယွဥ္ရဲသလဲ ...။

ညည အိပ္မရဘူးကြယ္

အိပ္ခန္း ခန္းစည္းေလးကို ေလတိုးတိုင္း

ၾကည့္စမ္း

မင္းအျပံဳး အရမ္းပဲေမႊးလာ

ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ေတာ့

မင္းအျပံဳးေတြ

ေကာင္းကင္အျပည့္

အသည္းေလးရယ္

မင္းကေလးဟာ လမင္းအသစ္ပါကြယ္ ...။

သိၿပီ သိၿပီ

မင္းေလးေၾကာင့္

သည္ေကာင္ ရင္ခုန္ မိုးလံုးျပည့္

ငါ့ခ်စ္စိတ္ေတြ လႊင့္ပစ္မရေတာ့ဘူး

ဆိုး ...

သြားႏႈတ္ဆရာက

မနာမက်င္ေအာင္

ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ သြားႏႈတ္ပံုမ်ိဳးခံရ

သြားတျပံဳလံုး ကုန္သြားေပမယ့္

ငါ့မွာ

သြားေတြရွိသလို အားကုန္ျပံဳးမိ

ပစ္ရက္စရာ မရွိေအာင္ပဲ

ငါ့အျဖစ္ကဆိုး

ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...။

မိုးအသစ္ေတြ ႐ြာသြန္းၿဖိဳး

ေရသစ္ေတြ ျမစ္ျဖစ္

ဒါ ငါ့ရင္ခြင္ေလ ...။

အဆံုး

အဆံုးရဲ႕အဆံုး ခံုးခံုးေပၚမွာ

ဒါ ဘယ္သူ႔ေကာင္းကင္တဲ့လဲ

ဝင္းပ

ဝင္းပ မင့္အပ်ိဳရည္ကေလး

ဘယ္လဲ

ဘယ္ေရာက္သြားၿပီတဲ့လဲ

အဲဒါဟာ

အပင္ေပါက္သြားၿပီလားကြယ္ ...။

ေဟ့

ေကာင္းကင္ျပာေလး

ငါ့ကို တခုခုေျပာစမ္းပါ

ေျပာခဲ့စမ္းပါ

ေဟာသည္က ေသြးခဲတခဲကို

ေျပာခဲ့စမ္းပါ

အနာတခုကို အနာတခုနဲ႔

ကုသရတယ္လို႔

သည္ေသြးခဲတခဲကိုေလ

ေျပာခဲ့စမ္းပါ ...။

ခုေတာ့

ဓားေပါက္ဝိဇၨာရဲ႕ ဓားေပါက္ခ်က္ေတြထဲ

ငါ့မွာ

အသည္းတယားယား

ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္း မွန္ေတြကြဲ

ဓားေပါက္ခ်က္ေတြထဲ

ငါ့မွာ

ေလာကဓံတရားကိုေတြ႕

ငါ့အသည္း

ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးျဖစ္က်န္ရစ္ခဲ့

ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...။

ငါ့အသက္

မင္းေလးလက္အပ္ႏွံထား

အထပ္ထပ္ခြဲစိတ္

လႊာခ်

တလႊာၿပီးတလႊာ

လႊာခ် ...

အို ... အသည္းခြဲစက္ကေလးရဲ႕

သိပၸံနည္းက် မင္းျပဳစား

ငါ့ရင္ေခါင္းႀကီး တခုလံုး

ရန္သူမေလးရယ္

ခ်စ္အခိုးေတြ အလိပ္လိုက္ အလိပ္လိုက္

ထကုန္ရပါၿပီ

ငါ့မွာ

ခ်စ္ၿပီးရင္း ခ်စ္ရင္း

ခ်စ္တယ္ကြယ္ ...။

ငါ့ကို ဘဝကူးသြားၿပီတဲ့

လူေတြက

လူေတြဟာ အေတာ္ႀကီးကို ခက္တယ္

ငါ မေျပာဖူးလား

အရာရာဟာ တြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးၿပီး

ေသးမႊားသြား႐ံုကလြဲၿပီး

ေဟာဟို ... ေနေအာက္မွာ

ဘာမွမဆန္းသစ္ဘူးဆိုတာ

မသိၾကရွာဘူး ...။

သည္မွာ ... ေျပာလိုက္မယ္

ေတြ႔လား ...

အက္စစ္နဲ႔ ႏွလံုးသားကို ပက္မွ

လူဟာေသတာ မဟုတ္ဘူး

ပန္းတပြင့္ရဲ႕ ဝတ္မႈန္တမႈန္နဲ႔ထိလဲ

ေသတယ္ဆိုတာ

သင္းတို႔ သိသြားေစရမယ္ ...။

တညလံုးမဟုတ္ဘူး

ဆယ္ဘဝ ဆယ္ညလံုး မအိပ္ရရ

ခ်စ္ေနမွာပဲ

သိၾက ... သိၾက

ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းကို

တဘဝလံုး အကုန္ခံၿပီး

အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ေျပာသြားတဲ့ေကာင္

၀ံ့စားၾကလား ...။

ေအာ္ေျပာလိုက္မယ္

ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းကို ေအာ္ေျပာလိုက္မယ္

သင္းကေလး တကိုယ္လံုး

ခ်စ္စရာခ်ည္းပဲ

ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းကို

အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ေျပာလိုက္မယ္

အခ်စ္ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ အျမန္ထုတ္ေပးပါကြယ္ ...။

ဝင္းပပါ ... ဝင္းပပါ

ငါ့အသည္းႏွလံုး Betelgues ၾကယ္ကေလးရဲ႕

စြတ္စို စိုထိုင္း

ငါ့မွာ ထြန္႔ထြန္႔လူး

ငါ့အခ်စ္ေတြ

တိတ္တခိုးႀကီးထြန္းလင္း

အိုး ... တိတ္တခိုးႀကီးပါလားကြယ္

သိၾက

ခု ငါ့ခ်စ္သူေလး ရင္အံုထဲ

တေန႔ကို အႀကိမ္တသိန္းတိတိ

ခုန္ေပါက္ေနတဲ့ အသည္းႏွလံုးဟာ

ငါ့အသည္းႏွလံုးစစ္စစ္ပဲ ...။

သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ ...

ဘုရားသခင္စားေနက်

ေတာ္ဝင္တဲ့ အစားအစာကို

ကိုက္ခ်ီဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့

ေခြးတေကာင္ရဲ႕ဇာတ္လို႔

မွတ္လိုက္ၾကပါေတာ့ကြာ ...။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

(ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပျခင္းမရွိေသးတဲ့ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ႕ ကဗ်ာရွည္)

www.eastwindburma.net  မွ ကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္။