"ရင္းေလ.. ခ်ာေလ.." ဆိုတဲ့ အရင္းအခ်ာေတြနဲ႕ႀကီးစိုးေနတဲ့တိုင္းျပည္။
|
9:31 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
ေမာင္ထြန္းလြင္(မိုးေလ၀သ)
၂၄-၁၁-၂၀၁၃ ရက္။
သမိုင္းဆိုတာ တန္ဖိုးႀကီးလွတာကို ဒီကေန႕ေခတ္ကာလမွာ ပိုပိုသိလာႀကရတယ္။ ဘာျပဳလို႕လည္းဆိုေတာ့ သမိုင္းမ၀င္ႏို္င္တဲ့သူေတြက သမိုင္း၀င္ႏိႈင္တဲ့သူေတြရဲ႕ သမိုင္းေတြကို ဖ်က္ဆီးလာႀကေတာေတြေတြ႕လာႀကရလို႕ပါဘဲ။
ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္းပညာရွင္ေတြထဲမွာေတာ့ သမိုင္းပါေမာကၡ ဆရာႀကီးေဒါက္တာသန္းထြန္းဟာ သမို္င္းအတြင္ဆံုးပါဘဲ။
သမိုင္းဆရာႀကီးရဲ႕ သမို္င္းတြင္ခဲ့တဲ့ အဆိုအမိန္႕စကားေတြထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ႀကားဖူးတာေလး အခ်ိဳ႕ရွိပါတယ္။
ပထမတစ္ခုကေတာ့ လူသိမ်ားပါတယ္။ သမိုင္းကို ဘာျပဳလို႕ သင္ႀကရတာလည္းလို႕ ဆရာႀကီးကိုေမးေတာ့ ဆရာႀကီးက တိုတိုတုတ္တုတ္ ထိထိမိမိနဲ႕ သမိုင္း၀င္ေအာင္ေျဖသြားခဲ့ပါတယ္။ "မအ..အာင္လို႕" တဲ့။
ေနာက္ႀကားဖူးတာ တစ္ခုကေတာ့ တစ္ခါက ဆရာႀကိးဆီကို ဆရာႀကီးရဲ႕ တကၠသိုလ္တံုးကတပည္႕ေတြက လာေရာက္ကန္ေတာ့ႀကသတဲ့။ အဲဒီမွာ တကၠသိုလ္မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ဆရာႀကီးရဲ႕တပည္႕တစ္ဦးက ဆရာႀကီးကို "ဆရာႀကီးခင္ဗ်ား။ အခု တကၠသိုလ္ ပညာေရးစံနစ္ေတြ တိုးတက္လာပါျပီ။ အခုဆိုရင္ တကၠသိုလ္ေတြမွာ ျမန္မာျပည္မွာဘဲ ပါရဂူဘြဲ႕ေတြ ေပးႏိႈင္လာပါျပီ" လို႕ ေျပာသတဲ့ဗ်။ ဒီေတာ့ ဆရာႀကီးက " ေအးကြာ... ေကာင္းပါတယ္။ မင္းတို႕ေခတ္ကေတာ့ ပဲခူးမွာ ေရႀကီးသလိုျဖစ္ေနျပီေပါ့ကြာ" လို႕အမိန္႕ရွိပါသတဲ့။ ဒီေတာ့ တပည္႕ တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡက "ဆရာႀကီး ပဲခူးမွာေရႀကီးေတာ့ ဘာျဖစ္လို႕ပါလည္းခင္ဗ် " လို႕ အဓိပၸါယ္မရွင္းလို႕ ျပန္ေမးသတဲ့။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်။ ဒီေတာ့ ဆရာႀကီးက သမိုင္း၀င္ စကားတစ္ခြန္းကို အမိန္႕ရွိသြားခဲ့ျပန္ပါတယ္။
" ပဲခူးမွာေရႀကီးေတာ့ ေခြးေတြအိမ္ေခါင္မိုးေတြေပၚေရာက္ကုန္ႀကတာေပါ့ကြာ" ပါတဲ့ဗ်ာ။
အခုတေလာေလးကဘဲ ေရစႀကိဳကို စာေပေဟာေျပာပြဲသြားႀကရင္း ဆရာေန၀င္းျမင့္က ဆရာႀကီးေဒါက္တာသန္းထြန္းေျပာသြားဘူးတဲ့ သမိုင္း၀င္စကားတစ္ခြန္း အေႀကာင္းေျပာျပ သြားခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ တစ္ခါက ဆရာႀကီးရဲ႕တပည္႕တကၠသိုလ္ေက်ာင္း က ဆရာေတြက ဆရာႀကီးကို ကန္ေတာ့ႀကရင္း " အခုတကၠသိုလ္၊ ဌာနမွာ လူႀကီးလုပ္ေနႀကသူေတြအမ်ားစုဟာ ဆရာႀကီးရဲ႕ တပည္႕အရင္းအခ်ာေတြ ခ်ည္႕ပါဘဲ" လို႕ ၀မ္းသာအားရေျပာႀကသတဲ့။ ဒီေတာ့ ဆရာႀကီးက ေနာက္ထပ္သမိုင္း၀င္စကားတစ္ခြန္း ကို ေျပာခဲ့ျပန္သတဲ့ဗ်။
" ေအး.ေအး..။ေကာင္းတာပါ့ကြာ။ ဒါေပမယ့္ အရင္းအခ်ာ ဆုိတိုင္းေတာ့ ၀မ္းသာမေနနဲ႕ကြ။ ဘာျပဳလို႕လည္းဆိုေတာ့ ရင္းေလ..ခ်ာေလကြ" လို႕ေျပာခဲ့ျပန္သတဲ့။
ဒါေတြဟာ ဆရာႀကီးေျပာခဲ့တဲ့ သမိုင္း၀င္စကားေတြပါ။ သမုိင္းပါေကၡႀကီးရဲ႕ သမိုင္း၀င္စကားေတြပါ။
ဒါေပမယ့္ ခက္တာက လူေတြကို သမိုင္းကိုတန္ဘိုးထားရေကာင္းမွန္းမသိႀကဘူးဗ်။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ သမိုင္းကို ဖ်က္ဆီးပစ္ႀကတာပါဘဲ။ အဆိုးတကာ့အဆိုးဆံုးကေတာ့ သမိုင္း၀င္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို သမိုင္းမ၀င္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြက ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီး လုပ္ပစ္ႀက တတ္တာပါဘဲ။
တေလာကဘဲ ကြ်န္ေတာ့ ဌာနက သတင္းတစ္ခုကို ျပန္ႀကားရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ဌာနကို လႊတ္ေတာ္ကေမးသတဲ့။ မိုးေလ၀သဌာနမွာ အရင္တံုးက ဆိုရင္ ေဒါက္တာဘိုးေအး၊ အခုေနာက္ပို္င္းမွာ ဆိုရင္ ေဒါက္တာထြန္းလြင္ တို႕လို ပညာရွင္ေတြေပၚေပါက္ခဲ့ႀကတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္မွာ မိုးေလ၀သပညာရွင္ေတြ မထြက္ေတာ့တာ ဘာျပဳလို႕လည္း လို႕ေမးသတဲ့ဗ်။
ဒီေတာ့ ဌာနမွာ လက္ရွိတာ၀န္ယူေနတဲ့ ဌာနခြဲတာ၀န္ခံအရာရွိက လႊတ္ေတာ္ကိုေျဖဖို႕ စာႀကမ္းေရးေပးသတဲ့။ သူကလည္း ကြ်န္ေတာ့ တပည္႕ရင္းတစ္ဦးပါဘဲ။ ကြ်န္ေတာ္ ဌာနက အျငမ္းစားယူတဲ့အခ်ိန္အထိ ေနျပည္ေတာ္က ကြ်န္ေတာ့အိမ္ေပၚမွာ စားေသာက္ေနတဲ့ တပည္႕ "အရင္း...အခ်ာ..ႀကီးပါဘဲ"။ ကြ်န္ေတာ့ တပည္႕ႀကီးက ဆရာကိုေက်းဇူးဆပ္ လိုက္ပံုကေတာ့
" ေဒါက္တာထြန္းလြင္ လက္ထက္မွာ ဌာနအတြက္ မ်ိဳးဆက္သစ္တပည္႕ေတြ မေမြးခဲ့လို႕ပါ" တဲ့ဗ်ာ။
ကြ်န္ေတာ္ေျပာပါပေကာ။
"ရင္းေလ..ခ်ာေလ" ပါလို႕။
ေမာင္ထြန္းလြင္ (မိုးေလ၀သ)
0 comments:
Post a Comment