အာ ၀ီ ရယ္ဒီ

Myo Tha Htet November 6, 2013 at 9:44am

ဒီကေန႔ ေခတ္ေျပာင္းေခတ္လြဲမွာ ျမန္မာသတင္းစာဆရာေတြ အဂၤလိပ္စာ ကၽြမ္းက်င္စြာတတ္ဖို႔ အေရးႀကီးေၾကာင္း ေပၚလြင္ေစဖို႔ ``ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ၿပီလား`` ကို ``အာ ၀ီ ရယ္ဒီ`` လို႔ ေခါင္းစဥ္ ေပး၊ ေရးရပါတယ္။ တကယ္လည္း ဒီအေရးဟာ အပူတျပင္း အေရးႀကီးလာၿပီမို႔ လက္ေတြ႕ ေလာကထဲက လူငယ္သတင္းစာဆရာေတြကို ေမတၱာေရွ႕ထားလို႔ ဥာဏ္ႏႈိးလိုက္ရပါတယ္။

တေန႔က မိတ္ေဆြ သတင္းေထာက္တေယာက္နဲ႔ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ရင္း လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ သတင္းစာေလာကအေရးေတြ ေဆြးေႏြးျဖစ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာေတာင္ မရွိေသးတဲ့ အေတြးမ်ဳိး မိတ္ေဆြမွာ ရွိေနတာကို ထင္းကနဲ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ အင္မတန္ ၀မ္းေျမာက္မိသလို ဒီအေရးဟာ တကယ့္အေရးေပပဲလို႔လည္း ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္ ေထာက္ခံမိပါတယ္။
သူ႔စဥ္းစားခ်က္ေတြက လက္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္တဲ့အခါ လူမ်ားမ်ား သိဖို႔ ေကာင္းတဲ့ ကိစၥျဖစ္တာမို႔ သူ႔ကို ေရးပါလားလို႔ တိုက္တြန္းေပမယ့္ လက္တြန္႔ေနပုံရလို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေရးရပါတယ္။

ပြင့္သစ္စ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ လာမယ့္ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း အာဆီယံတန္း၀င္ ႏိုင္ငံတခုျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားစြာ ျပရပါေတာ့မယ္။ ၂၀၁၄ ႏွစ္စကစလို႔ အာဆီယံအဖြဲ႕ႀကီးရဲ႕ ဥကၠဌတာ၀န္ယူမယ့္ လက္ရွိအစိုးရဟာ အင္မတန္မွကို တာ၀န္ႀကီးပါတယ္။ ဥကၠဌတာ၀န္အေနနဲ႔ ေဒသႀကီးတခုလုံး အေရးေရာ၊ ေဒသနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ သူေတြနဲ႔ အေရးအတြက္ပါ အစည္းအေ၀းေတြကို အေရအတြက္ ေထာင္နဲ႔ခ်ီ က်င္းပရမွာမုိ႔ ေတာ္ရင္ေတာ္သလို ေက်ာ္မွာျဖစ္သလို ခ်ာရင္ခ်ာသလို အရွက္ကြဲမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အစိုးရကို မႀကိဳက္တဲ့ (ဆန္႔က်င္တဲ့) အဖြဲ႕အစည္းေတြကပါ အစိုးရကို ပိုလို႔ အရွက္ရ မ်က္ႏွာပ်က္ေအာင္ အိုးမည္းသုတ္ ဒုကၡေပးႏိုင္ပါေသးတယ္။

ဒီတာ၀န္ေတြကို ေက်ပြန္ေစဖို႔ အစိုးရဟာ ရိုးသားၿပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႔ တင္ႀကိဳရွင္းျပရင္းနဲ႔ ျပည္သူတရပ္လုံး ပါလာေအာင္ လုပ္ရမွာပါ။ ဒါက အစိုးရတာ၀န္ပါ။ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တဲ့ အဖြဲ႕ေတြ မဟုတ္ေပမယ့္လို႔ အစိုးရကို အၿမဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနကာ လိုရင္လိုသလို ေထာက္ျပ ေ၀ဖန္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ေနၾကၿပီး၊ ကိုယ္တိုင္လည္း အရည္အခ်င္း ရွိေနဖို႔ပါ လိုအပ္ၾကတဲ့ သတင္းစာဆရာေတြေၾကာင့္လည္း အစိုးရအပါအ၀င္ တိုင္းျပည္ပါ အရွက္ရ၊ မ်က္ႏွာပ်က္ေစႏိုင္တာေတြလည္း ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအေရးဟာ ပူပန္စရာ ေကာင္းေပမယ့္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္လို႔ေတာ့ ရပါတယ္။

လြတ္လပ္မႈနဲ႔အတူ...

သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္ ရလာတဲ့ တႏွစ္ေက်ာ္ ကာလအတြင္းမွာ ေန႔စဥ္ထုတ္ ပုဂၢလိက သတင္းစာေတြ ထြက္လာသလို မ်ဳိးဆက္သစ္ သတင္းေထာက္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး တိုးလာပါတယ္။ ဒါဟာ လူငယ္ေတြအတြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း မ်ားလာတာျဖစ္သလို သတင္းစာေလာကႀကီးအတြက္လည္း အလြန္႔အလြန္ေကာင္းတဲ့ လကၡဏာရပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္လာတဲ့ လူငယ္သတင္းေထာက္ အမ်ားစုမွာက သတင္းစာပညာ အသာထားလို႔ သတင္းေထာက္ပုံစံ က်နေအာင္ကိုပဲ မနည္းပုံသြင္း ေနရသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။

လြတ္လပ္တဲ့ သတင္းစာေလာကနဲ႔အတူ လြတ္လပ္တဲ့ (ပုံစံတက် မဟုတ္တဲ့) သတင္းေထာက္ေတြ ထြက္လာတာမွာလည္း ျမန္မာပုံစံနဲ႔ဆိုရင္ အမ်ားႀကီး အျပစ္ေျပာစရာ မရွိေပမယ့္လို႔ အာဆီယံနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာသတင္းေထာက္ေတြနဲ႔ ယွဥ္လာရၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ရွိရင္းစြဲပုံစံေတြနဲ႔က ဘယ္လိုမွ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဆိုခဲ့ပါအတုိင္း အဂၤလိပ္စာက စလို႔ ေနပုံထိုင္ပုံ၊ ေျပာပုံဆိုေပါက္၊ ေမးဟန္ေထာက္ကြက္၊ သုေတသန၊ တင္ႀကိဳျပင္ဆင္ စသျဖင့္ အမ်ားႀကီး ေလ့က်င့္ထား၊ လုပ္ထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြကို အနီးကပ္မွ လုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ အင္မတန္မွ အခ်ိန္ေႏွာင္းၿပီး နစ္နာသြားႏိုင္သလို အခက္အခဲေတြလည္း အမ်ားႀကီး ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

၀တ္စားဆင္ယင္ ေနထိုင္ပုံ

သတင္းစာဆရာေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ ကိုယ္ ေတြ႕ဆုံ ေမးျမန္းရမယ့္ ကိုယ့္သတင္းရင္းျမစ္ အေနအထားကိုလိုက္ၿပီး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္စားဆင္ယင္ ေျပာဆို ဆက္ဆံတတ္ရပါတယ္။ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္တာ၊ ဆံပင္နဲ႔ မ်က္ႏွာပုံစံကို ျပဳျပင္ထားတာ (ေခါင္းကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၿဖီးထားတာ၊ မုတ္ဆိတ္ ရိတ္ထားတာ) အျပင္ ဆက္ဆံရမယ့္သူက ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္၊ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္၊ အဖြဲ႕အစည္းေခါင္းေဆာင္ စသျဖင့္ အလိမၼာ အယဥ္ေက်းဆုံး ေျပာဆို ဆက္ဆံဖို႔ လိုပါတယ္။

စကားေျပာတာျခင္း၊ ေမးခြန္းေမးတာျခင္း၊ သတင္းအခ်က္အလက္အတြက္ ႏႈိက္ထုတ္လိုက္တာျခင္း အတူတူ မရိုင္းစိုင္း၊ မရင့္သီးဘဲ တဖက္လူက ကိုယ့္ကိုယ္ပါ ခင္မင္ေလးစားၿပီး (၀ါ) ေရွာင္မရဘဲ ေျဖကိုေျဖရမယ့္ သေဘာျဖစ္သြားေအာင္ ေမးတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါဟာ ပုံစံက်တဲ့ သတင္းေထာက္တေယာက္ ရွိရမယ့္ အေနအထား ျဖစ္ပါတယ္။ သတင္းေထာက္ တေယာက္ဟာ တင္းတင္းရင္းရင္း တိတိက်က် ေျပာဆို ဆက္ဆံတတ္ဖို႔ လိုအပ္ေပမယ့္ ရိုင္းစိုင္းလို႔ေတာ့ မရပါဘူး။

လာမယ့္ အာဆီယံ ထိပ္သီးစည္းေ၀းပြဲေတြ တက္ၿပီး သတင္းယူမယ့္ သတင္းေထာက္ေတြဟာ အဲဒီလိုပုံစံျဖစ္ၿပီးတဲ့အျပင္ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ေတြကလြဲရင္ က်န္ေခါင္းေဆာင္ေတြ အားလုံးကို သူတို႔ဘာသာစကား သို႔မဟုတ္ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားနဲ႔သာ ေျပာဆို ဆက္ဆံ ေမးျမန္းၾကရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။


လက္ရွိကာလမွာေတာ့ သတင္းေထာက္အခ်ဳိ႕ရဲ႕ ၀တ္စားမႈပုံစံေတြ၊ ေမးျမန္းမႈပုံစံေတြက ျမန္မာလိုေတာင္မွ သတင္းေထာက္တေယာက္ရဲ႕ ပုံစံမ၀င္ေသးပါဘူး။ 

ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အစိုးရတာ၀န္ရွိသူေတြ ျပဳလုပ္တဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲေတြကို ေဘာင္းဘီရွည္ မဟုတ္တဲ့ ေဘာင္းဘီေတြ ၀တ္စားၿပီး တက္ေရာက္တာ၊ သတင္းစာသမားပုံစံ မေပါက္ဘဲ သရုပ္ေဆာင္ေတြလို ျပဳျပင္ ၀တ္စားထားတာ၊ ျမန္မာ၀တ္စုံကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္တာ မဟုတ္တဲ့အျပင္ အျမင္မေတာ္မတည့္စရာ ၀တ္စားၾကတာေတြကို အခါအားေလ်ာ္စြာ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဘာတာ၀န္မွ မရွိေစဦးေတာ့... ကိုယ့္ထက္ အသက္ႏွစ္ဆ (၀ါ) ႏွစ္ဆမက ႀကီးမားတဲ့ သူေတြကို ေျပာဆို ဆက္ဆံပုံတခ်ဳိ႕က ျမင္လို႔ၾကားလို႔မွ အဆင္မေျပျဖစ္ေနတာကို အခါအားေလ်ာ္စြာ ေတြ႕ရ၊ ဖတ္ရ၊ ျမင္ေနရပါတယ္။

အာဆီယံထိပ္သီးအစည္းအေ၀းတခုမွာ အ၀တ္အစားဖုိသီဖတ္သီနဲ႔ ကြမ္းတၿမဳံၿမဳံစားရင္း သတင္းလိုက္ေနတဲ့သူေတြ၊ လႊတ္ေတာ္လိုေနရာမွာ သတင္းလိုက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ၊ ေမးျမန္းေျပာဆိုပုံေတြက သတင္းေထာက္ပုံစံ မ၀င္ဘဲ ရင္းႏွီးတဲ့ မိသားစု၀င္လုိ ျဖစ္ေနတာ ဒါမွမဟုတ္ လိုတာထက္ပိုၿပီး ရိုင္းျပသလို ျဖစ္ေနတာ၊ အဲဒီလို လုပ္ေနၾကသူတခ်ဳိ႕ဟာ သတင္းေထာက္က လြန္လို႔ ဆိုင္ရာသတင္းစာနဲ႔ သတင္းဌာနေတြမွာ စီနီယာသတင္းေထာက္ (၀ါ) အယ္ဒီတာအျဖစ္လည္း လုပ္ေနၾကေတာ့ ေနာက္လူေတြက အတုယူမွားၿပီး သူ႔ထက္ကဲေတြ ျဖစ္လာၾကမယ္ဆိုရင္ ျပည္တြင္းသတင္းစာေလာကအတြက္လည္း အရုပ္ဆိုးသလို အမ်ားႀကီး ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ အရည္အခ်င္း ျမွင့္ထားဖို႔လိုတဲ့ အာဆီယံနဲ႔ ဆက္စပ္အစည္းအေ၀းေတြမွာဆိုလည္း အရွက္ရ၊ ဂုဏ္သိကၡာက်ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုယ္က အိမ္ရွင္မို႔ဆိုၿပီး ကြမ္းေတြ စားခ်င္သလို စား၊ ေထြးခ်င္သလို ေထြးေနၾကမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ေအာ့ႏွလုံးနာတဲ့မ်က္ႏွာေတြနဲ႔ အၾကည့္ခံရဖို႔ကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကေစလိုပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ သတင္းေထာက္ေတြ ပုံစံက်ေအာင္ ေျပာဆို၊ ၀တ္စား၊ ေနထိုင္တတ္ေအာင္က သတင္းစာတိုက္၊ ရုပ္သံဌာန၊ သတင္းအဖြဲ႕အစည္းအလိုက္က တာ၀န္ရွိတဲ့ အယ္ဒီတာ၊ စီနီယာသတင္းေထာက္၊ မန္ေနဂ်ာ စသူေတြက သင္ၾကားျပသေပးၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း သူတို႔ေရွ႕မွာ ပုံစံေကာင္းနဲ႔ ေနျပရသလို ထိုက္သင့္သလိုလည္း မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကို သင္ျပေပးၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အခုေတာ့ အဲဒီတာ၀န္ကို တိုက္ေတြ၊ ဌာနေတြ၊ အဖြဲ႕အစည္းေတြထဲက တခ်ဳိ႕ကလည္း ေကာင္းေကာင္း မယူႏိုင္ၾကသလို သတင္းစာေလာကနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ထိန္းေက်ာင္းရမယ့္ အဖြဲ႕အစည္းေတြကလည္း ေျပာဆို/ ထိန္းေက်ာင္းတာေတြ မလုပ္ႏိုင္ၾကေသးပါဘူး။ ပြင့္သစ္စ သတင္းစာေလာကမွာ ျမန္မာဟန္ပန္နဲ႔ေတာင္ အထာမက်ၾကေသးရင္ အာဆီယံနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာက မီဒီယာေတြနဲ႔ အတူယွဥ္ရတဲ့အခါမွာ က်န္တဲ့ သတင္းလုိက္တာ၊ ေရးသား တင္ဆက္တာေတြ ထားပါဦး၊ အိမ္ရွင္ျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္ပုံစံ မမွန္/ မဟန္တာေၾကာင့္ပဲ တိုင္းျပည္ပါ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ ခံရႏိုင္ေခ် ရွိေနပါတယ္။


အေတြ႕အႀကဳံလည္း လိုေသးတယ္

အာဆီယံ ထိပ္သီးစည္းေ၀းႀကီးမွာ အိမ္ရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ တက္ေရာက္ သတင္းယူၾကမယ့္ သတင္းေထာက္ေတြ အေနနဲ႔ ျပင္ဆင္ထားမယ္ဆိုရင္ အိမ္ရွင္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျမန္မာဘာသာစကားကစလို႔ အားသာခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ဒီလိုပြဲမ်ဳိးေတြဆိုတာ သာမန္ပြဲေတြနဲ႔ ကြာျခားလွတာမို႔ အေတြ႕အႀကဳံ ရွိထားရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းပါတယ္။ ဒါမွသာ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ေဒသတြင္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ သူတို႔နဲ႔အတူ ပါလာၾကမယ့္ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ေတြ၊ ဌာနဆိုင္ရာ အရာရွိႀကီးေတြကို ေတြ႕ရ၊ စကားေျပာရ၊ ေမးျမန္းခြင့္ေတြ ရတဲ့အခါမွာ သြက္သြက္လက္လက္ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြနဲ႔ အေကာင္းဆုံး ယွဥ္တြဲ ေျပာဆို ဆက္ဆံႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီအတြက္ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္မႈေတြက အမ်ားႀကီး အေရးပါသလို သိကိုသိထားသင့္တဲ့ အာဆီယံအေၾကာင္း၊ အာဆီယံအဖြဲ႕၀င္ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြအေၾကာင္း၊ အာဆီယံမိတ္ဖက္ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ သူတို႔ေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြအေၾကာင္း၊ တျခား ဆက္စပ္လူနဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းေတြအေၾကာင္း၊ က်င္းပမယ့္ မ်ားစြာေသာ အစည္းအေ၀းေတြနဲ႔ အစီအစဥ္ေတြအေၾကာင္း ႀကိဳတင္သိထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တခါ အရင္က ဒီလုိ အစည္းအေ၀းေတြ က်င္းပပုံနဲ႔ သတင္းရယူပုံ၊ အစည္းအေ၀းႀကီး တခုလုံးနဲ႔စပ္ၿပီး ကိုယ့္တိုက္နဲ႔ဌာနအတြက္ အေရးႀကီးတာနဲ႔ မႀကီးတာကို ခြဲျခားၿပီး ဦးစားေပး သတ္မွတ္လို႔ သတင္းေတြ ဘယ္လို လိုက္ၾကမလဲ ဆိုတာေတြမွာ အေတြ႕အႀကဳံ ရွိသူေတြက သာေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အခုကထဲကေန အေတြ႕အႀကဳံ ရေအာင္ လုပ္ထားၾကတာ၊ အေတြ႕အႀကဳံေတြကို မွ်ထားၾကတာေတြကို လုပ္ထားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီလို ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္မႈေတြ မလုပ္ထားခဲ့ရင္ ခမ္းနားတဲ့ အစည္းအေ၀းေတြထဲ ေရာက္မွ ေတာသားၿမိဳ႕ေရာက္ျဖစ္သလို ဟိုဘက္ေျပးၾကည့္လိုက္ ေပ်ာ္ေနလိုက္၊ ဒီဘက္ေျပးၾကည့္လုိက္ ရႊင္ေနလိုက္၊ ဟိုလူ႔ေနာက္လုိက္ဖို႔ စဥ္းစားလိုက္ လြတ္သြားလိုက္၊ ဒီဘက္လူကို ၾကည့္ထားလိုက္ ဘယ္အခ်ိန္က ထြက္သြားမွန္း မသိလုိက္နဲ႔ အစည္းအေ၀းသာ တက္ၿပီး သတင္းယူလိုက္တယ္၊ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ သတင္းေတြ မရယူႏိုင္ဘဲ အခ်ိန္ကုန္ လူပင္ပန္းၿပီး ကိုယ့္အတြက္ေရာ ကိုယ့္သတင္းဌာနအတြက္ပါ အက်ဳိးမဲ့ျဖစ္သြားႏိုင္တာကို ႀကိဳတင္ စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။

သတင္းေထာက္ေတြ ပုံစံက်ၿပီး အရည္အခ်င္းအျပည့္နဲ႔ သတင္းေတြ ရယူႏိုင္ဖို႔ ကိစၥမွာ  အစိုးရနဲ႔ လက္တြဲ ေဆာင္ရြက္လို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ အစိုးရအတြက္ကလည္း မ်ားျပားၿပီး ခမ္းနားတဲ့ လုံၿခဳံေရးအရလည္း အမ်ားႀကီး တာ၀န္ေတြ ယူၾကရမယ့္ ဒီလို အစည္းအေ၀းမ်ဳိးေတြကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ လက္ခံ က်င္းပရမွာဆိုေတာ့ စိုးရိမ္မႈေတြ ရွိေနမွာပါ။ ဒီေတာ့ အိမ္ရွင္ျဖစ္တဲ့ အစိုးရနဲ႔ ကိုယ့္အတြက္လည္း သက္ေသာင့္သက္သာနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္၊ တိုင္းျပည္အတြက္လည္း ဂုဏ္တက္ေအာင္ အိမ္ရွင္ျဖစ္တဲ့ ျမန္မာသတင္းေထာက္ေတြက စည္းကမ္း ပိုလိုက္နာၿပီး သတင္းေထာက္အားလုံးအတြက္ ေရွ႕ေဆာင္ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ တခါ ကိုယ္နဲ႔အတူ အာဆီယံနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာက သတင္းေထာက္ေတြ အဆင္ေျပေျပနဲ႔ သတင္းေတြ ရယူႏိုင္ေအာင္ တဖက္တလမ္းက ကူညီေပးႏိုင္ပါတယ္။

ကိုယ္က စကားေပါက္ေနသူမို႔ ဆိုင္ရာတာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ မျဖစ္မေန ဆက္ဆံရမယ့္ ကိစၥေတြကို ၾကားကေန တျခားသတင္းေထာက္ေတြ အဆင္ေျပဖို႔ကိုလည္း ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ အၿပိဳင္အဆိုင္မ်ားလွတဲ့ သတင္းေလာကမို႔ အဲဒီအဆင္အထိ မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ ကိုယ့္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ျမန္မာသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္ ဂုဏ္သိကၡာမက်ေစဖို႔ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္သင့္ပါတယ္။

အခ်ိန္ေတြက တရက္ၿပီးတရက္ ကုန္ေနပါတယ္၊ ျပင္ဆင္စရာေတြနဲ႔ လုပ္စရာကိစၥေတြကလည္း မ်ားလွပါတယ္။ ျမန္မာပီပီ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ၿပီးသြားမွာပါလို႔ စိတ္ ထားမယ္ဆိုလည္း ထားႏိုင္ေပမယ့္ ေနာက္ဆို ၁၀ ႏွစ္မွ တႀကိမ္ေလာက္ ျပန္ရလာမယ့္ အခြင့္အေရးႀကီးကို ဒီတႀကိမ္တခါ ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ ရေတာင့္ရခဲမွာ ဧည့္ရွင္ပီပီသသ၊ လွလွပပ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းနဲ႔ အရယူသင့္ေၾကာင္းနဲ႔ ျမန္မာသတင္းစာဆရာေတြ အရည္အခ်င္းရွိၿပီး အလြန္ သပ္ရပ္ပီျပင္၊
ေက်ပြန္စြာ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ေၾကာင္းကို ေၾကာ္ျငာထိုးဖို႔ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ ျဖစ္တာမို႔ လက္ေတြ႕မ်က္ေတြ႕ ျပသႏိုင္မယ့္ ဒီအကြက္ကို အရအမိ ယူႏိုင္ေရး ေရွးရႈလို႔ ႀကိဳးစားၾကပါမယ့္အေၾကာင္း...။

၂၀၁၃ ႏို၀င္ဘာ ၆၊ ည ၁၁ နာရီ။
ရန္ကုန္။