<<<<< `` လူတစ္ေယာက္ လဲေနသည္ ´´ >>>>>

ကြန္ဆူး မား

လူတစ္ေယာက္လဲေနတယ္......
ေမွာက္လွ်က္အေနအထားမ်ဳိးနဲ႔ ေစာင္းၿပီး လဲေနတယ္...။
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ဆုိင္ကယ္ရပ္ၿပီး သူ႔ကုိ ေသခ်ာၾကည့္ေနတယ္... ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆုိင္ကယ္ရပ္လုိက္တယ္...။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဆင္းၿပီး ၾကည့္ေနတာကုိ ျဖတ္သြားတဲ့ ဆုိင္ကယ္နဲ႔ ကားေပၚက လူေတြလည္း ၾကည့္သြားၾကတယ္...။

မ်က္ႏွာလည္း မျမင္ရဘူး...
၀န္းက်င္မွာေတာ့ ေသြးစ ေသြးနမရွိဘူး...
ဒါေၾကာင့္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာနဲ႔ လဲေနတာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး...။

မလွမ္းမကမ္းမွာေတာ့ အ၀တ္ထုပ္ေလးလုိ႔ ယူဆရတဲ့ အထုပ္ေလးတစ္ထုပ္...။
အ၀တ္အစားက ညွိဳးညွဳိးႏြမ္းႏြမ္း...
လူကလည္း ပိန္ပိန္လိန္လိန္ဆုိေတာ့ ေရာဂါသည္လား... ဒါမွမဟုတ္ ေထာင္ကလြတ္လာတဲ့ အက်ဥ္းသားေဟာင္းလား...
ေနာက္ၿပီး ဆီအုန္းၿခံ လုပ္သားလား.... စဥ္းစားစရာ။

ေရာဂါေၾကာင့္ လဲေနတာလား...၊ အဟာရျပတ္ၿပီး လဲေနတာလား... စဥ္းစားရင္း ခႏၶာကုိယ္ကုိ ဆဲြလွန္ၾကည့္ၿပီး ကုိယ္စမ္းၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ပူေနတယ္... အဖ်ားတက္ၿပီး သတိလစ္ေနတာလုိ႔ သိလုိက္တယ္...။ အသားအရည္ကလည္း ျပာႏွမ္းႏွမ္းမဲြေျခာက္ေျခာက္... ေသခ်ာတာကေတာ့ မလွပတဲ့ ဘ၀ထဲက လူတစ္ေယာက္ပါပဲ....။

ဒီလူ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက လဲေနမွန္းမသိဘူး.....
လမ္းေပၚမွာေတာ့ ကားေတြ ဆုိင္ကယ္ေတြ ျဖစ္သြားေနၾကတာပဲ...
အင္း..... အခ်ဳိ႕လည္း ျမင္ၾကမွာပါပဲ...။

အခ်ိန္က ေန႔လည္ေန႔ခင္း ထမင္းစားၿပီး ခဏနားတဲ့ အခ်ိန္ေလးေပါ့... ဒီလမ္းႀကီးက ျဖဴးေနတယ္... ရပ္ကြက္ေတြတစ္ဆက္တည္းမဟုတ္ေပမယ့္ လမ္းေဘး၀ဲယာမွာ ၿခံေလးေတြ ၿခံေစာင့္အိမ္ေလးေတြနဲ႔... ဟုိဘက္ရပ္ကြက္နဲ႔ ဒီဘက္ရပ္ကြက္က ႏွစ္မုိင္ေလာက္ေတာ့ ျခားတယ္... ဆုိလုိတာက လူျပတ္တဲ့ လမ္းမႀကီးလုိ႔ပဲ ဆုိၾကပါစုိ႔။

လဲေနသူကုိ ၾကည့္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အရင္ေရာက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးက

`` ဘယ္လုိလုပ္မလဲ ဦးေလး ေသေတာ့ မေသေသးဘူးဗ်....´´

`` ဆုိင္ကယ္နဲ႔ တင္သြားၿပီး ေဆးရံုပုိ႔မလား.... ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးရံုးကုိ အေၾကာင္းၾကားမလား၊ ရဲကုိ အေၾကာင္းၾကားမလား.... မင္းဘယ္လုိလုပ္ခ်င္လဲ´´

`` ေဆးရံုတင္ရင္ေတာ့ လူနာရွင္ျဖစ္သြားမယ္... ေဆးဖုိးရွင္းရမယ္... ေသသြားရင္ သၿဂႌဳလ္ရမယ္...၊ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ပုိက္ဆံလည္းမရွိဘူးဗ်...´´

`` ဒါဆုိ ဒီနားက ရပ္ကြက္ရံုးအေၾကာင္းၾကားရင္ေကာကြာ´´

`` တဆင့္ဆင့္နဲ႔ ေသမယ့္လူနာဆုိ ေသသြားမွာေပါ့.... ေစာင့္ေန ရတာနဲ႔ ေဆးရံုမေရာက္ခင္ ၾကြသြားဦးမယ္......´´

`` ဒါဆုိ ရဲစခန္းကုိ ဖုန္းဆက္မယ္ကြာ...´´

`` အာ... အဲဒါ ပုိဆုိးမွာ.... ကနဦးသတင္းေပးတဲ့သူက ဘယ္သူလဲ... လဲေနတဲ့လူရဲ့... နံမယ္က ဘယ္လုိေခၚလဲ... အသက္ဘယ္ေလာက္လဲ... ဘာလူမ်ိဴးလဲ.... မင္းနဲ႔ဘာေတာ္လဲ.... ဘယ္အခ်ိန္က စေတြ႔တာလဲနဲ႔ ျပန္ရစ္ေနတာနဲ႔ လူနာလည္းေသ.... ကၽြန္ေတာ္လည္း အလုပ္ပ်က္ဦးမယ္...´´

`` ဒါဆုိလည္း ၾကည့္လုပ္မယ္ကြာ... မင္းဆုိင္ကယ္နဲ႔ တင္လာခဲ့... အရင္ဆံုး ရပ္ကြက္ရံုးမွာ ၀င္ေျပာမယ္... ရပ္ကြက္ရံုးအစီအစဥ္နဲ႔ ေဆးရံုပုိ႔မယ္... ၿပီးရင္ ရဲစခန္းကုိ ငါ၀င္ေျပာလုိက္မယ္ကြာ... ဘယ္လုိလဲ´´

`` ဦးေလးမွာ ဆုိင္ကယ္ဦးထုပ္အပုိပါလား...´´

`` ေဟ ဘယ္ပါမလဲကြ.... ဘာလုပ္ဖုိ႔လဲ မင္းက´´

`` ဟား..... ၿမိဳ႕ အ၀င္ ဆုိင္းဘုတ္နားမွာ ဆုိင္ကယ္ဖမ္းေနတယ္ဗ်...... ကညနက အဖဲြ႔ေတြပါ ပါတယ္... ဦးထုပ္တစ္ခုတည္း မဟုတ္ဘူး.... လုိင္စင္ေရာ.... ဘာေရာ ညာေရာ အကုန္စစ္ေနတာ.... သူ႔ကုိ ဦးထုပ္ေဆာင္းေပးၿပီးမွ ေခၚသြားလုိ႔ရမွာ.... မဟုတ္ရင္ တစ္ေသာင္းမိသြားဦးမယ္...´´

`` ဟုိက္....´´

ဘယ္လုိလုပ္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး...
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေခတ္လူငယ္ေတြလုိ အဖ်ားတက္ၿပီး သတိလစ္ေနတဲ့ လူနာတစ္ေယာက္ကုိ ေနာက္ကတင္ၿပီး ေမာင္းႏုိင္ေလာက္ေအာင္လည္း ဆုိင္ကယ္စီးတာ မကၽြမ္းက်င္ဘူး...။

တင္ေပးခ်င္တဲ့ေကာင္ေလးကလည္း ဦးထုပ္မေဆာင္းတဲ့ အမႈကုိ ေၾကာက္ေနရတယ္...။

တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ေျပာျပလုိ႔ရႏုိင္ပါတယ္... ဒါေပမယ့္ လုပ္ခ်င္တဲ့အခါ.... ``ဥပေဒဟာ ဥပေဒပဲ´´ဆုိတဲ့ ကုိတိက်ေတြကလည္း ရွိေသးတယ္...။

ကားေလးနဲ႔သာ ဆုိရင္ေတာ့ ပထမအဆင့္က ျပႆနာမရွိေတာ့ဘူး...
ေဆးရံုတင္ဖုိ႔နဲ႔ လူနာရွင္လုပ္ဖုိ႔ပဲ အခက္အခဲ နည္းနည္းရွိမယ္...။

နာေရးကူညီမႈ အသင္းေတာ့ရွိပါရဲ့... ဒါေပမယ့္ အခုလမ္းေဘးမွာ လဲေနတာက လူနာဆုိေတာ့ မျဖစ္ျပန္ဘူး...။

အင္အားျပည့္တဲ့ ၾကက္ေျခနီတပ္ဖဲြ႔ေလးတစ္ခုေလာက္ အဆင္သင့္ရွိေနရင္... ဒီလုိကိစၥေတြအတြက္ ခ်က္ခ်င္းဆက္သြယ္ႏုိင္ရင္...
သူတုိ႔လည္း သင့္ေလ်ာ္ရာ ယာဥ္တစ္စီးစီးနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းလာႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးထားရင္.... ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္မလဲ.... လုိ႔ လူနာကုိၾကည့္ရင္း စဥ္းစားျဖစ္တယ္..။

ကၽြန္ေတာ္ ပုိက္ဆံခ်မ္းသာလာရင္ ဒီလုိတပ္ဖဲြ႔ေလးတစ္ခု တကယ္လုပ္ထားမယ္ဗ်ာ...။

ေအာ္... ဒုကၡ... ဒုကၡ..... အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ လဲေနတဲ့သူကုိ သူ႔ကံနဲ႔သူဆုိၿပီး ဒီအတုိင္းထားခဲ့တာက ကုိယ့္အတြက္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါပဲ...

ဒါေပမယ့္ သူဟာ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ.....

ကဲ... ၀ုိင္းၿပီး စဥ္းစားေပးၾကပါဦး.... ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လုိ လုပ္ရင္ေကာင္းမလဲလုိ႔....။

(ကြန္ဆူးမား)(၂၇-၁၁-၂၀၁၃)