Saturday, April 9, 2011

"အက်ဥ္းေထာင္ထဲက စစ္ေျပး ကေလးေတြရဲ႕ဘဝ"

လင္းသန္႔ Saturday, 26 March 2011 18:06 ေဆာင္းပါး

(ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကေလးစစ္သား ျပႆနာ ဆက္လက္ တည္ရွိေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံတကာဖိအားေပးမႈမ်ား ရွိေနသည့္တိုင္ စစ္အစိုးရ တာဝန္ရွိသူမ်ားကိုယ္တိုင္က ကေလး
စစ္သား စုေဆာင္းမႈမ်ား ဆက္လက္ျပဳလုပ္ေနျခင္း၊ ျပည္တြင္းရွိ အကူအညီေပးေရး အဖြဲ႔မ်ားကလည္း ထိေရာက္စြာကူညီရန္ အကန္႔အသတ္ရွိေနျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ကေလးစစ္သားအျဖစ္ စုေဆာင္းခံရသူမ်ား၏ အခြင့္အေရးမ်ား ဆံုး႐ံႈးေနရပါသည္။ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္သည့္ တပ္မေတာ္ေန႔အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ အက်ဥ္းခ်ခံရသည့္ စစ္ေျပး ကေလးစစ္သားမ်ားအေၾကာင္း ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။)

child-soldier ရွမ္းျပည္နယ္ ေလာက္ကိုင္ၿမိဳ႕တြင္ ေတြ႔ရေသာ ကေလးစစ္သားတဦး (ဓာတ္ပံု - Reuters)
သံေခ်ာင္းေခါက္သံ၊ တုန္းေမာင္း ေခါက္သံနဲ႔အတူ “အားလံုးေကာင္းပါသည္ ဆရာႀကီး” ဆိုတဲ့ ဘာယာ (ညကင္းေစာင့္ အက်ဥ္းသား) ေတြရဲ႕ေအာ္သံ၊ စစ္ဖိနပ္သံ တရွပ္ရွပ္ အသံေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ ျဖစ္ေနစဥ္မွာပဲ တရႈံ႕ရႈံ႕ ငုိေႂကြးသံ တသံကို က်ေနာ္ ၾကားလုိက္ရတာပါ။

ေခါင္းေထာင္ၾကည့္ေတာ့ က်ေနာ့္အခန္း မ်က္ေစာင္းထုိး ျပစ္ဒဏ္ခန္းတခုရဲ႕ သံတုိင္တံခါး၀မွာ သံတုိင္ေတြကို လက္ႏွစ္ဘက္ပိုက္လို႔၊ ေခါင္းကိုငံု႔ၿပီး ငုိေႂကြးေနတဲ့ ကေလးငယ္ တေယာက္ကုိ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ သူ႔အသံက  တိတ္ဆိတ္ျခင္းကုိ တအိအိၿဖိဳခြဲေနသလို ျဖစ္ေနတယ္။

မနက္မုိးလင္းေတာ့မွ ညက ငိုေႂကြးေနတဲ့သူကို သဲသဲကြဲကြဲ က်ေနာ္ ျမင္ခြင့္ရလိုက္တယ္။ ႀကိဳးတိုက္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ သူက အသက္ ၁၆ ႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ့ ေမာင္ေသာ္ဇင္ ဆုိတဲ့ ကေလးစစ္သား စစ္ေျပးကေလး တေယာက္ပါ။ သူ ဘယ္ အခ်ိန္က၊ ဘာေၾကာင့္ ဒီေနရာကုိ ေရာက္ေနတာပါလိမ့္။

“က်ေနာ္ ညမုိးခ်ဳပ္မွ ဒီတုိက္ကိုေရာက္လာတာ။ အရင္ ၅ ေဆာင္မွာ ေနရတာ။ ေထာင္ကိုေရာက္တာ ၅ ပတ္ပဲ ရွိေသးတယ္။ မေန႔ညက ျပႆနာတက္လုိ႔ ဒီကို ေရာက္လာတာ” လို႔ သူက ရွင္းျပတယ္။

“ဘာျပႆနာလဲ” ဆိုတဲ့ က်ေနာ့္အေမးကို သူက ဆက္ရွင္းျပရင္း မ်က္ရည္ေတြ က်လာျပန္ပါတယ္။

စစ္ေျပးမႈ (ပုဒ္မ ၆၅) နဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ တႏွစ္က်ခံရလုိ႔ အင္းစိန္ေထာင္ကို ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ရက္သတၱ ၅ ပတ္အၾကာ အဲဒီေန႔ည ၁၀ နာရီေလာက္မွာ သူဟာ ေထာင္အေခၚ “စစ္သမီး” ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာကို က်န္တဲ့သူေတြ သိသြားလုိ႔ သူ ငုိေနတာလုိ႔ ေျပာျပတယ္။

အဲဒီ ေန႔ညက ၅ ေဆာင္ အခန္းလူႀကီးရဲ႕ လက္ရံုးတဆူ ေထာင္လူဆုိးတဦးက သူ႔ကို လိင္တူခ်င္း အဓမၼ ျပဳက်င့္ေနတာကို ဘာယာက ေတြ႔သြားတဲ့အတြက္ အခုလို ျပစ္ဒဏ္တုိက္ကို ေရာက္လာခဲ့ရတာလုိ႔ သိခြင့္ရလုိက္ပါတယ္။

သူ႔အေနနဲ႔ ေထာင္ကိုေရာက္ခါစမွာ မိသားစုနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေနတဲ့အတြက္ ေထာင္၀င္စာလည္းမရွိ၊  ထမင္းေတာင္ ၀လင္ေအာင္ မစားခဲ့ရဘူးလုိ႔ ေျပာျပပါတယ္။ ကေလးစစ္သားေတြဟာ စစ္သားစုေဆာင္း ခံရၿပီးေနာက္မွာ မိသားစုနဲ႔ လံုးဝ အဆက္အသြယ္လုပ္ခြင့္ မရၾကေတာ့ ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ဆုိရင္ ဘယ္လိုမွ မိသားစု ရင္ခြင္ကို ျပန္မေရာက္ေတာ့ဘဲ ေပ်ာက္ခ်င္းမလွ ေပ်ာက္သြားၾကေတာ့တာပါ။

ေမာင္ေသာ္ဇင္ဟာ ေထာင္ကုိေရာက္တာနဲ႔ မိလႅာအုိး ထမ္းခဲ့ရတယ္။ အလုပ္ႀကီး မိလႅာဘုတ္ကိုင္က မစင္အုိးကို လက္မွာ ဘာအကာအကြယ္မွမပါဘဲ ေသခ်ာေျပာင္စင္ေအာင္ ေဆးေၾကာခိုင္းတာ ခံခဲ့ရတယ္၊ ဒါေတြကို ေမာင္ေသာ္ဇင္ အေနနဲ႔ စိတ္မပါဘဲ လုပ္ေနရတာေၾကာင့္ ဒီဒုကၡက လြတ္ေျမာက္ခ်င္စိတ္ တခုပဲ သူ႔မွာ ရွိေနခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

အဲဒီလို အျဖစ္အပ်က္ေတြ ခံစားေနရခိုက္မွာပဲ သူနဲ႔ ေထာင္တြင္းျပစ္ဒဏ္ အတူ ခံစားေနရတဲ့ ေက်ာ္ႀကီးဆိုသူက သူ႔ကို အစစအရာရာ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့အျပင္ “သား” လုိ႔ေခၚၿပီး ဂရုစိုက္ခဲ့တယ္လို႔ သိရတယ္။

“ေဖေက်ာ္ႀကီးက သားလို႔ေခၚၿပီး ေရကန္မွာ ေရခ်ိဳးေပးတယ္။ ေရခ်ိဳးရတာလည္း အ၀ ခ်ိဳးရတာ။ အရင္ေရာက္စက က်ေနာ့္မွာ ၀ဲေတြ တကုိယ္လံုးေပါက္ေနခဲ့တာ။ ေဆးကအစ သူကိုယ္တုိင္ ၀ယ္ေပးၿပီး က်ေနာ့္ကို ေဆးလိမ္း ေပးတယ္။ က်ေနာ့္မိဘေတာင္ က်ေနာ့္ကို ဒီေလာက္ မၾကင္နာခဲ့ဘူး” လို႔ ေမာင္ေသာ္ဇင္က ရွင္းျပပါတယ္။

ေက်ာ္ႀကီးဆုိတဲ့ ေထာင္လူဆုိးဟာ သူ႔အတြက္ ေက်းဇူးရွင္တေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ေက်ာ္ႀကီးနဲ႔အတူ ေနထုိင္ရင္းက တညမွာေတာ့ သူ႔ကို လိင္တူခ်င္းဆက္ဆံဖို႔ ေက်ာ္ႀကီးက အတင္းအဓမၼ ေတာင္းဆုိ ခဲ့တာပါ။ ပထမေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ စစ္သားေတာင္ လုပ္ခဲ့ေသးတာမုိ႔ ျငင္းဆန္ခဲ့တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ တကယ္လို႔မ်ား ေက်ာ္ႀကီးရဲ႕ ဆႏၵကုိ သူျဖည့္ဆည္းမေပးခဲ့ဘူး ဆိုရင္ သူ လံုးဝ မလုပ္ခ်င္တဲ့၊ စက္ဆုပ္တဲ့ မိလႅာထမ္းရတာ၊ မိလႅာအုိး ေဆးရတာေတြ ျပန္လုပ္ရေတာ့မယ္။ ထမင္းနပ္မွန္မွန္ ဟင္းေကာင္းေကာင္းနဲ႔ စားရ တာေတြ၊ အ၀တ္အထည္ ေကာင္းေကာင္း ၀တ္ရတာေတြ၊ ေရ ၀ဝလင္လင္ ခ်ိဳးရတာေတြ … အဲဒီလို နတ္ျပည္နဲ႔ တူတဲ့ ဘ၀ေလးကိုလည္း သူ မစြန္႔လႊတ္ႏုိင္ဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ လက္ေလွ်ာ့ခဲ့ၿပီး ေယာက္်ားစင္စစ္ ဘ၀ကုိ ေပးဆပ္ခဲ့ လုိက္ရတာျဖစ္တယ္လို႔ ေမာင္ေသာ္ဇင္က ရွင္းျပတယ္။

အခုလို ျပႆနာမျဖစ္ခင္ ဘယ္သူမွ မသိခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီညကေတာ့ သူ႔ျဖစ္အင္ကို တျခားအက်ဥ္းသား ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိသြားၾကၿပီး သူ႔ကို “စစ္သမီး” လို႔ ေခၚတဲ့အျပင္ ရုိက္ႏွက္၊ ေဒါက္ခတ္ၿပီး ျပစ္ဒဏ္ ပို႔ခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ဒီလိုမ်ိဳး မိဘရင္းခ်ာထက္ ေကာင္းမြန္ေႏြးေထြးတဲ့ ဂရုစိုက္မႈေတြ၊ မစင္အုိးေဆးရတဲ့ဒုကၡ၊ ေနပူထဲမွာ အေလးအပင္ ထမ္းရတဲ့ ဒုကၡ၊ အိပ္စရာ ေနရာမရွိဘဲ အိမ္သာအုိးေတြနားမွာ ေနထုိင္အိပ္စက္ရတဲ့ ဒုကၡေတြထဲက ကယ္တင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာ္ႀကီးကို ေမာင္ေသာ္ဇင္ အေနနဲ႔ ကႏၱာရထဲက အုိေအစစ္လို႔ ထင္သြားခဲ့တာ မဆန္းပါဘူး။ ေမာ္ေသာ္ဇင္တို႔ အရြယ္က မိသားစုုရဲ႕ ေႏြးေထြးမႈ ငတ္ေနတဲ့ ကေလးအရြယ္ပါ။

ဒီလုိနည္းနဲ႔ပဲ စစ္သားကေလးေတြကေန စစ္သမီးဘ၀ အေျပာင္းခံရတာေတြ၊ ရဲသားက ရဲေမ ျဖစ္သြား ရတာေတြဟာ ျမန္မာ အက်ဥ္းေထာင္ရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈ တခုလိုျဖစ္ေနခဲ့တာၾကာပါၿပီ။

ေမာင္ေသာ္ဇင္လိုပဲ တျခား ကေလးသူငယ္ အက်ဥ္းသားေတြလည္း အဓမၼျပဳက်င့္ ခံရတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါကို ေထာင္ စကားအရ “ဂ်ိဳေမြးစားတယ္” လုိ႔ေခၚပါတယ္။ ဂ်ိဳေမြးစားသူကိုေတာ့ ဗုိလ္လို႔ ေခၚၿပီး ေမြးစားခံရသူကို ဂ်ိဳ လုိ႔ေခၚပါတယ္။ ဗုိလ္ ဆုိသူေတြက ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြကို လာဘ္ေပးၿပီး အထက္ပါ အျပဳအမူမ်ိဳးကို စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ခြင့္ရေအာင္ ဖန္တီးထားတာပါ။

ဒီလုိျဖစ္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ စစ္သားနဲ႔ ရဲကုိ မုန္းတီးစိတ္ေတြ ထူေျပာ ေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ ဆုိတာ သိခဲ့ရပါတယ္။

ျမန္မာ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ စစ္သားနဲ႔ ရဲကုိ မုန္းတီးစိတ္က အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲက ရာဇ၀တ္ အက်ဥ္းသားေတြၾကားမွာ ပုိၿပီး သိသာထင္ရွားေနပါတယ္။ ရပ္ထဲ၊ ရြာထဲမွာ စစ္သား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ အႏုိင္က်င့္ ဗိုလ္က်တတ္တာေတြက မုန္းတီးမႈကို အေျခခံတာပါ။

ရာဇ၀တ္ အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ မုန္းတီးမႈ အေၾကာင္းကေတာ့ သူတုိ႔ေတြဟာ မၾကာခဏ စစ္ေပၚတာ (၀န္ထုပ္ထမ္း) ေတြအျဖစ္ အက်ဥ္းေထာင္ အသီးသီးကေန စစ္ေျမျပင္ဆီကုိ ေခၚေဆာင္ျခင္း ခံၾကရပါတယ္။ အဲဒီ အခါေတြမွာ စစ္သားေတြက အက်ဥ္းသားေတြကို ရုိက္ႏွက္ ညႇင္းပန္း ႏွိပ္စက္၊ ေနာက္ဆံုး ေသနတ္နဲ႔ပါ ပစ္သတ္ထားခဲ့တာေတြ ရွိခဲ့တာေၾကာင့္ ေထာင္က်လာတဲ့ စစ္သားေတြ၊ ရဲေတြကို ေထာင္သား ရာဇ၀တ္အက်ဥ္းသား ေတြက စစ္သမီး ျဖစ္သြားေစဖို႔အတြက္ တာ၀န္တခုလုိ ထမ္းေဆာင္တတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ သူတုိ႔ကို ဖမ္းဆီး၊ ေငြညႇစ္ ေထာင္က်ေစခဲ့တဲ့ ရဲေတြကိုလည္း ရဲေမ အျဖစ္ သူတုိ႔ ေျပာင္းလဲေပးတတ္ ၾကပါတယ္။

ေမာင္ေသာ္ဇင္ဟာ နအဖစစ္အစိုးရ စစ္သားစုေဆာင္းေရးရဲ႕ သားေကာင္ ျဖစ္ခဲ့ရသူ တေယာက္ပါ။ သူဟာ မႏၲေလးတုိင္း ေပ်ာ္ဘြယ္ၿမိဳ႕နယ္က သာမန္ လယ္သမားတဦးရဲ႕ သားသမီး ၄ ဦးထဲက ဒုတိယေျမာက္သား ျဖစ္ၿပီး ေပ်ာ္ဘြယ္ၿမိဳ႕နယ္ ေက်းရြာကေလး တရြာရဲ႕ တြဲဘက္ အလယ္တန္းေက်ာင္းရဲ႕ သတၱမတန္းမွာ သင္ၾကားေနတဲ့ ၁၄ ႏွစ္အရြယ္ ေက်ာင္းသားတဦးပါ။

ဆင္းရဲသား ယာသမား၊ ထန္းတက္သမား မိသားစုက ေမြးဖြားလာရသူျဖစ္ပါတယ္။ စား၀တ္ေနေရး မေျပလည္ တာေတြေၾကာင့္ ေက်ာင္းစာသင္ခ်ိန္ေတြ မၾကာခဏ ဖ်က္ၿပီး အိမ္ရဲ႕ အလုပ္ေတြျဖစ္တဲ့ ထန္းရည္အုိး သယ္ပို႔ေပးရ တာေတြ၊ ႏြားစာ ရိတ္ရာမွာ ကူညီရတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီအတြက္ေၾကာင့္လည္း ေက်ာင္းမွာစာသိပ္ မလိုက္ႏုိင္ခဲ့ဘူးလို႔ သူ႔ဘဝအေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။

သူ႔ဘ၀ အေျပာင္းအလဲကေတာ့ တေန႔ ေက်ာင္းက အျပန္မွာ သက္လတ္ပိုင္း အမ်ိဳးသား တေယာက္က သူ႔ကို မုန္႔၀ယ္ေကၽြးရင္း စကားစျမည္လာေျပာတာကေန စတင္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီလူက ေမာင္ေသာ္ဇင္ကို ရင္းႏွီးလာေအာင္ ေပါင္းသင္းၿပီး ေန႔တုိင္း သူ႔အတြက္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေကၽြးေမြးတာ၊ မုန္႔ဖုိးေပးတာေတြ လုပ္လာတဲ့အတြက္ အထင္ႀကီး ခဲ့မိတယ္လုိ႔ သူက ဆုိပါတယ္။

တပတ္ေလာက္ အၾကာမွာပဲ ေမာင္ေသာ္ဇင္နဲ႔အတူ သန္းထုိက္လို႔ ေခၚတဲ့ အသက္ ၁၃ ႏွစ္အရြယ္ ဆ႒မတန္း ေက်ာင္းသားေလး တို႔ဟာ အိမ္က မိဘေတြမသိေအာင္ အဲဒီလူနဲ႔အတူ လုိက္သြားခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဟာ ေပ်ာ္ဘြယ္ၿမိဳ႕နယ္ စစ္သားစုေဆာင္းေရး စခန္းကေနတဆင့္ ရမည္းသင္း ေလ့က်င့္ေရး ၃ တပ္ရင္းကို ေရာက္ၿပီး သင္တန္း ၄ လ တက္ခဲ့ရပါတယ္။ အရင္က စစ္သားေတြအတြက္ ေလ့က်င့္ေရး သင္တန္း ၆ လ တက္ရေပမယ့္ အခုေနာက္ပုိင္း ၄ လ ပဲ တက္ရေတာ့တယ္လုိ႔ သူက ေျပာျပပါတယ္။

ေလ့က်င့္ေရး သင္တန္းၿပီးတာနဲ႔ ေမာင္ေသာ္ဇင္ကို ေမာ္လၿမိဳင္ကေန တဆင့္ သံျဖဴဇရပ္၊ အဲဒီကမွ က်ိဳင္းတံု၊ ေနာက္ေတာ့ ဗန္းေမာ္ စတဲ့ ေျခလ်င္တပ္ရင္းေတြကို အပို႔ခံခဲ့ရၿပီး သူနဲ႔အတူတူ စစ္ထဲ၀င္သြားခဲ့တဲ့ သန္းထုိက္ ဆုိတဲ့ တရြာတည္းသားနဲ႔လည္း မေတြ႔ရေတာ့ပါဘူး။

သူ တပ္ထဲေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ အသက္ ၁၀ ႏွစ္၊ ၁၁ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးေတြပါ ရွိေနၾကၿပီး တခ်ိဳ႕ ကေလးစစ္သား ကေလးေတြဆိုရင္ သူတုိ႔ကိုင္တဲ့ ေသနတ္က သူတုိ႔အရပ္ထက္ေတာင္ ျမင့္ေနတယ္လို႔ ေမာင္ေသာ္ဇင္က ေျပာပါ တယ္။

ကေလးစစ္သားတဦး စုေဆာင္းၿပီးတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္တည္း မိသား၀င္ေတြ အလြယ္တကူ သတင္းလိုက္ စံုစမ္းလုိ႔ မရေအာင္ တေနရာၿပီး တေနရာကုိ ေျပာင္းေရႊ႔႕ပစ္တတ္တာ ထံုးစံတခုလုိ ျဖစ္ေနတာပါ။ မိသားစုဆီ ဆက္သြယ္ခြင့္ လည္း မရၾကပါဘူး။

ရမည္းသင္း ေလ့က်င့္ေရး သင္တန္းေက်ာင္းမွာကတည္းက သူအပါအ၀င္ သူတုိ႔လုိ ကေလးစစ္သားေတြဟာ စစ္တပ္ အရာရွိေတြ၊ တျခားအဆင့္ စစ္သက္ရင့္ စစ္သားႀကီးေတြရဲ႕ အိမ္ေတြမွာ အ၀တ္ေလွ်ာ္၊ ထင္းခြဲ၊ ေရခပ္၊ ႏြားေက်ာင္း၊ ကန္တူး၊ သစ္ပင္စိုက္၊ ထံုးသုတ္၊ လမ္းေျမဖို႔၊ ေျမသယ္၊ စတဲ့ အလုပ္ၾကမ္းေတြကုိ လုပ္ေပးခဲ့ၾကရတာပါ။

သူတုိ႔ ကေလး စစ္သားေတြကို တပ္ၾကပ္ႀကီး၊ ဒါမွမဟုတ္ တပ္ၾကပ္တဦးဦးက ထိမ္းေက်ာင္းပါတယ္။ တခါတေလေတာ့ သူတုိ႔ကို မုန္႔ဖုိးေပးတတ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ လစာအေနနဲ႔ေတာ့ မရတဲ့သူေတြ ရွိသလို၊ ေနာက္ပုိင္း တပ္ထဲမွာ လည္၀ယ္လာလုိ႔ လစာရသြား ၾကတဲ့သူေတြလည္း နည္းနည္း ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အခုလို အရြယ္မေရာက္ေသးသူ ကေလးငယ္ေတြကို ျမန္မာစစ္တပ္အတြင္း နည္းမ်ိဳးစံုသံုးၿပီး သြတ္သြင္းေနတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ တပ္ထဲမွာ ျဖစ္ပြားေနတာ ၾကာပါၿပီ။

ေမာင္ေသာ္ဇင္လို ျမန္မာစစ္တပ္ စစ္သားစုေဆာင္းေရးရဲ႕ သားေကာင္ျဖစ္ရတဲ့ ျမန္မာကေလးငယ္ေတြထဲက ရာခ်ီတဲ့ ကေလးစစ္သား ကေလးေတြဟာ စစ္ေျပးမႈေတြနဲ႔ ေထာင္က်ခံၾကရသလို၊ ထြက္မေျပးႏိုင္ဘဲ စစ္တပ္ထဲမွာ စစ္ကၽြန္ေတြလို နည္းမ်ိဳးစံု အႏိုင္က်င့္ခံေနၾကရတဲ့ သူေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။

စစ္ေျပးတဲ့အတြက္ ျပစ္ဒဏ္က်ခံရၿပီး စစ္ထြက္လက္မွတ္ယူဖို႔  တပ္ရင္းကို ျပန္သြားရတဲ့သူ အမ်ားစုဟာလည္း တပ္ထြက္ လက္မွတ္မရဘဲ ေနာက္တႀကိမ္ နာမည္တမ်ိဳးနဲ႔ စစ္သားျပန္ျဖစ္သြားၾကရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆုိရင္ ႏွစ္ေက်ာ့၊ သံုးေက်ာ့၊ ေလးေက်ာ့ အထိေတာင္ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ကေလးစစ္သားေတြဟာ စစ္တပ္ထဲမွာ အႏိုင္က်င့္ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္တဲ့ ဒဏ္ေတြကို မခံစားႏုိင္ေတာ့တဲ့ အဆံုး စစ္တပ္ကေန ထြက္ေျပးၾကတာပါ။ တခ်ိဳ႕ ထြက္ေျပးရင္း အဖမ္းခံရသလို၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႏွိပ္စက္ ညႇင္းပန္းၿပီး တပ္တြင္းအခ်ဳပ္ေတြမွာ ပစ္ထားၿပီးမွ စစ္တပ္ကေန မထုတ္ပယ္ဘဲ ေရွ႕တန္း စစ္မ်က္ႏွာေတြကို ပို႔ေဆာင္ ခံရတာေတြ ရွိပါတယ္။

တပ္တြင္း ျပစ္ဒဏ္ထိ ကေလးစစ္သားေတြကို အက်ဥ္းသား ေပၚတာေတြကို လုပ္သလိုပဲ လူသား မုိင္းရွင္း ကိရိယာအျဖစ္ အသံုးခ်တာမ်ိဳးေတြ ရွိတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ အက်ဥ္းသား ေပၚတာတဦးက ေျပာျပပါတယ္။

ပုိဆုိးတာကေတာ့ စစ္တပ္အတြင္း ရွိေနစဥ္မွာပဲ ကေလးစစ္သားေတြဟာ စစ္သားႀကီးတခ်ိဳ႕ရဲ႕ မတရား အဓမၼ ျပဳက်င့္မႈ၊ ဖ်ားေယာင္းက်င့္ႀကံမႈေတြ ခံစားၾကရတယ္လို႔ ကေလး စစ္သားတခ်ိဳ႕နဲ႔ တပ္မေတာ္သားေဟာင္း တခ်ိဳ႕က ဆိုပါတယ္။

၂၀၀၈ ခုနွစ္ ေနာက္ပိုင္း တပ္မေတာ္ အင္အားျဖည့္တင္းေရး စီမံခ်က္ေတြေၾကာင့္ စစ္သားစုေဆာင္းေရးမွာ ကေလးငယ္ေတြဟာ အဓိက ပစ္မွတ္ထား ခံေနၾကရပါတယ္။ ဒီလို စီမံခ်က္ ခ်မွတ္ရတာဟာလည္း တပ္မေတာ္တြင္း ထိခိုက္ဒဏ္ရာရသူေတြ၊ စစ္ေျပးေတြ ပိုမ်ားျပားလာတဲ့ အတြက္ ျဖစ္တယ္လို႔ ကေလးစစ္သားအေရး လွ်ိဳ႕၀ွက္ အက်ိဳးေဆာင္ ေပးေနသူတဦးက ေျပာပါတယ္။

ဒီ စီမံခ်က္ေတြေၾကာင့္ စစ္သားစုေဆာင္းေရး တပ္ရင္းတခုအတြက္ ပ်မ္းမွ် တလကို ကေလးစစ္သား ၁၅၀ ေလာက္ အထိ ရွာေနၾကတယ္လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။

ရွမ္းျပည္နယ္ အေျခစိုက္ ကေလးစစ္သားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့သူ တဦးကေတာ့ အခု လက္ရွိ အေျခအေနအရ ကေလးေတြဟာ စစ္ကၽြန္အျဖစ္နဲ႔ လူကုန္ကူးမႈ ခံေနရတယ္၊ ကေလးစစ္သား တေယာက္ကို စုေဆာင္းေရး တပ္အေရာက္ ပို႔ေပးႏိုင္ရင္ ပြဲစားေတြက က်ပ္ ၄၅၀၀၀ ကေန ၅၀၀၀၀ အထိ ရတယ္၊ အရင္က က်ပ္ ၃၀၀၀၀ ပဲရခဲ့ေပမယ့္ အခု ေစ်းပိုေပးလာတာေၾကာင့္ ပြဲစားအျဖစ္ လုပ္ကိုင္သူေတြ ပိုမ်ားလာတယ္လို႔ ရွင္းျပပါတယ္။

အဲဒီလို ပြဲစားေတြဟာ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခုိင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီ၀င္ေတြ၊ စစ္သားေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕မိသားစု၀င္ေတြ၊ အရန္ မီးသတ္ တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြ၊ စြမ္းအားရွင္ေတြ စတဲ့ စစ္အစုိးရရဲ႕ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ေပးထားတဲ့ သူေတြ ျဖစ္တယ္လို႔လည္း သူက ဆိုပါတယ္။

ျမန္မာစစ္တပ္က ကေလးစစ္သား စုေဆာင္းမႈကို ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ ပစ္မွတ္ထား လုပ္ေဆာင္ၾကတာပါ။ ပထမ ပစ္မွတ္ထား ပံုစံကေတာ့ တပ္မေတာ္ မိသားစု၀င္ ကေလးေတြနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းဝန္းထဲက ကေလးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာစစ္တပ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ႏုိင္ငံရဲ႕ အာဏာအရပ္ရပ္ကို စစ္တပ္က ထာ၀စဥ္ ထိန္းခ်ဳပ္ ကိုင္တြယ္ ႏုိင္ဖို႔အတြက္ တပ္မေတာ္မိသားစု၀င္ေတြ ပိုက်ယ္ျပန္႔ႀကီးမားေအာင္၊ တပ္မေတာ္ထဲမွာပဲ အင္အားတခုျဖစ္ေစဖို႔ ရည္ရြယ္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒုတိယ ပစ္မွတ္အေနနဲ႔ ၿမိဳ႕ျပမွာေနၾကတဲ့ လမ္းေဘးေစ်းသည္ ကေလးငယ္မ်ားေတြ၊ ေတာင္းရမ္း စားေသာက္ေနရတဲ့ ကေလးငယ္ေတြ၊ အေျခအေနမဲ့ ေလလြင့္လူငယ္ေတြကို စုေဆာင္းပါတယ္။ ဒီ ကေလးေတြဟာ နီးစပ္ရာ ဘူတာရံု၊ ေစ်း၊ ပန္းၿခံ၊ ကားဂိတ္ စရွိတဲ့ လူစုလူေ၀း ေနရာေတြမွာ ပ်ံက်လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနထုိင္ ၾကသူေတြပါ။

တတိယ ပစ္မွတ္ကေတာ့ ေအာက္ေျခလူတန္းစား၊ ေက်းလက္ ေဒသမ်ားေတြက စာမတတ္သူ မိသားစု၀င္ ေတြထဲက ကေလးငယ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ မျပည့္စံုတဲ့ ေက်းလက္ေဒသ ေနထုိင္သူေတြ အေနနဲ႔ ပညာေရး အခြင့္အလမ္း မရွိ သေလာက္ နည္းပါးၿပီး ဗဟုသုတ အားနည္းတာေတြ၊ စီးပြားေရး အဆင္မေျပတာေတြ၊ အစုိးရ၀န္ထမ္း၊ စစ္သား၊ ရဲနဲ႔ တျခားအာဏာပိုင္ေတြကို အၿမဲတမ္း ေၾကာက္ရြံ႕ ေနရတာေတြ စတဲ့အခ်က္ေတြက သူတုိ႔ရဲ႕ ကေလးေတြကုိ စစ္သားစုေဆာင္းေရးအတြက္ တြန္းအားေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။

အဲဒီကတဆင့္ ပိုအတင့္ရဲလာၿပီး ေနာက္ဆံုး ပစ္မွတ္ျဖစ္တဲ့ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းေက်ာင္းေတြထဲက  ေငြေၾကးခ်ိဳ႕တဲ့သူ မိသားစု၀င္ ကေလးေတြကိုပါ စုေဆာင္းလာၾကပါတယ္။ လူမမယ္ ကေလးငယ္ ေက်ာင္းသားေလး ေတြကို အခြင့္ေရးတခုခုေပးၿပီး ျမႇဴဆြယ္တာမ်ိဳး၊ ၿခိမ္းေျခာက္ အက်ပ္ကိုင္တာမ်ိဳး စတဲ့ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ စစ္သား စုေဆာင္း ၾကတာပါ။

ကေလးသူငယ္ေတြကို တရားဥပေဒ ခ်ိဳးေဖာက္ဖို႔ လမ္းစေတြ ဖြင့္ေပးၿပီး ေထာင္ေခ်ာက္ကို မျမင္ဘဲ ခ်ိဳးေဖာက္မိတဲ့ သူေတြကို ေထာင္ နဲ႔ၿခိမ္းေျခာက္၊ “စစ္တပ္ထဲ ၀င္မလား၊ ေထာင္က်ခံမလား” ဆိုတာမ်ိဳး ေမးျမန္းၿပီး ေနာက္ဆံုး စစ္တပ္ထဲ ၀င္ဖုိ႔ တြန္းပို ့စည္းရံုး ဖ်ားေယာင္းတာေတြ ဒုနဲ႔ေဒး ျဖစ္ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ထဲမွာ အထက္ေအာက္ အႏိုင္က်င့္တာ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈေတြ ျမင့္မားလာတာ၊ လစာနဲ႔ ေထာက္ပံ့ေၾကး ဖူလံုမႈ မရွိတာ၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ အားနည္းတာ စတဲ့ အဘက္ဘက္က ယုိယြင္း ပ်က္ဆီးလာတာေတြ မ်ားလာတာေၾကာင့္ တပ္ထဲမွာ မေနခ်င္ေတာ့ဘဲ ထြက္ေျပးၾကတာလို႔ တပ္ေျပးေတြက ေျပာၾက ပါတယ္။

“တပ္က ထြက္ေျပးတာဟာ လူ႔ငရဲတခုကေန ထြက္ေျပးတာပဲ” လို႔ တပ္ေျပးတဦးက ဆိုတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေျခလ်င္၊ ေျချမန္ တပ္ရင္း တပ္ဆြယ္ေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္နဲ႔ စစ္တုိင္းဌာနခ်ဳပ္ေပါင္း ၁၅ ခု (အခု ထပ္မံတုိးခ်ဲ႕ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ စစ္တုိ္င္း ၂ တုိင္းအပါအ၀င္)၊ တပ္မဌာနခ်ဳပ္ေပါင္း ၁၀ ခု၊ စကခ ၂၂ ခု တုိ႔ကေန လစဥ္ တပ္ရင္း တရင္းမွာ စစ္ေျပး ၃၀ ကေန ၅၀ အထိရွိေနတယ္လို႔ ျမန္မာစတပ္အေရး ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာ သူေတြက ေျပာပါတယ္။

အဲဒီလို စစ္ေျပးေတြ တုိးျမင့္လာတာေၾကာင့္ ကေလးစစ္သား စုေဆာင္းတာကို အရင္ထက္ ပိုမုိလုပ္ေဆာင္ ေနတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးငယ္ေတြကို စစ္တပ္တြင္း အဓိက သြပ္သြင္းရတာဟာ စစ္တပ္ရဲ႕ အမိန္႔ကို နာခံေအာင္၊ သေဘာတရား ရုိက္သြင္းရ လြယ္ကူတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒအရ အစုိးရစစ္တပ္ေတြနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ေအာက္ ကေလး သူငယ္ေတြကုိ စစ္သားအျဖစ္ မစုေဆာင္းဖို႔ ကန္႔သတ္ထားပါတယ္။ ဒီလို ကေလးသူငယ္ေတြကို စစ္သားအျဖစ္ စုေဆာင္းတာဟာ ႏိုင္ငံတကာ ရာဇ၀တ္ခံုရံုး တင္ႏိုင္တဲ့ စစ္ရာဇ၀တ္မႈ ေျမာက္တယ္လို႔လည္း အတိအလင္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာလည္း ကေလးသူငယ္ေတြကို စစ္တပ္အတြင္း မသြပ္သြင္းဖို႔ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ လက္မွတ္နဲ႔ အမိန္႔ ထုတ္ျပန္ထားေပမယ့္ ေအာက္ေျခ တပ္ရင္း၊ တပ္ဆြယ္ေတြရဲ႕ အတင္း အဓမၼ ကေလးစစ္သား စုေဆာင္းမႈေတြ ရွိေနဆဲပါပဲ။

ကေလးစစ္သား စုေဆာင္းသူ၊ ပြဲစားလုပ္သူေတြကို နာမည္နဲ႔တကြ ကမၻာ့ အလုပ္သမား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ILO) ကို တုိင္ၾကားတာေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္အထိ အေရးယူ အျပစ္ေပးတာမ်ိဳး လံုး၀မရွိဘူးလို႔ ကေလး စစ္သားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူ တဦးက ဆိုပါတယ္။

အတင္းအဓမၼ အလုပ္ခုိင္းေစတာေတြ၊ ကေလးစစ္သားစုေဆာင္း တာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ILO နဲ႔ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ လက္မွတ္ေတြထုိးၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြလည္း ျမန္မာအစုိးရအေနနဲ႔ ဟန္ျပ လုပ္ေဆာင္ ထားတယ္ လို႔ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ILO ရံုးကုိ ရန္ကုန္ Treader Hotel မွာ အေျခစုိက္ဖြင့္ခြင့္ေပးထားၿပီး ဌာေန ကုိယ္စားလွယ္ တဦးက ILO အရာရွိေတြကို တုိင္တန္းလာတဲ့ ကေလးစစ္သား ျပႆနာေတြနဲ႔ ပတ္သက္တာကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ ကူညီေျဖရွင္းေပး ေနပါတယ္။ အဲဒီလို ကူညီေျဖရွင္းေပးေန သူေတြကို ILO က လက္မွတ္ ထုတ္ေပးထားေပမယ့္ အဲဒီလက္မွတ္ေတြ ကိုေတာ့ အသံုးမျပဳရဲဘူးလို႔ ကေလးစစ္သားအေရး ကူညီ ေျဖရွင္းေပးေနသူေတြက ဆိုပါတယ္။
“က်ေနာ္က အတင္းအဓမၼ အလုပ္ခိုင္းေစမႈ၊ ကေလးစစ္သား ကိစၥေတြကို ကူညီေျဖရွင္းေပးေနပါတယ္။ ILO က ထုတ္ေပးထားတဲ့ လက္မွတ္ေတာ့ရွိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒါကို မသံုးရဲဘူး။ အဲဒီလက္မွတ္သံုးရင္ က်ေနာ့္ကို တျခား အမႈတခုခုဆင္ၿပီး ေထာင္က်သြားမွာစိုးလို႔ အခုထိ လွ်ိဳ႕၀ွက္ၿပီး ဒီကိစၥေတြကို ကူညီေျဖရွင္းေပးေနတယ္” လို႔ ရန္ကုန္ အေျခစိုက္ ILO အတြက္ ကူညီလုပ္ေဆာင္ေပးေနသူ တဦးက ေျပာသည္။
ကမာၻ႔ကုလသမဂၢက တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ ကေလးသူငယ္ အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ေၾကညာခ်က္ေတြ၊ ILO နဲ႔ ျမန္မာ စစ္အစိုးရတုိ႔ လက္မွတ္ေရးထုိးထားၾကတဲ့ သေဘာတူခ်က္ေတြကို အဂၤလိပ္ဘာသာကေန ျမန္မာဘာသာ အပါအ၀င္ တျခား သက္ဆုိင္ရာ တုိင္းရင္းသား ဘာသာေတြနဲ႔ ျပန္ဆုိၿပီး ၿမိဳ႕နယ္၊ ေက်းရြာေတြမွာ လုိက္လံေ၀ငွ မယ္ဆိုရင္ ျပစ္မႈတခုခုနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္က်ခံရ ႏုိင္ပါတယ္။

“ျမန္မာစစ္တပ္မွာ ကေလးစစ္သား မရွိပါဘူးဆိုၿပီး ျမန္မာစစ္အစိုးရက အစဥ္တစုိက္ ျငင္းဆုိေနေပမယ့္ အခု ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ စစ္သည္ အင္အား ၄ သိန္း ေက်ာ္ထဲမွာ ကေလးစစ္သား ပါ၀င္မႈကေတာ့ ၃၀ ရာခုိင္ႏႈန္း အထက္မွာ ရွိေနတယ္” လို႔ ရန္ကုန္အေျခစိုက္ ကေလးစစ္သားအေရး ေဆာင္ရြက္ေပးေနသူ ေနာက္တဦးက ဆုိပါတယ္။
ILO ရဲ႕ ၀င္ေရာက္ကူညီေျဖရွင္းေပးမႈေတြေၾကာင့္ စစ္တပ္ကေန ထြက္ခြာခြင့္ ရလာခဲ့ၾကတဲ့ ကေလး အနည္းငယ္ ရွိေပမယ့္ ပိုမုိက်ယ္ျပန္႔ ထိေရာက္တဲ့ ကူညီေျဖရွင္းေပးမႈေတြ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဖို႔အတြက္ အခက္အခဲေတြ ရွိေနပါ ေသးတယ္။
ျမန္မာစစ္တပ္ထဲမွာရွိတဲ့ အရြယ္မေရာက္ေသးသူ ကေလးစစ္သားေတြရဲ႕ မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြ အေနနဲ႔ ဘယ္လို တုိင္တန္းရမယ္၊ မိသားစုရင္ခြင္ကို ဘယ္လို ျပန္ေရာက္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာကို မသိၾကတာက အလြန္မ်ားျပား ေနတုန္းပဲလို႔ ILO ကို ဝုိင္းဝန္းကူညီေနသူေတြက ေျပာပါတယ္။
ကေလးစစ္သားအျဖစ္ စုေဆာင္းခံရသူေတြဟာ မႏုိင္၀န္ စစ္သင္တန္းေတြ ေပးခံရ၊ ရက္ရက္စက္စက္ ညႇင္းပမ္းခံရ၊ အတင္း အဓမၼ ျပဳက်င့္ခံရ စတာေတြေၾကာင့္ မေနႏိုင္တဲ့အဆံုး တပ္ထဲက ထြက္ေျပးၾကပါတယ္။ တပ္ေျပးအေနနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ က်ခံရျပန္ေတာ့လည္း စစ္သမီးဘ၀ကို အမ်ားစု ရင္ဆုိင္ၾကရျပန္ပါတယ္။
က်ေနာ့္ကို သူ႔ဘဝအေၾကာင္း ရင္ဖြင့္ေျပာျပေနတဲ့ ေမာင္ေသာ္ဇင္ဟာ တျခား ေထာင္က် အက်ဥ္းသား တေယာက္ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ သူ႔မိသားစုဆီကို သူ ေထာင္က်ေနတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ဆက္သြယ္ အေၾကာင္းၾကားထားလို႔ ရက္ပိုင္းအတြင္း မိသားစုနဲ႔ ေထာင္၀င္စာ ေတြ႕ခြင့္ ျပန္ရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလို မိသားစုနဲ႔ ျပန္ဆံု ရခ်ိန္မွာ သူ႔အေနနဲ႔ ေယာက္်ားဘ၀ ဆံုးရႈံးၿပီး စစ္သမီးဘဝ ေရာက္ခဲ့ရတယ္ ဆိုတာကုိ မိဘ၊ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြ သိသြားမွာ စုိးရိမ္ပူပန္စိတ္နဲ႔ ယူက်ံဳးမရျဖစ္ၿပီး ငုိေႂကြးလို႔ ေနပါေတာ့တယ္။

စာေရးသူ လင္းသန္႔သည္ ျမန္မာျပည္မွ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားထဲတြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအျဖစ္ အႏွစ္ ၂၀ နီးပါး ေနခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ ဤေဆာင္းပါးမွာ ၎ကိုယ္တုိင္ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရသည့္ စစ္ေျပးေထာင္က် ကေလးငယ္မ်ား အေၾကာင္းကို ေရးသားထားျခင္း ျဖစ္သည္။
Comments (3)Add Comment

... written by ko soe, March 28, 2011
သေဘာတူ စာခ်ုပ္ကို အင္ဂလိပ္ ျမန္မာ နွစ္ဘာသာ စလံုး web ေပၚ တင္ေပး နူိင္ရင္ ပိုေကာင္း ပါလိမ့္မယ့္။
ျမန္မ ာျပည္ရွိ ILO လိပ္စ ာေတြကိုလဲ ေဖာ္ျပ ေပးပါ။ it's right

written by maung`, March 28, 2011
dont believe all

ေ၀မ်ွေပးပါ
written by country man, March 27, 2011
သေဘာတူ စာခ်ုပ္ကို အင္ဂလိပ္ ျမန္မာ နွစ္ဘာသာ စလံုး web ေပၚ တင္ေပး နူိင္ရင္ ပိုေကာင္း ပါလိမ့္မယ့္။
ျမန္မ ာျပည္ရွိ ILO လိပ္စ ာေတြကိုလဲ ေဖာ္ျပ ေပးပါ။

http://www.irrawaddymedia.com/bur/index.php/articles/2-articles/6055-2011-03-26-11-09-27

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...