ေရွ႕ကလူႀကီးေတြဆီက သင္ခန္းစာယူပါမွ

Thursday, June 3, 2010

ေမာင္၀ံသ

(၂၀၁၀ခုႏွစ္၊ ေမ ၂၀ ရက္ေန႕ထုတ္ Popular New ဂ်ာနယ္က ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါတယ္။ ) ငါးေထာင္တန္ ကိုင္ၾကည့္ရင္း

တစ္ေန႔က ကၽြန္ေတာ္ရတဲ့စာမူခထဲမွာ က်ပ္ငါးေထာင္တန္ ေငြစကၠဴတစ္ခ်ပ္ ပါလာတယ္။ ငါးေထာင္တန္ ေငြစကၠဴကို ကိုင္ၾကည့္ရင္း ‘‘ေတာင္က်ေရ ႏြားႏွစ္ေကာင္မ၀သလုိပ၊ ေမာင္ဘေဘ ငါးေထာင္ မရ ေသာ္ေၾကာင့္’’ လုိ႔ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း ေလးခ်ိဳးႀကီး တစ္ပုဒ္ ေရးခဲ့ေသာ သတိရမိသဗ်ာ။

၉၁ ဌာန အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေခတ္ ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္ခံ ဘ၀တုန္းက ၀န္ႀကီးလစာဟာ က်ပ္ငါးေထာင္ တဲ့ဗ်။ အဲသည္ ေခတ္က ေရႊတစ္က်ပ္သား ၁၅ က်ပ္ဆုိလား ရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒုိင္အာခီ အစုိးရ၀န္ႀကီးက လစာ ငါးေထာင္က်ပ္ ဆုိေတာ့ ၀န္ႀကီး လစာက ေရႊ ၃ ပိႆာ ေက်ာ္မက ရေနတာပဲ။ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ မက္မယ္ဆုိ မက္ေလာက္ ေပတာပဲ။ (ဒီေခတ္မွာ ေရႊ ၃ ပိႆာေလာက္ မေျပာနဲ႔၊ လက္ကိုင္ဖုန္း ၁ လံုးေလာက္နဲ႔ကို သတ္ၾကပုတ္ၾကျဖစ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္လုိ႔ ၾကားဖူးတယ္ဗ်။ ။ စကားခ်ပ္)

‘‘ေမာင္ဘေဘ ငါးေထာင္ မရေသာ္ေၾကာင့္’’ ေလးခ်ဳိးႀကီး မတုိင္ခင္ ဆရာႀကီးမႈိင္းက အဲသည္ ဦးဘေဘကိုပဲ ေဘပုရွိန္ အမႊန္းတင္ ကဗ်ာထဲမွာ ဂုဏ္ျပဳခဲ့ဖူးတယ္။ ‘‘သေျပႏုခ်ိန္ တင္ရန္ ပန္းေတြက မ်ားပါဘိသနဲ႔၊ ေဘပုရွိန္ အဂၤလန္ နန္းေျမသြား တုိ႔ကိုျဖင့္’’ ဆုိတဲ့ထဲက ‘ေဘ’ ဆုိတာ ဦးဘေဘ၊ ေနာင္အခါ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဘႀကီး ဘေဘလို႔ ထင္ရွားလာသူ မဟုတ္လားဗ်ာ။ အဲ ဒိုင္အာခီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို လက္ခံၿပီး ဦးဘေဘက ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္၊ ၀န္ႀကီး ေနရာမွန္းေပမယ့္ ၀န္ႀကီး မျဖစ္ဘဲ ေဘးထုိင္ ေနရခ်ိန္က်ေတာ့ ဆရာႀကီးက ေတာင္က်ေရ ႏြားႏွစ္ေကာင္ မ၀သလုိပ ဆိုၿပီး လွမ္းတြယ္ လုိက္တာ ဦးဘေဘ အေတာ္ ခံလုိက္ရသတဲ့။

ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ဖူးတာကေတာ့ ဦးဘေဘက ေနာက္ေတာ့လည္း ငါးေထာင္စား ၀န္ႀကီး ျဖစ္သြားတာပဲ။ သစ္ေတာေရးရာ ၀န္ႀကီးနဲ႔ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္ဗ်။ သူဟာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံေရး သမုိင္းမွာ အစဥ္အလာ အလြန္ႀကီးခဲ့သူ ျဖစ္ေပမယ့္ ဆရာႀကီးမႈိင္းက ကဗ်ာေရးၿပီး တြယ္တာကို ခံခဲ့ရတာရယ္၊ စစ္တပ္က အာဏာ သိမ္းဖို႔ တုိက္တြန္းခဲ့မႈနဲ႔ ေထာင္က်ခဲ့တာ ရယ္ေၾကာင့္ ရာဇ၀င္တြင္ သြားတာပဲဗ်။

လူထုက လက္မခံတာကို လက္ခံသူ

ဆရာႀကီးမႈိင္း ေဘပုရွိန္ ဂုဏ္ျပဳကဗ်ာ ေရးတုန္းက ဦးဘေဘဟာ ျပည္သူ တစ္ရပ္လံုးရဲ႕ ခ်စ္ခင္ ေလးစားမႈ ခံရတဲ့ ဘိလပ္သြား ကိုယ္စားလွယ္ ေတာ္ႀကီးဗ်ာ။ ျမန္မာျပည္အေရး အတြက္ ၁၉၁၉ ခုႏွစ္မွာ ဘိလပ္ကို ပထမဆံုး သြားၿပီး စကား ေျပာၾကတဲ့ ၀ိုင္အမ္ဘီေအ အသင္းခ်ဳပ္ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ႀကီး သံုးေယာက္၊ ဦးဘေဘ၊ ဦးပု၊ ဦးထြန္းရွိန္တုိ႔ကို ျပည္သူေတြရဲ႕ ကိုယ္စား ဆရာႀကီးမႈိင္းက ဂုဏ္ျပဳ အမႊန္းတင္ခဲ့တာဗ်။ ေဟာ ၁၉၃၀ ႏွစ္မ်ား ေရာက္ေတာ့ အဂၤလိပ္နဲ႔ ပူးတြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဆုိတဲ့ ဒိုင္အာခီ ေပၚလာခ်ိန္မွာ လူထုက ဒိုင္အာခီကို လက္မခံဘူး။ ဦးဘေဘက လက္ခံတယ္။ ၀န္ႀကီးရာထူး ေမွ်ာ္တယ္။ အဲဒီမွာတင္ ဆရာႀကီးမႈိင္းက ဦးဘေဘကို တြယ္ေတာ့တာပဲ။ ဆရာႀကီးဟာ ဇာတိမာန္ စာဆုိႀကီး၊ သတင္းစာ ဆရာႀကီး ျဖစ္တယ္။ ဦးဘေဘကလည္း သူရိယ သတင္းစာကို တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ သတင္းစာ ဆရာႀကီးပဲ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ႏုိင္ငံေရး သမားလည္း ျဖစ္တယ္။

ဦးဘေဘ လမ္းမွန္ ေပၚရွိခဲ့ခ်ိန္မွာ ဆရာႀကီးမႈိင္းက ေထာက္ခံတယ္။ ျပည္သူ႔ သေဘာထားနဲ႔ လမ္းလြဲ သြားခ်ိန္မွာ ဆရာႀကီးမႈိင္းက ႐ႈတ္ခ်တာပဲ။ သည္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဆရာႀကီးမႈိင္းကို ေ၀ဖန္သူ တစ္ခ်ဳိ႕ ရွိခဲ့တယ္။ ဆရာႀကီးဟာ ဦးဘေဘ အေပၚမွာ လုိတစ္မ်ိဳး မလုိတစ္မ်ဳိး ေရးခဲ့တယ္လုိ႔ ေ၀ဖန္တာပါ။ အဲဒါကို ဆရာဒဂုန္ တာရာက ေျဖရွင္းဖူးတယ္။ လုိတစ္မ်ဳိး မလုိတစ္မ်ဳိး ဆိုတာ ဆရာႀကီးမႈိင္းရဲ႕ တစ္ဦးတည္း သေဘာထားနဲ႔ လိုတစ္မ်ဳိး မလုိတစ္မ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူေတြရဲ႕ သေဘာထားကို ထင္ဟပ္တာ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူေတြက လုိလားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆရာႀကီးမႈိင္းက ျပည္သူေတြနဲ႔ အတူ ေထာက္ခံတယ္။ ျပည္သူေတြက မလုိလားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြနဲ႔ အတူ ကန္႔ကြက္တာပဲလို႔ ဆုိပါတယ္။ အင္မတန္ ေကာင္းတဲ့ ေျဖရွင္းခ်က္ပဲဗ်။

ဖဆပလက ထုတ္ပစ္ခဲ့ရ

ဦးဘေဘဟာ ျမန္မာ့ ေရွးဦး ႏုိင္ငံေရး သမားႀကီးေတြထဲမွာ သံမဏိ အရွည္ဆံုး ထဲပါတယ္။ ဆုိပါစို႔ဗ်ာ။ ၁၉၁၉ ခုႏွစ္ ေဘပုရွိန္ ဘိလပ္ သြားခ်ိန္က စၿပီး နာမည္ႀကီးခဲ့တာ ခြဲေရး တြဲေရး ေခတ္က် ေတာ့လည္း ခြဲေရးဘက္က ေခါင္းေဆာင္၊ ေနာက္ေတာ့ ငါးေထာင္စား ၀န္ႀကီး၊ ဂ်ပန္ေခတ္က်ေတာ့ လြတ္လပ္ေရး ျပင္ဆင္မႈ အဖြဲ႔မွာ ပါတယ္။ ဦးႏုေရးတဲ့ ငါးႏွစ္ရာသီ ဗမာျပည္ စာအုပ္ထဲမွာ ဂ်ပန္ေခတ္ လြတ္လပ္ေရး ေပးမယ္ ဆုိၿပီး ႏုိင္ငံေရး အစဥ္အလာႀကီးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဂ်ပန္စစ္ဘက္က အစည္းအေ၀း ေခၚေတာ့ ဘႀကီး ဘေဘဟာ အစည္းအေ၀းခန္းထဲ ေၾကာင္တိ ေၾကာင္ကန္း ၀င္လာစဥ္ ဗမာျပည္ေသဘီ၊ ဗမာျပည္ ေသဘီလုိ႔ ျမည္တမ္း ေနတယ္လုိ႔ ဦးႏုက ေရးထားတာ မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္ ေလာက္ေအာင္ပဲဗ်။

ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဦးဘေဘ မပါဘူး။ သို႔ေပမယ့္ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရး တပ္ဦးႀကီး ျဖစ္တဲ့ ဖဆပလကို စစ္ၿပီးခ်ိန္မွာ ျပန္ဖြဲ႔ေတာ့ အစဥ္အလာႀကီးသူ၊ ႏုိင္ငံေရး ၀ါရင့္သူအေနနဲ႔ ဘႀကီး ဘေဘကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမွာ ထည့္တယ္။ ဘိလပ္ကို လြတ္လပ္ေရး ကိစၥ စကား သြားေျပာေတာ့လည္း ဘႀကီးဘေဘကို ေခၚသြားတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေလးစား အားကိုးျခင္း ခံရသူလုိ႔ေတာင္ ေျပာႏိုင္တယ္ဗ်။ သို႔ေပမယ့္ လြတ္လပ္ေရး လက္တစ္ကမ္း အလုိမွာ ဦးဘေဘက ‘ကလန္’ လြန္းလုိ႔ ဖဆပလက သူ႔ကုိ ထုတ္ပယ္ပစ္ လုိက္ရသတဲ့ဗ်ာ။ ဒါတင္ မကေသးဘူး။ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီး ေလးငါးႏွစ္ပဲ ရွိေသးတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ အရွိန္တက္ေနခ်ိန္မွာ ဘႀကီးဘေဘက စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းကို ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး အရပ္သား အစိုးရဆီက အာဏာသိမ္းဖို႕ တိုက္တြန္း ခဲ့သတဲ့ဗ်ာ။ အဲဒီတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုဆီ သတင္းပို႔လုိက္လုိ႔ ဘႀကီးဘေဘကို ႏုိင္ငံေတာ္ သစၥာေဖာက္မႈနဲ႔ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ဆ႒သဂၤါယနာတင္ပြဲ အထိမ္းအမွတ္ လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္ေတြ ေပးေတာ့ ျပန္လႊတ္ေပး လုိက္ပါသတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ေရွးလူႀကီးေတြရဲ႕ သမုိင္းေၾကာင္း ေတြကို ဖတ္ၿပီး သံေ၀ဂေတြ ရေနမိတယ္ဗ်ာ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ႕ သမုိင္းေၾကာင္းေတြကို ဖတ္မွတ္ၿပီး သင္ခန္းစာယူဖုိ႔ အေရးႀကီးတာပဲဗ်။ ေရွ႕က လူႀကီးေတြရဲ႕ ေကာင္းတဲ့ အစဥ္အလာေတြကို ထိန္း၊ မေကာင္းတဲ့ အစဥ္အလာေတြကို ပယ္ၾကမွ ေကာင္းတဲ့ အနာဂတ္ကို တည္ေဆာက္ ႏုိင္ၾကမွာေပ့ါဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကေတာ့ မိမိ ကိုယ္တုိင္လည္း ဘႀကီးဘေဘလုိ ႏုိင္ငံေရး အာဃာတ ေတြေၾကာင့္ မမွားရ ေလေအာင္၊ အသက္ႀကီး သည့္တုိင္ မပ်က္စီး ရေလေအာင္ ႏုိင္ငံေရးသီလကို ႀကိဳးစား ေစာင့္ထိန္း ေနရေၾကာင္း ပါဗ်ာ။

ေမာင္၀ံသ

6 comments:

MokeHimKha said...

I really do not understand the article. Politics in “free society” will have all sorts of politicians which makes “democracy”, “freedom”, “individualism” and ”equality of chance”. Mg Wan tha can write whatever he wants and believes. However when I read the articles in local journals (inside Myanmar) , most of articles are similar: Pointing out all mistakes, bad behaviors, old stories of former civilian leaders. By writing all these articles every day, what are they expecting from people reactions? With which kind of rulers they measure “ a good civilian politician”? Every society/nation will have all sort of politicians that make a human society. What they really want to teach us, these call third forces or self-claimed moderate? ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ႕ သမုိင္းေၾကာင္းေတြကို ဖတ္မွတ္ၿပီး သင္ခန္းစာယူဖုိ႔ အေရးႀကီးတာပဲဗ်။ ေရွ႕က လူႀကီးေတြရဲ႕ ေကာင္းတဲ့ အစဥ္အလာေတြကို ထိန္း၊ မေကာင္းတဲ့ အစဥ္အလာေတြကို ပယ္ၾကမွ ေကာင္းတဲ့ အနာဂတ္ကို တည္ေဆာက္ ႏုိင္ၾကမွာေပ့ါဗ်ာ။ Which kind of lessons Mg Wan Tha want us to take from his article? We must eliminate the politicians like U Ba Be? We must not behave like U Ba Be? He does not have any right to say this. He by stating the sentence mentioned above, is violating the rule of “freedom” and “equality of chance” People will judge U Ba Be, people will score U Ba Be according to what he had done for the nation. Some may judge U Ba Be as good while some other can judge U BA Be as bad. Mg Wan THa has no right at all to judge U BA Be in the place of the people. Does Mg Wan knows this rule for a good writer? There are so many politicians like U Ba Be, U Nu, Boygoke Aung San in every country, it is not an extra-ordinary profile to point out specially.

June 3, 2010 5:40 AM

တတတ said...

ဆရာခင္ဗ်ား မည္သို ့ပင္ဆိုေစကာမႈ စာေပရဲ ့ဆရာဆိုေသာဂုဏ္တစ္ခုကိုပိုင္ဆိုင္ထားေသာေၾကာင့္ ေလးစားမႈအေနနဲ ့ကေတာ့ အျပည့္ရိွပါသည္။ သို ့ေသာကေလာင္သြားတစ္ခုနဲ ့အရာရာကိုရိုက္ခ်ဳိးလိုက္မယ္ဟဲ ့ဆိုတဲ ့မာန္ေတြေတာ့ ေလွ်ာ့ေစခ်င္ပါသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ အေနွးနဲ ့အျမန္ကို ထိုသို ့ေသာမာန္ေတြနဲ ့ျဖစ္တည္ကာ ျပသနာေတြ ကေန အစုလိုက္အုပ္လုပ္ျဖစ္လာမႈေတြကိုလည္း ဆရာတို ့ထိမ္းဖို ့တာ၀န္ရိွပါသည္။ ရိုင္းတယ္ထင္ရင္လည္း မတတ္နိုင္ဘူးဗ်ာ ဆရာ၀ံသ ခင္ဗ်ား ၊ဆရာတည္းဟူေသာ ဂုဏ္ကို ေျပာရတာနည္းနည္းေတာ့ လန္ ့ပါတယ္. သို ့ေပမဲ ့ နိုင္ငံေရး အျမင္နဲ ့ခံယူခ်က္မွာေတာ့ ျပတ္ျပတ္နဲ ့တည့္တည့္ေ၀ဖန္ေျပာရမွာပါဘဲ။ ၾကိုက္ၾကိုက္တယ္ေပါ့၊ မၾကိုက္ရင္လည္းမၾကိုက္ဘူးေပါ့၊ စိတ္ခံစားမႈအရနဲ ့ က်င္လည္ရာပတ္၀န္းက်င္နဲ ့ၾကီးျပင္းရာအေနအထားအသိုင္း၀ိုင္းကလည္း အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္။ ထိုအတူ တတ္ေျမွာက္ေသာပညာနဲ ့စဥ္းစားေတြးေခၚပံုကလည္း အလြန္ကို လိုအပ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဆရာ၀ံသကို ဘယ္တံုးကနိုင္ငံေရး မွာဦးေဆာင္ေသာသူမ်ားနဲ ့ အသီးသီးေသာ သူမ်ား က သူတို ့ေတြဟာ တိုင္းျပည္ရဲ ့အနာဂတ္မွာေခါင္းေဆာင္တန္းကို သြားမဲ ့ပထမ မ်ဳိးဆက္ေတြ သို ့့တည္းမဟုတ္ ဒုတိယတန္းမ်ဳိးဆက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြေပါ့ဟု ေျပာသည္ကိုလည္းမၾကားဘူးပါ။ ဖဆပလေခတ္၊ မဆလ (တပါတီစနစ္) ေခတ္၊ န၀တ နဲ ့အတိုက္အခံမ်ား ေခတ္တြင္လည္း ( ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေသာ ေ၀ဖန္ေရးဆရာမ်ားအားလံုးကိုဆိုလိုပါသည္)ေလးစားမႈျပဳေလာက္ေသာ နိုင္ငံေရးသံုးသပ္ခ်က္မ်ားကို ခိုင္းနဳိးင္းယွဥ္ျပကာ ျပဳလုပ္သူ၊ ေထာက္ျပတင္ျပသူ၊ လမ္းျပ၊လမ္းညႊန္ ျပဳသူဆိုျပီးေတာ့လည္း မေတြ ့ဘုူးပါ၊ မဖတ္ဖူးပါ၊ မၾကားဖူးပါ။ ေ၀ဖန္လို ့ရပါသည္ ၊ေထာက္ျပလို ့ရပါသည္။ ေဘးထိုင္ကာ သူမ်ားလုပ္တာအားလံုးကို ကိုယ္စိတ္ထဲရိွတာေကာ မရိွတာေကာ ေပၚပင္လည္း လုပ္လို ့ရပါသည္။ သို ့ေသာ္ မိမိေ၀ဖန္ေသာ သူတို ့သည္ သမိုင္းတြင္ ဘယ္ေလာက္ထိနက္ရိႈင္းစြာလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို သိဖို ့လိုပါသည္။ ေကာင္းတာကိုလည္းေကာင္းတယ္လို ့ေ၀ဖန္ရမွာပါဘဲ၊ေတာ္တာေတာ္တယ္၊ မွားတာမွားတယ္ဘဲေပါ့၊ မွားတတ္ေသာအမွား( လူတိုင္းမျပည့္၀ပါ၊မွားတတ္ပါသည္၊ မွားတာကိုခ်စ္စိတ္နဲ ့မကာကြယ္ၾကပါနဲ ့)မ်ားရိွပါသည္။ သို ့ေသာ္ဆရာ၀ံသ ေ၀ဖန္မႈစာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ မေကာင္းတာကိုဘဲမီးေမွာင္းထိုးျပပါသည္။ေကာင္းတာေတြကို မီးေမွာင္းတစ္ခုမွထိုးျပခဲ့ေသာေ၀ဖန္စာမ်ဳိး၊ေတြ ့ရခဲပါသည္။ နည္းပါသည္။ ဘၾကီးဘေဘ နိုင္ငံအတြက္ အေကာင္းဆံုး ကြန္တြီးျဗူးရွင္းေတြလုပ္ခဲ့၊ခ်ခဲ့တာေတြကို ဘာေၾကာင့္မေျပာပါသလည္း။ ေျပာစရာမလိုေအာင္ ျပည္သူေတြကသိေနျပီလား လြတ္လပ္ေရးရဖို ့ေအာင္ဆန္း-အီတလီစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ရာမွာ ဘၾကီးဘေဘ ဘယ္ေလာက္ထထဲထဲ၀င္၀င္ လုပ္ကိုင္ေပးရတယ္ဆိုတာေတြကို ဘာလို မေျပာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို ့ေတာင္ ဒါေတြကဒီလိုလုပ္ရတယ္ ဆိုလားဆိုျပီးေတာ့ျပန္ေမးျပန္ေျပာျပီး အၾကံျပန္ယူရေသးတာပါ။ မေကာင္းေသာအယူအဆ၊လြဲမွားေသာလမ္းကိုလိုက္ခဲ့ေသာ နိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ဆိုသူေတြရဲ ့လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား တြင္ နိုင္ငံကိုလြတ္လပ္ေရးရေအာင္ ယူရာတြင္ ေ၇ွ့တန္းကေနရိွေနခဲ့ၾကတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ျမန္မာေတြတြင္ ခ်စ္ေတာ့လည္း ခ်စ္လိုက္ၾကတာ၊ မုန္းေတာ့လည္း တူးခါးေနၾကတာဘဲ အဲလိုစိတ္ရိွေနျပီးေတာ့ ဒီမိုကေရစီကို ျမတ္ျမတ္နိဳးနိုဳးၾကိုက္တယ္လို ့ေျပာတာေတာ့ ရီစရာမ်ားျဖစ္ေနသလားလို ့လည္းစဥ္းစားမိပါတယ္။ ထိုအတူ ကြ်န္ေတာ္တို ့ေအာက္သက္မေက်ဘဲ အတန္းေက်ာ္တက္ေနၾကတာလားဆိုတာလည္း စဥ္းစားမိပါတယ္။ ဒီအတြက္ေၾကာင့္ ဆရာတို ့စာေပဆရာမ်ားအေနနဲ ့ ျပည္သူေတြအတြက္ လိုက္နာစရာလိုက္နာရမဲ့အခ်က္နဲ ့က်င့္ၾကံရမဲ့စိတ္ထားေတြကို ျပင္ပေလာကမွာေကာ စာေပနဲ ့ေကာ တိုက္တြန္းေဖၚေဆာင္မႈေတြေပးနိုင္ဖို ့လိုေနပါသည္လို ့အၾကံျပဳပါသည္။

June 3, 2010 7:46 AM

predator2 said...

စစ္အသုံးစရိတ္ ေနျပည္ေတာ္ ပိုသုံးမည္ .. http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/3300-2010-06-04-05-31-17 Al Jazeera မွာၾကည့္လိုက္ရတာေတြ စိတ္ဆင္း၇ဲသလို ေဒါသ လဲ ထြက္ရတယ္ခင္ဗ်။ တိုင္းသူျပည္သားေတြ ဒီေလာက္ ျကပတည္းဆင္းရဲ ေအာက္တန္းေနာက္တန္းက် ေနတာေတာင္ လုပ္ရက္ေလျခင္း လို ့။

June 4, 2010 5:47 AM

predator2 said...

ယခု ခ်ေပးသည့္ ဘတ္ဂ်က္သည္ ပံုမွန္ ခ်ေပးသည္ထက္ ပိုမိုမ်ားျပားေနေၾကာင္း၊ ၆ လ အတြင္း စစ္သံုးပစၥည္း မ်ား အႀကီးအက်ယ္ ဝယ္ယူရန္ အစီအစဥ္ ရွိသည္ဟုလည္း သိရေၾကာင္း အဆိုပါ ပုဂၢိဳလ္က ေျပာသည္။ စစ္အစိုးရသည္ လက္နက္မ်ားကို တ႐ုတ္၊ ႐ုရွား၊ ယူကရိန္း၊ အစၥေရး ႏွင့္ ဆားဗီးယားတို႔မွ ဝယ္ယူေၾကာင္း သိရ သည္။ စစ္အစိုးရ ဘတ္ဂ်က္၏ ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၆၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို စစ္ေရး က႑တြင္ အသံုးျပဳေနသည္ဟု ပညာရွင္ မ်ားက ခန္႔မွန္း တြက္ခ်က္ၾကသည္။ ဘတ္ဂ်က္ေငြ လ်ာထားရာ၌ က်န္းမာေရးက႑တြင္ ၀.၄ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ပညာေရး က႑တြင္ ၀.၅ ရာခိုင္ႏႈန္း သာ သံုးစြဲေၾကာင္း လန္ဒန္ အေျခစိုက္ ႏုိင္ငံတကာ မဟာဗ်ဴဟာ ေလ့လာေရးဌာနက ၂၀၀၇ တြင္ ထုတ္ျပန္ ေသာ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ၂၀၀၉ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းကလည္း ေဒၚလာသန္း ၅၇၀ တန္ဖိုးရွိ MiG 29 တိုက္ေလယာဥ္ အစီး၂၀ ဝယ္ယူခဲ့သည္။ http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/3300-2010-06-04-05-31-17

June 4, 2010 5:50 AM

thiha said...

စိမ္းလဲ့ကန္သာ လူသတ္မႈ ဆက္မလိုက္ရန္ နအဖ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ညႊန္ၾကားထား http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=4566&Itemid=1 တရားဥပေဒအထက္မွာ ဘယ္လူမွ မရွိေစရဆိုတဲ့အတိုင္း (လူမဟုတ္ေသာ)နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ ေညာင္ျမစ္တူးလ်ွင္ ၎တို.၏ပုတ္သင္ဥမ်ား ေပၚကုန္မွာ ေျကာက္ ေနေသာေျကာင့္.....ဤအမွုအား ဥပေဒေျကာင္း အရ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းရန္ က်န္ေနေသးေသာ ကိစၥမ်ားကို အာဏာျဖင့္ တားျမစ္ထါးပါသည္။

June 6, 2010 5:24 AM

swe said...

တတတ (ေလးစားမႈျပဳေလာက္ေသာ နိုင္ငံေရးသံုးသပ္ခ်က္မ်ားကို ခိုင္းနဳိးင္းယွဥ္ျပကာ ျပဳလုပ္သူ၊ ေထာက္ျပတင္ျပသူ၊ လမ္းျပ၊လမ္းညႊန္ ျပဳသူဆိုျပီးေတာ့လည္း မေတြ ့ဘုူးပါ၊ မဖတ္ဖူးပါ၊ မၾကားဖူးပါ။ ေ၀ဖန္လို ့ရပါသည္ ၊ေထာက္ျပလို ့ရပါသည္။ ေဘးထိုင္ကာ သူမ်ားလုပ္တာအားလံုးကို ကိုယ္စိတ္ထဲရိွတာေကာ မရိွတာေကာ ေပၚပင္လည္း လုပ္လို ့ရပါသည္။ ) ဘယ္ ဖတ္ဖူး ျကားဖူးမွာလဲ မင္းေျပာ တာေတြ ဘာတစ္ခုမွ ေရးခြင့္ ေျပာခြင့္ လမ္းညႊန္ခြင့္ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပခြင့္ မရဘူးကြ ”စါေပစီစစ္ေရး ” ဆိုတဲ့ နအဖ ရဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္သိုက္က သူတို. မျမင္ျခင္ မဖတ္ျခင္ ျပည္သူေတြကို မသိေစခ်င္တာ ဆိုရင္ အားလံုးပိတ္ ထါးတယ္လကြာ - စါနယ္ဇင္းသတင္းစါ အားလံုးကို ”ထိပ္ ပိတ္” လုပ္ေနတယ္။ ဇာတ္သဘင္- ရုပ္ရွင္ ရိုက္သူမ်ားလဲ ရသေပၚလြင္ေစမဲ့ ေတာေနျမန္မာ နဲ့ တိုင္းရင္းသား ဆင္းရဲသားေတြ ေနပံုစါးပံု ေတြကို အရွိအတိုင္း ပီျပင္ေအာင္ ရိုက္မျပရဘူးတဲ့။ မသိတာလား မသိျခင္ဟန္ေဆာင္ေနတာလား တတတ ။