တံတား

နည္းစနစ္က်က်အေတြးအေခၚ's photo.

တစ္ခါတုန္းက လယ္ေျမခ်င္းကပ္လ်က္ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္္ၾကတဲ့ ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးဟာ စကားမ်ားရန္ျဖစ္ၾကတယ္။ ဒါဟာ သူတို႕ႏွစ္ဦးၾကား ပထမဆံုးနဲ႕ အျပင္းထန္ဆံုး သေဘာကြဲလြဲမႈပါ။ ဒီမတိုင္မီကေတာ့ သူတို႕ႏွစ္ဦးဟာ စက္ကိရိယာ၊ လုပ္အား၊ ကုန္ပစၥည္းေတြ ေဝမွ်သံုးစြဲရင္း ေနထိုင္ ခဲ့ၾကတာ ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ ္ၾကာျမင့္ခဲ့တယ္။
ဒီေနာက္မွာေတာ့ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနထိုင္ဆက္ဆံမႈဟာ ျပိဳကြဲပ်က္စီးသြားတယ္။
အထင္လြဲမွားမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ကိစၥကေလးဟာ ေန႕ခ်င္းညခ်င္း ျပႆနာၾကီးအျဖစ္ ၾကီးထြားလာခဲ့တယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးဟာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး နာၾကည္းမုန္းတီးေစမဲ့ စကားေတြေျပာဆိုရင္း
ရက္သတၱပတ္အေတာ္ၾကာ မေခၚမေျပာၾကေတာ့ပါဘူး။

တစ္မနက္မွာေတာ့ အစ္ကိုျဖစ္သူရဲ႕အိမ္တံခါးမွာ ေခါက္သံေပၚလာခဲ့တယ္။ တံခါးဖြင့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ လက္သမားသံုး ပစၥည္းကိရိယာမ်ားပါရွိသည့္ ေသတၱာတစ္လံုးကို ဆြဲကိုင္ထားတဲ့ လူတစ္ဦးကို ေတြ႕ရတယ္။
ထိုသူက ေျပာလာပါတယ္။
" ကြ်န္ေတာ္ ရက္အနည္းငယ္လုပ္ဖို႕ အလုပ္ရွာေနတာပါ။
ခင္ဗ်ားဆီမွာ အလုပ္အကိုင္ ရွိႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕။
ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ အလုပ္ေပးနိုင္မလား"
"ရွိတာေပါ့"လို႕ အစ္ကိုျဖစ္သူက ေျပာပါတယ္။
"ခင္ဗ်ားအတြက္ ကြ်န္ေတာ္မွာ အလုပ္ရွိပါတယ္။
ေခ်ာင္းဟိုဘက္မွာရွိတဲ့ လယ္ကြင္းျပင္ကို ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။
ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ အခင္းနားခ်င္းေပါ့။
တစ္ကယ္ေတာ့ အဲ့ဒီအခင္းပိုင္ရွင္ဟာ ကြ်န္ေတာ့္ညီငယ္တစ္ဦးပါ။ ျပီးခဲ့တဲ့အပတ္ထိ ကြ်န္ေတာ္တို႕အခင္းနွစ္ခုၾကားမွာ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းတစ္ခုရွိေနခဲ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ညီဟာ ျမစ္ကမ္းေဘးရွိ တာတမံကို ဘူဒိုဆာနဲ႕ ျဖိဳဖ်က္ရင္း ေခ်ာင္းကေလးျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။
ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ့္ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာပဲျဖစ္ရမယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း သူ႕ထက္ပိုေကာင္းေအာင္ အေႏွာင့္အယွက္ေပးခ်င္တယ္။
စပါးက်ီေဘးမွာ စုပံုထားတဲ့ သစ္သားပံုကို ေတြ႕တယ္မို႕လား။ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ရွစ္ေပေလာက္ျမင့္တဲ့ ျခံစည္းရိုးတစ္ခု တည္ေဆာက္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။
ဒါမွ ကြ်န္ေတာ့္ညီရဲ႕ေနရာကို မျမင္ရေတာ့မွာ။
သူ႕ကိုလည္း တစ္နည္းနည္းနဲ႕ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစတာေပါ့္"
လက္သမားဆရာက " ကြ်န္ေတာ္ နားလည္ပါတယ္ဗ်ာ။
ကြ်န္ေတာ့္ကို သံေခ်ာင္းေတြနဲ႔ တြင္းတူးဖို႕ စက္ကိရိယာေတြေပးပါ။
ခင္ဗ်ား စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးပါမယ္"လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
အစ္ကိုျဖစ္သူဟာ ျမိဳ႕တက္ျပီး လိုအပ္သည့္ပစၥည္းမ်ား ဝယ္ယူပါတယ္။ သူဟာ လက္သမားဆရာကို လိုအပ္သည့္ပစၥည္းမ်ား အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ကူညီေပးျပီးေနာက္ ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ ထိုေန႕တစ္ေန႕လံုး အိမ္မွထြက္သြားရတယ္။
လက္သမားဆရာဟာ ေပၾကိဳးတိုင္းျခင္း၊ လႊျဖတ္ျခင္း၊
သံရိုက္ျခင္းစသည္ျဖင့္ တစ္ေနကုန္ အလုပ္ရႈပ္ေနခဲ့တယ္။
ေနဝင္ခါနီး လယ္သမားျပန္ေရာက္တဲ့အခါ လက္သမားဆရာဟာ သူ႕အလုပ္အားလံုး ျပီးစီးေနပါျပီ။ လယ္သမားကေတာ့ မ်က္လံုးအစံု ျပဴးက်ယ္ရင္း ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားတယ္။
အဲဒီမွာက ျခံစည္းရိုးမဟုတ္ဘဲ တံတားတစ္စင္း ရွိေနခဲ့တာပါ။ ေခ်ာင္းကေလးကိုျဖတ္ေက်ာ္ရင္း တည္ေဆာက္ထားတဲ့ တံတားေလးတစ္စင္းေပါ့။
ေကာင္းမြန္လွပတဲ့ လက္ကိုင္တန္းေလးလည္း ပါရွွွွွွွွွိပါေသးတယ္။
သူ႕ညီဟာ လက္ကိုဆန္႕တန္းရင္း တံတားေပၚျဖတ္ေက်ာ္လာတာ ေတြ႕ျမင္လိုက္ပါတယ္။
"အစ္ကိုဟာ သိပ္ကို သေဘာထားၾကီးတာပဲ။
ကြ်န္ေတာ္ ေျပာဆိုခဲ့၊ လုပ္ကိုင္ခဲ့သမွ်ကို လံုးဝေဗြမယူဘဲ ခုလို တံတားတစ္စင္း တည္ေဆာက္ေပးခဲ့တယ္ေနာ္"
ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးဟာ တံတားအစြန္း ႏွစ္ဘက္စီမွ ေလ်ာက္လွမ္းလာၾကရင္း တံတားအလယ္ ေရာက္တဲ့အခါ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကတယ္။ သူတို႕ႏွစ္ဦး လက္သမားဆရာဘက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ကိရိယာမ်ားပါရွိသည့္ ေသတၱာကို ေကာက္ထမ္းေနေၾကာင္း ေတြ႕ရတယ္။ အစ္ကိုျဖစ္သူက " ဟို...ခဏေစာင့္ပါဦးဗ်ာ။
ရက္အနည္းငယ္ေလာက္ ဆက္ေနေပးပါလား။
ကြ်န္ေတာ့္မွာ ခင္ဗ်ားအတြက္ အလုပ္ေတြ ရွိပါေသးတယ္" လို႕ ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။
ဒီအခါ လက္သမားဆရာက ျပန္ေျပာပါတယ္။
" ကြ်န္ေတာ္ ဆက္္ျပီး ေနခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ဆက္သြယ္ေပါင္းကူးေပးမဲ့ တံတားအေျမာက္အမ်ား တည္ေဆာက္ေပးစရာ ရွိေနပါေသးတယ္ဗ်ာ "
ZK
www.kanaung.net