က်ေနာ္နဲ႕ ဂီတသူရဲေကာင္းမ်ား (၇)

September 3, 2013 at 10:03pm

ထူးအိမ္သင္ဆံုးၿပီးေနာက္ က်ေနာ္နဲ႕မြန္းေအာင္ ေအာင္သူၿငိမ္းရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္က်င္းပတဲ့ ဘုရားသံုးဆူ စမ္ခပူရီကို လာၾကတဲ့အခါ က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္တစီးနဲ႕ က်ေနာ္တို႕ ၃ ေယာက္ထိုင္ခဲ့ၾကဖူးတဲ့ အဲဒီေက်ာက္ခံုေနရာေလးကို ျပန္သြားခဲ့ၾကေတာ့ ေနရာေတြအားလံုးဟာ လံုးဝေျပာင္းလဲေန ပါၿပီ။ ေက်ာက္ခံုေလးလဲ မေတြ႕ေတာ့ပါဘူး၊


ထူးအိမ္သင္က က်ေနာ္ဘန္ေကာက္တက္ခါနီး သူလဲ ငါျပန္ခ်င္ၿပီကြာ...ဒီမွာ ငွက္ဖ်ားနဲ႕ အစားအေသာက္အဆင္မေျပတာနဲ႕ မလြယ္ဘူး...ငါ့သူငယ္ခ်င္း ကိုေက်ာက္ခဲဆိုတာ မဲေဆာက္္မွာရွိတယ္၊ တကယ္လို႕မ်ား မင္းမဲေဆာက္ဘက္ေရာက္ခဲ႕ရင္ ငါ့ စာေလး ေပးေပးပါကြာဆိုၿပီး ကိုေက်ာက္ခဲအတြက္ အိပ္ဖြင့္ထားတဲ့ စာတေစာင္ က်ေနာ္နဲ႕ လူၾကံဳပါးတယ္၊ အမွန္ကေတာ့ ပိုက္ဆံအကူအညီလွမ္းေတာင္းတဲ့စာပါ၊ က်ေနာ္လဲ ငါေရာက္ရင္ စံုစမ္းၿပီးေပးေပးပါ့မယ္လို႕ ေျပာခဲ့ေပမဲ့ က်ေနာ့္မွာ ဘန္ေကာက္လဲမေရာက္၊ မဲေဆာက္ကိုဆို ေဝလာေဝး လမ္းတဝက္မွာတင္ လေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ရြာလည္ေနခဲ့တယ္။
ဒါေမပမဲ့ ထူးအိမ္သင္ကို မြန္းေအာင္က သူ႕စခန္းကိုေခၚသြားခဲ့တယ္လို႕ ေနာက္မွသိရတာပါ၊ ေနာက္ ထူးအိမ္သင္က မြန္းေအာင္နဲ႕ အတူေနရင္း ေတာ္လွန္ေရးသမိုင္းဝင္သီခ်င္းတပုဒ္ျဖစ္တဲ့ အေရးႀကီးၿပီ သီခ်င္းကို ေရးေပးခဲ့တာသိရေတာ့ သူ႕အတြက္ေလးစားဂုဏ္ယူမိပါတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္ေတြမွာ က်ေနာ္သူတို႕နဲ႕မရွိတဲ့အတြက္ အေသးစိတ္က်ေနာ္မသိပါဘူး၊ ေနာက္မွ မြန္းေအာင္ကိုဖုန္းဆက္ၿပီးေမးၾကည့္ပါဦးမယ္။

ကိုေနဝင္းတို႕ အေၾကာင္းဘက္ျပန္ဆက္ရရင္ ကိုေနဝင္းက သူေရးတဲ့ခြန္အားျဖည့္မိငယ္ သီခ်င္းကို ခရမ္းျပာအေဆာင္ သူ႕အခန္းမွာ သူဆိုေတာ့ သူ႕စာသားထဲမွာ ရဲရင့္မွ ေက်ာ္ျဖတ္သြား ဆိုတာပါတယ္၊ သူ႕သီခ်င္းဆံုးေတာ့ ကိုရဲက ရဲရင့္ကေက်ာ္သြားေတာ့ ေကသြယ္ရံုကိုေရာက္မွာေပါ့ ဆိုၿပီးက်ေနာ့္ကိုလွမ္းၾကည့္ၿပီးေျပာတယ္၊ ကိုေနဝင္းကေတာ့ ကိုရဲအေၾကာင္း သိၿပီးသားဆိုေတာ့ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး၊ အဲဒီတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္းမႀကီးတလွ်ာက္မွာ ပန္းဆိုးတန္းဘက္ခ်မ္းေရာက္ေတာ့ ရဲရင့္ရံု (အိႏၵိယရုပ္ရွင္ေတြျပတဲ့ရံု)၊ သူ႕ကိုေက်ာ္သြားရင္ ေကသြယ္ရံု ရွိတာကိုး....ကိုရဲက အဲလို စကားအစ အန ေလးေတြေကာက္ေကာက္ၿပီး ေနာက္တတ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္သူက လူခ်စ္လူခင္မ်ားတယ္။

ကိုရဲနဲ႕ က်ေနာ္ကအတြဲမ်ားတယ္၊ သူတခါတခါ အင္းစိန္ဘက္သြားရင္ က်ေနာ့္ကို ေခၚေခၚသြားတတ္တယ္၊ တခါသား က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ အင္းစိန္က စံပၸါယ္ရံုလမ္းဘက္သြားၾကတယ္၊ က်ေနာ္နဲ႕ လမ္းမွာ ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္းေတြေျပာၿပီးသြားၾကတာပါပဲ၊ ညဘက္က် က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ အရက္အတူ ေသာက္ျဖစ္ၾကေတာ့၊ အဲဒီမွာကိုရဲက က်ေနာ့ကိုရင္ဖြင့္တယ္၊ မိုင္ေက်ာ္ခင္းရာ...ကိုယ္ သူ႕အေပၚ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့လို႕မရဘူးကြာ...ဟိုး..အေဝးကေနကတဲက အလိုလိုရင္ေတြခုန္ေနတယ္၊ လမ္းမွာ သူနဲ႕ေတြ႕ဖို႕မဆိုထားနဲ႕ အိမ္ထဲကို ျပန္ဝင္သြားတဲ့ သူ႕ ေျခဖဝါးေလးတဖက္ပဲ ကိုယ္ျမင္လိုက္၊ သူမွန္းကိုယ္သိတယ္၊ ရင္ေတြအရမ္းခုန္တယ္၊ အဲဒီ လမ္းထဲကိုေလွ်ာက္ရမွာ ကိုယ္ မရဲဘူးကြာ...မရဲေပမဲ့သြားလဲသြားခ်င္တယ္ လို႕ ေျပာတယ္၊ က်ေနာ္သိတယ္၊ က်ေနာ္ ကိုရဲနဲ႕ ညီအကိုလိုေပါင္းေနၾကတာပဲဗ်ာ....သူအဲလိုရင္ဖြင့္တဲ့အခ်ိန္ က်ေနာ္တို႕မွာ ဂစ္တာမပါဘူး၊ ပါရင္ က်ေနာ္သူ႕ကို ဘာသီခ်င္းတီးခိုင္းမယ္ထင္သလဲ...ဒြိဟစိတ္နဲ႕ သုညမွာ၊ ေနာက္တပုဒ္က ကိုယ္မငိုတတ္ေတာ့ဘူး...အဲဒီသီခ်င္းေတြက ကိုရဲရဲ႕ သူ႕ခ်စ္သူအလြမ္းသီခ်င္းေတြပါ၊ သူ႕ရင္ဘတ္နဲ႕ေရးခဲ့တာေတြ၊ အခ်စ္ဆိုတာ ေပါင္းရသည္ျဖစ္ေစ၊ မေပါင္းရသည္ျဖစ္ေစ ကိုယ္က အျမဲခ်စ္ေနမွာပဲေလ၊ သူ႕နာမည္က တိုးတိုး၊ ျပန္ၾကည့္ သူ႕သီခ်င္းေတြမွာ တိုး ဆိုတဲ့စကားလံုးပါတာမ်ားတယ္၊ ေနာက္တခု ကိုရဲက ကိုတိုးအေပၚ သံေယာဇဥ္ႀကီးတဲ့အထဲ အဲဒါလဲပါတယ္၊ တကယ္ေတာ့ ကိုရဲက သူ႕ အေပါင္းအသင္းေတြအားလံုးကို သံေယာဇဥ္ ႀကီးပါတယ္။ ကိုရဲ ရဲ႕ ခဏခဏအေဟာက္ခံရတာကေတာ့ ကိုေဇာ္ႀကီး(ကိုေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္)၊ ကိုေဇာ္ႀကီးအေမရိကားလာေတာ့ က်ေနာ့ကိုေျပာတယ္ ကိုရဲက က်ေနာ့္ဆိုရည္ရည္လည္လည္ေကာတယ္ဗ်ာ...တဲ့၊ ကိုရဲက ခ်စ္လို႕ ေကာတာေနမွာေပါ့လို႕....
ေနာက္ သူက ေငြနဲ႕ပါတ္သက္လို႕ တပ္မက္မႈမရွိဘူး၊ မွတ္မိေသးတယ္ သူ အေမရိကားလာခါနီး က်ေနာ္နဲ႕ ဖုန္းေျပာေတာ့ မိုင္ေက်ာ္ခင္း ကိုယ္ကေတာ့ အေမရိကားကို လြယ္အိပ္တလံုးနဲ႕ပဲ လာမွာေနာ္၊ က်န္တာမိုင္ေက်ာ္ခင္းတာဝန္ပဲ...လြယ္အိပ္နဲ႕လာၿပီး အျပန္က် အိပ္နဲ႕လြယ္ျပန္မွာ...ကိုရဲနဲ႕ စကားေျပာရင္ အဲလို၊ က်ေနာ္ကလည္း ဘယ္ရမလဲ ကိုရဲ ဒီမွာ လြယ္လြယ္နဲ႕ အိပ္လို႕ရမယ္ထင္သလား! မိတ္ဆက္မဲ့သူေတြ မက္ေဆ့ ပို႕ထားတာနဲတာမဟုတ္ဘူးလို႕....။



ကိုရဲ က်ေနာ့္ကိုေျပာျပတာတခုရွိေသးတယ္၊ မင္းသား ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႕ကိစၥပါ၊ တခါသား သူ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေက်ာ္ဟိန္းက သူ႕ကိုေခၚေတြ႕တယ္၊ ရဲႀကီး ဒို႕ ငယ္ငယ္တုန္းက ရထားသံလမ္းေဘးမွာ အတူေပခဲ့ေတခဲ့ၾကဖူးတယ္။ ခု ကိုယ္က နာမည္ေက်ာ္မင္းသားေက်ာ္ဟိန္းျဖစ္ေနၿပီ၊ ခု ကိုယ္က ရဲႀကီးကို ေခၚေတြ႕တယ္၊ ရဲႀကီးကိုယ့္ဆီလာရတယ္၊ ကိုယ္ သီခ်င္းဆိုမလို႕ ဒါေၾကာင့္ရဲႀကီးကို ကိုယ္ဆိုမဲ့ သီခ်င္းတေခြစာအပ္မလို႕၊ ရဲႀကီးကိုယ့္ကိုေရးေပးပါ၊ ေရးရမဲ့သီခ်င္းေတြ ကိုယ္ေရြးထားၿပီးသား...သံစဥ္ကရွိၿပီးသားဆိုေတာ့ ရဲႀကီးက စာသားသြင္းရံုပဲ၊ ကိုယ္ ရဲႀကီးေတာင္းတဲ့ေစ်း ကိုယ္ေပးမယ္၊ ကိုယ္တို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြပဲကြာ အိုေကမဟုတ္လား ဆိုၿပီးေက်ာ္ဟိန္းကေျပာတယ္၊ ကိုရဲက ငါ မေရးေပးႏိုင္ဘူးဖိုးေက်ာ္၊ ငါ ေကာ္ပီသီခ်င္းဘယ္ေတာ့မွ မေရးေတာ့ဘူးလို႕ဆံုးျဖတ္ၿပီးသား၊ ေငြမရွိေပမဲ့ ေငြရဘို႕အတြက္ အဲလိုေရးခိုင္းတိုင္း ငါမေရးဘူး၊ မင္းဆိုခ်င္ရင္ ငါ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္သီခ်င္းေတြရွိတယ္ လို႕ ကိုရဲကေျပာေတာ့ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္သီခ်င္းေတြက ေပါက္ဖို႕ မေသခ်ာဘူး၊ ကမၻာမွာေပါက္ၿပီးသားသီခ်င္းေတြကိုျပန္ဆိုမွ ပရိသတ္ကလက္ခံမွာဆိုၿပီးေက်ာ္ဟိန္းက ျပန္ျငင္းတယ္၊ အဲဒီမွာတင္ပဲ သီခ်င္းကိစၥျပတ္သြားတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကိုရဲကို ေက်ာ္ဟိန္းက ကိုရဲသူ႕ဆီက မျပန္ခင္ ရဲႀကီး အရင္တုန္းက ဒို႕ဟာ ဘာမွမဟုတ္ၾကေပမဲ့ ခုခ်ိန္မွာ မင္းသူငယ္ခ်င္းဖိုးေက်ာ္ဟာ ခု ေက်ာ္ဟိန္းျဖစ္ေနၿပီ၊ တေန႕က်ရင္ ရဲႀကီးဟာလဲ ရဲလြင္ဆိုတဲ့ နံမည္ႀကီးတေယာက္အေနနဲ႕ ကိုယ့္ကို ေဟ့ ဖိုးေက်ာ္ ငါ မင္းကိုေတြ႕ခ်င္တယ္၊ ငါ့ဆီလာခဲ့အုန္းလို႕ ေခၚတာမ်ိဳး ကိုယ္ၾကားခ်င္တယ္ဆိုၿပီးေျပာခဲ့ဖူးတယ္၊ ကိုရဲက သူ႕အႏုပညာကို ဘယ္ေတာ့မွ ေငြနဲ႕ ေရာင္းစားလုပ္စားတတ္တဲ့သူမွမဟုတ္ပဲ၊ ျပံဳးျပံဳးေလးပဲျပန္ခဲ့တာပါ၊ ခုအခ်ိန္ျပန္ေတြးၾကည့္ပါ၊ ေက်ာ္ဟိန္းကိုလည္း သူေခၚစရာမလိုပါဘူး၊ ကိုရဲလြင္ဆိုတာခု ျပည္သူခ်စ္တဲ့ ျပည္သူ႕ဘက္ေတာ္သား၊ လူထုခ်စ္တဲ့ လူထုဘက္ေတာ္သားျဖစ္ေနၿပီေလ၊ ဒါေတြကို ကိုရဲ တမင္ဖန္တီးယူခဲ့တာမွမဟုတ္ပဲ၊ လူထုက ကိုရဲအေပၚ သူတို႕ဖါသာသူတို႕ ေမတၱာတုန္႕ျပန္ခဲ့ၾကတာပဲ။
ကိုရဲရဲ႕ ညီမအငယ္ဆံုး မေမေမျပံဳး မႏွစ္က အေမရိကားလာေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ေက်ာ္စြာသန္႕၊ ေခ်ာအိသိန္းတို႕ရဲ႕ art@apt မွာဆံုၾကတယ္၊ မေမေမျပံဳးက ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ ကိုေလးနဲ႕ အျပင္သြားရင္ တကၠစီသမားေတြက ေစ်းေလွ်ာ့သလားမေမးနဲ႕ တခါတခါ အလကားေတာင္လိုက္ပို႕ေပးတယ္၊ ဒို႕ခ်ည္းပဲဆိုရင္ အလကားေဝးစြ ေစ်းေတာင္ေလွ်ာ့မေပးဘူး..ဟဲ့ မေန႕ကပဲ ငါတို႕အကို ကိုရဲလြင္နဲ႕ နင့္ကားစီးေသးတယ္ေလလို႕ေျပာေတာ့ ကိုရဲႀကီးက ကိုရဲႀကီးပဲေလ အမတို႕က အမတို႕ပဲ မတူဘူး၊ က်ေနာ္တို႕က ကိုရဲႀကီးကို ခ်စ္လို႕ ေလးစားလို႕ အျမဲကူညီတာလို႕ ေျပာပါသတဲ့ဗ်ာ....ျပည္သူကိုတကယ္ခ်စ္တဲ့သူေတြကို ျပည္သူေတြကလည္း တကယ္ျပန္ခ်စ္ၾကတာပါ၊ ကူညီၾကမွာပါ။

(မင္းေက်ာ္ခိုင္)
ဆက္ပါဦးမည္