ဗကသေက်ာင္းသားမ်ား ႏွင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဟန္ခ်က္မ်ား ။

by Naing Ko Zaw on Sunday, June 24, 2012 at 9:35am · 

 

  ကိုမိုးထက္ေန ၊ ကိုေက်ာ္ကိုကို ၊ ကိုရဲရင့္ေက်ာ္  တို႔ကို မႏၱေလးခရိုင္ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢမွ ဦးေဆာင္က်င္းပေသာ ဂၽြန္(၂၁) ေျမနီကုန္း အေရးအခင္း ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အခမ္းအနားတြင္ ေတြ႔ရစဥ္ ။

လက္ရွိေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ လႈပ္ရွားမႈ ကို က်ယ္ျပန္႔မလာဘူး၊ အားမရဘူး၊ လို႔ ဖိတ္ၾကားတဲ့ပြဲေလးေတာင္ မအားလပ္လို႔ ဘာလို႔ညာလို႔ နဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ေတာင္ ဆင္ေျခ ေတြ တစ္ေလွၾကီးနဲ႔ ေလ...။ အားမရရင္ ကိုယ္တိုင္ထြက္လုပ္ပါ..။ ကိုယ္တိုင္ထြက္ ဦးေဆာင္ပါ ။ ေခတ္ကာလ အေျခအေနကို ဇြတ္ထပ္တူ ခ်ျပီး  ငါတို႔တုန္းက... ငါတို႔တုန္းက ဆိုျပီး ေက်ာင္းသားေတြကို ဖိအား မေပးပါနဲ႔...။ ၈၈မွာ လူတိုင္းထြက္တဲ့ ေခတ္ကို ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ျပီး ၈၉-၉၀-၉၁ ေတြ မွာ ခင္ဗ်ားတို႔ အသားက်ခဲ့သလို ခုေခတ္ကေလးေတြမွာမရခဲ့ဘူး။ ေရွ႔ ႏွစ္ေတြမွာလည္း ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္ကြက္ျပီး ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒါဏ္ေတြခ်ျပီးအသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ ျပည္သူေတြကို 

 ေျခာက္လွန္ခဲ့တယ္။ ဒါေတြလုပ္ရင္ ေထာင္ႏွစ္ရွည္က်မယ္၊ဘဝပ်က္မယ္ ဆိုတဲ့ အသိကို စြဲေအာင္ ရိုက္သြင္းခဲ့တယ္။ ခု မိဘ ျဖစ္ေနသူေတြဟာ ဒီအရိပ္ၾကီးကို ပူပန္ေနၾကဆဲ ျဖစ္တယ္။ လက္ရွိ တက္ေနတဲ့ သူတို႔ ရဲ့ရင္ေသြးေတြကို ဒါေတြ ၾကဳံေလမလားလို႔ စိုးရိမ္ေနၾကဆဲ ျဖစ္တယ္။ဘာေၾကာင့္ စိုးရိမ္ေနလဲ...။ နယ္ခ်ဲ႔ေခတ္ကတည္းက ေက်ာင္းသားေတြဟာ တိုက္လာလိုက္ရတာ ..လြတ္လပ္ေရးရျပီးေတာ့လည္း မဆလတစ္ပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ ၊ ေနာက္ နဝတ၊ နအဖ ဒီေခတ္ေတြမွာ အလီလီတိုက္ရင္း ေသြးေျမေတြက်ခဲ့၊ အသက္ေတြ ေပးခဲ့၊ ေထာင္ေတြ က်ခဲ့၊ ပညာေရးေတြ ဆံုးရႈံးခဲ့နဲ႔  တစ္ေလွ်ာက္လံုး ေက်ာင္းသားဆိုတာ တိုက္ပြဲဝင္သူ ၊ ေခတ္အဆက္ဆက္ အစိုးရေတြကို ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္သူေတြ ဆိုတာ(အရပ္စကားဆိုရရင္ ဖိုက္တာေတြလို႔) စြဲထင္ေနတာ မဆန္းဘူး ေျပာရမလိုပါပဲ။ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ ၊ လက္ရွိပညာေရး ဝန္ထမ္းေတြ၊ ေဒသ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး က ပုဂၢဳိလ္ေတြ ကိုယ္တိုင္ စြဲထင္ေနၾကဆဲ (အခ်ဳိ႔) ရွိေနဆဲ ဆိုတာ ယခု လႈပ္ရွားေနတဲ့ သမဂၢျပန္ေပၚထြန္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ၊ သမဂၢဖြဲ႔တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ေခၚယူသတိေပးတာ၊ က်င္းပခြင့္ေတြ တားစည္းတာ၊ က်င္းပတဲ့ေနရာေတြ ကို က်င္းပခြင့္မျပဳဖို႔ ဖိအားေပးတာေတြ ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ လက္ရွိ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားမွာ ႏိုင္ငံ့ အေျခအေနကို အမွန္မျမင္ ၊ အသိမၾကြယ္ပဲ၊ မရွက္မေၾကာက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူေတြ ရွိေနဆဲ ဆိုတာ ျမင္ေတြ႔ ႏိုင္ပါတယ္။ ဥပေဒထဲမွာရွိတဲ့ လြတ္လပ္စြာ ဖြဲ႔စည္းခြင့္ကို ရွိေနျပီဆိုျပီး မ်က္ေမွာက္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကို အရမ္းကာေရာ ေျမွာက္မေပးသင့္ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ဘာမွ မသိတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစား အခ်ဳိ႔ ရွိေနတယ္ဆိုတာေၾကာင့္ပါပဲ..။ ဒါကို ခင္ဗ်ားတို႔ လက္ခံမွာပါ။ ဒါကို နားလည္ေပးဖို႔လိုပါတယ္။

ထို႔အတူ ပဲ ေခတ္ေျပာင္းေနျပီ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဆန္႔က်င္ လမ္းေပၚထြက္ ေခတ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ လိုအပ္တဲ့ အေနအထားေတြဟာ အဆင့္ဆင့္ သြားလို႔ရျပီဆိုတာ ျပည္သူၾကားမွာ မက်ယ္ျပန္႔ေသးဘူး။ ဒါေတြကို ဖန္တီးရပါလိမ့္မယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔လို႔ အေတြ႔ အၾကဳံရွိျပီး နားလည္တဲ့သူေတြက အိမ္မွာထိုင္ေန၊ လုပ္ေနတဲ့သူေတြ လာရင္ အလွဴေငြေလး ထည့္ရံုနဲ႔ တာဝန္ေက်လွျပီ ထင္ေနလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ ကို္ယ့္လုပ္ႏိုင္တဲ့ အားနဲ႔ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ လကိရွိေခတ္ကို နားလည္ အသားက်ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ကူညီေပးသင့္ပါတယ္။ အလွဴေေငြ ထည့္မယ္ မင္းတို႔လုပ္က် ၊ ဟိုဟာလုပ္ ၊ ဒီဟာလုပ္ ဆိုျပီး တြန္းအားေပးရေအာင္  ေက်ာင္းသားကေလးေတြဟာ ေငြဝယ္ကၽြန္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒိကေန႔ေက်ာင္းသားေတြဟာ နားလည္သိႏိုင္သမွ်အားနဲ႔ ဖိအား အမ်ဳိဳးမ်ိဳးၾကားက လႈပ္ရွားေနရတာကို  ခင္ဗ်ားတို႔ သိပါတယ္။ ေက်ာင္းအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက ဖိအားေပးတယ္။ ဘြဲ႔ရေတြေတာင္ ဘာမွလုပ္စားလို႔ မရတဲ့ေခတ္မွာ ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ မလိုအပ္ပဲ ေက်ာင္းထုတ္ခံသင့္ မခံသင့္ နားလည္ေပးေစလိုပါတယ္ ။ (ကိုယ့္သားသမီး ဆိုရင္ေရာ ေျမွာက္ေပးမွာပဲလား) ေမးခ်င္ပါတယ္။ ထို႔အတူ အိမ္ေတြက တားျမစ္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခတ္ကလို အိမ္ကလြယ္လြယ္ဆင္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း သြားအိပ္၊ သြားစား ဖို႔ မလြယ္ေတာ့တဲ့ေခတ္ပါ။ အျပင္မွာရပ္တည္ရေအာင္ ကုန္ေဈးႏႈန္းကို ခင္ဗ်ားတို႔သိပါတယ္။ သိပ္ျပီး ဖိအားမေပးၾကပါနဲ႔လို႔ ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။

လက္ရွိေက်ာင္းသားေတြဟာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဖြဲ႔စည္းရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ ၊ သမဂၢ အေဆာက္အဦ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ ခြင့္ ရဖို႔၊ ၾကိဳးစားေနၾကပါတယ္။ ပါဝင္ပူးေပါင္းေပးၾကပါဦး။ လတ္တေလာမွာလည္း ၾကဳံေတာင့္ၾကဳံခဲ ဆဲဗင္းဂ်ဳလိုင္ ႏွစ္ ၅၀ ျပည့္ အခါသမယနဲ႔တိုက္ဆိုင္ေနခ်ိန္မွာ သမိုင္းကေပးလာတဲ့ အတိုင္း သူတို႔ ထမ္းရြက္ဖို႔ စည္ကားစြာက်င္းပႏိုင္ဖို႔ ပင္ပန္းခဲယဥ္းစြာ လႈပ္ရွားေနရပါတယ္။ ၾကားမိသေလာက္ ဘ႑ာအင္အားဟာ လံုေလာက္မႈ မရွိေသးပါဘူး။ သူတို႔ ေက်ာင္းသားေတြ အခ်င္းခ်င္း ေခါင္းျခင္းဆိုင္ ပူပန္ေန ၾကေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ကေတာ့ အလွဴလာခံရင္ ပံုမွန္ထည့္ျမဲေလာက္ ထည့္ျပီး ဟုတ္လွျပီ မွတ္ေနၾကတာပါ။ သူတို႔ေနရာက ေတြးျပီး ပူတဲ့သူက ခပ္ရွားရွားပါ။ ရွိလည္းရွိပါတယ္ ပူပင္ေပးတဲ့သူေတြ။ ေက်းဇဴးတင္ထိုက္တဲ့ ရဲေဘာ္ေဟာင္းၾကိးေတြပါပဲ။

ထို႔အတူ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဆိုတာ တကၠသိုလ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရဲ့ ပုရဝဏ္ထဲ ရပ္တည္ရတဲ့ ေက်ာင္းသား အဖြဲ႔အစည္း   ျဖစ္တာနဲ႔ အညီ တကၠသိုလ္အက္ဥပေဒ ေပၚထြန္းေရးကို ၾကိဳးစားေနပါတယ္။ ဒါကို လြတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ မိဘျပည္သူေတြက ဝိုင္းကူရမွာပါ။ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေအာက္ မွာ အရပ္ဘက္လူမႈဝန္းက်င္ထဲ မွာ ရပ္ရတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း မဟုတ္တာေၾကာင့္ အရပ္ဘက္ဖြဲ႔စည္းခြင့္ ဥပေဒေတြနဲ႔ ညိွစြန္းတယ္ ျခိမ္းေျခာက္ျပီး ဖိအားေပးေနတာေတြ ျမင္ၾကတဲ့ အတိုင္းပါပဲ။ ဒါေတြကို အသိမၾကြယ္ေသးတဲ့ ကေလးေတြ ေနရာက စဥ္းစားေပးၾကပါ။ သြားေျဖရွင္းရတာ ခင္ဗ်ားတို႔ မဟုတ္ပါဘူး။သူတို႔ပါ...အေတြ႔အၾကဳံ အရမ္းႏုေနပါေသးတယ္။

လမ္းေလွ်ာက္သင္ေနတဲ့ ကေလးေတြ လြတ္ေပးရမွာ လက္ခံပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း  ေျပး  ေျပး ေျပး ဆိုျပီး ဇြတ္ ဖိအားေပးရင္ ေတာ့ အလဲလဲ အျပိဳျပိဳ ျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္။ ေဘးမွာ လက္တြဲျပီး ဝိုင္းရံေပးေနတဲ့ ဗကသ(အထက္ဗမာျပည္) ျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္ေရး ေကာ္မတီက တာဝန္ယူေနတဲ့ ကိုရဲရင့္ေက်ာ္၊ ကိုေအာင္မႈိင္းဆန္း၊ ကိုမိုးထက္ေန တို႔ကို  ေမးၾကည့္တဲ့ အခါ ေက်ာင္းသားသစ္ေတြ ကိုယ္တိုင္ က ရပ္တည္ရန္ ခက္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းပိုင္းဆိုင္ရာေတြ ၊ ေက်ာင္းအခ်ိန္ပိုင္းဆိုင္ရာေတြေၾကာင့္ သူတို႔ကေန ေက်ာင္းသားသစ္ေတြ ထံ လြဲအပ္တာ လက္မခံပဲ ေဘးက တြဲေနေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုတာ ကိုသိရပါတယ္။

ဒီ ေကာ္မတီဝင္ေတြဟာ ေက်ာင္းသားေဟာင္းၾကိးေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ ေက်ာင္းသားသစ္ေတြရဲ့ ေဝယ်ာဝစၥေတြ၊ စာေရး စာရိုက္ က အစ ၊ ပြဲက်င္းပဖို႔ စီစဥ္ေပးရတာေတြ ကေလးေတြနဲ႔ စိမ္းေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ၾကိးေတြကို ေလွ်ာက္ထား ထိစပ္ေပးရတာေတြ... ေနာက္ဆံုး ဘ႑ာရွာၾကံရာမွာလည္း ဒီေက်ာင္းသားေဟာင္းၾကီးေတြက ခင္ဗ်ားးတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ သိကၽြမ္း ရင္ႏွီးတဲ့အတြက္ ေနရာထိုင္ခင္း သိတဲ့အတြက္ ေကာ္မတီဝင္ေတြကပဲ ဘ႑ာရွာၾကံေပးေနရတာ အားလံုးသိေနတာပဲ။ အဲေတာ့ ေကာ္မတီဝင္ေတြရဲ့ ပင္ပန္းမႈ လိုအပ္မႈကို သိပါလ်က္ ဗကသ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ စတင္ခဲ့သူေတြကို ဗကသျဖစ္ေျမာက္ေရးမွာ ကန္႔လန္႔  ကန္႔လန္႔ ျဖစ္ေနတယ္ လို႔ ေျပာဆိုေနၾကတာလည္း စဥ္းစားဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ခင္ဗ်ားေရာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ ဒိေကာ္မတီဝင္ေတြ လို စီးပြားေရး မလုပ္ဘဲ အိမ္ေတြရဲ့ အျငိဳအျငင္ခံျပိး ေန႔မအား ညမအား  ေျပးလႊားလုပ္ေပးႏိုင္သလား စဥ္းစားရပါလိမ့္မယ္။ မလုပ္ေပးႏိုင္ပဲ ေဝဖန္တာထက္  ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္ျမန္ၾကီး ဗကသ ေပၚေစခ်င္ရင္ မ်ားမ်ားၾကီး ဝိုင္းဝန္းအားထုတ္ဖို႔ လိုပါေၾကာင္း ၊ ရႈျမင္ပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ပါတယ္။


ေနာက္ဆက္တြဲ-
ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(ဗဟို လုပ္ငန္းေကာ္မတီ) ဆိုျပီး တစ္ ႏိုင္ငံလံုး နဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ဗကသဖြဲ႔စည္းထားျပီးျပိလို႔ ကိုရဲရင့္ေက်ာ္က ေျပာပါတယ္။ ( ရန္ကုန္ အေျခစုိက္တဲ့ အခါ ဦးေဆာင္မႈ အလွမ္းကြာေဝးတဲ့ အတြက္ မႏၱေလးမွာ အထက္ဗမာျပည္လုပ္ငန္းေကာ္မတီ ကို ေကာ္မတီခြဲ (လုပ္ငန္းခြဲ) တစ္ခု အျဖစ္ ထပ္မံ  ဖြဲ႔စည္းတာ ျဖစ္တယ္  ) ( ကြဲေနတာ မဟုတ္ပါဘူး  နယ္ေျမေဒသအတြက္ ခြဲလုပ္ရတာပါ .. ) လို႔ ဆိုပါတယ္။ အထက္ဗမာျပည္က ေကာ္မတီဝင္ ၆ ဦး လံုး  ဗဟိုလုပ္ငန္းေကာ္မတီ ထဲမွာ ပါဝင္ဖြဲ႔စည္းထားတာ ျဖစ္လို႔ ဗကသေတြ ကြဲေနသလားဆိုတာ ေမးရန္ မလိုေတာ့ေၾကာင္း ၊ တခုတည္းေသာ ဗကသ ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ေလးေလးနက္နက္ေျပာပါတယ္။ ဗမာ လို႔ ဆက္လက္သံုးေနရျခင္းဟာ ရွိထားခဲ့တဲ့ သမိုင္း ဂုဏ္ရွိန္ဝါ ကို ေလးစားတာျဖစ္ေၾကာင္း၊  ေက်ာင္းသားထုၾကီး ေခတ္ေကာင္းစဥ္က  မွည့္ေခၚခဲ့တဲ့ နာမည္ကို လက္ရွိလႈပ္ရွားေနတဲ့ ေက်ာင္းသား အနည္းငယ္က ကိုယ့္မင္းကိုယ့္ခ်င္း ေျပာင္းလဲ ဖို႔ ဆိုတာ သမိုင္းကို ေစာ္ကားတယ္ လို႔ ခံယူပါေၾကာင္း၊ တစ္ခ်ိန္မွာ စစ္မွန္ျပည့္စံုတဲ့ ေက်ာင္းသားညီလာခံၾကီးကေန ေျပာင္းလဲ ဖို႔ လိုအပ္တယ္ လို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ရင္ ေက်ာင္းသားတိုိင္းက ေက်နပ္စြာ လက္ခံၾကမွာပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔ အတြက္ ဗမာျပည္၊ ျမန္မာျပည္ ဆိုတာ ကို အျငင္းအခုန္ မလုပ္ေစခ်င္ေၾကာင္း အျငင္းအခုန္လုပ္လွ်င္ ရွိတဲ့ အင္အားေလး ညီညႊတ္မႈ ထိခိုက္လာႏိုင္ေၾကာင္း ၊ ထိုအေၾကာင္းအရာကို တြန္းအားေပးေနသူေတြကို ေက်ာင္းသားထု ညီညြတ္ေရး ပ်က္စီးေစသူေတြ လို႔  ေျပာခ်င္ပါေၾကာင္း၊ အခ်ိန္တန္လွ်င္ ေခၚယူမည္  ညီလာခံအထိေစာင့္ရန္ လိုေၾကာင္း ၊ ာီလာခံ ျဖစ္ေပၚလာရန္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေက်ာင္းသားမ်ား၊  ေက်ာင္းသားေဟာင္းၾကီးမ်ား၊ လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ပုဂၢဳိလ္မ်ား  မွ ေက်ာင္းသားသမဂၢ လႈပ္ရွားမႈေတြ ဖြဲ႔စည္းမႈေတြ ကို လက္ခံအားေပးမႈ ၊ ဝိုင္းဝန္းကူညီေပးမႈ တို႔အေပၚ မ်ားစြာ တည္ရွိေနေၾကာင္း ၎က ေျပာၾကားသြားပါတယ္။



ေလးစားစြာျဖင့္-
ႏိုင္ကိုေဇာ္
(ေတြ႔ဆံု စီစဥ္တင္ျပသူ ေဆာင္းပါးရွင္၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္ပါ၍ နားလည္မႈ လြဲေခ်ာ္ခဲ့ပါက ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ကို ကုိယ္စားမျပဳပါေၾကာင္း သိေစအပ္ပါသည္။)