အေကာင္းဆံုး

Phio Thiha

(၁)
ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက က အေမးအေၿဖက႑တစ္ခုမွာ ေၿဖထားတယ္
ဘုန္းၾကီးက ကုိးတန္းကတည္းက သာသနာ့ေဘာင္ အၿပီး၀င္ဖုိ႔ ဆံုးၿဖတ္ၿပီးသား တဲ့။

ကၽြန္ေတာ္ အံ့ၾသသြားတယ္၊ ဆရာေတာ့္အေၾကာင္းကိုေတာ့ တရားစာအုပ္ေတြမွာ ဖတ္ဖူးၿပီးသားပါ၊ ဒါေပမဲ့ ဒီလုိ ကုိးတန္းကတည္းက စိတ္ပိုင္းၿဖတ္ၿပီးသား ဆုိတာကိုေတာ့ သိမထားခဲ့ဘူး။
ဒါေတာင္ ဆယ္တန္းမွာ ဘာသာစုံဂုဏ္ထူးထြက္ေအာင္ ေၿဖေသးတယ္ေနာ္၊ ကၽြန္ေတာ္သာဆုိ အၿဖစ္သေဘာေၿဖတဲ့ ဒီစာေမးပြဲမွာ ေအာင္ရံုေလာက္ပဲ ေၿဖလိုက္မွာ။
ဆရာေတာ္က ဆက္ေၿပာတယ္
ဆယ္တန္းကို မိဘေတြအလိုက် ေၿဖရတာပါ။ ဒါေပမဲ့ လုပ္ရမဲ့ အလုပ္ကို အက်ိဳးတစ္စံုတစ္ရာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ အေကာင္းဆံုး ၿဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္တာဟာ ဘုန္းၾကီးရဲ႔အက်င့္ပဲ တဲ့။

ဆယ္တန္းေအာင္ရင္လည္း အဲဒီရလဒ္ဟာ ကိုယ့္အတြက္ ဘာမွ သံုးမရမွန္း သိေနခဲ့ၿပီးတာေတာင္ ၿမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုး ဒုတိယရတဲ့အထိ အေကာင္းဆံုးၾကိဳးစားသြားခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ရဲ႔ စိတ္ဓါတ္ကို ၾကက္သီးၿဖန္းၿဖန္းထေလာက္ေအာင္ ေလးစားအားက်မိပါတယ္။
(၂)
စတိဗ္ေဂ်ာ့ရဲ႔အေၾကာင္းကလည္း မွတ္သားစရာ အၿပည္႔ပဲ။ သူက ကမာၻသာေက်ာ္တာ၊ ေက်ာင္းမၿပီးဘူး။ သူတကၠသိုလ္ေရာက္လို႔မွ သိပ္မၾကာဘူး၊ ဆက္မတက္ခ်င္ေတာ့ဘူးဆုိၿပီး ထြက္ပစ္လိုက္တယ္၊ ေနာက္ သူစိတ္ပါ၀င္စားလို႔ ဘာရယ္မဟုတ္ဘဲ လက္ေရးအလွသင္တန္းေလးတစ္ခု တက္တယ္။ အဲဒီလုိ ဘာရယ္မဟုတ္ သင္ယူခဲ့တဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုက သူေနာင္တစ္ခ်ိန္ မကၠင္းေတာ့ရွ္ ကြန္ပ်ဴတာအတြက္ ဒီဇိုင္းလုပ္ေတာ့အခါ အဓိက အခရာၿဖစ္လာခဲ့ေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီလုိနဲ႔ လွပတဲ့ စာလံုးေတြ ေရးႏုိင္တဲ့ ပထမဆံုးကြန္ပ်ဴတာရယ္လုိ႔ ေပၚထြက္လာခဲ့တယ္။ ေၿပာရရင္ ဒါဟာ စတိဗ္ေဂ်ာ့ရဲ႔ ေအာင္ၿမင္မႈေတြထဲက မွတ္တိုင္တစ္ခုေပါ့။
(၃)
ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဗုဒၶဘာသာၿဖစ္လဲ လို႔ ေမးရင္ ရတနာသံုးပါးကို သက္၀င္ယံုၾကည္တဲ့ေန႔ ဗုဒၶဘာသာၿဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးဆုိရင္ေတာ့ ဗုဒၶရဲ႔ အဆံုးအမေတြကို လက္ခံက်င့္သံုးတယ္ဆုိရင္ ဗုဒၶဘာသာၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါဆုိ ဗုဒၶက ဘာဆံုးမခဲ့လဲ။ အႏွစ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ မေကာင္းမႈေရွာင္၊ ေကာင္းမႈေဆာင္၊ ၿဖဴေအာင္စိတ္ကိုထား ဆုိတဲ့ တရားပါပဲ။ အယူအဆအေနနဲ႔ဆိုရင္ ကံ ကံ၏ အက်ိဳးတရားကို သက္၀င္ယံုၾကည္ၿခင္း ေပါ့။
ဒါၿဖင့္ ကံဆုိတာ ဘာလဲ။ ဇာတ္ဆရာလား၊ ၾကိဳတင္ၿပဌာန္းထားတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္လား၊ ဒါမွမဟုတ္ လြန္ဆန္လို႔မရတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္လား။ တစ္ခုမွမဟုတ္ပါဘူး၊ ကံဆိုတာ အလုပ္ပါ။ အလုပ္ေတာင္မွ ရုိးရုိးမဟုတ္ဘူး၊ ေစတနာနဲ႔ယွဥ္တဲ့ အလုပ္တုိင္းကို ကံလုိ႔ေခၚပါတယ္။
ဒါဆုိ ကံေကာင္းခ်င္ရင္ ဘာလုပ္မလဲ၊ လုပ္စရာတစ္ခုတည္းပါ၊ ေကာင္းတာေတြ လုပ္မယ္၊ အဲဒီလို လုပ္တဲ့အခါမွာလည္း စိတ္ေစတနာအၿပည္႔နဲ႔၊ စိတ္ပါ၀င္စားမႈအၿပည္႔နဲ႔ အစြမ္းကုန္အလုပ္လုပ္ၾကရပါမယ္။
(၄)
မဟာဇနကမင္းသား ကမ္းမၿမင္ လမ္းမၿမင္ သမုဒၵရာထဲမွာ အစြမ္းကုန္ လက္ပစ္ကူးေနတာဟာ ေမခလာနတ္သမီး လာကယ္တင္ရေအာင္ ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဟန္ၿပကူးေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လုပ္စရာရွိတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ အလုပ္ကို အင္တုိက္အားတုိက္ လုပ္ေနၿခင္းပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုိပဲ ေမခလာနတ္သမီးကလည္း အဲလိုလူမ်ိဳးကိုမွ ကယ္တင္တာပါ။ သူ႔ကို ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းေနရံု၊ ဂါထာမႏၱာန္ေတြ ရြတ္ေနရံုနဲ႔ေတာ့ ကယ္တင္ဖုိ႔ မေၿပာနဲ႔၊ ေပၚလာေလ့ေတာင္ မရွိတာဟာ ေမခလာနတ္သမီးပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။
(၅)
ဒီေန႔ေခတ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အပါအ၀င္ လူငယ္ေတြမွာ ၿဖစ္ေနတဲ့ အဓိကၿပႆနာဟာ ဘာလဲဆုိရင္ေတာ့ ကိုယ့္ဘ၀ တုိးတက္ရာတုိးတက္ေၾကာင္းအတြက္ ဘာလုပ္လုိ႔ ဘာကိုင္ရမွန္း မသိတာပါပဲ။ ကိုယ့္ကိုုကိုယ္ ဘာ၀ါသနာပါမွန္း မသိ၊ သိၿပန္ေတာ့လည္း လုပ္ဖုိ႔အခြင့္အေရးက မေပး နဲ႔၊ ဆူလြယ္နပ္လြယ္ ရရာအလုပ္ေတြလုပ္ရင္း ေနေနၾကရတယ္။ ၾကာေတာ့ စိတ္ဓါတ္က်လာတယ္။ အလုပ္မွာ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး၊ အဲဒီေတာ့ သူလည္း မတုိးတက္ေတာ့ဘူး၊ သူ႔အဖြဲ႔လည္း မတုိးတက္ေတာ့ဘူး၊ အဲဒီလိုအဖြဲ႔ေသးေသးေလးေတြ ေပါင္းထားတဲ့ ၿမန္မာၿပည္ၾကီးလည္း မတုိးတက္ေတာ့ဘူး။
အဆိုးဆံုးကေတာ့ အလုပ္တစ္ခုလုပ္ၿပီဆုိရင္ ငါ အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ ဆုိတာထက္ အဲဒီကေန ငါဘာရမလဲ ဆုိတာကုိ အရင္ၾကည္႔တတ္ၾကတာပါပဲ။ ဘာရမလဲ သာ ၾကည္႔တတ္တဲ့သူဆီကို ဘာဆုိဘာမွ ေရာက္မလာတတ္ဘဲ၊ ဘာကိုမွ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ အၿမဲတမ္္းၾကိဳးစားေနတတ္တဲ့ သူဆီကုိသာ အရာအားလံုး ပံုေအာက်ေရာက္လာတတ္တာဟာ ေလာကၾကီးရဲ႔ အင္မတန္ဆန္းၾကယ္တဲ့ သဘာ၀တစ္ခုလို႔ေတာင္ ဆုိရမလိုပါပဲ။
(၆)
မဖြံၿဖိဳးတဲ့ တုိင္းၿပည္၊ မတုိးတက္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ မပီၿပင္ ေ၀၀ါးေနတဲ့ အနာဂတ္ကို ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကရတာဟာ ကမ္းမၿမင္လမ္းမၿမင္ ပင္လယ္ထဲမွာ ကူးခတ္ေနရတာနဲ႔ ဘာမွမၿခားပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို ကယ္တင္ဖုိ႔အတြက္ ေမခလာနတ္သမီးကေတာ့ ေစာင့္ၾကည္႔ေနပါတယ္။ သူ လာကယ္မွာေသခ်ာမွ သေဘာၤပ်က္ေပၚက ခုန္ခ်မယ္ဆုိတဲ့ လူေတြဆီကိုေတာ့ ေမခလာနတ္သမီးက ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကယ္တာ မကယ္တာ ေမခလာ့အလုပ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ တစ္ခုတည္းေသာ တာ၀န္ကေတာ့ လုပ္စရာရွိတဲ့အလုပ္ေတြကို အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ လုပ္သြားၾကဖုိ႔ပါပဲ။