က်ေနာ္နဲ႕ ဂီတသူရဲေကာင္းမ်ား (၁ဝ)

September 8, 2013 at 12:16am

ကိုရဲ က်ေနာ္ရွိတဲ့ ၃၂ လမ္းကို ေန႕လည္ ၁ နာရီေလာက္ေရာက္လာတယ္၊ သူ႕ပံုစံအတိုင္း ေကာင္းဘိြဳင္ဦးထုပ္နဲ႕ပါပဲ၊ က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ ၃၂ လမ္းထဲက မီးသတ္ကဖြင့္ထားတဲ့ သက္သာလၻက္ရည္ဆိုင္မွာထိုင္ၾကရင္း ကိုရဲက မိုင္ေက်ာ္ခင္းေရ...ကိုယ္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီဆိုေတာ့ ပိုက္ဆံရွာဖို႕ စဥ္းစားတယ္၊ သီခ်င္းလည္းခုတေလာ မေရးျဖစ္ဘူး၊
အဲေတာ့ ကိုယ္ေရးခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြအားလံုးေပါင္းၿပီး ရဲလြင္သီခ်င္းေပါင္းခ်ဳပ္ဆိုၿပီးစာအုပ္ထုတ္ရင္ေကာင္းမလား လို႕ စဥ္းစားမိတယ္၊ အဲဒါ မိုင္ေက်ာ္ခင္းကို တိုင္ပင္တာ တဲ့၊ ေကာင္းတယ္ကိုရဲ ကိုရဲ သီခ်င္းေတြစုလိုက္ေလ၊ လုပ္ၾကတာေပါ့၊ လိုတဲ့အကူအညီရွိရင္လဲ ဘိုစိန္႕ ဆီမွာ သြားေတာင္းတာေပါ့ဗ်ာ လို႕ က်ေနာ္ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း သူ႕သီခ်င္းေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္အတြက္ ေခါင္းထဲထည့္ထားလိုက္ပါတယ္။

ကိုရဲျပန္သြားၿပီး ေနာက္ ၂ နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုရဲ အမ်ိဳးသမီး တယ္မီ (Tammy) ေရာက္လာတယ္၊ ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လဲ တယ္မီနဲ႕ တခါ မီးသတ္သက္သာလၻက္ရည္ဆိုင္မွာပဲ စကားေျပာရျပန္တယ္၊ မင္းေက်ာ္ခိုင္ ကိုရဲကို သီခ်င္းေရးဖို႕ နင္တိုက္တြန္းစမ္းပါဟာ..ငါကေတာ့ သူ႕ကို ေန႕တိုင္း သီခ်င္းေရးဖို႕ေျပာေျပာေနရတာ ေမာလွၿပီ၊ ဒါေၾကာင့္ နင့္ကိုလာၿပီး ဝိုင္းေျပာေပးဖို႕ ငါလာေျပာတာ တဲ့၊ တယ္မီ ခုနကပဲ ကိုရဲငါ့ဆီ လာသြားတယ္၊ နင္သူ႕ကို သီခ်င္းေရးပါ သီခ်င္းေရးပါ ဆိုၿပီးသြားနားပူနားဆာမလုပ္နဲ႕၊ သူတို႕အေၾကာင္းငါအသိဆံုး၊ သီခ်င္းေရးတယ္ဆိုတာ ေရးခ်င္တဲ့အခ်ိန္ေကာက္ေရးလို႕ရ ရေအာင္ စက္ရံုကထုတ္တဲ့ပစၥည္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး...၊ သူတို႕ Mood ဝင္တဲ့အခ်ိန္၊ ေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာတဲ့အခ်ိန္ ေနာက္ ပါတ္ဝန္းက်င္နဲ႕လဲဆိုင္တယ္၊ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ေနရာ၊ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ညမ်ိဳးေတြ သူ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ၿပီး စဥ္းစားေရးရတာမ်ိဳး၊ သံစဥ္ရွာရတာမ်ိဳး၊ နင္ အဲလို ကိုရဲကို ေန႕တိုင္း သီခ်င္းေရးခိုင္းေနရင္ သူလဲ စိတ္ညစ္မွာပဲ၊ သူေရးခ်င္တဲ့အခ်ိန္က် သူေရးမွာေပါ့..သူ႕ကို စိတ္ညစ္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႕ဟာ..လို႕ေျပာရတယ္၊ မဟုတ္ပါဘူးဟာ၊ ငါ သူ႕ကိုခ်စ္ပါတယ္၊ သူ႕ကိုလဲ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မညစ္ေစခ်င္ပါဘူး၊ ခု ငါတို႕က အိမ္ေထာင္က်ေနၾကၿပီေလ၊ ဒီေတာ့ ဘာေျပာေျပာ အိမ္အတြက္က ေငြလိုတာပဲ ဒါေၾကာင့္ပါဟာ..ဆိုေတာ့၊ က်ေနာ္ တယ္မီ့ကို ခုနက ကိုရဲ လာၿပီး သူ႕ သီခ်င္းေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္ထုတ္ဖို႕ စိတ္ကူးကို အေကာင္အထည္ေဖၚဖို႕ လာသြားတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပလိုက္ေတာ့၊ လုပ္ပါဟာ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ ငါ့မွာ စု ထားတဲ့ပိုက္ဆံေတာ့ရွိတယ္ အရင္းဘယ္ေလာက္က်မလဲသာေျပာ ငါေပးပါ့မယ္မင္းေက်ာ္ခိုင္ရယ္ ဆိုၿပီးအားတက္သေရာေျပာလာတယ္၊ ေအးပါဟာ ငါကူညီပါ့မယ၊္ ခုဟာက စ မလို႕ပဲရွိပါေသးတယ္၊ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမွာေပါ့ဟာ...ေနာက္ နင့္ကိုငါႀကိဳေျပာထားမယ္ ကိုရဲတို႕ အႏုပညာသမားေတြက သူတို႕အႏုပညာကိုခ်စ္တယ္၊ တန္ဘိုးထားတယ္၊ တခ်ိဳ႕က အႏုပညာသမားေတြအေပၚ နားမလည္ၾကဘူး၊ သူတို႕ အႏုပညာကိုဖန္တီးၾကတာေတြက လြယ္တယ္လို႕ ထင္ၾကတယ္၊ အဲဒါ မွားတယ္ အႏုပညာကိုဖန္တီးၾကတဲ့သူေတြမွာ သူတို႕အရင္းအႏွီးေတြက အရမ္းႀကီးၾကတယ္၊ စြန္႕လႊတ္ခဲ့ၾကတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ အဲဒါေၾကာင့္ နင္ ကိုရဲကိုနားလည္ေပးေစခ်င္တယ္၊ ကိုရဲကို သီခ်င္းေရးေလ..ေရးေလ နဲ႕ ဘယ္ေတာ့မွ နားပူနားဆာမလုပ္ပါနဲ႕ဟာ လို႕ေျပာလိုက္ေတာ့ ေအးပါဟာ ငါသူ႕ကို မေျပာေတာ့ပါဘူး..သူထုတ္ခ်င္တဲ့ သူ႕သီခ်င္းစာအုပ္ကိုပဲ ထုတ္ျဖစ္ေအာင္ထုတ္ေပးလိုက္ပါဟာ..ငါ နင့္ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ေက်းဇူးတင္စရာမလိုပါဘူး ကိုရဲဆိုတာငါ့အကိုႀကီးပါပဲ သူ႕အတြက္ငါအတတ္ႏိုင္ဆံုးလုပ္ေပးမွာပါ၊ ေအးဟာ နင္ အဲဒီစာအုပ္အတြက္ အရင္းလိုၿပီဆိုငါ့ေျပာ၊ ငါ ကိုရဲနဲ႕ေပးလိုက္မယ္ လို႕ေျပာၿပီး Tammy ျပန္သြားတယ္။ က်ေနာ္လည္း သူတို႕အတြက္ အဆင္ေျပေအာင္ အကူအညီေပးဖို႕ ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးသားပါပဲ...။

ေနာက္ ၃ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုရဲနဲ႕ က်ေနာ္ သိမ္ႀကီးေစ်းက ဘိုစိန္ ဆီခ်ီတက္ၾကတယ္၊ ဘိုစိန္ဆိုတာက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သိမ္ႀကီးေစ်းက အေမႊးတိုင္လုပ္ငန္းရွင္ ျမန္မာျပည္ဖြား အႏၵိယအမ်ိဳးသား၊ အရမ္းသေဘာေကာင္းတယ္၊ ကိုရဲ၊ ကိုတိုး၊ ကိုေမာင္ တို႕ဆိုသူကအရမ္းခင္တယ္၊ အရမ္းလဲေလးစားတယ္၊ ဘာအကူအညီလိုလို အခ်ိန္မေရြးလိုတဲ့အကူအညီေပးတတ္တယ္၊ သိမ္ႀကီးေစ်းထဲ ေရႊတိဂံုဘုရားလမ္း ကုန္တိုက္ ၁ နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္၊ ေစ်းထဲဝင္ရင္ ကိုအုန္းျမင့္ (ရီေဇာ္) တို႕ရဲ႕ ေဒၚရီ ကြမ္းယာပစၥည္းဆိုင္ကို အရင္ျဖတ္ရမယ္၊ ေဒၚရီဆိုတာက ကိုအုန္းျမင့္တို႕ရဲ႕ အေမပါ၊ သူ႕တို႕ဆိုင္မွာက အန္တီရီ၊ ကိုအုန္းျမင့္၊ ကိုထြန္းဝင္း (ဒိန္း)၊ ကိုေက်ာ္ေဇာ၊ ကိုထြန္းလင္း၊ ခ်ိဳတူး (ခ်ိဳခ်ိဳၿမိဳင္) ခ်ိဳတူးကိုလဲ ရင္းႏွီးတဲ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ဒိန္း လို႕ေခၚၾကတယ္၊  သူတို႕မိသားစု ေစ်းမွာထိုင္ၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္း သူတို႕မိသားစုက ရန္ကုန္မွာ ေအာင္ျမင္လာတဲ့ ေဒၚရီနဲ႕သားမ်ားအထည္ဆိုင္ဆိုၿပီး ဖြင့္ခဲ့ၾကတယ္၊ ခ်ိဳတူး(ခ်ိဳခ်ိဳၿမိဳင္)က ကေမၻာဒီးယား က ဖႏြမ္းပင္မွာ ဧရာဝတီ ျမန္မာထမင္းဆိုင္ဖြင့္ထားပါတယ္။

ကိုရဲတို႕ အုပ္စုက ကိုအုန္းျမင့္တို႕ ဆိုင္လဲ ဝင္တယ္၊ ကိုအုန္းျမင့္က လၻက္ရည္မွာတိုက္မယ္ အားလံုးကို၊ သူတိုက္တဲ့လၻက္ရည္ေသာက္  ၿပီးရင္ဘိုစိန္႕ဆိုင္ဆက္သြားၾကတာေလ၊ လမ္းစရိတ္လိုရင္ေတာင္ ကိုအုန္းျမင့္ဆီက ဆြဲၾကတာ၊ ကိုရဲနဲ႕ က်ေနာ္ ဘိုစိန္႕ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဘိုစိန္က ကိုရဲ ဘယ္လိုလဲ ဆိုၿပီး သူ႕ အိႏၵိယသံဝဲတဲ့ျမန္မာစကားနဲ႕ ႏႈတ္ဆက္တယ္၊ ကိုရဲက ဘိုစိန္ ကိုယ္တို႕ ၇ မိုင္က အိုေအစစ္စတူဒီယိုမွာ ကိုယ့္သီခ်င္းစာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုးအတြက္ ဓါတ္ပံုသြားရိုက္မလို႕ အဲဒါ  RASU ထဲက ဓါတ္ပံုဆရာ ကိုဝင္ေခၚၿပီး သြားမလို႕ ဘိုစိန္ဆီက ကားအကူအညီလာေတာင္းတာ လို႕ေျပာေတာ့၊ ဘိုစိန္က အိုေက ကိုရဲ က်ေနာ့ကားယူသြား က်ေနာ့္ဒရိုင္ဘာကိုေျပာလိုက္မယ္၊ ကိုရဲတို႕ ကိစၥၿပီးမွ ကားျပန္လႊတ္လိုက္ေပါ့ ေလာေလာဆယ္လၻက္ရည္ေသာက္သြားေလ ဆိုေတာ့ ေသာက္ၿပီးၿပီဘိုစိန္ ကိုအုန္းျမင့္ဆီမွာ ေသာက္ခဲ့ၿပီးၿပီ လို႕ေျပာၿပီး ဘိုစိန္႕ကားနဲ႕ ၇  မိုင္က အိုေအစစ္စတူဒီယိုကို ထြက္ခဲ့ၾကတယ္၊ အိုေအစစ္စတူဒီယိုဆိုတာ အဲဒီအခ်ိန္က ျဖဴသီရဲ႕ သီခ်င္းေခြေတြသြင္းခဲ့တဲ့ စတူဒီယို၊ ဘိုစိန္ေပးလိုက္တဲ့ကားကလဲၾကည့္အုန္း....သူ႕အေမႊးတိုင္ေတြတင္ပို႕လုပ္တဲ့ ေဒါ့ဂ်စ္ကားႀကီး။
အဲဒီကားႀကီးနဲ႕ ဘိုစိန္႕ကားဒရိုင္ဘာရယ္၊ က်ေနာ္ရယ၊္ ကိုရဲရယ္ သံုးေယာက္သား RASU (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္) ထဲဝင္ ဓါတ္ပံုဆရာ(နံမည္မမွတ္မိ) ကိုဝင္ေခၚ ၿပီးေတာ့ အိုေအစစ္ကိုခ်ီတက္ခဲ့ၾကတယ္။
အိုေအစစ္ကို ေရာက္ေတာ့ အဲဒီေန႕မွာ အသံသြင္းသူမရွိဘူး၊ စတူဒီယိုက အားတယ္၊ တာဝန္ရွိတဲ့သူေတြက တံခါးဖြင့္ေပးရင္း ကိုရဲ ဘယ္ကဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ၊ က်ေနာ္တို႕ဘာအကူအညီေပးရမလဲ တေလးတစားေမးၾကတယ္၊ ကိုရဲက ကိုယ္တို႕ထုတ္မဲ့သီခ်င္းစာအုပ္အတြက္ အဖံုးဓါတ္ပံုလာရိုက္တာလို႕ေျပာေတာ့ ဝိုင္းကူညီၾကပါတယ္၊ သူတို႕စတူဒီယိုခန္းမကိုဖြင့္ေပးၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႕လိုတဲ့အကူအညီေပးၾကတယ္၊ ခန္းမထဲက ဂစ္တာေတြနဲ႕ပဲ ကိုရဲကို က်ေနာ္က ဂစ္တာကို ဘယ္လိုစတိုင္နဲ႕ ဘယ္လိုကိုင္ ဘာညာနဲ႕ ဆရာႀကီးလုပ္ေျပာၿပီး RASU က ဓါတ္ပံုဆရာ နဲ႕ ပံုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရိုက္ခဲ့ၾကတယ္။

ေနာက္ေန႕ကိုရဲနဲ႕ က်ေနာ္ေတြ႕ၾကေတာ့ ကိုရဲက တယ္မီက သီခ်င္းစာအုပ္ရိုက္တဲ့အခါ သံုးဖို႕ ေငြ ၂ဝဝ က်ပ္ေပးလိုက္တဲ့အေၾကာင္းေျပာတယ္၊ သံုးတဲ့ စားရိတ္ေတြကို လက္ခံေျပစာယူခဲ့ဖို႕လဲမွာတယ္တဲ့၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေငြ၂ဝဝ လဲ ေျပစာမရတဲ့ အသံုးစားရိတ္ထဲပါသြားတာပါပဲေလ....ဟိုေကာင္းဒီေကာင္းေပါ့။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း သိမ္ႀကီးေစ်းက ဘိုစိန္ပဲ ရွင္းေပးခဲ့ပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႕ သံုးခဲ့တာေတြကိုပါ၊ စာအုပ္ကေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ရေသးဘူး။

ၾကားထဲ စကားျဖတ္ေျပာပါရေစ၊ ဘာလဲဆိုေတာ့ ကိုရဲ အေမရိကားမလာခင္ သူနဲ႕က်ေနာ္ခဏခဏဖုန္းေျပာျဖစ္တယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သူ YMCA မွာေန ေနတဲ့အခ်ိန္၊ YMCA ဖုန္းနံပါတ္က မြန္းေအာင္ဆီကရတာ၊ သူ႕ကိုက်ေနာ္ မနက္ေစာေစာ ၇ နာရီပါတ္ဝန္းက်င္ေခၚရတယ္၊ ဘာလို႕ဆို ကိုရဲက ေစာေစာထၿပီး မနက္စာ ဆင္းဆင္းစားတတ္တယ္ဆိုတာသိထားလို႕၊ ဒါေတာင္တခါတေလ ဖမ္းမမိခ်င္ဘူး၊ က်ေနာ္ဖုန္းေခၚတိုင္း ေအာ္ပေရတာကို က်ေနာ္မင္းေက်ာ္ခိုင္ပါ နယူးေယာက္ကေခၚပါတယ္ ကိုရဲလြင္နဲ႕ စကားေျပာခ်င္လို႕ပါ လို႕ဆိုလိုက္ရင္ ခဏကိုင္ထားပါေနာ္ ဆိုၿပီး ျပန္မာျပည္ထံုးစံအတိုင္း သူ႕ ေအာ္ေခၚတဲ့အသံၾကားေနရတယ္၊ ဦးရဲလြင္ အေမရိကား နယူးေယာက္က ကိုမင္းေက်ာ္ခိုင္ ဖုန္းေခၚပါတယ္၊ ဦးရဲလြင္ ဖုန္း....ဖုန္း...နဲ႕ ကိုရဲကိုအေၾကာင္းၾကားေနတဲ့အသံအျမဲၾကားေနရတယ္။

တရက္ ကိုရဲနဲ႕ဖုန္ေျပာေတာ့ ကိုရဲအသံက တမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္၊ မိုင္ေက်ာ္ခင္း ကိုယ္ ကိုယ့္ဖုန္းနံပါတ္ေပးမယ္ လက္ကိုင္ဖုန္း အိုေက ေနာက္ဆို ကိုယ့္ဆီ မိုင္ေက်ာ္ခင္း ဒါရိုက္ေခၚလို႕ရၿပီ ဆိုၿပီး သူ႕ Cell Phone နံပါတ္ေပးတယ္၊ ေၾသာ္...ဒါေၾကာင့္ သူအသံက ဝမ္းသာအားရေျပာတဲ့အသံျဖစ္ေနတာကိုး၊ က်ေနာ္နဲ႕ သူ အခ်ိန္မေရြးဖုန္းေခၚေျပာလို႕ရၿပီေလ....အခ်ိန္မေရြးစကားေျပာလို႕ရၿပီေလ....။

ေနာက္တပါတ္ေလာက္အၾကာ သူ႕Cell Phone ကိုေခၚေတာ့ ကိုရဲက မိုင္ေက်ာ္ခင္းကို ကိုယ္ေျပာစရာရွိတယ္၊ ေျပာဗ်ာ ကိုရဲ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္မွာ ျပသနာတခုရွိတယ္ကြာ မိုင္ေက်ာ္ခင္းရာ.. ကိုယ္ အျပင္သြားစရာရွိတဲ့အခါ ဘာအက်ၤ ီ ဝတ္ရမွန္းမသိဘူးကြာ..ေရြးရခက္တယ္၊ ခု အဲဒါအဆင္ေျပသြားၿပီ၊  ကိုယ့္ကို အမ်ိဳးသမီးတေယာက္က လံုးဝအကူအညီေပးတယ္၊ သူေရြးေပးတယ္၊ ခု ကိုယ္ကိုင္ေနတဲ့ဖုန္းကလဲ သူပဲ ဝယ္ေပးတာေလ၊ အဲဒါကိုယ္ သူနဲ႕ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပတယ္မိုင္ေက်ာ္ခင္းေရ ဆိုၿပီးေျပာလာေတာ့ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသရင္း ဒါေၾကာင့္ ကိုရဲ ဒီေန႕ ကိုရဲအသံ ခါတိုင္းနဲ႕ မတူဘူး...ေတာ္ေတာ္လန္းေနတယ္လို႕ ဆိုေတာ့ ကိုရဲအသံ ဟိုး ...ငယ္ငယ္ကလို ဟဲဟဲ တဲ့ လူႀကီးရွက္ရီရီတဲ့အသံနဲ႔..။
က်ေနာ္က ျပန္ေမးလိုက္တယ္ ေနပါအုန္း ကိုရဲမွာ အဝတ္အစားေရြးဝတ္ဖို႕ ခက္ေနရေအာင္ ဘယ္ႏွစ္စံုေတာင္ရွိလို႕လဲ ဆိုေတာ့ အက်ၤ ီလံုခ်ည္ ၃ စံုတဲ့။ ဒါမ်ားကိုရဲရာ ေနပါအုန္း အဲဒီအမ်ိဳးသမီးက ဘယ္သူလဲ ဘယ္ကလဲ ေမးခြန္းေတြေမးရင္း ကိုရဲကို အဲေလာက္ေတာင္ဂရုစိုက္တယ္ဆိုရင္ ကိုရဲ ဘာမွစဥ္းစားမေနနဲ႕ ယူလိုက္ဗ်ာ ကိုရဲအတြက္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အေဖၚဆိုတာလိုတယ္၊ ကိုရဲလဲ အသက္ႀကီးၿပီ ကိုယ့္အေပၚ အဲလိုနားလည္ေပးႏိုင္တဲ့ ျပဳစုေပးမဲ့အေဖၚေတာ့လိုတယ္ လို႕ေျပာလိုက္ေတာ့၊ ကိုရဲက မိုင္ေက်ာ္ခင္း ကိုယ္အိမ္ေထာင္က်ဖူးတာသိတယ္ေနာ္ လို႕ ေမးေတာ့ သိတယ္ေလ ကိုရဲ တယ္မီနဲ႕ အိမ္ေထာင္က်ဖူးတာေလ၊ တယ္မီ့ကို ေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့ ဆိုေတာ့ ကိုရဲက ေအး ခုနက ကိုယ့္ကို ဂရုစိုက္တယ္ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက တယ္မီပဲေလ တဲ့။


Ko Yeh and Tammy
Photo Credit: Zin Wai Latt (သားငယ္)


(မင္းေက်ာ္ခိုင္)
ဆက္ပါဦးမည္