ဗုုဒၶဘာသာ ဇစ္ျမစ္ ( ၆ )

September 4, 2013 at 12:11am

ထုုိသူမ၏နာမည္ကား သုုမိတၱာဟူသတတ္။ ထုုိနာမည္၏အဓိပၺါယ္ကား မိတ္ေဆြေကာင္း သုုိ႔မဟုုတ္ အလြန္ခ်စ္ခင္အပ္သူ သုုိ႔မဟုုတ္ အလြန္ခ်စ္ခင္တတ္သူဟူ၏။ မွန္၏။ သုုံးဆယ့္တစ္ဘုုံသား အားလုုံးအတြက္ ဘုုရားျဖစ္ရန္အလုုိ႔ငွာ ပါရမီေတာ္တုုိ႔ကုုိ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူေသာ အေလာင္းေတာ္အား ကူညီ၍ပါရမီျဖည့္ဆည္းေပးရမည့္သူသည္ မိတ္ေဆြေကာင္းျဖစ္ေနပါမွ သုုိ႔မဟုုတ္ အမ်ားျပည္သူလူထုု၏ အလြန္ခ်စ္ခင္အပ္သူ သုုိ႔မဟုုတ္ အမ်ားျပည္သူလူထုုကုုိ ခ်စ္ခင္တတ္သူျဖစ္ပါမွ ပါရမီျဖည့္ ဘက္ျဖစ္ႏုုိင္ေပမည္။ ထုုိသုုိ႔မဟုုတ္ပါက သာမန္အမ်ိဴးသမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ထူးျခားမည္မဟုုတ္ေတာ့။
ထုုိဒီပကၤရာဘုုရားရွင္ကိုု ၾကိဴဆုုိသည့္အခမ္းအနားတြင္ ထုုိသုုမိတၱာမည္ေသာ အမ်ိဴးသမီးငယ္ေလးသည္ ဒီပကၤရာဘုုရားရွင္ကုုိ လႈရန္အတြက္ ၾကာပန္းရွစ္ခုုိင္ကုုိ ယူခဲ့ေလသည္။ သူမ၏ အစပထမရည္ရြယ္ခ်က္သည္ သူမကုုိယ္တုုိင္ သူမတစ္ဦးတည္းပင္ လူဘုုိ႔ျဖစ္သည္။ သုုိ႔ေသာ္ ဒီပကၤရာဘုုရားရွင္အား သူ၏ခႏၶာကုုိယ္ကုုိ တံတားခင္း၍  လႈဒါန္းေနေသာ သုုေမဓာရွင္ရေသ့ကုုိ ျမင္ေတြ႔ရေလေသာအခါ သူမသည္ ေလးစားၾကည္ညုုိသြားေတာ့၏။ ယုုံၾကည္မႈ၊ အားထားမႈ၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လုုိမႈႏွင့္ ေပးဆပ္ျဖည့္ဆည္းလုုိမႈဟူေသာ ကုုသုုိလ္ဆႏၵတုုိ႔သည္လည္း သူမ၏ရင္တြင္းသုုိ႔ အလုုိအေလ်ာက္ ခ်ဥ္းနင္းဝင္ေရာက္လာခဲ့ေလသည္။ ထုုိ႔ေၾကာင့္ပင္ သူမသည္ လႈရန္ယူေဆာင္လာခဲ့ေသာ ၾကာပန္းရွစ္ခုုိင္အနက္ သုုံးခုုိင္ကုုိသာ သူမကုုိယ္တုုိင္ကုုိင္ေဆာင္လွ်က္ က်န္ငါးခုုိင္ကုုိမူ သုုေမဓာရွင္ရေသ့အား လုုိလုုိလားလားပင္ေပးလႈလုုိက္ေလသည္။

     ဘုုရားအေလာင္းေတာ္၏ နာမည္ကား သုုေမဓာ၊ အဓိပၺါယ္ကား ပညာျပည့္ဝ ႏွလုုံးလွသူ သုုိ႔မဟုုတ္ စိတ္ႏွလုုံးျဖဴစင္လွေသာ ပညာရွိဟူ၍ျဖစ္ျပီးလွ်င္ ကူညီ၍ပါရမီျဖည့္မည့္သူ သုုမိတၱာ၏ အဓိပၺါယ္မွာ မိတ္ေဆြေကာင္း သုုိ႔မဟုုတ္ အလြန္ခ်စ္ခင္အပ္သူ သုုိ႔မဟုုတ္ အလြန္ခ်စ္ခင္တတ္သူဟုု အဓိပၺါယ္ရွိသျဖင့္ သူတုုိ႔ႏွစ္ဦး၏ အမည္နာမတုုိ႔ကား ဗ်ဴပၺတ္ႏွင့္လုုပ္ရပ္တုုိ႔ အလြန္ပင္ညီညြတ္ တုုိက္ဆုုိင္ၾကေလ၏။ ထုုိ႔ေနာက္ သုုေမဓာမည္ေသာ ရွင္ရေသ့ႏွင့္ သုုမိတၱာမည္ေသာ အမ်ိဴးေကာင္းသား အမ်ိဴးေကာင္းသမီးႏွစ္ေယာက္တုုိ႔သည္ ဒီပကၤရာဘုုရားရွင္အား ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း၍ ၾကာပန္းရွစ္ခုုိင္ကုုိ လႈဒါန္းခဲ့ၾကေလသည္။ ထုုိသုုိ႔လႈဒါန္းစဥ္တြင္ သုုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ ဒီပကၤရာဘုုရားရွင္၏ အႏႈိင္းမဲ့ေသာ အသေရေတာ္ကုုိ ဖူးေတြ႔ရသျဖင့္ အလြန္အားက်ၾကည္ညုုိမိေတာ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုုရားရွင္သည္ သုုံးဆယ့္တစ္ဘုုံသူ ဘုုံသားတုုိ႔အတြက္ ေလာကီေကာင္းက်ိဴးႏွင့္ ေလာကုုတၱရာေကာင္းက်ိဴး ဤႏွစ္မ်ိဴးတုုိ႔ကုုိ အႏႈိင္းမဲ့ေသာ ကရုုဏာ၊ အႏႈိင္းမဲ့ေသာ ေမတၱာ၊ အႏႈိင္းမဲ့ေသာ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္တုိ႔ျဖင့္ အႏႈိင္းမဲ့ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူႏုုိင္သကဲ့သုုိ႔ သုုေမဓာရွင္ရေသ့သည္လည္း ေလာကသားတုုိ႔၏ ေကာင္းက်ိဴးမွန္သမွ်ကုုိ ဆယ္ေဆာင္လုုိေသာ၊ ဆင္းရဲဒုုကၡမွန္သမွ်မွ ကယ္တင္လုုိေသာ မဟာကရုုဏာႏွင့္ဆႏၵတုုိ႔သည္ အလြန္အမင္း ျပင္းျပင္းျပျပ ျဖစ္ေတာ္မူလာေလသည္။

   အမွန္စင္စစ္ ဘုုရားျဖစ္လုုိေသာဆႏၵသည္ အလြန္အမင္းျပင္းျပထက္သန္လာေလေတာ့သည္။ မွန္လွ၏။ ဘုုရားျဖစ္မွသာလွ်င္ အသားအေရာင္၊ အမ်ိဴးအႏြယ္၊ ေနရာေဒသ၊ ႏုုိင္ငံဘုံဌာန၊ အဆင့္အလႊာစေသာ ေလာကသားတုုိ႔၏ အေပၚယံအျမင္တုုိ႔ကုုိ မရႈျမင္ မခြဲၾကားဘဲ ထုုိေလာကအျမင္ထက္ ေက်ာ္လြန္ကာ သတၱဝါတုုိင္း၏ ပါရမီအႏုုအရင့္ အဆင့္အတန္းကိုုသာ ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ေတာ္မူ၍ ေလာကေကာင္းက်ိဴးႏွင့္ ေလာကုုတၱရာေကာင္းက်ိဴး ထုုိႏွစ္မ်ိဴးတုုိ႔ကုုိ အႏႈိင္းမဲ့ေဆာင္ရြက္ႏုုိင္မည္ျဖစ္ေလသည္။ ထုုိ႔ေၾကာင့္ပင္ သူသည္ဘုုရားျဖစ္လုုိစိတ္ ထက္သန္ျပင္းျပျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထုုိ႔ျပင္ သုုမိတၱာမည္ေသာ အမ်ိဴးသမီးေကာင္းေလးသည္လည္း သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ ဘဝဆက္တုုိင္းတြင္ ဘုုရားျဖစ္သည္အထိ လုုိလုုိလားလားေပးဆပ္ျပီး ခ်ိဳခ်ိဳခါးခါးမွ်ေဝ၍ သုုေမဓာရွင္ရေသ့ႏွင့္ အတူတကြေဆာင္ရြက္လုုိ ပါရမီျဖည့္လုုိစိတ္တုုိ႔သည္လည္း တားမႏုုိင္ဆီးမရ ျဖစ္ေပၚလာေလေတာ့၏။ အမွန္စင္စစ္ သူတုုိ႔ႏွစ္ေယာက္လုုံး၏ အသိဥာဏ္ႏွင့္ စိတ္သႏ ၱာန္တြင္ သုုိ႔မဟုုတ္ ဦးေႏွာက္ႏွင့္ ႏွလုုံးသားတုုိ႔တြင္ အရာရာကုုိစြန္႔လႊတ္ေပးဆပ္ အနစ္နာခံကာ ေလာကေကာင္းက်ိဴးလုုပ္ေဆာင္ရန္ အလြန္အမင္း စိတ္သန္ခံယူၾက ခံစားလွ်က္ရွိၾက၏။

   ဤသည္မွာ သူတုုိ႔ႏွစ္ဦး၏ ေလာကအေပၚထားရွိေသာ မဟာကရုုဏာႏွင့္ အသိဥာဏ္ပညာပင္ျဖစ္ေတာ့၏။ ဤေနရာ၌ ဘုုရားအေလာင္းေတာ္ သုုေမဓာ၏ မဟာကရုုဏာေတာ္ႏွင့္ ပညာသည္ သုုမိတၱာအမ်ိဴးသမီးေကာင္းေလးထက္ ပုုိ၍ျပ႒ာန္းအားၾကီးလွသည္ကုုိ မေမ့သင့္ေပ။ အေၾကာင္းမွာ သုုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ ေခါင္းေဆာင္အေနျဖင့္ ကုုိယ္တုုိင္ကုုိယ္က်ပါရမီျဖည့္ရမည္ျဖစ္ျပီး သုုမိတၱာအမ်ိဴးသမီးေလးသည္ ပါရမီျဖည့္ဖက္အေနျဖင့္သာ ျဖည့္ဆည္းေပးရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ေလာကေကာင္းက်ိဴးကုုိ သယ္ပုုိးရာတြင္ ကရုုဏာႏွင့္ပညာသည္ မရွိမျဖစ္ အဓိကေနရာမွလုုိအပ္ပါ၏။ ကရုုဏာသာရွိ၍ ပညာအားနဲပါလွ်င္ ထုုိထုုိလုုပ္ရပ္တုုိ႔သည္ ေကာင္းက်ိဴးနဲတတ္ပါသည္။ ေစတနာရွိေသာ္လည္း ဥာဏ္ႏွင့္မယွဥ္ပါက နည္းလမ္းမွားသျဖင့္ေကာင္းက်ိဴးမရဘဲ ဆုုိးက်ိဴးျဖစ္ရတတ္သည္ဟုု ဆုုိလုုိ၏။ တဖန္ ပညာသာတတ္၍ ကရုုဏာအားနဲလွ်င္လည္း အၾကင္နာမဲ့၍ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တတ္သျဖင့္ ေလာကသားမ်ား၏ အားထားရာမျဖစ္ေတာ့ဘဲ ဆုုိးက်ိဴးမ်ားကုုိ ဖန္တီးတတ္ေသာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အႏ ၱရာယ္ျပဳတတ္သူ ျဖစ္တတ္ပါသည္။ ထုုိ႔ေၾကာင့္ ေလာကေကာင္းက်ိဴးကုုိ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္  ကရုုဏာႏွင့္ပညာ ဤႏွစ္ျဖာသည္ အမွန္ပင္ မရွိမျဖစ္လုုိအပ္လွပါ၏။ သုုိ႔မွသာလွ်င္ ေလာကသားတုုိ႔အတြက္ စစ္မွန္ေသာ ေကာင္းက်ိဴးခ်မ္းသာမ်ားကုုိ ခံစားၾကရမည္ျဖစ္ေလသည္။ ထုုိသူႏွစ္ေယာက္တုုိ႔၏ ရင္တြင္း၌ရွိေသာ စိတ္ပုုိင္းဆုုိင္ရာအရည္အေသြးမ်ားကုုိ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုုရားရွင္သည္ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ျဖင့္ သိေတာ္မူေလျပီ။ ထုုိ႔ျပင္ သုုေမဓာရွင္ရေသ့၏ အနာဂတ္ကုုိ ဆင္ျခင္ေတာ္မူေသာအခါ၌လည္း ေနာင္ေလးအသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းၾကာေသာကာလဝယ္ ဘဒၵကမၻာ၌ ေဂါတမအႏြယ္ေတာ္ျဖင့္ ဘုုရားအျဖစ္သုုိ႔ အမွန္မုုခ် ေရာက္ရွိမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကုုိလည္း သိေတာ္မူသည့္အျပင္ သုုမိတၱာမည္ေသာ အမ်ိဴးေကာင္းသမီးေလးသည္လည္း ေလးအသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းတုုိ႔ပတ္လုုံး ပါရမီျဖည့္ဘက္အေနျဖင့္ မလြဲမေသြ ပါဝင္ျဖည့္ဆည္းလိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းတုုိ႔ကုုိလည္း သိျမင္ေတာ္မူေလ၏။ ထိုု႔ေၾကာင့္ပင္ ဒီပကၤရာဘုုရားရွင္က သူတုုိ႔ႏွစ္ဦးအား ဤသုုိ႔ဗ်ာဒိတ္စကား မိန္႔ၾကားေတာ္မူေလ၏။ ( ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္ )