ေစတနာ့၀န္ထမ္းျခင္း စိတ္ဓာတ္

“ မင္း ေအာင္ျမင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ မျဖစ္ခ်င္ဘူးလား ” “ မင္းရဲ႕ ဘ၀မွာ ႀကီးပြားတိုးတက္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ မျဖစ္ခ်င္ဘူးလား  ့ ့ ့”
တကယ္ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္ႀကီးပြားသြားတဲ့ လူေတြအေၾကာင္း ေရးထားတဲ့ စာေတြ ဖတ္ပါ။ သူတို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတြကို ေလ့လာသင္ယူပါ။

ငယ္ငယ္ကတည္းက ကိုယ့္ထက္ အႀကီးေတြ ေျပာေနက် စကားေတြပါ။ မမွားဘူး ဆိုေပမယ့္ အျပည့္အစံုႀကီးလုိ႔ေတာ့ မခံယူမိပါဘူး။

“စာေတြ႕နဲ႔ လက္ေတြ႕က ကြာျခားပါေသးတယ္” ဆိုတဲ့ ဆို႐ိုးစကားလည္း ရိွေသးတယ္ေလ။ စာေပကေန တစ္ဆင့္ သိတာေတာ့ ဟုတ္ေနေပမယ့္ “တကယ္ေကာ လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္ဖူးသလား” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းက ရိွေနျပန္တယ္။


စာဖတ္လိုက္ၿပီး ျပန္ေျပာျပတာက သိပ္မခက္ဘူးေပါ့။ စာေတြ႕အရ ေျပာရတာကိုး။ အခုေခတ္လို ဗဟုသုတေတြ အလွ်ံအပယ္ စီးဆင္း ျဖတ္သန္းေနတဲ့ အင္တာနက္ ေခတ္မွာ ပိုလို႔ေတာင္ လြယ္ကူလာေသးတယ္။

ဘာသိခ်င္သလဲ ဘာကို သင္ယူခ်င္သလဲ။ ခ်က္ျခင္းရွာ၊ ခ်က္ျခင္းေတြ႕၊ ခ်က္ျခင္း ေဒါင္းလုတ္ (Download) လုပ္လိုက္ ကိုယ့္လက္ထဲ ေရာက္လာၿပီ။

ဒါေပမယ့္ ခက္ေနတာက တကယ္ က်င့္သံုး (လုပ္ေဆာင္) ျဖစ္သလား ဆိုတာပါပဲ။ အင္တာနက္ သံုးၿပီး ကိုယ္သိခ်င္တာေတြ၊ တတ္ခ်င္တာေတြ ရွာေဖြတယ္ ဆိုတာက ပညာသင္ယူျခင္း တစ္မ်ဳိးပါပဲ။

ကိုယ့္ရဲ႕ ပညာသင္ယူျခင္းကို ပီျပင္ဖို႔ အတြက္ကေတာ့ လက္ေတြ႕ လုပ္ဖို႔လည္း လိုပါေသးတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ စမ္းသပ္ စစ္ေဆးမႈ မလုပ္ဘဲနဲ႔ ကိုယ္ေဖာ္ထုတ္မယ့္ သီအိုရီကိုေတာင္ ေသခ်ာတယ္လို႔ မေျပာႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား။

ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ကို ခဏေလး ေရာက္ခဲ့တုန္းက ခင္မင္ရတဲ့ မိတ္ေဆြႀကီး တစ္ဦးဆီ သြားေတြ႕ဆံုျဖစ္ေသးတယ္။ ကိုယ့္ထက္ အသက္ အမ်ားႀကီး ႀကီးေပမယ့္ လူငယ္ေတြကို ေလးစား ခင္မင္တတ္သူမို႔ သြားေတြ႕ စကားေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ။

စိတ္ခြန္အား သြားျဖည့္တယ္လို႔ ေျပာရင္လည္း ရပါတယ္။ သူဟာ ယခု အသက္(၇၀) ၀န္းက်င္ ရိွေနေပမယ့္ က်န္းမာတယ္၊ ေပ်ာ္တတ္တယ္၊ အလုပ္နဲ႔ ဘ၀ကို အေကာင္းျမင္တတ္တယ္၊ ဒီေန႔ အခ်ိန္အထိ စဥ္းစား သံုးသပ္ေနတတ္တယ္။

လုပ္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္ေတြ  ့ ့့ ဥပမာ ေက်း႐ြာအေျချပဳ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး၊ ေငြစုေငြေခ်း၊ တိုင္းရင္းသား စာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ စတာေတြကို ပါ၀င္ႏိုင္ သေလာက္ ပါ၀င္ေနဆဲ။

သူ႔ကို ေမးျဖစ္တယ္ “ဘာျဖစ္လို႔ ဒီအသက္အ႐ြယ္ အထိ လူငယ္ေတြနဲ႔ တြဲၿပီး အလုပ္ လုပ္ႏိုင္တာလဲ  ့ ့ ့။” သူျပန္ေျဖတာကလည္း သိပ္ေကာင္းတယ္။

“ေစတနာ့၀န္ထမ္းျခင္းစိတ္ဓာတ္ ရိွလို႔ပါ ” တဲ့။ “ေစတနာ့၀န္ထမ္းျခင္း စိတ္ဓာတ္ဆိုတာက ဘာေတြပါသလဲဟင္  ့ ့ ့ ့ ။”

“ဝါသနာ၊ ေစတနာနဲ႔ အနစ္နာ”ဆိုတဲ့ သံုးမ်ဳိး ပါပါတယ္ တဲ့။ ဝါသနာကေတာ့ အေရးအႀကီးဆံုး ျဖစ္ၿပီး၊ ေစတနာက ဒုတိယ လိုက္ပါ သတဲ့။ ဝါသနာေတာ့ ပါေပမယ့္ ေစတနာ နည္းေနရင္ အလုပ္မျဖစ္ဘူး ဆိုပဲ။

အဲ  ့ ့ ့ အနစ္နာခံျခင္းက တတိယ ဆိုေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးဘိတ္ မပါမျဖစ္ အခ်က္ပါတဲ့။ အနစ္နာခံမႈ မရိွရင္ ေရွ႕က လုပ္ခဲ့သမွ် ဘာမွကို အထ မေျမာက္ေတာ့ပါဘူးတဲ့။

အနစ္နာခံရမယ္ ဆိုတာကို အႀကီးႀကီးလို႔ မေတြးလိုက္ဘဲ ႐ိုး႐ိုးေလးပဲ ေတြးပါတဲ့။  ေစတနာ့ ၀န္ထမ္းျခင္းမွာ ေရာင့္ရဲ တင္းတိမ္တဲ့ စိတ္ထားလိုက္တာ  ့ ့ ့၊ သူမ်ားကို ဦးစားေပးတာ၊ သူမ်ားအတြက္ အရင္ စဥ္းစားေပးတာ၊ ကိုယ္ တာ၀န္ယူႏိုင္တာကို တာ၀န္ယူေပးတာ အဲ့ဒါေတြကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာျပပါတယ္။

ကိုယ့္အတြက္ အားေဆး တစ္ခု ေသာက္သံုးလိုက္ရသလိုပါ။ ေစတနာ့ ၀န္ထမ္းျခင္း စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အေလးထား မစဥ္းစားခဲ့မိတဲ့ ကာလေတြ ရိွခဲ့ဖူးပါတယ္။

ကိုယ္ ေလ့လာထားတဲ့ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာေတြနဲ႔ အလုပ္ လုပ္လို႔ရေပမယ့္  အမ်ားလည္း အက်ဳိးရိွ၊ ကိုယ္လည္း အက်ဳိးရိွ ဆိုတဲ့ ႏွစ္ဘက္လွ ျဖစ္ဖို႔ကေတာ့ ေစတနာ့ ဝန္ထမ္းျခင္း စိတ္ဓာတ္က အေရးႀကီးေၾကာင္း သေဘာေပါက္လိုက္ရပါတယ္။

ေအာင္ျမင္တဲ့ ဘဝ၊ ႀကီးပြားတိုးတက္တဲ့ ဘဝကို ရယူဖို႔ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဘက္ လွပအ က်ဳိးရိွေစမယ့္ ေစတနာ့ ဝန္ထမ္းျခင္း စိတ္ဓာတ္ကို သတိတရ က်င့္သံုးဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။

ဘဝမွာ ေအာင္ျမင္လိုက္တယ္ ဆိုတာကို မိမိကိုယ္တိုင္က ေသေသခ်ာခ်ာ သိရိွ ခံစားႏိုင္ဖို႔ လုိတယ္ မဟုတ္လား။

အဲသလို ခံစားတတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ ရဖို႔ကေတာ့ အမ်ားအက်ဳိး အေလးထား ေဆာင္ေပးခ်င္တဲ့ စိတ္ေတာ့ ရိွဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ (စကားေျပာခြင့္ေပးေသာ စိုင္းခမ္းလံုအား ေက်းဇူးတင္လ်က္)

Written by - ကိုပီတိ
credit to - ကိုပီတိ

ျမန္မာ့ဇြဲမာန္သို႔ - http://www.myanmarzweman.com/myanmar_news/1390/