“ႏွင္းနဲ႕ လြမ္းတဲ႕ အလြမ္း……….”
|
3:37 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
by Yin Nint Aung on Saturday, June 2, 2012 at 2:43am
“သခင္ႏႈတ္ဆက္ေသာ နမ္းျခင္းျဖင့္ ကၽြန္မကို နမ္းပါေလ……..”
------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------------------
ရင္ဘတ္မွာ တစ္ဆစ္ဆစ္နဲ႕ ကၽြန္မကို နာက်ဥ္ေစခဲ႕တာက ေဟာဒီလမ္းထဲကို တစ္လွမ္းခ်င္းေလွ်ာက္လာတဲ႕ အမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္ေၾကာင့္လို႕ ကၽြန္မ ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးျဖစ္ခဲ႕ဘူး။ အိပ္မက္အစဥ္ဟာ မဆံုးေသာ မက္ျခင္းနဲ႕ တစ္ေရးႏိုးတိုင္း ကၽြန္မ သူ႕ကို “ေမာင္” လို႕ ေခၚမိေနတုန္းပါ။
ေမာင္ရယ္ ….
အလြမ္းဆိုတာ တကယ္ေတာ႕ ….
မလိုအပ္တဲ႕ နာရီလက္တံက တစ္ခ်က္ခ်က္ အသံလိုပါပဲ
စကၠန္႕တိုင္းမွာ ဘာကို ကၽြန္မသတိေပးေနရဦးမလဲ …
ဒါမျဖစ္သင့္ပါဘူး….။
------------------------------------------------------------------------------
“ဟင့္အင္း … ဟင့္အင္း … ကၽြန္မ
ကၽြန္မ စိတ္ညစ္တာပဲ သိတယ္ ေမာင္ရယ္ ..”
သူက ကၽြန္မကို အုပ္မိုးဖက္လိုက္ျပီးမွ ကၽြန္မ လည္တိုင္ကို ခပ္ဖြဖြ နမ္းပါတယ္။ အို…. ဒါဟာ သူလုပ္ေနက်ပါ။ ဟုတ္တယ္… ဒါဟာ သူအျမဲ နမ္းေနက် ေနရာေလး….။ ခုေတာ႕ ကၽြန္မ သူနမ္းလို႕ အျပီးမွာ ကၽြန္မ ခႏၶာကိုယ္ဟာ သဘာ၀မက်တဲ႕ ရပ္တည္မႈတစ္ခုကို တည္ေဆာက္မိသြားသလား။ ကၽြန္မ သူ႕ရင္ထဲကို တိုး၀င္ခဲ႕ပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္သေလာက္………….။
ကၽြန္မဟာ ပင္လယ္နဲ႕ တူခဲ႕သလား…။ ကၽြန္မဟာ ျမစ္တစ္စင္းနဲ႕ တူခဲ႕သလား။ ကၽြန္မဟာ လမင္းနဲ႕ တူခဲ႕သလား။
“မင္းဟာ ဘာနဲ႕မွ မတူပါဘူးကြာ ..
မင္းဟာ မင္းနဲ႕ေတာင္ တစ္ခါ တစ္ခါ မတူဘူး .. အရူးမေလးရဲ႕ …”
ေမာင္ခ်စ္စႏိုးနဲ႕ ေခၚတဲ႕ အရူးမေလးမွာ ကၽြန္မဟာ လံုျခံဳေႏြးေထြးခဲ႕ဖူးပါတယ္ ေမာင္ရယ္ ..။
“ေမာင္ ..
ကၽြန္မေမာင့္ကို လြမ္းရင္ ဘာလုပ္ရမလဲဟင္”
“ေခါင္းကို ေမာ႕ၾကည့္ … ဘာကို ျမင္ရလဲဟင္”
ကၽြန္မ သူေျပာတဲ႕ အတိုင္းေမာ႕ၾကည့္မိပါတယ္။
“မိုးေကာင္းကင္ၾကီး ျမင္တယ္ေလေမာင္ရဲ႕ …”
“ေကာင္းကင္ၾကီးကို ျမင္တိုင္း ေမာင္ မင္းအနားရွိတယ္ေလကြာ …. ေနာ္….”
ေအာ္ .. ေမာင္ရယ္ … ခုလည္း ေကာင္းကင္ၾကီးက ရွိေနတာပဲ။ ေမာင္ ကၽြန္မအနားမွာ ရွိေနသလား..။ မရွိေတာ႕ဘူးလား …။ ကၽြန္မ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ေမာင္ …။ ကၽြန္မ အခု ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ႕ၾကည့္ေနတယ္ေလ..။
ကၽြန္မႏွစ္သက္ ႏွစ္လိုရာ အိပ္မက္တိုင္းမွာ
ကၽြန္မကို ေသြးေဆာင္ပါ
ကၽြန္မကို ျဖားေယာင္းပါ … သခင္
သခင္ႏွလံုးသားမွာ ကၽြန္မကို တံဆိပ္ခတ္ေတာ္မူ
ကၽြန္မ အခ်စ္ဟာ ေသျခင္းႏွင့္အမွ် ထပ္တူက်ခဲ႕ပါျပီ …. ေမာင္ရယ္ ..။
------------------------------------------------------------------------------
“ေမာင္ …
ေမာင္ဟာ ကၽြန္မရဲ႕ ျမိဳ႕ရိုးပဲ သိလား ေမာင္ ..”
ေမာင္ ျပန္မေျဖခဲ႕ပါဘူး..။
သစ္ရြက္ေတြ တျဖတ္ျဖတ္လူးေအာင္ တုိက္တဲ႕ ေလထဲမွာ မိုးရိပ္ေတြ ပါခဲ႕ေလသလား။ လက္တို၀တ္ထားတဲ႕ ေမာင္လက္ေမာင္းသားေတြ ေအးလို႕ ေနရျပီ။
“ေမာင္ .. ေအးေနျပီလားဟင္ ..”
ေမာင္ ျပန္မေျဖခဲ႕ပါဘူး..။
“ေမလမွာ ပြင့္တတ္တဲ႕ ေဇာ္မႊားပန္းကို ျမင္ဖူးခ်င္တယ္ ေမာင္ ..”
ေမာင္ ျပန္မေျဖခဲ႕ပါဘူး..။
“ေမာင္ .. မနက္ျဖန္ .. ကၽြန္မ ေနာင္ခ်ိဳကို ျပန္ရေတာ႕မယ္ ..”
ေမာင္ ျပန္မေျဖခဲ႕ပါဘူး..။ ေမာင္ဟာ သူ႕ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ထိုင္ေနတဲ႕ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ကိုပဲ စိုက္ၾကည့္ေနခဲ႕ပါတယ္။
လူတိုင္းမွာ အတိတ္ကိုယ္စီ ရွိတာ ကၽြန္မလက္ခံတယ္
သခင္ရဲ႕ ေျခတစ္လွမ္းတိုင္းဟာ ကၽြန္မနဲ႕ ေ၀းရာဆီကိုလား
လားရာတိုင္းအတြက္ ကပ္ညွိပါသြားတဲ႕ ကၽြန္မ အလြမ္းကို သခင္ယူေတာ္မူ
သန္႕စင္မြန္ျမတ္ျခင္းနဲ႕ မပိုင္ဆိုင္သူကို လြမ္းရတဲ႕ မိန္းမ
သခင္ႏႈတ္ဆက္ေသာ နမ္းျခင္းျဖင့္ ကၽြန္မကို နမ္းပါေလ……..။
------------------------------------------------------------------------------
ခ်ယ္ရီေတြ ပြင့္တဲ႕ ေဆာင္းဦးေပါက္မွာ ႏွင္းေတြနဲ႕ ကၽြန္မဟာ ေအးစက္လို႕ ေနေပါ႕။ ရာသီဟာ ရိုးသားစြာ ေအးေစတယ္။ မိႈင္းေတြနဲ႕ ပိတ္ေနတဲ႕ ကၽြန္မျမိဳ႕ငယ္ေလးရဲ႕ လမ္းေလးတစ္ခုမွာ ကၽြန္မ ရပ္လို႕ေနခဲ႕ေပါ႕။
ကၽြန္မ ဘာကို ေစာင့္ေနတာလဲ။ ကၽြန္မ ဘယ္ကို သြားေနတာလဲ။ ကၽြန္မ ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ႕ၾကည့္လိုက္တယ္။ လြမ္းတယ္ ေမာင္ရယ္…။
ငွက္တစ္ေကာင္ ႏွစ္ေကာင္စ ေအာ္ျမည္ေနတယ္။
ႏွင္း တစ္စက္ ႏွစ္စက္ ကၽြန္မ မ်က္ႏွာကို လာစင္တယ္.။
ပန္းသီးစားရင္ ေကာင္းမလားေမာင္။ ေမာင့္ကို ကၽြန္မ အခြံႏြာေပးခ်င္တယ္။
ေမာင္က သဖန္းပင္က အေရာင္ကို ၾကိဳက္တယ္ဆို…
ေမာင္နဲ႕ ကၽြန္မ ျပိဳင္နမ္းၾကမလား ေမာင္ …
ကၽြန္မ လည္တိုင္မွာေတာ႕ ႏွင္းေတြ လာမစင္ေစခ်င္ဘူး …
“ဟိတ္ အရူးမေလး ..”
ကၽြန္မ ေနာက္မွာ အသံတစ္ခုလာေနတယ္ ေမာင္ ….။ အဲဒီ အသံဟာ ေမာင္အသံပဲ …။ ေမာင္ ကၽြန္မဆီ လိုက္လာသလား…။ ကၽြန္မ လွည့္ၾကည့္ရမလား ေမာင္ …။ ေမာင္တကယ္ ကၽြန္မဆီ ျပန္လာမွာလား..။ အို .. ဒါဟာ ကၽြန္မရဲ႕ ရူးႏွမ္းတဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြပဲ…။ ဒါလံုး၀ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး..။
“ဟိတ္ အရူးမေလးလို႕ .. ေခၚေနတယ္ေလ”
ကၽြန္မ ေမာင့္အသံကို မွတ္မိေနသလား။ ဒါဟာ ေမာင့္အသံပဲလား …။ ေမာင့္အသံနဲ႕ တူတာလား …။ အို .. ကၽြန္မ လွည့္မၾကည့္ပါရေစနဲ႕ ေမာင္ …။
သခင္ဆက္သဖူးတဲ႕ ကၽြန္မလည္တိုင္က အနမ္း
ခုထိ ကၽြန္မကို ေႏြးေစတုန္းပါ …
ႏွင္းနဲ႕ လြမ္းတဲ႕ အလြမ္းမို႕ အနည္းငယ္ စြတ္စို
ခု ကၽြန္မ ေသးေသးေလးငိုပါရေစ သခင္…
ေဆာင္းရဲ႕ မနက္… မနက္ခင္းရဲ႕ ျမိဳ႕ငယ္ေလး ..
ကၽြန္မ အဲဒီျမိဳ႕ငယ္ေလးရဲ႕ လမ္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လို႕ေနခဲ႕တယ္ ေမာင္။
ေမာင္ ကၽြန္မ ေနာက္က လိုက္လာသလား။ ေျခသံဖြဖြ ကၽြန္မၾကားေနတယ္ ေမာင္။
“အရူးမေလး….လို႕ …”
ကၽြန္မ ေကာင္းကင္ကို ေမာ႕ၾကည့္မိတယ္။ ကၽြန္မလည္တိုင္မွာ ႏွင္းတစ္စက္ ေအးခနဲ လာစင္ခဲ႕ေပါ႕ ေမာင္ရယ္…။
------------------------------------------------------------------------------
ရင္နင့္ေအာင္
0 comments:
Post a Comment