ဒီမိုကေရစီယဥ္ေက်းမႈ

by Wai Maw on Saturday, June 2, 2012 at 12:41am 

ဦးဖိုးသာေအာင္

၂။၆။၂၀၁၂

ျပည္သူေတြ ဆႏၵျပၾကတယ္၊ အလုပ္သၼားေတြ ဆႏၵျပၾကတယ္၊

ဒီအေပၚမွာ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ေဝဘန္ ေဆြးေႏြးစကားေတြ ေျပာလာၾကတယ္၊

ဆႏၵျပတာ ေကာင္းသလား၊ မေကာင္းဘူးလားေပါ့။

ဒီမိုကေရစီဆိုတာ အမ်ားဆႏၵျဖစ္တယ္၊ ဒီမိုကေရစီလိုခ်င္လို႔ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စား အနစ္နာခံၿပီး တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကတာသည္ အမ်ား၏ ဆႏၵကို ထုတ္ေဖၚခြင့္ရဖို႔ပဲျဖစ္တယ္၊

ဒါေၾကာင့္ ဆႏၵျပျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီ၏ ဓေလ့စရိုက္သြင္ျပင္လကၡဏာပဲျဖစ္ပါတယ္၊

ဆႏၵျပျခင္း ယဥ္ေက်းမႈ႔သည္ အစဥ္အၿမဲထြန္းကားေနရမည္သာျဖစ္ပါသည္၊

မည္သူကမွ် အမိန္႔အာဏာႏွင့္ ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္စီးျခင္းမ်ဳိး မလုပ္ရပါ၊

ဒါကို အဆင့္အတန္းမီ လူ႔သမဂၢဟု ေခၚပါသည္။

သို႔ေသာ္ ျပည္သူလူထု၏ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ မေက်နပ္ခ်က္မ်ားကို ထုတ္ေဖၚဆႏၵျပသည့္ လူထုအခြင့္အေရးကို အလြဲသံုးစားလုပ္ျခင္း၊ အသံုးခ်ၿပီး လိုရာဆြဲျခင္း၊ ဖ်က္လိုဖ်က္စီးလုပ္ျခင္း၊ ေသးသိမ္ေမွးမွိန္ေအာင္လုပ္ျခင္း၊ ဝါဒစြဲျဖင့္ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းေပးျခင္း၊ ေနာက္ဆံုး အၾကမ္းဖက္မႈ႔ျဖစ္ပြါးေအာင္ တြန္းပို႔ၿပီး ဆႏၵျပျခင္းဆိုသည့္ ဒီမိုကေရစီ ယဥ္ေက်းမႈ႔ကို ဖ်က္စီးမည့္ လုပ္ရပ္အေပၚ အေတာ္ႀကီး သတိထားေဆာင္ရြက္ၾကရန္လိုပါသည္။

၁၉၈၈ခုႏွစ္ လူထုတရပ္လံုး၏ အေထြေထြ မေက်နပ္ခ်က္မ်ားအရ ေပၚထြန္းလာခဲ့သည့္ လူထုအေရးေတာ္ပံုဆႏၵျပပြဲႀကီးသည္ ႀကီးက်ယ္ျမင့္မားလွပါသည္၊ မွန္ကန္ေကာင္းမြန္လွပါသည္၊

သို႔ေသာ္ စစ္အစိုးရဆိုးက အၾကမ္းဖက္ဆူပူမႈ႔ျဖစ္ေအာင္ တမင္ဖန္တည္းလိုက္ပါသည္၊

ရန္ကုန္ရွိ ကုန္သြယ္ေရး ဂိုေထာင္ႀကီးမ်ားကို သူတို႔လူမ်ားက အလွ်င္ဦးေအာင္ေဖါက္ယူျပၾကၿပီး လူထုက ေနာက္မွ လိုက္၍ေဖါက္ယူေအာင္ ဖန္တည္းပါသည္။

ဤကဲ့သုိ႔ေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ဆႏၵျပပြဲကို အၾကမ္းဖက္လုယက္ပြဲျဖစ္ေအာင္ ဖန္တည္းၿပီး လူထုကို ႏွိပ္ကြပ္ကာ စစ္အာဏာသိမ္းမႈ႔ အသစ္တခု ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါသည္၊

ယေန႔အစိုးရသည္ ယၡင္က စစ္အစိုးရလက္က်န္ႏွင့္ လက္သစ္မ်ားပင္ ျဖစ္ေနပါေသးသည္။

ဒါေၾကာင့္ ရိုးသားစြာ ဆႏၵျပပြဲမွ အၾကမ္းဖက္လုယက္ပြဲႀကီးျဖစ္ေအာင္လည္း အစိုးရမ်ားဘက္မွ ျပဳလုပ္တတ္ၾကပါသည္၊

ဒီလိုလုပ္ရပ္မ်ဳိးသည္ ႏိုင္ငံေရးတြင္ ရိုးေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ဖန္တည္းရန္ အလြန္လြယ္ကူသျဖင့္ သတိထားရန္အထူးလုိအပ္ပါသည္။

အခ်ဳိ႔ေသာ အစိုးရမ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္လည္း မိမိတို႔အစိုးရ သက္ဆိုးရွည္ရန္၊ မိမိတို႔အဖြဲ႔အစည္းပါတီမ်ား အာဏာရရန္အတြက္ လူထု၏ မေက်နပ္ခ်က္မ်ားကို အသံုးခ်ၿပီး ဆႏၵျပပြဲမ်ား ေပၚေပါက္လာေစရန္လွံဳေဆာ္ဖန္တည္းတတ္သည့္ အက်င့္မ်ားလည္း ရွိၾကျပန္ပါသည္၊ လူထုကို လွည့္စားသည့္ ဆႏၵျပပြဲမ်ဳိးပင္ျဖစ္ပါသည္၊

၁၉၆၇ ခုႏွစ္က ျမန္မာျပည္ ဆန္ ျပႆနာျဖစ္ေပၚမႈ႔ကို ဗိုလ္ေနဝင္းစစ္အစိုးရက မေျဖရွင္းႏိုင္သျဖင့္ ရန္ကုန္ေန တရုတ္လူမ်ဳိးမ်ားက ရိုင္းျပသည္ဟု ဖန္တည္းၿပီး တရုတ္ ဗမာ အဓိကရုဏ္းအျဖစ္ ဖန္တည္းေျဖရွင္းခဲ့ၾကပါသည္၊ ထိုနည္းတူ ျပည္သူလူထု၏ စားဝတ္ေနေရး အၾကပ္အတည္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ျပႆနာမ်ားကို ကုလားဗမာ အဓိကရုဏ္း မ်ားအျဖစ္ အစိုးရဆိုးမွ ဖန္တည္းတတ္သည့္ အစဥ္အလာႀကီးလည္းရွိေနပါသည္။

ထိုနည္းတူ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္းေသြးကြဲၿပီး ပဋိပကၡျဖစ္ေအာင္ ဖန္တည္းလုပ္ေဆာင္တတ္ၾကျပန္ပါသည္

၊ ဤသည္မ်ားမွာ လူထု၏ အၾကပ္အတည္းကို အမွန္တကယ္ေျဖရွင္းမေပးႏိုင္သည့္ အစိုးရဆိုးမ်ား၏ ေသာက္က်င့္ဆိုးမ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။

*ေရွ႔တစ္လွမ္းတိုး ေနာက္ႏွစ္လွမ္းဆုတ္* နည္းစနစ္သည္ အင္မတန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ အစိုးရဆိုး လူယုတ္မာမ်ား၏ နည္းပင္ျဖစ္သည္၊

ဤနည္းကို ဗိုလ္ေနဝင္းလူယုတ္မာႀကီး ကိုယ္တိုင္ က်င့္သံုးခဲ့သည္၊

သူတို႔ စစ္အာဏာရွင္ တစ္စု၏ အေတာမသတ္ႏိုင္သည့္ ေလာဘမီးေၾကာင့္ ၾကြယ္ဝသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မွီတင္းေနထိုင္ၾကသည့္ ျပည္သူလူထုႀကီးသည္ ဆင္းရဲမြဲေတၿပီး ပညာမဲ့မ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကရသျဖင့္ ေပၚေပါက္ခဲ့သည့္ အေထြေထြေသာ လူထု၏ မေက်နပ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ႀကီး ေပါက္ကြဲမည့္အေျခကို ဆိုက္လာသည့္ ၁၉၈၆ မွ ၁၉၈၈ ခု ကာလမ်ားတြင္ ဗိုလ္ေနဝင္းက စနစ္တက်ျဖင့္ *ေရွ႔တစ္လွမ္းတက္ ေနာက္ႏွစ္လွမ္းဆုတ္* ေပၚလစီကို ခ်ၿပီး သံုးပါေတာ့သည္။

ေပၚလစီ၏ အဓိပၸါယ္မွာ လူတဦးသည္ တစ္ေန႔အတြက္ လုပ္အားခ ေငြက်ပ္တစ္ရာရသည္ကို မေလာက္ငပဲ မေက်နပ္ျဖစ္ခါ ေပါက္ကြဲမည့္ အခ်ိန္တြင္ ေပါက္ကြဲေအာင္ တမင္ေျမွာက္ပင့္ ဖန္တည္းၿပီး ငတ္ျပတ္ေနသူကို တေန႔လုပ္ခငါးဆယ္ျဖင့္ မလႊဲသာမေရွာင္သာေတာ့ပဲ လုပ္ရမည့္ အေျခကိုေရာက္ေစၿပီးမွ ကယ္တင္ရွင္လုပ္ကာ တစ္ေန႔လွ်င္ ခြန္ႏွစ္ဆယ့္ငါးက်ပ္ ႏႈန္းသို႔ တိုးေပးၿပီး ပဏာယူကာ ႏိုင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္သည့္ ပံုစံပင္ျဖစ္သည္။ ကြယ္လြန္သူ ေခတၱသမၼတ ဦးေမာင္ေမာင္က *ခင္ဗ်ားတို႔ တစ္ေန႔က်ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ျပန္ၿပီးတမ္းတၾကရမယ္* ဆိုသည့္ စကားသည္ ဗိုလ္ေနဝင္း၏ တစ္ပါတီစနစ္ကိုႀကိဳက္သလား ပါတီစံုစနစ္ကို ႀကိဳက္သလားဆိုသည့္ ပရိယာယ္စကားကို မီးေမွာင္းထိုးျပလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္၊

သို႔ေသာ္ ကမၻာ့သမိုင္းေရစီးေၾကာင္းေျပာင္းလဲမႈ႔ေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္မ်ား ထင္တိုင္းမေပါက္ပဲ ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္၊ မည္သို႔ဆိုေစ ဆႏၵျပပြဲမ်ား၏ သတိထားစရာပင္ျဖစ္ပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လြတ္လပ္ရးမရမီကပင္ ဗ.က.ပ ေခၚ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီလည္း ေပၚထြန္းခဲ့သည္၊

ယေန႔အထိလည္း အသက္ရွည္ဆဲပင္ျဖစ္သည္၊

ျမန္မာျပည္ကို ကြန္ျမဴနစ္ႏိုင္ငံျဖစ္ရန္ နည္းစံုဘက္စံုျဖင့္ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကသည္၊

လူထုအံုၾကြမႈ႔၊ ဆႏၵျပပြဲႀကီးမ်ား အမ်ဳိးမ်ဳိးကိုလည္း ဗ.က.ပ ေျမေအာက္ယူဂ်ီမ်ားက ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည့္ သာရကမ်ားလည္း အထင္ကရရွိခဲ့ပါသည္၊

ေက်ာင္းသား၊ အရပ္သား၊ ဘုန္းႀကီး၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ဝန္ထမ္း စသည့္ ဘက္စံုေဒါင့္စံုမွ လူထုလူတန္းစား အသီးသီးထဲတြင္ ဗ.က.ပ ယူဂ်ီမ်ားရွိခဲ့ပါသည္၊

သူတို႔၏ ႀကိဳးပမ္းမႈ႔မ်ားေၾကာင့္လည္း လူထုလႈပ္ရွားမႈ႔ သပိတ္တိုက္ပြဲမ်ား အဆက္မျပတ္ေပၚေပါက္ခဲ့ၾကပါသည္၊

ဗိုလ္ျပဳတ္ႀကီး ေမာင္ခင္ညႊန္႔တို႔ အဖြဲ႔က ထုတ္ေဝခဲ့သည့္ အာဏာသိမ္းရန္ႀကံစည္သူမ်ား (စာအုပ္အနီ)မွာ အထင္အရွား ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။

ဗ.က.ပ ယူဂ်ီမ်ား ဖန္တည္းသည့္ ဆႏၵျပပြဲမ်ားႏွင့္ ဗ.က.ပ မ်ားပါဝင္ပါတ္သက္လာသည့္ ဆႏၵျပပြဲမ်ားသည္ လူထု၏ ဆႏၵထက္ ဗ.က.ပ တို႔၏ ဝါဒစြဲရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားက ပိုမိုလႊမ္းမိုးေနသျဖင့္ ေအာင္ျမင္မႈ႔မ်ား မရခဲ့ၾကပါ၊

အက်ဳိးထက္ အဆိုးက ပိုမ်ားကာ အရႈံးထြက္ၿပီး လူထုပင္ နစ္နာခဲ့ရသည့္ ဆႏၵျပပြဲမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကရသည္မို႔ အထူးပင္ သတိထားရမည့္ ကိစၥျဖစ္ပါသည္။

လူထု၏မေက်နပ္ခ်က္ကို ထုတ္ေဖၚဆႏၵျပရန္ကိစၥမွာ လွံဳ႔ေဆာ္သူ၊ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳသူ၊ အနစ္နာခံသူရွိဖို႔လည္း လိုပါသည္၊

သို႔ေသာ္ ထိုဦးေဆာင္သူသည္ ဗ.က.ပ ျဖစ္ျခင္း၊ ဗ.က.ပ လုိလားသူျဖစ္ေနသည္က အေရးမႀကီးေသးပါ၊

အေရးႀကီးတာက ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒလႊမ္းမိုးေရးႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္ႏိုင္ငံျဖစ္လာေရး စသည့္ ပေရာဂမ်ားပါလာပါက ၎ဆႏၵျပပြဲမွာ က်ရႈံးမည္သာ ျဖစ္ၿပီး၊ အက်ဳိးမျဖစ္ထြန္းပါ၊

အေၾကာင္းမွာ ကမၻာသူကမၻာသားမ်ားသည္ မာကၥ္ဝါဒ၊ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒကို လံုးဝလက္မခံၾကေတာ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္၊

ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ေခတ္ဆႏၵျပပြဲမ်ားတြင္ ဝါဒစြဲ ကင္းရွင္းရန္လံုးဝအေရးႀကီးပါသည္။

ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စက္ရုံအခ်ဳိ႔မွ အလုပ္သမားေတြ ဆႏၵျပၾကၿပီ၊ ၿမိဳ႔နယ္ေတြမွာ လွ်ပ္စစ္မီး၊ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား လံုေလာက္စြာ မရရွိၾကသျဖင့္ ျပည္သူေတြ ဆႏၵျပၾကၿပီ၊ လယ္ေျမ ယာေျမ ဥယ်ာဥ္ေျမေတြကို မတရား သိမ္းယူခံရသျဖင့္လည္း ဆႏၵျပမႈ႔ေတြျပဳလုပ္စျဖစ္ေနၾကၿပီ၊ မွန္သည္၊

လုပ္ကိုလုပ္ၾကရမည္၊ သို႔ေပမင့္ အထက္ကဆိုခဲ့သည့္ အစိုးရဆိုးမ်ား၊ ဝါဒဆြဲယိမ္းသူမ်ား၏ ဦးေဆာင္စြက္ဖက္မႈ႔မ်ားကို သတိထားၾကရမည့္အျပင္၊ *က* သံုးလံုးေပၚလစီႏွင့္ ကိုက္ညီေစရန္လည္း သတိျပဳၾကရပါမည္။

ေၾကာင္းက်ဳိးဆီေလွ်ာ္မႈ႔ရွိရမည္၊ အကန္႔အသတ္ရွိရမည္၊ အက်ဳိးအျမတ္လည္းရွိရမည္၊

ဤသံုးခ်က္ႏွင့္ ျပည့္စံုေအာင္ ေခါင္းေဆာင္က အရည္အခ်င္းရွိၿပီး အေမွ်ာ္အျမင္ရွိရမည္ျဖစ္ပါသည္၊

ယေန႔လုပ္ခတိုးေရး၊ လွ်ပ္စစ္မီးအားရေရး၊ လယ္ယာေျမျပန္ရေရး ဆႏၵျပပြဲမ်ားသည္ က်ဳိးေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္ဆီေလွ်ာ္မႈ႔ရွိေနပါသည္၊

အကန္႔အသတ္ရွိရမည္ဆိုသည္မွာ အခ်ိန္၊ ေနရာႏွင့္ လႈပ္ရွားမႈ႔အတိုင္းအတာကို သတ္မွတ္ျပဳလုပ္ၾကရပါမည္။

စည္းစနစ္က်နၿပီး အၾကမ္းဖက္သည့္ အစြန္းသို႔ မေရာက္ေစရပါ၊

စစ္ တစ္မတ္သား အစိုးရသစ္၏ ဆႏၵျပမႈ႔နည္းဥပေဒမ်ား မထြက္ေသးျခင္းကိုလည္း ေစာင့္စရာမလိုပါ၊ ထြက္လာလွ်င္လည္း လူထုဆႏၵႏွင့္ မကိုက္ညီပါက ၎နည္းဥပေဒမ်ားကို ျပဳျပင္ရန္ ေျပာဆိုၾကၿပီး ဆက္လက္ဆႏၵျပႏိုင္ၾကပါသည္၊ အေရးႀကီးသည္မွာ မသက္ဆိုင္သူမ်ားကို မထိခိုက္ေစရန္ႏွင့္ ရုပ္ဝတၳဳပစၥည္းမ်ားကို မဖ်က္ဆီးမိေစရန္ျဖစ္သည္၊

ဤမွ်ေလာက္ဆိုလွ်င္ ဆႏၵျပျခင္းသည္ အကန္႔အသတ္ႏွင့္ညီညြတ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။

အက်ဳိးအျမတ္ကိစၥကေတာ့ ဆႏၵျပျခင္းသည္ ဆႏၵျပသူမ်ားအတြက္ သာမက အမ်ားျပည္သူအတြက္ အက်ဳိး အျမတ္ တစ္စံုတစ္ရာေတာ့ ရွိရမည္သာျဖစ္သည္

၊ ျပည္သူလူထု၏ ဆႏၵျပ သပိတ္ေမွာက္မႈ႔၏ အက်ဳိးရလာဘ္၏ အမ်ားစုကို အစိုးရဆိုးကလည္းေကာင္း ဝါဒစြဲ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုကလည္းေကာင္း ရရွိၿပီး ဆႏၵျပလူထုက အနည္းစုပဲရသည္ဆိုလွ်င္လည္း တြက္ေျခမကိုက္ပါ၊

တကယ္ေတာ့ ဆႏၵျပလူထုသည္ အစိုးရဆိုး၏ လက္ထက္တြင္ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားေပးဆပ္ၾကရသည္သာျဖစ္ပါသည္၊

ေပးဆပ္ရင္းႏွီးသေလာက္ အက်ဳိးအျမတ္မရသည့္ ဆႏၵျပမႈ႔မ်ဳိးသည္ မျဖစ္သင့္ပါ၊

သို႔ေသာ္ အက်ဳိးအျမတ္သည္ မေသခ်ာျဖစ္ေနၿပီး အျခားေရြးစရာလမ္းမရွိလွ်င္ေတာ့ လုပ္သင့္လွ်င္လုပ္ၾကရမည္သာျဖစ္ပါသည္၊

အက်ဳိးအျမတ္ဟူသည္မွာ ေအာင္ပြဲႀကီး မဟုတ္ေသးပါ၊

ေအာင္ပြဲႀကီးအတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္ေစမည့္ ေပးဆပ္ရင္းႏွီးမႈ႔ပင္ျဖစ္ပါသည္၊

ဤကဲ့သို႔ အက်ဳိးအျမတ္ကို ရေအာင္ မယူႏိုင္လွ်င္ ေအာင္ပြဲႀကီးႏွင့္ပိုမိုအလွမ္းေဝးသြားႏိုင္ၿပီး အရႈံးပင္ထြက္တတ္ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သပိတ္တိုက္ပြဲဟူသည္ *က* သံုးလံုး ေပၚလစီႏွင့္ ကုိက္ညီရန္ အထူးလိုအပ္ပါေတာ့သည္၊ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူသည္ အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါကို တြက္ခ်က္တတ္ရပါမည္၊

ေမြးခ်ိန္ ဖြါးခ်ိန္တန္မွ လက္သည္ေရာ ေမြးလူနာပါတၿပိဳင္တည္း ႀကိဳးစား အားထုတ္ရမည္သာ ျဖစ္သကဲ့သို႔ ပတ္ဝန္းက်င္၏ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိသည့္ အေျခအေနမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ရမည္ (သို႔မဟုတ္) ဖန္တည္းယူတတ္ရမည္သာျဖစ္ပါသည္ (ဥပမာ) ေဆးရုံေဆးခန္းျဖစ္ေစ၊ အနီးဝန္းက်င္တြင္ျဖစ္ေစ၊ ေမြးလူနာအတြက္ လိုအပ္သည့္ ေဆးဝါး၊ အသံုးအေဆာင္၊ အေထာက္အကူပစၥည္းမ်ားရွိေနသည့္ ေနရာမ်ဳိးပင္ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ပါ၍ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ျပည္သူမ်ားသည္ အဆက္ဆက္ေသာ စစ္အစိုးရဆိုးမ်ား၏ မတရားဖိႏွိပ္အနိုင္က်င့္မႈ႔ခံေနၾကရသည့္ ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္မ်ားသည္ ယေန႔ အစိုးရသစ္၏ လက္ထက္တြင္ ပေပ်ာက္သြားျခင္း မရွိေသးဘဲ အျပင္းထန္ဆံုး ခံေနရသည့္ အေျခအေနမ်ဳိးတြင္ ရွိေနပါသည္၊ ဒါေၾကာင့္ သပိတ္ေမွာက္ဆႏၵျပရန္ အလြန္တရာ က်ဳိးေၾကာင္း ဆီေလွ်ာ္ညီညြတ္သည့္ အခ်ိန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။

ယၡင္စစ္အစိုးရဆိုးမ်ားတြင္ ပါဝင္ပါတ္သက္ခဲ့ၾကသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ကမၻာ့ေခတ္ေျပာင္းမည့္ အေျခအေနကို ႀကိဳသိၿပီး ျပင္ဆင္မႈ႔မ်ားျပဳလုပ္ထားခဲ့ၾကပါသည္၊ ဒါေၾကာင့္ တရားမဲ့သိမ္းပိုက္ၿပီး ေမာင္ပိုင္စီးထားသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေျမ၊ ေရ၊ ေလ၊ မီး ႏွင့္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းအလံုးစံုကို တရားဝင္ျဖစ္ေစရန္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုႏွင့္အတူ စစ္ တမတ္သား အစိုးရက ႀကိဳးပန္းေနခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္၊ ဒါကို အိုဘားမား၊ ဟူဂ်င္းေတာင္၊ မန္မိုဟန္ဆင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဘန္ကီမြန္း တို႔မွ အစ လမ္းေဘးေန ၁၀၉၊၁၁၀ တို႔ အားလံုးသိေနၾကပါသည္၊ သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပါတ္သက္ခ်င္ၾကသည့္ ႏိုင္ငံႀကီးတို႔သည္လည္း သူ႔အက်ဳိး ကိုယ့္အက်ဳိးကို ၾကည့္ၿပီး လႈပ္ရွားေနၾကသည္သာျဖစ္သည္။

အေရးႀကီးလွသည္မွာ အေမရိကန္ဆင္ႀကီးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို မဟာဗ်ဴဟာအရ တရုတ္၏ ဗိုက္ေအာက္က ဆြဲထုတ္ၿပီး အေနာက္အုပ္စုႏွင့္ မိတ္ဘက္ဆက္ဆံေရးတည္ေဆာက္ရုံမွ်ျဖင့္လည္း ျမန္မာ့အေရးသည္ ေျပလည္အုံးမည္မဟုတ္ပါ၊ အေမရိကန္ ျမန္မာ အက်ဳိးတူ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ားတိုးတက္ေရးဆိုတာေလာက္ႏွင့္လည္း လံုေလာက္မွ်တမည္မဟုတ္ေသးပါ၊

ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဆိုရေသာ္ အေမရိကန္ အရင္းရွင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တျဖစ္လဲ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ား ပူးေပါင္းလုပ္ကုိင္မည့္ ျမန္မာ့စီးပြါးေရး က႑ျမွင့္တင္ေရးဟုဆိုလွ်င္ေတာ့ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးတိုက္ပြဲသည္ အရွိန္အဟုန္ႀကီးမားလာမည္သာျဖစ္ပါသည္။

ဒါေၾကာင့္ အရင္ ရွင္းရမည့္ ကိစၥသည္ စစ္အစိုးရဆိုး အဆက္ဆက္တြင္ မတရားသိမ္းပိုက္ခဲ့ၾကသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈ႔အားလံုးကို မူလပိုင္ရွင္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားထံ ျပန္လည္အပ္ႏွံေစေရးအတြက္ မွန္ကန္တိက်ျပတ္သားသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒေပၚေပါက္ၿပီး အေကာင္အထည္ေဖၚရန္ ျဖစ္ပါသည္၊ ဤသို႔ျဖစ္ေပၚလာေစရန္ ကူညီမည့္ ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားသည္သာ ျမန္မာ့ မိတ္ေဆြစစ္မိတ္ေဆြမွန္ျဖစ္ၿပီး ေရရွည္လက္တြဲသြားႏိုင္မည္သာျဖစ္ပါသည္။

မည္သုိ႔ဆိုေစ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး ဖလားလုပြဲသည္ အေနာက္ဘက္ကြင္းတြင္ ကစားေနရသည္မို႔ ဒီမိုကေရစီအလံမ်ားကိုလႊင့္ထူထားတာေတြ႔ေနရပါသည္၊ ဒါေၾကာင့္ ဆႏၵျပပြဲ၊ သပိတ္တိုက္ပြဲမ်ားျဖင့္ လက္ရွိလူထု၏ အၾကပ္အတည္းကို ေဖၚထုတ္သည္မွာ သင့္ေလွ်ာ္ေနပါသည္၊ ဟုတ္သည္ မွန္သည္ဆိုလွ်င္ လူတစ္ဦးခ်င္းျဖစ္ေစ လူထုတရပ္လံုးျဖစ္ေစ အရည္အတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္မရွိဘဲ ဆႏၵျပခြင့္ရွိသည္၊ ဒါသည္ပင္ အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးျဖစ္သည္။

ယဥ္ေက်းတိုးတက္လာသည့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ားတြင္လည္း သဘာဝအတိုင္း ပဋိပကၡမ်ားရွိၾကစၿမဲပါ၊ ယင္းပဋိပကၡမ်ားကို ေျဖရွင္းၾကရာ၌ ယေန႔ေခတ္တြင္ အေကာင္းဆံုးေသာ နည္းလမ္းသည္ သပိတ္ေမွာက္ဆႏၵျပသည့္ အႏုနည္းပင္ျဖစ္သည္၊ ဤနည္းကို လက္မခံခ်င္သည့္ သူမ်ားသည္ ေဖါက္ျပန္သည့္ အရိုင္းအစိုင္းမ်ားသာျဖစ္ၾကပါမည္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရးႏွင့္ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ျဖစ္သြားသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ပြင့္လင္းလူ႔အဖြဲ႔အစည္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီးတို႔သည္ အႏုနည္း သပိတ္လက္နက္ကို အစဥ္ကိုင္စြဲခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္သျဖင့္ သမိုင္းဝင္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ပီသသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ကို မည္သူမွ် ျငင္းခ်က္မထုတ္ႏိုင္ၾကေတာ့ပါ။

ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္တြင္ မတရားမႈ႔မ်ား ပေပ်ာက္ေရးအတြက္ ဆႏၵျပၾကပါ၊ ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုၾကပါ၊ *က* သံုးလုံးေပၚလစီႏွင့္ ကိုက္ညီၾကပါေစ၊ ဝါဒစြဲကင္းပါေစ၊ အၾကမ္းဖက္အစြန္းမေရာက္ပါေစႏွင့္၊ သို႔ေသာ္ လူတစ္စု၏ အက်ဳိးႏွင့္ လူထု၏ အက်ဳိးကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္တတ္ဖို႔ေတာ့ လိုပါသည္၊ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ *ေပါင္မုန္႔မရလွ်င္ ကိတ္မုန္႔စား* *လွ်ပ္စစ္မီးမရလွ်င္ ဖေရာင္းတိုင္ထြန္း* ဆိုသည့္ အႀကံေပးႏွင့္ ထိုအၾကံကို လက္္ခံမည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ ဖိႏွိပ္ခံဘဝမွ မုခ်လြတ္ေျမာက္ၾကရမည္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

--ဦဖိုးသာေအာင္ -------------------------------------------------------------------------------

ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနႏွင့္ယွဥ္္တြဲ သုံးသပ္ေလ့လာႏိုင္ပါရန္ ေဖာ္ျပေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။

ဟစ္တုိင္သည္ အမွန္တရား လုိလားသူမ်ားႏွင့္ အမ်ားအက်ိဳး ေဆာင္ရြက္လုိသူမ်ားအားလုံး ပုိင္သည့္ ကုိယ္ထူကုိယ္ထ-စာမ်က္ႏွာ ျဖစ္ပါသည္။